Amin Maalouf’tan Zygmunt Bauman’a Göç ve Kimlik

The aim of this study is to analyze the modern and postmodern social life styles of the Zygmunt Bauman within the frame of the concept of ambivalence. The concept of ambivalence comes to the meanings of ambiguity, multi-meanings, chaos and indefiniteness. The concept of ambivalence is important because it is opposite to the establishing order in the social life and provides the opportunity for evaluating the individual-social activities. A critical reading was made during the forming of this study in accordance with the texts of Zygmunt Bauman and other texts referred by these texts. In this context, first of all the relationship between the modernity and rationality was stressed on. In addition to this, the “foreign” category which symbolizes the social alienation in Bauman’s texts was investigated and it was put forward that this category has become ineffective in the globalizing world or transformed into “becoming nobody” process. Besides, it was stated that the expertise and consumption activities which provides rational solutions in freedom-safety and identity forming issues have brought the paradoxical process. Within this frame, the opportunity of the ethics of Bauman in the globalizing world was discussed. Finally, it was put forward that the “becoming nobody” process and identity forming tools in the globalizing world have been articulated with the rational-capitalist paradigms and an ethics concept based on responsibility has no opportunity to grow in such a world and it was stated that there are theoretic-practical problems in the criticisms of sociology directed to rationalism and in the political structure of today’s world and it was stressed on that sociology has to focus on people deaths with rationality and ideological positioning. Keywords: Modernity, Postmodernity, Ambivalence, Rationality, Morality-Ethics Bu çalışmanın amacı Zygmunt Bauman’ın müphemlik kavramı çerçevesinde modern ve postmodern toplumsal yaşam biçimlerini çözümlemektir. Müphemlik kavramı düzensizliği, çok anlamlılığı, kaosu ve belirsizliği ifade eder. Müphemlik toplumsal yaşamda düzen oluşturma ile karşıtlık içinde olması ve bireysel-toplumsal eylemlerin değerlendirilmesi için imkan sağlaması nedeniyle önem taşır. Çalışmanın oluşturulmasında Zygmunt Bauman’ın metinleri ve bu metinlerin gönderme yaptığı metinler kapsamında eleştirel bir okuma yapılmıştır. Bu anlamda, öncelikle modernlik ve rasyonellik ilişkisi üzerinde durulmuştur. Ek olarak Bauman’ın metinlerinde toplumsal ötekileştirmeleri simgeleyen “yabancı” kategorisi incelenmiş, bu kategorinin küreselleşen dünyada etkisizleştiği ya da “hiç kimseleşme” sürecine girdiği vurgulanmıştır. Ayrıca özgürlük-güvenlik ve kimlik oluşturma unsurlarında rasyonel çözümler sunan uzmanlık ve tüketim etkinliklerinin paradoksal süreçleri gündeme getirdiği belirtilmiştir. Bu çerçevede Bauman’ın ahlak anlayışının küreselleşen dünyadaki imkânı tartışılmıştır. Sonuç olarak küreselleşen dünyada “hiç kimseleşme” sürecinin ve kimlik oluşturma araçlarının rasyonel-kapitalist paradigma ile eklemlendiği, böyle bir dünyada sorumluluğa yönelik bir ahlakın imkan bulamayacağı vurgulanmış, sosyolojinin rasyonelliğe yönelik eleştirilerinde ve günümüzün siyasal yapısında teori-pratik sorunları olduğu belirtilmiş, sosyolojinin rasyonellik ve ideolojik konumlamalarla insan ölümlerine odaklanması gerektiği vurgulanmıştır. Anahtar Kelimeler: Modernlik, Postmodernlik, Müphemlik, Rasyonellik, Ahlak-Etik. .

Bu çalışmada Zygmunt Bauman'ın bazı kavramlarıyla çalışma ilişkilerinin günümüzdeki görünümüne yeniden bakılmaktadır. Bilindiği gibi sosyal bilimciler, içinde yaşadığımız toplum tipini adlandırmak için uygun bir niteleme üzerinde değil, ancak mutlaka yeni bir isimle adlandırmanın gerekliliği üzerinde uzlaşmış görünüyorlar. Bu bağlamda 'sanayi toplumu'nun çalışma ilişkileri kalıpları tümden değişmiş ve çok daha 'akışkan' yapılar karşımıza çıkmış durumdadır. Bu yapıların çalışma hayatında ne tür bir görünüm ortaya çıkarttığını ortaya koymada Zygmunt Bauman'nın kavramları oldukça açıklayıcı durumdadır. Bu çalışmada da onun akışkan modernlik, ağır modernlik, sivil zayiat, turist-aylak ayırımı, iş etiği ve cemaat kavramları ele alınacaktır.

2011

Amin Maalouf, genelde kisilerini simgesel kisiliklerden secer, tarihsel olguya bagli olarak kisilerinin kimileri Doguludur, kimileri ise Batili. Yazmalari ve konusmalari icin kisilerine yerine gore kalem, yerine gore soz vererek onlari destekler. Bir romanci olarak, gercek tarihsel kisi ve olaylardan tip ve kesitler secerek onlari edebiyata uyarlar. Omer Hayyam, Hassan ibn al-Sabbah, Nizam al-Mulk, gibi diger bircok kisiyi gercek dunyada yasamis tarihsel kisilikler olarak karsimiza cikarirken, bize romanin baslica kahramani Benjamin O. Lesage gibi kurmaca kisiler ve olaylar da sunar. Romanindaki kurmaca, bircok yerde mit ve gercekle karisir hale gelir, anlatisinda gercek ile dusu ayirmak guclesir. Kuskusuz Semerkant konusu, kisileri ve tasidigi tarihsel romana ozgu nitelikleriyle tarihsel romanin tum ozelliklerini tasir.

İSLÂM DÜŞÜNCESİNDE ELEŞTİRİ KÜLTÜRÜ ve TAHAMMÜL AHLÂKI–II Klasik Dönem (VII–XII. Asırlar)