Academia.edu no longer supports Internet Explorer.
To browse Academia.edu and the wider internet faster and more securely, please take a few seconds to upgrade your browser.
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Poetica
…
15 pages
1 file
Artykuł jest wstępnym rozpoznaniem antropocenowego „języka”, w jakim przemawia do współczesnego odbiorcy dzieło Nikołaja Fiodorowa – Filozofia wspólnego czynu. Fiodorow przewidział kryzys planetarny, czym wpisał się w aktualną debatę o antropocenie. Autorka nawiązuje do rozważań Artioma Klujewa, Eleny Suchanowej i Gleba Bakunowa – rosyjskich filozofów, którzy słusznie doszukują się w koncepcji Fiodorowa rozwiązań problemów antropocenu, ale niesłusznie traktują ideę przezwyciężenia śmierci i wskrzeszenia zmarłych, co prowadziłoby do przeludnienia Ziemi, jako panaceum na lepszą przyszłość, którą zapewniłaby ludzkości kolonizacja kosmosu.
Medycyna Nowożytna, 2018
ADAM ŚWIEŻYŃSKI 1 Między spotkaniem a konfl iktem. Filozofi a przyrody i przyrodoznawstwo w ujęciu przedstawicieli myśli żydowskiej z XVI i XVII wieku Słowa kluczowe: żydowska fi lozofi a przyrody; nowożytne przyrodoznawstwo; Juda Loew; Dawid Gans; Józef Solomon Delmedigo; Tobiasz Cohn Wprowadzenie W opracowaniach dotyczących zaangażowania Żydów w europejskie badania naukowe w okresie nowożytnym na przełomie XVI i XVII w. podkreśla się fakt ich przynależności do niejako dwóch światów: kręgu kultury i nauki, które wypracowały nowe koncepcje za pomocą nowej metodologii, oraz środowiska tradycji i religii żydowskiej 2. Związane
Obraz natury w kulturze intelektualnej, literackiej i artystycznej doby staropolskiej, 2020
Studia Historiae Scientiarum, 2021
Niniejszy artykuł ma na celu przedstawienie mniej znanych faktów życia Czesława Białobrzeskiego z okresu przed opuszczeniem przez niego Kijowa w roku 1919 oraz jego zapoznanych prac z tego okresu. Szczególny nacisk położono na detale biograficzne, niektóre aspekty powstawania najbardziej znanej pracy oraz jego działalność popularyzatorską i jego zainteresowania filozoficzne, zwłaszcza dotyczące fenomenu nauki i wpływu francuskiego konwencjonalizmu. Okazuje się, że już w pracach takich jak "Rzeczywistość w ujęciu przyrodoznawstwa" czy "Zasada względności i niektóre jej zastosowania" Białobrzeski jawi się jako przyrodnik bardzo INFORMACJA O PUBLIKACJI
Przegląd Archeologiczny
this work discusses the results of archaeological and environmental research carried out on site no. 7 in Błądzikowo, bringing new data for a better recognition of the settlement and economy of the puck land in the early middle ages. excavations have unearthed the remains of a small wooden-earthen rampart and a dwelling building. archaeological materials (pottery fragments, a grain roasting vessel, a game's pawn) as well as organic finds (macroscopic plant remains, animal remains) were acquired. the research results indicate that this place probably served as a watchtower, or possibly a navigation point used from the second half of the 8th century to the beginning of the 9th. the population living there made use of crops (barley, millet, wheat), pursued animal husbandry (pigs, ruminants), as well as gathered (blackberries, hazelnuts), hunted (wild boar, red deer), fished (cyprinidae species), and caught marine mammals.
Purely random events and those emerging from deterministic processes running in the neighborhood or in the background are not an exclusive property of human individuals. In different time scales they concern the whole universe, and thus the evolution too. Many times in the history of life on earth a blind chance has decided about success or failure of huge groups of life forms. Entirely external events, such as orbit changes, changes of sun activity, cosmic collisions or even supernova explosions, together with more local events – continental drift with accompanying changes in oceanic currents – resulted in both the creation of evolutionary innovations and new taxonomic groups and in the extinction of taxa dominating over hundreds of millions of years. On the other hand, the main properties of macroevolution seem to be universal, which causes a certain degree of its repeatability. Therefore, in biological evolution a large number of cases of convergent evolution can be observed. Not...
2016
Ksiązka zostala zredagowana w ramach projektu badawczego "Literatura polsko-tatarska po 1918 roku". Projekt finansowany ze środkow Narodowego Centrum Nauki przyznanych na podstawie decyzji numer DEC-2012/07/B/HS2/00292.
Acta Universitatis Wratislaviensis, 2019
Abstrakt: Celem artykułu jest ukazanie debat toczonych przez archeologów na temat antropocenu i refleksja nad możliwościami zastosowania tego terminu w studiach nad dziedzictwem archeologicznym. Antropocen jest tutaj rozumiany jako platforma konceptualna pomocna przy redefinicji celów i metod badawczych archeologii. Prowadzone w tym kontekście rozważania na temat pojęcia destrukcji pozwalają włączyć w ramy archeologii antropocenu praktyki wynikające ze zwrotu cyfrowego w archeologii. W artykule rozważone zostały zarówno procesy wizualizacji wiedzy archeologicznej, jak i działania prowadzone w ramach cyberarcheologii, a także zjawisko muzealizacji stanowisk archeologicznych. Wspólną podstawą wymienionych praktyk jest ucieczka przed wszechogarniającą destrukcją, która wpisana jest zarówno w charakterystykę archeologii jako praktyki badawczej, jak i w pojęcie antropocenu. Słowa-klucze: antropocen, archeologia antropocenu, dziedzictwo, cyberarcheologia, zwrot cyfrowy Antropocen jako kategoria badawcza szybko rozpowszechnia się w kręgach akademickich. Swoim zasięgiem obejmuje zarówno nauki o Ziemi i o życiu, jak i humanistykę i nauki społeczne. Kategoria ta ujawnia swój potencjał badawczy w wielu dyscyplinach, czego przykładem jest jej recepcja i kariera w archeologii. Uwrażliwiając badaczy na pojęcie destrukcji, antropocen wpisuje się w istotne dla współczesnej archeologii debaty. Rozumiany jako asumpt do redefinicji praktyk badawczych, może stać się ożywczym terminem pozwalającym na refleksję nad metodami i celami archeologii. W artykule tym staram się wykazać, jak pojęcie antropocenu, związane z zagadnieniami zniszczenia (degradacji środowiska,
Przestrzenie Teorii, 2021
The author puts forward the thesis that the challenges of the current times resulting from environmental change, the destruction of habitats and ecological disasters direct our sensibilities and aesthetics ever more tangibly towards the fantastic or ecofiction: (eco)horror, (eco)science fiction, or (eco)fantasy. However, while ecohorror mainly exposes the negative aftermath of the Anthropocene, culminating in inevitable disaster, science fiction offers leeway for a more speculative approach, enabling one to construct such visions of reality in which multispecies justice will be observed and cultivated. The author follows K.S. Robinson's line of thinking that "science fiction is a new realism", A. Ghosh's analysis of the relationship between literature and ecology, and D. Haraway's research on new ways of understanding the relationships between people and non-humans using the speculative potential of sci-fi. It is therefore suggested that there is a great need for a science fiction vision, aesthetic and narration that would be capable of guiding us out of the anthropocentric entanglement and the Anthropocene/Capitalocene into the Chthulucene (as conceived by Haraway).
Tarnowskie Studia Teologiczne, 2014
Pojęcie „rasy” wprowadził do słownictwa naukowego w połowie XVIII wieku francuski filozofa i matematyk Georges-Louis Leclerc, Comte de Buffon. W antropologii koncepcja ta zadomowiła się głównie dzięki pracom niemieckiego naukowca Johanna Friedricha Blumenbacha. Od początku koncepcja „rasy” wzbudzała kontrowersje wśród badaczy. Nawet sam Karol Darwin wyrażał sceptycyzm wobec używania pojęcia rasy w odniesieniu do ludzi. Wątpliwości co do naukowych podstaw typologii rasowej wyraził na początku XX wieku amerykański antropolog Franz Boas. W 1940 roku podobne wątpliwości przedstawił amerykańsko-brytyjski antropolog Ashley Montagu. W 1960 roku amerykański antropolog i genetyk Frank Livingstone na podstawie badań genetycznych poddał krytyce koncepcję ras ludzkich. Takie samo stanowisko wyrażał wybitny amerykański genetyk Teodozjusz Dobzhansky. Dobzhansky twierdził, że nie ma ras, które byłyby “odrębnymi jednostkami”. W 1970 roku, amerykański genetyk Richard Lewontin na podstawie własnych b...
2014
Jednostki wielowyrazowe motywowane realiami rzemieślniczymi i zawierające w swym składzie nazwy zwierząt odnoszą się głównie do rzemiosł skórniczych (garbarstwo, kuśnierstwo, szewstwo, rymarstwo), spożywczych (rzeźnictwo, młynarstwo) oraz rzemiosła kowalskiego. Analiza tych jednostek jako nośników językowego obrazu świata pozwala na odtworzenie wielu utrwalonych w języku stereotypowych sądów, w których decydującą rolę odgrywa wartościowanie z perspektywy wykonawcy i/lub obserwatora pracy rękodzielniczej.
Loading Preview
Sorry, preview is currently unavailable. You can download the paper by clicking the button above.
Prace Geograficzne Polska Akademia Nauk, 2001
Przegląd Prawa Konstytucyjnego, 2016
Zoophilologica, 2021
Turystyka Kulturowa, 2016
Roczniki Teologiczne, 2018
1996
Przegląd Socjologii Jakościowej, 2016
Saeculum Christianum
Przegląd Geologiczny, 1999
Studia Norwidiana, 2016
Białowieża : Instytut Biologii Ssaków Polskiej Akademii Nauk, 2020
Philosophical Problems in Science (Zagadnienia Filozoficzne w Nauce), 2020
Stan Rzeczy, 2018
Problemy Ekologii Krajobrazu, 2005
JĘZYK POLSKI – MIĘDZY TRADYCJĄ A WSPÓŁCZESNOŚCIĄ. Księga jubileuszowa z okazji stulecia Towarzystwa Miłośników Języka Polskiego, 2021