Deinze, Polikliniek Dr. A. Martens in Astene

Oud Utrecht Jg 70 Nr 2 P 38 41, 1997

2011

Bilzen is gelegen aan de bovenloop van de Demer in de Zandleemstreek (fig. ), op de grens van de Kempen en Haspengouw Het onderzochte terrein ligt in de bebouwde kom (OB) van het stadscentrum ten noordoosten van de Sint-Mauritiuskerk (fig. en 3). Op het perceel bevond zich in het verleden een stadshoeve die recent werd afgebroken om het terrein klaar te maken voor de bouw van een appartementsgebouw met aanpalende parkeergelegenheid. In de onmiddellijke nabijheid vermeldt de CAI volgende vindplaatsen (fig. ): locatie 52049 ten zuiden van het perceel en locatie 52889 ten westen ervan. Op beide vindplaatsen werden sporen en vondsten aangetroffen uit de laatmiddeleeuwse, postmiddeleeuwse en recente periode.

2016

2014

Ghendtsche Tydinghen, 1970

De auteur ontdoet Baertsoen van de romantische versie die over hem ontstaan is.

Relicta. Archeologie, Monumenten- en Landschapsonderzoek in Vlaanderen

Voormalig Onroerend Erfgoed (OE), dagelijkse leiding vooronderzoek en archeologische opgravingen, studie van de archeologische sporen,

2016

Niets uit deze publicatie mag vermenigvuldigd worden, opgeslagen in geautomatiseerde gegevensbestanden en/of openbaar gemaakt worden onder enige vorm of wijze ook (digitaal, mechanisch, door fotokopie) zonder toestemming van De Logi & Hoorne bvba

2005

2013

TBV – Tijdschrift voor Bedrijfs- en Verzekeringsgeneeskunde, 2018

2013

Niets uit deze publicatie mag vermenigvuldigd worden, opgeslagen in geautomatiseerde gegevensbestanden en/of openbaar gemaakt worden onder enige vorm of wijze ook (digitaal, mechanisch, door fotokopie) zonder toestemming van De Logi & Hoorne bvba Archeologisch onderzoek Bachte-Maria-Leerne -Dulakkerweg 2013 Inhoud Voorwoord Administratieve fiche 1. Inleiding 2. Aanleiding en doel van het onderzoek Voorwoord Van 22 tot en met 29 april 2013 voerde De Logi & Hoorne bvba een archeologische opgraving uit ter hoogte van de Dulakkerweg te Bachte-Maria-Leerne (Deinze) in opdracht van de families Cnockaert, Cornelis, Fevery en Gobert. Dit onderzoek kwam er naar aanleiding van de geplande aanleg van een verkaveling. Voorafgaand werd het terrein in januari 2013 door Antea Group aan een proefsleuvenonderzoek onderworpen. In dit rapport worden de resultaten van de opgraving besproken. Meerdere partners zijn verantwoordelijk voor het vlotte verloop van het onderzoek, waarvoor onze dank. In de eerst plaats bouwheren Cnockaert, Cornelis, Fevery en Gobert, studiebureau Verhaeghe & Partners, in het bijzonder Alex Coussens, en Grondwerken De Mol. Verder willen we ook Stani Vandecatsye (Agentschap Onroerend Erfgoed, afdeling Oost-Vlaanderen) en David Vanhee (Kale-Leie Archeologische Dienst) bedanken voor de begeleiding van het project; Wim De Clercq (UGent) en Guy De Mulder (UGent) voor de determinatie van het aardewerk; Birger Stichelbaut (UGent) en the National Collection of Aerial Photography (NCAP) in Schotland voor het luchtfotografisch onderzoek; en Paul Van Damme en Walter Messiaen voor het aanleveren van informatie. Luc Allemeersch (GATE) stond in voor de waardering van de macrobotanische resten van het brandrestengraf. Tenslotte bedanken we ook kraanbedrijf De Pourcq en landmeter Jonas Van Hooreweghe (Meet-Het).

2013

Niets uit deze publicatie mag vermenigvuldigd worden, opgeslagen in geautomatiseerde gegevensbestanden en/of openbaar gemaakt worden onder enige vorm of wijze ook (digitaal, mechanisch, door fotokopie) zonder toestemming van De Logi & Hoorne bvba Figuur 9: De verschillende opgravingszones geprojecteerd op een uittreksel van de topografische kaart (© www.gisoost.be

2011

2018

Brood & Rozen, 1999

van herkomst terugreisden. Uit het relaas van Kohlbacher blijkt wel dat er een heel aparte sfeer in die kampen heerste en dat zich daar geleidelijk ook een heel intens sociaal leven ontwikkelde. Naar het einde van de jaren '50 toe verslechterde de concurrentiepositie van de Belgische kolenindustrie. Toch bleef het mijnpatronaat vreemde arbeiders aanwerven, vooral Turken en Marokkanen, die weerom gehuisvest werden ... in de kampen. Naarmate de kolencrisis echter dieper werd, stierven ook de kampen uit. Het boek is een boeiend relaas geworden van een bijzonder maar weinig gekend stukje geschiedenis. (1) Het boek werd ook gerencenseerd door Dirk Luyten in Bijdragen tot de Eigentijdse Geschiedenis, (1999)5, pp. 237-238.