The research on the Book of Joshua usually has not centred about the figure of main character, us... more The research on the Book of Joshua usually has not centred about the figure of main character, usually because he is predominantly styled as Moses redux, but also because the narrator never relates the substance of thoughts or reports an interior monologue by him. Recently some suggests that Joshua is styled in his Book as second servant of Yhwh (in the light of the title ascribed to him in Josh. 24:29), a prophet (according the presentation in Ch. 1), or-if one accepts the hypothesis of Deuteronomistic History-a sort of prototypical Josiah. The contribution shows that, in light of the general outlook of the Book, the main character doesn't become clear in relation to his predecessor, neither in light of the historical implementations in the ensuing narrative, notably Josiah. Joshua typify a model of leader who will not find real followers, tacitly preparing the reader of the subsequent history for the unlucky end of the monarchic experience. The postexilic community, which waits for the realization of the divine promises of renewal, will not be ruled by a king, but will have as permanent point of reference-for the guides and for the members-the Book, and anyone will be called to take on the task of the leader, should-like Joshua-hear, meditate and act in accordance of the Torah. Steszczenie. Badania nad Księgą Jozuego nie skupiają się na postaci głównego bohatera, zwykle dlatego że jest ona przede wszystkim stylizowana na Mojżesza redux, ale także dlatego że nigdy narrator nie relacjonuje istoty jego myśli czy nie podaje jego wewnętrznego monologu. Ostatnio niektórzy sugerują, że Jozue jest stylizowany w księdze na drugiego sługę Yhwh (w świetle tytułu przypisanego mu w Joz 24,29), na proroka (zgodnie z prezentacją w rozdz. 1) czy-jeśli akceptuje się hipotezę historii dueteronomistycznej-na rodzaj prototypowego Jozjasza. Artykuł pokazuje, że-w świetle ogólnej perspektywy Księgi-główny bohater nie staje się wyrazisty w relacji do swojego poprzednika, ani-w świetle historycznych wdrożeń w późniejszej narracji-w relacji do Jozjasza.
The research on the Book of Joshua usually has not centred about the figure of main character, us... more The research on the Book of Joshua usually has not centred about the figure of main character, usually because he is predominantly styled as Moses redux, but also because the narrator never relates the substance of thoughts or reports an interior monologue by him. Recently some suggests that Joshua is styled in his Book as second servant of Yhwh (in the light of the title ascribed to him in Josh. 24:29), a prophet (according the presentation in Ch. 1), or-if one accepts the hypothesis of Deuteronomistic History-a sort of prototypical Josiah. The contribution shows that, in light of the general outlook of the Book, the main character doesn't become clear in relation to his predecessor, neither in light of the historical implementations in the ensuing narrative, notably Josiah. Joshua typify a model of leader who will not find real followers, tacitly preparing the reader of the subsequent history for the unlucky end of the monarchic experience. The postexilic community, which waits for the realization of the divine promises of renewal, will not be ruled by a king, but will have as permanent point of reference-for the guides and for the members-the Book, and anyone will be called to take on the task of the leader, should-like Joshua-hear, meditate and act in accordance of the Torah. Steszczenie. Badania nad Księgą Jozuego nie skupiają się na postaci głównego bohatera, zwykle dlatego że jest ona przede wszystkim stylizowana na Mojżesza redux, ale także dlatego że nigdy narrator nie relacjonuje istoty jego myśli czy nie podaje jego wewnętrznego monologu. Ostatnio niektórzy sugerują, że Jozue jest stylizowany w księdze na drugiego sługę Yhwh (w świetle tytułu przypisanego mu w Joz 24,29), na proroka (zgodnie z prezentacją w rozdz. 1) czy-jeśli akceptuje się hipotezę historii dueteronomistycznej-na rodzaj prototypowego Jozjasza. Artykuł pokazuje, że-w świetle ogólnej perspektywy Księgi-główny bohater nie staje się wyrazisty w relacji do swojego poprzednika, ani-w świetle historycznych wdrożeń w późniejszej narracji-w relacji do Jozjasza.
Uploads
Papers by Opera Carboni