Teologiczne Studia Siedleckie XIV (2017)

2020

Obecny numer naszego czasopisma, podobnie jak poprzednie, ma charakter interdyscyplinarny z wyraźnym nachyleniem teologicznym. Większość autorów poszczególnych artykułów to doktoranci, którzy pragną podzielić się swoimi przemyśleniami. A te są wyrazem ich naukowej kwerendy i kompetencji redakcyjnych. Ks. Kamil Majer ukaże normatywny charakter Biblii na podstawie polskiej teologii posoborowej. Andrzej Kosiński zaprezentuje źródła troski o ubogich w Starym Testamencie. Ks. Leszek Tomasz Mućka podjął refleksję liturgiczno - pastoralną, dotyczącą szafarza Eucharystii i szafarza Komunii Świętej. Szafarstwo Eucharystii wymaga uczestnictwa w kapłaństwie sakramentalnym Chrystusa. Natomiast szafarstwo komunijne leży w uzdolnieniach kapłaństwa powszechnego. Ks. Łukasz Borowski pisze o posłudze kapelana w hospicjum w świetle wybranych dokumentów Kościoła po Soborze Watykańskim II. Ks. Paweł Koc podjął refleksję dogmatyczną na temat natury i łaski w aspekcie przebó- stwienia człowieka. Uczynił ...

2021

W bieżącym numerze IX (2012) opublikowano następujące artykuły, sprawozdania i recenzje: <strong>ARTYKUŁY</strong> Bp Zbigniew Kiernikowski, <em>Formacja wiary wyzwaniem Roku Wiary</em> Ks. Kazimierz Matwiejuk, <em>Anamnetyczny wymiar liturgii </em> Ks. Roman Krawczyk, <em>Józef Flawiusz na tle historiografii żydowskiej </em> Ks. Robert Skrzypczak, <em>Nowa ewangelizacja. Kwestia misji albo dymisji Kościoła </em> Ks. Mateusz Czubak, <em>Nowa ewangelizacja w pracach Drugiego Synodu Diecezji Siedleckiej </em> Ks. Andrzej Oworuszko, <em>Opiekuńcza miłość Boga do stworzenia w wybranych tekstach mądrościowych Starego Testamentu </em> Ks. Zbigniew Sobolewski, <em>Przymioty kościelnej troski o ubogich </em> Ks. Tomasz Czarnocki, <em>Zwalnianie z kary ekskomuniki latae sententiae za przestępstwo przerwania ciąży - aktualność problematyki </em> Olga Cyrek, <em>Hezychastyczna prak...

Zenodo (CERN European Organization for Nuclear Research), 2022

X• 1 » • Ip f c t 5 14 Ta prawda o upodobnieniu się Jezusa do człowieka, o Jego zjednoczeniu się z człowiekiem jest wyrażona m.in. w obrazie zamieszkania w Nim pełni. Wyraża to np. tekst Listu do Kolosan: Spodobało się [Bogu], aby w Nim zamieszkała cała Pełnia i aby przez Niego pojednać wszystko ze sobą (Kol 1,19n). Warto wskazać na fakt, że w cytowanym tekście nie zostaje sprecyzowane, o jaką pełnię chodzi. Biorąc pod uwagę kontekst, w którym jest mowa o pojednaniu przez krew krzyża, mającym dokonać się w Nim, przez Niego i dla Niego, nie można wykluczyć, że autorowi Listu chodzi o wskazanie właśnie paradoksu zamieszkania w ciele i w historii Jezusa obok pełni Bóstwa także pełni człowieczeństwa, ale tego człowieczeństwa, które odeszło od Boga, które dotknęło braku pełni, czy pełni braku, czego wyrazem było wołanie do Boga Boże mój, Boże mój, czemuś mnie opuścił (Mk 15,34). Naturalnie nie chodzi w tym o aspekt moralny, o grzeszność, lecz o skutki, konsekwencje, których nikt poza Synem Boga nie mógł wziąć na siebie. 15 W tzw. Ewangelii dzieciństwa mamy wiele elementów ukierunkowujących Narodzenie Jezusa na wydarzenie Paschalne (zob. Mt 2,13-18; Łk 2,34n). 16 Należy zwrócić uwagę na to, że Teofania jest związana z postawieniem się Jezusa w kołejce grzeszników oczekujących przebaczenia czy miłosierdzia przez przyjęcie chrztu pokuty z rąk Jana Chrzciciela. Można powiedzieć, że właśnie to pełne i niesłuszne, ale dokonane dla wypełnienia sprawiedliwości, postawienie się Jezusa wśród grzeszników, było tym koniecznym praeambulum, aby Jezus (bez grzechu) mógł na miejscu grzesznika usłyszeć, że jest Synem W zjednoczeniu z grzesznikiem Jezus niejako dotknął owego stanu odwrócenia się od Boga i zakosztował smaku utraconej przyjaźni. Gdy z krzyża wołał: Boże mój, Boże mój, czemuś mnie opuścił (Mk 15,34), doświadczając całkowitego opuszczenia, mimo bolesnego poczucia utraty przyjaźni Boga, wiedział, że Jego głos nie zostanie bez odpowiedzi. On sam jednak pozostał w tym stanie, nie próbując ratować siebie na własną rękę i dotykając-ze swej strony-do końca sytuacji opuszczenia. To, czego Jezus w szczególny sposób doświadczył na krzyżu, było już przygotowane od samego początku Jego ziemskiej historii 15 , a wyrażone jasno na progu Jego publicznej działalności, mianowicie podczas Chrztu w Jordanie. Usłyszał wówczas słowa Boga: Tyś jest mój Syn umiłowany, w Tobie mam upodobanie (Mk 1,11). Słowa te skierowane do Jezusa, który nosi w sobie zarówno pełnię Bóstwa, jak i pełnię braku (por.

Zenodo (CERN European Organization for Nuclear Research), 2019

Rocznik Teologii Katolickiej, 2021

UwB w roku akademickim 2020/2021 zatrudnione były cztery osoby. Trzech pracowników naukowo-dydaktycznych: ks. dr hab. Andrzej Proniewski (p.o. kierownika KTK) na stanowisku profesora nadzwyczajnego-cały etat, ks. dr Tadeusz Kasabuła na stanowisku adiunkta-½ etatu, ks. dr Marek Kowalczuk na stanowisku asystenta-½ etatu oraz ks. mgr lic. Leszek M. Jakoniuk na stanowisku administracyjnym-cały etat.

Rocznik Teologii Katolickiej, 2022

Na Uniwersytecie w Białymstoku w ramach Katedry Teologii Katolickiej w roku akademickim 2021/2022 zatrudnionych było czterech pracowników. Wśród nich jest trzech pracowników naukowo-dydaktycznych. Na stanowisku profesora nadzwyczajnego zatrudniony był ks. dr hab. Andrzej Proniewski na całym etacie, który pełnił także obowiązki kierownika KTK. Ksiądz dr Tadeusz Kasabuła był zatrudniony na stanowisku adiunkta w wymiarze ½ etatu, zaś ks. dr Marek Kowalczuk na stanowisku asystenta, również w wymiarze ½ etatu. Oprócz pracowników naukowo-dydaktycznych na stanowisku pracownika administracyjnego w Katedrze Teologii Katolickiej był zatrudniony ks. mgr lic. Leszek M. Jakoniuk na całym etacie. W związku ze zmianą ordynariusza Archidiecezji Białostockiej wraz z kanonicznym objęciem diecezji w dniu 3 września 2021 abp dr Józef Guzdek reprezentuje Archidiecezję Białostocką, która jest stroną podpisanej umowy z dnia 8 października 1999 r. z Uniwersytetem w Białymstoku.

Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne, 2020

Collegium Columbinum SJ eBooks, 2020

Seminare. Poszukiwania naukowe

Artykuł przedstawia nauczanie Ojców Kościoła na temat Ducha Świętego. Pierwsza synteza teologicznej refleksji nad Duchem Świętym ma miejsce w apostolstwie Credo: „Wierzymy w Ducha Świętego, który jest Panem i daje życie pochodzi od Ojca i Syna, który oddaje cześć z Ojcem i Synem i będzie uwielbiony, który mówił przez proroków”. Na podstawie tej wersji rozwija pierwotną doktrynę o Duchu Świętym w starożytnym chrześcijaństwie. Szczególnie rozwinęło się nauczanie o Duchu Świętym w znaczeniu naukowym po Soborze Nicejskim. Na Wschodzie z teologii Ducha Świętego: Athanasius von Aleksandria, Bazyli Wielki, Grzegorz z Nazjanzu, a na Zachodzie: Hilarius z Poitiers, Ambroży z Mediolanu i Augustyn z Hippony. Artykuł podtrzymuje ideę patrystyczną na temat specyfiki działania Ducha Świętego, działania Ducha w Sakramenty i ważność Ducha w modlitwie chrześcijańskiej.

Roczniki Teologiczne, 2016