Bütün Şiirlerim Senin Olsun

İçli, Ahmet. (2019). Musullu Sâkinî ve Türkçe Şiirleri. Korkut Ata Türkiyat Uluslararası Türk Dili ve Edebiyatı Araştırmaları Dergisi, 1(1), 1-10., 2019

Classical Turkish (Divan) Literature is an important stage in the history of Turkish literature. During this period, poets engaged in literary activities, many verses and prose works have written. Information about some of these poets and works are available. However, there is no information about some poets and their works. However, many poets and their works are informed through various poetry magazines/compilations. In terms of shaping the history of Turkish literature, it is important to read and promote the contents of these compilations in order to know and introduce poets and their works. In our libraries there are many writing poetry magazines with Arabic letters. One of these is the magazine compiled by Kasimi. In this journal, there is new information about the poets whose names are not mentioned in the sources or do not have poetry examples. In particular, there are poets of Baghdad and Mosul and examples of their poems. One of them is Sâkinî of Mosul. In our study, the samples of Sâkinî which were introduced as the Mosul in the Kasimi magazine were determined and transferred to the new article. However, in poetry magazines, information about Sâkinî poets and other examples of poetry attributed to poets are included. Klâsik Türk Edebiyatı, Türk edebiyatı tarihinin önemli bir evresidir. Bu dönemde edebiyat faaliyetlerinde bulunan şairler, birçok manzum ve mensur eser yazmışlardır. Bu şairlerin ve eserlerin bir bölümü hakkında bilgiler mevcuttur. Ancak bazı şairler ve eserleri hakkında kaynaklarda bilgi bulunmamaktadır. Bununla birlikte birçok şairden ve eserlerinden çeşitli şiir mecmuaları vasıtasıyla haberdar olunmaktadır. Türk edebiyatı tarihinin şekillenmesi açısından şairler ve eserlerinin bilinip tanıtılması için bu mecmuaların okunup içeriklerinin analizi önem arz etmektedir. Kütüphanelerimizde Arap harfli birçok yazma şiir mecmuası bulmaktadır. Bunlardan biri de Kâsımî tarafından derlenen mecmuadır. Bu mecmuada adı kaynaklarda geçmeyen veyahut şiir örnekleri bulunmayan şairlere ait yeni bilgiler mevcuttur. Eserde özellikle Bağdat ve Musullu şairler ile bunlara ait şiir örnekleri bulunmaktadır. Bu kişilerden biri de Musullu Sâkinî’dir. Çalışmamızda, Kâsımî mecmuasında Musullu olarak tanıtılan Sâkinî’ye ait şiir örnekleri tespit edilip yeni yazıya aktarılmıştır. Bununla birlikte, şiir mecmualarında Sâkinî mahlaslı şairler hakkındaki bilgilere ve şairlere atfedilen diğer şiir örneklerine yer verilmiştir. Anahtar Kelimeler: Sâkinî, Musullu Sâkinî, Kâsımî Mecmuası, şiir.

Poetry magazines or 'mejmuas' have increasingly become an important primary resource for researchers of classical Turkish literature. Such texts reflect the cultural and literary milieu of the period within which their compilers lived. They are a treasure trove in terms of containing both the divan as well as the lesser known, non-divan poetry of master court poets. Mejmuas were also known to serve as a platform for non-divanic, aspiring poets who wished to make their way into literary history. New research reveals to us that next to no trace of a great many of these poets exist in any other texts beyond mejmuas. What is more is that as scholars further pan their way through this literary gold mine, they at times come across bits and pieces of biographical information laced amid the stanzas of these ghost poets-one of whom being the 16th poet Gıyâsî. The only source containing any trace of information about Gıyâsî is to be found in Ahdî's collection of biographies titled Gülşen-i Şu'arâ. He is considered to be a poet who was well groomed within the literary tradition of his time, and who thus had penned his works accordingly. This paper will attempt to introduce and illustrate Gıyâsî and his works.

Akademik Dil ve Edebiyat Dergisi, 2023

Klasik Türk edebiyatı mahsullerine divan, mecmua ve cönk gibi yazma eserlerden ulaşılır. Bu eserler, şahıs veya devlet kütüphanelerinden ve yazma eserlerin yer aldığı kurumlardan elde edilir. Günümüze değin yurt içinde ve yurt dışında tespit edilmiş pek çok eser olmakla birlikte hâlâ keşfedilmemiş veya incelenmemiş olanlar da mevcuttur. Bunlardan biri Edhem Şehîdî’nin divanıdır. Biyografik kaynaklarda şairin divanı olduğuna dair bilgi yoktur ancak şiirlerine ulaşılmıştır. Arnavutluk Milli Kütüphanesi’nde 234 numarada kayıtlı yazma eser Derviş Hüseyin Şehîdî’nin divanı olarak kaydedilmiştir. Dijital olarak Osmanlı Arşivi’ne YB..010.d.. koduyla aynı hata üzere geçirilmiştir. Bu eser, Edhem Şehîdî’nin şiirlerini de içeren (3a-53b) bir mecmuadır. Edhem Şehîdî, Tiranlı olup 19. yüzyıl klasik Türk edebiyatı şairidir. Her ne kadar şairin hayatı hakkında pek bilgi olmasa da özellikle şaire şöhretini veren tarih düşürmeleri üzerinden şiirlerinde bazı biyografik bilgilerle karşılaşılmıştır. Bu çalışmada 19. yüzyıl klasik Türk edebiyatı şairi Edhem Şehîdî’nin biyografisi hakkında mevcut kaynaklardan derlenen bilgiler verilip şiirlerinin yer aldığı yazma tanıtılmıştır.

2005

~iidirsin 'afv ü ma 'fire te cümle l;a.lllamı Rüz-ı cezada eyle meded şiif:ıib ol r.ahir şeklinde dua ederek af di ler.

İzakî ve Şiirleri, 2017

Tarihsel süreçte kaleme alınmış altı yüz yıllık geçmişi ba-rındıran metinlerin gün yüzüne çıkarılması ve tanıtılması klasik Türk edebiyatı ile meşgul olanlar için önemli çalışma alanları arasındadır. Özellikle edebî metinleri ve manzu-meleri barındıran mecmua çalışmaları, yeni şairlere veya şairlerin yeni şiirlerine ulaşılmasında önemli katkılar sun-maktadır. Osmanlı coğrafyasında Arap harfli Türkçe yazılı birçok yazma eser, Türkiye kütüphanelerinin yanı sıra dünyanın farklı kütüphanelerinde de görülebilmektedir. Bu eserlerin/ mecmuaların tasnifi ve tanıtımı oldukça önemlidir. Kâsımî tarafından M.1625 yılında yazımı tamamlanan, "Bahru'l-Maarif" ve "Sandukatu'l-Maarif" olarak isimlen-dirilen mecmua, barındırdığı metinler ve tertip özellikleri açısından kayda değer bir eserdir. Bununla birlikte tezkire-lerde ve biyografik eserlerde adına rastlamadığımız bazı şairlere ait manzumeleri ihtiva eden eser, edebiyat tarihine ışık tutacak önemli bir kaynak mahiyeti...

ECLSS 3rd Eurasian Conference on Language and Social Sciences, 2018

Öz Anlatı ve anlatıcı konusu daha çok modern edebiyatlarla ve anlatıma dayalı hikaye, roman gibi türlerle ilgili olsa da Klâsik şiirin soyutlamaya (tecrid) dayanan dili, bize “Bu şiiri kim söylüyor” sorusunu sordurmaktadır. Klâsik şiirin vezin ve kafiye sistemi, harf ve kelime tekrarları, fesahat hatalarından arı olma çabası onu “sözden ziyade mûsıkîye yakınlaştırdığı” gibi aynı zamanda yazılmaktan çok söylenmeye/inşâd edilmeye, okunmaktan çok dinlenmeye yaklaştırır. Söylenen ve dinlenen metin bir de muhayyel/kurmaca bir metin ise bu durumda ister istemez “anlatıcı” kavramı peyda olacaktır. Şiirin bu doğası şâiri de adeta muhayyel ve yaratılmış yeni bir şahsiyet hâline getirmiştir. Klasik şiir poetikasına göre O; sıradan biri değil, kendisine bahşedilmiş farklı bir yaratılışa ve tabiat’e sahip, gönül aynasına ilhamlar yansıyan insan-üstü bir varlıktır. Bu çalışmada Klasik Türk şiiri bu açıdan ele alınacak, bu şiirde anlatıcının kim olduğu, gerçek bir şahsa mı yoksa "lirik ben, şair ben" diye isimlendirebileceğimiz varlığa mı anlatıcı dememiz gerektiği tartışılacaktır. Ayrıca konu ile ilgili tamamlayıcı bir unsur olarak zamir kullanımı ve bu zamirlerin kime/kimlere işaret ettiği Klasik şiirin "âşık, maşuk; kalender, sufi/zâhid" gibi temel mazmunlarından faydalanılarak açıklanacaktır. Abstract Despite the fact that narrative and narrator concepts are mostly related to modern literary and narrative-based stories and novels, the metaphorical (tecrid) language of classical Turkish poetry suggests the question "who writes these poems?" Classical Turkish poetry’s prosody and rhyme system, the repetition of letters and words and the effort to get rid of the errors of fluency brings it closer to the music rather than the word. In the process of creation poets transforms their poetry from being something written to something that is utterly spoken. If the text that is told and listened to is also an imaginary/fictional text, then the concept of "narrator" will also be involved. This nature of poetry gives the poet an imaginary and created personality. According to the poetics of classical poetry, the poet is not an ordinary person, but a superhuman with a different nature, reflecting inspiration in the mirror of his heart. In this study, it is argued that the narrator in classical Turkish poetry is a real person or another entity we can call 'lyrical I”. In addition, the use of pronouns as complementary elements of the subject and to whom these pronouns are pointed will be explained by using the basic types of classical poetry such as lover (âşık), beloved (maşuk); kalender, devotee (sufi/zâhid).

Fecr-i Âtî Edebiyatının önemli temsilcilerinden biri olan Tahsin Nâhid'in 2016 yılında Ahmet Koçak tarafından yayımlanan "Bütün Şiirleri"ne ek olarak iki şiiri daha ortaya çıkmıştır. Gözden kaçan bu iki şiir, Bezmi Nusret'in çıkardığı Tenkid Dergisi'nde yayımlanmıştır. Biz, "Hayat Yolunda" ve "Mesâ-yı Bahar" adlı bu iki şiiri, bu yazımızda hem kamuoyuna tanıtmak hem de bunları inceleyerek hangi edebî döneme ait olduklarını belirlemek istedik. Yazımızın giriş bölümünde şair hakkında daha önce yapılan çalışmalara yer verilmiş, daha sonra Tenkid Dergisi'nin tanıtımı yapılmıştır. Her iki şiir de esere yönelik inceleme yöntemiyle ele alınmış ve sonuçta bir yargıya varılmıştır. Şairin kaleme aldığı bu metinler, Fecr-i Âtî döneminin özelliklerini yansıtan şiirler olması açısından oldukça önemlidir. Aşk temasını ele alan bu şiirlerin Tenkid Dergisi'nde eski harfli yazılmış asıllarını da ekler kısmında vermeyi uygun gördük. Buradan anlaşıldığı gibi şairin yayımlanmış fakat dergi sayfalarında kalmış başka şiirlerinin de olduğu kanaatindeyiz. Bunlar bulundukça Tahsin Nâhid'in "Bütün Şiirleri" de ortaya konmuş olacaktır.

Akademik Dil ve Edebiyat Dergisi

İnsanların, kendini ifade etme ve çevresini tanıyıp tanımlama sürecinde oluşturduğu görsel, yazılı ve sözlü ürünler, çevresini nasıl gördüğü ve yaşadığına dair ipuçları barındırır. Tarihsel süreçte insanoğlu, duygu ve düşüncelerini yazıya dökmüş, kendini ve çevresini, dönemine ve geleceğe aktarmıştır. Türk edebiyatında birçok edip, eserlerini bugünlere miras bırakmıştır. Bunların birçoğuna ait bilgi ve belgeler incelenmiş bir kısmı da incelenmeyi ve gün yüzüne çıkarılmayı beklemektedir. Klâsik Türk Edebiyatı olarak da nitelendirilen Divan edebiyatı geleneğinde şiir yazanlardan biri İzâkî'dir. Hakkında, tezkirelerde ve diğer birinci derecede edebiyat kaynaklarında bilgi bulunmamaktadır. Ondan ancak tespit edilebilen ve incelenebilen mecmualardaki şiir örneklerinden hareketle haberdar olunmaktadır. Eldeki verilere göre onun, en erken 16.yüzyılın ikinci yarısı ile 17. yüzyılın ilk yarısında yaşadığı söylenebilir. İzâkî'nin bazı şiirleri bir ansiklopedi maddesi ve bir akademik makale vasıtasıyla yayımlanmıştır. Ayrıca mecmuası üzerinde iki yüksek lisans çalışması vardır. Bazı şiir mecmualarında da ona ait şiir örnekleri tespit edilmiştir. İzâkî'nin tanıtımı ve ona ait mecmuasındaki şiirlerinin yayımlandığı çalışmanın devamı niteliğindeki bu makalede, şaire ait tespit edilen manzumelerin Latin harflerine aktarımları yapılacaktır. İncelemede İzâkî'nin, yirmidört (24) yeni şiiri bulunmaktadır. Bu şiirler, Kasımî'nin Bahru'l-Maarif'inde geçmektedir. Bunlar arasında şairin Farsça bir gazeli de vardır.

Türk Edebiyatı Dergisi , 2022