Pytamy o pragnienia dronów w tytule niniejszej książki z dwóch zasadniczych powodów. Chcieliśmy w... more Pytamy o pragnienia dronów w tytule niniejszej książki z dwóch zasadniczych powodów. Chcieliśmy w ten sposób nawiązać do osobliwego doświadczenia kontaktu z bezzałogowcem w sytuacji, gdy operator znajduje się poza naszym polem widzenia. Wówczas dron zdaje się nie tylko enigmatyczną czarną skrzynką, ale także obcą i nieprzejrzystą maszyną żyjącą własnym życiem i skrywającą szereg tajemnic. W tradycji psychoanalitycznej tajemnica pragnienia Innego odgrywa kluczową rolę w procesie formowania się tożsamości jednostki. Czy w takiej właśnie sytuacji pytanie to nie powraca w odniesieniu do nowoczesnych technologii? Dlatego, parafrazując tytuł słynnego eseju W. J. T. Mitchella o pragnieniach obrazowych, mieliśmy nadzieję sprowokować/zachęcić zarówno autorów, jak i czytelników do refleksji nad nowoczesną technologią, która nie ujmowałaby dronów wyłącznie jako narzędzi w rękach jednostek, ale właśnie jako równoprawnych aktorów społecznych wywierających realny wpływ na świat. (Ze Wstępu)
Należy bardzo pozytywnie ocenić publikację, w której problematyka dronów zostaje podjęta z jak najszerzej rozumianej perspektywy kulturoznawczej, oferując przy tym wiele odmiennych stanowisk, sugerowanych też w podtytule pracy – „Od atrakcji wizualnej do spojrzenia władzy”. Drony […] są nowym artefaktem, który zaczyna zaludniać nasz wspólny świat. W pewnych jego obszarach dzieje się to szybciej, w innych wolniej. To świeże zjawisko jest w książce akcentowane i analizowane na różne sposoby: jako kłopotliwe doświadczenie bycia podglądanym, jako problem formalno-prawny działań militarnych, jako doświadczenie estetyczne „sprzęgania się” z aktorem pozaludzkim, a także jako wywoływanie głębokiego lęku. Za bardzo trafną więc należy uznać próbę zmierzenia się z tym nowym fenomenem, rozpoznania go, rozważenia jego konsekwencji, postawienia pytań o skutki i zmiany, jakie wywoła. Można to potraktować jako coś na kształt humanistycznego systemu (względnie) wczesnego rozpoznania i ostrzegania. (dr hab. Krzysztof Abriszewski)
„Kultura nie-ludzka” może wydawać się określeniem oksymoronicznym, zwłaszcza w świetle tych konce... more „Kultura nie-ludzka” może wydawać się określeniem oksymoronicznym, zwłaszcza w świetle tych koncepcji kultury, które zwykły ją utożsamiać ze światem człowieka. W kontekście toczonych we współczesnej humanistyce debat o relacjach między tym, co ludzkie i nie-ludzkie przestaje kojarzyć się z ludzkim barbarzyństwem i odnosi się do nie-ludzkich form istnienia (zwierząt, roślin, rzeczy itp.). Teksty zebrane w najnowszym numerze „Prac Kulturoznawczych” poświęcone są głównie teorii aktora-sieci Brunona Latoura, który jest jednym z inspiratorów wspomnianych dyskusji. Autorzy poruszają wątki dotychczas w polskiej recepcji myśli francuskiego filozofa mało rozpoznane. Chodzi przede wszystkim o komentarze do ostatniej pracy Latoura o badaniach sposobów istnienia, w której sięga on po bliskie wrocławskiemu kulturoznawstwu — choć jak sam zauważa, uznawane za przestarzałe — pojęcie wartości.
Among the archival materials left behind by scholars and artists, mixed in with notes, manuscript... more Among the archival materials left behind by scholars and artists, mixed in with notes, manuscripts, and letters, we often find index cards. The cards are a curious artifact, for today, as a tool of research, they are largely obsolete. Extensive collections of tiny cards that once belonged to the great minds of the humanities are often displayed in museums (as in the exhibition on Roland Barthes at the Centre Pompidou) or on television programs (in the case of the collections of Niklas Luhmann and Tymoteusz Karpowicz).
W tekście przyglądam się fiszkom stanowiącym część spuścizny po profesorze Stanisławie Pietraszce... more W tekście przyglądam się fiszkom stanowiącym część spuścizny po profesorze Stanisławie Pietraszce, założycielu wrocławskich studiów kulturoznawczych. Do opisu tego dotąd nieopracowanego materiału wykorzystuję zaczerpniętą z archeologii mediów kategorię apparatusu. Pozwala mi ona na dostrzeżenie w fiszkach charakterystycznego dla humanistyki analogowej medium, będącego także (choć nie tylko) „technologią archiwalną”, oraz na prezentację sposobu, w jaki urządzenie to działa, balansując między żywiołem twórczym, idiosynkratycznym oraz dość ścisłymi regułami formalizacji i organizacji.
Słowa kluczowe: fiszki, Stanisław Pietraszko, technologia archiwalna, archeologia mediów
Recenzja książki: BIRGIT NEUMANN, ANSGAR NÜNNING (RED.),
TRAVELLING CONCEPTS FOR THE STUDY OF CUL... more Recenzja książki: BIRGIT NEUMANN, ANSGAR NÜNNING (RED.), TRAVELLING CONCEPTS FOR THE STUDY OF CULTURE, De Gruyter 2012.
Artykuł stanowi próbę metarefleksji nad zjawiskiem „laboratoryzacji” humanistyki. Nawiązując do t... more Artykuł stanowi próbę metarefleksji nad zjawiskiem „laboratoryzacji” humanistyki. Nawiązując do tekstu B. Latoura "Dajcie mi laboratorium, a poruszę świat", autorzy zastanawiają się, czy i jak laboratorium może odmienić humanistykę oraz odróżniają laboratorium w humanistyce i laboratorium humanistyczne. Autorzy przedstawiają próbkę archeologii laboratorium humanistycznego (Ch.S. Peirce, A. Warburg, C. Lévi-Strauss). Rozważają także możliwość pracy zespołowej w humanistyce, uznając ten aspekt za najmniej rozpoznany. Proponowana przez autorów „współmyślność” jest kluczowym przejawem laboratoryjnej współpracy. Twierdzą oni, że laboratorium może stanowić locus oporu w/na uniwersytecie w czasach jego kryzysu.
Słowa klucze: laboratorium humanistyczne, labinarium, praca zespołowa, współmyślność
----
This article is an attempt to think about the ‘laboratization’ of the humanities on the metalevel. Building on Bruno Latour’s essay ‘Give Me a Laboratory and I Will Raise the World,’ the authors explore if and how the laboratory can renew the humanities. They differentiate between the laboratory in the humanities and the humanities laboratory and present an archaeology of the humanities laboratory (Charles Peirce, Aby Warburg, Claude Lévi-Strauss). Considering the possibilities of teamwork in the humanities, they conclude that this is the least well researched subject, proposing the concept of ‘co-thinking’ as the most important expression of laboratory teamwork. Finally, the authors suggest that the laboratory can be a locus of resistance in the university system in times of its crisis.
This paper aims to present a didactic version of Latourian actor-network theory, referred to as c... more This paper aims to present a didactic version of Latourian actor-network theory, referred to as controversy mapping. Deploying an un-black-boxing style of analysis, both the concept of controversy (and its history in the sociology of scientific knowledge) and mapping are dealt with. Apart from elucidating recent reformulations of the cartography of controversies as well as possible development of the method, I seek to scrutinize this way of thinking applied to the humanities beyond the STS and ANT primary areas of research.
Inspired by Donna Haraway's writings, the author indicates that a significant part of post-humani... more Inspired by Donna Haraway's writings, the author indicates that a significant part of post-humanities could be regarded as a reflection on technologies, of which the digital and network (so-called new) media seem to show a particularly strong non-anthropocentric potential. This reflection, distinct from earlier established technophilic and technophobic positions, lies within the framework of critical posthumanism. The scientific and artistic undertakings mentioned in the article, but also the daily encounters of humans and machines are shown as cyborgising phenomena. Accentuating the non-human agency and reassembling the organic and non-organic, the relations between people and technology have grown to be a challenge for "ontological hygiene" and bring about many epistemological and ethical tasks.
Teksty Drugie [Second Texts], nr 6/2012 (Kultur@ literacka), 2012
The article provides a survey of selected theories and methodologies of new media studies. The au... more The article provides a survey of selected theories and methodologies of new media studies. The author describes their posthumanist potential allowing to think of technologies as agencies. Such a perspective is an attempt at overcoming an impasse the media studies have entered since the polemics between M. McLuhan and R. Williams. In order to consider media human cooperators (and not only tools), one needs to revise the division between culture and nature and reconsider the notion of agency. Bruno Latours actor-network theory provides a useful background for non-anthropocentric media studies. It is in the method itself that one can find an inspiration with media entities.
"Audiosfera Wrocławia", red. R. Losiak, R. Tańczuk, 2014
The subject of the present analysis is the neighbourhood audiosphere that emerges from interviews... more The subject of the present analysis is the neighbourhood audiosphere that emerges from interviews with residents of Wrocław. Though the planned interview scenarios did not contain direct questions concerning neighbourhood sounds, surprisingly a lot was said about what and how could be heard in the respondents' homes, and about what meanings and values were attributed to this. Thus, the author's task was to investigate the audial building blocks of neighbourhood relations - to describe how the sphere of sounds created a community, i.e. neighbourhood. Her theoretical and methodological background was Bruno Latour's thought (the actor-network theory). What also proved inspiring was R. Murray Schafer's concept of acoustic community as well as Miron Białoszewski's "Chamowo", with its interesting take on the sonic aspect of living in the neighbourhood. The author tries to reconstruct the audiosphere of blocks of flats and housing estates (characteristic of a big city) and to reformulate the sociological typologies of neighbourhood relations by taking into account the agential and network-creating role of sounds as social glue.
Inspired by Donna Haraway's writings, the author indicates that a significant part of post-humani... more Inspired by Donna Haraway's writings, the author indicates that a significant part of post-humanities could be regarded as a reflection on technologies, of which the digital and network (so-called new) media seem to show a particularly strong non-anthropocentric potential. This reflection, distinct from earlier established technophilic and technophobic positions, lies within the framework of critical posthumanism. The scientific and artistic undertakings mentioned in the article, but also the daily encounters of humans and machines are shown as cyborgising phenomena. Accentuating the non-human agency and reassembling the organic and non-organic, the relations between people and technology have grown to be a challenge for "ontological hygiene" and bring about many epistemological and ethical tasks.
Recenzja książki "Virtual Knowledge. Experimenting in the Humanities and Social Sciences", red. P... more Recenzja książki "Virtual Knowledge. Experimenting in the Humanities and Social Sciences", red. P. Wouters, A. Beaulieu, A. Scharnhorst, S. Wyatt, MIT Press 2012.
Recenzje do wykorzystania Austinowskiej teorii aktów mowy oraz -w powiązaniu z perspektywą zwrotu... more Recenzje do wykorzystania Austinowskiej teorii aktów mowy oraz -w powiązaniu z perspektywą zwrotu ikonicznego -do badania obrazów jako aktów działania kreujących mity.
Sprawozdanie z seminarium "Audiosfera Wrocławia - między teorią a praktyką" (Wrocław, 25 paździer... more Sprawozdanie z seminarium "Audiosfera Wrocławia - między teorią a praktyką" (Wrocław, 25 października 2013).
Zaproszenie do nadsyłania tekstów do numeru tematycznego "Prac Kulturoznawczych" poświęconego ant... more Zaproszenie do nadsyłania tekstów do numeru tematycznego "Prac Kulturoznawczych" poświęconego antropocenowi. Termin nadsyłania zgłoszeń (abstraktów): 31.03.2017 Termin nadsyłania gotowych tekstów: 30.06.2017 Planowany termin wydania: zima 2017/2018
Pytamy o pragnienia dronów w tytule niniejszej książki z dwóch zasadniczych powodów. Chcieliśmy w... more Pytamy o pragnienia dronów w tytule niniejszej książki z dwóch zasadniczych powodów. Chcieliśmy w ten sposób nawiązać do osobliwego doświadczenia kontaktu z bezzałogowcem w sytuacji, gdy operator znajduje się poza naszym polem widzenia. Wówczas dron zdaje się nie tylko enigmatyczną czarną skrzynką, ale także obcą i nieprzejrzystą maszyną żyjącą własnym życiem i skrywającą szereg tajemnic. W tradycji psychoanalitycznej tajemnica pragnienia Innego odgrywa kluczową rolę w procesie formowania się tożsamości jednostki. Czy w takiej właśnie sytuacji pytanie to nie powraca w odniesieniu do nowoczesnych technologii? Dlatego, parafrazując tytuł słynnego eseju W. J. T. Mitchella o pragnieniach obrazowych, mieliśmy nadzieję sprowokować/zachęcić zarówno autorów, jak i czytelników do refleksji nad nowoczesną technologią, która nie ujmowałaby dronów wyłącznie jako narzędzi w rękach jednostek, ale właśnie jako równoprawnych aktorów społecznych wywierających realny wpływ na świat. (Ze Wstępu)
Należy bardzo pozytywnie ocenić publikację, w której problematyka dronów zostaje podjęta z jak najszerzej rozumianej perspektywy kulturoznawczej, oferując przy tym wiele odmiennych stanowisk, sugerowanych też w podtytule pracy – „Od atrakcji wizualnej do spojrzenia władzy”. Drony […] są nowym artefaktem, który zaczyna zaludniać nasz wspólny świat. W pewnych jego obszarach dzieje się to szybciej, w innych wolniej. To świeże zjawisko jest w książce akcentowane i analizowane na różne sposoby: jako kłopotliwe doświadczenie bycia podglądanym, jako problem formalno-prawny działań militarnych, jako doświadczenie estetyczne „sprzęgania się” z aktorem pozaludzkim, a także jako wywoływanie głębokiego lęku. Za bardzo trafną więc należy uznać próbę zmierzenia się z tym nowym fenomenem, rozpoznania go, rozważenia jego konsekwencji, postawienia pytań o skutki i zmiany, jakie wywoła. Można to potraktować jako coś na kształt humanistycznego systemu (względnie) wczesnego rozpoznania i ostrzegania. (dr hab. Krzysztof Abriszewski)
„Kultura nie-ludzka” może wydawać się określeniem oksymoronicznym, zwłaszcza w świetle tych konce... more „Kultura nie-ludzka” może wydawać się określeniem oksymoronicznym, zwłaszcza w świetle tych koncepcji kultury, które zwykły ją utożsamiać ze światem człowieka. W kontekście toczonych we współczesnej humanistyce debat o relacjach między tym, co ludzkie i nie-ludzkie przestaje kojarzyć się z ludzkim barbarzyństwem i odnosi się do nie-ludzkich form istnienia (zwierząt, roślin, rzeczy itp.). Teksty zebrane w najnowszym numerze „Prac Kulturoznawczych” poświęcone są głównie teorii aktora-sieci Brunona Latoura, który jest jednym z inspiratorów wspomnianych dyskusji. Autorzy poruszają wątki dotychczas w polskiej recepcji myśli francuskiego filozofa mało rozpoznane. Chodzi przede wszystkim o komentarze do ostatniej pracy Latoura o badaniach sposobów istnienia, w której sięga on po bliskie wrocławskiemu kulturoznawstwu — choć jak sam zauważa, uznawane za przestarzałe — pojęcie wartości.
Among the archival materials left behind by scholars and artists, mixed in with notes, manuscript... more Among the archival materials left behind by scholars and artists, mixed in with notes, manuscripts, and letters, we often find index cards. The cards are a curious artifact, for today, as a tool of research, they are largely obsolete. Extensive collections of tiny cards that once belonged to the great minds of the humanities are often displayed in museums (as in the exhibition on Roland Barthes at the Centre Pompidou) or on television programs (in the case of the collections of Niklas Luhmann and Tymoteusz Karpowicz).
W tekście przyglądam się fiszkom stanowiącym część spuścizny po profesorze Stanisławie Pietraszce... more W tekście przyglądam się fiszkom stanowiącym część spuścizny po profesorze Stanisławie Pietraszce, założycielu wrocławskich studiów kulturoznawczych. Do opisu tego dotąd nieopracowanego materiału wykorzystuję zaczerpniętą z archeologii mediów kategorię apparatusu. Pozwala mi ona na dostrzeżenie w fiszkach charakterystycznego dla humanistyki analogowej medium, będącego także (choć nie tylko) „technologią archiwalną”, oraz na prezentację sposobu, w jaki urządzenie to działa, balansując między żywiołem twórczym, idiosynkratycznym oraz dość ścisłymi regułami formalizacji i organizacji.
Słowa kluczowe: fiszki, Stanisław Pietraszko, technologia archiwalna, archeologia mediów
Recenzja książki: BIRGIT NEUMANN, ANSGAR NÜNNING (RED.),
TRAVELLING CONCEPTS FOR THE STUDY OF CUL... more Recenzja książki: BIRGIT NEUMANN, ANSGAR NÜNNING (RED.), TRAVELLING CONCEPTS FOR THE STUDY OF CULTURE, De Gruyter 2012.
Artykuł stanowi próbę metarefleksji nad zjawiskiem „laboratoryzacji” humanistyki. Nawiązując do t... more Artykuł stanowi próbę metarefleksji nad zjawiskiem „laboratoryzacji” humanistyki. Nawiązując do tekstu B. Latoura "Dajcie mi laboratorium, a poruszę świat", autorzy zastanawiają się, czy i jak laboratorium może odmienić humanistykę oraz odróżniają laboratorium w humanistyce i laboratorium humanistyczne. Autorzy przedstawiają próbkę archeologii laboratorium humanistycznego (Ch.S. Peirce, A. Warburg, C. Lévi-Strauss). Rozważają także możliwość pracy zespołowej w humanistyce, uznając ten aspekt za najmniej rozpoznany. Proponowana przez autorów „współmyślność” jest kluczowym przejawem laboratoryjnej współpracy. Twierdzą oni, że laboratorium może stanowić locus oporu w/na uniwersytecie w czasach jego kryzysu.
Słowa klucze: laboratorium humanistyczne, labinarium, praca zespołowa, współmyślność
----
This article is an attempt to think about the ‘laboratization’ of the humanities on the metalevel. Building on Bruno Latour’s essay ‘Give Me a Laboratory and I Will Raise the World,’ the authors explore if and how the laboratory can renew the humanities. They differentiate between the laboratory in the humanities and the humanities laboratory and present an archaeology of the humanities laboratory (Charles Peirce, Aby Warburg, Claude Lévi-Strauss). Considering the possibilities of teamwork in the humanities, they conclude that this is the least well researched subject, proposing the concept of ‘co-thinking’ as the most important expression of laboratory teamwork. Finally, the authors suggest that the laboratory can be a locus of resistance in the university system in times of its crisis.
This paper aims to present a didactic version of Latourian actor-network theory, referred to as c... more This paper aims to present a didactic version of Latourian actor-network theory, referred to as controversy mapping. Deploying an un-black-boxing style of analysis, both the concept of controversy (and its history in the sociology of scientific knowledge) and mapping are dealt with. Apart from elucidating recent reformulations of the cartography of controversies as well as possible development of the method, I seek to scrutinize this way of thinking applied to the humanities beyond the STS and ANT primary areas of research.
Inspired by Donna Haraway's writings, the author indicates that a significant part of post-humani... more Inspired by Donna Haraway's writings, the author indicates that a significant part of post-humanities could be regarded as a reflection on technologies, of which the digital and network (so-called new) media seem to show a particularly strong non-anthropocentric potential. This reflection, distinct from earlier established technophilic and technophobic positions, lies within the framework of critical posthumanism. The scientific and artistic undertakings mentioned in the article, but also the daily encounters of humans and machines are shown as cyborgising phenomena. Accentuating the non-human agency and reassembling the organic and non-organic, the relations between people and technology have grown to be a challenge for "ontological hygiene" and bring about many epistemological and ethical tasks.
Teksty Drugie [Second Texts], nr 6/2012 (Kultur@ literacka), 2012
The article provides a survey of selected theories and methodologies of new media studies. The au... more The article provides a survey of selected theories and methodologies of new media studies. The author describes their posthumanist potential allowing to think of technologies as agencies. Such a perspective is an attempt at overcoming an impasse the media studies have entered since the polemics between M. McLuhan and R. Williams. In order to consider media human cooperators (and not only tools), one needs to revise the division between culture and nature and reconsider the notion of agency. Bruno Latours actor-network theory provides a useful background for non-anthropocentric media studies. It is in the method itself that one can find an inspiration with media entities.
"Audiosfera Wrocławia", red. R. Losiak, R. Tańczuk, 2014
The subject of the present analysis is the neighbourhood audiosphere that emerges from interviews... more The subject of the present analysis is the neighbourhood audiosphere that emerges from interviews with residents of Wrocław. Though the planned interview scenarios did not contain direct questions concerning neighbourhood sounds, surprisingly a lot was said about what and how could be heard in the respondents' homes, and about what meanings and values were attributed to this. Thus, the author's task was to investigate the audial building blocks of neighbourhood relations - to describe how the sphere of sounds created a community, i.e. neighbourhood. Her theoretical and methodological background was Bruno Latour's thought (the actor-network theory). What also proved inspiring was R. Murray Schafer's concept of acoustic community as well as Miron Białoszewski's "Chamowo", with its interesting take on the sonic aspect of living in the neighbourhood. The author tries to reconstruct the audiosphere of blocks of flats and housing estates (characteristic of a big city) and to reformulate the sociological typologies of neighbourhood relations by taking into account the agential and network-creating role of sounds as social glue.
Inspired by Donna Haraway's writings, the author indicates that a significant part of post-humani... more Inspired by Donna Haraway's writings, the author indicates that a significant part of post-humanities could be regarded as a reflection on technologies, of which the digital and network (so-called new) media seem to show a particularly strong non-anthropocentric potential. This reflection, distinct from earlier established technophilic and technophobic positions, lies within the framework of critical posthumanism. The scientific and artistic undertakings mentioned in the article, but also the daily encounters of humans and machines are shown as cyborgising phenomena. Accentuating the non-human agency and reassembling the organic and non-organic, the relations between people and technology have grown to be a challenge for "ontological hygiene" and bring about many epistemological and ethical tasks.
Recenzja książki "Virtual Knowledge. Experimenting in the Humanities and Social Sciences", red. P... more Recenzja książki "Virtual Knowledge. Experimenting in the Humanities and Social Sciences", red. P. Wouters, A. Beaulieu, A. Scharnhorst, S. Wyatt, MIT Press 2012.
Recenzje do wykorzystania Austinowskiej teorii aktów mowy oraz -w powiązaniu z perspektywą zwrotu... more Recenzje do wykorzystania Austinowskiej teorii aktów mowy oraz -w powiązaniu z perspektywą zwrotu ikonicznego -do badania obrazów jako aktów działania kreujących mity.
Sprawozdanie z seminarium "Audiosfera Wrocławia - między teorią a praktyką" (Wrocław, 25 paździer... more Sprawozdanie z seminarium "Audiosfera Wrocławia - między teorią a praktyką" (Wrocław, 25 października 2013).
Zaproszenie do nadsyłania tekstów do numeru tematycznego "Prac Kulturoznawczych" poświęconego ant... more Zaproszenie do nadsyłania tekstów do numeru tematycznego "Prac Kulturoznawczych" poświęconego antropocenowi. Termin nadsyłania zgłoszeń (abstraktów): 31.03.2017 Termin nadsyłania gotowych tekstów: 30.06.2017 Planowany termin wydania: zima 2017/2018
Uploads
Books by Aleksandra Kil
Należy bardzo pozytywnie ocenić publikację, w której problematyka dronów zostaje podjęta z jak najszerzej rozumianej perspektywy kulturoznawczej, oferując przy tym wiele odmiennych stanowisk, sugerowanych też w podtytule pracy – „Od atrakcji wizualnej do spojrzenia władzy”. Drony […] są nowym artefaktem, który zaczyna zaludniać nasz wspólny świat. W pewnych jego obszarach dzieje się to szybciej, w innych wolniej. To świeże zjawisko jest w książce akcentowane i analizowane na różne sposoby: jako kłopotliwe doświadczenie bycia podglądanym, jako problem formalno-prawny działań militarnych, jako doświadczenie estetyczne „sprzęgania się” z aktorem pozaludzkim, a także jako wywoływanie głębokiego lęku. Za bardzo trafną więc należy uznać próbę zmierzenia się z tym nowym fenomenem, rozpoznania go, rozważenia jego konsekwencji, postawienia pytań o skutki i zmiany, jakie wywoła. Można to potraktować jako coś na kształt humanistycznego systemu (względnie) wczesnego rozpoznania i ostrzegania. (dr hab. Krzysztof Abriszewski)
Papers by Aleksandra Kil
Słowa kluczowe: fiszki, Stanisław Pietraszko, technologia archiwalna, archeologia mediów
„Czas Kultury” 2017, nr 2, s. 56-64.
TRAVELLING CONCEPTS FOR THE STUDY OF CULTURE, De Gruyter 2012.
Słowa klucze: laboratorium humanistyczne, labinarium, praca zespołowa, współmyślność
----
This article is an attempt to think about the ‘laboratization’ of the humanities on the metalevel. Building on Bruno Latour’s essay ‘Give Me a Laboratory and I Will Raise the World,’ the authors explore if and how the laboratory can renew the humanities. They differentiate between the laboratory in the humanities and the humanities laboratory and present an archaeology of the humanities laboratory (Charles Peirce, Aby Warburg, Claude Lévi-Strauss). Considering the possibilities of teamwork in the humanities, they conclude that this is the least well researched subject, proposing the concept of ‘co-thinking’ as the most important expression of laboratory teamwork. Finally, the authors suggest that the laboratory can be a locus of resistance in the university system in times of its crisis.
Keywords: humanities laboratory, labinarium, teamwork, co-thinking
Drafts by Aleksandra Kil
Termin nadsyłania zgłoszeń (abstraktów): 31.03.2017
Termin nadsyłania gotowych tekstów: 30.06.2017
Planowany termin wydania: zima 2017/2018
Należy bardzo pozytywnie ocenić publikację, w której problematyka dronów zostaje podjęta z jak najszerzej rozumianej perspektywy kulturoznawczej, oferując przy tym wiele odmiennych stanowisk, sugerowanych też w podtytule pracy – „Od atrakcji wizualnej do spojrzenia władzy”. Drony […] są nowym artefaktem, który zaczyna zaludniać nasz wspólny świat. W pewnych jego obszarach dzieje się to szybciej, w innych wolniej. To świeże zjawisko jest w książce akcentowane i analizowane na różne sposoby: jako kłopotliwe doświadczenie bycia podglądanym, jako problem formalno-prawny działań militarnych, jako doświadczenie estetyczne „sprzęgania się” z aktorem pozaludzkim, a także jako wywoływanie głębokiego lęku. Za bardzo trafną więc należy uznać próbę zmierzenia się z tym nowym fenomenem, rozpoznania go, rozważenia jego konsekwencji, postawienia pytań o skutki i zmiany, jakie wywoła. Można to potraktować jako coś na kształt humanistycznego systemu (względnie) wczesnego rozpoznania i ostrzegania. (dr hab. Krzysztof Abriszewski)
Słowa kluczowe: fiszki, Stanisław Pietraszko, technologia archiwalna, archeologia mediów
„Czas Kultury” 2017, nr 2, s. 56-64.
TRAVELLING CONCEPTS FOR THE STUDY OF CULTURE, De Gruyter 2012.
Słowa klucze: laboratorium humanistyczne, labinarium, praca zespołowa, współmyślność
----
This article is an attempt to think about the ‘laboratization’ of the humanities on the metalevel. Building on Bruno Latour’s essay ‘Give Me a Laboratory and I Will Raise the World,’ the authors explore if and how the laboratory can renew the humanities. They differentiate between the laboratory in the humanities and the humanities laboratory and present an archaeology of the humanities laboratory (Charles Peirce, Aby Warburg, Claude Lévi-Strauss). Considering the possibilities of teamwork in the humanities, they conclude that this is the least well researched subject, proposing the concept of ‘co-thinking’ as the most important expression of laboratory teamwork. Finally, the authors suggest that the laboratory can be a locus of resistance in the university system in times of its crisis.
Keywords: humanities laboratory, labinarium, teamwork, co-thinking
Termin nadsyłania zgłoszeń (abstraktów): 31.03.2017
Termin nadsyłania gotowych tekstów: 30.06.2017
Planowany termin wydania: zima 2017/2018