Рукапісы “Пінскае шляхты”

Парламенцкія структуры ўлады ў сістэме дзяржаўнага кіравання Вялікага княства Літоўскага і Рэчы Паспалітай у XV–XVIII стагоддзях: Матэрыялы міжнар. навук. канферэнцыі (Мінск–Наваградак, 23–24 лістапада 2007 г.) / Навук. рэд. С.Ф. Сокал, А.М. Янушкевіч. Мінск: БІП-С Плюс, 2008

Навуковыя рэдактары: доктар юрыдычных навук, прафесар С. Ф. Сокал, кандыдат гістарычных навук, дацэнт А. М. Янушкевіч Матэрыялы выдадзены ў рамках выканання Дзяржаўнай комплекснай праграмы навуковых даследаванняў Рэспублікі Беларусь на 2006-2010 гады «Гісторыя беларускай нацыі, дзяржаўнасці і культуры» (кіраўнік-дырэктар Інстытута гісторыі НАН Беларусі доктар гістарычных навук, прафесар А. А. Каваленя) П18 Парламенцкія с т ру к т у ры ўла ды ў сіс т эме дзяржаўнага кіравання Вялікага княства Літоўскага і Рэчы Паспалітай у XV-XVIII стагоддзях: Матэрыялы міжнар.

Białoruskie zeszyty historyczne / Беларускі гістарычны зборнік, 2014

Веснік БДУ сер.3, № 1., 2007

Under the data of 1870, the confessional composition as well as the number of declassed rural gentry (yeomanry) of Minskaya province (gubernja) are analysed. The author comes to the conclusion that among the yeomanry of Minskaya province hear orthodox confession was predominent, mostly in the south-eastern parts and catholic - in the north-western parts. In the 70-s part of yeomanry was not declassed yet. It was placed beyond the classes of official social structure.

In the end of XV111 – X1X c. the descendants of Ukrainian schliahta began fighting in order to acquire the status of Russian nobility. This process was even more complicated because of non correspondence of their social status to the set demandings as well as the loss of authentic privileges and universals. But most of the plaintiffs were able to prove their rights and find a place in the new social and political conditions. Key words: the descendants of Lubech’s schliahta, the Novgorod-Siverskiy committee on examining of possible members for nobility status, the Chernihiv nobility gathering, Geraldmaster’s office, Russian nobility.

Замыканне межаў шляхецкага саслоўя ў Рэчы Паспалітай адносіцца да другой паловы XVI ст. 1 Аднак і ў больш позні перыяд існавалі сацыяльныя групы, якія займалі прамежкавае становішча паміж паўнапраўнай павятовай шляхтай і прадстаўнікамі ніжэйшых саслоўяў. У першую чаргу гэта тычыц ца зямян і баяр, якія пражывалі на землях буйных паноў і выконвалі на іх карысць разнастайныя павіннасці. У выпадку зямян асноўным абавязкам з'яўлялася ваенная служба, якую яны адбывалі ў прыватных харугвах. У сваю чаргу баярамі ў сярэдзіне XVII-сярэдзіне XVIII ст. называліся асобы, якія перш за ўсё былі адказныя за дастаўку грузаў і карэспандэнцыі 2. Зрэшты, мяжа паміж імі была даволі няпэўнай 3 , мелася тэндэнцыя да пераходу баяр на зямянскую службу, нават у тых валоданнях, дзе гэтыя дзве катэ горыі насельніцтва раней існавалі адначасова і адрозніваліся павіннасцямі. Такія працэсы былі асабліва характэрны для XVIII ст., але назіраліся і раней. У маёнтку Старыца Капыльскага княства, дзе да вайны 1654-1667 гг. пражывалі як зямяне, так і баяры (з адрозным наборам абавязкаў), пасля яе ўсе яны былі пераведзены на зямянскую павіннасць 4 .

Українознавство, 2021

Мсціслаў і Мсціслаўскі край, red. А. Мяцельскі, Мінск, 2019

Серыя заснавана ў 2018 годзе У к л а д а л ь н і к А. А. Мяцельскі, адказны рэдактар Р э д а к ц ы й н а я к а л е г і я: В. В. Даніловіч (старшыня), В. Л. Лакіза, В. Ф. Голубеў, А. А. Мяцельскі (адказны рэдактар) Р э ц э н з е н т ы: кандыдат гістарычных навук, прафесар А. А. Яноўскі, кандыдат філалагічных навук А. А. Жлутка Зборнік падрыхтаваны ў рамках Дзяржаўнай праграмы навуковых дасле да ванняў на 2016-2020 гг. «Эканоміка і гуманітарнае развіццё беларускага грамадства» (навуковы кіраўнік праграмы-членкарэспандэнт НАН Бе ларусі доктар гістарычных навук прафесар А. А. Каваленя) падпраграмы «Гісторыя і культура» (навуковы кіраўнік праграмы-кандыдат гістарычных навук дацэнт В. В. Даніловіч

Археографический ежегодник за 1999 год, 2000

Книга присвячена історії руської (православної, згодом греко-католицької) шляхти, що проживала на території Перемишльської землі Руського воєводства часів Давньої Речі Посполитої. Православна шляхта від початків була складовою частиною шляхетського соціуму Перемишльської землі. У XV ст. її верхівка окатоличилася, що призвело до її суспільної маргіналізації та втрати матеріальних позицій. У наступному столітті руська шляхта еволюціонує, перетворившись на численну групу, з виразними ознаками соціокультурної окремішності. Виникнення унійної церкви стало для неї викликом. Упродовж XVII ст. руській шляхті вдавалося відстоювати свої конфесійні вподобання, однак суспільно-політичні і господарські катаклізми XVII ст. призвели в кінцевому результаті до поразки православ’я. Перехід на унію поклав початок поступовому зближенню руської і католицької шляхи та стиранню відмінностей, що між ними існували.

Замыканне межаў шляхецкага саслоўя ў Рэчы Паспалітай адносіцца да другой паловы XVI ст. 1 Аднак і ў больш позні перыяд існавалі сацыяльныя групы, якія займалі прамежкавае становішча паміж паўнапраўнай павятовай шляхтай і прадстаўнікамі ніжэйшых саслоўяў. У першую чаргу гэта тычыц ца зямян і баяр, якія пражывалі на землях буйных паноў і выконвалі на іх карысць разнастайныя павіннасці. У выпадку зямян асноўным абавязкам з'яўлялася ваенная служба, якую яны адбывалі ў прыватных харугвах. У сваю чаргу баярамі ў сярэдзіне XVII-сярэдзіне XVIII ст. называліся асобы, якія перш за ўсё былі адказныя за дастаўку грузаў і карэспандэнцыі 2. Зрэшты, мяжа паміж імі была даволі няпэўнай 3 , мелася тэндэнцыя да пераходу баяр на зямянскую службу, нават у тых валоданнях, дзе гэтыя дзве катэ горыі насельніцтва раней існавалі адначасова і адрозніваліся павіннасцямі. Такія працэсы былі асабліва характэрны для XVIII ст., але назіраліся і раней. У маёнтку Старыца Капыльскага княства, дзе да вайны 1654-1667 гг. пражывалі як зямяне, так і баяры (з адрозным наборам абавязкаў), пасля яе ўсе яны былі пераведзены на зямянскую павіннасць 4 .