Drafts by Kyriakos Vlachopoulos

Το τέλος του Β’ Παγκοσμίου πολέμου συμπέφτει με την μεγάλη ανοικοδόμηση των κατεστραμμένων πόλεων... more Το τέλος του Β’ Παγκοσμίου πολέμου συμπέφτει με την μεγάλη ανοικοδόμηση των κατεστραμμένων πόλεων αλλά και με την ανοικοδόμηση των μονάδων παραγωγής. Στην Ελλάδα και την Αττική το τέλος του πολέμου σηματοδοτεί την αρχή της ανάπτυξης και της επέκτασης της πρωτεύουσας στις μέχρι τότε αδόμητες περιοχές της. Ο Κορυδαλλός δέχθηκε μεγάλο αριθμό εσωτερικών μεταναστών και ο πληθυσμός πολλαπλασιάστηκε ραγδαία μέσα σε μια περίοδο τριάντα ετών (1940-71). Η πληθυσμιακή αύξηση της περιφέρειας της Αθήνας –που ανήκει ο Κορυδαλλός- οφείλεται στο ότι υπήρχε άφθονος χώρος και η αξία γης ήταν πιο προσιτή.
Βαδίζοντας λοιπόν στη σύγχρονη πραγματικότητα του ελληνικού αστικού χώρου η παραπάνω μελέτη που αφορά τον μετασχηματισμό της πόλης του Κορυδαλλού γύρω από τις φυλακές -ως υπερτοπικό έργο υποδομής-, αναδεικνύει ιστορικά και χωροταξικά τους λόγους για τους οποίους επιλέχθηκε ένα τέτοιο έργο υποδομής να χτιστεί εντός του δήμου.

Η παρούσα εργασία επιχειρεί να παρουσιάσει τους βασικούς σταθμούς στην ανάπτυξη του εργατικού και... more Η παρούσα εργασία επιχειρεί να παρουσιάσει τους βασικούς σταθμούς στην ανάπτυξη του εργατικού και συνδικαλιστικού κινήματος από τα τέλη του 19ου αιώνα ως και τα μισά του 20ου αιώνα. Η χρονική περίοδος που εξετάζεται, ξεκινάει από την εμφάνιση των πρώτων άτυπων μορφών εργατικής οργάνωσης και τις απαρχές της βιομηχανικής ανάπτυξης και τελειώνει στο τελευταίο κεφάλαιο των χρόνων του Μεσοπολέμου που είναι η Μεταξική δικτατορία. Η μεθοδολογική προσέγγιση που χρησιμοποιείται είναι η βιβλιογραφική ανασκόπηση σε συνδυασμό με το σχολιασμό και την κριτική ανάλυση των περιεχομένων.
Αρχικά παρουσιάζεται η πρώιμη φάση του εργατικού κινήματος· οι συνθήκες δηλαδή που επικρατούσαν τον 19ο αιώνα στον Ελλαδικό χώρο και οδήγησαν στην συσπείρωσή του. Ύστερα αναλύεται το εργατικό και συνδικαλιστικό κίνημα όπως αρχίζει να ξεπροβάλλει και να καθιερώνεται στην Ελληνική επικράτεια από την περίοδο των βαλκανικών πολέμων και την Μικρασιατική καταστροφή μέχρι το 1930. Τέλος δοκιμάζεται μια συνθετική αποτύπωση των χρόνων της Μεταξικής δικτατορίας που αποτέλεσε την καθοριστικότατη φάση του εργατικού και συνδικαλιστικού κινήματος από την σκοπιά των εργατικών νομοθεσιών και των συνδικαλιστικών ελευθεριών
Η παρούσα εργασία προσπαθεί να παρουσιάσει ένα κομμάτι από το έργο του E.P Thompson ‘‘The making ... more Η παρούσα εργασία προσπαθεί να παρουσιάσει ένα κομμάτι από το έργο του E.P Thompson ‘‘The making of English working class’’. Επιχειρείται μια προσπάθεια αποσαφήνισης των βασικών εννοιολογικών πλαισίων του έργου, καθώς και παρουσίαση ενός μέρους των κριτικών που αφορούν αυτό. Η μεθοδολογική προσέγγιση που χρησιμοποιείται είναι η βιβλιογραφική ανασκόπηση σε συνδυασμό με το σχολιασμό και την κριτική ανάλυση των περιεχομένων
Η εμπειρία του εγκλεισμού που θα αποτελέσει πεδίο έρευνας της παρούσας εργασίας αποτελεί ένα γόνι... more Η εμπειρία του εγκλεισμού που θα αποτελέσει πεδίο έρευνας της παρούσας εργασίας αποτελεί ένα γόνιμο έδαφος διερεύνησης της κοινωνικής και πολιτισμικής ιστορίας της Ελλάδας του 20ου αιώνα. Θα επιχειρηθεί μα διεισδυτική ματιά στον κόσμο της φυλακής και των φυλακισμένων την δεκαετία του 1940 και συγκεκριμένα κατά την διάρκεια του εμφυλίου πολέμου.
Ο κόσμος της φυλακής αντανακλά το σύνολο της κοινωνικής και πολιτικής θέασης του πραγματικού. Αντανακλά την κοινωνία τιμωρό και την επιτήρηση του «εχθρού». Αντικατοπτρίζει την ιστορική πραγματικότητα. Στόχος της εργασίας δεν είναι να αντιμετωπίσουμε τη φυλακή ως μια κρυφή μήτρα και νόμο του πολιτικού χώρου εντός του οποίου εξακολουθούμε να ζούμε, αλλά ως ιστορικό γεγονός με συνέχειες και ασυνέχειες (περισσότερες συνέχειες βέβαια παρά ανωμαλίες που ανήκουν στο παρελθόν).

Η παρούσα εργασία επιχειρεί να παρουσιάσει τις πολιτιστικές όψεις της Μεταξικής δικτατορίας και α... more Η παρούσα εργασία επιχειρεί να παρουσιάσει τις πολιτιστικές όψεις της Μεταξικής δικτατορίας και ασχολείται κυρίως με το θέατρο ως καθοριστικό στοιχείο της πολιτιστικής αναγέννησης που προκρίνει το καθεστώς της 4ης Αυγούστου. Η μεθοδολογική προσέγγιση που χρησιμοποιείται είναι η βιβλιογραφική ανασκόπηση σε συνδυασμό με την παράθεση πρωτογενούς υλικού, όπως εφημερίδες και περιοδικά της εποχής.
Αντικείμενο της ανά χείρας εργασίας αποτελεί η ίδρυση και δημιουργία θεσμικών μορφών καλλιτεχνικής έκφρασης και πιο συγκεκριμένα αυτών που συντελούνται στην θεατρική σκηνή. Τέτοια είναι η εμφάνιση του λαϊκού θεάτρου μέσα από τους θιάσους που οργανώνει το Βασιλικό θέατρο με αφορμή την εξάπλωση της τέχνης στην επαρχία (Α’ Άρμα Θέσπιδος). Η εκπολιτιστική προσπάθεια που επιχειρείται με κινητήρια μηχανή τους θιάσους, αποτελεί στοιχείο της ιδεολογικοπολιτικής ανάδειξης του καθεστώτος. Ο πατερναλιστικός χαρακτήρας που χαρακτηρίζει το ελληνικό θέατρο της δεκαετίας του 1930 κορυφώνεται με την δημιουργία του Άρματος Θέσπιδος και κλειδώνει αυτό που το καθεστώς θεωρεί καθήκον: η καλλιτεχνική έκφραση και ο πολιτισμός να βρίσκεται υπό την προστασία του Νέου Κράτους. Θα αναλυθεί περαιτέρω σε επόμενα κομμάτια της εργασίας ο ρόλος της θεατρικής σκηνής και ο ρόλος τους καθεστώτος σε αυτήν.
Σε αυτό το σημείο είναι αναγκαίο να διευκρινιστεί, ότι περισσότερο επιχειρείται μια συνθετική αποτύπωση του φαινομένου αυτού, το οποίο μοιάζει με έναν εκπολιτιστικό εθνικισμό, παρά μια αναλυτική εργασία πάνω στο θέατρο και τον πολιτισμό ως στοιχεία της δεκαετίας του 1930 με πλήρη ιστορική καταγραφή. Η ερμηνευτική προσέγγισή που επιχειρείται δεν έχει στόχο επιστημονικά συμπεράσματα αλλά στοιχειωθετεί μια βάση για μελλοντική έρευνα.
Η παρούσα εργασία προσπαθεί να παρουσιάσει ένα κομμάτι από το έργο του E.P Thompson ‘‘Time, work ... more Η παρούσα εργασία προσπαθεί να παρουσιάσει ένα κομμάτι από το έργο του E.P Thompson ‘‘Time, work Discipline and Industrial Capitalism’’ (Χρόνος, εργασιακή Πειθαρχία και Βιομηχανικός Καπιταλισμός). Επιχειρείται μια προσπάθεια αποσαφήνισης των βασικών εννοιολογικών πλαισίων του έργου, καθώς και παρουσίαση ενός μέρους των κριτικών που αφορούν αυτό. Η μεθοδολογική προσέγγιση που χρησιμοποιείται, είναι η βιβλιογραφική ανασκόπηση σε συνδυασμό με το σχολιασμό και την κριτική ανάλυση των περιεχομένων.
Papers by Kyriakos Vlachopoulos

Θέατρο-Λόγος, 2024
Το θέατρο στο βουνό μας εισάγει σε μια μοναδική θεατρική εμπειρία στα χρόνια της Εθνικής Αντίστασ... more Το θέατρο στο βουνό μας εισάγει σε μια μοναδική θεατρική εμπειρία στα χρόνια της Εθνικής Αντίστασης και σηματοδοτεί μια τομή στην ιστορία των ανταρτών. Η δραστηριότητά του, είναι γέννημα του ίδιου του κόσμου που ζούσε στα βουνά της ελεύθερης Ελλάδας και συμμετείχε στην Αντίσταση. Τα θεατρικά σχήματα δημιουργούνται για να περιοδεύουν σε όλα τα χωριά και να χαρίζουν στιγμές ψυχαγωγίας. Η θεατρική έκφραση που διαμορφώνεται στο βουνό συνδέεται άμεσα με το κοινό που το παρακολουθεί και αποτελεί ζωτικό χώρο στον οποίο εκφράζονται πολιτικοί και κοινωνικοί προβληματισμοί και ως εκ τούτου το περιεχόμενο στρέφεται και ευθυγραμμίζεται με τον αντιστασιακό αγώνα. Παράλληλα αναδεικνύουν την κοινωνική δυναμική της θεατρικής τέχνης, η οποία επηρεάζει τη σχέση της Αντίστασης με τον κόσμο της υπαίθρου και συμβάλλει σημαντικά στη διαμόρφωση της συνείδησης. Η Εθνική Αντίσταση απετέλεσε το έναυσμα για την αβίαστη ανάπτυξη κάθε καλλιτεχνικής, εκπαιδευτικής και κοινωνικής διεργασίας εντός της.
Uploads
Drafts by Kyriakos Vlachopoulos
Βαδίζοντας λοιπόν στη σύγχρονη πραγματικότητα του ελληνικού αστικού χώρου η παραπάνω μελέτη που αφορά τον μετασχηματισμό της πόλης του Κορυδαλλού γύρω από τις φυλακές -ως υπερτοπικό έργο υποδομής-, αναδεικνύει ιστορικά και χωροταξικά τους λόγους για τους οποίους επιλέχθηκε ένα τέτοιο έργο υποδομής να χτιστεί εντός του δήμου.
Αρχικά παρουσιάζεται η πρώιμη φάση του εργατικού κινήματος· οι συνθήκες δηλαδή που επικρατούσαν τον 19ο αιώνα στον Ελλαδικό χώρο και οδήγησαν στην συσπείρωσή του. Ύστερα αναλύεται το εργατικό και συνδικαλιστικό κίνημα όπως αρχίζει να ξεπροβάλλει και να καθιερώνεται στην Ελληνική επικράτεια από την περίοδο των βαλκανικών πολέμων και την Μικρασιατική καταστροφή μέχρι το 1930. Τέλος δοκιμάζεται μια συνθετική αποτύπωση των χρόνων της Μεταξικής δικτατορίας που αποτέλεσε την καθοριστικότατη φάση του εργατικού και συνδικαλιστικού κινήματος από την σκοπιά των εργατικών νομοθεσιών και των συνδικαλιστικών ελευθεριών
Ο κόσμος της φυλακής αντανακλά το σύνολο της κοινωνικής και πολιτικής θέασης του πραγματικού. Αντανακλά την κοινωνία τιμωρό και την επιτήρηση του «εχθρού». Αντικατοπτρίζει την ιστορική πραγματικότητα. Στόχος της εργασίας δεν είναι να αντιμετωπίσουμε τη φυλακή ως μια κρυφή μήτρα και νόμο του πολιτικού χώρου εντός του οποίου εξακολουθούμε να ζούμε, αλλά ως ιστορικό γεγονός με συνέχειες και ασυνέχειες (περισσότερες συνέχειες βέβαια παρά ανωμαλίες που ανήκουν στο παρελθόν).
Αντικείμενο της ανά χείρας εργασίας αποτελεί η ίδρυση και δημιουργία θεσμικών μορφών καλλιτεχνικής έκφρασης και πιο συγκεκριμένα αυτών που συντελούνται στην θεατρική σκηνή. Τέτοια είναι η εμφάνιση του λαϊκού θεάτρου μέσα από τους θιάσους που οργανώνει το Βασιλικό θέατρο με αφορμή την εξάπλωση της τέχνης στην επαρχία (Α’ Άρμα Θέσπιδος). Η εκπολιτιστική προσπάθεια που επιχειρείται με κινητήρια μηχανή τους θιάσους, αποτελεί στοιχείο της ιδεολογικοπολιτικής ανάδειξης του καθεστώτος. Ο πατερναλιστικός χαρακτήρας που χαρακτηρίζει το ελληνικό θέατρο της δεκαετίας του 1930 κορυφώνεται με την δημιουργία του Άρματος Θέσπιδος και κλειδώνει αυτό που το καθεστώς θεωρεί καθήκον: η καλλιτεχνική έκφραση και ο πολιτισμός να βρίσκεται υπό την προστασία του Νέου Κράτους. Θα αναλυθεί περαιτέρω σε επόμενα κομμάτια της εργασίας ο ρόλος της θεατρικής σκηνής και ο ρόλος τους καθεστώτος σε αυτήν.
Σε αυτό το σημείο είναι αναγκαίο να διευκρινιστεί, ότι περισσότερο επιχειρείται μια συνθετική αποτύπωση του φαινομένου αυτού, το οποίο μοιάζει με έναν εκπολιτιστικό εθνικισμό, παρά μια αναλυτική εργασία πάνω στο θέατρο και τον πολιτισμό ως στοιχεία της δεκαετίας του 1930 με πλήρη ιστορική καταγραφή. Η ερμηνευτική προσέγγισή που επιχειρείται δεν έχει στόχο επιστημονικά συμπεράσματα αλλά στοιχειωθετεί μια βάση για μελλοντική έρευνα.
Papers by Kyriakos Vlachopoulos
Βαδίζοντας λοιπόν στη σύγχρονη πραγματικότητα του ελληνικού αστικού χώρου η παραπάνω μελέτη που αφορά τον μετασχηματισμό της πόλης του Κορυδαλλού γύρω από τις φυλακές -ως υπερτοπικό έργο υποδομής-, αναδεικνύει ιστορικά και χωροταξικά τους λόγους για τους οποίους επιλέχθηκε ένα τέτοιο έργο υποδομής να χτιστεί εντός του δήμου.
Αρχικά παρουσιάζεται η πρώιμη φάση του εργατικού κινήματος· οι συνθήκες δηλαδή που επικρατούσαν τον 19ο αιώνα στον Ελλαδικό χώρο και οδήγησαν στην συσπείρωσή του. Ύστερα αναλύεται το εργατικό και συνδικαλιστικό κίνημα όπως αρχίζει να ξεπροβάλλει και να καθιερώνεται στην Ελληνική επικράτεια από την περίοδο των βαλκανικών πολέμων και την Μικρασιατική καταστροφή μέχρι το 1930. Τέλος δοκιμάζεται μια συνθετική αποτύπωση των χρόνων της Μεταξικής δικτατορίας που αποτέλεσε την καθοριστικότατη φάση του εργατικού και συνδικαλιστικού κινήματος από την σκοπιά των εργατικών νομοθεσιών και των συνδικαλιστικών ελευθεριών
Ο κόσμος της φυλακής αντανακλά το σύνολο της κοινωνικής και πολιτικής θέασης του πραγματικού. Αντανακλά την κοινωνία τιμωρό και την επιτήρηση του «εχθρού». Αντικατοπτρίζει την ιστορική πραγματικότητα. Στόχος της εργασίας δεν είναι να αντιμετωπίσουμε τη φυλακή ως μια κρυφή μήτρα και νόμο του πολιτικού χώρου εντός του οποίου εξακολουθούμε να ζούμε, αλλά ως ιστορικό γεγονός με συνέχειες και ασυνέχειες (περισσότερες συνέχειες βέβαια παρά ανωμαλίες που ανήκουν στο παρελθόν).
Αντικείμενο της ανά χείρας εργασίας αποτελεί η ίδρυση και δημιουργία θεσμικών μορφών καλλιτεχνικής έκφρασης και πιο συγκεκριμένα αυτών που συντελούνται στην θεατρική σκηνή. Τέτοια είναι η εμφάνιση του λαϊκού θεάτρου μέσα από τους θιάσους που οργανώνει το Βασιλικό θέατρο με αφορμή την εξάπλωση της τέχνης στην επαρχία (Α’ Άρμα Θέσπιδος). Η εκπολιτιστική προσπάθεια που επιχειρείται με κινητήρια μηχανή τους θιάσους, αποτελεί στοιχείο της ιδεολογικοπολιτικής ανάδειξης του καθεστώτος. Ο πατερναλιστικός χαρακτήρας που χαρακτηρίζει το ελληνικό θέατρο της δεκαετίας του 1930 κορυφώνεται με την δημιουργία του Άρματος Θέσπιδος και κλειδώνει αυτό που το καθεστώς θεωρεί καθήκον: η καλλιτεχνική έκφραση και ο πολιτισμός να βρίσκεται υπό την προστασία του Νέου Κράτους. Θα αναλυθεί περαιτέρω σε επόμενα κομμάτια της εργασίας ο ρόλος της θεατρικής σκηνής και ο ρόλος τους καθεστώτος σε αυτήν.
Σε αυτό το σημείο είναι αναγκαίο να διευκρινιστεί, ότι περισσότερο επιχειρείται μια συνθετική αποτύπωση του φαινομένου αυτού, το οποίο μοιάζει με έναν εκπολιτιστικό εθνικισμό, παρά μια αναλυτική εργασία πάνω στο θέατρο και τον πολιτισμό ως στοιχεία της δεκαετίας του 1930 με πλήρη ιστορική καταγραφή. Η ερμηνευτική προσέγγισή που επιχειρείται δεν έχει στόχο επιστημονικά συμπεράσματα αλλά στοιχειωθετεί μια βάση για μελλοντική έρευνα.