Papers by Agnieszka Leśny
Od wyzwania do rozwiązania, 2023
Jak sprawić, by osoby wchodzące w skład zespołu wiedziały, dlaczego, w jaki sposób oraz kiedy maj... more Jak sprawić, by osoby wchodzące w skład zespołu wiedziały, dlaczego, w jaki sposób oraz kiedy mają coś robić? A przede wszystkim, jak spowodować, żeby działały z zaangażowaniem i miały z tego satysfakcję? Znalezienie odpowiedzi na te pozornie oczywiste pytania to jedno z najtrudniejszych zadań dla liderów i liderek.
Na temat budowania zaangażowania i współpracy zrealizowano już wiele badań, powstało też mnóstwo teorii, książek i artykułówp opularnonaukowych. W swojej pracy trenerskiej korzystam
najczęściej z czterech teorii: koncepcji dysfunkcji opracowanej przez zespół Patricka Lencioniego, barier współpracy wskazanych przez Mortena Hansena, kwestionariusza Gallup Q12 oraz Skali Współpracy. W tym artykule opisuję ich najważniejsze założenia, a także pokazuję, co może z nich wynikać dla trenerów, liderów, menedżerów
Meritum Mazowiecki Kwartalnik Edukacyjny, 2023
Koncepcje outdoor education, edukacji ekologicznej,
plenerowej, pedagogiki przeżyć i przygody,
pe... more Koncepcje outdoor education, edukacji ekologicznej,
plenerowej, pedagogiki przeżyć i przygody,
pedagogiki lasu przeżywają w Polsce drugą
(kolejną?) młodość. Począwszy od pierwszej dekady
XXI wieku, upowszechniają się opracowania, teorie
i badania naukowe. Wraz ze wzrastającą popularnością
edukacji nieformalnej, w tym szczególnie
przedszkoli leśnych, coraz więcej się pisze i mówi
w Polsce na ten temat. Nie ma jednak zgody, czym
powyższe nurty są, co je wyróżnia i łączy. Jedną
z przyczyn są trudności językowe, z którymi mierzą
się zarówno teoretycy, jak i praktycy tych dziedzin.
Czym innym jest przecież polska „edukacja”, a czym
innym brytyjskie „education”. Nie można więc
uprościć wielkiego i bogatego nurtu outdoor education
do określenia „edukacja w plenerze”. Kilkoro
polskich badaczek i badaczy podejmuje żmudne
próby tłumaczenia, a przede wszystkim adaptacji
tych nurtów na rodzimym gruncie. Otacza ich kilka
tysięcy edukatorów, edukatorek, zaangażowanych
rodziców, osób w rolach liderskich i animacyjnych,
którzy zachwycają się potencjałem prowadzenia
działań wychowawczych i edukacyjnych w naturze.
Edukacyjne drogowskazy, 2021
Publikacja została przygotowana przy wsparciu finansowym Komisji Europejskiej w ramach programu E... more Publikacja została przygotowana przy wsparciu finansowym Komisji Europejskiej w ramach programu Erasmus+. Publikacja odzwierciedla jedynie stanowisko jej autorów i Komisja Europejska nie ponosi odpowiedzialności za zamieszczoną w niej zawartość merytoryczną.
[for English scroll down] Niniejszy tekst stanowi rozwinięcie referatu wygłoszonego w trakcie kon... more [for English scroll down] Niniejszy tekst stanowi rozwinięcie referatu wygłoszonego w trakcie konferencji „Edukacja Przygodą”, która odbywała się w dniach 16-17 października 2014 w Jedlni Letnisku. W trakcie panelu poświęconemu światowemu ruchowi sail training i polskiej koncepcji wychowania morskiego uwidocznił się spór, obecny pośród polskich żeglarzy od kilku lat, którego istotą jest pytanie czy polska koncepcja wychowania morskiego jest tożsama z sail training? Choć wydaje się, że jest to pytanie czysto teoretyczne – niesie za sobą wiele implikacji praktycznych dla armatorów polskich żaglowców szkoleniowych oraz dla środowiska zainteresowanego wychowaniem morskim. Już na wstępie warto wskazać na trzy istotne aspekty, które są wspólne zarówno dla sail training jak i dla wychowania morskiego. (1) Obie koncepcje dotyczą przede wszystkim żeglarstwa cywilnego, w odróżnieniu od kształcenia kadetów i marynarzy floty handlowej. (2) Historię początków sail training jak i wychowania morskiego zainspirowały sylwetki charyzmatycznych kapitanów – wizjonerów, których biografię wywarły znaczny wpływ na współczesny język i przedmiot obu nurtów. (3) Trzecią, wspólną cechą jest przekonanie, że uczestnictwo w przygodzie jaką jest rejs szkoleniowy, ma pozytywny wpływ na rozwój człowieka . W artykule przedstawiono najważniejsze przesłanki i źródła powstania obu koncepcji, oraz próbę odpowiedzi na pytanie stawiane przez polskich żeglarzy i badaczy wychowania morskiego. Praca stanowi element kilkuletnich, interdyscyplinarnych badań autorki, dotyczących polskich projektów inspirowanych adventure education, w tym sail training oraz koncepcji wychowania morskiego. Praca badawcza obejmuje analizę i interpretację źródeł oraz wywiady z postaciami związanymi z polskimi projektami typu „Szkoła pod Żaglami”. This article is inspired by a theoretical and practical discussion on whether the Polish concept of civil maritime education is equal to global sail training movement. Discussion during the conference "Education and Adventure" took place on 16-17 October 2014 in Jedlnia Letnisko, Poland. In my article I am studying sources of polish concept of maritime education, which are: sea scouts, activities and literary works of Mariusz Zaruski and Joseph Conrad. I am describing the main reasons that built understanding of the maritime education in Poland. I am also reviewing and summarizing modern definitions of concept, based on organizations doing maritime education now. I describe source of sail training movement and tree most characteristic polish projects: Class Afloat of Krzysztof Baranowski; Blue School and Class Afloat of Education Under Sail Association in a context of sail training and civil maritime education as a theoretical voice in polish discussion. Deep analysis reveals a lot of differences between polish maritime education and sail training.
Uwodzenie Lirogona. Wychowanie morskie jako strategia pedagogiczna, 2020
Bez odpowiedzi pozostaje pytanie, czy pojęcie „wychowania morskiego” jest uzasadnione z punktu wi... more Bez odpowiedzi pozostaje pytanie, czy pojęcie „wychowania morskiego” jest uzasadnione z punktu widzenia nauk o wychowaniu i kulturze fizycznej. Agnieszka Leśny jest sceptyczna, wskazując na potoczne rozumienie oraz wykorzystywanie tego pojęcia w piśmiennictwie zarówno popularnym, jak i naukowym. O wychowaniu morskim mówi się i pisze w Polsce od ponad stu lat. Czy można więc, udowadniając kruchość koncepcji, negować pojęcie? Czy może raczej, wzorem językoznawców, podążyć za tendencją (językową) i zaakceptować silne zakorzenienie wychowania morskiego w niemałym środowisku jego praktyków?
Uwodzenie Lirogona. Wychowanie morskie jako strategia pedagogiczna, 2020
Zarys koncepcji "Szkoły pod Żaglami" i poglądy pedagogiczne kapitana Krzysztofa Baranowskiego
Głos Lasu, 2020
Jakie są najnowsze trendy nurtu pedagogiki przygody bezpośrednio
związane z lasem? Zielone szkoły... more Jakie są najnowsze trendy nurtu pedagogiki przygody bezpośrednio
związane z lasem? Zielone szkoły i leśne przedszkola to niemal
oldskul. Teraz modne są leśne żłobki, „domkowe zielone szkoły”
i terapeutyczne wyprawy w dzicz.
OUTDOOR EDUCATION from theory to practice, 2018
Scale of Cooperation is a model and a concept for understanding how
groups of people work togethe... more Scale of Cooperation is a model and a concept for understanding how
groups of people work together. While originally from the Netherlands,
it is becoming increasingly popular in Europe. The concept has been
developed for many years and it is still growing.
The source of the model was an experiential education practice from
YMCA Netherlands. It is based on a few well-known theories like Maslow’s
hierarchy of needs or Hero’s Journey and years of trainers’ practice and
observations. Pieter Schoe and Floor Vullings, the authors of the model, are
working with it day by day with youth, public administration and business
groups
OUTDOOR EDUCATION from theory to practice, 2018
Debriefing is like an art. It is one of the most fascinating aspect of
a trainer’s work. This ski... more Debriefing is like an art. It is one of the most fascinating aspect of
a trainer’s work. This skill has to be learn in practice. Good debriefing
can have a strong impact on learning process of participant and by
bad debriefing trainer can push group into conflict or impose their
conclusions. Below you will find a brief theoretical background,
examples, techniques and guidelines how to design a debriefing process.
However, the best way to learn is to observe other trainers, keep asking
questions why they use specific methods or ask specific questions, and
study group dynamic process.
[for English scroll down]
Niniejszy tekst stanowi rozwinięcie referatu wygłoszonego w trakcie ko... more [for English scroll down]
Niniejszy tekst stanowi rozwinięcie referatu wygłoszonego w trakcie konferencji „Edukacja Przygodą”, która odbywała się w dniach 16-17 października 2014 w Jedlni Letnisku. W trakcie panelu poświęconemu światowemu ruchowi sail training i polskiej koncepcji wychowania morskiego uwidocznił się spór, obecny pośród polskich żeglarzy od kilku lat, którego istotą jest pytanie czy polska koncepcja wychowania morskiego jest tożsama z sail training? Choć wydaje się, że jest to pytanie czysto teoretyczne – niesie za sobą wiele implikacji praktycznych dla armatorów polskich żaglowców szkoleniowych oraz dla środowiska zainteresowanego wychowaniem morskim.
Już na wstępie warto wskazać na trzy istotne aspekty, które są wspólne zarówno dla sail training jak i dla wychowania morskiego. (1) Obie koncepcje dotyczą przede wszystkim żeglarstwa cywilnego, w odróżnieniu od kształcenia kadetów i marynarzy floty handlowej. (2) Historię początków sail training jak i wychowania morskiego zainspirowały sylwetki charyzmatycznych kapitanów – wizjonerów, których biografię wywarły znaczny wpływ na współczesny język i przedmiot obu nurtów. (3) Trzecią, wspólną cechą jest przekonanie, że uczestnictwo w przygodzie jaką jest rejs szkoleniowy, ma pozytywny wpływ na rozwój człowieka .
W artykule przedstawiono najważniejsze przesłanki i źródła powstania obu koncepcji, oraz próbę odpowiedzi na pytanie stawiane przez polskich żeglarzy i badaczy wychowania morskiego. Praca stanowi element kilkuletnich, interdyscyplinarnych badań autorki, dotyczących polskich projektów inspirowanych adventure education, w tym sail training oraz koncepcji wychowania morskiego. Praca badawcza obejmuje analizę i interpretację źródeł oraz wywiady z postaciami związanymi z polskimi projektami typu „Szkoła pod Żaglami”.
This article is inspired by a theoretical and practical discussion on whether the Polish concept of civil maritime education is equal to global sail training movement. Discussion during the conference "Education and Adventure" took place on 16-17 October 2014 in Jedlnia Letnisko, Poland. In my article I am studying sources of polish concept of maritime education, which are: sea scouts, activities and literary works of Mariusz Zaruski and Joseph Conrad. I am describing the main reasons that built understanding of the maritime education in Poland. I am also reviewing and summarizing modern definitions of concept, based on organizations doing maritime education now. I describe source of sail training movement and tree most characteristic polish projects: Class Afloat of Krzysztof Baranowski; Blue School and Class Afloat of Education Under Sail Association in a context of sail training and civil maritime education as a theoretical voice in polish discussion. Deep analysis reveals a lot of differences between polish maritime education and sail training.
[w:] Buliński T., Rakoczy M., (red), Communicare. Almanach Antropologiczny tom 5: szkoła/pismo, ... more [w:] Buliński T., Rakoczy M., (red), Communicare. Almanach Antropologiczny tom 5: szkoła/pismo, WUW, Warszawa 2015.
Centrum Nauki Kopernik (CNK) jest młodą instytucją kultury, która w sposób oczywisty stała się ważnym punktem na edukacyjnej mapie Polski. Czy było ono projektowane jako nowoczesne muzeum czy jako instytucja edukacyjna? Wycieczki szkolne stanowią ważną grupę odwiedzających „Kopernika”. W zamyśle projektantów centrum nauki miało różnić się znacznie od „tradycyjnych” polskich muzeów: przewodników zastąpiono animatorami, nie ma lekcji muzealnych, kierunku zwiedzania, narzuconych ścieżek edukacyjnych. Model ten, często wykorzystywany przez podobne placówki w Europie, spotyka się czasem z niezrozumieniem ze strony polskich zwiedzających, w tym nauczycieli. Mimo wielu zabiegów podejmowanych przez pracowników „Kopernika” i szerokiej oferty warsztatowej dla pracowników oświaty nauczyciele rzadko organizują w centrum lekcje, a eksponaty w celach edukacyjnych wykorzystują incydentalnie. Pojawiają się opinie, że Centrum Nauki Kopernik to interaktywny plac zabaw, a nie miejsce wspierające edukację. Czy tak było w zamyśle twórców centrum? Dlaczego polskim nauczycielom trudno jest odnaleźć się w przestrzeni pozbawionej tradycyjnych punktów odniesienia? Jaka jest rola edukacyjna „Kopernika” zgodnie z zamysłem jego twórców, a jaka w odbiorze nauczycieli? Jak sposób organizacji przestrzeni wystawowej wpływa na jej edukacyjną rolę? Czy problem z odbiorem oferty „Kopernika” nie ukazuje, niczym w krzywym zwierciadle, bolączek polskiego systemu oświaty?
„The House of Ever Swaying Floors”: the Space of a Sailing Ship from an Anthropological Perspecti... more „The House of Ever Swaying Floors”: the Space of a Sailing Ship from an Anthropological Perspective
The following article is based on the report from field studies, which were carried out during a three-month voyage „School Afloat” on board of the Polish sailing ship Fryderyk Chopin in 2011. In the course of ethnographic research, I have paid special attention to the issue of anthropological analysis of time and space on board of a sailing ship and to the question of rules governing those two elements. My observations revealed that the space of a sailing ship, which acts simultaneously as a home, school and means of transport, is multidimensional. Multidimensionality of space is revealed during the analysis of the outer profile of the ship, its internal structure and the position relative to the bottom of the ocean. Thanks to that multidimensionality you can say that a relatively small area of a sailing ship is adapted in an unusual manner by the crew, which – as a community – creates a variety of spheres inter-penetrating each other. In this article, I focused mainly on the material relationships, deliberately ignoring the more complex relationships between the crew, which also influences the perception of time and space.
„Dom wciąż kiwających się podłóg”, czyli przestrzeń żaglowca w ujęciu antropologicznym
Artykuł powstał na podstawie raportu z badań terenowych,wykonanych podczas trzymiesięcznego rejsu „Szkoły pod Żaglami” na polskim żaglowcu Fryderyk Chopin w 2011 roku. W trakcie badań etnograficznych szczególną uwagę zwróciłam na zagadnienie antropologicznej analizy czasu i przestrzeni na żaglowcu oraz na kwestię zasad regulujących wyżej wskazane elementy. Poczynione obserwacje ujawniły, że przestrzeń żaglowca, który pełni jednocześnie funkcję domu, szkoły oraz środka transportu, jest wielowymiarowa. Wielowymiarowość przestrzeni ujawnia się podczas analizy zewnętrznej sylwetki statku, jego budowy wewnętrznej oraz położenia względem dna oceanu. Można dzięki niej stwierdzić, że niewielka powierzchnia żaglowca zostaje w niezwykły sposób zaadaptowana przez załogę, która – jako wspólnota – sama konstytuuje różnorodne sfery przenikające się wzajemnie. W artykule skupiłam się głównie na zależnościach materialnych, świadomie pomijając skomplikowaną sieć relacji załogi, która również determinowała postrzeganie czasu i przestrzeni.
W Polsce infrastruktura wysokich parków, przeznaczonych głównie do rozrywki, jest na stosunkowo w... more W Polsce infrastruktura wysokich parków, przeznaczonych głównie do rozrywki, jest na stosunkowo wysokim poziomie. Niskie parki linowe (Low ropes courses – LRC) stanowią najczęściej „trasę dla małych dzieci” w istniejących obiektach. Traktowane są jak gorsze i prostrze od tras wysokich. Tymczasem możliwości wykorzystania niskich parków linowych jest bardzo wiele. Są one prostrze w montażu i obsłudze, tańsze oraz bardziej uniwersalne. Można je wykorzystywać do rozrywki i rekreacji jednak ich największy potencjał tkwi w wykorzystaniu działań na nich jako uzupełnienia treningów, warsztatów oraz szkoleń grupowych.
Abstrakt. W Polsce znamy je głównie jako tzw. "małpie gaje", kojarzymy je ze stalowymi linami roz... more Abstrakt. W Polsce znamy je głównie jako tzw. "małpie gaje", kojarzymy je ze stalowymi linami rozpiętymi na wysokich słupach, na które wchodzi się w kasku i uprzęży. Tymczasem parki linowe zostały wymyślone pod koniec XIX wieku jako wojskowe narzędzie treningowe, a z czasem rozwijano ich potencjał edukacyjny. W Czechach, we Francji, w Wielkiej Brytanii czy w Niemczech wykorzystuje się parki do ćwiczeń grupowych zorientowanych na trening umiejętności negocjacji, szukania wspólnych rozwiązań, niestandardowego myślenia, budowania zaufania w grupie czy podnoszenia poczucia własnej wartości uczestników. Jest wiele rodzajów parków linowych i technik ich budowania. Niektóre z nich są stosunkowo proste, tanie, bezpieczne dla przyrody i mogą być mobilne -co może stanowić ciekawą propozycję dla ośrodków edukacji ekologicznej. W artykule chciałabym omówić potencjał jaki dają ćwiczenia na parku linowym, jak może przekładać się to na budowanie kapitału społecznego i zainspirować do dyskusji nad przywróceniem parkom linowym ich potencjału edukacyjnego, a nie tylko rozrywkowego.
Books by Agnieszka Leśny
Pogoria. 40 lat wiatru w żaglach, 2020
Agnieszka, daughter of captain M. Leśny, describes how her sailing interest originated from meeti... more Agnieszka, daughter of captain M. Leśny, describes how her sailing interest originated from meetings held at her family’s house, where her father would host seamen who were serving their duties on STS Pogoria and STS Zawisza Czarny. She recalls voyages with her father, the ship’s master, and reflects on her experiences with the boat’s watchmen. Agnieszka describes her sailing experiences as so significant that she plans to adapt it into academic work.
OUTDOOR EDUCATION from theory to practice, 2018
There are many books about Outdoor Education, but if you looked for
a chapter „How to design an o... more There are many books about Outdoor Education, but if you looked for
a chapter „How to design an outdoor program“ – you faced challenge.
Have you ever thought why? One of the reasons is there are so many
different approaches, methods and currents so there is no pattern for
all themes. It would be extremely hard to find general rules that can
be applied for 30-day mountain expedition and for 1-hour program of
science class – and both themes belong to Outdoor Education program. In Outdoor Academy we propose you a program for youth, divided to regular, 3-hour workshops based on experiential education and Outdoor Education principles. Solving problems, overcoming various obstacles, accepting and dealing with challenges are concepts that inspired us.
Below you will find advises and tips coming from theories and our trainers’ practices adapted to Outdoor Academy Program.
Uploads
Papers by Agnieszka Leśny
Na temat budowania zaangażowania i współpracy zrealizowano już wiele badań, powstało też mnóstwo teorii, książek i artykułówp opularnonaukowych. W swojej pracy trenerskiej korzystam
najczęściej z czterech teorii: koncepcji dysfunkcji opracowanej przez zespół Patricka Lencioniego, barier współpracy wskazanych przez Mortena Hansena, kwestionariusza Gallup Q12 oraz Skali Współpracy. W tym artykule opisuję ich najważniejsze założenia, a także pokazuję, co może z nich wynikać dla trenerów, liderów, menedżerów
plenerowej, pedagogiki przeżyć i przygody,
pedagogiki lasu przeżywają w Polsce drugą
(kolejną?) młodość. Począwszy od pierwszej dekady
XXI wieku, upowszechniają się opracowania, teorie
i badania naukowe. Wraz ze wzrastającą popularnością
edukacji nieformalnej, w tym szczególnie
przedszkoli leśnych, coraz więcej się pisze i mówi
w Polsce na ten temat. Nie ma jednak zgody, czym
powyższe nurty są, co je wyróżnia i łączy. Jedną
z przyczyn są trudności językowe, z którymi mierzą
się zarówno teoretycy, jak i praktycy tych dziedzin.
Czym innym jest przecież polska „edukacja”, a czym
innym brytyjskie „education”. Nie można więc
uprościć wielkiego i bogatego nurtu outdoor education
do określenia „edukacja w plenerze”. Kilkoro
polskich badaczek i badaczy podejmuje żmudne
próby tłumaczenia, a przede wszystkim adaptacji
tych nurtów na rodzimym gruncie. Otacza ich kilka
tysięcy edukatorów, edukatorek, zaangażowanych
rodziców, osób w rolach liderskich i animacyjnych,
którzy zachwycają się potencjałem prowadzenia
działań wychowawczych i edukacyjnych w naturze.
związane z lasem? Zielone szkoły i leśne przedszkola to niemal
oldskul. Teraz modne są leśne żłobki, „domkowe zielone szkoły”
i terapeutyczne wyprawy w dzicz.
groups of people work together. While originally from the Netherlands,
it is becoming increasingly popular in Europe. The concept has been
developed for many years and it is still growing.
The source of the model was an experiential education practice from
YMCA Netherlands. It is based on a few well-known theories like Maslow’s
hierarchy of needs or Hero’s Journey and years of trainers’ practice and
observations. Pieter Schoe and Floor Vullings, the authors of the model, are
working with it day by day with youth, public administration and business
groups
a trainer’s work. This skill has to be learn in practice. Good debriefing
can have a strong impact on learning process of participant and by
bad debriefing trainer can push group into conflict or impose their
conclusions. Below you will find a brief theoretical background,
examples, techniques and guidelines how to design a debriefing process.
However, the best way to learn is to observe other trainers, keep asking
questions why they use specific methods or ask specific questions, and
study group dynamic process.
Niniejszy tekst stanowi rozwinięcie referatu wygłoszonego w trakcie konferencji „Edukacja Przygodą”, która odbywała się w dniach 16-17 października 2014 w Jedlni Letnisku. W trakcie panelu poświęconemu światowemu ruchowi sail training i polskiej koncepcji wychowania morskiego uwidocznił się spór, obecny pośród polskich żeglarzy od kilku lat, którego istotą jest pytanie czy polska koncepcja wychowania morskiego jest tożsama z sail training? Choć wydaje się, że jest to pytanie czysto teoretyczne – niesie za sobą wiele implikacji praktycznych dla armatorów polskich żaglowców szkoleniowych oraz dla środowiska zainteresowanego wychowaniem morskim.
Już na wstępie warto wskazać na trzy istotne aspekty, które są wspólne zarówno dla sail training jak i dla wychowania morskiego. (1) Obie koncepcje dotyczą przede wszystkim żeglarstwa cywilnego, w odróżnieniu od kształcenia kadetów i marynarzy floty handlowej. (2) Historię początków sail training jak i wychowania morskiego zainspirowały sylwetki charyzmatycznych kapitanów – wizjonerów, których biografię wywarły znaczny wpływ na współczesny język i przedmiot obu nurtów. (3) Trzecią, wspólną cechą jest przekonanie, że uczestnictwo w przygodzie jaką jest rejs szkoleniowy, ma pozytywny wpływ na rozwój człowieka .
W artykule przedstawiono najważniejsze przesłanki i źródła powstania obu koncepcji, oraz próbę odpowiedzi na pytanie stawiane przez polskich żeglarzy i badaczy wychowania morskiego. Praca stanowi element kilkuletnich, interdyscyplinarnych badań autorki, dotyczących polskich projektów inspirowanych adventure education, w tym sail training oraz koncepcji wychowania morskiego. Praca badawcza obejmuje analizę i interpretację źródeł oraz wywiady z postaciami związanymi z polskimi projektami typu „Szkoła pod Żaglami”.
This article is inspired by a theoretical and practical discussion on whether the Polish concept of civil maritime education is equal to global sail training movement. Discussion during the conference "Education and Adventure" took place on 16-17 October 2014 in Jedlnia Letnisko, Poland. In my article I am studying sources of polish concept of maritime education, which are: sea scouts, activities and literary works of Mariusz Zaruski and Joseph Conrad. I am describing the main reasons that built understanding of the maritime education in Poland. I am also reviewing and summarizing modern definitions of concept, based on organizations doing maritime education now. I describe source of sail training movement and tree most characteristic polish projects: Class Afloat of Krzysztof Baranowski; Blue School and Class Afloat of Education Under Sail Association in a context of sail training and civil maritime education as a theoretical voice in polish discussion. Deep analysis reveals a lot of differences between polish maritime education and sail training.
Centrum Nauki Kopernik (CNK) jest młodą instytucją kultury, która w sposób oczywisty stała się ważnym punktem na edukacyjnej mapie Polski. Czy było ono projektowane jako nowoczesne muzeum czy jako instytucja edukacyjna? Wycieczki szkolne stanowią ważną grupę odwiedzających „Kopernika”. W zamyśle projektantów centrum nauki miało różnić się znacznie od „tradycyjnych” polskich muzeów: przewodników zastąpiono animatorami, nie ma lekcji muzealnych, kierunku zwiedzania, narzuconych ścieżek edukacyjnych. Model ten, często wykorzystywany przez podobne placówki w Europie, spotyka się czasem z niezrozumieniem ze strony polskich zwiedzających, w tym nauczycieli. Mimo wielu zabiegów podejmowanych przez pracowników „Kopernika” i szerokiej oferty warsztatowej dla pracowników oświaty nauczyciele rzadko organizują w centrum lekcje, a eksponaty w celach edukacyjnych wykorzystują incydentalnie. Pojawiają się opinie, że Centrum Nauki Kopernik to interaktywny plac zabaw, a nie miejsce wspierające edukację. Czy tak było w zamyśle twórców centrum? Dlaczego polskim nauczycielom trudno jest odnaleźć się w przestrzeni pozbawionej tradycyjnych punktów odniesienia? Jaka jest rola edukacyjna „Kopernika” zgodnie z zamysłem jego twórców, a jaka w odbiorze nauczycieli? Jak sposób organizacji przestrzeni wystawowej wpływa na jej edukacyjną rolę? Czy problem z odbiorem oferty „Kopernika” nie ukazuje, niczym w krzywym zwierciadle, bolączek polskiego systemu oświaty?
The following article is based on the report from field studies, which were carried out during a three-month voyage „School Afloat” on board of the Polish sailing ship Fryderyk Chopin in 2011. In the course of ethnographic research, I have paid special attention to the issue of anthropological analysis of time and space on board of a sailing ship and to the question of rules governing those two elements. My observations revealed that the space of a sailing ship, which acts simultaneously as a home, school and means of transport, is multidimensional. Multidimensionality of space is revealed during the analysis of the outer profile of the ship, its internal structure and the position relative to the bottom of the ocean. Thanks to that multidimensionality you can say that a relatively small area of a sailing ship is adapted in an unusual manner by the crew, which – as a community – creates a variety of spheres inter-penetrating each other. In this article, I focused mainly on the material relationships, deliberately ignoring the more complex relationships between the crew, which also influences the perception of time and space.
„Dom wciąż kiwających się podłóg”, czyli przestrzeń żaglowca w ujęciu antropologicznym
Artykuł powstał na podstawie raportu z badań terenowych,wykonanych podczas trzymiesięcznego rejsu „Szkoły pod Żaglami” na polskim żaglowcu Fryderyk Chopin w 2011 roku. W trakcie badań etnograficznych szczególną uwagę zwróciłam na zagadnienie antropologicznej analizy czasu i przestrzeni na żaglowcu oraz na kwestię zasad regulujących wyżej wskazane elementy. Poczynione obserwacje ujawniły, że przestrzeń żaglowca, który pełni jednocześnie funkcję domu, szkoły oraz środka transportu, jest wielowymiarowa. Wielowymiarowość przestrzeni ujawnia się podczas analizy zewnętrznej sylwetki statku, jego budowy wewnętrznej oraz położenia względem dna oceanu. Można dzięki niej stwierdzić, że niewielka powierzchnia żaglowca zostaje w niezwykły sposób zaadaptowana przez załogę, która – jako wspólnota – sama konstytuuje różnorodne sfery przenikające się wzajemnie. W artykule skupiłam się głównie na zależnościach materialnych, świadomie pomijając skomplikowaną sieć relacji załogi, która również determinowała postrzeganie czasu i przestrzeni.
Books by Agnieszka Leśny
a chapter „How to design an outdoor program“ – you faced challenge.
Have you ever thought why? One of the reasons is there are so many
different approaches, methods and currents so there is no pattern for
all themes. It would be extremely hard to find general rules that can
be applied for 30-day mountain expedition and for 1-hour program of
science class – and both themes belong to Outdoor Education program. In Outdoor Academy we propose you a program for youth, divided to regular, 3-hour workshops based on experiential education and Outdoor Education principles. Solving problems, overcoming various obstacles, accepting and dealing with challenges are concepts that inspired us.
Below you will find advises and tips coming from theories and our trainers’ practices adapted to Outdoor Academy Program.
Na temat budowania zaangażowania i współpracy zrealizowano już wiele badań, powstało też mnóstwo teorii, książek i artykułówp opularnonaukowych. W swojej pracy trenerskiej korzystam
najczęściej z czterech teorii: koncepcji dysfunkcji opracowanej przez zespół Patricka Lencioniego, barier współpracy wskazanych przez Mortena Hansena, kwestionariusza Gallup Q12 oraz Skali Współpracy. W tym artykule opisuję ich najważniejsze założenia, a także pokazuję, co może z nich wynikać dla trenerów, liderów, menedżerów
plenerowej, pedagogiki przeżyć i przygody,
pedagogiki lasu przeżywają w Polsce drugą
(kolejną?) młodość. Począwszy od pierwszej dekady
XXI wieku, upowszechniają się opracowania, teorie
i badania naukowe. Wraz ze wzrastającą popularnością
edukacji nieformalnej, w tym szczególnie
przedszkoli leśnych, coraz więcej się pisze i mówi
w Polsce na ten temat. Nie ma jednak zgody, czym
powyższe nurty są, co je wyróżnia i łączy. Jedną
z przyczyn są trudności językowe, z którymi mierzą
się zarówno teoretycy, jak i praktycy tych dziedzin.
Czym innym jest przecież polska „edukacja”, a czym
innym brytyjskie „education”. Nie można więc
uprościć wielkiego i bogatego nurtu outdoor education
do określenia „edukacja w plenerze”. Kilkoro
polskich badaczek i badaczy podejmuje żmudne
próby tłumaczenia, a przede wszystkim adaptacji
tych nurtów na rodzimym gruncie. Otacza ich kilka
tysięcy edukatorów, edukatorek, zaangażowanych
rodziców, osób w rolach liderskich i animacyjnych,
którzy zachwycają się potencjałem prowadzenia
działań wychowawczych i edukacyjnych w naturze.
związane z lasem? Zielone szkoły i leśne przedszkola to niemal
oldskul. Teraz modne są leśne żłobki, „domkowe zielone szkoły”
i terapeutyczne wyprawy w dzicz.
groups of people work together. While originally from the Netherlands,
it is becoming increasingly popular in Europe. The concept has been
developed for many years and it is still growing.
The source of the model was an experiential education practice from
YMCA Netherlands. It is based on a few well-known theories like Maslow’s
hierarchy of needs or Hero’s Journey and years of trainers’ practice and
observations. Pieter Schoe and Floor Vullings, the authors of the model, are
working with it day by day with youth, public administration and business
groups
a trainer’s work. This skill has to be learn in practice. Good debriefing
can have a strong impact on learning process of participant and by
bad debriefing trainer can push group into conflict or impose their
conclusions. Below you will find a brief theoretical background,
examples, techniques and guidelines how to design a debriefing process.
However, the best way to learn is to observe other trainers, keep asking
questions why they use specific methods or ask specific questions, and
study group dynamic process.
Niniejszy tekst stanowi rozwinięcie referatu wygłoszonego w trakcie konferencji „Edukacja Przygodą”, która odbywała się w dniach 16-17 października 2014 w Jedlni Letnisku. W trakcie panelu poświęconemu światowemu ruchowi sail training i polskiej koncepcji wychowania morskiego uwidocznił się spór, obecny pośród polskich żeglarzy od kilku lat, którego istotą jest pytanie czy polska koncepcja wychowania morskiego jest tożsama z sail training? Choć wydaje się, że jest to pytanie czysto teoretyczne – niesie za sobą wiele implikacji praktycznych dla armatorów polskich żaglowców szkoleniowych oraz dla środowiska zainteresowanego wychowaniem morskim.
Już na wstępie warto wskazać na trzy istotne aspekty, które są wspólne zarówno dla sail training jak i dla wychowania morskiego. (1) Obie koncepcje dotyczą przede wszystkim żeglarstwa cywilnego, w odróżnieniu od kształcenia kadetów i marynarzy floty handlowej. (2) Historię początków sail training jak i wychowania morskiego zainspirowały sylwetki charyzmatycznych kapitanów – wizjonerów, których biografię wywarły znaczny wpływ na współczesny język i przedmiot obu nurtów. (3) Trzecią, wspólną cechą jest przekonanie, że uczestnictwo w przygodzie jaką jest rejs szkoleniowy, ma pozytywny wpływ na rozwój człowieka .
W artykule przedstawiono najważniejsze przesłanki i źródła powstania obu koncepcji, oraz próbę odpowiedzi na pytanie stawiane przez polskich żeglarzy i badaczy wychowania morskiego. Praca stanowi element kilkuletnich, interdyscyplinarnych badań autorki, dotyczących polskich projektów inspirowanych adventure education, w tym sail training oraz koncepcji wychowania morskiego. Praca badawcza obejmuje analizę i interpretację źródeł oraz wywiady z postaciami związanymi z polskimi projektami typu „Szkoła pod Żaglami”.
This article is inspired by a theoretical and practical discussion on whether the Polish concept of civil maritime education is equal to global sail training movement. Discussion during the conference "Education and Adventure" took place on 16-17 October 2014 in Jedlnia Letnisko, Poland. In my article I am studying sources of polish concept of maritime education, which are: sea scouts, activities and literary works of Mariusz Zaruski and Joseph Conrad. I am describing the main reasons that built understanding of the maritime education in Poland. I am also reviewing and summarizing modern definitions of concept, based on organizations doing maritime education now. I describe source of sail training movement and tree most characteristic polish projects: Class Afloat of Krzysztof Baranowski; Blue School and Class Afloat of Education Under Sail Association in a context of sail training and civil maritime education as a theoretical voice in polish discussion. Deep analysis reveals a lot of differences between polish maritime education and sail training.
Centrum Nauki Kopernik (CNK) jest młodą instytucją kultury, która w sposób oczywisty stała się ważnym punktem na edukacyjnej mapie Polski. Czy było ono projektowane jako nowoczesne muzeum czy jako instytucja edukacyjna? Wycieczki szkolne stanowią ważną grupę odwiedzających „Kopernika”. W zamyśle projektantów centrum nauki miało różnić się znacznie od „tradycyjnych” polskich muzeów: przewodników zastąpiono animatorami, nie ma lekcji muzealnych, kierunku zwiedzania, narzuconych ścieżek edukacyjnych. Model ten, często wykorzystywany przez podobne placówki w Europie, spotyka się czasem z niezrozumieniem ze strony polskich zwiedzających, w tym nauczycieli. Mimo wielu zabiegów podejmowanych przez pracowników „Kopernika” i szerokiej oferty warsztatowej dla pracowników oświaty nauczyciele rzadko organizują w centrum lekcje, a eksponaty w celach edukacyjnych wykorzystują incydentalnie. Pojawiają się opinie, że Centrum Nauki Kopernik to interaktywny plac zabaw, a nie miejsce wspierające edukację. Czy tak było w zamyśle twórców centrum? Dlaczego polskim nauczycielom trudno jest odnaleźć się w przestrzeni pozbawionej tradycyjnych punktów odniesienia? Jaka jest rola edukacyjna „Kopernika” zgodnie z zamysłem jego twórców, a jaka w odbiorze nauczycieli? Jak sposób organizacji przestrzeni wystawowej wpływa na jej edukacyjną rolę? Czy problem z odbiorem oferty „Kopernika” nie ukazuje, niczym w krzywym zwierciadle, bolączek polskiego systemu oświaty?
The following article is based on the report from field studies, which were carried out during a three-month voyage „School Afloat” on board of the Polish sailing ship Fryderyk Chopin in 2011. In the course of ethnographic research, I have paid special attention to the issue of anthropological analysis of time and space on board of a sailing ship and to the question of rules governing those two elements. My observations revealed that the space of a sailing ship, which acts simultaneously as a home, school and means of transport, is multidimensional. Multidimensionality of space is revealed during the analysis of the outer profile of the ship, its internal structure and the position relative to the bottom of the ocean. Thanks to that multidimensionality you can say that a relatively small area of a sailing ship is adapted in an unusual manner by the crew, which – as a community – creates a variety of spheres inter-penetrating each other. In this article, I focused mainly on the material relationships, deliberately ignoring the more complex relationships between the crew, which also influences the perception of time and space.
„Dom wciąż kiwających się podłóg”, czyli przestrzeń żaglowca w ujęciu antropologicznym
Artykuł powstał na podstawie raportu z badań terenowych,wykonanych podczas trzymiesięcznego rejsu „Szkoły pod Żaglami” na polskim żaglowcu Fryderyk Chopin w 2011 roku. W trakcie badań etnograficznych szczególną uwagę zwróciłam na zagadnienie antropologicznej analizy czasu i przestrzeni na żaglowcu oraz na kwestię zasad regulujących wyżej wskazane elementy. Poczynione obserwacje ujawniły, że przestrzeń żaglowca, który pełni jednocześnie funkcję domu, szkoły oraz środka transportu, jest wielowymiarowa. Wielowymiarowość przestrzeni ujawnia się podczas analizy zewnętrznej sylwetki statku, jego budowy wewnętrznej oraz położenia względem dna oceanu. Można dzięki niej stwierdzić, że niewielka powierzchnia żaglowca zostaje w niezwykły sposób zaadaptowana przez załogę, która – jako wspólnota – sama konstytuuje różnorodne sfery przenikające się wzajemnie. W artykule skupiłam się głównie na zależnościach materialnych, świadomie pomijając skomplikowaną sieć relacji załogi, która również determinowała postrzeganie czasu i przestrzeni.
a chapter „How to design an outdoor program“ – you faced challenge.
Have you ever thought why? One of the reasons is there are so many
different approaches, methods and currents so there is no pattern for
all themes. It would be extremely hard to find general rules that can
be applied for 30-day mountain expedition and for 1-hour program of
science class – and both themes belong to Outdoor Education program. In Outdoor Academy we propose you a program for youth, divided to regular, 3-hour workshops based on experiential education and Outdoor Education principles. Solving problems, overcoming various obstacles, accepting and dealing with challenges are concepts that inspired us.
Below you will find advises and tips coming from theories and our trainers’ practices adapted to Outdoor Academy Program.