Oblicza życia. Księga Jubileuszowa Profesor Doroty Kornas-Bieli

2023

Biuletyn Historii Wychowania, 2019

2001

Kultura i Społeczeństwo, 2018

This text was written in remembrance of Professor Jan Lutyński — an outstanding Polish sociologist, founder of the Łódź methodological school, and co-founder of the Polish Sociological Association — on the thirtieth anniversary of his death. The author presents the results of bibliographical research, which confirm the topicality of Professor Lutyński’s ideas.

Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego, 2020

Bł. Ilona z Veszprém, dominikanka, żyjąca w pierwszej połowie XIII w. na Węgrzech, była jedną z pierwszych stygmatyczek w Kościele. Jako mistyczka reprezentowała nurt chrystocentryczny i pasyjny. Po śmierci została otoczona na Węgrzech lokalnym kultem, który od XV w. promieniował dzięki dominikanom na inne kraje, w tym na Włochy. W dobie odrodzenia Kościoła po Soborze Trydenckim kult Ilony się odrodził i dotarł także do Polski. Przykładem tego jest jej żywot umieszczony w dziele Hilarego Piskorskiego Żywoty Świętych i Błogosławionych Zakonu Naszego na cały rok (…), Wilno 1759. Jest on o tyle ważny, że powstał w geograficznie bardzo odległym od Veszprém Wilnie, jest najobszerniejszym żywotem napisanym po polsku w XVIII w., co wskazuje na fakt, że postać Ilony była ważna pośród innych licznych świętych dominikańskich. Żywot oparty został na rozpowszechnionych od XVIII w. przekazach hagiograficznych, przede wszystkim na wydanym w Wiedniu w 1687 r. dziele De rebus Hungaricae Provinciae ...

Principia, 2023

Recenzja książki Magdaleny Hoły-Łuczaj Kształtowalność. Postheideggerowskie pytanie o inny wymiar bycia Recenzowana książka porusza temat nie tylko ważny, ale i aktualny. Z jednej strony próbuje określić niewyodrębniony dotąd w ramach Heideggerowskiej ontologii wymiar bycia (tytułową kształtowalność), z drugiej zaś stara się odsłonić ów wymiar jako istotny dla rozumienia dzisiejszego świata. Spotykamy się tu więc z próbą przemyślenia rzeczywistości, w której obecnie żyjemy w horyzoncie myśli, która teoretycznie od niemal pół wieku już martwej. Refleksja, która narodziła się w określonym momencie w dziejach nie musi bowiem umrzeć wraz z postaciami, które przyniosły ją na świat, ale w sporze ze współczesnymi może na nowo wydać owoce. Na kartach Kształtowalności… droga Heideggera staje się żywą myślą pytającą o rzeczywistość w epoce globalnego ocieplenia, w epoce antropocenu, w epoce, która odkryła, że człowiek jako homo technicus stanowi największe zagrożenie dla siebie i całego świata. Choć Hoły-Łuczaj analizuje tę problematykę tak w swojej poprzedniej książce 1 , jak w licznych artykułach, tym razem posuwa się o krok dalejpróbuje odsłonić przed czytelnikami nowy wymiar rozumienia rzeczywistości. Nie tylko zatem używa ontologii Heideggera do

Konteksty Kultury

Autorka podziela stanowiska Charlesa Taylora i Davida Parkera, którzy relacje autobiograficzne łączą z „gęstymi” językami dobra. Uważa, że relacja z własnego życia potrzebuje adekwatnego języka, jakiego nie może dostarczyć perspektywa trzecioosobowa, charakterystyczna dla nauk ścisłych. Na przykładzie Dziennika we dwoje Jadwigi Stańczakowej pokazuje, że pisanie dziennika to rodzaj ćwiczenia duchowego i, idąc za słowami Iris Murdoch, sposób prowadzenia dobrego życia. Life in Sketchbooks: On Jadwiga Stańczakowa’s Diary of a Twosome The author agrees with the positions held by Charles Taylor and David Parker, who associate autobiographical accounts with “thick” languages of the good. She believes that writing an account of one’s own life requires adequate language which the third-person perspective typical for hard science cannot supply. On the example of Jadwiga Stańczakowa’s Diary of a Twosome, she demonstrates that keeping a diary is a type of spiritual exercise understood as a way ...

2022

Wielu myślało, że aby zostać świętym należy posiadać niezwykłe umiejętności, wielorakie talenty czy wszechstronne zdolności-subtelna iluzja! Kto chciałby znaleźć coś podobnego w życiu Katarzyny Labouré, szukałby na próżno i mógłby rzec: "Trudna jest ta mowa" (J 6, 60). Katarzyna nie założyła żadnego zgromadzenia, nie ukończyła wyższych studiów-z wielkim trudem te podstawowe. Nigdy nie pełniła znaczącej funkcji we wspólnocie sióstr. Można byłoby stwierdzić, że "nie zrealizowała się w życiu". To nie zaskakuje oczu, które "patrząc, nie widzą" (Mt 13, 13), Katarzyna to duchowa córka św. Wincentego a Paulo-przyjaciela ubogich! Rodzina Katarzyny Piotr Labouré, ojciec Katarzyny, chciał zostać kapłanem, jednak gdy miał 22 lata, rewolucja francuska uniemożliwiła mu dalszą naukę. Po powrocie z seminarium do swoich rodzinnych stron zajmował się uprawą roli i hodowlą zwierząt. Piastował nawet przez kilka lat urząd mera w Fainlès-Moutiers (Burgundia-departament Côte d'Or), który objął po swoim krewnym-Mikołaju Labouré. Matka Katarzyny, Ludwika Magdalena Gontard, pochodziła z Senailly, gdzie pracowała jako guwernantka. Była niezwykle pobożną kobietą. Piotr i Ludwika Magdalena pobrali się 4 czerwca 1793 roku. Pierwsze siedem lat małżeństwa spędzili w Senailly i tam też na świat przyszły ich pierwsze dzieci. W 1800 roku rodzina Labouré przeniosła się do Fain-lès-Moutiers, gdzie osiadła już na stałe i doczekała się kolejnego potomstwa.

Przegląd Archeologiczny, 2023

Rocznik Historii Prasy Polskiej, 2024

Professor Joachim Glensk was one of the outstanding specialists in Polish media studies but it was the collecting and editing of aphorisms that became his true passion. He was also held in high regard for his astrological expertise. In the last phase of his life he turned most of his attention to Silesian and German themes, a shift which coincided with his social and educational activity in the Joseph-von-Eichendorff-Konversatorium in Opole. Niezwykłe dziedzictwo prof. Joachima Glenska -prasoznawcy, astrologa i aforysty Sebastian FIKUS SŁOWA KLUCZOWE: historia prasy, Śląsk, aforyzmy, astrologia, Uniwersytet Opolski, Konwersatorium Eichendorffa ABSTRAKT Prof. Joachim Glensk należał do grona wybitnych polskich prasoznawców. Jego życiową pasją stało się jednak zbieranie i wydawanie aforyzmów. Uchodził za autorytet astrologiczny. Pod koniec życia szczególnie ważna stała się dla niego tematyka śląska i niemcoznawcza. Był też społecznikiem, angażując się działalności Konwersatorium Eichendorffa, którego był prezesem. Joachim Glensk był wielkim stylistą, znakomicie posługiwał się sarkazmem i umiejętnością wypowiadania się z przymrużeniem oka. Ale był też wybitnym uczony, który napisał 38 monografii. Był zawsze życzliwy i pełen optymizmu. Glensk pochodził z Górnego Śląska, do którego był zawsze przywiązany. Ukończył polonistykę we Wrocławiu, ale całe dorosłe życie związał przede wszystkim z Opolem, gdzie był pracownikiem Instytutu Śląskiego i Uniwersytetu Opolskiego. Jego głównym obszarem zainteresowania była prasa śląska, która była tematem zarówno jego habilitacji, jak i pracy doktorskiej. Za dzieło swojego życia uważał Czarną księgę prasy polskiej, w której przedstawił historię i formy represjonowania prasy polskiej przed 1945 rokiem. Przytaczał w niej różne procesy sądowe, by pokazać w jak trudnych warunkach ona musiała się rozwijać. Niezwykle ważnym obszarem jego zainteresowań było zbieranie aforyzmów. Poświęcił im wiele książek, spośród których jego podstawowym dziełem była Wielka Encyklopedia Aforyzmów. Istotną dziedziną jego twórczości była astrologia, która była nieodłącznym elementem jego życia i pracy. Stała się dla niego kluczem do lepszego zrozumienia losów twórców i polityków poprzednich epok. Przez jej perspektywę patrzył też na problemy współczesnego świata. Joachim Glensk był również działaczem społecznym. Wspólnie z Fryderykiem Kremserem założył w 1992 roku stowarzyszenie Konwersatorium Eichendorffa, które miało ambicje gromadzić wokół siebie autochtonicznych twórców. Konwersatorium na przestrzeni lat wydawało książki, organizowało wystawy. Kiedy w 2019 roku stowarzyszenie chyliło się ku upadkowi, objął w nim funkcję prezesa i przywrócił mu dawną świetność. Tym samym dowiódł Glensk, że nawet w poważnym wieku można jeszcze inspirować i tworzyć inicjatywy o dużym zasięgu. Joachim Glensk zmarł 7 stycznia 2023 roku w Opolu. W naszej pamięci pozostanie jako wybitny intelektualista i stylista, ale również jak człowiek niosący pomoc zawsze tam, gdzie była potrzebna.