
Damian Wąsek
(born 1977), PhD DSc, Associate Professor (Institute of Fundamental Theology, Ecumenics and Dialogue at the Pontifical University of John Paul II in Krakow), member of the Polish Academy of Learning (Philosophy of Science section), member of the Copernicus Centre for Interdisciplinary Research at the Jagiellonian University. Author of numerous scientific and journalistic articles and books, among others, "The Concept of Theology of Peter Abelard". (2010), "Love explains everything". (2012), "A new vision of Church governance" (2014), "Optatam totius. What formation does a today's candidate for priest need" (2021 with Marek Gilski); "The church means us" (2022 with Marek Gilski). Within the framework of his scientific activity, he mainly deals with topics related to the Church reform directions, with the dialogue between science and faith, and conducts a dispute with the new atheism. He also analyses the teaching of Pope Francis. He lives in Kraków.
(ur. 1977), dr hab., prof. UPJP2, wykładowca w Instytucie Teologii Fundamentalnej, Ekumenii i Dialogu na Uniwersytecie Papieskim Jana Pawła II w Krakowie, członek Polskiej Akademii Umiejętności (Komisja Filozofii Nauk), współpracownik Centrum Kopernika Badań Interdyscyplinarnych Uniwersytetu Jagiellońskiego. Autor licznych artykułów naukowych i publicystycznych oraz książek, m. in. „Koncepcja teologii Piotra Abelarda” (2010), „Miłość wszystko wyjaśnia” (2012), „Nowa wizja zarządzania Kościołem” (2014); "Optatam totius czyli jakiej formacji potrzebuje współczesny kandydat na księdza" (2021 z Markiem Gilskim); "Kościół czyli My. Refleksje o synodalności" (2022 z Markiem Gilskim). W ramach działalności naukowej porusza głównie tematy związane z kierunkami reformy Kościoła, z dialogiem nauka-wiara oraz prowadzi spór z nowym ateizmem. Zajmuje się również analizą nauczania papieża Franciszka. Mieszka w Krakowie.
Address: Poland
(ur. 1977), dr hab., prof. UPJP2, wykładowca w Instytucie Teologii Fundamentalnej, Ekumenii i Dialogu na Uniwersytecie Papieskim Jana Pawła II w Krakowie, członek Polskiej Akademii Umiejętności (Komisja Filozofii Nauk), współpracownik Centrum Kopernika Badań Interdyscyplinarnych Uniwersytetu Jagiellońskiego. Autor licznych artykułów naukowych i publicystycznych oraz książek, m. in. „Koncepcja teologii Piotra Abelarda” (2010), „Miłość wszystko wyjaśnia” (2012), „Nowa wizja zarządzania Kościołem” (2014); "Optatam totius czyli jakiej formacji potrzebuje współczesny kandydat na księdza" (2021 z Markiem Gilskim); "Kościół czyli My. Refleksje o synodalności" (2022 z Markiem Gilskim). W ramach działalności naukowej porusza głównie tematy związane z kierunkami reformy Kościoła, z dialogiem nauka-wiara oraz prowadzi spór z nowym ateizmem. Zajmuje się również analizą nauczania papieża Franciszka. Mieszka w Krakowie.
Address: Poland
less
Related Authors
Wojciech Grygiel
Pontifical University of John Paul II
Wojciech Sadlon
Institute for Catholic Church Statistics
Wojciech Sadlon
Institute for Catholic Church Statistics
Piotr Roszak
Nicolaus Copernicus University
Stanisław M Obirek
University of Warsaw
Andrzej Bronk
John Paul II Catholic University of Lublin
Agnieszka Laddach
University of Warsaw
Angelika M . Małek
The University of Lodz
InterestsView All (7)
Uploads
Videos by Damian Wąsek
Gośćmi rozmowy byli: dr Paulina Guzik - dziennikarka, wykładowca akademicki Uniwersytetu Papieskiego, która przełożyła wyżej wymienioną publikację autorstwa Austena Ivereigha na język polski, oraz ks. prof. Damian Wąsek - teolog, autor licznych artykułów naukowych i publicystycznych, zajmujący się analizą nauczania Papieża Franciszka.
W temacie rozmowy, jak i w dacie jej przeprowadzenia, nie ma przypadku - 17 grudnia, dwa dni po polskiej premierze książki, Ojciec Święty obchodzi swoje 84 urodziny.
Papers by Damian Wąsek
Gośćmi rozmowy byli: dr Paulina Guzik - dziennikarka, wykładowca akademicki Uniwersytetu Papieskiego, która przełożyła wyżej wymienioną publikację autorstwa Austena Ivereigha na język polski, oraz ks. prof. Damian Wąsek - teolog, autor licznych artykułów naukowych i publicystycznych, zajmujący się analizą nauczania Papieża Franciszka.
W temacie rozmowy, jak i w dacie jej przeprowadzenia, nie ma przypadku - 17 grudnia, dwa dni po polskiej premierze książki, Ojciec Święty obchodzi swoje 84 urodziny.
One of the new interdisciplinary research projects is neurotheology. It deals with the study of the brain's response to a patient's religious behavior. When considering the concept of the soul, neurobiologists indicate that both religious experiences and moral decisions are linked to changes in neuronal activity. This interdisciplinary model generates numerous questions for the theologian and stimulates the construction of new hypotheses.
Argument z błędów kościoła jako instytucji,
Argument z istnienia zła w świecie,
Argument z osiągnięć innych nauk,
Argument z wielości religii.
Krok pierwszy: refleksja wstępna, która ma odpowiadać na pytanie o sens istnienia wielu materialnych i organizacyjnych przestrzeni w Kościele.
Krok drugi: określenie tego, czym jest synodalność i jak może pomóc w oczyszczaniu Kościoła z grzechów tych, którzy są odpowiedzialni za kierowanie wspólnotą, a więc biskupów i księży.
Krok trzeci: pytanie, jak musi się zmieniać nasze postrzeganie Kościoła, by mowa o synodalności miała w ogóle sens. Co powinniśmy poprzestawiać w naszej mentalności, by zbliżyć się do takiego postrzegania Kościoła, jakie wynika z aktualnych dokumentów, a przede wszystkim z lektury Pisma Świętego?
Krok czwarty: spojrzenie na perspektywę starożytną i biblijną, by opisać różne sposoby rozeznawania prawdy u początków chrześcijaństwa.
Krok piąty: wnioski o synodalności na podstawie procesów, jakie miały miejsce w zarządzaniu pierwszymi wspólnotami wiernych.
Krok szósty: wskazanie sposobów podejmowania decyzji w Kościele dzisiaj, o tym co, jak i kiedy można zmienić i czy synod to forma demokratycznego głosowania nad wiarą?
Krok siódmy: próba wskazania głównych obszarów, w których synodalność może pomóc Kościołowi wyjść z kryzysu, w jaki wydaje się, że wpadł.
Jako dodatek do refleksji, proponują rozważania drogi krzyżowej.
The first volume is dedicated to priestly formation. It consists of five chapters and two appendices. The first part presents a brief outline of the preparation for the priesthood before the Second Vatican Council, that is for over two thousand years of Christianity. It is devoted mostly to the contribution of the Council of Trent and seminaries that followed.
In the second part, attention is focused on the Council’s discussions. It presents proposals sent to the Council by the congregation, bishops and universities, the work on the document in committees, its schemes and opinions voiced in the Council hall. A linguistic analysis of the crucial Latin terms appearing in Optatam totius, presented in the next section, let us discover concepts such as quaerere and assuescere as best characterising the essence of preparation for the priesthood. Many terms appearing in the document make seminary formation dependent on the conditions of individual local Churches.
The fourth part is a detailed and systematic discussion of theological ideas present on the pages of the conciliar document. It includes not only references to the content of Optatam totius but – more importantly – a critical assessment of the degree of its implementation.
The last part of the analysis is devoted to proposals for the future. They are based on the presentation of several models of preparation for priesthood in several seminaries, some of the voices of the Council Fathers, which were not included in the final document, an indication of alternative forms of preparation for the priesthood as well as the authors’ own suggestions.
The appendices contain two different proposals for a programme of the propaedeutic year. The first presents its detailed plan, while the second focuses on its curriculum.
Książka jest teologiczną odpowiedzią na to wezwanie oraz zaproszeniem do podjęcia w Polsce debaty nad kierunkami zmian.
Autor, opierając swoje rozważania na Objawieniu i czerpiąc z bogactwa Tradycji, szuka takich dróg odnowy struktur i urzędów kościelnych, które przesłanie Kościoła uczyniłyby bliższym potrzebom wiernych oraz bardziej wiarygodnym w oczach współczesnego człowieka.
dodicesimo secolo Pietro Abelardo, visto come il precursore del metodo scolastico. Come base dello studio si pone l’analisi di questi frammenti delle opere di Pietro di Palatium che permettono a classificazione del metodo proposto e utilizzato nella riflessione teologica dallo stesso Abelardo. Pietro Abelardo era convinto che il teologo doveva, nel suo lavoro di studioso, approfittare in massimo modo, sia di tutte le capacità della ragione sia delle scienze umane. Egli attribuiva rilevanza particolare alla logica, la quale comprendeva come ricca di significati. Nello stesso momento rilevava la distanza fra il Creatore e il creato: essa non può essere eliminata. Questo resta il motivo a causa del quale il saggio deve con umiltà presentare il frutto del suo lavoro. Le conclusioni della riflessione di un maestro restano sempre come delle ipotesi e contengono solamente un certo grado di probabilità, mai una certezza assoluta. Il criterio della verifica del teologo vero è la vita moralmente giusta. Egli permise di utilizzare, nella spiegazione della fede, non solamente la Bibbia e i testi dei Padri, ma anche la filosofia pagana sotto condizione che la vita dei medesimi filosofi fosse svolta seguendo le indicazioni della legge naturale. La sua altra idea era di adottare dei criteri per concordare le contraddizioni nelle opere dei Padri della Chiesa quando in esse ci sono delle differenze sullo stesso tema. Fra le sue proposte si può nominare la ricerca dei diversi significati dei termini usati e i possibili cambiamenti, le modifiche o le falsificazioni fatte prima dell’arrivo al lettore. Negli scritti di Abelardo, dedicati alla logica, si tratta anche del problema degli universali. Egli propose un tipo di nominalismo, che non presentava le irregolarità logiche travate presso le opere dei predecessori. Siccome, la terminologia realista era la condizione necessaria per la spiegazione l’ortodossia della fede, il Maestro Pietro la utilizzò nella sua riflessione.