Uluslararası Hukuk ve Uluslararası Anayasa Kavramı

Uluslararası hukukun anayasalaşması

v ÖZET ALPÖZEN, İrem. Uluslararası Hukukun Anayasalaşması, Yüksek Lisans Tezi, Ankara, 2020. Değer yüklü anayasa anlamına gelen anayasalcılık doktrinde, insan haklarının evrenselleşmesine paralel olarak özellikle 20. yüzyılın sonlarından itibaren artan bir şekilde tartışılmaya başlanmıştır. Anayasalcılığın uluslararası düzeyde ele alınmasıyla birlikte ise anayasalaşma konusu uluslararası toplumun gündemine taşınmıştır. Anayasalcılık ve anayalaşma ışığında anayasa kavramı biçimsel olarak ulus devlet anayasaları için kullanılmaktan çıkmış, dünyadaki gelişmelere paralel olarak yeniden tanımlanmıştır. Bununla birlikte anayasa hukukunun uluslararasılaştığı ve uluslararası hukukun anayasalaştığı tartışmaları kendini göstermiştir. İlk kez kozmopolit düşünürler tarafından ortaya koyulan uluslararası hukukun anayasalaşması düşüncesinin kökeni Kiniklere kadar gitmekle birlikte, modern anlamda uluslararası hukukun anayasalaşması II. Dünya Savaşı sonrası değişen dünya düzenine paralel olarak kendini göstermiştir. Kozmopolit düşünürlerin tek bir egemen dünya iktidarı düşüncesini meşrulaştıran dünya anayasası düşüncesinin aksine, modern anlamda uluslararası hukukun anayasalaşması, uluslararası hukukta dağınık halde bulunan uluslararası andlaşmalar ve jus cogens kuralların anayasal niteliğine vurgu yapmaktadır. Uluslararası hukukun anayasalaşması tartışmalarına karşı olarak ise uluslararası hukukun bir anayasasının olamayacağı, böyle bir anayasanın meşruiyetten uzak olacağı ileri sürülmektedir. ABSTRACT ALPOZEN, Irem. Constitutionalization of International Law, Master's Thesis, Ankara, 2020.

Hüseyin Pazarcı, Uluslararası Hukuk, Hukukun Temel İlkeleri, Viyana Antlaşmalar Hukuku Sözleşmesi, Jus Cogens, Hukukun Kaynakları

EkoAvrasya, 2015

Uluslararası Hukuk çerçevesinde Kırım'ın Rusya tarafından ilhakı inceleniyor. EkoAvrasya, 2015, 8:29, s.20-24

Yargı sigara verimliliği ve yavaş süreci hakkında birçok kişi şikayetçi ve bu Türkiye'ye sınırlı değil. • Biz bazı çok temel hukuki kavramları net bir anlayış yok, sorundur: Adalet, güçler ayrılığı ve hukukun üstünlüğü. • Belli bir dereceye kalitesiz ve cesaret ve güç dayalı bir popüler kültür ile birleştiğinde bizim genel Ulusal eğitim sisteminin performans için geçerlidir. Giriş • Tüm karakter bina alanında Ulusal eğitim sistemimiz zayıflık belirtileri vardır. • Karakter -yapıdır değil sorumluluk hukuk fakültesinde; Bu ailede başlar ve ilköğretim ve ortaöğretim sonunda tamamlanması için. • Üniversite eğitimi değil çok geç için çaba bina temel karakter. Hayattaki temel sorunlar • Değerler / ilgi ikilem: bizim derece insanlık için testi. • Güvenlik / özgürlük ikilem: Test için gereklilik ve orantılılık kapasite arasında Dengeleme bizim derece. • Cinsiyet eşitliği ikilem: Test için erkek ve kadın cinsiyette farklı ve tamamlayıcı işlevlerinin anlayış bizim derece. İroni bizim popüler kültür • "Ben ezelden beridir, hür yaşadım, hür yaşarım; hangi Dudaklarby bana zincir vuracakmış, şaşarım". Yorumlanıyor ve uygulamalı olarak: Kurallar için bir saygı.

• Almanca, Hollandaca, İskandinav ve Slav dillerinde daha eski terminoloji hala kullanılmaktadır ("Völkerrecht", "Volkenrecht" vb.). • Yazarlar, iki Dünya Savaşı arasındaki zamana kadar, uluslararası hukuku bir formülasyonda ya da başka bir biçimde tanımlamakta (devlet) devletler arasındaki ilişkileri yöneten herhangi bir zorlukta bulunmadılar. On dokuzuncu yüzyılın ilk yarısı ve yirminci yüzyılın ilk yarısı için geçerli olan pozitivist doktrin, yalnızca uluslararası tüzel kişiliğe sahip olma ve uluslararası hak ve görevlere sahip olma anlamında uluslararası hukukun unsurları olabilir uluslararası iddialar. Bununla birlikte, o zaman gerçekliği tam olarak yansıtmamaktadır. • Kutsal Devlet Bakanı (Vatikan), bir devlet olmasa da uluslararası tüzel kişiliğe sahip olduğu kabul edildi ve bu nedenle bazı amaçlar için isyancılar ve modern uluslararası örgütlerin öncüleri vardı. Giriş • Savaş döneminden bu yana, uluslararası hukuk kapsamının yeni alanlara yayılması ve devletler tarafından kurulan hükümetler arası örgütler gibi uluslararası düzlemdeki devletlerin dışındaki aktörlerin ortaya çıkması nedeniyle konu daha da karmaşıklaştı.-Özel kişiler, uluslarüstü şirketler, bireyler ve azınlıklar ve yerli halklar dahil olmak üzere gruplar tarafından oluşturulan hükümetlerarası örgütler. Giriş • Bu yeni aktörlerin bazıları, yalnızca devletler arasında yapılan sözleşmelerle sağlanan olsa bile, uluslararası hukuk tüzel kişiliğini veya en azından uluslararası hukuk kapsamında bazı hakları elde etmiştir. Giriş • Bu gelişme, örneğin, Amerika Birleşik Devletleri Dış İlişkiler Yasası'nın Amerikan Hukuk Enstitüsü tarafından Üçüncü Enformasyonda (Üçüncü) tanımın değiştirilmesinde, uluslararası hukukun genel başvuru kuralları ve ilkelerinden oluştuğu yansıtılır. devletlerin ve uluslararası örgütlerin davranışları ile ve diğer taraflarla olan ilişkileri ile birlikte, doğal ya da hukuksal olarak kişilerle olan ilişkileriyle ilgilenmektedir. Her ne kadar artan küresel bağımlılığı ve yeni oyuncuların uluslararası düzeyde ortaya çıkması, devletin uluslararası ilişkilerdeki rolünü sorgulasa da, çoğunlukla devletler tarafından uluslararası hukuk yapılmakta ve uygulanmaktadır. • Uluslararası örgütler büyük ölçüde bu toprak varlıklarına ve hükümetlerinin kendilerini destekleme istekliliğine bağımlıdır. Giriş • Sadece devletler Birleşmiş Milletlerin üyesi olabilir, ancak devletler uluslararası barış ve güvenlik için bir tehdit varsa BM Güvenlik Konseyi'ni çağırma hakkına sahiptirler, ancak yalnızca devletler Uluslararası Adalet Divanı'nda tartışmalı süreçlerde görünebilir ve yalnızca devletler aksine herhangi bir anlaşma yapılmaması halinde, başka bir devlet tarafından yaralanan bir millet adına bir talepte bulunabilir. Giriş • Birey, bu yönde, geleneksel uluslararası kanunlar uyarınca herhangi bir kişisel hakka sahip değildir ve başvuruyu sunup sunmamaya ilişkin olarak ev devletinin siyasi takdirine bağlıdır. • Diğer bir deyişle, uluslararası hukuk sistemi hala öncelikle hükümetler tarafından temsil edilen uluslararası devlet topluluğuna yöneliktir. Uluslararası Hukukun Özellikleri • Uluslararası hukukun, modern devlet ve onun aygıtının varlığıyla bağlantılı olan gelişmiş ulusal hukuk sistemlerinden tamamen farklı hale getiren birkaç özel özelliği vardır. • On dördüncü yüzyıldan sonra Avrupa'da ortaya çıkan modern devlet, bir devlet tekeli haline getirerek, duran bir ordu geliştirerek ve az ya da çok etkin bir bürokrasi geliştirerek güç kullanımını merkezileştirdi. Uluslararası Hukukun Özellikleri • Ekonomik ve sosyal düzenlemelere giderek yoğunlaşmış ve toplumu düzenleyen sofistike bir yasal kurum, ilke ve kurallar sistemi oluşturmuştur. • Batı'nın ulusal ve felsefi çeşitleri ile birlikte kavramı, hem devlet hem de sivil toplumun örgütlenmesi ve geliştirilmesi için merkezi bir araç haline geldi. Uluslararası Hukukun Özellikleri • Sistematik bir anlamda, bu, genellikle merkezi organlara emanet edilen üç işlevin, hukuk oluşturma (yasama), hukuk belirleme (mahkemeler ve mahkemeler) ve kolluk kuvveti (idare, polis, ordu) arasındaki ayrıma yansır. • İç hukuk çok sayıda devlet kurumuna, özel kişiye ve birey grubuna gönderilir. Uluslararası Hukukun Özellikleri • Öte yandan uluslararası hukuk, esas itibariyle, toprak varlıkları olarak örgütlenmiş, sayı bakımından sınırlı olan ve gerçeklikteki bariz olgusal farklılıklara rağmen resmi koşullarla kendilerini düşünen devletlerin uluslararası ilişkisinin yasal düzenlemesiyle ilgilidir 'egemen' ve 'eşit' olarak. Uluslararası Hukukun Özellikleri

Başkan Trump’ın üç yıllık icraatı dikkate alındığında, mevcut uluslararası hukuk düzeninin temellerini sarsan adımların atılmasında son derece istikrarlı bir gidişatın olduğu söylenebilir.

2017

Günümüzde devletler hala uluslararası hukuk sisteminin asli kişisidir. Ancak uluslararası nitelikte olmayan silâhlı çatışmalarda yaşanan artışın bir sonucu olarak artık devlet dışı silâhlı aktörler de artan şekilde sistemde rol oynamaktadırlar ve uluslararası insancıl hu-kuk ve uluslararası insan hakları hukukunu en ağır şekilde ihlâl etmektedirler. Sivillerin korunmasını sağlamak için devlet dışı silâhlı aktörlerin de uluslararası insancıl hukuk ve uluslararası insan hakları hukukuna bağlı olması ve saygı göstermesi gereklidir. Ancak insan hakları ve insancıl hukuk normlarına taraf olmadıkları halde bu normların neden devlet dışı silâhlı aktörleri bağlaması gerektiği ve bunun hukuksal dayanağının ne olduğu konusu uluslararası hukukta oldukça tartışmalı bir konudur. Devlet dışı silâhlı aktörler uluslararası insancıl hukuk alanında en önemli aktörlerden bir tanesi olmasına karşın bunların uluslararası insancıl hukuk ihlâlleri dolayısıyla so-rumluluğu konusu uluslararası hukukta yeterince düzenlenmemiştir. Bu konuda mevcut dolaylı sorumluluk modellerinden birisi olan bireysel cezai sorumluluk mekanizması ye-tersizdir. Diğer dolaylı sorumluluk mekanizmasını oluşturan devlet dışı silâhlı aktörlerin gerçekleştirdiği insan hakları ve insancıl hukuk ihlâllerinden dolayı devletleri hesap verir kılma mekanizması da etkin değildir. Zira devletler; etkin denetim, bütünsel denetim veya onaylama doktrinlerinin ardına saklanarak sorumluluktan kaçabilmektedirler. Devletle-rin, devleti sorumlu tutmada izafe koşullarını kolaylaştıran yeni bir hesap verme modelini kabul etmesi de pek mümkün görünmemektedir. Devlet dışı silâhlı aktörlerin günümüzde geçirdiği evrim nedeniyle bunların doğrudan sorumluluğu önem kazanmıştır. Ancak önerilen bu doğrudan sorumluluk modeli de siya-sal ve hukuksal açıdan bir dizi ikilemler içermektedir. Bu nedenle doğrudan sorumluluk modeli uluslararası hukukun gri bölgelerinden bir tanesi olmaya devam etmektedir.