O prymacie relacji

Forum Pedagogiczne, 2020

Streszczenie: Autorka z perspektywy interdyscyplinarnej prezentuje wybrane teorie wyjaśniające fenomen przywiązania i odczytuje go w kontekście wychowania rodzinnego. Przez to eklektyczne postępowanie zmierza do wyodrębnienia wiedzy adekwatnej do potrzeb współczesnych rodziców, których kompetencje w zakresie relacji wewnątrzrodzinnych wydają się niewystarczające i wymagają podjęcia działania pedagogicznego. Artykuł składa się z pięciu sekcji. W pierwszej przedmiotem analizy jest fenomen przywiązania w ujęciu teorii J. Bowlby'ego. W drugiej sekcji zidentyfikowano go w wychowaniu rodzinnym. Trzecia sekcja zawiera wskazania odnośnie sposobu kształtowania relacji przywiązania przez wychowanie rodzinne. W czwartej i piątej ten sam problem rozważany jest od strony rozwoju osobowości i socjalizacji rodzinnej.

Socjolingwistyka

Wydawnictwo PRYMAT, Mariusz Śliwowski eBooks, 2018

Już Odesyci przywdziewali zbroję, Bo tak powiedziane było, Że nikt w Odessie chlebem i solą Obcego sztormu witać nie będzie. Petro Skrijka, Pierwszy dzień w Odessie 1 a. Wokół tego maleńkiego Morza zebrały się chyba wszystkie plagi i ludzkości. Tylu wojen, rzezi, przewrotów, rewolucji nie zaznało żadne z europejskich i, być może, pozaeuropejskich mórz. Osiadły wokół niego już przed stuleciami: wojny, przemarsze ludów, narodziny i katastrofy kultur, które przepadły bez śladu (jak Scytowie), imperiów, co upadły po wiekach trwania (Bizancjum, Imperium Osmańskie, carska Rosja), spory o granice, wojny religii, mieszanie się wiar i ludów. Ktokolwiek znalazł się bodaj na jedno stulecie na brzegu Morza-jak Rzeczpospolita Obojga Narodów, jak Austro-Węgry albo państwa Gruzinów i Ormian, upadał z hukiem, a jeśli już się z upadku podnosił-to skarlały, zmieniony, zlękniony. Morze-nie przypadkiem-zwane Czarnym; Pontus Euxinus. Na jego północnym wybrzeżu i Bałkanach-Słowianie, na zachodnim romańscy Rumuni, na południu Turcy rodem z Azji Środowej, na wschodzie ludy Kaukazu (ileż ich!). W głąb morza-jak idylliczny sen jakiegoś boga Greków, którzy władali tym Morzem przez wieki, wrzyna się Krym: baśniowo piękny. I nieszczęśliwy: ojczyzna tylu ludów, dom Tatarów, wyganianych stąd i dziś, w 2017 roku, bajkowy kurort, Hellada i nie-Hellada, przyczółek świętej imperialnej Rusi, plażowisko, z którego, być może, turyści zobaczą wkrótce szyby naftowe (obok rosyjskich okrętów wojennych) 2. Morze to jest małym, maleń-1

Przegląd Nauk Historycznych, 2016

W tekście podjęto próbę wyjaśnienia znaczenia zjawiska, jakim były pojedynki władców. Wydaje się, że najlepiej zrozumieć je można, umieszczając je w kontekście komunikacji rytualnej. Wezwania do pojedynków władców, choć faktycznie nigdy żaden się nie odbył, były gestami rozpowszechnionymi od starożytności aż do czasów nowożytnych. Znamy je z licznych źródeł dokumentowych, literackich (Iliada) oraz ikonograficznych, a także z kronik. Wydaje się jednak, że dotychczas historycy nie poświęcili im należytej uwagi i nie zdołali tego zagadnienia prawidłowo odczytać oraz należycie wyjaśnić. Próba nowego spojrzenia na tę tematykę podjęta została w prezentowanym artykule.

Oblicza mediacji : wybrane zagadnienia, 2021

Ramy dla instytucji mediacji w sprawach cywilnych i gospodarczych, obok mediacji w sprawach karnych i w postępowaniu dla nieletnich, uregulowała Ustawa z 28 lipca 2005 roku o zmianie ustawy -Kodeks postępowania cywilnego oraz niektó rych innych ustaw (Dz.U. Nr 172, poz. 1438). "Mimo specyfi cznego charakteru zawodu mediatora, przypominają cego wykonywanie zawodó w zaufania publicznego, nie zdecydowano się jednak na ustanowienie samorzą du zawodowego mediatoró w, w zwią zku z czym nie wydano ró wnież delegacji ustawowej dla organu takiego samorzą du do uchwalenia zasad etyki zawodowej mediatoró w"1. Innym dokumentem odnoszącym się do zawodu mediatora w Polsce jest rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 7 sierpnia 2014 roku w sprawie klasyfi kacji zawodów i specjalności na potrzeby rynku pracy oraz zakresu jej stosowania, nadające kody dla zawodów mediator oraz mediator sądowy. Zawarte w rozporządzeniu klasyfi kacje plasują mediatora w grupie działań prawniczych. W uproszczeniu, mediator wprawdzie porusza się w obszarze regulacji prawnych, ale nie jest zawodem prawniczym. W konsekwencji dochodzi do posługiwania się terminem "mediator sądowy" odnoszącym się do mediatota wpisanego na listę mediatorów stałych Prezesa Sądu Okręgowego2. Minister Sprawiedliwości w zarządzeniu Nr 55/08/DNWO z 1 sierpnia 2005 roku powołał Społeczną Radę ds. Alternatywnych Metod Rozwiązywania Konfl iktów i Sporów przy Ministrze Sprawiedliwości. W myśl tego dokumentu Rada została zobligowana

Idea Studia nad strukturą i rozwojem pojęć filozoficznych, 2018

academia.edu, 2012

Oddajemy do rąk Czytelników tom pt. Komunikologia. Teoria i praktyka komunikacji poświęcony jednej z najbardziej dynamicznie rozwijających się dziedzin nauk społecznych i humanistycznych, jaką jest komunikologia. Jest to już trzeci tom serii wydawniczej Wydawnictwa Naukowego Instytutu Filozofii UAM–„Biblioteka Komunikacji Społecznej”. Zebraliśmy w nim prace kilkunastu czołowych polskich teoretyków komunikacji reprezentujących najważniejsze rodzime ośrodki badawcze. Istnieje wiele różnych ...

Polonica, 2019

Wyrażenia przysłówkowe określające relacje przestrzenne w gwarze spiskiej (na podstawie danych z Korpusu Spiskiego) Wstęp Określanie relacji przestrzennych jest jedną z domen przysłówków i wyrażeń przysłówkowych. W przypadku zarówno jednych, jak i drugich można znaleźć różnice znaczeniowe, gdy porównamy polszczyznę ogólną i gwarę; te same jednostki leksykalne mogą opisywać dwie różne relacje. Przykładem może być znany regionalizm na pole, który w południowych regionach Polski oznacza nie tylko dosłownie 'na rolę, na pole uprawne', ale także 'na zewnątrz budynku, na świeże powietrze'. Na takich właśnie połączeniach wyrazów skupimy się w niniejszym tekście, ograniczając się do jednej z grup semantycznych, określających relacje przestrzenne w gwarze spiskiej. W kolejnych częściach artykułu przedstawię wyodrębnione przy pomocy Korpusu Spiskiego wyrażenia przysłówkowe, a następnie pokrótce opiszę ich znaczenie. Następnie dokonam podziału ciągów na grupy określające statyczność i kierunkowość ruchu, podając przykłady ze wspomnianej bazy danych. Temat ten w gwarze spiskiej nadal pozostaje niezbadany, dlatego istnieje w dialektologii potrzeba opracowania go i dalszego rozwijania. Praca jest więc zaledwie początkiem szerszych badań na temat ciągów występujących w gwarze w funkcji przysłówkowej. Jak wspomniałem, jako źródło danych wybrałem Korpus Spiski, ze względu na jego bardzo dobrą znajomość i na możliwości badań nad jednostkami wielowyrazowymi, jakie projekt ten umożliwia językoznawcom. Spisz i gwara spiska Spisz jest krainą geograficzną na południu Małopolski, rozciągającą się na terenie Polski i Słowacji. Do samej Polski należy ok. 195 km 2. Region ten jest położony pomiędzy SUMMARY Adverbial phrases defining spatial relations in the Spisz dialect (based on data from the Spisz Dialect Corpus)

Roczniki Nauk Społecznych, 2023

Stylistyka, 2017

MARZENA MAKUCHOWSKA (Opole) Teksty, które powstaj¹ w sferze komunikacji zwi¹zanej z ¿yciem religijnym, s¹ od pewnego ju¿ czasu nader chêtnie obserwowanym przedmiotem badawczym. Ostatnio ten bardzo bogaty i niejednorodny fragment rzeczywistooeci jêzykowo--kulturowej ze szczególn¹ predylekcj¹ ujmuje siê za pomoc¹ etykietki terminologicznej dyskurs religijny, która -byae mo¿e dziêki definicyjnej niedookreoelonooeci, a zarazem otwartooeci pojêcia dyskurs -przyci¹ga mo¿liwooeci¹ szeroko zakrojonych, wieloaspektowych analiz, integruj¹cych wiedzê lingwistyczn¹ z dorobkiem innych dziedzin humanistyki i nauk spo³ecznych (zob. Witosz 2009: 58). Woeród licznych propozycji rozumienia i badawczego wykorzystania pojêcia dyskursu funkcjonuj¹ takie, wed³ug których dyskurs jest kategori¹ modeluj¹c¹ zachowania spo³eczne i komunikacyjne, zwi¹zan¹ -co istotnez okreoelon¹ wspólnot¹ ludzi, tzw. wspólnot¹ dyskursywn¹, zbudowan¹ na tej samej wizji oewiata, tym samym typie racjonalnooeci, podobnych pogl¹dach, wartooeciach itp. Uznaj¹c ten sam zespó³ norm i regu³, dana wspólnota dyskursywna czerpie w okreoelony sposób z ogólnego zasobu jêzyka narodowego (Gajda 2001: 8). Z wytwarzanych przez ni¹ tekstów mo¿na zatem -jak siê zak³adawyprowadziae regu³y danego dyskursu, poznaae zasady, które ona (z okreoelonych powodów) szczególnie czêsto stosuje, determinuj¹c tym samym kszta³t swych wypowiedzi. Niniejsza praca jest jedn¹ z prób odkrycia regu³ dyskursu religijnego, czyli tego, który w procesach komunikacji wytwarza wspólnota ludzi podzielaj¹cych religijn¹ wizjê oewiata. Inspiracj¹ jest tu hipoteza, i¿ do szczególnie istotnych regu³ tego¿ dyskursu nale¿y wskazana w tytule artyku³u dyrektywa wznios³ooeci.