Papers by Elisavet Arseniou
ΧΑΡΤΗΣ 69 {ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ } Αφιέρωμα: Αλέξανδρος Σχινάς, 2024
https://www.hartismag.gr/hartis-69/afierwma/i-aithentiki-adimonia-toi-aleksandroi-skhina
1998: (Μεταξύ μοντερνισμού και πρωτοπορίας: η εναλλακτική ελληνική λογοτεχνία στην δεκαετία του 1... more 1998: (Μεταξύ μοντερνισμού και πρωτοπορίας: η εναλλακτική ελληνική λογοτεχνία στην δεκαετία του 1960), περ. Journal of Modern Hellenism, τεύχος 15, Χειμώνας, σ.167-215.
Journal of Avant-Garde Studies, 2022
This paper explores how classical antiquity was dealt with by Greek radical postmodernism of the ... more This paper explores how classical antiquity was dealt with by Greek radical postmodernism of the late twentieth century. It focuses on the work of the renowned writer Nanos Valaoritis, whose short story A Classical Education (1990) ironically and playfully summarizes the disenchantment, confusion, sense of inadequacy and need for transcending antiquity. The following issues are studied: a) postmodernist visualization of antiquity; b) the 'situational' classicism activated by aesthetic conversion (détournement) of the 'classics'; c) anti-modernism as a critique of Greek modernists. The term '"equarrent" classicism' , coined by Valaoritis, is introduced as a process of 'paralogical' conditioning of the classics by post-colonial contemporaneity.
Poeticanet, 2022
The passage to postmodernism: the radical turn of Nanos Valaoritis Elizabeth Arseniou Antiquity h... more The passage to postmodernism: the radical turn of Nanos Valaoritis Elizabeth Arseniou Antiquity has always been a board on which Greek writers played their games. Greek modernists, who claimed a place in the literary canon, were called upon to manage the Classics, the addressing of which was an issue much more complicated than a purely artistic, yet still paralogical, debate over imitation, high culture, education, and the aesthetics of antiquity by the deniers and descendants of any kind of classicism. 1 The collision between ancient and Modern Greeks was basically a political and ideological issue involving a divisive paradox: denial and integration at the same time. The paradoxical combination of acceptance and resistance to the ancient past has been a symptom of both, the impediment of westernization-based on the western European roots in the 'archaeophilic' renaissance-and the retrieval of the Classics as a reterritorialization of Greek antiquity in the modernist present. The modernist Greek project was arduous: the Greek poets laureate, George Seferis and Odysseus Elytis, established their poetics in terms of the West combining it with their more intimate and proximate East; the complex way in which Greek modernism responded towards both, East (Asian Minor) and West (European) routes still persists as an important issue in Modern Greek studies. 2 Indeed, the most systematic attempt to assimilate the westernized Classics by the moderns was made by the Greek modernists in the 1930s. 3 1 Winckelmann's classical ideal as a coagulation of those imperatives already set the basis of the paradoxical comparison of the ancients and the moderns. According to Larson "in conferring absolute value upon the formal particularities of a single historical period, Winckelmann involves himself in a paralogism. Greek sculpture, when approached as an aesthetic achievement, affords the only reliable rule for creation. Greek sculpture, when approached on the basis of grounds and causes, must be described as a unique historical phenomenon, since its conditions cannot be recreated. In other words, Greek art is inimitable, yet furnishes the sole basis for imitation. This contradiction emerges quite naturally from Winckelmann's extended comparison of the ancients and moderns." (Larson 1976: 400). 2 Descending form Smyrna, the modern Turkish Ιzmir, Seferis' family was repatriated in Greece after the Asia Minor war in 1922. Gerhard Emrich, and Jocelyn Pye demonstrated that "Byzantium" for Seferis "exists only on the side, in his academic studies, but not where his poems are created." (Emrich 1992:197) Elytis's Prosanatolismoi (Orientations), on the other hand, explore the Orient in a Eluardean way. According to Leontis "The advocates of Romiosyni (a term opposed to Hellenism) extolled the Byzantine and Ottoman-Christian popular heritage, with its demotic language and folk songs, alongside an idealized ancient genealogy" (Leontis 1991:195). 3 The milestones of the main discussions about Greek modernism are two collective publications in the 1990s, Modernism in Greece? (Layoun, 1990) and Greek Modernism and beyond (Tziovas, 1997); notably, there is no question mark in the second book. About the narratives of constructing Greek modernism during the 1930s, see
All rights reserved © 2017, Modern Greek Studies Association of Australia and New Zealand. Reprod... more All rights reserved © 2017, Modern Greek Studies Association of Australia and New Zealand. Reproduced with permission of the publisher.Please note: This article is in Greek. The Paradox of Infinite Identity in Nanos Valaoritis: The subject of Nanos Valaoritis’ writing is investigated through the theses of Whitehead and Deleuze on the construction of an infinite identity with binary direction, future and historic, passive and active, causal and effective. The paradox of this identity is that language itself exceeds the limits and restores them in an endless balancing of a limitless becoming, resulting in the loss (reversal) of the name. The personal uncertainty is an objective structure of the “pure Event”, to the extent that it is moving in two directions simultaneously, thus fragmenting the subject to capture the “New”. The event, along with the extension, the intension and the appearance of eternal objects, creates the conception of the New, which includes the form, the subjective...
περιοδικό Χάρτης, τ. 45, Σεπτέμβριος., 2022
Μνήμες Τεχνών Θραύσματα Ιστορίας, 2021
Εισαγωγή – Επιμέλεια Ανδρέας Μαράτος 1821-2021 – Μνήμες Τεχνών Θραύσματα Ιστορίας, Συλλογικό, Νήσ... more Εισαγωγή – Επιμέλεια Ανδρέας Μαράτος 1821-2021 – Μνήμες Τεχνών Θραύσματα Ιστορίας, Συλλογικό, Νήσος 2021, 337-350.
ΧΑΡΤΗΣ 42 {ΙΟΥΝΙΟΣ 2022}, 2022
2006:, περ. Νέα Συντέλεια: Λογοτεχνία – Τέχνες – Θεωρία, Τεύχος 5–6-7, Άνοιξη, σ.32-50.
Journal of Modern Greek Studies, 2012
Greek Modernism and Beyond. Ed. Dimitris Tziovas …, 1997
16 The Emergence of a Hybrid Avant-Garde: The Response of the Magazine Pali to Greek Modernism El... more 16 The Emergence of a Hybrid Avant-Garde: The Response of the Magazine Pali to Greek Modernism Elizabeth Arseniou The ... The emergence of new cultural possibilities in Greece, due mainly to the democratic liberalism of George Papandreou's government, created the ...
Ποιητική 27, Άνοιξη Καλοκαίρι 2021, σ.161-182., 2021
Ο Νίκος Εγγονόπουλος και η Επανάσταση του 1821, Βιβλιόραμα, σ.8-24, 87-99., 2021
7 μελέτες για τον Κ.Π. Καβάφη, Μανδραγόρας, 2018
Ι. Βεντούρα, ΤΑΝΑΪΣ – Τάναϊς και Κυκλώνιο, σ. 85-88, Νίκας, 2020
Πρακτικά του Συνεδρίου Ελληνική Λογοτεχνική Κριτική αφιερωμένου στη μνήμη του Παναγιώτη Μουλλά, σ. 33, 70-82, Σοκόλη, 2018
Λεωνίδας Χρηστάκης: Ζωγράφος, ποιητής και εκδότης, μια πολύχρωμη, πολύπλευρη προσωπικότητα της πρωτοπορίας, «Εκδόσεις των συναδέλφων», σ.82-98, 2019
Εφ. Τα Νέα, 2019
Εφ. Τα Νέα, Δευτέρα 16/9/2019, σ.54 Εάν, όπως ειπώθηκε, ο 19ος αιώνας τελείωσε για την Ελλάδα το ... more Εφ. Τα Νέα, Δευτέρα 16/9/2019, σ.54 Εάν, όπως ειπώθηκε, ο 19ος αιώνας τελείωσε για την Ελλάδα το 1922, ο πρόσφατος θάνατος του Νάνου Βαλαωρίτη, γεννημένου έναν χρόνο πριν, σηματοδοτεί για αρκετούς από μας, μαθητές, φίλους, και αναγνώστες του, το τέλος του 20 ου . Το πέρασμα του Νάνου από την πνευματική ζωή της χώρας μας ήταν καθοριστικό για πολλούς λόγους:
Uploads
Papers by Elisavet Arseniou
Το ποίημα αυτό δεν το περιέλαβε ο Εγγονόπουλος σε συλλογή του όσο ζούσε. Το τελικό προσχέδιό του μάλλον τοποθετείται χρονικά στο 1947, έτος που συμπίπτει με τη διοργάνωση της πρώτης ατομικής έκθεσης έργων του Θεόφιλου από το Βρετανικό Συμβούλιο. Η ζωγραφική του Θεόφιλου είχε ήδη ανακαλυφθεί το 1929 από τον Τεριάντ και έκτοτε εκτιμήθηκε και αναδείχθηκε από τη λεγόμενη γενιά του ’30, έχοντας μια σταθερή παρουσία στο έργο του Εγγονόπουλου. Το γεγονός ότι το À Revoir: Theophilos διαφοροποιείται τεχνικά και ειδολογικά από τα υπόλοιπα ποιήματά του την περίοδο αυτή, καθώς πρόκειται για ένα κείμενο περισσότερο προσωπικό και συγχρόνως μεταβατικό μεταξύ δύο κρίσιμων εκδόσεων: του Μπολιβάρ (1944) και της συλλογής Στην κοιλάδα με τους Ροδώνες (1978), μπορεί να δικαιολογεί την απόφαση του Εγγονόπουλου να μην προχωρήσει στην έκδοσή του. Σε αυτή φαίνεται πως συνέβαλε και το τεταμένο πολιτικό κλίμα των εμφυλιοπολεμικών χρόνων, αμέσως μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, που οδήγησε στη χρήση του Θεόφιλου ως πεδίου ιδεολογικών αντιπαραθέσεων και προσεταιρισμών, στο πρόσωπο του οποίου διακυβευόταν η πνευματική ηγεμονία.
Poetry collection of texts produced in the last decade.