Ανάλυση και υλοποίηση αλγορίθμων συμπίεσης

2019

This paper presents the analysis and construction of two mathematical machines that can precisely design a specific conic section, the Parabola. The subject of geometric curves has mathematicians been concerned, from antiquity to the present day, both with their usefulness and with the legitimacy of their use to solve geometrical problems. There is also the special concept of parabola, a conic section that has been studied for many centuries through various contexts. There was also some planning for the use of mathematics to teach the concept of parabola to secondary school students. The mechanism of Bonaventura Cavalieri (1598-1647) and Frans van Schooten (1615-1660) was analyzed and constructed after simulation using Geogebra Dynamic Geometry software and AutoCAD. During the analysis and construction, mathematical concepts were found which are hidden within the machines and constitute their basic building block. We aspire that the attempt to analyze, simulate, construct, and use mathematical machines and mechanisms in teaching improves students’ attitudes towards mathematics and the evidence process. Besides, experience with curve design mechanisms has always played an important role in the development of analytical geometry, algebraic symbolism, calculus and concept of functions.

2010

Σκοπός της εργασίας είναι η μελέτη της επίδρασης στις φορτίσεις στη μόνιμη επένδυση μιας σήραγγας εξαιτίας της κατασκευής μιας δεύτερης εντός της ζώνης αλληλεπίδρασης.

Mnīmōn, 1993

1979

2021

Developmental dyslexia constitutes a specific learning difficulty of written speech, especially in relation to reading, and is characterized by its wide variety of symptoms. Various hypotheses have been suggested regarding the causes of the disorder, either at the cognitive or the biological level. The purpose of the present study was to investigate the neurocognitive subtypes of developmental dyslexia with a view to determine whether children with dyslexia can be divided into distinct categories based on their deficits in various areas. The sample of our study consisted of 101 children drawn from the 3 th , 4 th , 5 th and 6 th grades of primary schools (mean age 11.15 years), all of whom had been diagnosed with dyslexia by a public diagnostic centre. Students were given a series of tests assessing a wide range of skills. Specifically, the phonological, memory, attention, processing speed, motor, visual, and visual-motor skills were assessed. Our results showed that children with dyslexia can be divided into three subtypes. The first subtype consisted of children who were distinguished based on their performance in tests assessing the phonological, memory, attention, processing speed along with the visual and motor fields. The second subtype consisted of children who were differentiated based on their performance in the field of memory, motor and visualmotor. The third subtype consisted of children who were differentiated in their motor performance only. In conclusion, the findings of the study suggest that school-aged children accredited with developmental dyslexia can be distinguished into subtypes with particular neurocognitive characteristics. In addition, our results have shown that most dyslexic children experience difficulties in more than one cognitive domains and offer empirical support to current models claiming the existence of multiple neurocognitive deficits in developmental dyslexia.

1994

ΝΑΕΡΗ NADP"' Ουλακοειδής Μεμβράνη Σχήμα 2.1 Διευθέτηση των υπερμοριακών πρωτεϊνικών συμπλοκών στη θυλακοειδή μεμβράνη. Φαίνονται τα φωτοσυστήματα Ι (ΦΣ Ι) και II (ΦΣ II), το σύμπλεγμα κυτοχρώματος bß/f, καθώς και η διαλυτή πρωτεΐνη πλαστοκυανίνη (PC). Τα βέλη δείχνουν την φωτοεπαγώμενη ροή ηλεκτρονίων (από Anderson 1987).

ΔΙΔΑΚΤΟΡΙΚΗ ΔΙΑΤΡΙΒΗ, 1989

ΣΤΗΝ ΔΙΑΤΡΙΒΗ ΑΝΑΠΤΥΣΣΕΤΑΙ ΜΙΑ ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΗ ΜΕΘΟΔΟΣ ΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΥ ΤΟΥ ΒΕΛΤΙΣΤΟΥ ΜΕΓΕΘΟΥΣ ΤΗΣ ΦΩΤΟΒΟΛΤΑΙΚΗΣ ΣΥΣΤΟΙΧΙΑΣ ΤΗΣ ΓΩΝΙΑΣ ΚΛΙΣΕΩΣ ΤΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΧΩΡΗΤΙΚΟΤΗΤΟΣ ΤΩΝ ΣΥΣΣΩΡΕΥΤΩΝ ΟΠΟΙΟΥΔΗΠΟΤΕ ΑΥΤΟΝΟΜΟΥ ΦΩΤΟΒΟΛΤΑΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ. ΜΕ ΑΦΕΤΗΡΙΑΤΑ ΜΕΣΑ ΜΗΝΙΑΙΑ ΜΕΤΕΩΡΟΛΟΓΙΚΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΚΑΙ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΩΝΤΑΣ ΕΥΚΟΛΑ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΙΜΕΣ ΠΑΡΑΜΕΤΡΟΥΣ, ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙΤΑΙ ΑΡΧΙΚΑ ΕΝΑ ΠΛΗΘΟΣ ΥΠΟΨΗΦΙΩΝ ΣΥΣΤΗΜΑΤΩΝ ΙΚΑΝΩΝ ΝΑ ΤΡΟΦΟΔΟΤΗΣΟΥΝ ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ ΜΕΣΟ ΩΡΙΑΙΟ ΠΡΟΦΙΛ ΤΟΥ ΦΟΡΤΙΟΥ. ΚΑΤΟΠΙΝ ΕΠΙΛΕΓΟΝΤΑΙ ΤΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΕΞΑΣΦΑΛΙΖΟΥΝ ΜΙΑ ΠΡΟΚΑΘΟΡΙΣΜΕΝΗ ΑΞΙΟΠΙΣΤΙΑ ΚΑΛΥΨΕΩΣ ΤΟΥ ΦΟΡΤΙΟΥΚΑΙ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΩΝ ΕΠΙΛΕΓΕΤΑΙ ΩΣ ΒΕΛΤΙΣΤΟ ΤΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΤΕΡΟ. ΤΟ ΚΡΙΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΑΞΙΟΠΙΣΤΙΑΣ ΠΟΥ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙΤΑΙ ΕΙΝΑΙ Η ΠΙΘΑΝΟΤΗΣ ΑΠΟΤΥΧΙΑΣ, ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ LOEP (LOSS OF ENERGY PROBABILITY). Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΓΙΝΕΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΚΥΚΛΟΒΙΟΤΙΚΗ ΚΟΣΤΟΛΟΓΗΣΗ, ΣΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙΤΑΙ ΚΑΙ ΕΝΑ ΜΟΝΤΕΛΟ ΤΗΣ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ ΖΩΗΣ ΤΩΝ ΣΥΣΣΩΡΕΥΤΩΝ. Η ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΗ ΜΕΘΟΔΟΣ, ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΥΛΟΠΟΙΗΣΙΜΗ ΣΕ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗ, ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΛΟΓΗ ΤΟΥ ΒΕΛΤΙΣΤΟΥ ΜΕΓΕΘΟΥΣ ΤΟΥ ΑΥΤΟΝΟΜΟΥ ΦΩΤΟΒΟΛΤΑΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΠΟΥ ΚΑΛΕΙΤΑΙ ΝΑ ΚΑΛΥΨΕΙ ΤΙΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΜΙΑΣ ΑΠΟΜΕΜΑΚΡΥΣΜΕΝΗΣ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ. ΤΟ ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΟ ΒΕΛΤΙΣΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΣΥΓΚΡΙΝΕΤΑΙ ΤΕΛΙΚΑ ΜΕ ΕΚΕΙΝΟ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΗΔΗ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΘΕΙ ΣΕ ΕΝΑ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΝΗΣΙ.

2008

ΠΡΟΛΕΓΟΜΕΝΑ Η αντιμετώπιση της αριστοφανικής αισχρολογίας όχι απλώς ως ενός παραδοσιακού στοιχείου της Αρχαίας Κωμωδίας που συνδέεται με την καταγωγή της, αλλά ως δραματουργικού στοιχείου που σχετίζεται με την πλοκή και λειτουργεί αποκαλυπτικά για τον χαρακτήρα των δραματικών προσώπων, εδραιώθηκε κυρίως με το βιβλίο της T. M. De Wit-Τak «Lysistrata»:Vrede, Vrouw en Obsceniteit bij Aristophanes το 1967 1 και την επόμενη χρονιά με το άρθρο της «The function of obscenity in Aristophanes' Thesmophoriazusae and Ecclesiazusae» 2. Ενδεικτικό της απήχησης των απόψεων αυτών είναι ότι το 1973 ο V. Marston, στην διατριβή του Aristophanes' Use of Obscenity, τις εφαρμόζει και τις επιβεβαιώνει στους Αχ., τους Ιππ., τους Όρν., τους Βατρ. και τον Πλ. (98-101). Το 1975 εκδόθηκε η μελέτη του J. Henderson Maculate Muse 3 , η οποία, έπειτα και από την επανέκδοσή της το 1991, παραμένει το βασικό εγχειρίδιο για την αισχρολογία στον Αρ. και την Αρχαία Κωμωδία γενικότερα. Ο Henderson ανιχνεύει την προέλευση της αισχρολογίας στον ιωνικό Ίαμβο και στις τελετές που ήταν αφιερωμένες στον Διόνυσο και την Δήμητρα (13-20). Διαχωρίζει την αισχρολογία από την πορνογραφία και πιστεύει πως η ευχαρίστηση για τους θεατές πήγαζε από την έκθεση στο όνειδος δραματικών ή εξωδραματικών προσώπων, συνεπώς εμπεριέχει ένα είδος επιθετικότητας, την οποία άλλωστε εκφράζει, αλλά δίχως φυσική βία (7-12). Είναι ο πρώτος που συντάσσει τυπολογία της αισχρολογίας (30-55). Υιοθετώντας τις αρχές της Wit-Τak 1 Bλ. αγγλική περίληψη του βιβλίου, §III.3 2 Παλαιότερα οι μελετητές είχαν εστιάσει το ενδιαφέρον τους στην διερεύνηση της αισχρολογίας ως στοιχείου που θα αποκάλυπτε την σχέση της Αρχαίας Κωμωδίας με θρησκευτικές τελετουργίες και με την Δωρική Φάρσα ή την Μεγαρική Κωμωδία. Βλ. F. M.

Acta Orthopaedica Traumatologica Hellenica, 2013

Σε όλες τις πλάγιες ακτινογραφίες της σπονδυλικής στήλης (ΣΣ) σε ασθενείς με ιδιοπαθή σκολίωση φαίνεται το σημείο του διπλού περιγράμματος των πλευρών (ΣΔΠΠ), που είναι η ακτινολογική εικόνα του πλευρικού ύβου. Το περίγραμμα των πλευρών του κυρτού ημιθωρακίου επικαλύπτει το περίγραμμα των πλευρών του κοίλου ημιθωρακίου. Ο σκοπός αυτής της μελέτης είναι να παρουσιάσουμε το ΣΔΠΠ σε παιδιά με ή χωρίς εφηβική ιδιοπαθή σκολίωση γωνίας Cobb 10°-20° και να εξετάσουμε αν στην σκολίωση προηγείται η παραμόρφωση του θώρακα ή αυτή της ΣΣ. Υλικό και Μέθοδος: Μελετήθηκαν οι ακτινογραφίες 133 παιδιών, που επανεξετάσθηκαν μετά από μαζικό προληπτικό έλεγχο για σκολίωση σε σχολεία. Αυτά ήταν 47 αγόρια (♂) και 86 κορίτσια (♀) με μέση ηλικία (ΜΗ) 13,28 και 13,39 έτη αντίστοιχα. Μετρήθηκε η γωνία Cobb, ενώ το τμηματικό πλάγιο περίγραμμα της ΣΣ (οβελιαίο περίγραμμα - sagittal profile), εκτιμήθηκε τμηματικά (δηλαδή σε κάθε ένα σπονδυλικό επίπεδο) από τις πλάγιες ακτινογραφίες αυτής σε όρθια θέση, μετρώντας με ένα γωνιόμετρο την γωνία που σχηματίζεται από την γραμμή της οπίσθιας επιφάνειας του κάθε σπονδυλικού σώματος (1ου θωρακικού - 5ου οσφυϊκού) και του κάθετου άξονα. Τα παιδιά χωρίστηκαν σε 5 ομάδες: 1) με ευθεία ΣΣ, 2) με σπονδυλική σκολίωση γωνίας Cobb<10°, 3) με θωρακική, 4) με θωρακοοσφυϊκή και 5) με οσφυϊκή σκολίωση γωνίας Cobb 10°-20°. Για να εκτιμηθεί το ΣΔΠΠ χρησιμοποιήθηκε ο πλευρικός δείκτης (ΠΔ). Ο ΠΔ ορίζεται ως ο λόγος δύο αποστάσεων (d1/d2). Η πρώτη (d1) είναι η απόσταση μεταξύ του οπισθίου ορίου του σπονδυλικού σώματος του σπονδύλου που αντιστοιχεί στο πιο μακρινό σημείο του περιγράμματος της περισσότερο προεξέχουσας πλευράς του προέχοντος ημιθωρακίου και αυτού του ιδίου σημείου. Η δεύτερη (d2) είναι η απόσταση μεταξύ του οπισθίου ορίου του ίδιου σπονδυλικού σώματος και του πιο μακρινού σημείου του περιγράμματος του λιγότερο προέχοντος ημιθωρακίου. Σε έναν συμμετρικό και μη παραμορφωμένο θώρακα οι δύο αποστάσεις είναι ίσες και ο ΠΔ ισούται με 1. Αποτελέσματα: Τα αριθμητικά δεδομένα του d1 και d2 σε αγόρια και κορίτσια παρουσιάζονται μαζί, επειδή δεν υπήρχε στατιστικά σημαντική διαφορά μεταξύ τους. Δεν υπήρχαν διαφορές του ΠΔ σε σχέση με το φύλο, που είναι 1.45, 1.51, 1.56, 1.59 και 1.47 για τις ανωτέρω περιγραφείσες 5 ομάδες. Επίσης δεν υπήρχε καμία συσχέτιση της γωνίας Cobb με τον ΠΔ των παιδιών της 3ης 4ης και 5ης ομάδας, δηλαδή των σκολιωτικών παιδιών. Το ΣΔΠΠ ήταν παρών σε όλα τα παιδιά που κλήθηκαν να επανεξετασθούν και στους σκολιωτικούς ασθενείς. Τα δεδομένα έδειξαν συσχέτιση του ΠΔ με το πλάγιο περίγραμμα του Θ2-Θ7 σπονδύλου σε κορίτσια με οσφυϊκά κυρτώματα. Συζήτηση: Το Σ ΔΠΠ εμφανίζεται αρχικά εξαιτίας της παραμόρφωσης των πλευρών και δευτερευόντως εξαιτίας της στροφής του σπονδύλου, αφού αυτό ήταν παρών σε ευθείες ΣΣ χωρίς στροφή των σπονδύλων. Σε όλα τα παιδιά που κλήθηκαν για επανεξέταση και είχαν στροφή του κορμού (ΑΤΙ) ≥7°, η θωρακική παραμόρφωση είχε ήδη αναπτυχθεί ώστε να είναι εμφανές το ΣΔΠΠ. Το 70% αυτών των παιδιών ήταν σκολιωτικά. Τα άλλα παιδιά είχαν καμπύλη με γωνία Cobb<9° (10%), ή υπήρχαν παιδιά με ευθεία ΣΣ (20%), που επανεξετάστηκαν εξαιτίας του πλευρικού τους ύβου. Τα παιδιά, που δεν ήταν σκολιωτικά ήταν 1,5-2 έτη νεότερα από αυτά, που είχαν ήδη αναπτύξει σκολίωση, αλλά και οι δύο ομάδες είχαν τιμή ΠΔ περίπου 1,5. Το ΣΔΠΠ ήταν παρών σε όλα τα παιδιά που κλήθηκαν για επανεξέταση. Αντίθετα δεν υπήρχε καμία σκολιωτική ΣΣ χωρίς αυτό. Αυτή η παρατήρηση υποστηρίζει την υπόθεσή μας ότι στην ιδιοπαθή σκολίωση η παραμόρφωση του θώρακα αναπτύσσεται πρώτα και μετά ακολουθεί η παραμόρφωση της ΣΣ.

Ευχαριστίες vii Περιεχόμενα ix Συμμετοχή σε συνέδρια xiii Δημοσιεύσεις xv Πίνακας Συμβόλων xvi Λίστα Σχημάτων xviii Λίστα Πινάκων xxii ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1: Εισαγωγή στην Φασματοσκοπία πλάσματος επαγόμενου από laser 1 1.1 Εισαγωγή 1 1.2 Φασματοσκοπία πλάσματος επαγόμενου από laser 2 1.3 Πλεονεκτήματα και Εφαρμογές της τεχνικής LIBS 3 1.4 Σκοπός και Οργάνωση της παρούσας εργασίας 5 Βιβλιογραφία 7 ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2: Φασματοσκοπία πλάσματος επαγόμενου από laser 9 2.1 Εισαγωγή 9 2.2 Αλληλεπίδραση ακτινοβολίας laser-ύλης 2.3 Τύποι ακτινοβολίας 2.4 Συλλογικά φαινόμενα 2.5 Δημιουργία και εξέλιξη του πλάσματος 2.5.1 Δημιουργία αρχικών ηλεκτρονίων στην εστία 2.5.2 Πολλαπλασιασμός ηλεκτρονίων σε αέρια 2.5.3 Υπολογισμός του κατωφλίου κατάρρευσης 2.5.4 Χρονική εξέλιξη του πλάσματος 2.6 Διεργασίες αλληλεπίδρασης μεταξύ φορτισμένων σωματιδίων μέσα στο πλάσμα 2.7 Θερμοδυναμική Ισορροπία (Θ. Ι.) 25 ix 2.7.1 Τοπική Θερμοδυναμική Ισορροπία (Τ.Θ.Ι.) 2.7.2 Κινητικές κατανομές 2.7.3 Ο νόμος Boltzmann 2.7.4 Ο νόμος Saha. 28 2.8 Ένταση φασματικών γραμμών 2.9 Κατανομή της έντασης ατομικών φασματικών γραμμών 31 2.9.1 Φυσική διαπλάτυνση 2.9.2 Διαπλάτυνση λόγω φαινομένου Doppler 2.9.3 Διαπλάτυνση λόγω φαινομένου Stark 33 2.10 Προσδιορισμός θερμοκρασίας του πλάσματος 2.10.1 Προσδιορισμός της θερμοκρασίας του πλάσματος από φασματικές γραμμές του ίδιου στοιχείου 35 2.10.2 Προσδιορισμός της θερμοκρασίας του πλάσματος από φασματικές γραμμές διαφορετικών ατομικών στοιχείων Βιβλιογραφία ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3: Μελέτη καύσιμων μιγμάτων υδρογονανθράκων-αέρα με την τεχνική LIBS 3.1 Εισαγωγή 3.2 Βασικές έννοιες της καύσης 3.3 Προηγούμενες μελέτες συστημάτων καύσης με την τεχνική LIBS 3.4 Πειραματική διάταξη 3.5 Αποτελέσματα και Συζήτηση 3.5.1 Καθορισμός του λόγου ισοδυναμίας σε φλόγες υδρογονανθράκων 53 3.5.2 Χωρικά αναλυμένες μετρήσεις του λόγου ισοδυναμίας σε προαναμεμιγμένες φλόγες στρωτής ροής 3.5.2.1 Μελέτη φλόγας προσπίπτουσας σε μεταλλική πλάκα (Impinging Flame) 70 3.6 Εφαρμογή της τεχνικής LIBS σε τυρβώδη φλόγα προπανίου-αέρα 3.7 Συμπεράσματα Βιβλιογραφία x ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4: Ανίχνευση της υγρασίας σε συστήματα καύσης αέριων και υγρών καύσιμων 4.1 Εισαγωγή 79 4.2 Πειραματική διάταξη 80 4.3 Αποτελέσματα και Συζήτηση 4.3.1 Μελέτη της επίδρασης της υγρασίας στον αέρα 83 4.3.2 Μελέτη της επίδρασης της υγρασίας σε προ-αναμεμιγμένες φλόγες μεθανίου-αέρα 88 4.3.3 Μελέτη της επίδρασης της υγρασίας σε προ-αναμεμιγμένες φλόγες προπανίου-αέρα 95 4.3.4 Εξέταση της αυτο-απορρόφησης της φασματικής γραμμής του υδρογόνου 98 4.3.5 Μελέτη υγρών καυσίμων 100 4.3.6 Μελέτη φλόγας επτανίου-αέρα με την προσθήκη υγρασίας 105 4.4 Συμπεράσματα 107 Βιβλιογραφία 110 ΚΕΦΑΛΑΙΟ 5: Χαρακτηρισμός πλάσματος επαγόμενου από laser κατά την ακτινοβόληση πολυμερικών/πλαστικών υλικών 111 5.1 Εισαγωγή 111 5.2 Πειραματική διάταξη 112 5.3 Αποτελέσματα και Συζήτηση 118 5.3.1 Ταυτοποίηση πολυμερών μέσω του λόγου C/H β 118 5.3.2 Ταυτοποίηση πολυμερούς που περιέχει χλώριο 122 5.3.3 Μελέτη των χαρακτηριστικών του πλάσματος για διαφορετικούς χρόνους παλμούς 125 xvii Λίστα Σχημάτων Σχήμα 1.1: Σχηματική αναπαράσταση των διεργασιών που λαμβάνουν χώρα κατά την δημιουργία του πλάσματος 3 Σχήμα 2.1: Σχηματική αναπαράσταση πλάσματος παραγόμενου από laser 12 Σχήμα 2.2: Σχηματική αναπαράσταση ενός ατομικού ενεργειακού διαγράμματος 13 Σχήμα 2.3: Χρονική εξέλιξη πλάσματος ενός δείγματος PVC σε (α) ατμοσφαιρική και (β) χαμηλή πίεση 20 Σχήμα 2.4: Τυπικοί χρόνοι ζωής των διαφόρων μορφών εκπομπής ακτινοβολίας από ένα πλάσμα 22 Σχήμα 2.5: Τυπικό διάγραμμα Boltzmann το οποίο χρησιμοποιείται για τον υπολογισμό της θερμοκρασίας του πλάσματος Τ 37 Σχήμα 3.1: Σχηματική αναπαράσταση του καυστήρα Bunsen 46 Σχήμα 3.2: Φωτογραφία προ-αναμεμιγμένης φλόγας CH 4-αέρα στρωτής ροής 47 Σχήμα 3.3: Σχηματική αναπαράσταση μιας προ-αναμεμιγμένης φλόγας στρωτής ροής 48 Σχήμα 3.4: Σχηματική αναπαράσταση της πειραματικής διάταξης 51 Σχήμα 3.5: Φωτογραφία μιας φλόγας CH 4-αέρα (φ=0.76) 53 Σχήμα 3.6: Χαρακτηριστικά φάσματα LIBS για φλόγα (a), (b) CH 4-αέρα και (c), (d) C 2 H 4-αέρα 54 Σχήμα 3.7: Ολική ένταση των ατομικών φασματικών γραμμών του H α , O (I) και C (I) συναρτήσει του φ, για φλόγες CH 4-, C 2 H 4 και C 3 H 8-αέρα 56 Σχήμα 3.8: Λόγοι Η/Ο και C/O συναρτήσει του φ για φλόγες CH 4-, C 2 H 4 και C 3 H 8αέρα 57 Σχήμα 3.9: Λόγοι Η/Ο και C/O συναρτήσει του φ για διάφορες ταχύτητες ροών 63 Σχήμα 3.10: Χωρικά αναλυμένες μετρήσεις του φ βασισμένες στον λόγο των εντάσεων Η/Ο, σε στοιχειομετρική φλόγα CH 4-αέρα 65 Σχήμα 3.11: Χωρικά αναλυμένες μετρήσεις του φ βασισμένες από την καμπύλη βαθμονόμησης του λόγου C/Ο, σε στοιχειομετρική φλόγα CH 4-αέρα 67 Σχήμα 3.12: Χωρικά αναλυμένες μετρήσεις του λόγου C/Ο για ύψος z/h = 0 σε φλόγες CH 4-, C 2 H 4 και C 3 H 8-αέρα 68 Σχήμα 3.13: Χωρικά αναλυμένες μετρήσεις (a) του λόγου H/O και (b) φ, για ύψος z/h=0 σε φλόγες CH 4-, C 2 H 4 και C 3 H 8-αέρα 69 xviii Σχήμα 3.14: Σχηματική αναπαράσταση της διάταξης για την μελέτη φλόγας προσπίπτουσας σε μεταλλικό τοίχος 70 Σχήμα 3.15: Χωρικά αναλυμένες μετρήσεις του φ σε διάφορα ύψη μιας φλόγας CH 4αέρα (φ=1), που προσπίπτει σε μεταλλικό τοίχο 71 Σχήμα 3.16: Συσχέτιση του λόγου Η α /Ο με τον λόγο ισοδυναμίας, για ένα μεγάλο εύρος των φ, σε φλόγα C 3 H 8-αέρα 73 Σχήμα 3.17: Κατανομή του φ σε τυρβώδη φλόγα C 3 H 8-αέρα 74 Σχήμα 3.18: Ακτινική κατανομή του λόγου ισοδυναμίας σε τυρβώδη φλόγα C 3 H 8αέρα 75 Σχήμα 4.1: Πειραματική διάταξη ανάμιξης υδρατμών με αέρα και αέριους υδρογονάνθρακες 80 Σχήμα 4.2: Υπολογισμένες τιμές της τάσης κορεσμένων ατμών του νερού 82 Σχήμα 4.3: Φάσματα LIBS για α) ξηρό αέρα, β) ατμοσφαιρικό αέρα, γ) αέρα με υδρατμούς στους 25 0 C και δ) αέρα με υδρατμούς στους 45 0 C 84 Σχήμα 4.4: Ο λόγος H/N για (α) μικρές και (β) μεγάλες ροές αέρα για διαφορετικές θερμοκρασίες της δεξαμενής 85 Σχήμα 4.5: Λόγοι H/N και O/N οι οποίοι προέρχονται από αέρα με υδρατμούς για θερμοκρασίες δεξαμενής T=25, 35 45 και 55 0 C, για διάφορες ροές αέρα 87 Σχήμα 4.6: Εικόνες από μια φλόγα CH 4 /αέρα (φ=1)(α) χωρίς την προσθήκη υδρατμών και με προσθήκη υδρατμών για θερμοκρασία της δεξαμενής (β) 35 και (γ) 55 0 C 89 Σχήμα 4.7: Οι ταχύτητες καύσης για φλόγα CH 4 /αέρα εμπλουτισμένης με διάφορες ποσότητες υδρατμών 90 Σχήμα 4.8: Φάσματα LIBS φλόγας CH 4 /αέρα με, χωρίς την προσθήκη υδρατμών 92 Σχήμα 4.9: Λόγοι H α /N και O/N σε μια φλόγα CH 4 /air με προσθήκη υδρατμών για θερμοκρασίες της δεξαμενής T=25, 35, 45 και 55 0 C 94 Σχήμα 4.10: Λόγοι H/N και O/N σε μια φλόγα C 3 H 8 /αέρα για θερμοκρασίες της δεξαμενής T=25, 35, 45 και 55 0 C 97 Σχήμα 4.11: Ολική ένταση της H α για τα συστήματα (α) αέρα-υδρατμοί, (β) CH 4 /αέρα-υδρατμοί και (γ) C 3 H 8 /αέρα-υδρατμοί σε σχέση με την τάση ατμών του νερού 99 Σχήμα 4.12: Εικόνες ολικής φωταύγειας φλόγας C 7 H 16-αέρα για δυο θερμοκρασίες της δεξαμενής που αντιστοιχούν σε διαφορετικές τάσεις ατμών επτανίου 101 Σχήμα 4.13: Η ταχύτητα καύσης μιας φλόγας C 7 H 16-αέρα για 2 διαφορετικές θερμοκρασίες της δεξαμενής 101 xix Σχήμα 4.14: Ο λόγος Η α /Ο μιας φλόγας C 7 H 16-αέρα σε σχέση με την θερμοκρασία της δεξαμενής 102 Σχήμα 4.15: Ο λόγος Η α /Ο για διάφορες θερμοκρασίες της δεξαμενής συναρτήσει του φ, για φλόγα C 7 H 16-αέρα 104 Σχήμα 4.16: Η ολική ένταση της Η α συναρτήσει του λόγου ισοδυναμίας της φλόγας για διάφορες θερμοκρασίες της δεξαμενής 105 Σχήμα 4.17: Μετρήσεις ταχυτήτων καύσης της φλόγας C 7 H 16-αέρα-υγρασία για 2 διαφορετικές θερμοκρασίες της δεξαμενής 106 Σχήμα 4.18: Λόγοι Η α /Ο φλόγας C 7 H 16-αέρα-υγρασίας συναρτήσει του λόγου ισοδυναμίας 107 Σχήμα 5.1: Σχηματική αναπαράσταση της πειραματικής διάταξης που χρησιμοποιήθηκε για την μελέτη πολυμερών 114 Σχήμα 5.2: Φωτογραφίες του θαλάμου κενού και της πειραματικής διάταξης που χρησιμοποιήθηκε 116 Σχήμα 5.3: Χαρακτηριστικά φάσματα πλαστικών που ανήκουν σε διάφορες κατηγορίες πολυμερών και αντιστοιχούν στην φασματική περιοχή 465-510 nm 119 Σχήμα 5.4: Η εξάρτηση της ολικής έντασης των C(Ι), H β συναρτήσει του χρόνου καθυστέρησης 121 Σχήμα 5.5: Ο λόγος C/H β για διάφορους τύπους πολυμερών, για διαφορετικούς χρόνους καθυστέρησης 122 Σχήμα 5.6: Φασματικές γραμμές του χλωρίου κατά την δημιουργία πλάσματος σε καθαρό PVC 124 Σχήμα 5.7: Εικόνες SEM που απεικονίζουν κρατήρες από την ακτινοβόληση στερεού χάλυβα από (α) fs, (β) ps και (γ) ns παλμούς 126 Σχήμα 5.8: Φασματική κατανομή της ακτινοβολίας από πλάσμα σε καθαρό πολυμερές PVC και πλαστικό PS από ps παλμούς laser 128 Σχήμα 5.9: Φασματική κατανομή της ακτινοβολίας που εκπέμπεται από το πλάσμα κατά την ακτινοβόληση καθαρού γραφίτη από ns παλμούς 129 Σχήμα 5.10: Φασματική κατανομή της ακτινοβολίας για ns παλμούς σε χρόνο καθυστέρησης α) 20 ns και β)150 ns, και αντίστοιχα για ps παλμούς όπου γ) 20 ns και δ)150 ns 131 Σχήμα 5.11: Μεταβολή της έντασης του C(I) και Cl(I) συναρτήσει της ενέργειας του laser για ns και ps παλμούς 133 xx Σχήμα 5.12: Χρονική εξέλιξη του C(I) στα 833.5 nm και του Cl(I) στα 837.6 nm σε ps και ns παλμούς laser 135 Σχήμα 5.13: Χρονική εξέλιξη των γραμμών C(I) και C(II) για ps και ns παλμούς 136 Σχήμα 5.14: Χρονική εξέλιξη του Ο(Ι) για ns και ps παλμούς σε χαμηλή και ατμοσφαιρική πίεση 140 Σχήμα 5.15: Διάγραμμα Boltzmann των φασματικές γραμμές του Ν(Ι) στην περιοχή των 850 nm 143 Σχήμα 5.16: Μεταβολή της θερμοκρασίας του πλάσματος σε σχέση με τον χρόνο καθυστέρησης για ns παλμούς για χαμηλή και ατμοσφαιρική πίεση 143 Σχήμα 5.17: Σύγκριση της χρονικής εξέλιξης της θερμοκρασίας του πλάσματος για ns και ps παλμούς 144 Σχήμα 5.18: Χρονική εξέλιξη της ηλεκτρονικής πυκνότητας για ps και ns παλμούς, σε χαμηλή και ατμοσφαιρική πίεση 147 Σχήμα Α.1: Η φασματική απόκριση των ανιχνευτών DH734-18U-03 και DH734-18U-73 158 Σχήμα Α.2: Η φασματική απόκριση του ανιχνευτή DH712-18F-13 159 Σχήμα Α.3: Σχηματική αναπαράσταση της κεφαλής του ns Q-switched Νd:YAG laser (QUANTA-RAY INDI) 160 Σχήμα Α.4: Σχηματική αναπαράσταση του tunable Nd:Yag laser καθώς και του OPO (Optical Parametric Oscillator) 161 Σχήμα Α.5: Σχηματική αναπαράσταση του ps mode-locked Νd:YAG laser (YG 900) 162 Σχήμα Β.1: Σχετικές εντάσεις των φασματικών γραμμών που αποτελούν την Η α...

2014

Παρουσιάζεται κινηματική λύση του τύπου της Οριακής Ισορροπίας για τον υπολογισμό παθητικών και ενεργητικών ωθήσεων σε τοίχους αντιστήριξης υπό συνδυασμένη βαρυτική και σεισμική φόρτιση. Οι μηχανισμοί αστοχίας αποτελούνται από ευθύγραμμα τμήματα και λογαριθμικές σπείρες και επιλέγονται ώστε να ικανοποιούν τις συνοριακές συνθήκες των τάσεων. Η παρούσα ανάλυση καταλήγει σε εύχρηστες μαθηματικές σχέσεις κλειστής μορφής. Η ακρίβεια των προβλέψεων της είναι ιδιαίτερα ικανοποιητική, όπως προκύπτει από συγκρίσεις με καθιερωμένες λύσεις της βιβλιογραφίας.

2016

Representations, as a powerful tool of communication and understanding, learning, and teaching, play dominant role in the learning and teaching processes. The aim of this study is to explore the ways in which primary teachers conceptualize a) representations and b) their role in the educational practice of Elementary School mathematics. For the data collection, a questionnaire and a semiquantitative interview were constructed. The former was answered by 129 teachers from various schools in urban areas of the prefectures of Evros, Pella and Thessaloniki (quantitative approach), whereas the latter by four teachers selected from the initial sample according to specific criteria (qualitative approach). The results showed that, although the majority of the participants exposed a low level of understanding of the term 'representations' and their significance for the educational process in mathematics, they appear to be capable of dealing satisfactorily with them in the classroom.

2019

2017

Σe αυτήν την eργασία πeριγράφουμe την eμπeιρική έρeυνα που πραγματοποιήσαμe για να μeλeτήσουμe τη δυνατότητα διδασκαλίας σύγχρονων eννοιών της Φυσικής, όπως eίναι τα στοιχeιώδη σωματίδια, ξeκινώντας από την έννοια του πυρήνα και φτάνοντας έως και στην πρόσφατη ανακάλυψη του σωματιδίου Higgs. Η διeρeύνηση έγινe πραγματοποιώντας κατάλληλα σχeδιασμένeς διδασκαλίeς και τα eρeυνητικά δeδομένα προέκυψαν από τις παρατηρήσeις των eκπαιδeυτικών που τις πραγματοποίησαν και τις απαντήσeις των μαθητών σe σχeτικά eρωτηματολόγια. Τα αποτeλέσματα της έρeυνας έδeιξαν ότι ορισμένοι μαθητές απέκτησαν eνδιαφέρον ακόμη και για eξeιδικeυμένeς έννοιeς, eνώ αρκeτοί διeύρυναν τις αρχικές γνώσeις τους για τα στοιχeιώδη σωματίδια.