Nauczyciel religii strażnikiem słowa mówionego

Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny, 2016

Przedmiotem opracowania jest analiza czynności sprawczej znieważenia przedmiotu czci religijnej w rozumieniu art. 196 k.k., w szerszym kontekście tzw. przestępstw z wypowiedzi, tj. takich, których istotą czynności sprawczej jest wypowiedź rozumiana jako pewien intencjonalny przekaz, uzewnętrznienie przez sprawcę wobec określonych bądź nieokreślonych odbiorców pewnych informacji/treści. W przypadku tego typu przestępstw ‒ przy dokonywaniu oceny danego zachowania pod kątem wypełnienia przedmiotowych znamion czynu zabronionego ‒ konieczne jest ustalenie sensu i treści czynności postrzeganej nie tylko jako akt psychofizyczny. Uregulowane w art. 196 k.k. przestępstwo obrazy uczuć religijnych stanowi podstawę do rozważań na temat zasad, według jakich należałoby ustalać owo „znaczenie” danej czynności. Przyjmując, że każda wypowiedź stanowi czynności symboliczną, konieczne jest odwołanie się do konwencji przyjętych w kręgu obiorców danej wypowiedzi i do kulturowo determinowanych znaczeń. Z...

2005

Les documents catéchétiques les plus récents mettent en évidence l’importance fondamentale de la Bible pour la catéchèse. Cependant la pratique quotidienne prouve que la Sainte Écriture est utilisée pendant le cours de catéchisme de manière bien différente. Tous les efforts visant à améliorer en continu la transmission des vérités bibliques sont donc entièrement justifiés. En étudiant l’Évangile au niveau de forme nous constatons que Jésus Christ, dans son enseignement, parlait volontiers en paraboles. Elles constituaient un bon outil pour expliquer aux auditeurs, avec les images y intégrées, les véritées surnaturelles du Royaume de Dieu. Jésus adressait son enseignement aux gens les plus simples pour lesquels le language imagé était plus compréhensible. Malgré la simplicité de la communication l’enseignement transmis par les paraboles exigeait souvent de Jésus une explication complémentaire. Suite à cela on peut en conclure qu’aussi pour les auditeurs d’aujourd’hui une bonne compré...

Prawo Kanoniczne, 2008

2012

Roczniki Teologiczne, 2016

ANNA ZELLMA (NIE) KWESTIONOWANA ROLA PEDEUTOLOGII W KSZTAŁCENIU PRZYSZŁYCH NAUCZYCIELI RELIGII (UN)QUESTIONABLE ROLE OF PEDEUTOLOGYIN TRAINING FUTURE TEACHERS OF RELIGION A b s t r a c t. Preliminarytraining of religion teachers includes different areas of theological, humanist, pedagogical and catechetic education. To be qualified to teach religion, theology students are required to gain knowledge in pedagogy, didactics, psychology and to develop their practical skills and social competences. Among these general issues, knowledge of the teaching profession is worth particular attention. Analyses carried out for this paper aimed to present the unquestionable role of pedeutology in training future religion teachers. It has been observed that multi-aspect knowledge about the teacher, different concepts of teacher training and socio-cultural factors that affect a teacher's work correspond with the guidance provided in documents of the Church. Moreover, it allows a better understanding of one's professional role and the ethical dimension of one's educational work. It also favours developing responsibilityfor othersin teachers, especially for students. While pursuing these objectives, it is worth paying attention to a proper understanding of the detailed issues of pedeutology and to developing the ability to think and act creativelyin different teaching situations. Preferred methods include those based on dialogue and team work. They stimulate future religion teachers and reinforce the endeavours to achieve one's own educational maturity and style of catechesis.

Roczniki Teologiczne

Ustanawiając posługę świecką katechety, papież Franciszek wyraził nadzieję, iż podobnie jak miało to miejsce w chrześcijańskiej starożytności, katecheta ze względu na powierzone mu zadania będzie zarazem świadkiem wiary, mistrzem i mistagogiem, towarzyszem i pedagogiem, który naucza w imieniu Kościoła. Celem naukowym artykułu jest wydobycie mistagogicznego wymiaru formacji katechetów przygotowujących się do podjęcia posługi we wspólnotach parafialnych oraz prezentacja związanych z nią kierunków działań duszpasterskich, prowadzonych w katowickim Kościele w ramach Archidiecezjalnego Centrum Formacji Pastoralnej. Główny problem badawczy wyraża się w pytaniu o charakter formacji katechetów posługujących we wspólnotach parafialnych oraz ich szczególne kompetencje. Dla opracowania problemu posłużono się metodami analizy i syntezy. Analiza dokumentów katechetycznych, przeprowadzona w świetle chronologicznie (sekwencyjnie) dopełniających się wskazań odnośnie do formacji katechetów, pozwolił...

Biografistyka Pedagogiczna, 2023

In the article, the author analyzes the dissertations of the Silesian pedagogue in the current of pedagogical biographies. It justifi es how important it is to notice the evolution of changes in the research approach of a representative of humanistic pedagogy from the University of Silesia. For three decades, he has been conducting interesting research on the pedagogy of culture, its reception and possible application in contemporary school pedagogy. Thanks to the studies of Krzysztof Maliszewski's scientifi c dissertations, we learn about the transition from the renaissance of the pedagogy of the wartime reform, through pedagogy as a laboratory of culture, to existential pedagogy in the era of societies with social and educational crises.

Stylistyka, 2017

MARZENA MAKUCHOWSKA (Opole) Teksty, które powstaj¹ w sferze komunikacji zwi¹zanej z ¿yciem religijnym, s¹ od pewnego ju¿ czasu nader chêtnie obserwowanym przedmiotem badawczym. Ostatnio ten bardzo bogaty i niejednorodny fragment rzeczywistooeci jêzykowo--kulturowej ze szczególn¹ predylekcj¹ ujmuje siê za pomoc¹ etykietki terminologicznej dyskurs religijny, która -byae mo¿e dziêki definicyjnej niedookreoelonooeci, a zarazem otwartooeci pojêcia dyskurs -przyci¹ga mo¿liwooeci¹ szeroko zakrojonych, wieloaspektowych analiz, integruj¹cych wiedzê lingwistyczn¹ z dorobkiem innych dziedzin humanistyki i nauk spo³ecznych (zob. Witosz 2009: 58). Woeród licznych propozycji rozumienia i badawczego wykorzystania pojêcia dyskursu funkcjonuj¹ takie, wed³ug których dyskurs jest kategori¹ modeluj¹c¹ zachowania spo³eczne i komunikacyjne, zwi¹zan¹ -co istotnez okreoelon¹ wspólnot¹ ludzi, tzw. wspólnot¹ dyskursywn¹, zbudowan¹ na tej samej wizji oewiata, tym samym typie racjonalnooeci, podobnych pogl¹dach, wartooeciach itp. Uznaj¹c ten sam zespó³ norm i regu³, dana wspólnota dyskursywna czerpie w okreoelony sposób z ogólnego zasobu jêzyka narodowego (Gajda 2001: 8). Z wytwarzanych przez ni¹ tekstów mo¿na zatem -jak siê zak³adawyprowadziae regu³y danego dyskursu, poznaae zasady, które ona (z okreoelonych powodów) szczególnie czêsto stosuje, determinuj¹c tym samym kszta³t swych wypowiedzi. Niniejsza praca jest jedn¹ z prób odkrycia regu³ dyskursu religijnego, czyli tego, który w procesach komunikacji wytwarza wspólnota ludzi podzielaj¹cych religijn¹ wizjê oewiata. Inspiracj¹ jest tu hipoteza, i¿ do szczególnie istotnych regu³ tego¿ dyskursu nale¿y wskazana w tytule artyku³u dyrektywa wznios³ooeci.

Studia Włocławskie, 2022

Streszczenie: Jan Paweł II był jedną z niezwykłych osobowości w historii Kościoła. Potrafił nie tylko przyciągać do siebie młodzież, ale także docierać do niej ze swoim przesłaniem. Słowo stało się doskonałym narzędziem wychowawczym w jego rękach. Związane jest to z założeniami filozofii personalistycznej, które ukształtowały taki a nie inny sposób postrzegania misji i roli wychowawcy przez papieża oraz podejścia do wychowanków. W swoim oddziaływaniu Jan Paweł II sięgał po różnorodne środki perswazyjne -to hipoteza postawiona w artykule. W celu jej udowodnienia omówiono pokrótce cechy charakterystyczne perswazji, a następnie dokonano analizy wybranych fragmentów homilii do młodzieży, by wykazać, że papież przekształcił słowo w efektywny środek oddziaływania pedagogicznego.

Teologia i Człowiek, 2020

Streszczenie. W działalności katechetycznej Kościoła, podejmowanej wśród dzieci i młodzieży ważne miejsce zajmuje integralność. To dlatego polscy badacze w dyskursie naukowym zwracają uwagę nie tylko na przekaz wiedzy i wychowanie, ale także na mistagogię. Uwzględniając przemiany społeczne, kulturowe i religijne, słusznie za istotną uznają korelację nauczania religii z katechezą parafialną. Zgodnie twierdzą, że kryzys tradycyjnego modelu inicjacji chrześcijańskiej, który uwidacznia się m.in. w kryzysie inicjacji chrześcijańskiej w rodzinie, w kryzysie duszpasterstwa sakramentalnego i w dydaktyzmie szkolnej lekcji religii implikuje potrzebę szczególnego dowartościowania komplementarności funkcji katechezy w posłudze Kościoła. Wymaga zwrócenia uwagi na ewangelizację w nauczaniu religii oraz na mistagogiczny i wspólnotowy wymiar katechezy parafialnej. Niezastąpioną rolę odgrywa tu katechumenat rodzinny. Wyżej wymienione zagadnienia są wielokrotnie podejmowane przez polskich katechetyków. Zadanie pogłębionej refleksji staje się pilniejsze zwłaszcza dziś, w kontekście bardzo dynamicznie postępującej sekularyzacji i dechrystianizacji. Trzeba więc spojrzeć na nie z perspektywy rzetelnie przeprowadzanej diagnozy pastoralnej, by na tej podstawie wypracowywać nowe strategie korelacji nauczania religii z katechezą parafialną. Słowa kluczowe: katechetyka; korelacja; nauczanie religii; katecheza parafialna; sekularyzacja; dechrystianizacja. 88 anna zellma, ks. wojsław wojciech czupryński Abstract. correlation between religious instruction and parish catechesis in the contemporary discourse of polish catechists. In the catechetical activity of the Church conducted among children and adolescents, a significant place is given to integrity. This is the reason why in the academic discourse Polish researchers focus not only on the transfer of knowledge and education, but also on mystagogy. Taking into account social, cultural and religious transformations, they rightly consider the correlation between religious instruction and parish catechesis to be important. The researchers unanimously claim that the crisis of the traditional Christian initiation model, which is manifested, among others, in the crisis of Christian initiation in the family, in the crisis of sacramental pastoral care and in the didacticism of religious instruction at school implies the need to particularly emphasize the value of the complementary function performed by catechesis in the Church service. This requires placing an emphasis on evangelization in religious instruction and the mystagogic and community dimension of parish catechesis, with family catechumenate playing an indispensable role. The above-mentioned issues are often undertaken by Polish catechists. A deepened reflection seems to be even more urgent in contemporary times, in the context of dynamically progressing secularization and dechristianization. Therefore, it should be examined from the perspective of soundly conducted pastoral diagnosis to develop new strategies on this basis for correlating religious instruction with parish catechesis.