Mamuka Natsvaladze
MAMUKA NATSVALADZE was born on June 2, 1962 in Sighnaghi (Georgia).
In 1985 he graduated from the Faculty of History of Tbilisi State University.
He studies:
The forms of the imperial ideology and the stages of it's transformation
The Greek project - the Russian-Austrian model of the redistribution of Europe
Head of the Caucasus Civilization Research Department at the Institute of World Civilization.
Editor-in-Chief of the scientific journal WORLD BULLETIN OF SOCIAL SCIENCES (Berlin, Germany).
Member of the Editorial Board of Scientific Journals:
CENTRAL ASIAN JOURNAL OF SOCIAL SCIENCES AND HISTORY (Las Palmas, Spain)
EUROPEAN JOURNAL OF INNOVATION IN NONFORMAL EDUCATION (Brussels Belgium)
NEW ZEALAND JOURNAL OF MULTIDISCIPLINARY INNOVATIONS (Wellington, New Zealand)
In 1985 he graduated from the Faculty of History of Tbilisi State University.
He studies:
The forms of the imperial ideology and the stages of it's transformation
The Greek project - the Russian-Austrian model of the redistribution of Europe
Head of the Caucasus Civilization Research Department at the Institute of World Civilization.
Editor-in-Chief of the scientific journal WORLD BULLETIN OF SOCIAL SCIENCES (Berlin, Germany).
Member of the Editorial Board of Scientific Journals:
CENTRAL ASIAN JOURNAL OF SOCIAL SCIENCES AND HISTORY (Las Palmas, Spain)
EUROPEAN JOURNAL OF INNOVATION IN NONFORMAL EDUCATION (Brussels Belgium)
NEW ZEALAND JOURNAL OF MULTIDISCIPLINARY INNOVATIONS (Wellington, New Zealand)
less
Related Authors
Interests
Uploads
Conference Presentations by Mamuka Natsvaladze
The article shows that the declaration of the unity of the Georgian political space became necessary during the truce negotiations with the Ottoman Empire in 1791 in Yasa. Based on the referred document, Russia should have declared a united Georgia as a separate buffer political space together with the Dacian Kingdom and the Greek Empire in accordance with the structure of the Greek Project.
It is stated, for the first time in historiography that the need to sign the Treatise of Iberian Kings is directly related to the truce negotiation process during the Russian-Ottoman war. Hence, the Georgian political spectrum had claims to return Adjara and Samtskhe Saatabago during the process of possible redistribution of the Ottoman Empire.
Project".
The Greek Project can be unequivocally considered as a key to the history of Georgia of 50s-80s of the XVIII century. A number of studies have shown that numerous problematic questions remain unanswered until the present day without considering the Greek Project.
Patience and tolerance shown by the King of Kartli - Kakheti Erekle II towards the Russian intrigues cannot be explained without the Greek Project. Georgia acquires qualitatively different and desired form of all time through the implementation of the Greek Project.
The Greek Project is an attempt to create a Christian global political model, a political background that can serve as a precondition for the restoration of a real united Caucasian Home, ensuring a guarantee of irreversible development and security for all royal principalities and
khanate in the Caucasus.
This is the reason, the state-oriented thinker Erekle II, avoids responding with aggression to the permanent intrigues of Russia. Erekle II tries to get involved in this great political game as a sovereign of a full-fledged political entity.
Such an attitude of Erekle is a guarantee of success for the Imperial Court of St. Petersburg. However, Russia chooses a completely different way - confronting Erekle's benevolent alliance with hostile, imperial sentiments. The main message of these sentiments is that a united Caucasus, independent Georgian kingdoms for Russia is considered to be an anti-Russian phenomenon.
This consistent and hostile attitude towards the Caucasus became the reason for the failure of Russian policy - it could neither establish a model of Christian globalization nor neutralize the Ottomans. Therefore, the study and understanding of the referred problem is rather important to determine the directions and priorities of modern political processes.
განსაკუთრებულ საფრთხეს უქმნიდა დასავლეთ ევროპას, 1529 და 1683 წელს ორჯერ ვენის მისადგომებთან მყოფმა ოსმალებმა ევროპა იმის აუცილებლობის წინაშე დააყენეს, რომ დიდ სახელმწიფოებს ოტომანთა საფრთხე სისტემურად განეიტრალებინათ. მას შემდეგ შეიქმნა რამდენიმე ანტიოსმალური პროექტი, რომელიც წარმატებული არ აღმოჩნდა. თვისებრივად ახალი ფორმა შეიძინა ბერძნულმა პროექტმა - ბუფერული სახელმწიფოების შექმნა საკითხის გადაჭრის განსხვავებული მოდელი იყო. 1779 წელს ტეშენის ზავის მიხედვით რუსეთის, როგორც მომრიგებელი მოსამართლის სტატუსის აღიარებას მოჰყვა ოსმალეთის განეიტრალების კიდევ ერთი მცდელობა. სწორედ ამ
პრობლემის გადაჭრას ემსახურებოდა რუსეთისა და ავსტრიის იმპერატორების მიერ მიღწეული 1782 წლის შეთანხმება. სტატიაში განხილულია ერთი მხრივ, ვესტფალიის სისტემა და მეორე მხრივ, ტეშენის ზავის პოლიტიკური ფონი, რამაც რუსეთის იმპერიას განსაკუთრებული ამბიციები შესძინა პოლიტიკური თვალსაზრისით. ოსმალეთის განეიტრალების გეგმაც სწორედ ამ ამბიციების ნაწილი იყო.
იმ დროინდელი პოლიტიკური სიტუაციის ანალიზისას ნათლად ჩანს, რომ ბერძნული პროექტის განხორციელებისთვის საკმაოდ კარგი დრო იყო შერჩეული. რეალურად განიხილებოდა კონსტანტინოპოლის დაპყრობის ვარიანტები. სტატიაში ნაჩვენებია, თუ რა განსაკუთრებული
მნიშვნელობა ჰქონდა ბერძნულ პროექტს საქართველოსთვის, რამდენადაც ის ითვალისწინებდა არა კონსტანტინოპოლის უშუალო დაპყრობას, არამედ ბუფერული სახელმწიფოების - საბერძნეთის
იმპერიისა და დაკიის სამეფოს შექმნას, რაც ერეკლე მეორეს უხსნიდა გზას რუსეთთან ეწარმოებინა მოლაპარაკება, რომელსაც შეიძლებოდა რეალური შედეგი მოჰყოლოდა - სანქტ პეტერბურგის საიმპერატორო კარს დაკიისა და საბერძნეთის იმპერიის გვერდით უნდა ეღიარებინა მესამე ბუფერული სივრცე კავკასიის ერთიანი სახელმწიფოს სახით.
The article refers to the fact hitherto unknown in historiography. In particular, the Ambassade sent to the Emperor of Austria by King Erekle II of Kartli-Kakheti in 1792, which had a certain goal - to resume diplomatic work on the model of European globalization prescribed by the Greek Project. The main outcome of the project was the neutralization of the Ottoman Empire and the redistribution the territory of the latter.
In 1783, the Treaty of Georgievsk was concluded between the Russian Empire and the Kingdom of Kartli-Kakheti. The Imperial Court of St. Petersburg undertook the obligation to protect the Georgian Kingdom from external threats. The Russian Empire did not fulfill this obligation and violated the Treaty twice in 1785 and 1787.
Nevertheless, we have a rather unusual reality according to Soviet and post-Soviet historiography, stating that Erekle II, who is carrying out the most important reforms to strengthen his country, remains a prisoner of the Treaty of Georgievsk after the betrayal of Russia and no longer reviews relations with European countries.
It is noteworthy that in Soviet and post-Soviet historiography the date of Erekles’s last attempt to establish alliance with Europe is 1782. Therefore, the Ambassade of 1792, as well as another European Ambassade sent in 1795 revealed throughout our research, clearly indicate that Erekle II was not a hostage of the Treaty of Georgievsk and he considered a prominent Austrian Empire as an ally.
The article presents that the publication of Jacob Reinex’s (agent of the Imperial Court of ST. Petersburg) book in 1793 is associated with the European Ambassade of 1792. Rienex incriminates Erekle II and states that he used to fight against the Austrian Empire on behalf of Prussian Army during his stay in Europe. This is the main message of this book. The Imperial Court of Russia uses the latter to make Erekle’s European Ambassade unsuccessful.
In addition to ideological disputes, the forged testament of Peter I attracted attention from a scientific point of view. The question was to identify the party interested in creating such a forged document, as well as the date and purpose of creation.
A completely different version unlike the previous ones has been established by the current research. In particular, the initiator of the falsification of Peter I's testament was the King of Prussia Frederick II.
The aforementioned initiative arose during the Seven Years' War in the 60-ies of XVIII century, after the development of the rudimentary version of the Greek Project by Prussia and Russia, when Frederick II had to hide his authorship of the Greek Project for his own security and the security of the country as well.
Keywords: Testament of Peter I; The Seven Years' War; Greek Project; Ottoman Empire; Catherine II; Joseph II; Russian Empire; Chevalier D’Eon; General Sokolnitsky; Motovich; Napoleon
ავსტრიული და რუსული სპეცსამსახურების დაპირისპირებამ მძაფრი ხასიათი მიიღო მას შემდეგ, რაც 1781 წელს ერეკლემ პატრი დომენიკო გააგზავნა ავსტრიის იმპერატორთან.
სტატიაში შესწავლილია ერეკლეს ელჩობა ავსტრიის სამეფო კარზე. დადასტურებულია რომ ორი ელჩობა არის ერთი მთლიანი პროცესი, რამდენადაც ორივე ერთ მიზანს ისახავს. ამ ელჩობის საშუალებით ერეკლე ცდილობს ჩაერთოს ბერძნულ პროექტში, რომელიც ევროპის გადანაწილებას ითვალისწინებს. ბერძნული პროექტის სრულყოფისათვის ერეკლე იოზეფ მეორეს სთავაზობს ბერძნული პროექტი განიხილოს სპარსულ პროექტთან მიმართებაში, რაც კავკასიის უსაფრთხო გარემოს შექმნის გარანტიაა.
კაპუცინელი ელჩი დომენიკო კონსტანტინოპოლში კვდება. პროპაგანდა ფიდეს საისტორიო არქივში, რომში დაცულია დოკუმენტი, რომელიც ადასტურებს, რომ ერეკლეს წერილების ხელში ჩაგდება სურს ვიღაც ინკოგნიტოს.
1782 წლის დეკემბრის ეკატერინა მეორის რელაციაზე დაყრდნობით, ასევე საეჭვო ქრონოლოგიური დამთხვევით, რაც დაკავშირებულია სანქტ-პეტერბურგის აგენტის გერმანელი დოქტორი რაინექსის საქართველოში მივლინებასთან, სტატიაში გამოთქმულია მოსაზრება, რომ ის ინკოგნიტო რომელიც დაინტერესებულია დომენიკეს სიკვდილის შემდეგ ხელში ჩაიგდოს ერეკლეს წერილები არის სანქტ-პეტერბურგის აგენტი, გერმანელი რაინეგსი.
სტატიაში განხილულია ის ინტერნაციონალური მოდელი, რასაც რუსეთის საიმპერატორო კარი იყენებს საკუთარი იმპერიული მიზნების გახმოვანებისათვის კავასიაში. რუსეთის იმპერიულ სურვილებს რაინეგსის გარდა ახმოვანებენ სომეხი პოლიტიკური და სასულიერო პირები.
ინტრიგებზე აგებულმა ამ ინტერნაციონალურმა სტრატეგიამ რუსეთი სასურველ რეალობამდე მიიყვანა. ერეკლე იძულებული გახდა დაედო გეორგიევსკის ტრაქტატი.
საკვანძო სიტყვები: ერეკლე მეორე, რაინეგსი, ბერძნული პროექტი, სპარსული პროექტი, მაურო ვერონელი, დომენიკე;
In the 80-ies of the XVIII century, the Russian-Austrian project of redistribution of Europe gave a new opportunity to the Kingdom of Kartli-Kakheti to be involved in this grand project as a full-fledged player and consequently, to become a member of the system of international relations. Herein, Erekle’s plan - “Persian Project” - of correcting the Greek Project ensured more and reliable defensive measures. The referred idea led to the unprecedented project of Christian Globalization emerged as a systematic model of political defense, as the Austrian Emperor was at the same time the Holy Roman Emperor and Russia was considered to be the successor of the Third Rome.
The opportunity to create a Unified Global Christian System of defense could be the beginning of a qualitatively new stage for both Georgia and the Austrian Empire.
Keywords: Persian Project, Greek Project, Erekle the Second, the Empire of Austria, the Russian Empire; the Kingdom of Kartli and Kakheti
The confrontations of the Austrian and Russian special services acquired a very intensive character after the King Erekle sent a catholic priest Domenique to the Emperor of Austria in 1781.
The article provides information on the studies of Erekle’s ambassadors sent to the Austrian Emperor. It has been confirmed that the two ambassadorial missions sent by him were parts of a single process as both these missions served one goal. Having sent these ambassadorial missions to the Emperor of Austria the King Erekle made an attempt of getting involved into the Greek Project implying division of Europe anew. Erekle the Second attempted to make the Greek Project complete too, for which he offered Joseph the Second to review the project in point of the Persian Project, this being a guarantee of creating a safe environment for Caucasia.
The Capuchin Ambassador Domenique died in Constantinople. The historical archive of Propaganda Fide in Rome maintains a document which confirms that some incognito person tried to get hold of the letters sent by Erekle.
Based upon the 1782 December communique by Catherine the Second, at the same time giving due consideration to the suspicious chronological coincidence of the fact of sending a German agent of Saint Petersburg - doctor Reineggs to Tbilisi, the article provides an opinion that the incognito person interested in getting hold of the King Erekle’s letters after the death of his ambassador Domenique was the same Reineggs – the German agent of Saint Petersburg.
The article also provides a review of the international model that the Russian Emperor’s court used for voicing its imperial goals in Caucasia. Besides Reineggs these imperial wishes of Russia were voiced by Armenian political and religious persons as well.
This international strategy which was built on the ground of intrigues brought Russia to the desired by it reality – the King Erekle was made to execute the Treaty of Georgievsk.
Key words: Erekle the Second, the Empire of Austria, the Russian Empire; the Kingdom of Kartli and Kakheti; Vienna, Maurus a Verona; Padre Domenico, Persian project; Greek project
During the 40-ies of XVIII the independence of Kartli and Kakheti states were restored by the initiative of Nadir Shah for the security of Iran. The kings Teimuraz and Erekle were crowned in a Christian manner. It was the extremely important political event for Georgia after a 113-year-interval.
Erekle attempted create solid ground for the state in order to retain the independence and ensure the security. Small states of the Caucasus are generally predestined to be conquered; therefore, Erekle focuses on the idea of creating a United Caucasian State. However, realization of the second paradigm – Recognizing Unified Caucasian State as a member of international system –is rather essential for the vitality and security of the state. Grounds for the latter really exist based on the desire to realize the project itself.
The referred plan was hampered by Russia, by putting forward the imperial ambitions thus turning the permanent strategic interests of the latter - in particular the conquest of the Bosphorus and Dardanelles straits - into an eternal dream.
Keywords: Persian Project, Greek Project, Erekle the Second, the Empire of Austria, the Russian Empire; the Kingdom of Kartli and Kakheti
უმნიშვნელოვანესი დეტალია, რომ აღნიშნული იტალიური თარგმანის ადრესატია ზოგადად ავსტრიის იმპერატორი, არაა პერსონიფიცირებული რომელი იმპერატორისთვისაა განკუთვნილი წერილი, ამასთან თარგმანს არც კონკრეტული თარიღი აქვს. სტატიაში განხილულია ერეკლეს მიერ 1795 წლის გვიან შემოდგომაზე ავსტრიის იმპერატორთან გაგზავნილი ელჩობის მიზნები, ასევე ამ წერილის სხვა საეჭვო პლასტები, რომელიც ცალსახად ადასტურებს, რომ წერილის გარკვეული ფრაგმენტები 1795 წელსაა დაწერილი. ეს კი იმას ნიშნავს, რომ 1795 წლის გვიან შემოდგომაზე ავსტრიასა და ქართლ კახეთის სამეფოს შორის დიპლომატიური კავშირი შედგა. ეს ფაქტი აქარწყლებს ისტორიოგრაფიაში დღემდე დამკვიდრებულ მოსაზრებას, რომ 1795 წელს აღა მაჰმად ხანის მიერ თბილისის აოხრების შემდეგ ერეკლე მეორემ უპირობოდ აიღო რუსეთისაკენ გეზი.
Political situation of the 80-ies of the XVIII century as well as official instruction of the year 1782 of the Russian Empress Catherine II recorded in the 1774-1804 Russian-Georgian relationship fund of the Russian Foreign Policy Archive are reviewed based on the primary sources. The first paragraph of the referred instruction directly indicates that the relations of Georgia with Holy Roman Empire and other European states was undesirable for Russia. This official document clearly confirms that Russian Imperial Court was interested in disrupting the Ambassade of Erekle.
Based on the referred instruction, we believe that the one ordering the assassination of Capuchin Ambassadors of Erekle and Mauro Veronelli could have been the Imperial Court of St. Petersburg, as far as the assassination of the ambassadors was the best way to disrupt the diplomatic mission. Russia was the only one to have been interested in disrupting the union between Erekle and Joseph II.
Key words: Greek Project; Ottoman Empire; Kingdom of Kartli-Kakheti; Erekle II; Catherine II; Joseph II, Russian Empire; The Holy Roman Empire of the German Nation.
The world historical process of the second half of the XVIII century is of special importance for the proper assessment of the history of Georgia. Russian and Soviet historiography deliberately distorted the facts and events of the time leading to the improper assessment of the annexation of Georgia and the Caucasus. The European contacts of King Erekle II of Kartli-Kakheti were deliberately erased, and hence the Caucasus was declared a geostrategic space on Russian orbit and was artificially separated from the world historical processes. Therefore, a violent political act, the conquest of Georgia was disguised as an alliance corresponding with the idea of Christian common faith.
The article analyzes the reasons the members of the European system of international relations did not like the existence of a powerful state in the Caucasus. The strategic policy directions of the Austrian Empire were also analyzed, making it obvious once again that the only ally of Erekle II was the Emperor of Austria.
Key words: Greek Project; Ottoman Empire; Kingdom of Kartli-Kakheti; Erekle II; Catherine II; Joseph II, Russian Empire; The Holy Roman Empire of the German Nation; Agha Mohammad Khan.
საკვანძო სიტყვები: შვიდწლიანი ომი, ბერძნული პროექტი; ოტომანთა იმპერია; ქართლ-კახეთის
სამეფო; ერეკლე მეორე, ეკატერინე მეორე; იოზეფ მეორე; რუსეთის იმპერია
Papers by Mamuka Natsvaladze
The article shows that the declaration of the unity of the Georgian political space became necessary during the truce negotiations with the Ottoman Empire in 1791 in Yasa. Based on the referred document, Russia should have declared a united Georgia as a separate buffer political space together with the Dacian Kingdom and the Greek Empire in accordance with the structure of the Greek Project.
It is stated, for the first time in historiography that the need to sign the Treatise of Iberian Kings is directly related to the truce negotiation process during the Russian-Ottoman war. Hence, the Georgian political spectrum had claims to return Adjara and Samtskhe Saatabago during the process of possible redistribution of the Ottoman Empire.
Project".
The Greek Project can be unequivocally considered as a key to the history of Georgia of 50s-80s of the XVIII century. A number of studies have shown that numerous problematic questions remain unanswered until the present day without considering the Greek Project.
Patience and tolerance shown by the King of Kartli - Kakheti Erekle II towards the Russian intrigues cannot be explained without the Greek Project. Georgia acquires qualitatively different and desired form of all time through the implementation of the Greek Project.
The Greek Project is an attempt to create a Christian global political model, a political background that can serve as a precondition for the restoration of a real united Caucasian Home, ensuring a guarantee of irreversible development and security for all royal principalities and
khanate in the Caucasus.
This is the reason, the state-oriented thinker Erekle II, avoids responding with aggression to the permanent intrigues of Russia. Erekle II tries to get involved in this great political game as a sovereign of a full-fledged political entity.
Such an attitude of Erekle is a guarantee of success for the Imperial Court of St. Petersburg. However, Russia chooses a completely different way - confronting Erekle's benevolent alliance with hostile, imperial sentiments. The main message of these sentiments is that a united Caucasus, independent Georgian kingdoms for Russia is considered to be an anti-Russian phenomenon.
This consistent and hostile attitude towards the Caucasus became the reason for the failure of Russian policy - it could neither establish a model of Christian globalization nor neutralize the Ottomans. Therefore, the study and understanding of the referred problem is rather important to determine the directions and priorities of modern political processes.
განსაკუთრებულ საფრთხეს უქმნიდა დასავლეთ ევროპას, 1529 და 1683 წელს ორჯერ ვენის მისადგომებთან მყოფმა ოსმალებმა ევროპა იმის აუცილებლობის წინაშე დააყენეს, რომ დიდ სახელმწიფოებს ოტომანთა საფრთხე სისტემურად განეიტრალებინათ. მას შემდეგ შეიქმნა რამდენიმე ანტიოსმალური პროექტი, რომელიც წარმატებული არ აღმოჩნდა. თვისებრივად ახალი ფორმა შეიძინა ბერძნულმა პროექტმა - ბუფერული სახელმწიფოების შექმნა საკითხის გადაჭრის განსხვავებული მოდელი იყო. 1779 წელს ტეშენის ზავის მიხედვით რუსეთის, როგორც მომრიგებელი მოსამართლის სტატუსის აღიარებას მოჰყვა ოსმალეთის განეიტრალების კიდევ ერთი მცდელობა. სწორედ ამ
პრობლემის გადაჭრას ემსახურებოდა რუსეთისა და ავსტრიის იმპერატორების მიერ მიღწეული 1782 წლის შეთანხმება. სტატიაში განხილულია ერთი მხრივ, ვესტფალიის სისტემა და მეორე მხრივ, ტეშენის ზავის პოლიტიკური ფონი, რამაც რუსეთის იმპერიას განსაკუთრებული ამბიციები შესძინა პოლიტიკური თვალსაზრისით. ოსმალეთის განეიტრალების გეგმაც სწორედ ამ ამბიციების ნაწილი იყო.
იმ დროინდელი პოლიტიკური სიტუაციის ანალიზისას ნათლად ჩანს, რომ ბერძნული პროექტის განხორციელებისთვის საკმაოდ კარგი დრო იყო შერჩეული. რეალურად განიხილებოდა კონსტანტინოპოლის დაპყრობის ვარიანტები. სტატიაში ნაჩვენებია, თუ რა განსაკუთრებული
მნიშვნელობა ჰქონდა ბერძნულ პროექტს საქართველოსთვის, რამდენადაც ის ითვალისწინებდა არა კონსტანტინოპოლის უშუალო დაპყრობას, არამედ ბუფერული სახელმწიფოების - საბერძნეთის
იმპერიისა და დაკიის სამეფოს შექმნას, რაც ერეკლე მეორეს უხსნიდა გზას რუსეთთან ეწარმოებინა მოლაპარაკება, რომელსაც შეიძლებოდა რეალური შედეგი მოჰყოლოდა - სანქტ პეტერბურგის საიმპერატორო კარს დაკიისა და საბერძნეთის იმპერიის გვერდით უნდა ეღიარებინა მესამე ბუფერული სივრცე კავკასიის ერთიანი სახელმწიფოს სახით.
The article refers to the fact hitherto unknown in historiography. In particular, the Ambassade sent to the Emperor of Austria by King Erekle II of Kartli-Kakheti in 1792, which had a certain goal - to resume diplomatic work on the model of European globalization prescribed by the Greek Project. The main outcome of the project was the neutralization of the Ottoman Empire and the redistribution the territory of the latter.
In 1783, the Treaty of Georgievsk was concluded between the Russian Empire and the Kingdom of Kartli-Kakheti. The Imperial Court of St. Petersburg undertook the obligation to protect the Georgian Kingdom from external threats. The Russian Empire did not fulfill this obligation and violated the Treaty twice in 1785 and 1787.
Nevertheless, we have a rather unusual reality according to Soviet and post-Soviet historiography, stating that Erekle II, who is carrying out the most important reforms to strengthen his country, remains a prisoner of the Treaty of Georgievsk after the betrayal of Russia and no longer reviews relations with European countries.
It is noteworthy that in Soviet and post-Soviet historiography the date of Erekles’s last attempt to establish alliance with Europe is 1782. Therefore, the Ambassade of 1792, as well as another European Ambassade sent in 1795 revealed throughout our research, clearly indicate that Erekle II was not a hostage of the Treaty of Georgievsk and he considered a prominent Austrian Empire as an ally.
The article presents that the publication of Jacob Reinex’s (agent of the Imperial Court of ST. Petersburg) book in 1793 is associated with the European Ambassade of 1792. Rienex incriminates Erekle II and states that he used to fight against the Austrian Empire on behalf of Prussian Army during his stay in Europe. This is the main message of this book. The Imperial Court of Russia uses the latter to make Erekle’s European Ambassade unsuccessful.
In addition to ideological disputes, the forged testament of Peter I attracted attention from a scientific point of view. The question was to identify the party interested in creating such a forged document, as well as the date and purpose of creation.
A completely different version unlike the previous ones has been established by the current research. In particular, the initiator of the falsification of Peter I's testament was the King of Prussia Frederick II.
The aforementioned initiative arose during the Seven Years' War in the 60-ies of XVIII century, after the development of the rudimentary version of the Greek Project by Prussia and Russia, when Frederick II had to hide his authorship of the Greek Project for his own security and the security of the country as well.
Keywords: Testament of Peter I; The Seven Years' War; Greek Project; Ottoman Empire; Catherine II; Joseph II; Russian Empire; Chevalier D’Eon; General Sokolnitsky; Motovich; Napoleon
ავსტრიული და რუსული სპეცსამსახურების დაპირისპირებამ მძაფრი ხასიათი მიიღო მას შემდეგ, რაც 1781 წელს ერეკლემ პატრი დომენიკო გააგზავნა ავსტრიის იმპერატორთან.
სტატიაში შესწავლილია ერეკლეს ელჩობა ავსტრიის სამეფო კარზე. დადასტურებულია რომ ორი ელჩობა არის ერთი მთლიანი პროცესი, რამდენადაც ორივე ერთ მიზანს ისახავს. ამ ელჩობის საშუალებით ერეკლე ცდილობს ჩაერთოს ბერძნულ პროექტში, რომელიც ევროპის გადანაწილებას ითვალისწინებს. ბერძნული პროექტის სრულყოფისათვის ერეკლე იოზეფ მეორეს სთავაზობს ბერძნული პროექტი განიხილოს სპარსულ პროექტთან მიმართებაში, რაც კავკასიის უსაფრთხო გარემოს შექმნის გარანტიაა.
კაპუცინელი ელჩი დომენიკო კონსტანტინოპოლში კვდება. პროპაგანდა ფიდეს საისტორიო არქივში, რომში დაცულია დოკუმენტი, რომელიც ადასტურებს, რომ ერეკლეს წერილების ხელში ჩაგდება სურს ვიღაც ინკოგნიტოს.
1782 წლის დეკემბრის ეკატერინა მეორის რელაციაზე დაყრდნობით, ასევე საეჭვო ქრონოლოგიური დამთხვევით, რაც დაკავშირებულია სანქტ-პეტერბურგის აგენტის გერმანელი დოქტორი რაინექსის საქართველოში მივლინებასთან, სტატიაში გამოთქმულია მოსაზრება, რომ ის ინკოგნიტო რომელიც დაინტერესებულია დომენიკეს სიკვდილის შემდეგ ხელში ჩაიგდოს ერეკლეს წერილები არის სანქტ-პეტერბურგის აგენტი, გერმანელი რაინეგსი.
სტატიაში განხილულია ის ინტერნაციონალური მოდელი, რასაც რუსეთის საიმპერატორო კარი იყენებს საკუთარი იმპერიული მიზნების გახმოვანებისათვის კავასიაში. რუსეთის იმპერიულ სურვილებს რაინეგსის გარდა ახმოვანებენ სომეხი პოლიტიკური და სასულიერო პირები.
ინტრიგებზე აგებულმა ამ ინტერნაციონალურმა სტრატეგიამ რუსეთი სასურველ რეალობამდე მიიყვანა. ერეკლე იძულებული გახდა დაედო გეორგიევსკის ტრაქტატი.
საკვანძო სიტყვები: ერეკლე მეორე, რაინეგსი, ბერძნული პროექტი, სპარსული პროექტი, მაურო ვერონელი, დომენიკე;
In the 80-ies of the XVIII century, the Russian-Austrian project of redistribution of Europe gave a new opportunity to the Kingdom of Kartli-Kakheti to be involved in this grand project as a full-fledged player and consequently, to become a member of the system of international relations. Herein, Erekle’s plan - “Persian Project” - of correcting the Greek Project ensured more and reliable defensive measures. The referred idea led to the unprecedented project of Christian Globalization emerged as a systematic model of political defense, as the Austrian Emperor was at the same time the Holy Roman Emperor and Russia was considered to be the successor of the Third Rome.
The opportunity to create a Unified Global Christian System of defense could be the beginning of a qualitatively new stage for both Georgia and the Austrian Empire.
Keywords: Persian Project, Greek Project, Erekle the Second, the Empire of Austria, the Russian Empire; the Kingdom of Kartli and Kakheti
The confrontations of the Austrian and Russian special services acquired a very intensive character after the King Erekle sent a catholic priest Domenique to the Emperor of Austria in 1781.
The article provides information on the studies of Erekle’s ambassadors sent to the Austrian Emperor. It has been confirmed that the two ambassadorial missions sent by him were parts of a single process as both these missions served one goal. Having sent these ambassadorial missions to the Emperor of Austria the King Erekle made an attempt of getting involved into the Greek Project implying division of Europe anew. Erekle the Second attempted to make the Greek Project complete too, for which he offered Joseph the Second to review the project in point of the Persian Project, this being a guarantee of creating a safe environment for Caucasia.
The Capuchin Ambassador Domenique died in Constantinople. The historical archive of Propaganda Fide in Rome maintains a document which confirms that some incognito person tried to get hold of the letters sent by Erekle.
Based upon the 1782 December communique by Catherine the Second, at the same time giving due consideration to the suspicious chronological coincidence of the fact of sending a German agent of Saint Petersburg - doctor Reineggs to Tbilisi, the article provides an opinion that the incognito person interested in getting hold of the King Erekle’s letters after the death of his ambassador Domenique was the same Reineggs – the German agent of Saint Petersburg.
The article also provides a review of the international model that the Russian Emperor’s court used for voicing its imperial goals in Caucasia. Besides Reineggs these imperial wishes of Russia were voiced by Armenian political and religious persons as well.
This international strategy which was built on the ground of intrigues brought Russia to the desired by it reality – the King Erekle was made to execute the Treaty of Georgievsk.
Key words: Erekle the Second, the Empire of Austria, the Russian Empire; the Kingdom of Kartli and Kakheti; Vienna, Maurus a Verona; Padre Domenico, Persian project; Greek project
During the 40-ies of XVIII the independence of Kartli and Kakheti states were restored by the initiative of Nadir Shah for the security of Iran. The kings Teimuraz and Erekle were crowned in a Christian manner. It was the extremely important political event for Georgia after a 113-year-interval.
Erekle attempted create solid ground for the state in order to retain the independence and ensure the security. Small states of the Caucasus are generally predestined to be conquered; therefore, Erekle focuses on the idea of creating a United Caucasian State. However, realization of the second paradigm – Recognizing Unified Caucasian State as a member of international system –is rather essential for the vitality and security of the state. Grounds for the latter really exist based on the desire to realize the project itself.
The referred plan was hampered by Russia, by putting forward the imperial ambitions thus turning the permanent strategic interests of the latter - in particular the conquest of the Bosphorus and Dardanelles straits - into an eternal dream.
Keywords: Persian Project, Greek Project, Erekle the Second, the Empire of Austria, the Russian Empire; the Kingdom of Kartli and Kakheti
უმნიშვნელოვანესი დეტალია, რომ აღნიშნული იტალიური თარგმანის ადრესატია ზოგადად ავსტრიის იმპერატორი, არაა პერსონიფიცირებული რომელი იმპერატორისთვისაა განკუთვნილი წერილი, ამასთან თარგმანს არც კონკრეტული თარიღი აქვს. სტატიაში განხილულია ერეკლეს მიერ 1795 წლის გვიან შემოდგომაზე ავსტრიის იმპერატორთან გაგზავნილი ელჩობის მიზნები, ასევე ამ წერილის სხვა საეჭვო პლასტები, რომელიც ცალსახად ადასტურებს, რომ წერილის გარკვეული ფრაგმენტები 1795 წელსაა დაწერილი. ეს კი იმას ნიშნავს, რომ 1795 წლის გვიან შემოდგომაზე ავსტრიასა და ქართლ კახეთის სამეფოს შორის დიპლომატიური კავშირი შედგა. ეს ფაქტი აქარწყლებს ისტორიოგრაფიაში დღემდე დამკვიდრებულ მოსაზრებას, რომ 1795 წელს აღა მაჰმად ხანის მიერ თბილისის აოხრების შემდეგ ერეკლე მეორემ უპირობოდ აიღო რუსეთისაკენ გეზი.
Political situation of the 80-ies of the XVIII century as well as official instruction of the year 1782 of the Russian Empress Catherine II recorded in the 1774-1804 Russian-Georgian relationship fund of the Russian Foreign Policy Archive are reviewed based on the primary sources. The first paragraph of the referred instruction directly indicates that the relations of Georgia with Holy Roman Empire and other European states was undesirable for Russia. This official document clearly confirms that Russian Imperial Court was interested in disrupting the Ambassade of Erekle.
Based on the referred instruction, we believe that the one ordering the assassination of Capuchin Ambassadors of Erekle and Mauro Veronelli could have been the Imperial Court of St. Petersburg, as far as the assassination of the ambassadors was the best way to disrupt the diplomatic mission. Russia was the only one to have been interested in disrupting the union between Erekle and Joseph II.
Key words: Greek Project; Ottoman Empire; Kingdom of Kartli-Kakheti; Erekle II; Catherine II; Joseph II, Russian Empire; The Holy Roman Empire of the German Nation.
The world historical process of the second half of the XVIII century is of special importance for the proper assessment of the history of Georgia. Russian and Soviet historiography deliberately distorted the facts and events of the time leading to the improper assessment of the annexation of Georgia and the Caucasus. The European contacts of King Erekle II of Kartli-Kakheti were deliberately erased, and hence the Caucasus was declared a geostrategic space on Russian orbit and was artificially separated from the world historical processes. Therefore, a violent political act, the conquest of Georgia was disguised as an alliance corresponding with the idea of Christian common faith.
The article analyzes the reasons the members of the European system of international relations did not like the existence of a powerful state in the Caucasus. The strategic policy directions of the Austrian Empire were also analyzed, making it obvious once again that the only ally of Erekle II was the Emperor of Austria.
Key words: Greek Project; Ottoman Empire; Kingdom of Kartli-Kakheti; Erekle II; Catherine II; Joseph II, Russian Empire; The Holy Roman Empire of the German Nation; Agha Mohammad Khan.
საკვანძო სიტყვები: შვიდწლიანი ომი, ბერძნული პროექტი; ოტომანთა იმპერია; ქართლ-კახეთის
სამეფო; ერეკლე მეორე, ეკატერინე მეორე; იოზეფ მეორე; რუსეთის იმპერია
არსებობს პირველწყარო, რომლითაც დასტურდება, რომ ერეკლეს გაგზავნილ პირველ ელჩობას ჰყავს უცნობი მეთვალყურე, რომელიც დაინტერესებულია ელჩობის ჩაშლით, შესაბამისად დომენიკეს სიკვდილით. ამ პერიოდს 1782 წელს უკავშირდება ეკატერინა II-ის ოფიციალური რელაცია კანცლერ ბეზბოროდკოსადმი, რომლითაც რუსეთის იმპერატორი ადასტურებს, რომ ერეკლეს კავშირი ავსტრიის იმპერატორთან არ იყო სასურველი და ერეკლესაც მიმოწერაზე ხელი უნდა აეღო. აღნიშნული რელაციაა საფუძველი ცალსახად მივიჩნიოთ, რომ ერეკლეს ევროპული ელჩობის ჩაშლით რუსეთის საიმპერატორო კარია დაინტერესებული, შესაბამისად დიპლომატების მკვლელობები მისი დაკვეთით განხორციელდა. ერეკლეს ორივე ელჩი მოკლეს იმ მიზეზით, რომ სწორედ მათ ჰქონ-დათ დავალებული ზეპირად მოეხსენებინათ ავსტრიის იმპერატორისათვის ის, რაზეც არაფერი იყო ნათქვამი ოფიციალურად გაგზავნილ წერილებში. ამიტომაც აღმოჩნდა რუსეთის საიმპერატორო კარის მხრიდან მთავარი სამიზნე ორივე კაპუცინელი ელჩი და არა ერეკლეს გაგზავნილი წერილები.
The results of the research presented in the article confirm that the Imperial Court of Russia had an idea fixa to confront the Georgian kings that would provide Russia with the levers to interfere in the internal affairs of Georgia. Solomon and Erekle, who accepted Russia’s desire, played the scenes as if they were opposed to each other and used the idea fixa of the Imperial Court of St. Petersburg in favor of their national interests.
These unique diplomatic games helped the Georgian Kings establish contact with Europe in 1779. The situation that Imereti unlike Kartli-Kakheti was less controlled by Russia, provided Erekle with the opportunity to send ambassadors to the Emperor of Austria by means of Solomon.
Erekle the Second and Solomon the First attempted to solve the most important task of increasing Georgia's defense capability jointly. In particular, the issue of the resettlement of Kabardins to Georgia in 1782. This most significant project was disrupted by Russia.
A number of primary sources and evidence presented in the article strongly confirm that the confrontation between Erekle and Solomon I was only a diplomatic disguise. Excellent relations existed between the kingdoms of Kartli-Kakheti and Imereti. They had common external and internal strategic goals that could be realized through the aforementioned diplomatic manipulations.
На основании анализа фактов, связанных с послом, политической ситуацией и письмом Ираклия II, хранящимся в Государственном архиве Австрии, мы можем сделать вывод, что в обоих случаях это было дипломатическое убийство, а не случайность.
Этот период, 1782 год, связан с официальным докладом Екатерины II, направленным канцлеру Безбородко, в котором российская императрица подтверждает, что отношения Ираклия с императором Австрии нежелательны, и Ираклию следует прекратить и отказаться от упомянутой переписки. На основании упомянутого отчета мы можем однозначно предположить, что Официальный Петербург был заинтересован в провале дипломатической миссии. Соответственно, эти дипломатические убийства были заказаны.
Оба посла Ираклия были убиты, потому что им было приказано устно доложить императору Австрии о вещах, не упомянутых в письмах, отправленных официально. Таким образом, оба посла-капуцина, а не письма, отправленные Ираклием, были нацелены на российский императорский двор.
Вопросов, которые должны обсудить послы Ираклия с императором Австрии, связаны с планом передела Европы, разработанным при императорских дворах Вены и Санкт-Петербурга для нейтрализации Османской империи. Этот проект не мог быть реализован без учета кавказского фактора, и, соответственно, Ираклий стремился стать участником этого международного проекта, как правитель суверенного государства.
Реализация «греческого проекта» создавал христианское глобальное пространство на юге Кавказа, что было гарантией безопасности Грузии и всегда было мечтой всех грузинских лидеров.
Ключевые слова: Ираклий Второй, Австрийская империя, Российская империя; Царство Картли и Кахети; Вена, Мауро Веронский; Падре Доменико
The project was designed at the Imperial Courts of Vienna and St. Petersburg considered the interests of Austria and Russia. Although the redistribution of Europe referred to the Ottoman Empire located in south of the Caucasus, the project contained no information about Georgia and the Caucasus.
Two issues are reviewed in the current article: whether it was planned to implement a “Greek Project” bypassing the Caucasus and Georgia, and if not, why the text of the project contains no information regarding the Caucasus and Georgia.
After the research of primary sources and political situation, we came to the conclusion that the implementation of a “Greek Project” was actually impossible without taking into account the factors of the Caucasus and Georgia due to its geostrategic location and the interests of Ottoman Empire towards Georgia.
The question for the second issue – why the “Greek Project” contains no information regarding Georgia – is rather unambiguous, European authorities consider the Caucasus and Georgia as the places to be easily conquered due to their multinational and multi-confessional reality. They could not avoid and leave behind their imperial ambitions and therefore remembered neither factor of Georgia nor the Caucasus while composing the “Greek Project”.
Key words: Greek Project; Ottoman Empire; Kingdom of Kartli-Kakheti; Erekle II; Catherine II; Joseph II, Russian Empire; The Holy Roman Empire of the German Nation.
The issues of the foreign policy of the Russian Empire became particularly relevant in 30-ies of XX century, when Engels’s work "The Foreign Policy of Russian Tsarism" had to be published in magazine “Bolshevik” at the request of the Bolshevik Adoretsky on the twentieth anniversary of the World War I. However, Stalin had a rather negative reaction to it.
Engels's article, revealing Russia's aggressive imperialist intentions, was a pretty good weapon for the world leading countries against Soviet ideology taking into account the complicated foreign policy existing before the Second World War. Stalin's letter - in an open appeal to the Politburo - clearly expressed the criticism towards Engels, the classic of Marxism, and the inexpediency of publishing his work. It was also observed that Soviet ideologues should not allow capitalist ideologues to criticize Russia's foreign policy, whether this criticism referred to Tsarist or Soviet period. Accordingly, the entire Russian foreign policy was revised in accordance with the desired tsarist ideological model.
This criticism of Stalin was a signal to Soviet scientists, to refer the problems of Russian foreign policy with a particular consideration, where one of the main topics was the Greek Project. As studies of the Soviet period have shown, Soviet historiography has tried to find a desirable explanation for the Greek Project. Consequently, results of any study of Russia's foreign policy were predetermined and entitled the scientists to make predetermined conclusions as well. Such approach to the issue excluded the possibility of an objective study of the topic from the very beginning.
The referred Stalinist methodological principle has not been overcome by current Georgian historiography. It is confirmed by the fact of ignoring the Greek Project and its effect in terms of defining foreign policy.
Key words: Stalin, Engels, the Greek Project, the Russian Empire, “Foreign Policy of Tsarist Russia”
An analysis of the documentary sources and secret treaty concluded between the states reveals that the main ideological architect of the unusual end of the Seven Years' War, in particular, the withdrawal of Russian troops from Berlin, was King Friedrich II of Prussia. It was the idea of Friedrich II to change the vector of Russian foreign policy. As a result, the idea of neutralizing the Ottoman Empire southern direction turned out to be preferential for the Imperial Court of St. Petersburg compared with the previous northern vector.
The article shows that these processes are caused by the Russian-Austrian "Greek Project", the concept of European redistribution, which takes its final shape in 1782. These conceptual problems are connected absolutely to all problems existing in the Caucasus, including the ones related to the foreign strategy or internal political processes of the Kingdom of Kartli-Kakheti.
On the one hand the contradictions created by the Imperial Court of St. Petersburg against Erekle II in regard of formation a Unified Caucasus State and the solution of other conceptual issues, fulfilled through intrigues, coups d'etat, planning the assassination of kings and the assassinations of European ambassadors, the systemic problems posed by the Ottoman Empire to the Kingdom of Kartli-Kakheti and on the other hand, the consequences of the Greek Project implementation could bring to Georgia, the Caucasus region as a whole, to Europe and Russia, are reviewed in the current article.
The organic union of these topics unequivocally confirms that the key for solving all problems of Georgia of the 50-90-ies of the XVIII century was related to the concept of European redistribution, the Greek Project, one of the main political products of the Seven Years' War.
Key words: The Seven Years' War; Greek Project; Ottoman Empire; Kingdom of Kartli-Kakheti; Erekle II; Catherine II; Joseph II, Russian Empire; The Holy Roman Empire of the German Nation;
Second sent his ambassadors to the Austrian Emperor in Vienna proposing to them the Georgian version of Christian globalization once again. This was the topic that the Emperor of Austria Joseph the Second as well as that of the Holy Roman Empire had been interested in for years. This plan by the king Erekle actually repeated the conceptual model that Capuchin monks Domenique and Mauro Veronelli were supposed to convey to Joseph the Second in 1781-82 if they were not assassinated on their way to him. The King of Kartli and Kakheti proposed to Catherine the Second and Joseph the Second that they give consideration to the Persian Project when dividing Europe according to the Greek Project, as the safe Caucasia model would gain special reliability to the concept of Christian globalization. The tragic events of 1795, the destruction of Tbilisi by Agha Mohammad Khan once again evidenced the high level of necessity of the Persian Project not only for Georgia but for safety of Europe as well. It was for this very reason that the King Erekle once again attempted to find the solution in Europe. The project was realistic within the framework of the single Christian globalization model and with consideration of the international situation of
the 80-s of the XVIII century, but the project implementation was obstructed by Russia itself, as it would not abandon its imperial ambitions and preferred conquering the Georgian Kingdoms instead of partnering them and exercising good will toward them.
Keywords: Persian Project, Greek Project, Erekle the Second, Agha Mohammad Khan; the Empire of Austria, the Russian Empire; the Kingdom of Kartli and Kakheti