Profielschets van de ideale bekken specialist

Holland management review, 2010

Strategic Management aan de Maastricht School of Management en academic director van het Center for Organizational Performance. Zijn nieuwste boek is getiteld '10 Rituelen van slecht management' (Van Duuren Management, 2010). Prof. dr. Beatrice van der Heijden is hoogleraar Business Administration, in het bijzonder 'Strategic HRM' aan de Radboud Universiteit Nijmegen, en hoofd van de afdeling Strategisch HRM. Ze is tevens verbonden aan de Open

Brood & Rozen, 1996

2019

Wie maakt onze informatie? Hoe ziet de loopbaan van een journalist eruit? Wat vinden ze van hun verloning en werkomstandigheden? En hoe kijken ze naar de recente verschuivingen in het medialandschap? Een team van onderzoekers van de Universiteit Gent (Center for Journalism Studies), de Universite Libre de Bruxelles (ReSICULB), en de Universite de Mons sloeg voor een tweede maal de handen in elkaar om, na de succesvolle samenwerking in 2013, een beeld te vormen van ‘Het profiel van de Belgische journalist’. Ze namen ruim de tijd om vele facetten die typisch zijn voor het journalistenberoep in 2018 te bevragen bij de Belgische journalisten om zo een gedetailleerd beeld te kunnen schetsen. Ze analyseerden niet enkel de werkomstandigheden en het socio-demografische profiel, maar stonden ook stil bij de opvattingen van journalisten ten aanzien van aspecten zoals de snelle evolutie en digitalisering in het beroep, en een aantal ethische kwesties. De resultaten van de bevraging leveren een...

TSG, 2011

Plochg roept in zijn stuk terecht vragen op over de waarde van beroepskachtenplanningen voor de gezondheidszorg van de toekomst. Wij kunnen een eind meegaan in zijn analyse, maar denken niet dat de veranderende zorgvraag geheel de bodem weg slaat onder de ramingen. Die blijven nodig, alleen denken wij dat deze analyses gebaseerd moeten worden op benodigde kerntaken en bijbehorende kennis, attitude en vaardigheden (competenties), en niet op beroepen in de gezondheidszorg. Ramingen dienen daarmee naast de omvang (kwantiteit), vooral de kwaliteit van professionals te adresseren.

2013

Tijdschrift Voor Bedrijfs- En Verzekeringsgeneeskunde, 2010

1997

1995

Tijdens het melken staan de spenen van koeien bloot aan de krachten van de voering en het vacuüm. Dit kan de conditie van de spenen negatief beonvloeden door zwelling en eeltvorming rond het slotgat.

AGORA Magazine, 2012

In elke stad worden openbare ruimten versierd door kunstwerken. Geen ander publiek kunstwerk is in de laatste decennia zo opzienbarend geweest als Santa Claus in Rotterdam. Welke ruimtelijke ideologie schuilt achter de door een 'kunstelite' bepaalde locatiekeuze en verzet hiertegen vanuit de 'lekenbevolking'? En wat zeggen de publieke discoursen over de rol van kunst in de openbare ruimte? De internationaal toonaangevende Amerikaanse kunstenaar Paul McCarthy (1945) maakte Santa Claus in 2001 op verzoek van de stad Rotterdam. Het stadsbestuur wilde de bewoners en bezoekers verrassen met dit zes meter hoge en ruim 4000 kilo zware bronzen beeld. De olijk kijkende kerstman houdt in zijn linkerhand een bel vast en in zijn rechterhand een gestileerde kerstboom, die veeleer lijkt op een anaal seksattribuut. Vanaf de bekendmaking dat Santa Claus in de stad geplaatst zou worden ontstond een hevig publiek debat in de lokale politiek, media en maatschappij. Velen vonden Santa Claus vanwege zijn seksuele connotaties ongepast voor de openbare ruimte. Het beeld werd allerminst met de mantel der liefde bedekt en verkreeg al snel de volksnaam Kabouter Buttplug. Santa Claus is door McCarthy bedoeld als aanklacht tegen het consumentisme en de daarmee gepaard gaande tomeloze koopziekte. Kunstanalist Dick van Teilingen spreekt hierbij van 'de bronzen koning van de instantbevrediging, een symbool van consumptiegenot'. Het is de symboliek van de consumptiecultuur waaraan hij zijn beeldtaal ontleend. Denk aan Hollywood, Disney en Coca Cola. Deze laatste is de geestelijke vader van het vermaarde kerstidool. Door de kunstwereld zijn McCarthy's sculpturen, installaties en performances waarin seks(ualiteit), zelffoltering en tomatenketchup-zijnde 'bloed' van de consumptiemaatschappij-als thematische richtsnoer fungeren, alom geprezen.