Maria Weronika Kmoch

University of Warsaw, Department of History, Graduate Student

Followers

620

Following

232

Co-author

Public Views

Maria Weronika Kmoch (*1992) – historyczka, regionalistka, działaczka społeczna.

Zajmuje się badaniem historii i dziedzictwa Kurpiowszczyzny (Puszczy Zielonej i Białej) oraz Ziemi Przasnyskiej, a szczególnie rodzinnej gminy Jednorożec. Autorka dwóch książek i bloga pt. „Kurpianka w wielkim świecie”. Publikowała w czasopismach, pracach zbiorowych oraz wydawnictwach pokonferencyjnych. Wyróżniona m.in. Nagrodą Prezesa Związku Kurpiów „Kurpik 2015” w kategorii „Promowanie regionu”, Nagrodą Mazowieckiego Programu Edukacji Kulturalnej za Społeczne Działania Twórcze w subregionie ostrołęckim (2019) i Statuetką Jednorożca (2021). Twórczyni i opiekunka Jednorożeckiego Archiwum Społecznego, członkini towarzystw regionalnych i naukowych. Członkini zarządu Stowarzyszenia Wikimedia Polska, wikipedystka, pomysłodawczyni i koordynatorka akcji „Wikipedia na Kurpiowszczyźnie”. Nauczycielka historii w I Społecznym Liceum Ogólnokształcącym im. Jama Saheba Digvijaysinhji w Warszawie, nominowana do Nagrody im. I. Sendlerowej „Za zmienianie świata” (2021).

https://pl.wikipedia.org/wiki/Maria_Weronika_Kmoch
Address: Warsaw, Mazowieckie, Poland

less

Andrea Peto

Central European University

David Seamon

Kansas State University

Fjodor Uspenskij

Vinogradov Russian Language Institute

Laurajane Smith

The Australian National University

Jorge Marco

University of Bath

Stephanie Seul

University of Bremen

Maurizio Alì

Université des Antilles

Francisco Vazquez-Garcia

Universidad de Cadiz

Neil Silberman

University of Massachusetts Amherst

Sławomir Moździoch

Institute of Archaeology and Ethnology Polish Academy of Sciences

InterestsView All (26)

Uploads

Books by Maria Weronika Kmoch

"Krasnosielcki Zeszyt Historyczny", 12 (2021), 48–51, red. M.W. Kmoch, S. Rutkowski

W wakacje 2021 r. prowadziłam kwerendę w BUW w Warszawie. Jednym z tytułów prasowych, który przeg... more W wakacje 2021 r. prowadziłam kwerendę w BUW w Warszawie. Jednym z tytułów prasowych, który przeglądałam, była "Przyjaciółka". Znalazłam m.in. relację o szkole w Grabowie w gminie Krasnosielc, którą pragnę zaprezentować nie tylko ze względu na tekst, ale też fotorelację. Publikacja zdjęć z gazety na fanpage'u TPZK na Facebooku wywołała wiele pozytywnych emocji i wspomnień, ale warto pokazać materiał także w wersji drukowanej. Brzmienie tekstu oraz podpisów pod zdjęciami zostało zachowane z oryginału. Autorem tekstu jest osoba o inicjałach W.Z. Zdjęcia wykonał M. Gadzalski. Dziękuję Tomaszowi Bielawskiemu za skany. Maria Weronika Kmoch Z powiatowego Makowa do Krasnosielca jest dobrą szosą blisko 30 kilometrów. Następne osiem-to już polna droga, po deszczach, wiosną i jesienią rozkisła, pobrużdżona koleinami. Właśnie tu, z trzech stron otoczona lasem, na głucho zabita deskami-przycupnęła wioska Grabowo. Razem z przysiółkami i koloniami pół setki małych lub średnich gospodarstw z V i VI klasą ziemi. Interesują się Grabowem działacze TPD z całego kraju. Co ich ściąga do tej zapadłej wsi? Szkoła stoi tu na obszernym piaszczystym placu, po którym do niedawna jeszcze hulał wiatr, wznosząc tumany piasku. Ten właśnie plac przysparza dziś sławy mieszkańcom Grabowa. Czego tu nie ma. Karuzela i trzy rodzaje huśtawek, zjeżdżalnia, drabinki do wspinania, piaskownica. Jest nawet odrzutowiec i rakieta. A dalej modele osiedla mieszkaniowego oraz wiejskiej zagrody z maciupeńką studnią i grządkami pełnymi wesoło kwitnących bratków. Obok wszystkich tych urządzeń, służących dzieciom do zabawy stoi przestronna, kryta dachem weranda-jadalnia. Zaś w pawiloniku mniejszym niż kiosk "Ruchu" mieści się kuchnia. Obok sprytnie pomyślana (u góry korytko z kranikami, u dołu wybita papą pochylona rynienka)-umywalnia, przy której dzieci myją ręce pod bieżącą wodą. Ale przede wszystkim są tu gospodarze-wesołe, rozbawione dzieciaki. Tak jest od trzech lat. Kierownik szkoły. Sylwester Błaszczak wraca jednak wspomnieniami do czasów dawniejszych.-Kiedy w 1952 roku objęliśmy z żoną pracę w Grabowie-opowiadaprzeraziła nas pierwsza trudność: brak przygotowania dzieci do szkoły. Nie zawsze udawało się przezwyciężyć ich onieśmielenie i trudności wysławiania się. Na drugi rok w pierwszej klasie pozostawało nam 25-30 procent dzieci. Na którymś z kolei zebraniu postanowiłem porozmawiać z rodzicami. Prawie wszyscy zgodzili się, że koniecznie potrzebne jest ognisko przedszkolne. 20 osób zapisało się wtedy do TPD. A potem? Zaczęło się od tego, że największą salę lekcyjną, zagospodarowaną sprzętem zebranym z różnych placówek w powiecie, oddano na potrzeby ogniska. Trzeba było jednak jeszcze zapewnić dzieciom warunki do zabawy na świeżym powietrzu. Był przecież ten plac. Trzeba go tylko zagospodarować. Jedni zadeklarowali robociznę, inni materiał, zebrano trochę grosza. Gdy powstały pierwsze urządzenia-Grabowo dostało pierwszą, dwutysięczną dotację z Zarządu Głównego TPD. Kupiono wtedy rowerki (był już wybetonowany tor rowerowy), rzutnik i filmy. Rewolucja nastąpiła wtedy, gdy przyznano Grabowowi 12 tysięcy złotych na dalsze urządzenie placu zabaw. Gdzie indziej kupiono by za to gotową zjeżdżalnię, huśtawki i coś tam jeszcze. Ale nie w Grabowie. Tu-6 tysięcy złotych wydano na transport i fachową robociznę, resztę na materiał. Wtedy powstały wszystkie te urządzenia, które dziś możecie oglądać na placu. Korzystają z nich codziennie dzieci szkolne te młodsze z ogniska przedszkolnego, a w lecie dzieci zapisane do dwukrotnie już organizowanego w Grabowie dziecińca. Pomysł tej pięknej akcji a nawet projekty urządzeń wyszły od kierownika szkoły S. Błaszczaka. Ale na pewno nie zrobiłby wszystkiego sam.

Maria Weronika Kmoch

Uploads

Books by Maria Weronika Kmoch

Articles by Maria Weronika Kmoch

Log In