Conference Presentations by Ektoras Boltsis
PUBLIC SPACE+ πρακτικά συνεδρίου, 2019
Θέμα της εισήγησης είναι να παρουσιάσει πτυχές μιας εναλλακτικής πρότασης για τον τρόπο με τον οπ... more Θέμα της εισήγησης είναι να παρουσιάσει πτυχές μιας εναλλακτικής πρότασης για τον τρόπο με τον οποίο συντίθεται και λειτουργεί ο δημόσιος χώρος και ιδιαίτερα ο δημόσιος χώρος που σχετίζεται με χρήσεις πολιτισμού και τέχνης. Η εισήγηση αποτελεί εμβάθυνση πάνω στην διπλωματική μας εργασία στα πλαίσια της σχολής Αρχιτεκτόνων-Μηχανικών ΕΜΠ. Η πρόταση αφορά στην προπάθεια αντιμετώπισης της σχέσης του δημόσιου χώρου με κτήρια και χωρικές διαμορφώσεις μεγάλου μεγέθους και αποτυπώματος στον αστικό ιστό, οι οποίες φιλοξενούν χρήσεις πολιτισμού. Το παράδειγμα του ΚΠΙΣΝ (Κέντρο Πολιτισμού του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος) επιλέγεται ως το πλέον υποδειγματικό κτήριο και ως διαμόρφωση δημοσίου χώρου με τα χαρακτηριστικά που μας ενδιαφέρουν αλλά και ένα σύγχρονο πεδίο για παρεμβάσεις. Πτυχές της φυσιογωνμίας και του τρόπου με τον οποίο η γύρω γειτονιά οικειοποιείται τον δημόσιο χώρο αλλά και η σχέση της με τον κήπο στα όριά του και ευρύτερα αποτελούν έμπνευση και πρώτη ύλη για την πρόταση. Στόχος της παρέμβασής μας είναι η δημιουργία 'πληγών', στις οποίες η φυσιογνωμία και η λειτουργία του κήπου θα ανατρέπεται, ώστε να δωθεί δυνατότητα ανάδυσης μιας διαφορετικής λογικής για τον δημόσιο χώρο: Συγκεκριμένα μιας ατμόσφαιρας ευχάριστων εκπλήξεων, που ξεδιπλώνεται στο άτομο καθώς προσπαθεί να πλοηγηθεί στον κήπο. Αναγκαία για την εφαρμογή αυτού του στόχου είναι η επινόηση ενός συστήματος, το οποίο θα μπορεί να λειτουργεί με ευελιξία, προσαρμοστικότητα και να παρουσιάζει τον εαυτό του με ποικιλλία. Να έχει παράλληλα αναγνωρισιμότητα σε επίπεδο μορφής, ατμόσφαιρας και χώρων που παράγει. Το σύστημα υλοποιείται μέσα από τη χρήση μιας ελαφριάς μονάδας σε συνδυασμό με παρεμβάσεις και τροποποιήσεις του υποβάθρου του κήπου, κατάργηση ορίων και αξόνων που διατηρούν όμως την επαφή με τον αρχικό χώρο, καταδεικνύοντας εντονότερα την αντιθετική σχέση των δύο συνυπάρχοντων χωρικών λογικών. Η παρέμβαση είναι λιγότερο έντονη στα όρια του κήπου, όπου η γειτονιά αξιοποιεί και οικειοποιείται το χώρο ενώ πιο πολεμική όσο πιο κοντά βρίσκεται στο κτήριο, με σκοπό να οριοθετηθεί. Η λύση που προτείνεται είναι εκδεικτική της συνθετικής λογικής και αποτελεί πρόταση ανοικτότητας. Το σύστημα, καθώς πειραματικό από πολλές απόψεις, θα μπορούσε να σταθεί με κάποιες αλλαγές και σε επίπεδο γειτονιάς αλλά και σε άλλους δημόσιους χώρους κοντά σε κτήρια πολιτισμού.
Η εισήγηση βασίζεται σε διπλωματική εργασία που εκπονήθηκε το 2018 στο ΕΜΠ με επιβλέποντες τον κ. Σταύρο Σταυρίδη και την κ. Ειρήνη Μίχα.
Papers by Ektoras Boltsis
Το ζργο του Friedrich Nietzsche αποτελεί ζνα από τα πιο επθρεαςτικά φιλοςοφικά εγχειριματα. Οι πο... more Το ζργο του Friedrich Nietzsche αποτελεί ζνα από τα πιο επθρεαςτικά φιλοςοφικά εγχειριματα. Οι πολλαπλζσ ερμθνείεσ του ζργου του διατθροφν ακόμθ και ςιμερα, πάνω από δφο αιϊνεσ μετά τον κανατό του, ερωτιματα όπωσ ''Τι κα ςυνιςτοφςε ζνα αυκεντικά νιτςεϊκό πρόγραμμα;'' ςε μόνιμο μετεωριςμό. Ο 20 οσ αιϊνασ βρίκει από ςχολιαςμοφσ και ερμθνείεσ του ζργου του Nietzsche: Ερμθνείεσ που αντιπαραβάλλονται ωσ προσ τθν πιςτότθτα τουσ ςτο ζργο του ςτοχαςτι αλλά παράγουν ςτθν βάςθ των οικειοποιιςεων τουσ μια ςειρά από φιλοςοφικά προγράμματα. Από τον Heidegger και τισ φαινομενολογικζσ αναγνϊςεισ, μζχρι τουσ Γάλλουσ μεταςτρουκτουραλιςτζσ, το ζργο του Nietzsche επανζρχεται και ζχει αποδειχκεί εναρκτιριοσ κόμβοσ για μια ςειρά από φιλοςοφικζσ ςτιγμζσ του 20 ου αιϊνα, ζτςι που πλζον θ χαρτογράφθςθ των διαφορετικϊν ερμθνειϊν του Nietzsche αποτελεί αντίςτοιχα πυκνό αντικείμενο με τθν μελζτθ του πρωτότυπου κειμζνου. Οποιαδιποτε ερμθνεία του Nietzsche ςτον 21 ο αιϊνα οφείλει να αναφερκεί και να προτείνει μια πλαιςίωςθ αυτοφ του ''ςτοιχειϊματοσ'' τθσ φιλοςοφίασ του 20 ου αιϊνα από το ζργο του 1. Θ αναηιτθςθ ενόσ αυκεντικά Νιτςεϊκοφ προγράμματοσ απαιτεί ζνα πλαίςιο ερμθνείασ όχι μόνο του ζργου αλλά και των προςλιψεϊν του. Θ αποςπαςματικι πρόςλθψθ του ζργου του Nietzsche επιτρζπει τθν ad hoc 2 ο.π, (ςελ.39) 3 Every Peter, The non-identity of leaves: Lyotard, Nietzsche and the virtual subject,
Στην παρούσα εργασία εξετάζεται η πρακτική της κοσμοπλασίας (worldbuilding), η χρήση δηλαδή καλλι... more Στην παρούσα εργασία εξετάζεται η πρακτική της κοσμοπλασίας (worldbuilding), η χρήση δηλαδή καλλιτεχνικών μέσων (λογοτεχνία, οπτικές τέχνες κ.α.) για την κατασκευή και παρουσίαση κόσμων. Αρχικά γίνεται μια προσπάθεια να εντοπιστούν οι θεμελιώδεις συνθετικές αρχές που διέπουν την κοσμοπλασία. Οι αρχές αυτές εξετάζονται στο context της fantasy λογοτεχνίας, ως κατεξοχήν πεδίο εφαρμογής και ανάπτυξης της συνθετικής αυτής πρακτικής. Χρησιμοποιώντας παραδείγματα από δύο από τα πιο επηρεαστικά κείμενα αυτής της παράδοσης (το Σιλμαρίλλιον του J. R. R. Tolkien και το έπος της Γαιοθάλασσας της U. K. Le Guin), η εργασία αποσκοπεί να σκιαγραφηθούν εκείνες οι πλευρές που αποδίδουν στα έργα μια συγκεκριμένη «κοσμικότητα» (worldness), καθώς και οι συνθετικές αρχές που τις παράγουν. Στην παρούσα έρευνα υποστηρίζεται πως η κατασκευή κόσμων μπορεί να εννοηθεί ως μια συνθετική πρακτική που εμφυσά σε κατασκευασμένα σύνολα σαφείς εννοιολογικές συσχετίσεις και νοηματοδοτικές σχέσεις, οι οποίες δημιουργούν με το κοινό μια σχέση κατοίκησης. Με την ανάλυση των δύο παραδειγμάτων, επισημαίνεται ότι η κατανόηση αυτών των νοηματοδοτικών πλαισίων εκφράζεται μέσα από συνθετικά σύνολα (θεματικές σχέσεις, χωρικές διαμορφώσεις, μοτίβα αφηγηματικά και μη ...). Η κοσμοπλασία, ιδωμένη ως χτίσιμο ενός περιβάλλοντος βάσει κάποιων ιδεών και επανεξέταση αυτών σύμφωνα με τα συμπεράσματα που προκύπτουν από την κατοίκηση του εν λόγω περιβάλλοντος, αναδεικνύεται ως ένα χρήσιμο σχεδιαστικό εργαλείο.
Uploads
Conference Presentations by Ektoras Boltsis
Η εισήγηση βασίζεται σε διπλωματική εργασία που εκπονήθηκε το 2018 στο ΕΜΠ με επιβλέποντες τον κ. Σταύρο Σταυρίδη και την κ. Ειρήνη Μίχα.
Papers by Ektoras Boltsis
Η εισήγηση βασίζεται σε διπλωματική εργασία που εκπονήθηκε το 2018 στο ΕΜΠ με επιβλέποντες τον κ. Σταύρο Σταυρίδη και την κ. Ειρήνη Μίχα.