Dorota Walczak
Master of History (2015), Master of Art History (2016), Master of Russian Philology (2018),
PhD in Art History in University of Warsaw (Warsaw, Poland)
PhD in Art History in University of Warsaw (Warsaw, Poland)
less
Related Authors
InterestsView All (8)
Uploads
Papers by Dorota Walczak
Autor stara się pokazać, czy i w jaki sposób wzorce bizantyjskie były wykorzystywane
w publikacjach tej instytucji (przede wszystkim w podlinniku ikonopisarskim Nikodima
Kondakowa). Udowadnia, że zastosowanie nawiązań do sztuki bizantyjskiej było elementem postulowanego przez Mikołaja II programu odrodzenia religijnego, a także doskonale wpisywało się w teocentryczną utopię, stworzoną przez tego cara.
Aby odtworzyć, w jaki sposób członkowie Komitetu Troski o Rosyjskie Malarstwo Ikonowe wyobrażali sobie kształt ikonograficzny i artystyczny rosyjskiego postulowanego przez nich malarstwa ikonowego, autorka niniejszej pracy najpierw krótko charakteryzuje rządy Mikołaja II (r. II) i kreśli sytuację, panującą w rosyjskim malarstwie ikonowym na przełomie XIX i XX w. (r. III), co pozwala na lepsze zrozumienie tła powstania Komitetu Troski o Rosyjskie Malarstwo Ikonowe. W dalszej kolejności badaczka odtwarza ogólną chronologię funkcjonowania Komitetu (r. IV), aby później przejść do szczegółowego opisu konkretnych podejmowanych przez niego działań m. in. wydawania podlinnika ikonopisarskiego i innych publikacji, organizacji sieci szkół ikonopisarskich oraz warsztatów (arteli) ikonopisarskich i handlu ikonami, a także walki z ikonami drukowanymi (r. V).
Rekonstrukcja przyczyn powstania i chronologii działań Komitetu prowadzi autorkę do wnikliwej charakterystyki wizji malarstwa ikonowego powstałego w jego kręgu, czyli po pierwsze, do odtworzenia kręgu inspiracji i odwołań, na których postanowiono oprzeć nową sztukę cerkiewną (ikonografia i środki artystyczne), a w szczególności do odnalezienia nawiązań do sztuki staroruskiej i bizantyjskiej i określenia ich celu ideowego (r. V). Autorka odtwarza także ideał ikonopisca, sformułowany przez Komitet (r. V).
Autorka zauważa, że wizja rosyjskiej sztuki sakralnej powstała w kręgu Komitetu Troski o Rosyjskie Malarstwo Ikonowe była o tyleż ambitna, co utopijna. Jej głównym założeniem był niemal dosłownie rozumiany ,,powrót do przeszłości”, czyli przywrócenie dawnych wzorców artystycznych oraz ideologicznych, co oczywiście okazało się niemożliwe do zrealizowania w początkach XX wieku zarówno ze względu na istniejące przeszkody natury prawnej, jak i opór ze strony środowiska ikonopisców i środowiska rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej, co nie przeszkadza konstatować fakt, iż niektóre cząstkowe działania Komitetu zostały zwieńczone sukcesem.
ее с Творцом. В повести возникает мотивный комплекс молитва / стояние, а само стояние рассматривается как искренняя, хотя и бессловесная, молитва, обращенная к Богу и способная положить начало внутреннему преображению человека. В этом смысле случай, произошедший с девушкой, воспринимается не столько как наказание за грех кощунства, но, в первую очередь, как призыв Спасителя к покаянию, адресованный как к Зое, так и многочисленным свидетелям произошедшего. Образная система повести включает персонажей, готовых воспринять этот призыв и встать на путь духовной эволюции, а также лиц, не способных на пересмотр собственного материалистического мировоззрения.
Riza-covered or foil covered (“folezh”) icon with faces and hands painted according to a template decorated with a stamped metal frame became a symbol of the Russian icon painting crisis at the end of the 19th and beginning of the 20th centuries. According to the established scientific tradition their appearance was a response on the part of artisan icon painters to the distribution of cheap printed icons. The purpose of this article is to prove that the emergence of the riza-covered icons is not a process that could start “from below”, but they were spread by large factories (first of all, the icon factories of Vassily Krestyaninov). The author points out the reasons for the riza-covered images and also establishes an ideological connection between the “folezh” icon and the Byzantine and Old Russian icon decoration traditions.
русской иконописи (1901-1918). На протяжении 17 лет ученый неизменно состоял в должности управляющего делами Комитета и присутствовал почти на всех его заседаниях. В статье изложена всесторонняя научная и организаторская деятельность Н.П. Кондакова в данном учреждении. Исходя из обширного исторического материала, заключающегося в протоколах заседаний
Комитета, а также основанного на воспоминаниях ученого, автор показывает роль Н.П. Кондакова в деле возрождения русской иконописи, в частности, в создании Лицевого иконописного подлинника, организации иконописных школ Комитета, иконных лавок и т.п.
Autor stara się pokazać, czy i w jaki sposób wzorce bizantyjskie były wykorzystywane
w publikacjach tej instytucji (przede wszystkim w podlinniku ikonopisarskim Nikodima
Kondakowa). Udowadnia, że zastosowanie nawiązań do sztuki bizantyjskiej było elementem postulowanego przez Mikołaja II programu odrodzenia religijnego, a także doskonale wpisywało się w teocentryczną utopię, stworzoną przez tego cara.
Aby odtworzyć, w jaki sposób członkowie Komitetu Troski o Rosyjskie Malarstwo Ikonowe wyobrażali sobie kształt ikonograficzny i artystyczny rosyjskiego postulowanego przez nich malarstwa ikonowego, autorka niniejszej pracy najpierw krótko charakteryzuje rządy Mikołaja II (r. II) i kreśli sytuację, panującą w rosyjskim malarstwie ikonowym na przełomie XIX i XX w. (r. III), co pozwala na lepsze zrozumienie tła powstania Komitetu Troski o Rosyjskie Malarstwo Ikonowe. W dalszej kolejności badaczka odtwarza ogólną chronologię funkcjonowania Komitetu (r. IV), aby później przejść do szczegółowego opisu konkretnych podejmowanych przez niego działań m. in. wydawania podlinnika ikonopisarskiego i innych publikacji, organizacji sieci szkół ikonopisarskich oraz warsztatów (arteli) ikonopisarskich i handlu ikonami, a także walki z ikonami drukowanymi (r. V).
Rekonstrukcja przyczyn powstania i chronologii działań Komitetu prowadzi autorkę do wnikliwej charakterystyki wizji malarstwa ikonowego powstałego w jego kręgu, czyli po pierwsze, do odtworzenia kręgu inspiracji i odwołań, na których postanowiono oprzeć nową sztukę cerkiewną (ikonografia i środki artystyczne), a w szczególności do odnalezienia nawiązań do sztuki staroruskiej i bizantyjskiej i określenia ich celu ideowego (r. V). Autorka odtwarza także ideał ikonopisca, sformułowany przez Komitet (r. V).
Autorka zauważa, że wizja rosyjskiej sztuki sakralnej powstała w kręgu Komitetu Troski o Rosyjskie Malarstwo Ikonowe była o tyleż ambitna, co utopijna. Jej głównym założeniem był niemal dosłownie rozumiany ,,powrót do przeszłości”, czyli przywrócenie dawnych wzorców artystycznych oraz ideologicznych, co oczywiście okazało się niemożliwe do zrealizowania w początkach XX wieku zarówno ze względu na istniejące przeszkody natury prawnej, jak i opór ze strony środowiska ikonopisców i środowiska rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej, co nie przeszkadza konstatować fakt, iż niektóre cząstkowe działania Komitetu zostały zwieńczone sukcesem.
ее с Творцом. В повести возникает мотивный комплекс молитва / стояние, а само стояние рассматривается как искренняя, хотя и бессловесная, молитва, обращенная к Богу и способная положить начало внутреннему преображению человека. В этом смысле случай, произошедший с девушкой, воспринимается не столько как наказание за грех кощунства, но, в первую очередь, как призыв Спасителя к покаянию, адресованный как к Зое, так и многочисленным свидетелям произошедшего. Образная система повести включает персонажей, готовых воспринять этот призыв и встать на путь духовной эволюции, а также лиц, не способных на пересмотр собственного материалистического мировоззрения.
Riza-covered or foil covered (“folezh”) icon with faces and hands painted according to a template decorated with a stamped metal frame became a symbol of the Russian icon painting crisis at the end of the 19th and beginning of the 20th centuries. According to the established scientific tradition their appearance was a response on the part of artisan icon painters to the distribution of cheap printed icons. The purpose of this article is to prove that the emergence of the riza-covered icons is not a process that could start “from below”, but they were spread by large factories (first of all, the icon factories of Vassily Krestyaninov). The author points out the reasons for the riza-covered images and also establishes an ideological connection between the “folezh” icon and the Byzantine and Old Russian icon decoration traditions.
русской иконописи (1901-1918). На протяжении 17 лет ученый неизменно состоял в должности управляющего делами Комитета и присутствовал почти на всех его заседаниях. В статье изложена всесторонняя научная и организаторская деятельность Н.П. Кондакова в данном учреждении. Исходя из обширного исторического материала, заключающегося в протоколах заседаний
Комитета, а также основанного на воспоминаниях ученого, автор показывает роль Н.П. Кондакова в деле возрождения русской иконописи, в частности, в создании Лицевого иконописного подлинника, организации иконописных школ Комитета, иконных лавок и т.п.
Авторами подробно анализируется все поэтическое наследство Бехтеева, показывая главные этапы проводимой им сакрализации императора и выявляя те художественные приемы, которые и были использованы поэтом для данной цели. Приводятся портреты других представителей дома Романовых, которые упомянуты в бехтеевской поэзии (великий князь Кирилл Владимирович, царь Павел I) и показывается их роль в монархоцентричном миропонимании поэта. В статье подчеркивается влияние, оказанное поэзией С. С. Бехтеева на взгляды позднейших царебожников.
Bibliografia