NELLIE KARAVIA
I have a bachelor’s degree in Greek Culture, a MA in Greek Language and Literature and a MSc in Cultural Organizations Management. I am interested in sociolinguistics and I am currently studying the use of propaganda in order to form public opinion and provoke consensus.
less
Related Authors
InterestsView All (10)
Uploads
Papers by NELLIE KARAVIA
Στην Αθήνα, ειδικά, όχι μόνο δεν επιτρεπόταν να κυκλοφορεί δημόσια παρά μόνο σε γιορτές και κηδείες, αλλά θεωρούνταν τιμημένη η γυναίκα για την οποία δεν γινόταν λόγος ούτε για τις αρετές της ούτε για τα ελαττώματά της . Από την άλλη οι Σπαρτιάτισσες γνώριζαν, τηρουμένων των αναλογιών, πολύ μεγαλύτερη ελευθερία. Λέγεται μάλιστα ότι οι Σπαρτιάτες ζούσαν με ευπρέπεια, ενώ οι Λακεδαιμόνισσες επιβάλλονταν στους άντρες τους και ζούσαν έκλυτη ζωή .
Στην εργασία αυτή θα αναφερθούμε στη θέση της γυναίκας στην Αθήνα και τη Σπάρτη. Θα επιχειρήσουμε να προσεγγίσουμε το θέμα, μέσα από τρεις ενότητες. Στην πρώτη ενότητα θα αναφερθούμε στην οικογενειακή ζωή των γυναικών, στη δεύτερη στην κοινωνική της ζωή και στην τρίτη στη θέση που κατείχε στην πολιτική ζωή της Αθήνας και της Σπάρτης αντίστοιχα. Στο σημείο αυτό θα πρέπει να διευκρινίσουμε ότι θα αναφερθούμε κυρίως στις γυναίκες των πολιτών καθώς για τις γυναίκες που άνηκαν στις άλλες κοινωνικές τάξεις έχουμε πολύ λίγα στοιχεία.
Στην πρώτη ενότητα της εργασίας αυτής θα προσπαθήσουμε να αναλύσουμε τις τελετές που πλαισίωναν τον δημόσιο βίο του αυτοκράτορα. Στην επόμενη ενότητα θα ασχοληθούμε με τις τελετές που είχαν να κάνουν με τον ιδιωτικό του βίο, οι οποίες ωστόσο είχαν δημόσιο χαρακτήρα. Στην τελευταία ενότητα θα επιχειρήσουμε να εντοπίσουμε το ιδεολογικό υπόβαθρο του αυτοκρατορικού αυτού τυπικού.
Drafts by NELLIE KARAVIA
Ο Chretien de Troyes ξεκίνησε μία σειρά μυθιστοριών γύρω από τους ιππότες του βασιλιά Αρθούρου που γνώρισαν τεράστια επιτυχία. Δέχθηκε επιρροές από την αρχαία μυθιστορία, τα Chansons de gest, τα τραγούδια των τροβαδούρων, τον Tristan και φυσικά από τον Οβίδιο. Ωστόσο η χάρη και η ελκυστικότητα του Cliges και της ιπποτικής μυθιστορίας δύσκολα μπορεί να εντοπιστεί στην λογοτεχνία της αρχαιότητας. Πρόκειται για μία δημιουργία των γαλλικού μεσαίωνα. Από τον Cliges δεν λείπει όμως και η Κέλτικη μελαγχολία και μυστικισμός. Αν και ο Chretien δεν ασχολείται τόσο με τις σκληρές μάχες και τις πράξεις ανδρείας αλλά με τα ιδανικά ενός «οικιακού ιπποτισμού», ωστόσο ο Mccracken διαπιστώνει ότι η ρητορική του έρωτα και του πολέμου συμπίπτουν στον Cliges.
Στην εργασία αυτή θα ασχοληθούμε με την περιγραφή και την ανάλυση τριών έργων νεότερων Ελλήνων ζωγράφων. Την αυτοπροσωπογραφία του Νικόλαου Κουτούζη, Την αυτοπροσωπογραφία με τη γυναίκα και την κόρη του Φώτη Κόντογλου και τον «Κίνδυνο- Αυτοπροσωπογραφία» του Δημοσθένη Κοκκινίδη.
Σε αυτή την εργασία θα επιλέξουμε τρία βυζαντινά καλλιτεχνικά έργα με απεικόνιση του αυτοκράτορα και θα επιχειρήσουμε να τα περιγράψουμε, να τα σχολιάσουμε τεχνοτροπικά και να διερευνήσουμε τι μηνύματα περνούσαν τα καλλιτεχνικά αυτά έργα στους βυζαντινούς θεατές. Τέλος θα προσπαθήσουμε μέσω κάποιου έργου τέχνης να αποδείξουμε ότι οι απεικονίσεις του βυζαντινού αυτοκράτορα επηρέασαν τις απεικονίσεις ξένων ηγεμόνων.
Στην εργασία αυτή θα επιχειρήσουμε να περιγράψουμε και να σχολιάσουμε τεχνοτροπικά 3 αγγεία με εικονιστικές παραστάσεις, από τη μυκηναϊκή, την γεωμετρική και την αρχαϊκή εποχή αντίστοιχα. Επίσης θα προσπαθήσουμε να ερμηνεύσουμε την αιτία της επιλογής του κάθε θέματος από τον καλλιτέχνη, αναλογιζόμενοι τις κοινωνικές και θρησκευτικές συνθήκες της εποχής.
Στο δοκίμιο αυτό θα επιχειρήσουμε να προσδιορίσουμε τις χορευτικές πρακτικές του ευρύτερου ελλαδικού χώρου και το ρόλο που έπαιξαν στη διαμόρφωση τους οι εθνοπολιτισμικές ομάδες που κατοικούσαν στις περιοχές αυτές. Για την καλύτερη μελέτη του φαινομένου θα χωρίσουμε την παρουσίαση σε τρεις ενότητες. Στην πρώτη ενότητα θα αναφερθούμε στην χερσαία Ελλάδα, στη δεύτερη στη νησιωτική και στην Τρίτη στη Μικρά Ασία.
Στο δοκίμιο αυτό θα μελετήσουμε το θεσμό της ελληνικής χριστιανικής κοινότητας κατά τη διάρκεια της Οθωμανικής κυριαρχίας. Θα αναφερθούμε στο ρόλο της κοινότητας και των κοινοτικών αρχόντων. Για τη μελέτη μας αυτή θα βοηθηθούμε από τα αποσπάσματα του Χρονικού του Παπασυναδινού, που αναφέρεται στις Σέρρες του 17ου αιώνα και του Χοτζέτιον αναγνωρίσεως εκλογής δημογερόντων, που αναφέρεται στην Αθήνα του 19ου αιώνα.
Στο δοκίμιο αυτό θα επιχειρήσουμε να προσδιορίσουμε τη λαϊκή δημιουργία. στην πρώτη ενότητα θα αναφερθούμε στα πλαίσια μέσα στα οποία κινείται, και στους παράγοντες που παίζουν καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση της. Στη δεύτερη ενότητα θα μελετήσουμε δύο βασικούς τομείς της λαϊκής δημιουργίας που είναι η μουσική και ο χορός.
Στην Αθήνα, ειδικά, όχι μόνο δεν επιτρεπόταν να κυκλοφορεί δημόσια παρά μόνο σε γιορτές και κηδείες, αλλά θεωρούνταν τιμημένη η γυναίκα για την οποία δεν γινόταν λόγος ούτε για τις αρετές της ούτε για τα ελαττώματά της . Από την άλλη οι Σπαρτιάτισσες γνώριζαν, τηρουμένων των αναλογιών, πολύ μεγαλύτερη ελευθερία. Λέγεται μάλιστα ότι οι Σπαρτιάτες ζούσαν με ευπρέπεια, ενώ οι Λακεδαιμόνισσες επιβάλλονταν στους άντρες τους και ζούσαν έκλυτη ζωή .
Στην εργασία αυτή θα αναφερθούμε στη θέση της γυναίκας στην Αθήνα και τη Σπάρτη. Θα επιχειρήσουμε να προσεγγίσουμε το θέμα, μέσα από τρεις ενότητες. Στην πρώτη ενότητα θα αναφερθούμε στην οικογενειακή ζωή των γυναικών, στη δεύτερη στην κοινωνική της ζωή και στην τρίτη στη θέση που κατείχε στην πολιτική ζωή της Αθήνας και της Σπάρτης αντίστοιχα. Στο σημείο αυτό θα πρέπει να διευκρινίσουμε ότι θα αναφερθούμε κυρίως στις γυναίκες των πολιτών καθώς για τις γυναίκες που άνηκαν στις άλλες κοινωνικές τάξεις έχουμε πολύ λίγα στοιχεία.
Στην πρώτη ενότητα της εργασίας αυτής θα προσπαθήσουμε να αναλύσουμε τις τελετές που πλαισίωναν τον δημόσιο βίο του αυτοκράτορα. Στην επόμενη ενότητα θα ασχοληθούμε με τις τελετές που είχαν να κάνουν με τον ιδιωτικό του βίο, οι οποίες ωστόσο είχαν δημόσιο χαρακτήρα. Στην τελευταία ενότητα θα επιχειρήσουμε να εντοπίσουμε το ιδεολογικό υπόβαθρο του αυτοκρατορικού αυτού τυπικού.
Ο Chretien de Troyes ξεκίνησε μία σειρά μυθιστοριών γύρω από τους ιππότες του βασιλιά Αρθούρου που γνώρισαν τεράστια επιτυχία. Δέχθηκε επιρροές από την αρχαία μυθιστορία, τα Chansons de gest, τα τραγούδια των τροβαδούρων, τον Tristan και φυσικά από τον Οβίδιο. Ωστόσο η χάρη και η ελκυστικότητα του Cliges και της ιπποτικής μυθιστορίας δύσκολα μπορεί να εντοπιστεί στην λογοτεχνία της αρχαιότητας. Πρόκειται για μία δημιουργία των γαλλικού μεσαίωνα. Από τον Cliges δεν λείπει όμως και η Κέλτικη μελαγχολία και μυστικισμός. Αν και ο Chretien δεν ασχολείται τόσο με τις σκληρές μάχες και τις πράξεις ανδρείας αλλά με τα ιδανικά ενός «οικιακού ιπποτισμού», ωστόσο ο Mccracken διαπιστώνει ότι η ρητορική του έρωτα και του πολέμου συμπίπτουν στον Cliges.
Στην εργασία αυτή θα ασχοληθούμε με την περιγραφή και την ανάλυση τριών έργων νεότερων Ελλήνων ζωγράφων. Την αυτοπροσωπογραφία του Νικόλαου Κουτούζη, Την αυτοπροσωπογραφία με τη γυναίκα και την κόρη του Φώτη Κόντογλου και τον «Κίνδυνο- Αυτοπροσωπογραφία» του Δημοσθένη Κοκκινίδη.
Σε αυτή την εργασία θα επιλέξουμε τρία βυζαντινά καλλιτεχνικά έργα με απεικόνιση του αυτοκράτορα και θα επιχειρήσουμε να τα περιγράψουμε, να τα σχολιάσουμε τεχνοτροπικά και να διερευνήσουμε τι μηνύματα περνούσαν τα καλλιτεχνικά αυτά έργα στους βυζαντινούς θεατές. Τέλος θα προσπαθήσουμε μέσω κάποιου έργου τέχνης να αποδείξουμε ότι οι απεικονίσεις του βυζαντινού αυτοκράτορα επηρέασαν τις απεικονίσεις ξένων ηγεμόνων.
Στην εργασία αυτή θα επιχειρήσουμε να περιγράψουμε και να σχολιάσουμε τεχνοτροπικά 3 αγγεία με εικονιστικές παραστάσεις, από τη μυκηναϊκή, την γεωμετρική και την αρχαϊκή εποχή αντίστοιχα. Επίσης θα προσπαθήσουμε να ερμηνεύσουμε την αιτία της επιλογής του κάθε θέματος από τον καλλιτέχνη, αναλογιζόμενοι τις κοινωνικές και θρησκευτικές συνθήκες της εποχής.
Στο δοκίμιο αυτό θα επιχειρήσουμε να προσδιορίσουμε τις χορευτικές πρακτικές του ευρύτερου ελλαδικού χώρου και το ρόλο που έπαιξαν στη διαμόρφωση τους οι εθνοπολιτισμικές ομάδες που κατοικούσαν στις περιοχές αυτές. Για την καλύτερη μελέτη του φαινομένου θα χωρίσουμε την παρουσίαση σε τρεις ενότητες. Στην πρώτη ενότητα θα αναφερθούμε στην χερσαία Ελλάδα, στη δεύτερη στη νησιωτική και στην Τρίτη στη Μικρά Ασία.
Στο δοκίμιο αυτό θα μελετήσουμε το θεσμό της ελληνικής χριστιανικής κοινότητας κατά τη διάρκεια της Οθωμανικής κυριαρχίας. Θα αναφερθούμε στο ρόλο της κοινότητας και των κοινοτικών αρχόντων. Για τη μελέτη μας αυτή θα βοηθηθούμε από τα αποσπάσματα του Χρονικού του Παπασυναδινού, που αναφέρεται στις Σέρρες του 17ου αιώνα και του Χοτζέτιον αναγνωρίσεως εκλογής δημογερόντων, που αναφέρεται στην Αθήνα του 19ου αιώνα.
Στο δοκίμιο αυτό θα επιχειρήσουμε να προσδιορίσουμε τη λαϊκή δημιουργία. στην πρώτη ενότητα θα αναφερθούμε στα πλαίσια μέσα στα οποία κινείται, και στους παράγοντες που παίζουν καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση της. Στη δεύτερη ενότητα θα μελετήσουμε δύο βασικούς τομείς της λαϊκής δημιουργίας που είναι η μουσική και ο χορός.