Papers by Aleksandra Guss
Santander Art and Culture Law Review, 2020
Digitization in the narrow sense means the conversion of analogue data into digital form. Looking... more Digitization in the narrow sense means the conversion of analogue data into digital form. Looking more broadly through the prism of the protection of cultural heritage, digitization of its objects means not only the conversion of analogue objects into their digital version, but is also related to the processing of the obtained material, file management, and finally, but not always, the sharing of digital documentation. It is not a simple procedure because it has many limitations, including those arising from issues of the copyright protection of digitized works. The aim of this article is to present the challenges related to copyright in relation to the digitization of cultural heritage in the light of Polish law and policy. Poland is one of the countries where the process of digitization of cultural heritage is developing dynamically, both through government programmes and grassroots digitization movements. However, there is no separate regulation in the Polish legal system devoted to the digitization of cultural heritage resources. This makes it difficult to ensure the digitization of a significant part of collections due to the limitations resulting from copyright and their relation to works that can potentially be transferred into the digital space. * Aleksandra Guss is a graduate of law at the Faculty of Law and Administration of the University of Gdańsk (Poland), PhD Candidate in law at the University of Gdańsk. Her research interests include the aesthetics of law, the legal protection of cultural heritage, and intellectual property law.
ISAIDAT Law Review, 2021
When undertaking research on the relationship between law and aesthetics, it is worth adopting th... more When undertaking research on the relationship between law and aesthetics, it is worth adopting the most broad meaning of the concept of law itself. As a result, the aesthetics of law can be perceived in its three dimensions – external, internal and the so-called „law as a tool of aestheticization”. In external frame, the aesthetics of law is concerned with manifestations of the law, legal inspirations, legal motives, symbols, signs, etc., which have been presented for centuries in the fine arts. In internal frame, law itself – in the form of legal acts, jurisprudence and legal activity, is a carrier of aesthetic values. The last frame, „law as a tool of aestheticization”, refers to the norms that show what is aesthetic, thus determining the aesthetics of everyday life.
The trend of Law and Literature is the best-known example of the manifestation of the aesthetics of law, both in its internal and external frames. This movement, like the aesthetics of law itself, is a very fertile and interdisciplinary ground, based on the assumption that there are many links between law and literature. It is usually divided into two perspectives – external and internal, but the aim of this article is to present other, undiscovered possibilities of perceiving Law and Literature.
Gdańskie Studia Azji Wschodniej , 2020
Dziedzictwo kultury stanowi cywilizacyjny dorobek ludzkości, na który składają się rzeczy ruchome... more Dziedzictwo kultury stanowi cywilizacyjny dorobek ludzkości, na który składają się rzeczy ruchome i nieruchome wraz z towarzyszącymi im wartościami duchowymi, emocjonalnymi, historycznymi, religijnymi czy artystycznymi, istotnymi dla dane-go społeczeństwa i przekazywanymi przez nie z pokolenia na pokolenie 1. Obiek-ty tworzące dziedzictwo kultury możemy podzielić na materialne i niematerialne. Do materialnego dziedzictwa kultury możemy zaliczyć wszelkiego rodzaju budyn-ki, zabytki, książki, dzieła sztuki, dokumenty, a nawet historyczne stroje, będące przejawem namacalnej, kulturowej twórczości człowieka. Z kolei na niematerialne dziedzictwo kultury składają się tradycje, zwyczaje i praktyki oraz różnego rodzaju językowe i artystyczne ekspresje. W celu zapewnienia trwałości i ciągłości całego światowego niematerialnego dziedzictwa kultury powstały liczne regulacje prawne gwarantujące mu ochronę, których zwieńczeniem jest KonwencjaUNESCO w spra-wie ochrony niematerialnego dziedzictwa kulturowego, sporządzona w Paryżu dnia 17 października 2003 r. (Dz.U. z 2011 r. Nr 172, poz. 1018). Konwencja ta nakłada na państwa-strony liczne obowiązki, w tym sporządzenie rejestrów niematerialnego dziedzictwa kultury, wprowadzenie ustawodawstwa krajowego, które zapewni środ-ki ich identyfikacji i utrwalenia, a także opracowanie planów ich wykorzystywania i dalszego rozwoju, w zależności od ich charakteru. Chińska Republika Ludowa ze względu na długą i niepowtarzalną historię oraz rozpiętość geograficzną ma niezwykle bogate dziedzictwo kultury. Co więcej, silna świadomość tożsamości narodowej Chińczyków i pielęgnowanie przez nich tradycji wpłynęły na ukształtowanie się w Chinach unikatowego zasobu niematerialnego dziedzictwa kultury. Niezaprzeczalne jest jednak, że postępująca globalizacja i dy-namika wprowadzania nowych technologii oraz prężny rozwój gospodarczy Chin przyczyniają się do zaniku kultury tradycyjnej tego państwa. W dobie zagrożenia tradycji niematerialne dziedzictwo kultury Chin zasługuje na wzmożoną ochronę prawną nie tylko na poziomie międzynarodowym, ale przede wszystkim na pozio-mie krajowym, czego owocem jest specjalna ustawa-Prawo Chińskiej Republiki
Uploads
Papers by Aleksandra Guss
The trend of Law and Literature is the best-known example of the manifestation of the aesthetics of law, both in its internal and external frames. This movement, like the aesthetics of law itself, is a very fertile and interdisciplinary ground, based on the assumption that there are many links between law and literature. It is usually divided into two perspectives – external and internal, but the aim of this article is to present other, undiscovered possibilities of perceiving Law and Literature.
The trend of Law and Literature is the best-known example of the manifestation of the aesthetics of law, both in its internal and external frames. This movement, like the aesthetics of law itself, is a very fertile and interdisciplinary ground, based on the assumption that there are many links between law and literature. It is usually divided into two perspectives – external and internal, but the aim of this article is to present other, undiscovered possibilities of perceiving Law and Literature.