Academia.eduAcademia.edu

Biuletyn misjologiczno-religioznawczy

Collectanea Theologica

I. teologiczne podstawy dialogu kościoła z islamem według papieża Franciszka II. koncepcje "zbawienia" w hinduizmie i buddyzmie I. Teologiczne podstawy dialogu Kościoła z islamem według papieża Franciszka 1. Wstęp P apież Franciszek -podobnie do swoich poprzedników, szczególnie Pa- wła VI, Jana Pawła II oraz Benedykta XVI -jest orędownikiem dialogu międzyreligijnego, nawiązywania i utrzymywania przez Kościół relacji z religiami niechrześcijańskimi. W tym kontekście istotne miejsce zajmuje dziś odniesienie Kościoła do islamu, religii państwa i prawa, kształtującej życie ponad półtora miliarda ludzi na całym świecie. Wypowiedzi papieskie na temat tej religii oraz jej wyznawców są zakorzenione w nauczaniu Soboru Watykańskiego II, zwłaszcza Deklaracji o stosunku Kościoła do religii niechrześcijańskich, soborowych wypowiedziach, gestach i czynach dialogu. Niniejszy artykuł prezentuje teologiczne podstawy dialogu Kościoła z islamem według papieża Franciszka. Ich fundamenty wyznacza soborowa Deklaracja Nostra aetate, dziedzictwo Abrahama oraz miłosierdzie Boże. Sobór Watykański II -dwudziesty pierwszy sobór powszechny -został zwołany do Watykanu w 1962 r. przez papieża Jana XXIII. Po śmierci tego papieża był kontynuowany przez papieża Pawła VI. Zamknięcie soboru nastąpiło w 1965 r. Ojcowie Soboru zebrani w Bazylice św. Piotra podjęli prace nad odnową Kościoła (aggiornamento) przez dostosowanie jego misji do wyzwań współczesności. Sobór posiadał charakter pastoralny, co 93 (2023) nr 3, 201-220 czasopisma.uksw.edu.pl/index.php/ct