Çağdaş Sanatta Mekan Olarak Evi̇n Katmanlari

Sobider Sosyal Bilimler Dergisi / The Journal of Social Sciences, 2019

Özet: Sanat, tasarım ve mimari birbirinden ayrı düşünülemeyen bir bütün halindedir. Bu bütünün her parçası birbiriyle ilişkili olduğu gibi birbiri içinde yer almakta ve etkileşmektedir. Mekan kavramına disiplinler arası yaklaşım çerçevesinde farklı anlamlar yüklenmiş ve sanatsal üretimin merkezi haline gelmiştir. Mekanın sanat ile olan ilişkisi onu içinde barındırmasının yanı sıra onunla bütünleşmesidir. Artık mekan sanatın sadece ögesi değil, bir parçası olmakta, hatta kendisi bir sanat eserine dönüşmektedir. Bu bağlamda mekan tasarımının bir eser olma özelliği ortaya çıkmaktadır. Bu çalışmada amaç, mekan-yapıt ilişkisini değil, mekanın bir yapıta dönüştürülmesini aktarmak, mekanın ögesi olarak çağdaş sanata değinmektir. İzleyici-yapıt deneyimini mekan ile bütünleştiren ve mekanın bir ögesi haline gelen örneklere yer verilerek literatüre katkı sağlamak hedeflenmektedir. Abstract: Art, design, and architecture are a whole that is not considered separate. Each part of this whole is interrelated, interconnected and interacting with each other. Within this scope, the interdisciplinary approach to the concept of space, different meanings have been assigned and space becomes the center of artistic production. The relationship of the space and the art become integrated with it besides holding it inside. Now, space is not only the element of art, but a part of it, and it is transformed into a work of art. In this context, becoming an artwork feature of the space design comes to exist. The purpose of this study is to convey the transformation of the space to artwork, not a space-work relationship, but to refer to contemporary art as the element of the space. It is aimed to give examples about audience-art work experience that integrated with space and became an element of the space and to contribute to the literature. Bu çalışma, 18-20.04.2019 tarihleri arasında Alanya Alaaddin Keykubat Üniversitesi'nde gerçekleşen, 6. Uluslararası Güzel Sanatlar Sempozyumunda bildiri olarak sunulmuştur.

20. yüzyılda sanat kendisine dönüp tanımlarını yeniden belirlemek için ontolojik sorgulamalar yaparken pek çok olgunun yanında mekân da tartışıldı. Enstalasyon sanatına da kaynaklık eden mekân odaklı çalışmalar arasında ulaşılan en özgün nokta ise side-specific yani mekâna özgü üretimler oldu. Zamanla kültür endüstrisinin gelişmesiyle koşut biçimde sanatın biricik mekânları galeriler ve müzeler de başlı başına birer mesele olarak sanat üretimine dahil edildi. Öte yandan, özellikle postmodernizmin başat unsur haline geldiği bir dünyanın sanatı, mesela söylem ile eylemi, tek ile çoğu veya mahrem olan ile olmayanı hissiz bir zeminde eşitleyerek yeni diller-biçimler ortaya çıkardı. Malum olduğu üzere, bu artık pek de yeni sayılmayan dönemde yaşamayı sürdürüyoruz ve sanat bize, kişisel mekân olan evler özelinde yaşam alanlarını da tüm kendilikleriyle sunabiliyor bazen. Birkaç çağdaş sanat örneği seçerek, içeriden ve samimi olana tuhaf bir dışarıdan bakışla yeniden üretilen mekânları anlamaya çalışalım.

Kent Akademisi

The article is putting and discussing the results of two field works on traditional Bursa houses within an elective course in Mimar Sinan Fine Arts University (MSFAU). The purpose of this study is to make analyses of traditional Bursa houses selected from urban and rural settlements. Within the course "Spatial Organization and Use of Color in Vernacular Architecture" in MSFAU, two trips were made to Bursa with students in 2013-2014 Academic Year. Four houses from Misi Village and four houses from Orhangazi, a district in city center, were determined to be examined in terms of form, function and use of color in interior spaces. The spatial analyses were made through the plans, sections and elevations of the houses drawn in 1/100 scale. A comparison of houses in Misi Village and Orhangazi district will also take place in conclusion pointing out the differences and similarities of urban and rural houses. Finally, the interpretation of these analyses will give an idea about the spatial organization of vernacular architecture in Bursa. The importance of experiencing the vernacular architecture is discussed under one of the objectives of architectural education as described in Charter of Union of Architects (UIA) "The ability to act with the knowledge of historical and cultural precedents in local and world architecture" (UIA, 2017:7).

Görünüm, 2020

Bu çalışmanın amacı farklı prensiplerce incelenen dramatik gösteri göstergelerini tek bir potada eritmeye çalışarak sanat-izleyici iletişimi bağlamında birer güçlendirici olarak ele almaktır. Tasarlanmış ve tasarlanacak performans sanatlarına dair sahne alanlarını, okumayı ve anlamlandırmayı önermektir. Bu sebeple, ilk bölümde dram-gösterim izleyicisi ilişkisi temel kavramları irdelenip bu ilişkinin kurulma yöntem ve prensipleri algı psikolojisi çerçevesinde açıklanmaya çalışılacaktır. İkinci bölümde çevreyi algılama sürecinin parametreleri ve izleyicinin alımladığı iletinin isabetli kurgulanabilmesi için çevreyi örgütlemenin dayandığı bileşenler açıklanacaktır. Üçüncü bölümde ise çevre-mekân, mekân-sahne bağlantısı üzerinden algının alımladığı sahne kurgusunu oluşturan göstergeler derlenerek açıklanacaktır. Bu çalışmanın; izleyici ile kurulan ilişkiye yönelik dramatik mekânı oluşturma ve ileti aktarımını sağlayan göstergelerin kurgu aşamasındaki önemi ve olması gereken yerin anlamlandırılması beklenmektedir. ________________________________________________________________________________________________________ The purpose of this paper is to trying to melt in the same pot the dramatic show signs examined by different principles to treat them as empowerers in the context of art-audience communication. And to aim to read and make sense of the stage spaces regarding performative arts both the designed and to be designed. Therefore, in the first chapter, the basic concepts of the drama-performance-audience relationships will be examined, and the methods and principles of this connections will be explained within the framework of perception psychology. In the second chapter, the parameters of the process of perceiving the environment and the principles of the components on which organizing the environment is based will be explained in order to accurately construct the perception that the viewer has perceived. In the third chapter, the signs that constitute the organization of the stage through the perception between environment-space, space-stage will be compiled and explained. Whis study; It is expected to make sense of the importance of the signs that provide the dramatic space for the relationship established with the audience and to convey the message.

Çeşm-i Cihan (Tarih Kültür ve Sanat Araştırmaları Dergisi) E-Dergisi

Son yarım yüzyılda, ekonomik, kültürel ve teknolojik değişimlerin de etkisiyle küreselleşme; toplumları, yaşam biçimlerini ve gündelik hayatı büyük ölçüde etkilemektedir. Gelişen ve gelişmekte olan ülkelerde “tüketim” olgusu üretimin yerini almış, modern kent gelişimi ve yönetiminde temel belirleyici olmuştur. Yüksek seviyedeki telekominikasyon; bilgiye kolay erişimi ve bankacılık, alışveriş, eğitim, eğlence, turizm gibi çeşitli aktivitelere uzaktan katılımı olanaklı kılmıştır. Insanlar yarı gerçek veya elektronik imaj ve işaretlerden oluşmuş simulasyonlarla çevrelenmiş bir yaşama itilmektedirler. Geçmişdeki eğlence ve sosyalleşme alışkanlıkları değiştikçe yalnızlık ve kaybolma hissi artmaktadır. Pazarlama stratejilerinin yeni yapı kompleksleri ile inşa ettikleri kent yaşamı, bireyselliği ve ayrışmayı belirginleştirmektedir. Günümüzde, gittikçe büyüyen, kalabalıklaşan ve çok-kültürlülüğü beraberinde taşıyan kentleri organize edebilmek ve anlaşılır kılmak için anahtar sözcük “tasarım”dır. Gündelik hayatın araçlarından gazetelere, otobüs duraklarından dev binalara kadar, her detay ve noktada, profesyonel tasarımcılara ihtiyaç duyarız. Özellikle de yön-bulma, bilgi alma ve mekanların anlaşılırlığı için görsel çözümlemelere artan bir ihtiyaç vardır. Stellin ve Mason’un sözleri ile (2000); “son otuz yılda, mekan grafiği tasarım alanı, iletişim ve mimari uzmanlığın bütünleşmesi olarak ortaya çıkmıştır. Uygulayıcılar sadece görsel bir dil yaratmıyorlar, kullanıcıları mekana yönlendirirken tüm duyulara açık bir deneyim yaşatmakta ve mekana farklı bir imaj veya tema verebilmektedir.” Mekan grafiği tasarımı, grafik tasarım, mimarlık, endüstriyel tasarım, peyzaj ve kent tasarımı gibi pek çok tasarım disiplinini kapsayan yeni bir uzmanlıktır. Mega kentlerde mekan ve zaman hissini güçlendirirken, ilişkileri iyileştirmek ve hayatı basitleştirmek için gelecekte mekan grafiklerine daha fazla ihtiyaç duyulacaktır. Bu alanda eğitimli uzmanlara gereksinim artacaktır. Bu bildirinin amacı; mekan grafiği üzerine eğitim almış uzmanların yetişebilmesi için tasarım fakültelerinde eğitim programlarının açılabileceğini irdelemektir.

Betonart, 2022

Sanat insanın yeryüzüne ayak bastığı andan beri var olan ve sürekli gelişip genişleyen bir olgudur. Tarih öncesi çağlarda insanlar yaşadığı ortamın ve koşullarının verdiği imkânlar dâhilinde dönemin sanat galerileri diyebileceğimiz mağara duvarlarına odun kömürü ve çeşitli dolgu malzemesi ile çeşitli çizimler yapmışlardır. Tarih boyunca şartların değişmesi ve gelişmesi ile yeni teknikler ortaya çıkmış ve zamanının sosyal yapısından ve gelişiminden bağımsız olarak düşünülemeyen sanatçılar, sanat eserleri üretmeye devam etmiştir. Mağara duvarlarına çizilen resimler yerini mimari mekânlara, mimari mekânlar yerlerini tuvallere bırakmıştır. Günümüzde de tuvaller yerini dijital ekranlara bırakmıştır. Bugünün sürekli gelişen dünyasında, sanatçılar sanat üretebilmek için yazılım ve kodlama gibi sanat alanına ilk bakışta uzak olan uygulamaları sanat üretim süreçlerinde kullanmaya başlamışlardır. Bir zamanlar teknoloji; sanatçılar için sanat üretimine götüren sadece bir araç olarak kullanırken, gelişen yapay zekâ teknolojisi ile teknoloji sanatçı ile beraber yapay zekânın da sanat üretim sürecine dâhil olduğunu ortaya çıkarmıştır. Bu çalışmada, yapay zekâ ve kodlama kullanılarak üretilen sanat eserlerinin incelenip, gelişen teknoloji ile sanat arasındaki ilişkilerin ortaya çıkarılması amaçlanmıştır. Bu amaç doğrultusunda, Refik Anadol ve Zach Liberman'ın yapay zekâ ve kodlama kullanarak ürettikleri eserleri insan ve teknoloji dokunuşları açısından incelenip, teknolojinin günümüz sanatının üzerindeki etkileri ortaya çıkarılacaktır.

2019

Modernizm sonrası toplumlarda gelişen bilim ve teknoloji, sanatı da beraberinde etkilemiştir. 20. Yüzyılda doğan kapitalizmle beraber insan-doğa arasındaki ahenk bozulmuştur. Hayvanlar, insanlık tarihi boyunca sahip olduğu “yüce, tanrısal” kavramlardan koparak, modern insanın artan ihtiyaçlarını gidermek amacıyla büyük bir hammadde zincirine dönüşmüştür. İnsanların yaşamını sürdürdüğü siyasal ortamın dışında yaşayan “hayvan” yasaya tabii olmayan doğanın bir parçasıdır. Toplumsal ahlâkı geliştirmek, eğitmek kimi zaman da yermek için yazılan eserlerde, fabllarda insan yerine hayvan söz söylemektedir. Peki bu dilden yoksun canlılar bizlere nasıl masal anlatabilir? Siyasal yaşamda egemen olan insan, benzerlik ilişkisinden yararlanarak adın anlamını değiştirmiş, kavramları dönüştürmüştür. Ontolojik ayrılıkların ortak bir dil bütünlüğü içinde iletişime geçebilmesi için hayvan insanlaştırılır veya insan hayvanlaştırılır. Bu geçit sayesinde doğa; hayvan ile insan arasındaki sınırları ve bir...

The Journal of Academic Social Sciences, 2019

With the developing and changing social structure and understanding of art in contemporary Turkish painting, the spaces in which paintings are studied have changed. There have been different periods in human history that have resulted from sociological, psychological, economic, cultural, scientific and technological changes. Throughout history, artists have perceived the space according to the art concept of the period and have reflected it in their paintings. In this article on 'interior space in contemporary Turkish painting', the process of historical change of the concept of interior space in the art of painting and the collection of the results in a source by analyzing the works of the artists who include the interior space in their works were found important in terms of contributing to the historical literature of painting. In this research, literature, albums, museums, catalogs and books were used and appropriate texts and sample pictures were determined. The interior paintings of the ten painters considered in Turkish painting after 1950 show modern and village house interior works in general..In some artists, paintings are integrated with the interiors of restaurants, entertainment venues and workshops. Generally, interior paintings are made with classical perspective. In almost all works, Expressive and Reflective theory is seen.