flekkfluger

Flekkfluger er små til mellomstore (kroppslengd 2-14 mm), og er relativt avlange. Kroppen er gul til brun eller svart, ofte med metallisk skin. Vengene er gulbrune og har som regel flekkar eller band, men nokre artar har òg heilt gjennomsiktige venger. Den bakerste cella i vengemønsteret (cua, òg kalla analcella) er dregen ut i ein litan spiss nedst, som hjå bandfluger og nokre få sneglefluger. Til skilnad frå bandflugene når den ytste delen av vengeåre Sc heilt til kanten av venga C, og er krumma gradvis. Hjå bandfluger er Sc gjennomsiktig i ytste delen og er bøygd på midten i ein karakteristisk 90-gradars vinkel.

Som alle andre tovenger har flekkfluger kun eitt par vinger, mens det andre vingeparet er omdanna til svingkøller, små knappenålsliknande utvekstar som blir brukt til å balansera og manøvrera i lufta under flygning.

Larvene til dei fleste flekkfluger er nedbrytarar som lever av dødt organisk materiale som avføring eller råtnande plantemateriale. Mange artar er knytt til sevje og lever under bark. Nokre artar, særleg i Sør-Amerika, kan vera skadedyr på avlingar som til dømes sukkerbete, lauk og mais. Larver av éin art har blitt funne på eit lik, men det er tvilsamt om flekkfluger er av rettsmedisinsk relevanse.

Vaksne flekkfluger kan ein stundom sjå gåande sakte rundt på blad og stenglar, kor dei vifter med vengene. Mange artar brukar vengene til å kommunisere med kvarandre under parringsritualet, til dømes den opphavleg amerikanske arten påfuglfluge (vitskapleg namn Callopistromyia annulipes) kor hannar og hoer viser kvarandre vengemønstra sine, ikkje ulikt påfuglar. Arten har blitt introdusert til Europa.

Det er kjent om lag 800 artar på verdsbasis, dei fleste av dei i neotropisk region (Mellom- og Sør-Amerika). Mange artar lever òg i Nord-Amerika, og 105 er kjende frå Europa. Dei fleste er knytt til varmare strøk, og berre 13 er i følgje Artsdatabanken kjend frå Noreg.

• insekt
• tovenger
• fluger