
Wojciech Oronowicz-Jaśkowiak
📚 doktor nauk medycznych, doktor nauk ścisłych i przyrodniczych, informatyk, psycholog, seksuolog, antropolog
👨🎓 dr n. med., dr n. ścisł., mgr psych., mgr inż. inf., mgr biol. sąd., MBA
🇬🇧 PhD in Medical Science, PhD in Computer Science, M.Sc. IT, M.Sc. Psych., M.Sc. Foren. Biol., MBA
🇯🇵 adiunkt na Wydziale Informatyki Polsko-Japońskiej Akademii Technik Komputerowych w Warszawie
🤖 iOS dev & coreML, Swift, data science
👨🎓 dr n. med., dr n. ścisł., mgr psych., mgr inż. inf., mgr biol. sąd., MBA
🇬🇧 PhD in Medical Science, PhD in Computer Science, M.Sc. IT, M.Sc. Psych., M.Sc. Foren. Biol., MBA
🇯🇵 adiunkt na Wydziale Informatyki Polsko-Japońskiej Akademii Technik Komputerowych w Warszawie
🤖 iOS dev & coreML, Swift, data science
less
Related Authors
Błażej Kmieciak
Medical University of Lodz, Lodz, Poland
Wiktor Dynarski
University of Warsaw
Paweł Ostaszewski
University of Warsaw
Anna Więcek-Durańska
Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej w Warszawie / Maria Grzegorzewska University
Uploads
Articles by Wojciech Oronowicz-Jaśkowiak
The aim of the study was to train convolution neural networks (CNNs) using expert-labelled CSAM images and thereby identify the elements of the body and/or the environment that are critical for classifications by the neural network. To train and evaluate machine learning models, we used 60,000 images equally divided into four classes (CSAM images, images displaying sexual activity involving adults, images of people without sexual activity, and images not containing people). We used four neural network architectures: MobileNet, ResNet152, xResNet152 and its modification ResNet-s, designed for the purpose of research.
The trained models provided high accuracy of classifying CSAM images: xResNet152 (F1 = 0.93, 92,8%), xResNet-s (F1 = 0.93, 93,1%), ResNet152 (F1 = 0.90, 91,39%), MobileNet (F1 ranged from 0.85 to 0.87, accuracy ranged from 86% to 87%).
The results of the conducted research suggest that using expert knowledge (in sexology and anthropology) significantly improved the accuracy of the models. In regard to further anthropological analysis, the results indicate that the breasts, face and torso are crucial areas for the classification of pornographic content with children’s participation. Results suggests that the ResNet-s neural network may be a reliable tool for clinical work and to support the work of experts witnesses in the field of anthropology.
The study design received a positive opinion of the Ethics Committee of the Faculty of Mathematics, Informatics and Mechanics of the University of Warsaw. The clinical material was used for research purposes with the consent of the relevant prosecutor’s offices. Authors provided free version of Windows application to classify CSAM for forensic experts, policemen and prosecutors at the OSF repository (DOI: 10.17605/OSF.IO/RU7JX).
The World Health Organization (WHO) has published recommendations on adolescent sexual and reproductive health and rights. The authors of the recommendations focused on sex education, healthcare, prevention of sexually transmitted diseases, violence against women, and ritual genital mutilation. The aim of this article was to characterize WHO recommendations, with special regard to the Polish socio-cultural context.
The aim of the study was to train convolution neural networks (CNNs) using expert-labelled CSAM images and thereby identify the elements of the body and/or the environment that are critical for classifications by the neural network. To train and evaluate machine learning models, we used 60,000 images equally divided into four classes (CSAM images, images displaying sexual activity involving adults, images of people without sexual activity, and images not containing people). We used four neural network architectures: MobileNet, ResNet152, xResNet152 and its modification ResNet-s, designed for the purpose of research.
The trained models provided high accuracy of classifying CSAM images: xResNet152 (F1 = 0.93, 92,8%), xResNet-s (F1 = 0.93, 93,1%), ResNet152 (F1 = 0.90, 91,39%), MobileNet (F1 ranged from 0.85 to 0.87, accuracy ranged from 86% to 87%).
The results of the conducted research suggest that using expert knowledge (in sexology and anthropology) significantly improved the accuracy of the models. In regard to further anthropological analysis, the results indicate that the breasts, face and torso are crucial areas for the classification of pornographic content with children’s participation. Results suggests that the ResNet-s neural network may be a reliable tool for clinical work and to support the work of experts witnesses in the field of anthropology.
The study design received a positive opinion of the Ethics Committee of the Faculty of Mathematics, Informatics and Mechanics of the University of Warsaw. The clinical material was used for research purposes with the consent of the relevant prosecutor’s offices. Authors provided free version of Windows application to classify CSAM for forensic experts, policemen and prosecutors at the OSF repository (DOI: 10.17605/OSF.IO/RU7JX).
The World Health Organization (WHO) has published recommendations on adolescent sexual and reproductive health and rights. The authors of the recommendations focused on sex education, healthcare, prevention of sexually transmitted diseases, violence against women, and ritual genital mutilation. The aim of this article was to characterize WHO recommendations, with special regard to the Polish socio-cultural context.
Abstract: AB/DL group is represented by individuals with relatively rare sexual preferences, in which the objects associated with childhood are considered sexual stimuli. For some of them, preferred sexual partner is an adult, who is behaving like a child would and / or using children's items. An online study among AB/DL persons was conducted. The subjects were presented with the Scale of Life Satisfaction, Rosenberg Self-Esteem Scale, Inwentarz Płci Psychologicznej [Inventory of Psychological Gender], Kwestionariusz Stylów Przywiązaniowych [Attachment Style Questionnaire] and Relationship Assessment Scale. Participants were recruited through an advertisement on a polish online forum for AB/DL persons. The research group consisted of 38 probants (38 males) aged on average 22.9 (SD=7.0), all identifying themselves as AB, DL, TB, AB/DL, TB/DL or ageplay persons. Their results on the questionnaires used were compared to the normalization probe groups for these scales. There were no significant differences between the research and the normalization probe group in the total Scale of Life Satisfaction score. Research group showed significantly lower Rosenberg Self-Esteem Scale score compared to the normalization probe group (d=-0,3). Research group showed greater score on scale of masculinity (d=0,99) and femininity (d=1,97) compared to the normalization probe group. The research group presented increased intensification of the “secure” style as well as slightly more pronounced "anxious-dismissive" style compared to the normalization probe group and a reduction of the "avoidant" style compared to the normalization probe groups. These results suggest that persons from the research group do not reveal any psychological pathology.
The papers that has been published in the last twenty years make the researchers change their way of thinking about the mechanism of action of antidepressants. Since the groundbreaking meta-analysis by Kirsch and Sapirstein, which had shown a correlation between the placebo effect and the effect of antidepressants at r=0.9, many papers and meta-analyses reducing the effect of antidepressants to the placebo effect have been published. Among others, it has been shown that the therapeutic effect of the drugs was closely related to the side effects experienced by the patient. Current research indicates that the effectiveness of antidepressants is not caused by their chemical components, but rather by the placebo effect.
Celem pracy jest wskazanie czynników psychologicznych związanych z częstszym korzystaniem z urządzeń posiadających wyświetlacze elektroniczne oraz wskazanie ich potencjalnych konsekwencji medycznych na przykładzie Syndromu Widzenia Komputerowego (CVS).
Leczenie CVS powinno obejmować zarówno leczenie objawowe (w postaci środków nawilżających oczy) oraz leczenie przyczynowe (zmiana stylu życia, w tym leczenie uwzględniające nadmierne korzystanie przez pacjenta z urządzeń elektronicznych).
Do ograniczeń metodologicznych niniejszego przeglądu literatury można zaklasyfikować niejednoznaczne kryteria diagnostyczne samych uzależnień oraz niewystarczającą literaturę naukową, która uwzględniałaby zmienne psychologiczne niebędące zaburzeniami.
A lot of them may lead to somatic diseases, that might reduce satisfaction with life. Computer Vision Syndrome is said to be the result of increased time spent on watching electronic screens. One of the signs of CVS is dryness of the eyes.
The aim of this study was to recognize the psychological factors linked to overusing the electronic devices and the potential medical consequences - somatic disorders such as Computer Vision Syndrome.
Treatment of CVS should include both symptomatic treatment (eye hydration) and causative treatment (change of lifestyle including reduction of overusing electronic devices).
To the limitations of this study one may classify unclear diagnostic criteria of addiction and insufficient number of publications that include psychological variables other than mental disorders.
Celem niniejszej publikacji jest przedstawienie wybranych poznawczych oraz neurobiologicznych zmiennych towarzyszących pedofilii oraz wykorzystywaniu seksualnemu dzieci. Jedną z często wymienianych zmiennych jest psychopatia, która często współwystępuje w grupie osób wykorzystujących seksualnie dzieci. Najważniejszą zmienną może być jednak kontrola poznawcza. Udowodniono, że sprawcy przestępstw seksualnych, zarówno wykazujących i niewykazujących pedofilii, prezentują upośledzenia funkcjonowania kontroli poznawczej, szczególnie funkcji wykonawczych. Przedstawiono ponadto podłoże neurobiologiczne wspomnianych deficytów.
Cel i metoda: Celem niniejszego rozdziału jest przedstawienie wzajemnych związków pomiędzy środowiskiem a zdrowiem psychicznym ze szczególnym uwzględnieniem zdrowia seksualnego.
Wyniki: Wykazano, że odpowiednie środowisko funkcjonowania pacjenta może stanowić obok terapii, czy też farmakoterapii bardzo istotny czynnik, a w pewnych przypadkach może być on wręcz kluczowy. Integralną częścią zdrowia rozumianego w sposób holistyczny jest także aspekt seksualności człowieka.
Wnioski: Środowisko jest elementem wpływającym zarówno na zdrowie psychiczne jak i fizyczne człowieka.
Internet social science networking pages are gaining popularity among scientists. The most popular sites are currently ResearchGate and Academia. These sites allow to share research papers, including the non-reviewed ones, to keep statistics of views for individual papers as well as for all the publications of the author, to communicate with other researchers via the public forum or private messages, and to observe the achievements of other users. Moreover, it is possible to gain acces to full versions of papers which are otherwise only accessible via paid subscriptions. The social science networking pages have their restrictions. The quality of the non-reviewed research papers can be questionable. It is possible to falsify the view statistics. The rating system is criticized by many users because of its subjectivity.
Aim. The aim of this paper is to present the history of the prescriptive authority for psychologist movement as well as to present the arguments for and against this movement.
Material and methods. Paper review in the databases: Medline/Pubmed and Google Scholar was conducted.
Conclusions. There are few publications that concern the prescriptive authority for psychologist, especially when comparing it to the importance of this issue to the profession. Due to that, it is difficult to make a stand on the righteousness of the arguments put forward by the movement for prescriptive authority for psychologists.
Wstęp. Postulatem ruchu na rzecz prawa do przepisywania recept przez psychologów (RxP) jest wprowadzenie w życie prawa umożliwiającego przepisywanie recept przez psychologów po spełnieniu przez nich dodatkowych warunków. Ruch ten jest ograniczony głównie do Stanów Zjednoczonych, gdzie efektem jego działania jest wprowadzenie prawa do przepisywania recept przez psychologów w trzech stanach. Postulaty ruchu RxP wciąż są kontrowersyjne i wywołują burzliwą dyskusję pośród specjalistów.
Cel pracy. Celem niniejszego opracowania jest przedstawienie historii ruchu na rzecz przepisywania recept przez psychologów oraz zaprezentowanie argumentów za i przeciw takiej możliwości.
Materiał i metody. Przedstawiony materiał jest wynikiem przeglądu piśmiennictwa przeprowadzonego w bazach Medline/Pubmed oraz Google Scholar.
Wnioski. Publikacji naukowych poruszających kwestię przepisywania recept przez psychologów jest stosunkowo niewiele w stosunku do znaczenia tego problemu dla zawodu psychologa. Wobec niewielkiej ilości danych i publikacji trudno jest zająć jednoznaczne stanowisko dotyczące słuszności postulatów wysuwanych przez ruch na rzecz prawa do przepisywania recept przez psychologów.
Zarówno farmakologia, jak i psychoterapia są skuteczne w przypadku leczenia sprawców przestępstw seksualnych. Pomimo tego, że mechanizm działania w przypadku psychoterapii i farmakoterapii jest odmienny, to ich działanie przynosi podobne skutki. Najlepsze efekty przynosi stosowanie farmakologii i psychoterapii jednocześnie, w związku z tym nie należy ograniczać się tylko do stosowania jednej formy terapii. Interpretując wnioski płynące z badań nad skutecznością psychoterapii należy zwrócić uwagę na ograniczenia metodologiczne związane z badaniem skuteczności tej metody leczenia. Istnieje wiele podejść w psychoterapii, które różnią się istotnie ze względu na zasadnicze elementy procesu leczenia. Z powodu tych ograniczeń badania wykazujące związek pomiędzy stosowaniem odpowiednich leków a wyleczeniem sprawców przestępstw seksualnych mogą być łatwiejsze do replikacji w porównaniu do badań wykazujących skuteczność leczenia psychoterapeutycznego.
Paraphilic infantilism and other related terms and pedophilia may be perceived as tantamount. The aim of this study is to show differences between paraphilic infantilism and other related terms and pedophilia. The ability to differentiate them is important due to the consequences of the diagnosis. We compared the diagnostic classification, psychological backgroud, sexual interest object, coexistence and selected characteristics of the psychological and social perception of these phenomena. We concluded that paraphilic infantilism and other related terms and pedophilia differ from each other. Article it is not determinative. Further empirical research is needed.
The essay contains a theoretical analysis of the development of indirect methods of partner search. Media have been used for this purpose for a long time – our analysis starts with the description of matrimonial announces in press and continues to discover the newest invention in the field – online dating sites. Main focus of our work is put on the social beliefs concerning these phenomena. Although matrimonial announces and online dating sites seem to be very different, there are some striking similarities between them. In general, however, it can be stated that social trust to indirect methods of partner search has significantly grown. It is also interesting to note that indirect methods of partner search were, and still are, somehow associated with homosexualism. The most probable explanation to that is that it is harder for members of a sexual minority to find a partner in a conventional way.
Uczestnikom badania została zaprezentowana ankieta obejmująca pytania na skali nominalnej. Grupę badawczą stanowiło 104 osób (66 kobiet, 38 mężczyzn) w wieku 17-49 lat (średnia wieku 24,4 lata, SD=5,7), w tym 74 osób heteroseksualnych i 30 nieheteroseksualnych.
Nie zaobserwowano istotnego związku pomiędzy korzystaniem z portali randkowych a odpowiedzią badanych na pytania: „Czy uważasz, że portal randkowy jest dobrym miejscem na poznanie nowych osób” i „Czy uważasz, że portal randkowy jest dobrym miejscem na poznanie stałego partnera?” (p>0,05).
67% badanych uważa spotkania z osobą poznaną za pośrednictwem portali randkowych za bezpieczne. Przekonanie to nie zależy od płci ankietowanych.
Osoby nieheteronormatywne korzystały z portali randkowych istotnie częściej (57%) w porównaniu z heteroseksualistami (43%) (X2=27,48; df=1, p<0,05).
Zarówno w przypadku kobiet, jak i mężczyzn nie zanotowano istotnej statystycznie korelacji pomiędzy korzystaniem z portali randkowych a odpowiedzią na pytanie: „Portale randkowe są przeznaczone tylko dla ludzi, którzy nie radzą sobie ze znalezieniem partnera w tradycyjny sposób”. W świetle statystyk dotyczących częstości korzystania przez Polaków z portali randkowych zaskakuje jednak fakt, że aż 25% badanych odpowiedziało na to pytanie twierdząco.
Today the role of traditional matchmaking was taken over by dating sites. One out of seven Polish Internet users uses on-line dating service to look for a partner. As the empirical data is scarce, we attempted to examine the beliefs of Polish society on dating in the Internet.
A survey with nominal-scale questions was conducted. The research group consisted of 104 probants (66 female, 38 male) in age of 17-49 years (mean 24,4, SD=5,7). 74 respondents were heterosexual and 30 homosexual. No relevant correlation was observed between the use of dating sites and the response on questions: “Do you think that a dating site is a good mean to get to know new people?” and “Do you think that a dating site is a good mean to get to know a steady partner?” (p>0.05).
67% of respondents, independent of sex, feel that it is safe to meet in real world a person that was first known via Internet. Nonheteronormative probants were significantly more likely to be using dating sites (57% compared to 43% of heterosexuals; X2=27,48; df=1, p<0,05).
No statistically significant correlation was to be established between the use of dating sites and the response to question: “Dating sites are good only for people who can’t cope with finding a partner in a traditional way”, independent of sex. It is, however, interesting to note that up to 25% of probants answered this question positively, even though dating sites are so widely used.
The aim of this paper is to present the individual master-student cooperation through the tutorial system.
In Collegium Invisibile, one of the most important program is tutorial system. Students are supposed to study selected area of science and participate in scientific projects with Professors.
In view of the tutorial system, Collegium Invisibile may be considered as elite education.
Celem referatu jest prezentacja założeń integracji sensorycznej oraz bazującej na niej metodzie pracy. Przedstawione zostaną badania podważające jej skuteczność w kontekście wspomagania dzieci, u których stwierdza się zaburzenia ze spektrum autyzmu.
Terapia integracji sensorycznej, zgodnie z raportem The National Autism Center (NAC), została zaklasyfikowana jako terapia nieposiadająca naukowych dowodów skuteczności. W siedmiu badaniach nie znaleziono dowodów, dla których można by oczekiwać, że ten rodzaj terapii jest skuteczny. Autorzy innego raportu poświęconego terapii opartej na badaniach naukowych dzieci, młodzieży i młodych dorosłych, u których stwierdza się zaburzenia ze spektrum autyzmu, stwierdzają, że terapia integracji sensorycznej nie posiada wystarczających dowodów naukowych, które miałyby uzasadniać jej stosowanie.
Na podstawie przedstawionych danych należy przyjąć, że terapia integracji sensorycznej nie powinna być stosowana, ponieważ nie ma ku temu podstaw naukowych. Równocześnie należy zaznaczyć, że przedstawione badania odnoszą się tylko do wspomagania dzieci, u których stwierdza się zaburzenia ze spektrum autyzmu. Możliwe jest zatem, że terapia integracji sensorycznej jest użyteczna we wspomaganiu rozwoju innych grup dzieci.
Celem wystąpienia jest wskazanie przeglądu literatury naukowej wskazującej na związek pomiędzy występowaniem różnic kulturowych a funkcjonowaniem bliskich związków romantycznych.
Celem referatu jest wskazanie czynników psychologicznych związanych z częstszym korzystaniem z urządzeń posiadających wyświetlacze elektroniczne oraz wskazanie ich potencjalnych konsekwencji medycznych na przykładzie Syndromu Widzenia Komputerowego (CVS).
Sugeruje się, że częste korzystanie z komputera wiąże się z częstszym występowaniem deficytów umiejętności społecznych, zaburzeń nastroju, zaburzeń lękowych, czy też zaburzeń związanych z kontrolą poznawczą.
Wskazuje się, że CVS (zespół zmęczenia oka) jest wynikiem nadmiernej pracy przy komputerze. Jednym z objawów powyższego syndromu jest odczuwana przez pacjenta suchość oczu.
Leczenie CVS powinno obejmować zarówno leczenie objawowe (w postaci środków nawilżających oczy) oraz leczenie przyczynowe (zmiana stylu życia, w tym leczenie uwzględniające nadmierne korzystanie przez pacjenta z urządzeń elektronicznych).
Do ograniczeń metodologicznych niniejszego przeglądu literatury można zaklasyfikować niejednoznaczne kryteria diagnostyczne samych uzależnień oraz niewystarczającą literaturę naukową, która uwzględniałaby zmienne psychologiczne niebędące zaburzeniami.
Addictions may be classified as one of the most common disorders linked with behavior. A lot of them may lead to somatic diseases, that might reduce satisfaction with life.
The aim of this presentations was to recognize the psychological factors linked to overusing the electronic devices and the potential medical consequences - somatic disorders such as Computer Vision Syndrome.
Not only overusing electronic devices is connected with higher prevalence of social skills deficiency, but it is connected with mood and anxiety disorders and cognitive control, as well.
Computer Vision Syndrome is said to be the result of increased time spent on watching electronic screens. One of the signs of CVS is dryness of the eyes.
Treatment of CVS should include both symptomatic treatment (eye hydration) and causative treatment (change of lifestyle including reduction of overusing electronic devices).
To the limitations of this study one may classify unclear diagnostic criteria of addiction and insufficient number of publications that include psychological variables other than mental disorders.
Celem wystąpienia jest prezentacja publikacji naukowych wskazujących, że głównym efektem działania leków antydepresyjnych jest efekt placebo oraz przedstawianie krytyki wspomnianych badań.
Pod koniec lat 90 przedstawiono metaanalizę badań nad skutecznością leków antydepresyjnych, placebo oraz psychoterapii w leczeniu depresji. Ukazano korelację pomiędzy efektem placebo a efektem działania leku na poziomie 0.9. Późniejsze badania sugerują ponadto, że różnica między aktywnym placebo (gdzie skutki uboczne są podobne do skutków działania leku) a antydepresantami jest niewielka.
W późniejszym czasie badania sugerujące ścisły związek efektu placebo i leków antydepresyjnych stały się punktem wyjścia dla dyskusji nad skutecznością leków antydepresyjnych. W ostatnim czasie firma farmaceutyczna GlaxoSmithKline otrzymała karę finansową wynoszącą 3 miliardy dolarów US za promowanie stosowania leków antydepresyjnych w nieodpowiednich celach (w tym m.in. za niedozwolone wspomaganie procesu badań klinicznych nad efektywnością leków antydepresyjnych).
Ze względów etycznych, wyniki badań stawiają pod znakiem zapytania zasadność stosowania leków antydepresyjnych. Z drugiej strony należy zauważyć, że badania sugerujące ścisły związek pomiędzy efektem działania leków antydepresyjnych oraz placebo są poddawane krytyce ze względu na brak jasnych kryteriów definicyjnych depresji, branie pod uwagę tylko jednej miary postępów leczenia depresji oraz specyficzną charakterystykę pacjentów branych pod uwagę w badaniach nad skutecznością leczenia depresji.
Celem wystąpienia jest prezentacja procedur poznawczych oraz narzędzi neuropsychologicznych w diagnozie preferencji pedofilnych, również w kontekście ich ograniczeń metodologicznych.
Osoby wykazujące pedofilne preferencje w zadaniach neuropsychologicznych bazujących na funkcjonowaniu kontroli poznawczej popełniają istotne błędy. Do wspomnianych zadań można zaliczyć Tower of London oraz Wisconsin Card Sorting Test. Badania ponadto wskazują na występowanie pewnych różnic w wynikach wspomnianych narzędzi pomiędzy osobami, które wykorzystywały seksualnie dzieci przy braku preferencji parafilicznych oraz osobami, które wykorzystywały seksualnie dzieci przy posiadaniu preferencji parafilicznych.
Do podobnego nurtu badań zaliczyć można zadania poznawcze bazujące na czasie udzielania odpowiedzi. Zadania te bazują na założeniu, że prezentacja zdjęć zawierających materiał pobudzający seksualnie dla osoby badanej sprawia, że potrzebuje ona więcej czasu na dokonanie odpowiedniej decyzji poznawczej. Do tego typu zadań zaliczyć można zadanie Stroopa w warunku emocjonalnym.
Zadania poznawcze wydają się być obiecującym kierunkiem rozwoju diagnostyki preferencji seksualnych. Należy jednak podkreślić, że wymagane jest opracowanie normalizacji oraz dokonanie odpowiedniej standaryzacji zanim procedury te będą mogły stać się narzędziami użytecznymi w diagnozie klinicznej.
Celem referatu jest przedstawienie przeglądu dostępnej literatury naukowej zarysowującej sposób w jaki są przedstawione osoby nieheteroseksualne oraz kobiety w grach komputerowych z uwzględnieniem perspektywy osobowej.
Wątki zawierające elementy fabuły nawiązujące do nieheteroseksualności są coraz częściej obecne w grach komputerowych, pomimo tego, że większość z nich jest w dalszym ciągu heteronormatywna (zorientowana na białego, heteroseksualnego mężczyznę). Możliwe, że z tego powodu osoby nieheteroseksualne, które grają w gry komputerowe rozwijają odmienne strategie grania.
Gracze są często kojarzeni z płcią męską, co jest błędem w kontekście badań ukazujących coraz większy udział kobiet w grach komputerowych. Z badań wynika jednak, że kobiety doświadczają większej ilości gróźb, są częściej prześladowane i otrzymują wiadomości o charakterze seksualnym w grach typu MMO.
Kontekst w jakim są osadzone osoby nieheteroseksualne i kobiety w grach komputerowych sprawia, że osoby te grające w gry komputerowe doświadczają specyficznych trudności. Uwagę należy zwrócić na niedostateczną liczbę empirycznych publikacji naukowych, co w znacznym stopniu ogranicza możliwość wnioskowania.
W ostatnim czasie jednak widoczne są działania prowadzące do obniżenia prestiżu i zaufania w stosunku do zawodu psychologa. Celem referatu jest prezentacja wybranych problemów, z którym boryka się to środowisko oraz udzielenie odpowiedzi na pytanie, czy w ich świetle nadal można mówić o zaufaniu.
Narzędzia psychologiczne, stanowiące jeden z podstawowych atrybutów w tym zawodzie, coraz częściej trafiają w ręce osób nieposiadających wykształcenia kierunkowego. Co więcej, odbywa się to drogą oficjalną, ponieważ z prawnego punktu widzenia, nie jest to jedyna grupa posiadająca taką możliwość.
Zawód psychologa nie posiada także sprawnie działającego samorządu zawodowego, a ustawa o zawodzie, która powinna być jego podporą - jest martwa. Sytuacja taka prowadzi do nadużyć i nie pozwala na wyciągnięcie konsekwencji dyscyplinarnych wobec psychologów łamiących obowiązujący ich kodeks etyczno-zawodowy.
Nieuregulowany pozostają również zawód psychoterapeuty. Szczególnie zaznacza się problem ścieżki zawodowej, a więc przyjmowania do często ortodoksyjnych szkół psychoterapeutycznych osób, które nie mają wykształcenia psychologicznego bądź psychiatrycznego.
Podejmuje się dyskusje w sprawie wprowadzenia tzw. Systemu bolońskiego w ramach kształcenia na kierunku psychologicznym. Decyzja podjęta przez niektóre uczelnie dotycząca wprowadzenia dwustopniowego systemu studiów (I+II), przyczyni się do dalszego obniżania kompetencji zawodowych psychologów oraz zmniejszy szanse osób z odpowiednim przygotowaniem na rynku pracy.
O tych kwestiach trzeba jasno i głośno powiedzieć. Tematyka ta powinna w tym momencie w środowisku psychologów stać się jednym z priorytetów, ponieważ lekceważenie kierunku, w którym aktualnie zmierza, może nieść ze sobą bardzo poważne konsekwencje.
Celem referatu jest opisanie efektu starszych braci oraz wskazanie jego możliwego podłoża neurobiologicznego. W doborze literatury kierowano preferowano publikacje z ostatnich 10 lat oraz badania empiryczne.
Efekt starszych braci posiada znaczące podłoże biologiczne. Wykazano, że efekt ten występuje niezależnie od tego, czy starsi bracia wychowują się ze swoim rodzeństwem, czy też wychowują się w innym środowisku. Podobnie efekt nie występuje w przypadku adopcji starszych braci.
Wyjaśnieniem efektu starszych braci jest hipoteza matczynej odporności zgodnie z którą efekt ten jest związany z pracą układu immunologicznego matki, jednakże hipoteza ta wciąż wymaga dalszych potwierdzeń empirycznych.
Istnienie efektu starszych braci jest dobrze udokumentowane w literaturze, jednakże jego wyjaśnienie wciąż wymaga rzetelnych danych empirycznych.
Preferencje pedofilne nie są główną przyczyną dopuszczania się wykorzystywania seksualnego dzieci. Wyniki badań sugerują, że większa część osób, która doprowadza do kontaktu seksualnego z dziećmi nie wykazuje zaburzenia pedofilnego.
Celem wystąpienia jest prezentacja publikacji naukowych obejmujących różnice w funkcjonowaniu neuropoznawczym osób, które wykorzystywały seksualnie dzieci oraz takich, które wykazują pedofilne preferencje seksualne.
Wykazano, że funkcjonowanie kontroli poznawczej (obejmującej m.in. hamowanie określonych zachowań) jest odmienne u osób, które dopuściły się wykorzystywania seksualnego dzieci oraz osób, które wykorzystywały seksualnie dzieci oraz wykazywały przy tym preferencje pedofilne. Badania innych autorów ukazują ponadto związek pomiędzy funkcjonalnymi oraz strukturalnymi korelatami neurobiologicznymi kontroli poznawczej (szczególnie kory orbitofrontalnej) oraz pedofilią.
Wyniki badań sugerują, że korelaty neuropoznawcze zachowań obejmujących wykorzystywanie seksualne dzieci oraz pedofilnych preferencji seksualnych mogą być odmienne. Należy jednak zwrócić uwagę na niewielką ilość doniesień naukowych, małe próby badawcze oraz trudności klasyfikacyjne w kontekście nowowprowadzonego rozróżnienia pomiędzy parafiliami oraz zaburzeniami parafilicznymi.
Celem niniejszego wystąpienia jest prezentacja wybranych narzędzi psychologicznych i neuropsychologicznych wspomagających proces diagnozy parafilii i zaburzeń parafilicznych.
W najnowszej edycji klasyfikacji zaburzeń psychicznych Amerykańskiego Towarzystwa Psychiatrycznego DSM wprowadzono rozróżnienie pomiędzy parafiliami a zaburzeniami parafilicznymi. Parafilie obejmują niepatologiczne przejawy pobudzenia seksualnego w stosunku do nietypowych przedmiotów lub nietypowych sytuacji, z kolei zaburzenia parafiliczne ponadto prowadzą do cierpienia lub ograniczenia funkcjonowania psychospołecznego osoby, które je wyraża albo też prowadzą do wykorzystywania seksualnego osób postronnych.
W celu różnicowania między parafiliami a zaburzeniami parafilicznymi można wykorzystać zarówno narzędzia psychologiczne (oparte na samoopisie osoby badanej) oraz narzędzia neuropsychologiczne polegające na wykonaniu zadań behawioralnych. Narzędzia neuropsychologiczne wydają się być bardziej obiecujące, szczególnie w kontekście sądowym, z uwagi na to, że mają one charakter wykonaniowy. Są one zatem odporne na symulację osoby badanej.
Ograniczeniem powyższych narzędzi jest w większości wypadków brak odpowiedniej normalizacji. Szczególnie potrzebna jest bateria narzędzi psychologicznych i neuropsychologicznych, o której będzie wiadomo, że diagnoza z jej udziałem umożliwia (z odpowiednią wartością dyskryminacyjną) rozróżniać parafilie od zaburzeń parafilicznych.
Wybrane narzędzia psychologiczne są udostępniane legalnymi źródłami dla osób niebędących psychologami. Sytuacja taka narusza kwestie etyczne oraz stanowi zagrożenie dla profesjonalizacji zawodu psychologa. Z tego względu ważne wydaje się poznanie głosu środowiska przyszłych psychologów w tej sprawie.
Przeprowadzono badanie wśród 86 osób, które zadeklarowały, że są studentami psychologii (M=22,90 lat; SD=2,09), w tym 76 kobiet (88,37%) i 10 mężczyzn (11,63%). 16 uczestników badania (18,60%) studiuje na pierwszym roku studiów, 30 na trzecim roku (34,88%), 14 na czwartym (16,28%), 26 na piątym (30,23%).
Uczestnikom badania przedstawiono ankietę autorską obejmująca stwierdzenia dotyczące stosunku badanego do udostępniania narzędzi psychologicznych innym osobom niż psychologowie oraz stwierdzenia dotyczące wiedzy na temat udostępniania testów psychologicznych. Odpowiedzi badanych rejestrowano na skali przedziałowej.
Wyniki badania wskazują na to, że studenci wykazują negatywny stosunek do udostępniania narzędzi psychologicznych innym specjalistom, przy czym wyniki wskazują równocześnie, że są pni nieświadomi takiego stanu rzeczy.
Badanie posiada ograniczenia metodologiczne, które należy wziąć pod uwagę przy interpretacji wyników. Liczba uczestników badania, która zadeklarowała, ze studiują na pierwszym i czwartym roku jest relatywnie mała, co utrudnia sprawną kontrolę statystyczną wyników względem roku studiowania, co może nie być obojętne względem interpretacji wyników.
Możliwe jest wyróżnienie zmiennych współwystępujących z zaburzeniami parafilicznymi, które wiążą się z popełnianiem przestępstw seksualnych na tle parafilicznym.
Celem referatu jest przedstawienie powiązań pomiędzy przestępstwami na tle parafilicznym a psychopatią. Metodą był przegląd literatury naukowej ograniczonej do publikacji nie starszych niż 10-letnie.
Historia badań zaburzeń parafilicznych, oraz ich relacji z psychopatią wskazywała związek między tymi dwoma zagadnieniami. Współczesne badania nad psychopatią a występowaniem różnego typu parafilii stanowią weryfikację tych założeń.
Psychopatia jest zmienną, która często wiąże się z popełnianiem przestępstw seksualnych na tle parafilicznym. Należy jednakże zaznaczyć, że grupa sprawców przestępstw seksualnych jest grupą heterogeniczną, nieskładającej się wyłącznie z psychopatów. Wśród możliwych wyjaśnień podejmowania przestępstw seksualnych na tle parafilicznym można wyróżnić czynniki pozaosobowościowe.
Należy podkreślić, że wykorzystywanie seksualne dzieci oraz posiadanie preferencji seksualnych w stosunku do dzieci nie zawsze współwystępują. Często zdarza się, że osoby, które wykorzystują seksualnie dzieci nie wykazują zaburzenia pedofilnego.
Celem referatu jest prezentacja publikacji naukowych odwołujących się do cech psychologicznych oraz biologicznych mogących opisać osoby wykorzystujące seksualnie dzieci. W doborze publikacji kierowano się kryterium daty publikacji, preferując nowsze doniesienia.
Możliwe, że osoby wykazujące pedofilię charakteryzują się płcią męską, niską samooceną, niską inteligencję, lękiem przed intymnością oraz niedostatkiem umiejętności społecznych. Wskazuje się również, że częściej wykazują oni schizofrenię, introwersję, histerię, czy też paranoję. Wśród deficytów biologicznych wykazuje się m.in. dysfunkcje płatu czołowego.
Nowe doniesienia naukowe stanowią potwierdzenie dla wybranych koncepcji psychologicznych opisujących pedofilię, jednakże wciąż brakuje decydujących danych przemawiających w pełni za wybranymi koncepcjami.
Despite many years of research on psychological characteristics of persons with pedophilia or pedophilic disorder and persons sexually abusing children, it is still difficult to extract the characteristics that would clearly differentiate these cases from the healthy population. Further research on this subject is vital to create reliable tools for the expert witnesses in judicature.
It must be underlined that sexual abuse of children and having sexual preference towards children do not always coexist. It often happens that persons that sexually abuse children do not exhibit pedophilic disorder.
The aim of this presentation is to discuss the research papers that study the psychological and biological characteristics of persons that sexually abuse children. The papers were chosen using the date of publication as the major criterion, giving the priority to newer publications.
It is possible that persons exhibiting pedophilia are characterized by male gender, low self-esteem, low intelligence, fear of intimacy and lack of social skills. It is also suggested that these persons are more often schizophrenic, introverted, hysteric and paranoid. Biologically, they can present, among others, with frontal lobe dysfunction.
New scientific reports confirm some of the psychological concepts describing pedophilia, but there is still not enough data to confirm them definitively.
Celem wystąpienia jest ukazanie wpływu środowiska na ekologiczną koncepcję zdrowia. Pojęcie środowiska rozumiane jest zarówno dosłownie, jako środowisko naturalne, jak i w sposób szerszy, włączając w to także otoczenie społeczne jednostki.
Relacje między środowiskiem rozumianym w znaczeniu przyrodniczym, a środowiskiem społecznym są bardzo złożone i związane z kulturą, chociaż ich postrzeganie często błędnie ogranicza się jedynie do wpływu środowiska na zewnętrzne przejawy kultury (m.in. muzykę, skrypty zachowania). Wyniki badań wskazują na to, że środowisko rozumiane w tym szerszym ujęciu (jako otoczenie społeczne) wpływa nie tylko na subiektywny dobrostan, ale także na obiektywne wskaźniki zdrowotne, takie jak ciśnienie krwi, czy też poziom kortyzolu.
Psychika człowieka nieustannie narażona jest na działanie różnych bodźców zewnętrznych, które często przekraczają jej zdolności adaptacyjne. Ekologiczne środowisko sprzyja utrzymaniu harmonii, która z kolei sprzyja psychoprofilaktyce. Sytuacja odwrotna może skutkować problemami z odpornością organizmu.
Zdrowie seksualne jest integralną częścią zdrowia rozumianego w sposób holistyczny. Zgodnie z WHO zdrowie seksualne obejmuje stan fizycznego, emocjonalnego, psychicznego oraz społecznego dobrego samopoczucia związanego z seksualnością.
Podobnie, istotnym założeniem przyjmowanym przez seksuologię w ujęciu psychologii pozytywnej jest to, że zdrowie seksualne nie jest jedynie unikaniem niepożądanych konsekwencji. Postuluje się, że seksualność powinna być postrzegana wyraźniej jako element człowieczeństwa.
Środowisko wpływa na wiele aspektów funkcjonowania psychicznego człowieka. Z tego powodu jej wpływ powinien stać się przedmiotem zainteresowania większego grona badaczy, z uwagi na to, że w dalszym ciągu zaznacza się niedobór danych empirycznych pozwalających wnioskować o powyższej zależności.
Prowadzący: Wojciech Oronowicz.
Uczestnicy warsztatów: Studenci medycyny lub psychologii od trzeciego roku włącznie.
Założenia: Zakłada się, że uczestnik warsztatów uzyska wiedzę oraz umiejętności praktyczne w zakresie rozróżniania pomiędzy parafilią a zaburzeniem parafilicznym (zgodnie z klasyfikacją DSM-V).
Cele warsztatu:
przedstawienie wiedzy dotyczącej parafilii oraz zaburzeń parafilicznych,
przedstawienie kryteriów diagnostycznych zaburzeń parafilicznych w DSM-V,
przedstawienie przykładów klinicznych spełniających kryteria zaburzeń parafilicznych.
Plan warsztatu:
Parafilie - od patologii do różnic indywidualnych w zakresie seksualności człowieka.
Parafilie parafilii patologiczne i niepatologicznych.
Prezentacja studiów przypadków (w postaci materiałów filmowych i doniesień naukowych).
Część teoretyczna: przedstawienie wybranych pojęć - homoseksualizm i orientacja seksualna; biseksualizm; transseksualizm; fetyszyzm transwestycyjny; nieheteronormatywność i nieheteroseksualność; heteroseksizm. Przedstawienie wybranych zasad etycznych, szczególnie przydatnych w przypadku relacji terapeutycznej z osobą ze społeczności LGBT. Przedstawienie wybranych wytycznych Practice Guidelines for LGB Clients. Przedstawienie wybranych problemów psychologicznych i medycznych występujących częściej w społeczności LGBT (ze względu na zachowanie - nie orientację seksualną).
Część praktyczna: odegranie sesji w celu wykorzystania w rzeczywistej sytuacji wiedzy zdobytej w części teoretycznej (bez prezentacji oddziaływań terapeutycznych); omówienie sesji i podsumowanie warsztatu.
Osoby opisywane w literaturze jako infantyliści parafiliczni (in. AB/DL, ageplay) podejmują z motywacji seksualnej zachowania obejmujące odgrywanie ról z okresu dzieciństwa oraz noszenie pieluch. Ostatnie doniesienia wskazują jednak, że pomimo klasyfikacji powyższych zachowań w obrębie parafilii, to nie zawsze podejmowane są one z motywacji seksualnej.
Cel badań
Celem badania było określenie jakie są przejawy motywacji pozaseksualnych, które mogą wiązać się z angażowaniem w zachowania związane z AB/DL.
Metodologia
Przeprowadzono analizę materiału zastanego w formie wybranych wypowiedzi (n=85) użytkowników forum Internetowego FetLife. Analizując materiał wykorzystano teorię ugruntowaną zgodnie z propozycją Charmaz.
Omówienie najważniejszych wyników
Przynajmniej dla części osób ze społeczności AB/DL doświadczenia związane z noszeniem pieluch są opisywane przy użyciu odczuć innych niż seksualne (np. odprężenie, szczęście, brak zmartwień, komfort). Co interesujące, osoby podejmujące zachowania opisywane jako AB/DL mogą się bawić dziecięcymi zabawkami w czasie odgrywania ról z okresu dzieciństwa, jednak przynajmniej dla części osób nie jest to stymulujące zajęcie.
Powyższe obserwacje pozostają zgodne z ostatnimi badaniami wskazującymi na to, że zachowania związane z AB/DL nie zawsze podejmowane są z motywacji seksualnej.
Podsumowanie
Na podstawie przeprowadzonej analizy materiału zastanego stwierdzono, że przynajmniej dla części osób angażujących się w zachowania związane z AB/DL, obok pobudzenia seksualnego, osoby ze społeczności AB/DL mogą doświadczać przeżyć o charakterze pozaseksualnym, które mogą być dla nich motywem angażowania się w zachowania związane z odgrywaniem ról z okresu dzieciństwa.
Ograniczenia metodologiczne
Celem badań nie było poszukiwanie zależności, tylko opis materiału zastanego w formie postów internetowych, zatem generalizacja wniosków nie jest możliwa. Ponadto należy zauważyć, że sam analizowany materiał kształtował się w określonej sytuacji społecznej, jaką jest dyskusja pomiędzy użytkownikami forum internetowego.
Zmiany dokonane w kryteriach diagnozowania DSM -V w stosunku do DSM -IV powodują, że parafilia nie musi być diagnozowana jako zaburzenie a traktowana jako przejaw różnic indywidualnych w zakresie seksualności. Z uwagi na to, że kryteria diagnostyczne wykorzystywane są w praktyce biegłych sądowych seksuologów rodzi to określone implikacje dla sądownictwa.
Cel pracy:
Przedstawienie różnic w klasyfikowaniu zaburzeń parafilicznych między systemami ICD-10 i DSM –V oraz wskazanie jak te różnice mogą wpływać na opinie biegłych sądowych w dziedzinie seksuologii.
Wnioski:
Biegli sądowi dysponują różnymi kryteriami diagnostycznymi a ich wybór nie jest obligatoryjny. Stosowanie różnych systemów diagnostycznych prowadzi do różnic w formułowanych przez nich opiniach. Uznanie danej osoby za zaburzoną lub nie może zależeć od przyjętego systemu diagnostycznego. W sądownictwie jest to różnica, która może rozstrzygać o stwierdzeniu zachowania patologicznego bądź nie.
Ograniczenia metodologiczne:
Trudno formułować wnioski w sytuacji małej ilości dostępnego materiału badawczego. Opinie biegłych seksuologów trafiają do sędziego i nie są dostępne badaczom. Niewielu jest biegłych, którzy są jednocześnie praktykami i badaczami. Zbyt mało jest danych, które kryteria stosowane są częściej przez polskich biegłych sądowych w dziedzinie seksuologii, których dodatkowo jest niewielu.
Przeprowadzono badanie wśród 117 osób (92,3% kobiet, n=108; 7,7% mężczyzn, n=9). Uczestnikom badania zaprezentowano Kwestionariusz Inteligencji Emocjonalnej (INTE) oraz Ethical Sensitivity Scale Questionnaire (ESSQ). Pomiędzy wynikiem ESSQ a wynikiem INTE stwierdzono związek (r=0,63; p<0,001). Stwierdzono korelacje istotne statystycznie pomiędzy wynikiem INTE, a wszystkimi wrażliwości etycznej ESSQ, z wyjątkiem jednego wymiaru.
Wyniki mogą stanowić powód do dyskusji nad zasadnością stosowania treningów w zakresie rozwijania inteligencji emocjonalnej oraz uzasadnić pracę nad opracowywaniem programów jej rozwijania, przy odpowiednich podstawach empirycznych.
Celem wystąpienia jest przedstawienie postulowanych charakterystyk psychologicznych mających opisywać narcyzów seksualnych oraz przedstawienie problemu na ile narcyzm seksualny jest zjawiskiem odrębnym w porównaniu do narcyzmu.
Uważa się, że narcyzów seksualnych charakteryzuje brak potrzeby intymności, a partnerzy są wykorzystywanie przedmiotowo do zaspokojenia potrzeb narcyzów seksualnych.
Narcyzm wiąże się z większą częstotliwością używania języka zawierającego słowa odnoszące się do seksualności. Wykazano, że narcyzi przejawiają wiele atrakcyjnych cech, co może być przyczyną dla których częściej doświadczają oni kontaktów seksualnych.
Narcyzm nie wiąże się wyłącznie z życiem seksualnym. Doniesienia wskazują również na to, że narcyzi przejawiają wysoką samoocenę oraz żywią przekonanie, że powinni być lepiej traktowani.
Przedstawiono wiele badań nad narcyzmem i jego związkami z manipulacją, czy też z życiem życiem seksualnym. Trudno jest natomiast o dostrzeżenie wyraźnej granicy pomiędzy narcyzami a narcyzami seksualnymi. Niezbędne są dalsze badania, które pozwolą wykazać, że prezentowane pojęcia są w istocie odrębnymi zjawiskami.
Istotne jest wskazanie możliwych przyczyn takiego stanu rzeczy, z uwagi na to, że brak wyjaśnień może prowadzić do występowania poglądów bazujących na stereotypach, które nie oddają odpowiednio rzeczywistości.
Celem pracy jest określenie wybranych zagadnień medycznych dotyczących osób ze społeczności LGB ze wskazaniem hipotetycznego podłoża obserwowanej częstszego występowania wybranych trudności medycznych i psychologicznych.
Osoby ze społeczności LGB doświadczają dyskryminacji zarówno ze strony psychologów, jak i lekarzy. Również często sama orientacja seksualna jest postrzegana jako czynnik ryzyka chorób.
Wykazano, że u lesbijek i biseksualistek występuje większe ryzyko wystąpienia raka sutka. Możliwym wyjaśnieniem jest fakt, że lesbijki i biseksualistki rzadziej zachodzą w ciążę.
U osób ze społeczności LGB występują częściej m.in. zaburzenia lękowe, zaburzenia nastroju, czy też próby samobójcze. Różnice te mogą wynikać z tego, że osoby ze społeczności LGB doświadczają stresu mniejszościowego, który przekłada się negatywnie na ich funkcjonowanie psychiczne. Stwierdzono, że problemy ze znalezieniem partnera tej samej płci wiążą się z występowaniem zachowań samobójczych.
Wiele z problemów medycznych i psychologicznych spotykanych częściej wśród osób ze społeczności LGB może mieć źródło w braku akceptacji społecznej. Niezbędne są jednak dalsze badania empiryczne są niezbędne do zweryfikowania hipotez dotyczących możliwych wyjaśnień częstszego występowania zaburzeń w tej populacji.
The aim of this paper is to compare the sexual intelligence with other intelligence constructs, such as social intelligence and emotional intelligence.
On one hand, the sexual intelligence seems to be similar to social intelligence, but on the other hand, the sexual intelligence may be more useful than the social intelligence to predict social interactions of sexual nature.
The sexual intelligence might be connected with the emotional intelligence. It has been proven that emotional intelligence is connected with the quality of close relationships and that may also be the case for the sexual intelligence.
Sexual intelligence seems to be another psychological construct created to describe the human intelligence, but further research is needed to prove that it differs from social or emotional intelligence.
Ze względu na niedobór danych empirycznych, podjęliśmy próbę zbadania przekonań polskich internautów na temat randkowania w Internecie.
Uczestnikom badania została zaprezentowana ankieta obejmująca pytania na skali nominalnej. Grupę badawczą stanowiło 104 osób (66 kobiet, 38 mężczyzn) w wieku 17-49 lat (średnia wieku 24,4 lata, SD=5,7), w tym 74 osób heteroseksualnych i 30 nieheteroseksualnych.
Nie zaobserwowano istotnego związku pomiędzy korzystaniem z portali randkowych a odpowiedzią badanych na pytania: „Czy uważasz, że portal randkowy jest dobrym miejscem na poznanie nowych osób” i „Czy uważasz, że portal randkowy jest dobrym miejscem na poznanie stałego partnera?” (p>0,05).
67% badanych uważa spotkania z osobą poznaną za pośrednictwem portali randkowych za bezpieczne. Przekonanie to nie zależy od płci ankietowanych.
Osoby nieheteronormatywne korzystały z portali randkowych istotnie częściej (57%) w porównaniu z heteroseksualistami (43%) (X2=27,48; df=1, p<0,05).
Zarówno w przypadku kobiet, jak i mężczyzn nie zanotowano istotnej statystycznie korelacji pomiędzy korzystaniem z portali randkowych a odpowiedzią na pytanie: „Portale randkowe są przeznaczone tylko dla ludzi, którzy nie radzą sobie ze znalezieniem partnera w tradycyjny sposób”. W świetle statystyk dotyczących częstości korzystania przez Polaków z portali randkowych zaskakuje jednak fakt, że aż 25% badanych odpowiedziało na to pytanie twierdząco.
Orientacja seksualna nie pozostaje obojętna względem przekonań społecznych na temat portali randkowych. Badani zdają się także upatrywać w portalach randkowych więcej szans niż zagrożeń.
Infantylizm parafiliczny (dalej: ab/dl) stanowi parafilię wyrażającą się m.in. zespołem zachowań w którym pobudzenie erotyczne osiąga się poprzez odgrywanie ról z okresu niemowlęcego. Nie wykazano powiązań ab/dl z pedofilią. Celem badania było określenie, czy istnieje związek pomiędzy ab/dl a oceną funkcjonowania własnego bliskiego związku oraz próbę odpowiedzi na pytanie, czy należy zalecać konsultacje seksuologiczne dla par na podstawie faktu stwierdzenia występowania ab/dl. Uczestnikom badania została zaprezentowana ankieta obejmująca pytania na skali nominalnej oraz przedziałowej. Zaprezentowano również pytania wchodzące w skład Skali Satysfakcji ze Związku. Grupę badawczą stanowiło 29 osób (1 kobieta, 28 mężczyzn) w wieku 17-49 lat (średnia wieku 24,4 lata, SD=7,4), z czego 18 osób pozostaje w bliskim związku. Grupę kontrolną stanowiło 48 osób (31 kobiet, 17 mężczyzn) w wieku 18-45 lat (średnia wieku 22,4 lata, SD=4,1), z czego 25 osób pozostaje w bliskim związku. Dla 55% osób badanych ab/dl jest źródłem podniecenia seksualnego. 67% badanych zadeklarowało, że uprawiało seks z użyciem elementów ab/dl, natomiast 55% badanych zadeklarowało, że seks z użyciem elementów wiążących się z ab/dl nie jest niezbędny do uzyskania przez nich pełnej satysfakcji seksualnej. Pomiędzy grupą badawczą a grupą kontrolną nie stwierdzono różnic w zakresie oceny stopnia satysfakcji z uprawianego seksu ze swoim partnerem. Osoby z grupy badawczej w mniejszym stopniu od osób z grupy kontrolnej deklarują, że są one pewne trwałości własnego bliskiego związku (Z=-2,03, p<0,05). W przypadku pozostałych pytań wchodzących w skład Skali Satysfakcji ze Związku nie stwierdzono istotnych statystycznie różnic pomiędzy grupami. Wyniki badania stanowią zaledwie wstęp do oceny funkcjonowania bliskich relacji w kontekście ab/dl. Najprawdopodobniej ab/dl nie wykazuje związku z funkcjonowaniem bliskich związków i tym samym nie ma potrzeby stosowania zaleceń poradnictwa i terapii seksuologicznej w kontekście bliskiej relacji. Niewykluczone jest jednak, że istnieją inne czynniki związane z ab/dl, które predysponowałyby do konsultacji seksuologicznej.
Uczestnikom badania została zaprezentowana ankieta obejmująca pytania na skali nominalnej oraz pięciostopniowej skali przedziałowej. Grupę Polaków stanowiło 66 osób (44 kobiety, 22 mężczyzn) w wieku 18-33 lat (średnia wieku 21,7 lata; SD=2,7). Grupę Niemców stanowiło 32 osoby (25 kobiet, 7 mężczyzn) w wieku 19-34 lat (średnia wieku 23,47 lata; SD=3,52). Do grupy badawczej nie włączono osób, które zadeklarowały, że nie pozostają obecnie w bliskim związku.
Polacy istotnie częściej zgadzają się ze stwierdzeniem: „Uważam, że używanie czułych słów w stosunku do mojego partnera / mojej partnerki poprawia z nim / nią relacje” (średnia=4.38) w porównaniu do grupy niemieckiej (średnia 3.53; t=4.03, df-96, p<0,001). Polacy również częściej zgadzają się ze stwierdzeniem: "Kiedy jestem szczęśliwy mam większą ochotę na używanie czułych słów w stosunku do mojego partnera / mojej partnerki" (średnia=4.5) w porównaniu do grupy niemieckiej (średnia=3.94; t=2.72, df=96, p<0,05).
Wyniki badania wskazują na istnienie wielu różnic pomiędzy próbą polską a niemiecką, które mogą być związane z różnicami językowymi.
Badanie będzie musiało zostać w przyszłości powtórzone dla wykluczenia alternatywnych przyczyn zmienności wyników: nieprawidłowego przetłumaczenia ankiety; różnic kulturowych niezwiązanych z językiem. Przyszłe badania powinny także uwzględnić rolę inteligencji emocjonalnej.
Uczestnikom badania została zaprezentowana ankieta obejmująca pytania na skali nominalnej oraz pięciostopniowej skali przedziałowej. Grupę kobiet stanowiło 44 osób w wieku 19-31 lat (średnia wieku 21,52 lata; SD=2,09). Grupę mężczyzn stanowiło 22 osób w wieku 19-33 lat (średnia wieku 22,14 lata; SD=3,52).
Kobiety istotnie częściej zgadzają się ze stwierdzeniem: „Lubię gdy mój partner / moja partnerka używa w rozmowach ze mną czułych słów” w porównaniu do grupy mężczyzn (Z=2.82; p<0,05). Pomiędzy kobietami i mężczyznami nie stwierdzono różnic w odpowiedzi na następujące pytania: „W interakcjach z moim partnerem / moją partnerką stosuję różnorodne czułe wyrażenia w stosunku do niego / do niej” oraz „Staram się zwracać w sposób czuły do mojego partnera w codziennych sytuacjach” (p>0,05).
Przyczyny uzyskanych wyników mogą być związane z różnicami wynikającymi z odmiennej emocjonalności kobiet i mężczyzn. Mogą również wynikać z tego, że mężczyźni ze względu na pewne wymagania społeczne niechętnie przyznają się do tego, że lubią słyszeć czułe słowa.
Ze względu na niedobór danych empirycznych, podjęliśmy próbę zbadania przekonań na temat ważności komponentów inteligencji emocjonalnej w kontekście funkcjonowania bliskich związków. Uczestnikom badania została zaprezentowana ankieta obejmująca pytania na skali nominalnej oraz pięciostopniowej skali przedziałowej. Grupę badawczą stanowiło 39 osób (26 kobiet, 13 mężczyzn) w wieku 18-32 lat (średnia wieku 22 lata, SD=2,47), z czego 20 zadeklarowało, że pozostaje w bliskim związku. Wykorzystaliśmy definicję inteligencji emocjonalnym w modelu zdolnościowym (Mayer i Salovey) oraz Skalę Satysfakcji ze Związku (Acker i Davis).
85% badanych zadeklarowało, że wie czym jest inteligencja emocjonalna. Badani w największym stopniu zgadzają się z tym, że komponent inteligencji emocjonalnej obejmujący umiejętność rozumienia emocji jest istotny w funkcjonowaniu bliskich związków.
Stwierdzono istotne korelacje pomiędzy przekonaniem o ważności danego komponentu inteligencji emocjonalnej a stwierdzeniem odnoszącym się do funkcjonowania bliskiego związku. Im dana osoba w większym stopniu zgadza się ze stwierdzeniem, że umiejętność regulowania emocji tak, by wspomagać rozwój emocjonalny i intelektualny jest ważne w funkcjonowaniu bliskich związków, tym m.in. rzadziej deklaruje, że jest mocno zaangażowana w utrzymanie związku czy uważa własny związek za coś stałego.
Wyniki badania wskazują na to, że ludzie postrzegają komponenty składające się na inteligencję emocjonalną jako istotne w funkcjonowaniu bliskich związków. Wyniki wskazują również na istnienie przekonań, które mogą się wiązać z funkcjonowaniem bliskiego związku.
Podjęto się weryfikacji empirycznej założeń psychoanalitycznych. Badanym zaprezentowano m.in. skale SES i SWLS korelujące w umiarkowanym stopniu z lękiem oraz KSP, obejmujący m.in. styl przywiązaniowy „Lękowo-ambiwalentny”.
Grupę uczestników badania stanowiło 39 osób (38 mężczyzn) identyfikujących się z różnymi przejawami infantylizmu parafilicznego. Średni wiek badanych wyniósł 22.9 lat (SD=7.0).
Grupa badawcza w porównaniu do próby normalizacyjnej skali SWLS dla mężczyzn wykazuje mniejszy wynik ogólny (d=-0.03), mniejszy wynik ogólny skali SES (d=-0.30). Wyniki infantylistów parafilicznych są w większym stopniu zróżnicowane. W przypadku KSP stwierdzono, że grupa badawcza w porównaniu do próby normalizacyjnej dla mężczyzn wykazuje większy wynik ogólny stylu przywiązaniowego „Lękowo-ambiwalentnego” (d=0.14), większy stylu „Bezpiecznego” (d=1.7) oraz mniejszy „Unikowego” (d=-2.23).
Należy stwierdzić, że infantylistów parafilicznych cechuje takie samo poczucie satysfakcji z życia w porównaniu do próby normalizacyjnej mężczyzn. Wyniki badania wskazują na to, że osoby identyfikujące się z infantylizmem parafilicznym przejawiają w niewielkim stopniu mniejszą samoocenę. W przypadku wymiarów KSP odnotowano znaczące różnice, z czego najbardziej zaskakujące jest to, że infantyliści parafiliczni wykazują znacznie większe nasilenie stylu „Bezpiecznego” oraz mniejsze stylu „Unikowego”.
Wyniki badanie nie świadczą na korzyść wyjaśnienia psychoanalitycznego, ale również nie przeczą mu. Na podstawie uzyskanych wyników nie można pośrednio wnioskować o wyższym poziomie lęku w badanej grupie, chociaż należy odnotować, że lęk został zaznaczony w przypadku stylu przywiązaniowego „Lękowo-ambiwalentnego”. Należy jednak zaznaczyć, że teoria psychoanalityczna zakłada możliwość nieuświadomienia sobie przez jednostki przeżywanego przez nie lęku - zbadanie tego aspektu za pomocą miar obiektywnych będzie niezwykle trudne, o ile w ogóle możliwe do wykonania.
Niektóre podejścia psychoterapeutyczne mogą sprzyjać postrzeganiu wszystkich parafilii jako schorzeń. Możliwe, że występują trudne sytuacje konfliktowe, w których pacjent wykazujący parafilie, jednak nieodczuwający ich jako źródła cierpienia, jest namawiany przez psychoterapeutę do rozpoczęcia leczenia w kierunku usunięcia parafilii.
The aim of this study is to present disorders of sexual preferences (paraphilias) as they occur in the psychotherapy praxis and to discuss the ethical considerations concerning paraphilias. The formulation of practical recommendations was attempted. At the moment, the scientific community is divided, classifying paraphilias as medical conditions or variants of sexual preferences that do not require treatment. The second view remains most popular. More attention is drawn to the behavioral diversification of people in whom paraphilias are present. Paraphilias concern the pathological as well as non-pathological sexual aberrations. Pathological aberrations are related to problems of sexual nature, and the non-pathological aberrations that entrail from social standards of the given society. Thus, paraphilias may be considered as medical conditions requiring treatment or non-specific sexual preferences which do not benefit from a psychotherapist’s intervention. In the second case, a conflict between moral values of the patient and the therapist may occur. This aspect is widely tackled in Polish psychologists’ and psychotherapists’ codes of practice. Both of the above mentioned approaches are important to understand for practicing professionals, because they determine the direction of therapeutic work. Some of psychotherapeutic approaches may favor perceiving all paraphilias as illnesses. It is possible that in such a situation, a patient who does not suffer from his paraphilia may be urged to start treatment to eliminate the disorder by his psychotherapist.
Paraphilic infantilism is one of the fetishistic paraphilias (disorders of sexual preferences). For paraphilic infantilist, preferred sexual partner is an adult, who is behaving like a child would and / or using children's items.
Pedophilia also belongs to paraphilias. The pedophiles have a sexual interest in children, which may involve the use of a minor as a sexual partner, as opposed to paraphilic infantilism.
Paraphilic infantilism is not associated with pedophilia. There is no direct or indirect empirical evidence that would indicate such a link. There is a theoretical proposition, according to which paraphilic infantilism and pedophilia are associated with different sexual interests. Further research is needed, including verification of the hypothesis claiming that paraphilic infantilism is not characterized by selected correlates associated with pedophilia.
Pedofilia i infantylizm parafiliczny mogą być powszechnie ze sobą utożsamiane przez osoby nieposiadające odpowiedniej wiedzy na temat ich charakterystyki i różnicowania. Celem wystąpienia jest przedstawienie różnic między pedofilią i infantylizmem parafilicznym. Różnicowanie pomiędzy nimi posiada istotne znaczenie z punktu widzenia klinicznego oraz prawnego.
Infantylizm parafiliczny należy do parafilii fetyszystycznych (zaburzeń preferencji seksualnych). W przypadku infantylistów parafilicznych preferowanym partnerem seksualnym jest osoba dorosła przejawiająca dziecięce zachowania i/lub korzystająca z dziecięcych przedmiotów.
Pedofilia również należy do parafilii. W odróżnieniu jednak od infantylizmu parafilicznego pedofile wykazują zainteresowanie seksualne dziećmi, co może się wiązać z wykorzystaniem nieletniego jako partnera seksualnego.
Infantylizm parafiliczny nie jest wiązany z pedofilią. Nie przedstawiono pośrednich ani bezpośrednich dowodów empirycznych, które mogłyby świadczyć o takim powiązaniu. Przedstawiono propozycję teoretyczną, wedle której infantylizm parafiliczny i pedofilia wiążą się z odmiennymi zainteresowaniami seksualnymi. Konieczne są dalsze badania w tym kierunku, obejmujące m.in. weryfikację hipotezy twierdzącej, że infantylistów parafilicznych nie charakteryzują wybrane korelaty związane z pedofilią.
z użytkowaniem rozwiązań tego rodzaju w praktyce jest brak informacji dotyczącej podstaw dokonywanych klasyfikacji. Innymi słowy, znana jest dokładność klasyfikacji oraz ilość popełnianych błędów przy klasyfikacji przez inteligentny klasyfikator, natomiast nie zapewnia się uzasadnienia dla dokonania odpowiedniej klasyfikacji. Owa wytłumaczalność przyczyn klasyfikacji modeli uczenia maszynowego jest jednym z warunków wdrażania do praktyki modeli sztucznej inteligencji.
Celem badania jest opisanie elementów ciała i/lub otoczenia, kluczowych w dokonywaniu klasyfikacji przez sieć neuronową Fenrir, pozwalających różnicować zdjęcia przedstawiające materiały pornograficzne z udziałem małoletnich dziewcząt przed okresem dojrzewania oraz w przypadku dojrzałości seksualnej. Prowadzenie badań w tym kierunku jest istotne, ponieważ uzyskana została wiedza, która pozwala na oszacowanie rzetelności dokonywanej klasyfikacji oraz jej wiarygodności
z punktu widzenia biologii sądowej.
Procedura badawcza polegała na losowym wyborze 50 zdjęć z bazy danych materiałów pornograficznych z udziałem dzieci oraz osób dorosłych, przekazanych wcześniej do celów badawczych. Zaimportowano sieć neuronową Fenrir, zaimplementowano algorytm CAM umożliwiający wskazanie obszarów anatomicznych, które były decydujące dla predykcji dokonanej przez sieć neuronową. Opisano powyższe obszary oraz porównano je z wynikami badań antropologicznych, wskazujących na osiągnięcie danego etapu w rozwoju fizycznym.
Użyta sieć neuronowa w niemal wszystkich przypadkach dokonała poprawnej klasyfikacji wylosowanych zdjęć. Do obiektów, które wydają się mieć największe znaczenie w klasyfikacji, należą piersi, twarz oraz wargi sromowe mniejsze. Kończyny oraz wargi sromowe większe zdają się nie mieć znacznego udziału w dokonywanej klasyfikacji.
Uzyskane wyniki prowadzą do wniosku, że sieć neuronowa Fenrir może zostać uznana
za rozwiązanie o wysokiej trafności teoretycznej. Omówione zostały ograniczenia metodologiczne przeprowadzonych badań.
Data augmentation consists in adding slightly modified copies of the existing data to the training set, which increases the total amount of data and generally results in better results obtained by machine learning algorithms. The fast.ai library has some predefined values for data augmentation hyperparameters for visual data. It is claimed that these predefined parameters are to be the best for most data types, however, no empirical support for this statement has been provided. The aim of this project is to determine whether the default hyperparameter values for data augmentation in the fast.ai library are indeed optimal for the highest accuracy for image classification tasks. In order to answer this question, a detailed research was conducted, consisting of a series of experiments for subsequent data augmentation tools (rotation, magnification, contrast change, etc.). Three variables were modified for each tool: 1. maximal and minimal value of transformation (depending on the transformation type), 2. probability of the transformation, 3. padding behavior. The results are published in open-source repositories (Open Science Framework and GitHub, DOI:10.17605/OSF.IO/38UJG).
Paraphilias are defined as relatively constant sexual preferences for contact with specific objects or undertaking a specific type of sexual activity that is not considered a normative sexual activity. Paraphilias are generally attributed to men, however, it has been suggested that in the non-clinical population, selected paraphilias may occur in men and women with equal frequency. A study on 74 persons, including 50 women and 24 men, was conducted. The participants of the study were presented with the Polish translation of the Paraphilia Scale tool (Seto, Lalumière, Harris and Chivers, 2012). It has been noted that there were differences between men and women regarding the incidence of paraphilias and the expression of paraphilic behavior in their life. The biggest differences concerned sadistic preferences. No differences have been observed regarding the preferences for transvestic fetishism and fetishism. These results lead to the conclusion that men, compared to women, may indeed present selected paraphilias more often. However, it should be taken into consideration that observed differences were not notable. Women, too, express paraphilic behavior relatively often, and evaluate selected paraphilic behaviors as arousing.