Papers by Anita van der Bos
Imagine that a news website revealed to me and my family that there has been an alien invasion an... more Imagine that a news website revealed to me and my family that there has been an alien invasion and life on earth will soon perish. What has to be true before we can believe what the internet has told us? I.e. wat are the conditions for believing internet's message? It should, arguably, come from a credible source. It should, maybe, also not go against what we already know. But how can we be sure that something meets these conditions? The questions just raised about a source such as the internet can also be raised about other sources of information. The focus of my paper will be on another such source, namely information coming from God in the shape of revelations and miracles. Given that we are critical with regard to the liability of such mundane sources as the internet, surely we should be even more critical with regard to exceptional sources of information, such as revelations and miracles. It seems to me that we would not just believe someone telling us that what he has experienced is indeed a miracle. It is easy enough to claim that some proposition has been revealed to you, but not so easy to ascertain that it was revealed to you rather than that it, for instance, appeared to you in a dream. Thomas Paine (1737-1809) said roughly the same about the Bible and argued that nothing unreasonable should be part of religion. Just as we should not uncritically believe what the internet has revealed to us when that information goes against what we know, we also should not believe the Bible if it goes against our reason. Paine was not alone in this. A century earlier John Locke (1632-1704) researched the possibilities of alleged revelations described in the Bible and argued that, if a described miraculous event goes against our reason, it should not be part of religion. In this paper I will compare the views of Locke and Paine regarding reason and religion.
We are, and have been, part of a multicultural society with all its pros and cons. How do we find... more We are, and have been, part of a multicultural society with all its pros and cons. How do we find our own identity amongst so many different views? How do we deal with those different views as soon as we have found a view that suits us? Do we still tolerate 'the others' and accept that their views might be just as correct as ours? These questions are not only pressing in our time, but were also present in the early centuries after Christ, when many different schools of thought and religions existed alongside of Christianity. In this paper I will focus on a man who has struggled to find his own identity in a multicultural society and has encountered the questions I just raised. In his Confessions Augustine wrote about the spiritual journey towards finding his own identity and his encounters with other schools of thought. In order to research how Augustine responded to the different views around him I am going to have a closer look at his Confessions and other important works that he wrote after his conversion. The first chapter will contain a short description of Augustine before his conversion. The second chapter will focus on Augustine after his conversion and his attitude towards other religious groups. It will become clear that Augustine's intolerance towards other religious groups is more nuanced than is often thought about monotheistic religions. It will also become evident that Augustine's intolerance is the result of polytheistic influences instead of solely the view that Christianity is the only true religion to which everyone should convert.
Suppose you woke up from a dream with the convictionthat it has been revealed to you that stones ... more Suppose you woke up from a dream with the convictionthat it has been revealed to you that stones float in the air. What has to be true before you believe that the revelation in fact is true, and not just a vivid dream? I.e. what are the criteria for believing in the revelation that stones float in the air? Stones being able to float through the air is in contradiction with our reason telling us that heavy objects fall down. It will therefore be very unlikely that we will classify the revelation as being true.
But would not the same go for events described in the Bible, such as the passage containing the story of Jesus walking on water? John Locke (1632-1704), aphilosopher of the early Enlightenment, was triggered by the discrepancies between reason and religion.
This is almost my final paper about David Hume and Al-Ghazali and the problem of causality. Since... more This is almost my final paper about David Hume and Al-Ghazali and the problem of causality. Since I am not a native speaker of English, I hope that some of those interested in reading this will get back to me with feeback on how to revise my English in order to avoid "now and then colloquial speech".
Feel free to contact me on: [email protected]
Voor Plato is het verkrijgen van ware kennis het hoogste wat de mens kan bereiken. Om zijn theori... more Voor Plato is het verkrijgen van ware kennis het hoogste wat de mens kan bereiken. Om zijn theorie van ware kennis te verduidelijken heeft hij zijn Vormenleer nodig. Maar in zijn werk Parmenides worden belangrijke tegenwerpingen gedaan die Plato’s Vormenleer bedreigen, en daarmee ook de mogelijkheid om tot ware kennis te komen. Het belangrijkste onderdeel van dit paper gaat over de tegenwerping die een serieuze bedreiging voor Plato vormt; namelijk het argument van de derde man. Gregory Vlastos geeft zijn interpretatie van dit argument en stelt dat het een “record of honest perplexity” van Plato’s kant is. Volgens hem zou Plato geen oplossing voor het argument van de derde man hebben. Wilfrid Sellars en Collin Strang beweren dat er wel een manier is om het argument van de derde man te omzeilen, maar, zo stelt Vlastos, er is in Plato’s tekst een tekstuele belemmering te vinden die ervoor zorgt dat deze oplossing onmogelijk is. In dit paper wil ik nagaan of het argument van de derde man daadwerkelijk een bedreiging is voor de mogelijkheid om ware kennis te verkrijgen.
Wij mensen gaan er normaal gesproken van uit dat we vrije wil hebben, maar stel dat we ook gelove... more Wij mensen gaan er normaal gesproken van uit dat we vrije wil hebben, maar stel dat we ook geloven in een alwetende en voorziende God. Hoe kan er sprake zijn van wilsvrijheid wanneer God alles voorziet? Als God al weet dat ik in de toekomst zal gaan fietsen, dan kan het niet anders of ik zal daadwerkelijk gaan fietsen. Anders wist God het immers niet, maar vermoedde hij het slechts. Maar als het niet anders kan dan dat ik ga fietsen, dan is het noodzakelijk dat ik ga fietsen. En als het noodzakelijk is dat ik zal gaan fietsen, dan is mijn handelen in de toekomst niet vrij. Gods voorkennis en onze vrije wil zijn niet verenigbaar.
In zijn boek Over de vertroosting der wijsbegeerte ontwikkelde de middeleeuwse filosoof Boëthius (480-524) een oplossing. Hij ontkent dat God strikt genomen voorkennis heeft. God heeft een ander temporeel perspectief omdat hij tijdloos is. God ziet niet in de toekomst, als een soort alwetende weerman, maar ziet alle gebeurtenissen als gelijktijdig en tegenwoordig voor zich. De details van deze oplossing worden in paragraaf 1 besproken. Voor nu is het belangrijk dat Boëthius’ oplossing zeer invloedrijk zou blijken. Filosofen als Anselmus (1033-1109), Thomas (1225-1274) en Ockham (1288-1347) grepen terug op elementen uit Boëthius’ bespreking.
Niettemin is Boëthius’ oplossing ook bekritiseerd. Eleonore Stump, Norman Kretzmann, en William Hasker stellen dat als God alle gebeurtenissen als gelijktijdig en tegenwoordig ervaart, hij de dingen dan niet ziet zoals ze zijn. In werkelijkheid zijn heden, verleden en toekomst namelijk niet gelijktijdig. Een tweede kritiekpunt is dat Boëthius er uiteindelijk niet in slaagt om goddelijke voorkennis met vrije wil te verenigen.
In deze scriptie onderzoek ik Anselmus’ poging om de verenigbaarheid van voorkennis en vrije wil te laten zien. Hoewel Anselmus elementen van Boëthius overneemt, betoogt Katherin Rogers dat de problemen van Boëthius niet opgaan voor Anselmus. In deze scriptie onderzoek ik in hoeverre Rogers’ stelling verdedigbaar is. In de eerste paragraaf zet ik de klassieke oplossing van Boëthius uiteen. In paragraaf twee geef ik de problemen daarvan aan. In de derde paragraaf bespreek ik Anselmus’ oplossing en zet ik uiteen hoe hij, volgens Rogers, de problemen van Boëthius omzeilt. In de vierde paragraaf komt een argument van William Hasker naar voren wat inhoudt dat Anselmus het dilemma van voorkennis en vrije wil niet heeft opgelost. Ik zal ten slotte beargumenteren dat Hasker gelijk heeft en stellen dat Anselmus, in Rogers’ lezing, zijn oplossing niet op een consequente manier hanteert. Hiermee wordt Rogers’ claim, dat Anselmus voorkennis en vrije wil succesvol heeft verenigd, ontkend.
Drafts by Anita van der Bos
We are, and have been, part of a multicultural society with all its pros and cons. How do we find... more We are, and have been, part of a multicultural society with all its pros and cons. How do we find our own identity amongst so many different views? How do we deal with those different views as soon as we have found a view that suits us? Do we still tolerate 'the others' and accept that their views might be just as correct as ours? These questions are not only pressing in our time, but were also present in the early centuries after Christ, when many different schools of thought and religions existed alongside of Christianity. In this paper I will focus on a man who has struggled to find his own identity in a multicultural society and has encountered the questions I just raised. In his Confessions Augustine wrote about the spiritual journey towards finding his own identity and his encounters with other schools of thought. In order to research how Augustine responded to the different views around him I am going to have a closer look at his Confessions and other important works that he wrote after his conversion. The first chapter will contain a short description of Augustine before his conversion. The second chapter will focus on Augustine after his conversion and his attitude towards other religious groups. It will become clear that Augustine's intolerance towards other religious groups is more nuanced than is often thought about monotheistic religions. It will also become evident that Augustine's intolerance is the result of polytheistic influences instead of solely the view that Christianity is the only true religion to which everyone should convert.
Thesis Chapters by Anita van der Bos
The Bible promises us a resurrection. But what does this entail? Does it include the resurrection... more The Bible promises us a resurrection. But what does this entail? Does it include the resurrection of the body? Throughout his career, Locke holds that sameness of body is not required for the resurrection. Sameness of person is required. This raises the question of what sameness of person amounts to. In this chapter I argue that (1) according to Locke in the Essay, A is the same person as B if and only if A appropriates the actions and thoughts of B, and (2) that the person-the agent that appropriates actions and thoughts-is a kind of substance. In the first section I will give a brief overview of Locke's writings in which he holds that sameness of body is not required. It is only in the Essay, however, that he develops a positive and the most extensive account. In the second section I will discuss Locke's principle of individuation and explain how he applied it to atoms, masses, living bodies and persons. I will show that A is the same person as B if A shares a consciousness with B. But what does "sharing a consciousness" mean? In the third section I will discuss two possible answers to this question. A and B have the same consciousness if their consciousness consists of (i) the same memories, or (ii) the same appropriated thoughts and actions. I will discuss the pros and cons of both options and argue that appropriation is theoretically the most promising. In the fourth section I will focus on a different aspect of the statement that A is the same person as B if A shares a consciousness with B. I will answer the question of what kind of thing A is. I will discuss two possible answers to this question; a person is either a substance or a mode. I will discuss the pros and cons of both options and argue that there is more convincing textual evidence for the substance reading. To conclude I will argue that the resurrection is a resurrection of (1) a special kind of substance not being the soul or the body, which (2) owes its identity to the actions and thoughts it appropriates.
Uploads
Papers by Anita van der Bos
But would not the same go for events described in the Bible, such as the passage containing the story of Jesus walking on water? John Locke (1632-1704), aphilosopher of the early Enlightenment, was triggered by the discrepancies between reason and religion.
Feel free to contact me on: [email protected]
In zijn boek Over de vertroosting der wijsbegeerte ontwikkelde de middeleeuwse filosoof Boëthius (480-524) een oplossing. Hij ontkent dat God strikt genomen voorkennis heeft. God heeft een ander temporeel perspectief omdat hij tijdloos is. God ziet niet in de toekomst, als een soort alwetende weerman, maar ziet alle gebeurtenissen als gelijktijdig en tegenwoordig voor zich. De details van deze oplossing worden in paragraaf 1 besproken. Voor nu is het belangrijk dat Boëthius’ oplossing zeer invloedrijk zou blijken. Filosofen als Anselmus (1033-1109), Thomas (1225-1274) en Ockham (1288-1347) grepen terug op elementen uit Boëthius’ bespreking.
Niettemin is Boëthius’ oplossing ook bekritiseerd. Eleonore Stump, Norman Kretzmann, en William Hasker stellen dat als God alle gebeurtenissen als gelijktijdig en tegenwoordig ervaart, hij de dingen dan niet ziet zoals ze zijn. In werkelijkheid zijn heden, verleden en toekomst namelijk niet gelijktijdig. Een tweede kritiekpunt is dat Boëthius er uiteindelijk niet in slaagt om goddelijke voorkennis met vrije wil te verenigen.
In deze scriptie onderzoek ik Anselmus’ poging om de verenigbaarheid van voorkennis en vrije wil te laten zien. Hoewel Anselmus elementen van Boëthius overneemt, betoogt Katherin Rogers dat de problemen van Boëthius niet opgaan voor Anselmus. In deze scriptie onderzoek ik in hoeverre Rogers’ stelling verdedigbaar is. In de eerste paragraaf zet ik de klassieke oplossing van Boëthius uiteen. In paragraaf twee geef ik de problemen daarvan aan. In de derde paragraaf bespreek ik Anselmus’ oplossing en zet ik uiteen hoe hij, volgens Rogers, de problemen van Boëthius omzeilt. In de vierde paragraaf komt een argument van William Hasker naar voren wat inhoudt dat Anselmus het dilemma van voorkennis en vrije wil niet heeft opgelost. Ik zal ten slotte beargumenteren dat Hasker gelijk heeft en stellen dat Anselmus, in Rogers’ lezing, zijn oplossing niet op een consequente manier hanteert. Hiermee wordt Rogers’ claim, dat Anselmus voorkennis en vrije wil succesvol heeft verenigd, ontkend.
Drafts by Anita van der Bos
Thesis Chapters by Anita van der Bos
But would not the same go for events described in the Bible, such as the passage containing the story of Jesus walking on water? John Locke (1632-1704), aphilosopher of the early Enlightenment, was triggered by the discrepancies between reason and religion.
Feel free to contact me on: [email protected]
In zijn boek Over de vertroosting der wijsbegeerte ontwikkelde de middeleeuwse filosoof Boëthius (480-524) een oplossing. Hij ontkent dat God strikt genomen voorkennis heeft. God heeft een ander temporeel perspectief omdat hij tijdloos is. God ziet niet in de toekomst, als een soort alwetende weerman, maar ziet alle gebeurtenissen als gelijktijdig en tegenwoordig voor zich. De details van deze oplossing worden in paragraaf 1 besproken. Voor nu is het belangrijk dat Boëthius’ oplossing zeer invloedrijk zou blijken. Filosofen als Anselmus (1033-1109), Thomas (1225-1274) en Ockham (1288-1347) grepen terug op elementen uit Boëthius’ bespreking.
Niettemin is Boëthius’ oplossing ook bekritiseerd. Eleonore Stump, Norman Kretzmann, en William Hasker stellen dat als God alle gebeurtenissen als gelijktijdig en tegenwoordig ervaart, hij de dingen dan niet ziet zoals ze zijn. In werkelijkheid zijn heden, verleden en toekomst namelijk niet gelijktijdig. Een tweede kritiekpunt is dat Boëthius er uiteindelijk niet in slaagt om goddelijke voorkennis met vrije wil te verenigen.
In deze scriptie onderzoek ik Anselmus’ poging om de verenigbaarheid van voorkennis en vrije wil te laten zien. Hoewel Anselmus elementen van Boëthius overneemt, betoogt Katherin Rogers dat de problemen van Boëthius niet opgaan voor Anselmus. In deze scriptie onderzoek ik in hoeverre Rogers’ stelling verdedigbaar is. In de eerste paragraaf zet ik de klassieke oplossing van Boëthius uiteen. In paragraaf twee geef ik de problemen daarvan aan. In de derde paragraaf bespreek ik Anselmus’ oplossing en zet ik uiteen hoe hij, volgens Rogers, de problemen van Boëthius omzeilt. In de vierde paragraaf komt een argument van William Hasker naar voren wat inhoudt dat Anselmus het dilemma van voorkennis en vrije wil niet heeft opgelost. Ik zal ten slotte beargumenteren dat Hasker gelijk heeft en stellen dat Anselmus, in Rogers’ lezing, zijn oplossing niet op een consequente manier hanteert. Hiermee wordt Rogers’ claim, dat Anselmus voorkennis en vrije wil succesvol heeft verenigd, ontkend.