Eğlence, Piyasa ve Sanat Üçgeninde Müze

Journal of Turkish Studies, 2018

Müzeler, toplumun hizmetinde olan, kamuya açık, insanlığın mirasını korumayı amaç edinen kurumlardır. Toplumun gelişimi ve kültürel mirasın korunması açısından müzeler önemli bir role sahiptir. Günümüzde tarihsel bir bellek oluşturma adına bulundukları coğrafyaların sahip olduğu değerleri arşivleyip sergilemenin yanı sıra toplumun eğitilmesi görevini de üstlenmişlerdir. Bununla birlikte müzeler, koleksiyonlarında var olan farklı tarihi ve arkeolojik döneme ait eserleri topluma sunarak, bu farklı dönemler ve medeniyetler arasında ilişki kurabilmelerini de sağlamaktadır.

Art-e Sanat Dergisi, 2018

Makale, sanatın kurumsallaşması ile özerkleşmesi arasındaki karşılıklı-çelişik ilişkiyi müze ekseninde incelemeyi amaçlamaktadır. Modernlik ile birlikte, müze ve sanat birbirini tanımlar hale gelmiş, bu durum kaçınılmaz bir bağımlılık yaratmıştır. Müze-sanatı, müze üzerinden tanımlanan sanat yapıtı ya da tersi, her alanın özerkliğine dair sorgulamaları artırmıştır. Bu bağlamda, makalede, sanatın bir mücadele alanı olarak müzede özerkliğini kazanma çabası üzerinde durulacaktır. Bundan hareketle, avangardların formalist anlayış ile sanatın biricikliğine direnerek oluşturduğu karşı-kültürün oluşumunda müzenin etkisi incelenecektir. 1970 sonrasında, Neo-Avangardların bu karşı-kültürü müze üzerinden kurumsallaştırması süreci değerlendirilecek, buna göre sanatın özerkliğinin kuruma direnme gücü tartışılacaktır. Neticede, sanatın kurum ve özerklik ikileminden özgürleşmesinin, özerklik anlayışını özümsemiş bir kurumsal yapı ile gerçekleşeceği düşünülmektedir.

ODA TMMOB Mimarlar Odası Mersin Şubesi Dergisi,, 2013

Kılıç Ç., Pınar. “Kültür Endüstrisi Gururla Sunar! “Tüketilen Müze” Yakında Aklınıza Gelebilecek Her Yerde”, ODA TMMOB Mimarlar Odası Mersin Şubesi Dergisi, no.5 (2013), 47-49.

2017

Sanat eğitimi adına yapılan ve yapılacak olan çabaların içinde belkide en önemlisi, müzelerde, sanat eğitiminin kalitesinin yükseltilmesidir. Bu eğitimi veren sanat eğitmenlerinin eğitim becerilerinin yüksek olması gerekir. Eğitimsizlikten kaynaklanan sanata uzak kalmak, onu anlayamamak, onunla uğraşmayı engellemektedir. Görsel sanatlara cevap verme kapasitesi, sanat eserlerini de içeren çeşitli objelere bakmakla keskinleşen algılama, innovasyon kabiliyetine dayanır. Müzeler sanat eğitimi çalışmalarını sistemli bir tarzda devamlılığını sağlamalıdır. Müzede bir saatte üretilen çalışma ile saatlere yayılan çalışmalar arasında farklar olacaktır. Müzelerin uygulama atölyelerinin mekansal yetersizliği, ders saati azlığı, araç ve gereç yetersizliği, kısıtlı çalışma imkanları gibi sorunlar müze eğitim etkinliklerinin kalitesini etkileyecektir. Ayrıca toplumda sanat çalışmalarına gereken önemin verilmemesi, sanatın yalnız yeteneklilere özgü olduğu yanılgısı sanat eğitiminin toplum katmanlarına yayılmasını engellemekte, buda müze çalışmalarına yansımaktadır. Kendini yeteneksiz değerlendiren kişiler, sanat çalışmalarına uzak durmakta, katılmamaktadır. Müzelerin sanat çalışmalarında karşılaşılan sorunlar, kişisel, toplumsal, politik, ekonomik yapıdan kaynaklanan sorunlar olarak eğitim sistemini etkilemektedir.

Ege Mimarlık, 2010

İnönü Üniversitesi Sanat ve Tasarım Dergisi, 2019

Bilindiği gibi yeniden yüzlendirme adlibilimleri ilgilendiren durum tespit ve kimlik çalışmaları ile yeniden inşayı kapsamaktadır. Adlisanat da diğer disiplinler gibi adlibilimler çatısı altında ortak amaç doğrultusunda çalışmaktadır. Ülkemizde henüz literatürde etkin yeri olmayan adlisanatın, müze ve adlibilimlere sağlayacağı katkıların vurgulandığı bu makalede asıl amaç; disiplinlerarası koordinasyonu gerekli kılan yeniden yüzlendirme çalışmasının lisansüstü eğitim programları kapsamında ele alınmasının gereğini vurgulamaktır. Böylelikle adlisanat alanında uzman ve deneyimli meslek adamlarının yetişmesi ve disiplinlerarası çalışma gruplarında aktif görevler alarak daha kaliteli çalışmaların müze ve adli birimlerce değerlendirilmesine öncülük edeceği düşünülmektedir.

2022

Bu çalışma, müzik müzelerinin, müzecilik faaliyetleri içinde ortaya çıkışı, türleri ve müzik kültürüne katkıları üzerinde durmayı amaçlar. Besteci veya icracı olarak müzisyen odaklı müzeler kategorisinde sanatçıların yaşamlarına ait ögelerle ve düzenlenen konser, söyleşi, görsel sunum ve atölye çalışmalarıyla onları yaşatma ve kültürel mirası gelecek kuşaklara aktarmanın üzerinde durulacaktır. Çalgı odaklı müzeler kategorisinde ise, çalgıları birer nesne olarak görmenin ötesinde, çalgı koleksiyonculuğundan müzeciliğe geçiş süreçlerine değinilecektir. Bu makalede literatür taramasıyla müzisyenlere ve çalgılara odaklanan müzeler ele alınacak, müzik müzelerine dair toplanan sayısal veriler üzerinden bir değerlendirme sunulacak, Türkiye'de Klasik Batı müziği alanında etkili olmuş müzisyenlere adanmış müzik müzelerinin kurulmasına yönelik görüş ve önerilerde bulunulacaktır.

Bilgi çağında yaşanan gelişmeler, müzelerin varoluş nedenlerini yeniden sorgulamalarına, amaçlarını yeniden tanımlamalarına ve hizmetlerini bilgi toplumunun ihtiyaçları doğrultusunda yeniden şekillendirmelerine yol açmıştır. Bu doğrultuda müzeler, işlem ve hizmetlerinde nesne odaklı anlayıştan bilgi odaklı bir anlayışa doğru yönelmişlerdir. Bu yöneliş, müzeleri bilgi biliminin ilgi alanına çekmiştir. Günümüzde kütüphaneler ve arşivler gibi müzeler de insanlığın ortak mirasını kayıt altına alarak gelecek kuşaklara aktarmak üzere koruyan ve sahip olduğu bilgiyi insanlığın gelişimi için hizmete sunan birer bilgi merkezi olarak kabul edilmektedir. Bu çalışmada, öncelikle müze nesnesinin tanık ve kanıt olma özelliğinden yola çıkılarak bir bilgi kaynağı olarak kabul edilmesinin gerekçeleri ortaya konulacak ve ardından müzelerde bilgi yönetim süreci değerlendirilerek müzelerin birer bilgi merkezi olarak kabul edilmesinin nedenleri tartışılacaktır. Anahtar kelimeler: Bilgi kaynakları, müze nesnesi, bilgi merkezleri, müzeler Giriş Bilgi ve onu taşıyan araçlar olan bilgi kaynakları, bilgi yönetiminin temel ilgi alanını oluşturmaktadır. Bilgi, zaman zaman dar bir çerçevede tanımlanarak, sadece yazılı materyal formunda olan bilgi kaynağı ile ilişkilendirilmektedir. Ancak yazılı formda bulunan materyal de objeler, görsel-işitsel materyal, elektronik belgeler gibi bilginin kayıt altına alındığı taşıyıcı araçlardır. Soyut bir yapıya sahip olan bilgi, onu taşıyan bu araçlar sayesinde somutlaşmaktadır. Soyut olarak varolan bilgiyi taşıyan bilgi kaynaklarından birisi de müze nesnesidir. Müzelerin sahip olduğu maddi kültür nesneleri, geçmişi açıklayan bilimsel ve kültürel bilginin üretilmesinde birincil bilgi kaynağı olarak kullanılmaktadır. Bu gerçeklik, müzeyi, bilginin toplanmasından, düzenlenmesinden ve hizmete sunulmasından birinci derecede sorumlu tutarak; onun, aynı zamanda sahip olduğu bilgiyi yönetmek durumunda bulunan bir bilgi merkezi olduğunu ortaya koymaktadır. Bununla birlikte bilgi teknolojilerinin müzecilik uygulamalarına yansımaları ve çağdaş müzecilik anlayışı ile müzelerin içinde bulundukları toplum ile bütünleşme çabaları da müzelerin, bilgi çağında birer bilgi merkezi olma potansiyelini öne çıkarmaktadır. Bütün bu gelişmeler, müzeleri, bilgi yönetimi disiplininin ilgi alanına doğru çekmektedir. Bu kapsamda, bu çalışmada müze nesnesi bilgi kaynağı olarak açıklanmaya çalışılacak, müzelerin bilgi merkezleri olarak özelliklerine değinilecektir.

Sanat ve Tasarım Dergisi, 2022

Paleolitik Çağlardan beri anlatılmak istenenin çeşitli biçimlerde ve tekniklerde ifade edilmesiyle şekillenen sanat, modern çağlarla birlikte, yaratıcının hislerinin de deneyimlenmesinin hedeflendiği Çağdaş Sanat’a dönüşmüş, Çağdaş Sanat ise sanayi çağlarından sonra ivme ile evrensel dile dönüşmüştür. Bir yatırım ve nüfuz etme aracı olarak kullanılarak, toplumlara çağ atlatmış sanat, Rönesans çağlarından beri maddi ve manevi gücü elinde bulunduranların yönlendirmesi ve katkılarıyla gelişmiştir. Kapitali elinde bulunduran aileler,yaptıkları yatırımlarlasanatıngelişmesi için finansal destek sağlarken aynı zamanda ona yön vermişlerdir.Sanatçı ve toplum arasındaki iletişimi kuran sanat galerileri ve müzeler, bu yönlendirmede aktif rol oynayan kurumlar haline gelmişlerdir. Vakıflardan sağlanan gelirlerle yönetilen ve sanat piyasasının gidişatını belirleyerek şubeleşme trendine giren müzeler, şube açtıkları kentlerin kültürel çerçevesini çizen etkin aktörler olarak görev almışlardır. Makalede, kapitali elinde bulunduran ailelerin sanatı yönlendirme şeklinin asırlar boyunca devam eden önemine değilmiş ve günümüzdeki somut örnekleri üzerinden ve Çağdaş Sanat’ın ve kültür sanat merkezlerinin geldiği nokta değerlendirilmiştir.