Suçlu Antropoloji̇si̇ni̇n İnki̇şaf Safhalari

Sosyal bilimlerin ortaya çıkışı ve gelişimi gibi güvenlik alanında kullanılması da oldukça yeni bir olgudur. Antropoloji çalışmaları 19. yüzyılda Batı merkezli olarak, özellikle sömürge döneminin yabani halkları üzerine yoğunlaşmıştı. Antropoloji ile tarihi kendinize göre yazabilir, yeni yaşam biçimleri ortaya koyabilirsiniz. Bununla beraber, bir insan bilimi olan antropoloji içinde bütün çalışmaları kötü niyetli olarak görmemeliyiz. Örneğin Amerika"daki işgal hareketleri ya da Türkiye"deki Gezi Parkı olaylarının analizi öncelikle antropologların işidir. Antropologlar, insanların korku ve endişelerini çalışmalarının merkezine koymuşlardır. Son yıllarda askeri antropoloji alanında da önemli mesafeler kaydedilmiştir. Afganistan ve Irak"taki başarısızlıkta antropoloji çalışmalarının yetersizliği önemli rol oynamıştır. Artık tüm ordular savaş alanlarına askerlerin yanında diğer sosyal bilimler uzmanları ile birlikte öncelikle antropologlar göndermektedir.

2012

Cokkulturluluk 1970’lerden bu yana basta Amerika ve Avrupa olmak uzere genis bir alanda hem tartisilmakta hem de bir politika olarak uygulanmaya calisilmaktadir. Bu tartismalarda cokkulturlulugun olumlu yani oldugu kadar olumsuz yanina da vurgu yapiliyor. Ozellikle son yillarda cokkulturluluk politikalarinin “micromilliyetcilikleri” besledigi, bunun da kanli bir bicimde bolunmelere ve parcalanmalara neden oldugu iddia edilmektedir. Fakat hem olumlu hem de olumsuz yonleriyle elestiriye tabi tutulan cokkulturluluk politikalarindan bagimsiz olarak bir de antropolojik anlamda bir cokkulturluluk (kulturel cogulluk/ cesitlilik) gercegi vardir. Antropolojik arastirmalarin gosterdigi gibi icinde ulusdevletlerin de bulundugu bircok ulke, tarihi, cografi, etnik, dinsel ve genel anlamda kulturel nedenlerle “kendiliginden” cokkulturludur. Bir ulkede farkli etnik, dinsel ve dilsel gruplarin varliginin kabul edilmemesi durumunda ulkedeki farkli kulturel topluluklar arasinda ya da varligi kabul ed...

Hitit Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 2018

Bibliyometrik analizler belirli bir alandaki yayınların istatistiksel olarak analiz edilmesini, atıf analizi ile en çok atıf alan etkin yayınların ortaya çıkarılmasını, yazarlar arasındaki uluslararası işbirliklerinin belirlenmesini, ülkeler ve kurumların etkinliğinin değerlendirilmesine olanak sağlar. Bu araştırmada 1975-2017 yılları arasında Antropoloji alanının en önemli alt araştırma alanı olan Fiziki Antropoloji konusunda yayınlanan yayınların bibliyometrik olarak analiz edilmesi amaçlanmıştır. Literatür araması Web of Science (WoS; Thomson Reuters, New York, NY, USA) veri tabanında "physical anthropology", "biological anthropology", "anthropometric measurement" ve "anthropometric measurements" anahtar kelimeleri kullanılarak yapılmıştır. Bulunan tüm yayınlar Wos veri tabanından çekilerek bibliyometrik olarak analiz edilmiştir. Bibliometrik analizlerin görselleştirilmesi, Ağ ve kümelenme grafikleri için VOSviewer (Version 1.6.6) paket programı kullanılmıştır. Bibliyometrik analizler sonucunda Fiziki antropoloji alanında toplam 9614 yayın bulundu. Bu yayınların 8500'ü makale, 464'ü tam metin bildiri 325'i özet bildiri kategorisinde idi. En fazla çalışma sırasıyla Beslenme Diyetetiği (1700; %20.0) ve Endokrinoloji Metabolizması (1066; %12,5) araştırma alanlarında yapılmıştı. Tüm yayınların 519'u Antropoloji araştırma alanındaydı. Bibliyometrik analizler Antropoloji araştırma alanındaki 519 makale ile yapıldı. En çok yayın 2012 yılında yapılmıştı (46; %8,9). Literatüre en fazla yayın katkısı yapan dergi Amerıcan Journal Of Physıcal Anthropology (93; %18,0). idi. Amerika Birleşik Devletleri 196 (%38) ve Hindistan (58, %11,2) yayın ile en fazla literatüre katkı yapan ülke olmuştur. Literatüre katkı açısından 12 makale (%2,3) ile Türkiye 15. Sırada yer almıştır.

Antropoloji dersi üniversitelerin psikoloji,felsefe,sosyoloji,sosyal hizmet,sosyal bilimler programlarında okutulan bir derstir.Atatürk Üniv. Antropoloji ders kitabının hazırlanmış full özetidir.. Pratik bilgiler ders hakkında sizlere temel oluşturabilecek,güzel bir özet çalışmasıdır. Eksik ve yanlışların olmamasına özen gösterilmiş ve oluşabilecek yanlışlardan kimsenin sorumlu tutulamayacağını bildiririm.

2020

Bu calismanin amaci, “Baris mudahalelerinin basarisina antropolojik degerlendirmeler ne oranda katki saglayabilmektedir?” sorusuna, ‘hibrit’ (melez) baris insasina bakarak yanit aramaktir. Alan yazin taramasi neticesinde ortaya cikarilan bulgularin, Suriye ic savasi vaka analizinde teyidine calisilmistir. Antropolojik calismalarin hibrit baris insasinda uygulanmasinin baris girisimlerine katki saglayacagi hipotezinden hareket edilmistir. Yerelde gunluk barisin saglanmasina katki saglayan sivil toplum faaliyetlerince kullanilan antropolojik yaklasimin, yerelde barisin icrasinda gorev yapan silahli kuvvetlerce kullanilamadigi dusunulmektedir. Siyasi muzakereler seviyesinde (ulusal ve uluslararasi) ise, ‘yuksek politikalar’ nedeniyle antropolojik yaklasimlarin kabul edilebilirliginin dusuk oldugu gozlemlenmektedir. Suriye ic savasi, sivil toplumun (yerel taban orgutlenmeleri ve hukumet disi olusumlar) gunluk barisa etkin katki saglamasi, benzer basarinin siyasi muzakereler seviyesinde ...

Book Review, 2023

Özet Bu çalışma, Fransız antropolog ve sosyolog David Le Breton'un Acının Antropolojisi kitabını değerlendirmektedir. Breton, bu eserinde acı olgusunun biyoloji ve tıp alanlarıyla olan ilişkisini kültürel, toplumsal ve dinsel boyutlarıyla yeniden düşünür. Breton acının, ilk bakışta oldukça zıt gibi görünen tüm bu alanlardaki tezahürlerini ve birbiriyle olan ilişkilerini tartışır. Eserinde acının işlevlerini de ele alan Breton, acıya çok yönlü bir perspektifle yaklaşarak, okuyucusunu acı ile düşünmede baş başa bırakır. Kimi zaman acı bir tür iktidar aracıdır kimi zaman sosyal kabulün ve grup kimliğinin ortak zeminini oluşturur. Bireysel deneyimlerde kişinin gündelik hayat ile ilişkisini değiştiren acı, toplumsal ve kültürel alanlarda farklı anlamlara da bürünür. Acının bu çok yönlü yapısı, onu zorunlu bir şekilde yeniden ele almayı ve yorumlamayı gerekli kılar.

Kültür Denen Şey ANTROPOLOJİK YAKLAŞIMLAR, 2018

BU KİTABIN pek çok bölümünde, antropolojinin kendi tarihinin uzun bir dönemi boyunca "ötekine", yani Batılı-gelişmiş-modern olmayan toplumlara, hatta toplum haline dahi gelemediği düşünülen topluluklara dair, onları inceleyen, Batılı olandan farklılıklarını (bu vesileyle de Batılıların modernleşirken geride bıraktıkları geçmiş "ilkelliklerini") resmeden bir bilgi biçimi, kendine özgü (ve diğerlerinden ayrı) bir disiplin olduğu anlatılıyor. Ancak postmodern ve yapısalcılık-sonrası bir tarihsel anda, daimi, doğal ve normal olduğu düşünülüp üzerine iş yapılan tüm o farklılıklar ve onları yeniden üretmek, elbette geçersiz hale gelip gözden düştü. Antropoloji, Amerikan üniversitelerinde çok okunan bir derleme kitabın (MacClancy, Exotic No More, 2002) başlığındaki gibi, egzotik olmaktan çıkıyor ve Batı-Doğu, Kuzey-Güney, modern-ilkel, gelişmiş-gelişmemiş gibi disiplinin yönelimini tayin eden ikiliklerden sıyrılarak, inceleyenle incelenenin aynı bağlamlardan olabildiği, o bağlamın da gezegenin her yerine-ileri kapitalist şehirlerden madencilik yapılan uzak ormanlara, iki ülke arasındaki tampon bölgelerden okyanuslardaki boru döşeme tesislerine kadar-uzandığı bir hale dönüşüyor. Diğer bir deyişle antropoloji, belirli birilerinin uzmanlık, bilim otoritesi ve elbette ırksal ayrıcalık ile böyle meziyetlere sahip olmayanları gözlemlediği tek yönlü bir entelektüel girişimden, herkesin herkes hakkında, her yerde araştırma yaptığı, hemzemin ve çoksesli bir bilgi birikimine evrildi; adeta demokra

Journal of Turkish Research Institute, 2019

ULUSLARARASI KURBAN SEMPOZYUMU / İSTANBUL, 2008

Uluslararası İletişim ve Sanat Dergisi, 2021

While the science of anthropology, which was defined as the "study" of the "undeveloped" by the Westerner until the 21st century, today gain a new meaning and it is accepted as the effort of different cultures to understand / agree with each other. Although this change of anthropological approach is based on the acceptance that Western and non-Western cultures are equal, the situation has not changed in many other areas that study with anthropology. During a long time this pre-acceptance has concretely manifested itself in every field related to anthropology. The art of theater, which was associated with anthropology through contemporary researchers and innovative practitioners in the 20th century, has also been involved in discussions by experiencing these processes. Theater researchers such as Artaud, Grotowski, Barba and Peter Brook, while carrying out their search in the art of theater through the science of anthropology, could not escape from this trap. When representation crisis occurs it can be said that the tendency of returning to its source for become stronger is focus of anthropological studies. This study aims to debate the relationship between theater and anthropology, from representation to experience, in this way, to rethink the relationship between social sciences and art. This study aims to reach a conclusion about today's theater by not interpreting Eugenio Barba's theatrical anthropology studies through the idea of contemporary theater through the concepts of interculturalism and the barter. As a result, the desire to keep warm the connection between act and life has urged the art of theater to confront its roots in every period. The relationship of the truth and the act, was knitting up in some eras, has also started to break off in some eras. The art of theater has preferred to use the return to essence as a functional tool in its struggle for existence against technocultural developments.