Papers by Çağlayan Bayraktar
İran minyatür sanatı en güzel ve parlak dönemlerinden birini yaşamıştır. Aslında Türkmen minyatür... more İran minyatür sanatı en güzel ve parlak dönemlerinden birini yaşamıştır. Aslında Türkmen minyatür üslubu önceki Timurî üslubunun üzerine kurularak geliştirilmiş ve sonraki Safevî dönemine aktarılmıştır.
The organic relationship between the text and image is the most distinctive feature of Islamic ma... more The organic relationship between the text and image is the most distinctive feature of Islamic manuscript painting. However, there was a long-established tradition of making one-page album paintings that do not have any textual context related to the image. To capture the intended meaning of album paintings, we need to develop the study of " visual reading " , just as their contemporary spectators did. Therefore, the oral literary context, in which these paintings were produced and consumed, becomes extremely important to acquire the iconography of visual codes repeated in many album paintings, probably had certain meanings approved in the collective memory of the society. In this respect, I will mostly focus on a group of album paintings depicting young males and females produced in 17 th century-Otto-man İstanbul. I will try to observe and the visual language of these album paintings in conjunction with the demographic, economic and political changes by the 17 th century. Specifically, the variations in contents and forms of oral and literate culture, in accordance with new forms and venues of socialization, will be the crucial point of my argument.
AVANGARD VE KİTSCH Bir toplumda sanat hem kitsch hemde avangard olabılır. Aynı düzen ve aynı kült... more AVANGARD VE KİTSCH Bir toplumda sanat hem kitsch hemde avangard olabılır. Aynı düzen ve aynı kültürün parçalarına sahip bir toplumda Braque tablosu ve Saturday Evening Post kapağı gibi birbirinden farklı şeyler aynı anda ortaya çıkabilir. Batı burjuva toplumunda ortaya çıkan Avangard kültür ile tarihe dair üstün toplum eleştirisinin ortaya çıkmasına neden olmuştur.1850-60'ların entelektüel bilincinin bir parçası haline gelen avangard bakış açısı sanatçılar tarafından bilinçsizce de olsa özümsenmişti. Sanatta avangardın işlevi"deney yapmak" değil ideolojik karışıklık ve şiddetin ortasında kalmışken, kültürün ilerlemesini mümkün kılacak bir yol bulmak olduğu görüldü. Halktan uzaklaşan avangard sanatçı, sanatını sınırlayarak göreceli durumların çözümlendiği ya da konu dışı kaldığı bir mutlak durumun ifadesine ulaşmaya çalışarak, onun yüce konumunu korumak için çabaladı. "Sanat sanat içindir" ve "yalın şiir" ortaya çıktı. Böylece konu veya içerik adeta veba gibi kaçınılması gereken bir şey haline gelir. Avangard, mutlak olanın arayışında iken "soyut' yada "nesnel olmayan" sanata-aynı zamanda şiire de-ulaştı. Avangard tanrıyı değil, sanatın öğretilerini ve işlemlerini taklit ettiği-" taklit etmeyi" Aristotelesçi anlamda ortaya çıkarır. "Soyut"un yaratılışı böyledir. Picasso, Miro, Kandinsky, Brancusi,Klee, Matisse ve Cézanne ilhamlarını çalıştıkları ortamdan alırlar. Mekân, yüzey, şekil, renk vs buluşları ve düzenlemesi ıle uğraşırlar ve bu etmenler haricindekileri dışarıda bırakırlar. Avangardın olduğu yerde arkagard vardır. Sanayileşmiş Batı'da ikinci bir yeni kültürel olgu olarak kitsch ortaya çıkmıştır.Renkli baskılar,dergi kapakları,illüstrasyonlar, reklamlar, çizgi romanlar,Tin Pan Alley müziği,step dansı, Hollywood filmleri, ticari sanat ve edebiyat. Kitsch, Batı Avrupa ve Amerika'da şehirleşmeyi sağlayan ve okur yazarlığı yaygınlaştıran sanayi devriminin bir ürünüdür. Kitsch ile halk boş vakitlerini ve konforlarını diledikleri gibi düzenleyebiliyordu.Şehirlere yerleşen köylüler okuma yazma öğrendiler ama şehrin geleneksel kültüründen tat almalarını sağlayacak boş vakit ve konforu elde edemediler.Taşra olan halk kültürlerini yitirdiler ve şehirli yeni kitleler kendi tüketim alışkanlıklarına uyacak bir çeşit kültür sağlaması için toplum üzerinde baskı uygulamaya başladılar. Avangard'a karşı bilgisiz, sadece bir kültürün sunabileceği eğlence için aç olan kimselere hitap eden taklit kültür, kitsch. Kitsch bilgisizliği körükler. Akademik olan herşey kitschtir. Sanayileşmenin ilerleyişi ile toplum yerel sanatların ürünlerindense dergi kapakları fotogravür gibi makine yapımı olan kitschi, el yapımı bir üründen daha düşük fiyata satınalınabilir olanı tercih etti. Kitsch, daha ucuza yeniden üretilebildiği için Rembrandt'tan çok daha kâr getiren birşey oldu. Dwight Macdonald," Cahil köylüler akademik kitchin önde gelen temsilcilerinden sosyal gerçekçi ressam İlya Repini, kendi ilkel halk sanatlarına yakın bulurlar. Bu resimler doğal bir gerçekçiliğe sahiptir ve dramatiktir. Bir hikaye anlatırlar. Resim hakkında yeterli bilgi sahibi olmayan köylüler yada halk tarafından kolaylıkla anlaşılabilektedir. Pablo Picasso'nun resimlerinin soyut ve realist olmamasından dolayı köylüler için resimler zor anlaşılır bulunmaktadır. Bu resimleri anlayabilmek için sanat hakkında bilgi sahibi olmak gereklidir. Köylü bu nedenlerle Repin'in resimlerini istemektedir ve Repin'e kültürlü seyirciyi resimlere bakmaya yönelten içgüdülerin aynılarıyla bakar.Kitleler formalizm'den kaçmaya ve 'sosyalist gereçekçiliğe' karşı hayranlık duymaya şartlandıkları için Tretyakov'a (Moskova'nın çağdaş Rus Sanatı müzesi: Kitsch) giderler. Avangard sanat süreçlerini taklit ediyorsa kitsch, onun sonuçlarını taklit eder. Kitsch, totaliter devletlerin kendilerini halka sevdirmelerinin ucuz yollarından biridir. Kitsch ile toplumun kültür düzeyi yükselemez. Bu sebepten dolayı avangard yasak addedilir. Faşistlerin ve Stalin yanlılarına göre avangard sanatın temel sorunu aşırı eleştirel olmaları değil de aşırı 'saf'
Prohibition of illustration is in the centre of the opinions that are alleged about the constitut... more Prohibition of illustration is in the centre of the opinions that are alleged about the constitution of Islamic art. In accordance with this point of view the religion of Islam prohibits the realistic illustrations, offers the abstract forms. According to the investigators who accepted the idea concerned; the art of miniatur was respected by the Islamic world because of this prohibition. On the other hand there is no provision about the prohibition of illustration in Quran. The findings that supports the concerned opinion are the applications of Hz. Muhammed who were against the illustration in the early times of Islam. But these findings were mostly against the idols and they were limited with the early times of Islam. Afterwards, an attitude was developed against the idols. However, there was not any serious application concerned with the prohibition of the illustrations except the aim of worshipping. On the other hand, the format that is found in the samples of the miniature art is neither a product of Islamic opinion nor it complies with the principles that is offered by the prohibition defensives. The development of the Islamic miniature art is a product of different cultures that formed the Islamic civizilation. As it is
F OR the reasons set forth in the preceding chapters, examples o f pictures from the earlier peri... more F OR the reasons set forth in the preceding chapters, examples o f pictures from the earlier periods of the Muhammadan era are exceedingly rare, and there is no distinct evidence that any artist of native Arab birth made any contribution whatsoever to painting. The Arabs appear to have had very little feeling for either plastic or pictorial art. The wandering life of the desert was certainly uncongenial for the activities of either the sculptor or the painter, and the culture of the dwellers in such few towns as Arabia could boast of was largely influenced by the artistic and intellectual outlook of the Bedouins. The scanty remains of Sabaean and other pre-Islamic art in Arabia show how crude were the representations of their divinities, though in some of their bronze work lively representations of animal forms were achieved. The gods of the Arabs at the period of the birth of Muhammad received little in the way of artistic treatment, for the Arabs at this period seem to have been content with shapeless blocks of stone as symbols of the divinities they worshipped, and whenever they did spend any artistic effort upon them, it was of a meagre character. The image of Dhu 'l-Khalasa, which stood seven days' journey south of Mecca, was a white stone with a kind of crown worked upon it.1 Al-Fals, who was worshipped by the Banü Tayy, was a mere projection in the middle of a hill, bearing a rough resemblance to the figüre of a man.2 Al-Jalsad was a white stone like a human trunk with a kind ot head of black stone; if one looked closely at it, one could make out some slight resemblance to a human face.3 One of the idols in the Ka'bah at Mecca, named Hubal, was of red carnelian in the form of a man. This deity was an importation, and indeed two of the three4 Arabic words used in the Qur'ân for an idol—mathan and sananı—are foreign words, and it is probable that such artistic activity as was devoted to the plastic representations of them was likewise of foreign importation. But when in the seventh century the Arabs poured out of their deserts över the centres of a culture new to them, in the Roman and the Persian empires, they found gratification in painting as in other novel experiences which appealed to the frankly pagan spirit with which many of them were stili animated, in spite of their conversion to İslam. Their conquests oi
Uploads
Papers by Çağlayan Bayraktar