Papers by Konstantina Lympritaki
Κατά την Πρώιμη Νεότερη περίοδο ο όρος μαγεία και οι πρακτικές που ανάγονταν σε αυτήν δεν ήταν κά... more Κατά την Πρώιμη Νεότερη περίοδο ο όρος μαγεία και οι πρακτικές που ανάγονταν σε αυτήν δεν ήταν κάτι νέο. Όλοι οι λαοί έως τότε κατέφευγαν σε μάγους, μάντεις, ως επίσημο κομμάτι της θρησκείας τους ή μη, για να εξηγήσουν την πραγματικότητα, τον κόσμο που τους περιέβαλλε. Οι αντιλήψεις και οι πρακτικές στην υπό εξέταση περίοδο είναι σχεδόν ταυτόσημες με την καθημερινότητα, τη ζωή των ανθρώπων. Μάλιστα φτάνουν να αποτυπώνονται σε πλευρές της παράδοσης, στη λαϊκή κουλτούρα των κοινωνιών των επόμενων αιώνων.
Στην ευρωπαϊκή ύπαιθρο, η αβεβαιότητα της αγροτικής ζωής και η εξάρτηση των ανθρώπων από τα στοιχεία της φύσης έκαναν τους χωρικούς να προσφεύγουν συστηματικά σε ένα ευρύ δίκτυο μάγων-θεραπευτών
Με γνώση στα ξόρκια και στη χρήση φυλαχτών, οι μάντεις, βοσκοί, κουρείς-χειρούργοι, μαίες και γιατροί συγκαταλέγονταν ανάμεσα στους κατεξοχήν «ειδικούς» της μαγείας. Οι εκπρόσωποι της Καθολικής Εκκλησίας στις αγροτικές κοινότητες είχαν εξαναγκασθεί από τους ενορίτες τους είτε να προσφέρουν τη μαγική δύναμη των τελετών και των μυστηρίων της Εκκλησίας στην αντιμετώπιση της σκληρής πραγματικότητας, είτε να ενσωματώσουν στο εκκλησιαστικό τυπικό τελετουργίες με εμφανείς τις προχριστιανικές, παγανιστικές τους ρίζες, όπως τελετές ενίσχυσης της γονιμότητας της γης. Αντίστοιχα και στις προτεσταντικές κοινότητες του 16ου αιώνα οι ενορίτες καλούσαν τους πάστορες να ασκήσουν προφυλαχτική μαγεία. Εκεί όμως η λαϊκή μαγεία, τα μαγικά ξόρκια απαλλάχτηκαν από αναφορές στους αγίους, τους αποστόλους και τη Θεοτόκο, αλλά έμφαση δόθηκε στο λόγο του Θεού και τη δύναμη της προσευχής. Η εδραίωση της προτεσταντικής Μεταρρύθμισης σε μεγάλο μέρος της ευρωπαϊκής επικράτειας στον 16ο αιώνα οδήγησε στην κατάργηση των παραδοσιακών προστατευτικών μέσων της παλιάς Εκκλησίας, με αποτέλεσμα να ενταθούν οι φοβίες των ανθρώπων, επειδή θεωρήθηκε πως οι κοινότητες ήταν περισσότερο ευάλωτες στην εχθρική μαγική παρέμβαση.
Οι Ευρωπαίοι της πρώιμης νεότερης περιόδου (1500-1700) εκλογίκευαν σε μεγάλο βαθμό τις δυσκολίες της καθημερινότητας, ωστόσο κάποιες αιφνίδιες κακοτυχίες ή σοβαρά πλήγματα μπορούσαν να αποδοθούν στην άσκηση βλαπτικής μαγείας από φθονερούς γείτονες ή εχθρικά εξωγενή στοιχεία, όπως οι περιπλανώμενοι επαίτες. Το maleficium , η μαύρη, βλαπτική μαγεία, συνιστούσε συνεπώς την άλλη όψη της λαϊκής μαγείας.
Ποιες είναι όμως οι πρακτικές του maleficium; Για ποιους λόγους και με τι κατηγορίες σύρθηκαν εκατοντάδες χιλιάδες κόσμου σε δίκες, υπέστησαν φριχτά βασανιστήρια και κάηκαν στην πυρά; Μια πλευρά για την απάντηση σε αυτά τα ερωτήματα είναι το γεγονός ότι οι σαμανιστικές πρακτικές και οι ανιμιστικές πεποιθήσεις της λαϊκής παράδοσης μετατράπηκαν με την εξάπλωση του χριστιανισμού σε βλαπτική μαγεία, και άρα κάτι που πρέπει να εκδιωχθεί.
Στην παρούσα εργασία θα γίνει προσπάθεια να προσεγγιστούν αυτές οι πλευρές. Πώς δηλαδή το κυνήγι των μαγισσών αποτέλεσε μια δαιμονιστική επίθεση στη παράδοση αυτών των λαών. Πιο συγκεκριμένα θα σταθούμε στον ιστορικό χώρο της Σκωτίας και στα παραδείγματα που προσφέρονται από τις ομολογίες της Isobel Gowdie του Auldern της Σκωτίας.
Η λαϊκή κουλτούρα στις όψεις του καρναβαλιού την περίοδο της βενετοκρατίας. Ήταν πλευρές της ¨σχό... more Η λαϊκή κουλτούρα στις όψεις του καρναβαλιού την περίοδο της βενετοκρατίας. Ήταν πλευρές της ¨σχόλης¨; Ή πραγματική ανάγκη;
Drafts by Konstantina Lympritaki
« Από τις απαρχές της ανθρωπότητας όλοι οι άνθρωποι, όλα τα λογικά πλάσματα … γεννιούνται ελεύθερ... more « Από τις απαρχές της ανθρωπότητας όλοι οι άνθρωποι, όλα τα λογικά πλάσματα … γεννιούνται ελεύθερα … ο Θεός, στη φύση που όλα είναι ίσα, δεν δημιούργησε τον έναν άνθρωπο υπόδουλο του άλλου, αλλά έδωσε διαφορετική διακριτή ταυτότητα σε όλους. Και ο λόγος είναι ότι ένα λογικό πλάσμα δεν υποτάσσεται σε ένα άλλο »
Bartolome de las Casas, De Regia Potestate
Ο Βαρθολομαίος ντε Λας Κάσας (1484 – 1566) έγραψε το παραπάνω στα μισά του 16ου αιώνα. Τι οδήγησε τον Δομινικανό μοναχό να αποτυπώσει αυτή τη θέση; Υποστήριζε εξ αρχής την ελευθερία όλων των ανθρώπων ανεξαρτήτως διακρίσεων; Τι πορεία ακολούθησε η σκέψη του για να καταλήξει στο συμπέρασμα του, στη θεωρία του;
Αντικείμενο της παρούσας εργασίας αποτελεί η προσέγγιση των συνθηκών υπό τις οποίες ανατράπηκε η ... more Αντικείμενο της παρούσας εργασίας αποτελεί η προσέγγιση των συνθηκών υπό τις οποίες ανατράπηκε η μεγάλη γαιοκτησία των ευγενών στην Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη κατά την περίοδο 1917-1920. Σκοπός είναι να δοθεί έμφαση στην πολύ ενισχυμένη θέση της τάξης αυτής έως και τις πρώτες δεκαετίες του 20ου αιώνα. Ποια είναι δηλαδή η διαφορά των αλλαγών στη μεγάλη γαιοκτησία τον 19ο αιώνα με εκείνες τις αλλαγές της υπό εξέτασης περιόδου.
Τέλος να απασχολήσει το εάν οι άρχουσες τάξεις (πχ. οι μεγάλοι γαιοκτήμονες ευγενείς και αριστοκράτες) αφανίζονται αμέσως ή όχι την επομένη των επαναστάσεων που κάνουν οι πιο προοδευτικές δυνάμεις (όχι μόνο η αστική τάξη αλλά από κοινού με όλες τις καταπιεζόμενες τάξεις και κοινωνικά στρώματα) για να τις ανατρέψουν.
Uploads
Papers by Konstantina Lympritaki
Στην ευρωπαϊκή ύπαιθρο, η αβεβαιότητα της αγροτικής ζωής και η εξάρτηση των ανθρώπων από τα στοιχεία της φύσης έκαναν τους χωρικούς να προσφεύγουν συστηματικά σε ένα ευρύ δίκτυο μάγων-θεραπευτών
Με γνώση στα ξόρκια και στη χρήση φυλαχτών, οι μάντεις, βοσκοί, κουρείς-χειρούργοι, μαίες και γιατροί συγκαταλέγονταν ανάμεσα στους κατεξοχήν «ειδικούς» της μαγείας. Οι εκπρόσωποι της Καθολικής Εκκλησίας στις αγροτικές κοινότητες είχαν εξαναγκασθεί από τους ενορίτες τους είτε να προσφέρουν τη μαγική δύναμη των τελετών και των μυστηρίων της Εκκλησίας στην αντιμετώπιση της σκληρής πραγματικότητας, είτε να ενσωματώσουν στο εκκλησιαστικό τυπικό τελετουργίες με εμφανείς τις προχριστιανικές, παγανιστικές τους ρίζες, όπως τελετές ενίσχυσης της γονιμότητας της γης. Αντίστοιχα και στις προτεσταντικές κοινότητες του 16ου αιώνα οι ενορίτες καλούσαν τους πάστορες να ασκήσουν προφυλαχτική μαγεία. Εκεί όμως η λαϊκή μαγεία, τα μαγικά ξόρκια απαλλάχτηκαν από αναφορές στους αγίους, τους αποστόλους και τη Θεοτόκο, αλλά έμφαση δόθηκε στο λόγο του Θεού και τη δύναμη της προσευχής. Η εδραίωση της προτεσταντικής Μεταρρύθμισης σε μεγάλο μέρος της ευρωπαϊκής επικράτειας στον 16ο αιώνα οδήγησε στην κατάργηση των παραδοσιακών προστατευτικών μέσων της παλιάς Εκκλησίας, με αποτέλεσμα να ενταθούν οι φοβίες των ανθρώπων, επειδή θεωρήθηκε πως οι κοινότητες ήταν περισσότερο ευάλωτες στην εχθρική μαγική παρέμβαση.
Οι Ευρωπαίοι της πρώιμης νεότερης περιόδου (1500-1700) εκλογίκευαν σε μεγάλο βαθμό τις δυσκολίες της καθημερινότητας, ωστόσο κάποιες αιφνίδιες κακοτυχίες ή σοβαρά πλήγματα μπορούσαν να αποδοθούν στην άσκηση βλαπτικής μαγείας από φθονερούς γείτονες ή εχθρικά εξωγενή στοιχεία, όπως οι περιπλανώμενοι επαίτες. Το maleficium , η μαύρη, βλαπτική μαγεία, συνιστούσε συνεπώς την άλλη όψη της λαϊκής μαγείας.
Ποιες είναι όμως οι πρακτικές του maleficium; Για ποιους λόγους και με τι κατηγορίες σύρθηκαν εκατοντάδες χιλιάδες κόσμου σε δίκες, υπέστησαν φριχτά βασανιστήρια και κάηκαν στην πυρά; Μια πλευρά για την απάντηση σε αυτά τα ερωτήματα είναι το γεγονός ότι οι σαμανιστικές πρακτικές και οι ανιμιστικές πεποιθήσεις της λαϊκής παράδοσης μετατράπηκαν με την εξάπλωση του χριστιανισμού σε βλαπτική μαγεία, και άρα κάτι που πρέπει να εκδιωχθεί.
Στην παρούσα εργασία θα γίνει προσπάθεια να προσεγγιστούν αυτές οι πλευρές. Πώς δηλαδή το κυνήγι των μαγισσών αποτέλεσε μια δαιμονιστική επίθεση στη παράδοση αυτών των λαών. Πιο συγκεκριμένα θα σταθούμε στον ιστορικό χώρο της Σκωτίας και στα παραδείγματα που προσφέρονται από τις ομολογίες της Isobel Gowdie του Auldern της Σκωτίας.
Drafts by Konstantina Lympritaki
Bartolome de las Casas, De Regia Potestate
Ο Βαρθολομαίος ντε Λας Κάσας (1484 – 1566) έγραψε το παραπάνω στα μισά του 16ου αιώνα. Τι οδήγησε τον Δομινικανό μοναχό να αποτυπώσει αυτή τη θέση; Υποστήριζε εξ αρχής την ελευθερία όλων των ανθρώπων ανεξαρτήτως διακρίσεων; Τι πορεία ακολούθησε η σκέψη του για να καταλήξει στο συμπέρασμα του, στη θεωρία του;
Τέλος να απασχολήσει το εάν οι άρχουσες τάξεις (πχ. οι μεγάλοι γαιοκτήμονες ευγενείς και αριστοκράτες) αφανίζονται αμέσως ή όχι την επομένη των επαναστάσεων που κάνουν οι πιο προοδευτικές δυνάμεις (όχι μόνο η αστική τάξη αλλά από κοινού με όλες τις καταπιεζόμενες τάξεις και κοινωνικά στρώματα) για να τις ανατρέψουν.
Στην ευρωπαϊκή ύπαιθρο, η αβεβαιότητα της αγροτικής ζωής και η εξάρτηση των ανθρώπων από τα στοιχεία της φύσης έκαναν τους χωρικούς να προσφεύγουν συστηματικά σε ένα ευρύ δίκτυο μάγων-θεραπευτών
Με γνώση στα ξόρκια και στη χρήση φυλαχτών, οι μάντεις, βοσκοί, κουρείς-χειρούργοι, μαίες και γιατροί συγκαταλέγονταν ανάμεσα στους κατεξοχήν «ειδικούς» της μαγείας. Οι εκπρόσωποι της Καθολικής Εκκλησίας στις αγροτικές κοινότητες είχαν εξαναγκασθεί από τους ενορίτες τους είτε να προσφέρουν τη μαγική δύναμη των τελετών και των μυστηρίων της Εκκλησίας στην αντιμετώπιση της σκληρής πραγματικότητας, είτε να ενσωματώσουν στο εκκλησιαστικό τυπικό τελετουργίες με εμφανείς τις προχριστιανικές, παγανιστικές τους ρίζες, όπως τελετές ενίσχυσης της γονιμότητας της γης. Αντίστοιχα και στις προτεσταντικές κοινότητες του 16ου αιώνα οι ενορίτες καλούσαν τους πάστορες να ασκήσουν προφυλαχτική μαγεία. Εκεί όμως η λαϊκή μαγεία, τα μαγικά ξόρκια απαλλάχτηκαν από αναφορές στους αγίους, τους αποστόλους και τη Θεοτόκο, αλλά έμφαση δόθηκε στο λόγο του Θεού και τη δύναμη της προσευχής. Η εδραίωση της προτεσταντικής Μεταρρύθμισης σε μεγάλο μέρος της ευρωπαϊκής επικράτειας στον 16ο αιώνα οδήγησε στην κατάργηση των παραδοσιακών προστατευτικών μέσων της παλιάς Εκκλησίας, με αποτέλεσμα να ενταθούν οι φοβίες των ανθρώπων, επειδή θεωρήθηκε πως οι κοινότητες ήταν περισσότερο ευάλωτες στην εχθρική μαγική παρέμβαση.
Οι Ευρωπαίοι της πρώιμης νεότερης περιόδου (1500-1700) εκλογίκευαν σε μεγάλο βαθμό τις δυσκολίες της καθημερινότητας, ωστόσο κάποιες αιφνίδιες κακοτυχίες ή σοβαρά πλήγματα μπορούσαν να αποδοθούν στην άσκηση βλαπτικής μαγείας από φθονερούς γείτονες ή εχθρικά εξωγενή στοιχεία, όπως οι περιπλανώμενοι επαίτες. Το maleficium , η μαύρη, βλαπτική μαγεία, συνιστούσε συνεπώς την άλλη όψη της λαϊκής μαγείας.
Ποιες είναι όμως οι πρακτικές του maleficium; Για ποιους λόγους και με τι κατηγορίες σύρθηκαν εκατοντάδες χιλιάδες κόσμου σε δίκες, υπέστησαν φριχτά βασανιστήρια και κάηκαν στην πυρά; Μια πλευρά για την απάντηση σε αυτά τα ερωτήματα είναι το γεγονός ότι οι σαμανιστικές πρακτικές και οι ανιμιστικές πεποιθήσεις της λαϊκής παράδοσης μετατράπηκαν με την εξάπλωση του χριστιανισμού σε βλαπτική μαγεία, και άρα κάτι που πρέπει να εκδιωχθεί.
Στην παρούσα εργασία θα γίνει προσπάθεια να προσεγγιστούν αυτές οι πλευρές. Πώς δηλαδή το κυνήγι των μαγισσών αποτέλεσε μια δαιμονιστική επίθεση στη παράδοση αυτών των λαών. Πιο συγκεκριμένα θα σταθούμε στον ιστορικό χώρο της Σκωτίας και στα παραδείγματα που προσφέρονται από τις ομολογίες της Isobel Gowdie του Auldern της Σκωτίας.
Bartolome de las Casas, De Regia Potestate
Ο Βαρθολομαίος ντε Λας Κάσας (1484 – 1566) έγραψε το παραπάνω στα μισά του 16ου αιώνα. Τι οδήγησε τον Δομινικανό μοναχό να αποτυπώσει αυτή τη θέση; Υποστήριζε εξ αρχής την ελευθερία όλων των ανθρώπων ανεξαρτήτως διακρίσεων; Τι πορεία ακολούθησε η σκέψη του για να καταλήξει στο συμπέρασμα του, στη θεωρία του;
Τέλος να απασχολήσει το εάν οι άρχουσες τάξεις (πχ. οι μεγάλοι γαιοκτήμονες ευγενείς και αριστοκράτες) αφανίζονται αμέσως ή όχι την επομένη των επαναστάσεων που κάνουν οι πιο προοδευτικές δυνάμεις (όχι μόνο η αστική τάξη αλλά από κοινού με όλες τις καταπιεζόμενες τάξεις και κοινωνικά στρώματα) για να τις ανατρέψουν.