236-Chmielarz Witold

Gazeta Wyborcza 2011.12.05, 2011

Zenodo (CERN European Organization for Nuclear Research), 2022

X• 1 » • Ip f c t 5 14 Ta prawda o upodobnieniu się Jezusa do człowieka, o Jego zjednoczeniu się z człowiekiem jest wyrażona m.in. w obrazie zamieszkania w Nim pełni. Wyraża to np. tekst Listu do Kolosan: Spodobało się [Bogu], aby w Nim zamieszkała cała Pełnia i aby przez Niego pojednać wszystko ze sobą (Kol 1,19n). Warto wskazać na fakt, że w cytowanym tekście nie zostaje sprecyzowane, o jaką pełnię chodzi. Biorąc pod uwagę kontekst, w którym jest mowa o pojednaniu przez krew krzyża, mającym dokonać się w Nim, przez Niego i dla Niego, nie można wykluczyć, że autorowi Listu chodzi o wskazanie właśnie paradoksu zamieszkania w ciele i w historii Jezusa obok pełni Bóstwa także pełni człowieczeństwa, ale tego człowieczeństwa, które odeszło od Boga, które dotknęło braku pełni, czy pełni braku, czego wyrazem było wołanie do Boga Boże mój, Boże mój, czemuś mnie opuścił (Mk 15,34). Naturalnie nie chodzi w tym o aspekt moralny, o grzeszność, lecz o skutki, konsekwencje, których nikt poza Synem Boga nie mógł wziąć na siebie. 15 W tzw. Ewangelii dzieciństwa mamy wiele elementów ukierunkowujących Narodzenie Jezusa na wydarzenie Paschalne (zob. Mt 2,13-18; Łk 2,34n). 16 Należy zwrócić uwagę na to, że Teofania jest związana z postawieniem się Jezusa w kołejce grzeszników oczekujących przebaczenia czy miłosierdzia przez przyjęcie chrztu pokuty z rąk Jana Chrzciciela. Można powiedzieć, że właśnie to pełne i niesłuszne, ale dokonane dla wypełnienia sprawiedliwości, postawienie się Jezusa wśród grzeszników, było tym koniecznym praeambulum, aby Jezus (bez grzechu) mógł na miejscu grzesznika usłyszeć, że jest Synem W zjednoczeniu z grzesznikiem Jezus niejako dotknął owego stanu odwrócenia się od Boga i zakosztował smaku utraconej przyjaźni. Gdy z krzyża wołał: Boże mój, Boże mój, czemuś mnie opuścił (Mk 15,34), doświadczając całkowitego opuszczenia, mimo bolesnego poczucia utraty przyjaźni Boga, wiedział, że Jego głos nie zostanie bez odpowiedzi. On sam jednak pozostał w tym stanie, nie próbując ratować siebie na własną rękę i dotykając-ze swej strony-do końca sytuacji opuszczenia. To, czego Jezus w szczególny sposób doświadczył na krzyżu, było już przygotowane od samego początku Jego ziemskiej historii 15 , a wyrażone jasno na progu Jego publicznej działalności, mianowicie podczas Chrztu w Jordanie. Usłyszał wówczas słowa Boga: Tyś jest mój Syn umiłowany, w Tobie mam upodobanie (Mk 1,11). Słowa te skierowane do Jezusa, który nosi w sobie zarówno pełnię Bóstwa, jak i pełnię braku (por.

2020

Obecny numer naszego czasopisma, podobnie jak poprzednie, ma charakter interdyscyplinarny z wyraźnym nachyleniem teologicznym. Większość autorów poszczególnych artykułów to doktoranci, którzy pragną podzielić się swoimi przemyśleniami. A te są wyrazem ich naukowej kwerendy i kompetencji redakcyjnych. Ks. Kamil Majer ukaże normatywny charakter Biblii na podstawie polskiej teologii posoborowej. Andrzej Kosiński zaprezentuje źródła troski o ubogich w Starym Testamencie. Ks. Leszek Tomasz Mućka podjął refleksję liturgiczno - pastoralną, dotyczącą szafarza Eucharystii i szafarza Komunii Świętej. Szafarstwo Eucharystii wymaga uczestnictwa w kapłaństwie sakramentalnym Chrystusa. Natomiast szafarstwo komunijne leży w uzdolnieniach kapłaństwa powszechnego. Ks. Łukasz Borowski pisze o posłudze kapelana w hospicjum w świetle wybranych dokumentów Kościoła po Soborze Watykańskim II. Ks. Paweł Koc podjął refleksję dogmatyczną na temat natury i łaski w aspekcie przebó- stwienia człowieka. Uczynił ...

Rocznik Filozoficzny Ignatianum, 2021

W artykule przedstawiłem koncepcje ontologiczne Marcin Śmigleckiego (1563–1618), wybitnym teologa i filozofa z Zakonu Jezuitów. Jego najważniejszym dziełem jest Logica, która w Anglii miała kilka wydań. Szczególnej analizie została poddana oryginalna teza Śmigleckiego, że każdemu bytowi realnemu przysługują dwa sposoby istnienia – jako byt aktualny i potencjalny. W tym celu odwołuję się do wypowiedzi we wspomnianej monografii polskiego jezuity, jak i prac innych badaczy jego dorobku filozoficznego. Oprócz pozytywnego wykładu w badaniach jego poglądów filozoficznych, przeprowadzam także ich analizę. Teza jezuickiego filozofa jest uzasadniona poprzez jego analizę logiczną pojęcia danego bytu. Kryterium logicznej spójności przyjmuje u niego postać kryterium ontologicznego. Spójność lub sprzeczność wyraża się, jego zdaniem, poprzez tzw. Essentialia, którą możemy przetłumaczyć jako „cechy wewnętrzne” pojęcia danego bytu. Przyjęcie przez Śmigleckiego kryterium logicznej spójności z jego o...

Przegląd Geologiczny, 2019

The landslide on the northern slopes of Magura Witowska is an example of a consequent-structural type of landslide. It has been developed due to several favorable conditions like: monoclinal layer deposition where the dip angle and direction of collapsing layers are close to those of slope exposition. Moreover, shale packages are commonly present in the bedrock. In the lower part of the landslide an elongated basin filled with peat sediments is situated. The 8-m long profile was recovered with an Instorf sampler for 14 C dating and pollen analysis purposes. The results of radiocarbon dating and pollen analysis point to Subboreal and Subatlantic age of these sediments. Undisturbed biogenic sedimentation, lack of minerogenic intercalations together with the unbroken course of pollen succession suggest that the studied landslide has not undergone any significant active events since its formation.

Res Historica

wczesna kariera aureliusza wiktora i świadectwo ammianusa Marcellinusa (amm. 21.10.6) Early Career of Aurelius Victor and testimony of Ammianus marcellinus (Amm. 21.10.6) streszczenie o karierze aureliusza wiktora nie wiadomo zbyt dużo. sam twierdził, że pochodził z ubogiej rodziny, a mimo to Julian mianował go namiestnikiem Panonii II. o tym ostatnim informuje nas ammianus Marcellinus. stąd zaproponowano hipotezę, że aureliusz wiktor, podobnie jak Eutropius, pracował w cesarskiej kancelarii, był notariuszem. w artykule zanalizowano sposób przedstawiania postaci przez ammianusa Marcellinusa. historyk ów prawie zawsze wspominając po raz pierwszy postacie, opisywał je sprawowanymi funkcjami. tymczasem ze sposobu opisania aureliusza wiktora jako autora historii nie wynika, aby pracował on w cesarskiej kancelarii. a przynajmniej ammianus Marcellinus nie miał takiej wiedzy. Słowa kluczowe: rzymska historiografia, brewiaria, późne cesarstwo rzymskie, aureliusz wiktor, ammianus Marcellinus Kariera aureliusza wiktora była jedną z bardziej spektakularnych, jakie miały miejsce w dziejach późnego antyku i, co trzeba podkreślić, nie była związana z armią. sam aureliusz wiktor twierdził, że jego ojciec był niewykształconym mieszkańcem wsi 1. a jednak pomimo to ukoronowa-1 aur. Vict. caes. 20 .5: "Quo bonis omnibus ac mihi fidendum magis, qui rure ortus tenui atque indocto patre in haec tempora vitam praestiti studiis tantis honestiorem". Kiedy ammianus Marcellinus charakteryzuje aureliusza wiktora nie podaje informacji o jego niskim urodzeniu. Nie należy jednak wyciągać z tego pochopnych wniosków, gdyż dosyć rzadko podaje on informacje o pochodzeniu z nizin społecznych, najczęściej zresztą dotyczy to osób, które nie są przez niego pozytywnie oceniane (tak: Diogenes-amm. 29 .1 .44; festus z trydentu-amm. 29 .2 .22). Jeszcze bardziej sporadycznie podaje takie informacje o oso

Studia Norwidiana, 2008

Nauka

2005

Klio, 2020