Νομός Φλώρινας. Ιστορικοί Χρόνοι

2013

Μετονομασίες οικισμών στην περιοχή της Φλώρινας στις αρχές του 20 ού αιώνα: ιστορικές αναγνώσεις Περίληψη Στην «αρχαιολογία της γνώσης» ο Foucault, επιχείρησε μια στρωματογραφική προσέγγιση του ιστορικού νοήματος και ανέδειξε την ιστορικότητα, την αναδρομικότητα, την επιλεκτικότητα και τη σχετικότητα των εννοιολογικών κατασκευών, των κοσμοθεωρήσεων και των περιγραφικών αποφάνσεων αίροντας την ψευδεπίγραφη αναφορικότητα (Foucault, 1987 στο Κόκκινος, 2003:240-241). Στο πεδίο αυτό η ιστορική μνήμηκαι η χρήση της γλώσσας αποδίδουν εμπειρίες και βιώματα απλών ανθρώπων, την καθημερινότητα και την συνάρτησή τους με την ιστορία: έτσι η μνήμη μέσω ανάκτησης της βιωμένης εμπειρίας μετασχηματίζεται σε νέα μορφή συνείδησης (Λιάκος, 2011: 360-367). Για τους παραπάνω λόγους επιλέχθηκε πέρα από την παραδοσιακή, αρχειακή, ιστορική έρευνα, η προφορική ιστορία και η συλλογή συνεντεύξεων. Η ευρύτερη ιστορική έρευνα που εκπονήσαμε αφορά στη διαδικασία μετονομασίας των τοπωνυμίων στην ευρύτερη περιοχή της Φλώρινας κυρίως την περίοδο 1926-1928: για την επίτευξη της μετονομασίας στρατεύτηκε ο κρατικός μηχανισμός, από την κορυφή της διοικητικής ιεραρχίας μέχρι τον απλό χωροφύλακα ή το δάσκαλο. Αντίθετα απ' ό,τι ισχυρίζεται η κυρίαρχη ιστοριογραφία, η περίοδος της μεταξικής δικτατορίας δεν αποτέλεσε τη μοναδική εποχή δίωξης του «τρισκατάρατου ξενικού ιδιώματος», αλλά την κορύφωση μιας πολιτικής που κράτησε δεκαετίες (Κωστόπουλος, 2008). Βασική αρχειακή πηγή για την καταγραφή των τοπωνυμίων, αλλά και για τις αποφάσεις των μετονομασιών, αποτέλεσε το έγγραφο του Υπουργείου των Εσωτερικών και 1 Υποψήφια διδάκτωρ στο Παιδαγωγικό Τμήμα Νηπιαγωγών του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας 2 Αναπληρώτρια Καθηγήτρια στο Παιδαγωγικό Τμήμα Νηπιαγωγών του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας 214 της Τοπικής Αυτοδιοίκησης «Στοιχεία Συστάσεως και Εξελίξεως των Δήμων και Κοινοτήτων», Αθήνα: 1961. Τα παραπάνω στοιχεία διασταυρώθηκαν με τον δεύτερο τόμο της μελέτης «Γεωγραφική και Διοικητική Εξέλιξις της Ελλάδος, 1821-1971» του Εθνικού Κέντρου Κοινωνικών Ερευνών, με κατάσταση της Νομαρχίας Φλωρίνης που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Έλεγχος» στις 5/4/1929, αλλά και από την ηλεκτρονική βάση δεδομένων του Ινστιτούτου Νεοελληνικών Σπουδών του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών, «Μετονομασίες των οικισμών της Ελλάδας». Σκοπός της μελέτης είναι η επικαιροποίηση του ιστορικού ζητήματος της μετονομασίας μέσω της προφορικής ιστορίας με επιτόπια έρευνα. Μέθοδοι: χρησιμοποιήθησαν ανοικτές συνεντεύξεις/ προφορικές μαρτυρίες από μεγαλύτερες ηλικιακές ομάδες κατοίκων της περιοχής για την συλλογή του υλικού και διαγλωσσική-σημειωτική ανάλυση, που εφαρμόζουμε στα τοπωνύμια.

Mnīmōn, 1993

Πυρφόρος, 2003

BYZANTINA SYMMEIKTA, 1989

<p>Anne Lambropoulou</p><p> Témoignages historiques et archéologiques provenant de Pavliza d'Elide </p><p>L'auteur propose l'identification de Poliça, cité dans la version aragonaise du Chronique de Morée au site actuel de Pavliza (ancienne Phigalie), localisé au Sud-Est du département d'Elide. L'identification proposée repose sur des données topographiques et archéologiques.</p><p> </p><p> </p><p> </p><p> </p><p> </p><p> </p>

Πανελλήνια και Διεθνή Γεωγραφικά Συνέδρια, Συλλογή Πρακτικών, 2002

2011

The population movements caused by the Greek Revolution between 1821-1830 left their mark on the new Greek state. The Greek Revolution can be seen as a breach with the past, in the sense of a partial transcendence of a sense of localism and a narrow view of the world in a limited geographical and cultural space. These movements contributed to the creation of the first urban centers which would be the future cities of the new Greek state, certainly smaller in relation to other counterparts in Europe and even the Ottoman area, but albeit larger than those of the Pre-revolutionary past. The Revolution, however, can also be interpreted as a continuation, as demographic changes took place late in the 19th century, continuing pre-revolutionary trends. Large population movements had taken place in the past, during Venetian and Ottoman rule, voluntarily or involuntarily, although perhaps not with such a significant impact. The new Greek state became a pole of attraction for Greeks from the Ottoman countries, and respectively many Greek citizens sought economic opportunities in Ottoman urban centers such as Izmir and Istanbul. The contacts between the two sides of the Aegean did not stop with the formation of the new Greek State in 1830, they continued until their final cessation a century later.

Peri Istorias

2017

Μακεδονικά, 1992

2002