Academia.eduAcademia.edu

Keşşâf Tefsiri'nde Dinî Sembolizm

2019, I. ULUSLARARASI DİN VE İNSAN SEMPOZYUMU “DİN, DİL VE İLETİŞİM”

Abstract

Kutsal metinlerin nasıl anlaşılacağı, Tanrı hakkında konuşmanın mahiyetinin nasıl olacağı konusu ilk dönemlerden beri tartışılmıştır. Konunun önemi din diline ilişkin fikrin dini algılama, inanma ve yorumlamayı biçimlendirmesinden kaynaklanmaktadır. Din dili düşüncesinin etrafında şekillendiği temel konu olan Tanrı hakkında konuşma ya olumlama ya da olumsuzlama üslubu ile olmaktadır. Müfessir Zemahşerî’nin paradigmasını belirleyen Mutezile mezhebi bu iki yoldan İslam geleneğinde tenzîh ismi verilen olumsuzlama yöntemiyle Tanrı’yı tanımlama düşüncesini savunmaktadırlar. Buna göre Tanrı cisim değildir, mekandan, zamandan ve bütün insanî özelliklerden münezzehtir. Aklî eğilimleri ile bilinen Mutezile mezhebinin bir mensubu olan müfessir, insan aklının doğrudan kavrayamayacağı anlatımlar içeren ayetleri sembolik dil anlayışına uygun açıklamayı tercih etmiştir. Zemahşerî’nin tefsirinde tenzihî bakış açısının sonucu olan dinî sembolizm anlayışı yalnız Tanrı hakkında konuşma ile sınırlı kalmamış diğer metafizik konulara, mahiyeti doğrudan kavranamayan ayetlerin tefsirine de yansımıştır. Ahiret ahvali, cansız varlıklara yüklenen insanî özellikler yine aynı sembolik dil anlayışına uygun tevil edilmiştir. Bu çalışma kendisinden sonra gelen sünnî müfessirleri dahi etkileyen Zemahşerî’nin din diline ilişkin özgün görüşlerini ve bu görüşlerin tefsir geleneğine yansımalarını analiz edebilmeyi amaçlamaktadır.