Books by Stephanie Rap
Acceso a la justicia y protección integral de los derechos de las niñas y los niños en contextos de movilidad internacional, 2021
The role of social work in juvenile justice: International experiences, 2020
Many adolescents misbehave at some point during their formative years. Some misbehavior gets the ... more Many adolescents misbehave at some point during their formative years. Some misbehavior gets the attention of police and courts. How do we hold youth accountable for misbehavior in developmentally appropriate ways? When is it appropriate to divert youth from the juvenile justice system? When we do invoke the coercive power of the justice system, how do we increase the probability that we do more good than harm?
The answer to these questions depends in part on the skills and training of the people making the decisions. A much-quoted adage says that if one’s only tool is a hammer, then every problem looks like a nail. This volume presents a different tool kit. It shows how our 21st century understanding of adolescence is giving social workers an increasingly important role in shaping the modern juvenile justice system. We present a snapshot of ten countries and regions that suggests ways in which changes to policy and practice, catalyzed by a social work presence, can unleash the potential of youth to develop into contributing members of society.
Social work, in the countries and regions discussed in this volume, is increasingly important to the juvenile justice world. As governments recognize that youth are different from adults, and as youth crime continues to decline across the globe, there is increased political will to promote the welfare of youth. That is quintessentially the work of social workers. When society invests in social workers, crime decreases, and more youth become productive adults, contributing to their communities.
In dit rapport worden de bevindingen gepresenteerd van onderzoek dat is verricht vanuit verschill... more In dit rapport worden de bevindingen gepresenteerd van onderzoek dat is verricht vanuit verschillende wetenschappelijke disciplines naar de sanctionering van jeugdige daders van ernstige gewelds- of zedenmisdrijven. Dit onderzoek is uitgevoerd tegen de achtergrond van de huidige politieke discussie over de maximale jeugddetentieduur in Nederland. Het doel van dit onderzoek is inzicht te verschaffen in de sanctietoemeting voor jeugdigen in verschillende Europese jurisdicties, alsook te verkennen in hoeverre de bevindingen aanleiding geven tot aanpassing van de Nederlandse strafrechtelijke aanpak van jeugdigen die worden veroordeeld voor een ernstig gewelds- of zedenmisdrijf. In dit onderzoek is een inventarisatie gemaakt van de wettelijke kaders en praktijken in Nederland en vijf andere Europese landen, namelijk België (Vlaanderen), Duitsland, Engeland en Wales, Ierland en Zweden, met betrekking tot de sanctionering van jeugdige daders (12-23 jaar) van ernstige gewelds- of zedenmisdrijven. Daarnaast is een systematisch literatuuronderzoek uitgevoerd naar effecten van sancties bij jeugdige daders van ernstige gewelds- of zedenmisdrijven en is getracht om voor de geselecteerde landen inzicht te krijgen in de effectiviteit van opgelegde sancties, in het bijzonder met betrekking tot recidive. De centrale vraagstelling in dit onderzoek is: Welke sancties hanteren Nederland en andere Europese landen voor jeugdigen van 12 tot 23 jaar die een ernstig gewelds- of zedenmisdrijf hebben gepleegd, wat is de effectiviteit hiervan en hoe verhouden deze sancties zich tot internationale en Europese kinder- en mensenrechtenstandaarden?
This report presents the results of a multidisciplinary study into the sentencing of youth offenders who have committed serious violent or sexual offences. It has been conducted by a group of independent researchers. This study is conducted in the context of current political discussion concerning the maximum duration of youth detention in the Netherlands.1 The aim of this research is to provide insight into the sentencing of youth in various European jurisdictions, as well as to explore the extent to which the findings should lead to an adjustment of the Dutch criminal law approach to youth who are convicted of a serious violent or sexual offence. This study considers the legal framework and practices in the Netherlands and five other European countries, namely Belgium (Flanders), Germany, England & Wales, Ireland and Sweden, concerning the sentencing of youth offenders (12-23 years) of serious violent or sexual offences. Moreover, a systematic literature review has been conducted concerning the outcomes of sentences imposed on youth offenders of serious violent or sexual offences and it is attempted to gain insight into the effectiveness of imposed sentences, in particular in relation to recidivism, in the selected countries. The central research question of this study is: Which sentences are applied in the Netherlands and other European countries to youth of 12 to 23 years of age who have committed a serious violent or sexual offence, what is the effectiveness of these sentences and how do these relate to international and European children’s and human rights standards?
In opdracht van het Ministerie voor Justitie en Veiligheid is onderzoek uitgevoerd naar het verlo... more In opdracht van het Ministerie voor Justitie en Veiligheid is onderzoek uitgevoerd naar het verloop, de resultaten en uitbreiding van financieel toezicht. Doel van het huidige onderzoek is het verkrijgen van inzicht in het verloop van de huidige vormen van financieel toezicht en het in kaart brengen van de eventuele uitbreidingsmogelijkheden en verbeterpunten. In dit onderzoek wordt antwoord gegeven volgende centrale onderzoeksvraag: Hoe verlopen de huidige financiële maatregelen binnen het (jeugd)strafrecht en op welke manier kan het financieel toezicht verbeterd worden?
De pedagogische benadering van de jeugdrechtspleging is aangeboden aan prof. dr. Ido Weijers ter ... more De pedagogische benadering van de jeugdrechtspleging is aangeboden aan prof. dr. Ido Weijers ter gelegenheid van zijn afscheid als bijzonder hoogleraar Jeugdbescherming aan de Universiteit Utrecht. Deze bundel bevat bijdragen van wetenschappers en professionals uit de praktijk op twee verschillende terreinen van de jeugdrechtspleging: het jeugdstrafrecht en de jeugdbescherming. Aansluitend bij het werk van Weijers ligt de focus op (de grenzen van) overheidsoptreden in het leven van kinderen en gezinnen, op de pedagogische benadering in het jeugdstrafrecht en in de jeugdbescherming en op de aanpak van en omgang met delinquente jeugdigen, waarbij bijzondere aandacht is voor het proces van stoppen met criminaliteit. In dit boek wordt de verbinding gezocht tussen wetenschap en praktijk: door een interdisciplinair gezelschap van wetenschappers en professionals uit de praktijk wordt gereflecteerd op het werk van Weijers.
This book is purpose-made for professionals and academics working in the field of juvenile justic... more This book is purpose-made for professionals and academics working in the field of juvenile justice to inform them about a new interdisciplinary perspective .The book explores the way juvenile defendants are involved in the courtroom. The leading idea of the book is that a combination of two perspectives is required to be able to react legally correct and adequately to youth delinquency. Knowledge of the legal framework that has been developed in the past decades in the area of human rights, particularly the procedural rights of the child, has to be enriched with social scientific insights in the development and treatment of the child.
First, the book develops a normative framework for the application of the right to be heard in the youth court. Then it offers a comparative analysis of the actual practice of participation of juvenile defendants in Europe. In total 50 youth courts have been visited, involving more than 3000 cases of juvenile defendants. Finally, best practices in the youth court procedure are designated regarding the actual participation of juvenile defendants.
Journal articles by Stephanie Rap
Adolescents are stereotypically viewed as risk-takers ("stereotypical risktakers") in science, ma... more Adolescents are stereotypically viewed as risk-takers ("stereotypical risktakers") in science, mainstream media, fictional literature and in everyday life. However, increasing research suggests that adolescents do not always engage in "heightened" risk-taking, and adolescents' own perspectives (motives) on risk-taking are largely neglected in research. Hence, this paper is a commentary and review with two aims. First, taking a cross-national perspective, we discuss the definition of adolescence and risk behavior. We argue that much of the research on what drives adolescent risk behavior (e.g., substance use) focuses on the harms that this behavior promotes rather than on the need to explore and grow into adulthood. Thereafter we summarize the dominant approach to studying motives behind substance use, which has mostly considered young adults, and which has typically not focused on adolescents' own self-generated motives. The few empirical studies (including one of our qualitative studies) on adolescents' own motivations for engaging in risk behavior (i.e., cannabis use, alcohol use, and tobacco smoking) show that the most frequently mentioned motives by adolescents were being cool/tough, enjoyment, belonging, having fun and experimenting and coping. Interestingly, the "cool/tough identity" motive is virtually overlooked in research on adolescent risk-taking. The above-mentioned motives, however, generally support newer theories, such as the Developmental Neuro-Ecological Risk-taking Model (DNERM) and the Lifespan Wisdom Model that suggest that adolescents' motivations to engage in risk-taking include experimentation, identity development, explorative behavior, and sensation seeking, all of which run counter to the stereotype of adolescents engaging in risk-taking due to "storm and stress." Hence, we also briefly consider additional recent attempts to study positive forms of risk taking. Second, extrapolating from sociological/criminological theories on labeling, we suggest that caution is warranted when (inaccurately) labeling adolescents as the "stereotypical risk-takers," because this can instigate a risktaking identity in adolescents and/or motivate them to associate with risktaking peers, which could in turn lead to maladaptive forms of risk-taking. Empirical research testing these hypotheses is needed. To conclude we argue that research on adolescent risk-taking could further benefit from considering adolescent’s own motivations, which is also in line with the participatory approach advocated by international children’s rights standards.
Tijdschrift voor Familie- en Jeugdrecht, 2021
Kunnen vluchtelingenkinderen op een betekenisvolle manier participeren in de Nederlandse asielpro... more Kunnen vluchtelingenkinderen op een betekenisvolle manier participeren in de Nederlandse asielprocedure? Deze vraag is onderzocht op basis van interviews met professionals uit de asielketen en kinderen die zelf hebben deelgenomen aan de asielprocedure. De asielprocedure is een complexe administratieve procedure die niet gericht is op het horen van de stem en mening van het kind, maar waarheidsvinding en beoordeling van de geloofwaardigheid tot doel heeft. Hierdoor is het voor zowel begeleide als alleenstaande kinderen onmogelijk om hun recht om gehoord te worden uit te oefenen, zoals dat bedoeld is in het Internationaal Verdrag inzake de Rechten van het Kind.
Refugee Survey Quarterly , 2022
Refugee children are often neither recognised as rights holders nor as active agents in asylum pr... more Refugee children are often neither recognised as rights holders nor as active agents in asylum procedures. A one-sided view of these children as vulnerable objects is not in coherence with international children's rights, including the UN Convention on the Rights of the Child, which regards all children as autonomous subjects and full bearers of rights. Through 21 in-depth interviews with unaccompanied, separated, and accompanied children in the Netherlands, their perceptions and experiences are collected and analysed in relation to their right to be informed and to participate in asylum application proceedings. It is shown that children possess little information on the asylum application interview, which they perceive as particularly stressful. However, they display agency in the choices they make during the interview. Accompanied children find themselves in a rather difficult position, feeling jointly responsible for the outcome of the procedure. It is concluded that effective and meaningful participation, in line with the international children's rights framework, is difficult to realise in the context of asylum proceedings.
Tijdschrift voor Jeugd en Kinderrechten, 2019
Sancties, 2019
In deze bijdrage worden de implicaties van de Wet adolescentenstrafrecht voor de populatie van de... more In deze bijdrage worden de implicaties van de Wet adolescentenstrafrecht voor de populatie van de JJI’s nader belicht: tot welke wijzigingen in de populatie heeft dit geleid en wat zijn hierbij belangrijke aan- dachtspunten in de behandeling en bejegening van jongvolwassenen?
Daartoe wordt eerst het internationale kader voor de oplegging en uitvoering van sancties aan jeugdigen en jongvolwassenen beschreven. Vervolgens worden de Nederlandse ont- wikkelingen op dit vlak geschetst, waarbij aandacht wordt besteed aan de achtergrond van het adolescentenstrafrecht en aan de meest actuele plannen met betrekking tot de JJI’s. Vervolgens worden, om de context te schetsen, recente cijfers en trends met betrekking tot jeugdcriminaliteit en de bestraffing van jeugdigen en jongvolwassenen en hun verblijf in JJI’s en ‘reguliere’ penitentiaire inrichtingen (PI’s) beschreven. Deze ontwikkelingen hebben implicaties voor het verblijf van jongvolwassenen in JJI’s. Tot slot wordt op basis hiervan een aantal – positieve en negatieve – aandachtspunten uitgelicht.
International Journal of Children's Rights, 2020
Refugee children often find themselves in a vulnerable position; they have experienced trauma and... more Refugee children often find themselves in a vulnerable position; they have experienced trauma and mental health problems and in the host country they are involved in a complex and adult-oriented asylum application procedure. International and Euro- pean legal standards urge states to adapt migration procedures to the age and maturity of children and to make these more child-friendly. In this article, the core concept of analysis is the child’s right to information. It will be shown that this right is closely con- nected to other children’s rights and concepts, such as access to justice, child-friendly justice and the right to participation. The implementation in practice of the right to information in the asylum procedure in the Netherlands will serve as a case study, to show the precarious information position of both unaccompanied as well as accompa- nied refugee children. The results of this study show that the information position of these children can be improved, which will benefit their legal position, emotional well- being and possibilities to exercise their rights.
Erasmus Law Review, 2020
This article provides a critical reflection upon age and age limits, in light of the tension betw... more This article provides a critical reflection upon age and age limits, in light of the tension between protecting children and recognising their evolving autonomy under international children’s rights law. This article, first, reflects on the position of children and their evolving capacities within the CRC, as the key instrument of international children’s rights law. Subsequently, the practical application of age limits is attended to by providing various case studies of how age limits are established by states parties in different legal contexts (namely, in juvenile justice, family law and care proceedings and migration law). The article concludes with some observations and reflections on the justification for the use of age limits under international children’s rights law.
Europe of Rights & Liberties/Europe des Droits & Libertés, issue 2, 277-292, 2020
In recent years the notions of access to justice for children and child-friendly justice have gai... more In recent years the notions of access to justice for children and child-friendly justice have gained increasing attention from legal scholars and policymakers alike. Specifically, access to justice in a childfriendly way for children involved in asylum or immigration proceedings is not self-evident. They experience barriers in accessing justice and receiving timely remedies. These barriers relate to the complexity of proceedings, their lack of legal knowledge and the fact that proceedings are not childspecific or child-friendly. In this article, the meaning of access to justice for refugee and migrant children will be analysed. It will be argued that the concepts of access to justice and child-friendly justice are complementary and mutually reinforcing. Moreover, three elements of access to justice will be examined, namely the availability of legal representation for children, the participation of and information provision to children in asylum and immigration proceedings and the availability of effective remedies. RESUME Ces dernières années, la nécessité d'instaurer une justice adaptée aux enfants est au centre de l'attention des juristes et des responsables politiques. Sans un accès effectif à la justice, les enfants restent vulnérables aux abus qui proviennent régulièrement de l'environnement familial, de la société et de l'État. Or, l'accès à la justice des enfants de familles réfugiées et des mineurs demandeurs d'asile n'est pas toujours acquis. Ils rencontrent souvent des obstacles liés à la complexité des procédures, au manque de connaissances juridiques et au fait que les procédures en cause ne sont pas adaptées à leurs besoins. L'article examine les spécificités des procédures concernant cette catégorie vulnérable de la population en mettant l'accent sur les trois garanties d'une justice adaptée aux mineurs, à savoir la disponibilité d'une représentation juridique pour les enfants, la participation des enfants et la communication d'informations aux enfants dans les procédures d'asile et d'immigration et la disponibilité de recours effectifs.
Tijdschrift voor Klachtrecht, 2017
Tijdschrift voor Criminologie, 2018
Op 1 april 2014 is de Wet adolescentenstrafrecht in werking getreden. Met deze wet werd de leefti... more Op 1 april 2014 is de Wet adolescentenstrafrecht in werking getreden. Met deze wet werd de leeftijdsgrens in artikel 77c Sr, dat toepassing van het jeugdstrafrecht mogelijk maakt op jongvolwassenen, opgerekt van 21 naar 23 jaar. In dit artikel wordt de balans opgemaakt, vier jaar na invoering van deze wet. In de praktijk lijkt de toepassing van artikel 77c Sr meer, maar nog steeds weinig voor te komen. Dit heeft onder meer te maken met verwarring die bestaat over de doelgroep die in aanmerking zou moeten komen voor het adolescentenstrafrecht. De toeleiding naar en motivering van toepas-sing van de wet laten een zeer uiteenlopend beeld zien. Inleiding Het is alweer nagenoeg vier jaar geleden dat de Wet adolescentenstrafrecht in werking trad. Op 1 april 2014 werden de Wetboeken van Strafrecht (Sr) en Straf-vordering (Sv) aangepast om de grens tussen het jeugdstrafrecht en het commune strafrecht (ook wel volwassenenstrafrecht) flexibeler te maken voor met name 21-en 22-jarigen. Met deze wet werd de leeftijdsgrens in artikel 77c Sr, dat toe-passing van het jeugdstrafrecht mogelijk maakt op een bepaalde groep jongvol-wassenen, opgerekt van 21 jaar naar 23 jaar. Jongvolwassenen die tussen de 18 en 23 jaar oud waren ten tijde van het plegen van een strafbaar feit, kunnen zodoende worden gestraft volgens het jeugdstrafrecht. Naast deze wijziging, werd nog een aantal andere wijzigingen doorgevoerd die verband houden met deze fle-xibilisering van de bovengrens van het jeugdstrafrecht. Zo werd het bijvoorbeeld mogelijk om jeugdreclassering in te zetten bij jongvolwassenen en 'gewone' reclas-sering bij 16-of 17-jarigen. Ook werd het mogelijk om de maatregel van plaatsing in een inrichting voor jeugdigen (PIJ) in bepaalde uiterste gevallen om te zetten in een maatregel van terbeschikkingstelling (TBS) met dwangverpleging en om jongvolwassenen voorlopig te hechten in een justitiële jeugdinrichting indien de officier van justitie voornemens is toepassing van artikel 77c Sr te vorderen (zie uitgebreider over de wijzigingen Van Kempen, 2014). * De auteurs bedanken Arjan de Vries, LLB voor zijn ondersteuning bij het schrijven van dit artikel.
Tijdschrift voor Familie- en Jeugdrecht, 2018
Uploads
Books by Stephanie Rap
The answer to these questions depends in part on the skills and training of the people making the decisions. A much-quoted adage says that if one’s only tool is a hammer, then every problem looks like a nail. This volume presents a different tool kit. It shows how our 21st century understanding of adolescence is giving social workers an increasingly important role in shaping the modern juvenile justice system. We present a snapshot of ten countries and regions that suggests ways in which changes to policy and practice, catalyzed by a social work presence, can unleash the potential of youth to develop into contributing members of society.
Social work, in the countries and regions discussed in this volume, is increasingly important to the juvenile justice world. As governments recognize that youth are different from adults, and as youth crime continues to decline across the globe, there is increased political will to promote the welfare of youth. That is quintessentially the work of social workers. When society invests in social workers, crime decreases, and more youth become productive adults, contributing to their communities.
This report presents the results of a multidisciplinary study into the sentencing of youth offenders who have committed serious violent or sexual offences. It has been conducted by a group of independent researchers. This study is conducted in the context of current political discussion concerning the maximum duration of youth detention in the Netherlands.1 The aim of this research is to provide insight into the sentencing of youth in various European jurisdictions, as well as to explore the extent to which the findings should lead to an adjustment of the Dutch criminal law approach to youth who are convicted of a serious violent or sexual offence. This study considers the legal framework and practices in the Netherlands and five other European countries, namely Belgium (Flanders), Germany, England & Wales, Ireland and Sweden, concerning the sentencing of youth offenders (12-23 years) of serious violent or sexual offences. Moreover, a systematic literature review has been conducted concerning the outcomes of sentences imposed on youth offenders of serious violent or sexual offences and it is attempted to gain insight into the effectiveness of imposed sentences, in particular in relation to recidivism, in the selected countries. The central research question of this study is: Which sentences are applied in the Netherlands and other European countries to youth of 12 to 23 years of age who have committed a serious violent or sexual offence, what is the effectiveness of these sentences and how do these relate to international and European children’s and human rights standards?
First, the book develops a normative framework for the application of the right to be heard in the youth court. Then it offers a comparative analysis of the actual practice of participation of juvenile defendants in Europe. In total 50 youth courts have been visited, involving more than 3000 cases of juvenile defendants. Finally, best practices in the youth court procedure are designated regarding the actual participation of juvenile defendants.
Journal articles by Stephanie Rap
Daartoe wordt eerst het internationale kader voor de oplegging en uitvoering van sancties aan jeugdigen en jongvolwassenen beschreven. Vervolgens worden de Nederlandse ont- wikkelingen op dit vlak geschetst, waarbij aandacht wordt besteed aan de achtergrond van het adolescentenstrafrecht en aan de meest actuele plannen met betrekking tot de JJI’s. Vervolgens worden, om de context te schetsen, recente cijfers en trends met betrekking tot jeugdcriminaliteit en de bestraffing van jeugdigen en jongvolwassenen en hun verblijf in JJI’s en ‘reguliere’ penitentiaire inrichtingen (PI’s) beschreven. Deze ontwikkelingen hebben implicaties voor het verblijf van jongvolwassenen in JJI’s. Tot slot wordt op basis hiervan een aantal – positieve en negatieve – aandachtspunten uitgelicht.
The answer to these questions depends in part on the skills and training of the people making the decisions. A much-quoted adage says that if one’s only tool is a hammer, then every problem looks like a nail. This volume presents a different tool kit. It shows how our 21st century understanding of adolescence is giving social workers an increasingly important role in shaping the modern juvenile justice system. We present a snapshot of ten countries and regions that suggests ways in which changes to policy and practice, catalyzed by a social work presence, can unleash the potential of youth to develop into contributing members of society.
Social work, in the countries and regions discussed in this volume, is increasingly important to the juvenile justice world. As governments recognize that youth are different from adults, and as youth crime continues to decline across the globe, there is increased political will to promote the welfare of youth. That is quintessentially the work of social workers. When society invests in social workers, crime decreases, and more youth become productive adults, contributing to their communities.
This report presents the results of a multidisciplinary study into the sentencing of youth offenders who have committed serious violent or sexual offences. It has been conducted by a group of independent researchers. This study is conducted in the context of current political discussion concerning the maximum duration of youth detention in the Netherlands.1 The aim of this research is to provide insight into the sentencing of youth in various European jurisdictions, as well as to explore the extent to which the findings should lead to an adjustment of the Dutch criminal law approach to youth who are convicted of a serious violent or sexual offence. This study considers the legal framework and practices in the Netherlands and five other European countries, namely Belgium (Flanders), Germany, England & Wales, Ireland and Sweden, concerning the sentencing of youth offenders (12-23 years) of serious violent or sexual offences. Moreover, a systematic literature review has been conducted concerning the outcomes of sentences imposed on youth offenders of serious violent or sexual offences and it is attempted to gain insight into the effectiveness of imposed sentences, in particular in relation to recidivism, in the selected countries. The central research question of this study is: Which sentences are applied in the Netherlands and other European countries to youth of 12 to 23 years of age who have committed a serious violent or sexual offence, what is the effectiveness of these sentences and how do these relate to international and European children’s and human rights standards?
First, the book develops a normative framework for the application of the right to be heard in the youth court. Then it offers a comparative analysis of the actual practice of participation of juvenile defendants in Europe. In total 50 youth courts have been visited, involving more than 3000 cases of juvenile defendants. Finally, best practices in the youth court procedure are designated regarding the actual participation of juvenile defendants.
Daartoe wordt eerst het internationale kader voor de oplegging en uitvoering van sancties aan jeugdigen en jongvolwassenen beschreven. Vervolgens worden de Nederlandse ont- wikkelingen op dit vlak geschetst, waarbij aandacht wordt besteed aan de achtergrond van het adolescentenstrafrecht en aan de meest actuele plannen met betrekking tot de JJI’s. Vervolgens worden, om de context te schetsen, recente cijfers en trends met betrekking tot jeugdcriminaliteit en de bestraffing van jeugdigen en jongvolwassenen en hun verblijf in JJI’s en ‘reguliere’ penitentiaire inrichtingen (PI’s) beschreven. Deze ontwikkelingen hebben implicaties voor het verblijf van jongvolwassenen in JJI’s. Tot slot wordt op basis hiervan een aantal – positieve en negatieve – aandachtspunten uitgelicht.
Dit artikel geeft een overzicht van de belangrijkste
bevindingen van de zomer 2017 afgeronde
wetsevaluatie van de Wet Kinderombudsman, uitgevoerd
door een multidisciplinair team van de Universiteit
Leiden.
Deze motie is voor het WODC aanleiding geweest de Universiteit Leiden te vragen een vooronderzoek te doen naar de mogelijkheid een vervangende taakstraf in het Nederlandse sanctiestelsel te introduceren. De centrale probleemstelling van dit vooronderzoek luidt: Wat is de verwachte uitwerking van het wettelijk invoeren van de mogelijkheid om na niet-betaling van een strafrechtelijke geldboete een vervangende taakstraf te laten verrichten op de betrokken justitiabelen en de maatschappij als geheel? Welke positieve en welke negatieve gevolgen zijn te verwachten en waar zijn die verwachtingen op gebaseerd?
Deze vragen zijn beantwoord door relevante literatuur en (parlementaire) documenten te bestuderen, CJIB-data te analyseren en 23 gesprekken te voeren met sleutelfiguren en deskundigen binnen het sanctierecht voor jeugdigen en volwassenen. Daarnaast zijn ook de data geanalyseerd die zijn verzameld voor een recent onderzoek naar financieel toezicht, waarbij enkele van de auteurs betrokken waren (Koendraadt et al. 2020).
Hieronder geven we de samenvatting van de voornaamste resultaten van dit vooronderzoek, vervolgens geven we antwoord op de onderzoeksvraag en doen we enkele summiere aanbevelingen.
In dit onderzoek is een divers beeld naar voren gekomen van de ervaringen en opvattingen van magistraten van de ZM en het OM ten aanzien van het jeugdsanctiestelsel bij de sanctionering van 16- tot 23-jarigen die zich schuldig maken aan een ernstig gewelds- of zedenmisdrijf. Duidelijk is geworden dat de resultaten van het onderzoek zich niet lenen voor een eenduidig antwoord op de centrale onderzoeksvraag. Voor 16- en 17-jarigen geeft een meerderheid van de participerende magistraten aan uit de voeten te kunnen met het huidige jeugdsanctiestelsel (72%) en geen behoefte te hebben aan een verhoging van de maximale jeugddetentieduur bij ernstige gewelds- en zedenmisdrijven (61%). Voor 18- tot 23-jarigen is het draagvlak voor een dergelijke verhoging groter onder de respondenten. Hoewel 63% van de respondenten aangeeft
uit de voeten te kunnen met het huidige jeugdsanctiestelsel bij jongvolwassenen die zich
schuldig maken aan ernstige gewelds- of zedenmisdrijf, stelt 61% van de respondenten voor deze doelgroep wel behoefte te hebben aan verhoging van de maximale jeugddetentieduur. Opvallend is dat de behoefte aan verhoging van de maximale jeugddetentieduur voor beide leeftijdsgroepen beduidend minder wordt gevoeld door participerende magistraten van de ZM dan van het OM. Uit de interviews komt een minstens zo divers beeld naar voren van de onderliggende ervaringen, opvattingen en argumenten. Voornoemde resultaten kunnen daarnaast niet los worden gezien van de naar voren gebrachte juridische en wetssystematische consequenties, overige aandachtspunten en de juridisch en wetenschappelijk relevante context.
Uiteindelijk ligt het op de weg van de wetgever om beslissingen te nemen over
wenselijkheid van aanpassing van het wettelijke jeugdsanctiestelsel ten aanzien van jeugdigen en jongvolwassenen die zich schuldig maken aan een ernstig gewelds- of zedenmisdrijf. Dit geldt ook voor de beslissing over een eventuele verhoging van de maximumduur van de jeugddetentie. In dit onderzoek– tezamen met het eerdere onderzoek (Asscher e.a., 2020) – is getracht de wetgever handvatten aan te reiken om tot goed geïnformeerde, weloverwogen en juridisch en wetenschappelijk onderbouwde beslissingen te komen.
Therefore, RWI decided in 2018 to draft this study, with the aim of introducing the role of social work in juvenile justice in ten jurisdictions in the world. But hopefully the impact of this publication will be beyond mainland China. It will provide useful insights for any country whose juvenile justice system, including juvenile justice social work is still developing or can be improved further.