Caunus Ancient City, which was the first introduced to the scientific world through localization ... more Caunus Ancient City, which was the first introduced to the scientific world through localization in 1840 and has been the subject of excavation since 1966, is a leading archaeological site. Monuments honoring the Roman magistrates, who shaped the political history of the city, are among the significant findings of Caunus. Twenty-four Roman monuments have been identified for today in the busiest areas of human traffic, in the Harbour Agora and the Sanctuary of Apollo bordering the northern edge of the Agora. These include three exedrae, of which some parts are preserved, sixteen are cylindrical and rectangular statue bases, one is an equestrian base with orthostats, three are rectangular blocks of undetermined purpose and one is an architrave block of a monument. After Pergamon was bequeathed to Rome by testament, the arrangement made at the beginning of the year 129 BC, which placed Caria under the administration of the Roman provincia Asia, we begin to see the first honorary monuments dedicated to Roman magistrates in Caunus. The process of Romanisation began at Caunus with the end of the 2nd century BC. It is demonstrated by the monuments honoring the magistrates such as consul, praetor, proconsul, praetor designatus, praefectus classis and quaestors, both the Romanisation process of Caunus and its status as part of the Roman provincia Asia. The provincia Lycia, established by Emperor Claudius in AD 43, was merged by Vespasian (AD 69-79) with Pamphylia to form a single province called Lycia et Pamphylia. This unification must have taken place in the early 70s AD, shortly after Vespasian’s ascension to the throne. From the early 70s AD onwards, we see the honorary inscriptions for legati, propraetores and procuratores of the provincia Lycia et Pamphylia in Caunus. These monuments stand as the strongest evidence that Caunus was a city of the provincia Lycia et Pamphylia, formed in AD 70.
Göndereceğiniz bildiri metinlerinin aşağıda belirtilen kurallara uygun olarak gönderilmesi, kitab... more Göndereceğiniz bildiri metinlerinin aşağıda belirtilen kurallara uygun olarak gönderilmesi, kitabın zamanında basımı ve kaliteli bir yayın hazırlanması açısından önem taşımaktadır. Bildirilerin yazımında kitaptaki sayfa düzeni esas alınarak; * Yazılar A4 kağıda, üstten 5.5cm. alttan 5cm. soldan 4.5cm. sağdan 3cm.lik bir boşluk bırakılarak, 10 punto ile, bir satır aralığı olacak şekilde, Times New Roman fontu ile en fazla 10 sayfa yazılmalı, * Başlık 14 punto, büyük harf ve bold olacak şekilde yazılmalı, * Bildiri sahiplerinin isimleri başlığın altında, sağ üstte yer almalı, alt alta sıralanmalı ve unvan kullanılmamalı, dipnotta unvan, adı soyadı, bağlı olduğu kurum, şehir, ülke ve e-mail adresi mutlaka yazılmalıdır. * Metinde ana başlıklar büyük harflerle ve italik, alt başlıklar, baş harfleri büyük ve italik olarak yazılmalı, * Metin içinde geçen yabancı sözcük ve terimler, örneğin "in-situ" italik olarak yazılmalı, * Metin içinde Milattan Önce gibi çok alışılagelmiş kısaltmalar dışında kısaltma kullanılmamalı, Milattan Önce ve sonra kısaltması: M.Ö., M.S. Erken Tunç Çağı: ETÇ olarak kullanılmalıdır. * Bölge adlarının ilk harfleri, aynı şekilde yer, coğrafya ve kurum adlarının ilk harfleri büyük yazılmalıdır. Örneğin: Doğu Anadolu, Yakın Doğu, Avrupa, Akdeniz Bölgesi, Dicle Nehri, Ankara Üniversitesi, Türk Tarih Kurumu gibi. * Ölçü ve ağırlıklar m. cm. mm. lt. gr. şeklinde yazılmalı, * Dipnotlar metnin altında ve metin içinde numaraları belirtilerek, 8 puntoda yazılmalı, * Dipnot ve kaynakçada (bibliyografya) kitap ve dergi isimleri italik yazılmalı, * Harita, çizim ve resimler 15 adetten fazla olmamalı, fotoğraflar JPG veya TlFF olarak gönderilmeli, gönderilen resimlerin çözünürlüğünün en az 300 pixel/ınch olmalı, * Çizimlere (Çizim: 1), resimlere (Resim: 1), haritalara (Harita: 1) olarak alt yazı yazılmalı ve kesinlikle levha sistemi kullanılmamalı, * Yayım için telif anlaşması gerektiren Googleearth gibi görseller kullanılmamalı, Yayınlanacak bildiri sayışının artması, kitapların zamanında basımını güçleştirdiğinden, bildirilerinizin sempozyum sırasında teslim edilmesi ya da en geç 1 Ağustos tarihine kadar,
Caunus is located in the Southwestern Aegean region within the borders of the modern town of Köyc... more Caunus is located in the Southwestern Aegean region within the borders of the modern town of Köyceğiz, Muğla and across from the district of Dalyan and on the western bank of the Dalyan River (Calbis). Caunus was the first localized and introduced to modern scholarship in 1840. The first archaeological excavation of the site has been ongoing since 1966. The ancient settlement of Caunus has pioneered Archaeological Discoveries. The fact that the founders of Caunus were natives of Anatolia is also proved by its particular and different local name. Our first acquaintance with the local name of Caunus is in the Lycian version of the Trilingual Inscription from the Letoon: Kbid. The name Caunus in the Greek text has its counterpart in the Carian text as Kbid. Caunians used the local name of their city until the end of the 4th century B.C. This change of name could perhaps be explained by the "story" that Greek colonizers gave Greek names to claim the foundation of the cities a method we find in most Anatolian cities. The city was founded upon a peninsula which extends towards the sea like a tongue, formed by the 152 m high acropolis (Persikon) and the 50 m high lesser acropolis (Herakleion) to the southwest. As an administratively, the territory of Caunus is divided into demes. There are also Komai undered to the city, which are governed by judges called ”dikastai". The earliest traces of settlement in Caunus begin in the 7th century BC and the city was inhabited until the end of the Byzantine Period.
Arkhaia Anatolika Anadolu Arkeolojisi Araştırmaları Dergisi, 2021
bir dergidir. Kullanıcılar, dergide yayınlanan makalelerin tamamını tam metin olarak okuyabilir, ... more bir dergidir. Kullanıcılar, dergide yayınlanan makalelerin tamamını tam metin olarak okuyabilir, indirebilir, makalelerin çıktısını alabilir ve kaynak göstermek suretiyle bilimsel çalışmalarında bu makalelerden faydalanabilir. Bunun için yayıncıdan ve yazar(lar)dan izin almasına gerek yoktur. Dergide yayınlanan makalelerin bilimsel ve hukuki sorumluluğu tamamen yazar(lar)ına aittir. Arkhaia Anatolika, The Journal of Anatolian Archaeological Studies follows Open Access as a publishing model. This model provides immediate, worldwide, barrier-free access to the full text of research articles without requiring a subscription to the articles published in this journal.
The survey area covers the Yeşilyurt (Pisye) plain in the north, Sarnıçköy (Pladasa) and Akbük Ba... more The survey area covers the Yeşilyurt (Pisye) plain in the north, Sarnıçköy (Pladasa) and Akbük Bay in the south, within the borders of Muğla. The epigraphic studies carried out in this area indicate the presence of a koinon between Pisye and Pladasa, the two significant cities in the region. There are also settlements of Londeis (Çiftlikköy), Leukoideis (Çıpı), Koloneis (Yeniköy) in the territory of the koinon. During the surveys, many different types of burial structures were encountered within the territory of the koinon, where a scattered settlement model is visible. This study particularly focuses on vaulted chamber tombs, chamber tombs and rock-cut tombs in the territory. As a result of the survey, 6 vaulted chamber tombs, 6 chamber tombs and 16 rock-cut tombs were evaluated in this study. The date of the vaulted chamber tombs coincides during the Macedonian rule in the koinon of Pisye-Pladasa, which began with Asandros in 323 BC and continued until 197 BC by Philippos V in the region. The construction date of the chamber tombs in the koinon territory points out a period after 197 BC within the ruling system of Rhodes. However, the chamber tomb at the site of Asartepe in the abandoned village of Tınaz is dated to the Late Geometric period in the light of the context ceramic findings in similar tombs. The rock-cut tombs that were used in the rural settlement model in the region have to be dated between II nd century BC and II nd century AD. Öz: Araştırma alanı, Muğla ili sınırları içinde, kuzeyde Yeşilyurt (Pisye) ovasından, güneyde Sarnıçköy (Pladasa) ve Akbük Koyu'nu da içine alan bölgeyi kapsamaktadır. Bu alanda yapılan epigrafik araştırmalar bölgenin önemli iki kenti olan Pisye ve Pladasa arasında bir koinonun varlığını işaret etmektedir. Koinonun territoriumu içinde Londeis (Çiftlikköy), Leukoideis (Çırpı), Koloneis (Yeniköy) yerleşimleri de bulunmaktadır. Dağınık bir yerleşim modeli sergileyen koinon territoriumunda gerçekleştirilen yüzey araştırmalarında farklı tiplerde birçok mezar yapıları ile de karşılaşılmıştır. Bu çalışma ile özellikle territoriumdaki tonozlu oda mezarlar, oda mezarlar ve kaya oygu mezarlar üzerinde durulmuştur. Yapılan araştırmalar sonucunda 6 tonozlu oda mezar, 6 oda mezar ve 16 kaya oygu mezar çalışma kapsamında değerlendirilmiştir. Tonozlu oda mezarların tarihi Pisye-Pladasa koinonundaki MÖ 323 yılında Asandros ile başlayan ve MÖ 197 yılına V. Philippos'a kadar devam eden Makedon yönetimi süreciyle örtüşmektedir. Koinon territoriumundaki oda mezarların inşa tarihi ise bölgenin Rhodos'un yönetim sistemi dahilinde MÖ 197 yılı sonrası bir dönemi işaret etmektedir. Fakat eski Tınaz köyü Asartepe mevkiindeki oda mezar, benzer mezarlardaki kontekst seramik buluntular ışığında Geç Geometrik Döneme tarihlenmektedir. Bölgede izlenen kırsal yerleşim modeli içinde kullanılan kaya oygu mezarların ise MÖ II. yüzyıl-MS II. yüzyıl arasına tarihlenmesi gerekmektedir.
Zusammenfassung Im Oktober 2016 war bei Grabungen im Bereich des Apollonheiligtums von Kaunos ein... more Zusammenfassung Im Oktober 2016 war bei Grabungen im Bereich des Apollonheiligtums von Kaunos ein Fragment vom Rand eines Beckens gefunden worden, auf welchem drei karische Buchstaben zu erkennen waren. Der vorliegende Artikel bietet eine archäologische Einordnung des Fundstücks in den weiteren Kontext, eine Lesung der Inschrift mit Kommentar und mögliche Parallelen zu unserer Inschrift aus anderen Kulturen. In einem Nachtrag zum zweiten Teil wird kurz auf die Inschrift C.Ka 7 eingegangen, von der hier erstmals ein Foto publiziert wird.
Kaunos'ta M.Ö. IV. ve III. Yüzyıldaki Siyasal Değişimlere Genel Bir Bakış A General Observation t... more Kaunos'ta M.Ö. IV. ve III. Yüzyıldaki Siyasal Değişimlere Genel Bir Bakış A General Observation to the Political Changes at Caunus in the IV th and III th Centuries BC. Ufuk ÇÖRTÜK Özet: Kaunos, Karia'nın güneyinde, Rhodos'un karşı kıyısında bulunan bir liman kentidir. Kent sırtını dayamış olduğu yüksek dağ sıralarından dolayı yüzünü doğuya ve güneydeki Lykia'ya doğru çevirmiştir. Kaunos'ta en erken yerleşim izleri M.Ö. VII. yüzyıldan daha eskiye gitmemektedir. Liman Agora'sında ve çevresinde tespit edilen bazı anıtlar Kaunos'un M.Ö. IV. ve III. yüzyıldaki siyasal tarihine yön vermiş olaylara dönük sonuçlar içermektedir. Konon, M.Ö. 394 yılındaki Knidos kuşatmasından sonra Hellen dünyasında ünlenmiştir ve Kaunos'un da içinde olduğu birçok kentte sayısız heykelle onurlandırılmıştır. Kaunos'ta ele geçen ve Konon'a ait olan bu heykel kaidesi, Kaunos'un en azından M.Ö. IV. yüzyılın başlarında Atina destekçisi bir yönetime sahip olduğunun delili olarak kabul edilebilir. Birçok araştırmacı, antik yazarların anlatılarından yola çıkarak Kaunos'taki Ptolemaios hakimiyetinin M.Ö. 309/308 yılında başladığı ve bu hakimiyetin M.Ö. 197 yılına kadar kesintisiz olarak devam ettiği görüşünü savunmaktadır. Ancak M.Ö. 302 yılına tarihlenen Antileon eksedra'sı ve Demetrios Poliorketes'in mektubu, Kaunos'ta Ptolemaios hakimiyetinin bu görüşte önerilen kadar uzun sürmediğini ve M.Ö. 302 yılında Antigonos'lar yönetiminin Kaunos'ta egemen olduğunu göstermektedir. M.Ö. 287-278 yılları arasına tarihlenen Philokles'in heykel kaidesi ise Antigonos'ların hâkimiyeti sonrasında bölgeye yeniden Ptolemaios'ların egemen olduğunu göstermektedir. Dolayısıyla M.Ö. III. yüzyılın ilk yarısı içinde Kaunos üzerindeki hakimiyetin Antigonos'lar ile Ptolemaios'lar arasında el değiştirildiği sonucuna ulaşmak mümkündür.
Özet: Quintus Vedius Capito Anıtı, 1970’li yılların başında, Liman Agorası’nın kuzey kenarındaki ... more Özet: Quintus Vedius Capito Anıtı, 1970’li yılların başında, Liman Agorası’nın kuzey kenarındaki Stoa’nın hemen batısında, Glykinna Anıtı’nın kuzey kenarına bitişik durumda tespit edilmiştir. Anıtın kuzey yöne doğru olan bölümü yaklaşık kaide yüksekliğine kadar, diğer güney bölümü ise yalnızca kaideye kadar korunmuş durumdadır. Anıt en altta bir basamak, onun üstünde bir oturma bankı, alt tarafı profilli alçak bir kaide, yüksek orthostat bloklarla oluşturulmuş gövde ve üst tarafı profilli taç bloklarından oluşmaktadır. Anıt üzerinde 3 farklı alanda yazıt görülmektedir: En altta basamağın cephesinde; alçak kaidenin profilli kısmının üzerindeki düz alanda ve orthostat bloklarının cephesinde. Anıtın inşasında şipoliyen malzeme kullanılmıştır. Ayrıca yapı tekniği açısından özensizdir. Bu yüzden bu anıt Kaunos için bu kadar değerli olan bu ailenin onuruna yakışmamaktadır. Bu da anıtın kentin başka bir yerinde dikili olduğunu ve tekrar bugünkü yerine bilemediğimiz herhangi bir nedenden dolayı yeniden dikilmiş olabileceğini akla getirmektedir. Vedius ailesi ile ilgili olarak, tanrıça Leto’nun başrahibi olan dede Quintus Vedius P. f. Capito ile başlayan rahiplik görevinin, Flavia Maxima gibi aynı sülalenin sonraki fertleri tarafından da sürdürülmüş olduğu anlaşılmaktadır. Anıtın Hadrian Dönemi’nin sonlarında dikildiğini ve eklemelerin de, son kuşak olan Flavia Maxima’nın yaşadığı Antonius Pius Dönemi’nin sonlarında yapılmış olduğu söylenebilir. Abstract: In the early 1970’s the monument of Quintus Vedius Capito was found on the northern edge of the Kaunos Harbour Agora, adjacent to the northern edge of the Glykinna Monument in the west Stoa. The northern part of this monument is preserved to approximately the height of the base while only the base survives from the southern part. It comprises a step at the bottom, a bank above, the lower side of the profile of a low-base, high orthostate blocks and the upper side of the body and high-profile crown orthostate blocks. The inscriptions on the monument are in three different positions: on the bottom face of the step, on the flat section above the section profile of the lower base and, carved upon the face of the orthostate blocks. Some spolien material was employed and there is some imprecision in terms of the construction technique employed. In appearance therefore, this monument seems unworthy of the honor of the family members whose names are recorded on it who were so precious to Kaunos. It seems for some reason this monument was first erected in some other part of the city and it was subsequently re-erected in its present location. Regarding the Vedius family, the father superior of the goddess Leto, grandfather Quintus Vedius, P. f. Capito began with the priesthood, maintained, like Flavia Maxima, within the members of the same family. This monument was erected at the end of the reign of Emperor Hadrianus, the joining has been period of last member Flavia Maxima, the end of Antonius Pius.
Çalışma, Muğla İli sınırları içinde, kuzeyde ve batıda Menteşe İlçe sınırı ile güneyde Gökova den... more Çalışma, Muğla İli sınırları içinde, kuzeyde ve batıda Menteşe İlçe sınırı ile güneyde Gökova deniz kıyı şeridini kapsamaktadır. Bu alanda yapılan epigrafik araştırmalar neticesinde yörede ele geçen bazı belgeler Pisye'nin, Pladasa ile bir koinon (birlik) oluşturduğunu göstermektedir. Pisye-Pladasa Koinonunun birlik kentleri olan Pisye (Yeşilyurt) iç Karia'da, Pladasa (Sarnıç) ise Gökova Körfezinde kıyıya yakın bir konumda yer almaktadır. Koinonun territoriumu içinde önemli iki üyesi dışında epigrafik veriler ışığında lokalize edilen Londeis (Çiftlikköy), Leukoideis (Çırpı), Koloneis (Yeniköy) yerleşimleri de bulunmaktadır. Bu yerleşimler koinon çatısı altında tarımsal kimliğiyle var olan küçük köy ve çiftlik evi tarzında yerleşimlerden oluşmaktadır. Yerleşim izleri, Pisye-Pladasa'nın oluşturduğu bu yerel koinon birlikteliği içinde merkezi bir kent olgusundan uzak etrafı herhangi bir surla çevrili olmayan, doğal terasların düzeltilmesi ile oluşturulan alanlarda birleşik odalardan oluşan yapı gruplarının olduğu kırsal karakterli yerleşimleri işaret etmektedir. Bu komelerin koinon içinde ne kadar etkili oldukları tam olarak bilinmemekle birlikte, konumları ve yerel üretime sağladıkları katkı koinon için önemli bir dayanak olmalıdır. Gerek tespit edilen yüzey buluntuları gerekse epigrafik malzemelerin aktardığı bilgiler, en azında Hellenistik dönemden Geç Antik Çağa kadar koinon bütününde çiftlik evlerinin ve çevirmelerin de içinde olduğu bir yönetim şeması önerilebilir.
NAZİLLİ VE ÇEVRESİNİN ARKEOLOJİK ZENGİNLİKLERİ, 2021
Ufuk ÇÖRTÜK * ÖZ Güneybatı Anadolu antik çağlarda Karia olarak ifade edilmektedir. Karia'nın kuze... more Ufuk ÇÖRTÜK * ÖZ Güneybatı Anadolu antik çağlarda Karia olarak ifade edilmektedir. Karia'nın kuzeyde Lydia ve Phrygia ile sınırını teşkil eden Messogis Dağları ve Maeandros Nehri'nin güneyi kuzey Karia olarak bilinir. Kuzey Karia sınırını çizen Maeandros Nehri güneyden üç akarsu kolu tarafından beslenmektedir. Bu ana kollardan biri de Harpasos'tur. Harpasos Vadisi'ndeki Erken Tunç Çağı merkezleri Toygar Tepe-Hamidiye, Kavaklı Kahve höyükleri ile Alamut höyük ve Yakakök höyüktür. Hamidiye ve Kavaklı Kahve höyükleri Hacılar VI-IX tabakaları çağdaş seramik buluntusuna sahiptir. Hatta Hamidiye höyükte Geç Neolitik Dönem seramiğinin varlığından da söz edilmektedir. Harpasa kenti Protogeometrik ve Arkaik Dönem yerleşimi izleri taşımaktadır. Diğer bir Arkaik Dönem yerleşimi Xystis'tir. MÖ 6. Ve 5. Yüzyılda vadide Pers izleri görülmektedir. Bu izlerin temsilcisi ise MÖ 5. yüzyıl son çeyreğine tarihlenen Kıztaşı Kalesi'dir. Harpasos Vadisinde Hekatomnidler Dönemi imar faaliyetlerinin izleri de görülmektedir. Harapasa'daki beşgen kule, Beyerli kalesi ve Kavaklı kulesi Hekatomnid inşa programının ürünleridir. Artık Harpasos vadisi MÖ 2. Yüzyılda Rhodos yönetimindedir. MS 3. yüzyılda Harpasos Vadisi Roma'nın Karia-Phrygia Eyaleti'nin bir parçasıdır. Bizans ve Osmanlı Dönemi izleri de yine vadide görülmektedir.
Caunus Ancient City, which was the first introduced to the scientific world through localization ... more Caunus Ancient City, which was the first introduced to the scientific world through localization in 1840 and has been the subject of excavation since 1966, is a leading archaeological site. Monuments honoring the Roman magistrates, who shaped the political history of the city, are among the significant findings of Caunus. Twenty-four Roman monuments have been identified for today in the busiest areas of human traffic, in the Harbour Agora and the Sanctuary of Apollo bordering the northern edge of the Agora. These include three exedrae, of which some parts are preserved, sixteen are cylindrical and rectangular statue bases, one is an equestrian base with orthostats, three are rectangular blocks of undetermined purpose and one is an architrave block of a monument. After Pergamon was bequeathed to Rome by testament, the arrangement made at the beginning of the year 129 BC, which placed Caria under the administration of the Roman provincia Asia, we begin to see the first honorary monuments dedicated to Roman magistrates in Caunus. The process of Romanisation began at Caunus with the end of the 2nd century BC. It is demonstrated by the monuments honoring the magistrates such as consul, praetor, proconsul, praetor designatus, praefectus classis and quaestors, both the Romanisation process of Caunus and its status as part of the Roman provincia Asia. The provincia Lycia, established by Emperor Claudius in AD 43, was merged by Vespasian (AD 69-79) with Pamphylia to form a single province called Lycia et Pamphylia. This unification must have taken place in the early 70s AD, shortly after Vespasian’s ascension to the throne. From the early 70s AD onwards, we see the honorary inscriptions for legati, propraetores and procuratores of the provincia Lycia et Pamphylia in Caunus. These monuments stand as the strongest evidence that Caunus was a city of the provincia Lycia et Pamphylia, formed in AD 70.
Göndereceğiniz bildiri metinlerinin aşağıda belirtilen kurallara uygun olarak gönderilmesi, kitab... more Göndereceğiniz bildiri metinlerinin aşağıda belirtilen kurallara uygun olarak gönderilmesi, kitabın zamanında basımı ve kaliteli bir yayın hazırlanması açısından önem taşımaktadır. Bildirilerin yazımında kitaptaki sayfa düzeni esas alınarak; * Yazılar A4 kağıda, üstten 5.5cm. alttan 5cm. soldan 4.5cm. sağdan 3cm.lik bir boşluk bırakılarak, 10 punto ile, bir satır aralığı olacak şekilde, Times New Roman fontu ile en fazla 10 sayfa yazılmalı, * Başlık 14 punto, büyük harf ve bold olacak şekilde yazılmalı, * Bildiri sahiplerinin isimleri başlığın altında, sağ üstte yer almalı, alt alta sıralanmalı ve unvan kullanılmamalı, dipnotta unvan, adı soyadı, bağlı olduğu kurum, şehir, ülke ve e-mail adresi mutlaka yazılmalıdır. * Metinde ana başlıklar büyük harflerle ve italik, alt başlıklar, baş harfleri büyük ve italik olarak yazılmalı, * Metin içinde geçen yabancı sözcük ve terimler, örneğin "in-situ" italik olarak yazılmalı, * Metin içinde Milattan Önce gibi çok alışılagelmiş kısaltmalar dışında kısaltma kullanılmamalı, Milattan Önce ve sonra kısaltması: M.Ö., M.S. Erken Tunç Çağı: ETÇ olarak kullanılmalıdır. * Bölge adlarının ilk harfleri, aynı şekilde yer, coğrafya ve kurum adlarının ilk harfleri büyük yazılmalıdır. Örneğin: Doğu Anadolu, Yakın Doğu, Avrupa, Akdeniz Bölgesi, Dicle Nehri, Ankara Üniversitesi, Türk Tarih Kurumu gibi. * Ölçü ve ağırlıklar m. cm. mm. lt. gr. şeklinde yazılmalı, * Dipnotlar metnin altında ve metin içinde numaraları belirtilerek, 8 puntoda yazılmalı, * Dipnot ve kaynakçada (bibliyografya) kitap ve dergi isimleri italik yazılmalı, * Harita, çizim ve resimler 15 adetten fazla olmamalı, fotoğraflar JPG veya TlFF olarak gönderilmeli, gönderilen resimlerin çözünürlüğünün en az 300 pixel/ınch olmalı, * Çizimlere (Çizim: 1), resimlere (Resim: 1), haritalara (Harita: 1) olarak alt yazı yazılmalı ve kesinlikle levha sistemi kullanılmamalı, * Yayım için telif anlaşması gerektiren Googleearth gibi görseller kullanılmamalı, Yayınlanacak bildiri sayışının artması, kitapların zamanında basımını güçleştirdiğinden, bildirilerinizin sempozyum sırasında teslim edilmesi ya da en geç 1 Ağustos tarihine kadar,
Caunus is located in the Southwestern Aegean region within the borders of the modern town of Köyc... more Caunus is located in the Southwestern Aegean region within the borders of the modern town of Köyceğiz, Muğla and across from the district of Dalyan and on the western bank of the Dalyan River (Calbis). Caunus was the first localized and introduced to modern scholarship in 1840. The first archaeological excavation of the site has been ongoing since 1966. The ancient settlement of Caunus has pioneered Archaeological Discoveries. The fact that the founders of Caunus were natives of Anatolia is also proved by its particular and different local name. Our first acquaintance with the local name of Caunus is in the Lycian version of the Trilingual Inscription from the Letoon: Kbid. The name Caunus in the Greek text has its counterpart in the Carian text as Kbid. Caunians used the local name of their city until the end of the 4th century B.C. This change of name could perhaps be explained by the "story" that Greek colonizers gave Greek names to claim the foundation of the cities a method we find in most Anatolian cities. The city was founded upon a peninsula which extends towards the sea like a tongue, formed by the 152 m high acropolis (Persikon) and the 50 m high lesser acropolis (Herakleion) to the southwest. As an administratively, the territory of Caunus is divided into demes. There are also Komai undered to the city, which are governed by judges called ”dikastai". The earliest traces of settlement in Caunus begin in the 7th century BC and the city was inhabited until the end of the Byzantine Period.
Arkhaia Anatolika Anadolu Arkeolojisi Araştırmaları Dergisi, 2021
bir dergidir. Kullanıcılar, dergide yayınlanan makalelerin tamamını tam metin olarak okuyabilir, ... more bir dergidir. Kullanıcılar, dergide yayınlanan makalelerin tamamını tam metin olarak okuyabilir, indirebilir, makalelerin çıktısını alabilir ve kaynak göstermek suretiyle bilimsel çalışmalarında bu makalelerden faydalanabilir. Bunun için yayıncıdan ve yazar(lar)dan izin almasına gerek yoktur. Dergide yayınlanan makalelerin bilimsel ve hukuki sorumluluğu tamamen yazar(lar)ına aittir. Arkhaia Anatolika, The Journal of Anatolian Archaeological Studies follows Open Access as a publishing model. This model provides immediate, worldwide, barrier-free access to the full text of research articles without requiring a subscription to the articles published in this journal.
The survey area covers the Yeşilyurt (Pisye) plain in the north, Sarnıçköy (Pladasa) and Akbük Ba... more The survey area covers the Yeşilyurt (Pisye) plain in the north, Sarnıçköy (Pladasa) and Akbük Bay in the south, within the borders of Muğla. The epigraphic studies carried out in this area indicate the presence of a koinon between Pisye and Pladasa, the two significant cities in the region. There are also settlements of Londeis (Çiftlikköy), Leukoideis (Çıpı), Koloneis (Yeniköy) in the territory of the koinon. During the surveys, many different types of burial structures were encountered within the territory of the koinon, where a scattered settlement model is visible. This study particularly focuses on vaulted chamber tombs, chamber tombs and rock-cut tombs in the territory. As a result of the survey, 6 vaulted chamber tombs, 6 chamber tombs and 16 rock-cut tombs were evaluated in this study. The date of the vaulted chamber tombs coincides during the Macedonian rule in the koinon of Pisye-Pladasa, which began with Asandros in 323 BC and continued until 197 BC by Philippos V in the region. The construction date of the chamber tombs in the koinon territory points out a period after 197 BC within the ruling system of Rhodes. However, the chamber tomb at the site of Asartepe in the abandoned village of Tınaz is dated to the Late Geometric period in the light of the context ceramic findings in similar tombs. The rock-cut tombs that were used in the rural settlement model in the region have to be dated between II nd century BC and II nd century AD. Öz: Araştırma alanı, Muğla ili sınırları içinde, kuzeyde Yeşilyurt (Pisye) ovasından, güneyde Sarnıçköy (Pladasa) ve Akbük Koyu'nu da içine alan bölgeyi kapsamaktadır. Bu alanda yapılan epigrafik araştırmalar bölgenin önemli iki kenti olan Pisye ve Pladasa arasında bir koinonun varlığını işaret etmektedir. Koinonun territoriumu içinde Londeis (Çiftlikköy), Leukoideis (Çırpı), Koloneis (Yeniköy) yerleşimleri de bulunmaktadır. Dağınık bir yerleşim modeli sergileyen koinon territoriumunda gerçekleştirilen yüzey araştırmalarında farklı tiplerde birçok mezar yapıları ile de karşılaşılmıştır. Bu çalışma ile özellikle territoriumdaki tonozlu oda mezarlar, oda mezarlar ve kaya oygu mezarlar üzerinde durulmuştur. Yapılan araştırmalar sonucunda 6 tonozlu oda mezar, 6 oda mezar ve 16 kaya oygu mezar çalışma kapsamında değerlendirilmiştir. Tonozlu oda mezarların tarihi Pisye-Pladasa koinonundaki MÖ 323 yılında Asandros ile başlayan ve MÖ 197 yılına V. Philippos'a kadar devam eden Makedon yönetimi süreciyle örtüşmektedir. Koinon territoriumundaki oda mezarların inşa tarihi ise bölgenin Rhodos'un yönetim sistemi dahilinde MÖ 197 yılı sonrası bir dönemi işaret etmektedir. Fakat eski Tınaz köyü Asartepe mevkiindeki oda mezar, benzer mezarlardaki kontekst seramik buluntular ışığında Geç Geometrik Döneme tarihlenmektedir. Bölgede izlenen kırsal yerleşim modeli içinde kullanılan kaya oygu mezarların ise MÖ II. yüzyıl-MS II. yüzyıl arasına tarihlenmesi gerekmektedir.
Zusammenfassung Im Oktober 2016 war bei Grabungen im Bereich des Apollonheiligtums von Kaunos ein... more Zusammenfassung Im Oktober 2016 war bei Grabungen im Bereich des Apollonheiligtums von Kaunos ein Fragment vom Rand eines Beckens gefunden worden, auf welchem drei karische Buchstaben zu erkennen waren. Der vorliegende Artikel bietet eine archäologische Einordnung des Fundstücks in den weiteren Kontext, eine Lesung der Inschrift mit Kommentar und mögliche Parallelen zu unserer Inschrift aus anderen Kulturen. In einem Nachtrag zum zweiten Teil wird kurz auf die Inschrift C.Ka 7 eingegangen, von der hier erstmals ein Foto publiziert wird.
Kaunos'ta M.Ö. IV. ve III. Yüzyıldaki Siyasal Değişimlere Genel Bir Bakış A General Observation t... more Kaunos'ta M.Ö. IV. ve III. Yüzyıldaki Siyasal Değişimlere Genel Bir Bakış A General Observation to the Political Changes at Caunus in the IV th and III th Centuries BC. Ufuk ÇÖRTÜK Özet: Kaunos, Karia'nın güneyinde, Rhodos'un karşı kıyısında bulunan bir liman kentidir. Kent sırtını dayamış olduğu yüksek dağ sıralarından dolayı yüzünü doğuya ve güneydeki Lykia'ya doğru çevirmiştir. Kaunos'ta en erken yerleşim izleri M.Ö. VII. yüzyıldan daha eskiye gitmemektedir. Liman Agora'sında ve çevresinde tespit edilen bazı anıtlar Kaunos'un M.Ö. IV. ve III. yüzyıldaki siyasal tarihine yön vermiş olaylara dönük sonuçlar içermektedir. Konon, M.Ö. 394 yılındaki Knidos kuşatmasından sonra Hellen dünyasında ünlenmiştir ve Kaunos'un da içinde olduğu birçok kentte sayısız heykelle onurlandırılmıştır. Kaunos'ta ele geçen ve Konon'a ait olan bu heykel kaidesi, Kaunos'un en azından M.Ö. IV. yüzyılın başlarında Atina destekçisi bir yönetime sahip olduğunun delili olarak kabul edilebilir. Birçok araştırmacı, antik yazarların anlatılarından yola çıkarak Kaunos'taki Ptolemaios hakimiyetinin M.Ö. 309/308 yılında başladığı ve bu hakimiyetin M.Ö. 197 yılına kadar kesintisiz olarak devam ettiği görüşünü savunmaktadır. Ancak M.Ö. 302 yılına tarihlenen Antileon eksedra'sı ve Demetrios Poliorketes'in mektubu, Kaunos'ta Ptolemaios hakimiyetinin bu görüşte önerilen kadar uzun sürmediğini ve M.Ö. 302 yılında Antigonos'lar yönetiminin Kaunos'ta egemen olduğunu göstermektedir. M.Ö. 287-278 yılları arasına tarihlenen Philokles'in heykel kaidesi ise Antigonos'ların hâkimiyeti sonrasında bölgeye yeniden Ptolemaios'ların egemen olduğunu göstermektedir. Dolayısıyla M.Ö. III. yüzyılın ilk yarısı içinde Kaunos üzerindeki hakimiyetin Antigonos'lar ile Ptolemaios'lar arasında el değiştirildiği sonucuna ulaşmak mümkündür.
Özet: Quintus Vedius Capito Anıtı, 1970’li yılların başında, Liman Agorası’nın kuzey kenarındaki ... more Özet: Quintus Vedius Capito Anıtı, 1970’li yılların başında, Liman Agorası’nın kuzey kenarındaki Stoa’nın hemen batısında, Glykinna Anıtı’nın kuzey kenarına bitişik durumda tespit edilmiştir. Anıtın kuzey yöne doğru olan bölümü yaklaşık kaide yüksekliğine kadar, diğer güney bölümü ise yalnızca kaideye kadar korunmuş durumdadır. Anıt en altta bir basamak, onun üstünde bir oturma bankı, alt tarafı profilli alçak bir kaide, yüksek orthostat bloklarla oluşturulmuş gövde ve üst tarafı profilli taç bloklarından oluşmaktadır. Anıt üzerinde 3 farklı alanda yazıt görülmektedir: En altta basamağın cephesinde; alçak kaidenin profilli kısmının üzerindeki düz alanda ve orthostat bloklarının cephesinde. Anıtın inşasında şipoliyen malzeme kullanılmıştır. Ayrıca yapı tekniği açısından özensizdir. Bu yüzden bu anıt Kaunos için bu kadar değerli olan bu ailenin onuruna yakışmamaktadır. Bu da anıtın kentin başka bir yerinde dikili olduğunu ve tekrar bugünkü yerine bilemediğimiz herhangi bir nedenden dolayı yeniden dikilmiş olabileceğini akla getirmektedir. Vedius ailesi ile ilgili olarak, tanrıça Leto’nun başrahibi olan dede Quintus Vedius P. f. Capito ile başlayan rahiplik görevinin, Flavia Maxima gibi aynı sülalenin sonraki fertleri tarafından da sürdürülmüş olduğu anlaşılmaktadır. Anıtın Hadrian Dönemi’nin sonlarında dikildiğini ve eklemelerin de, son kuşak olan Flavia Maxima’nın yaşadığı Antonius Pius Dönemi’nin sonlarında yapılmış olduğu söylenebilir. Abstract: In the early 1970’s the monument of Quintus Vedius Capito was found on the northern edge of the Kaunos Harbour Agora, adjacent to the northern edge of the Glykinna Monument in the west Stoa. The northern part of this monument is preserved to approximately the height of the base while only the base survives from the southern part. It comprises a step at the bottom, a bank above, the lower side of the profile of a low-base, high orthostate blocks and the upper side of the body and high-profile crown orthostate blocks. The inscriptions on the monument are in three different positions: on the bottom face of the step, on the flat section above the section profile of the lower base and, carved upon the face of the orthostate blocks. Some spolien material was employed and there is some imprecision in terms of the construction technique employed. In appearance therefore, this monument seems unworthy of the honor of the family members whose names are recorded on it who were so precious to Kaunos. It seems for some reason this monument was first erected in some other part of the city and it was subsequently re-erected in its present location. Regarding the Vedius family, the father superior of the goddess Leto, grandfather Quintus Vedius, P. f. Capito began with the priesthood, maintained, like Flavia Maxima, within the members of the same family. This monument was erected at the end of the reign of Emperor Hadrianus, the joining has been period of last member Flavia Maxima, the end of Antonius Pius.
Çalışma, Muğla İli sınırları içinde, kuzeyde ve batıda Menteşe İlçe sınırı ile güneyde Gökova den... more Çalışma, Muğla İli sınırları içinde, kuzeyde ve batıda Menteşe İlçe sınırı ile güneyde Gökova deniz kıyı şeridini kapsamaktadır. Bu alanda yapılan epigrafik araştırmalar neticesinde yörede ele geçen bazı belgeler Pisye'nin, Pladasa ile bir koinon (birlik) oluşturduğunu göstermektedir. Pisye-Pladasa Koinonunun birlik kentleri olan Pisye (Yeşilyurt) iç Karia'da, Pladasa (Sarnıç) ise Gökova Körfezinde kıyıya yakın bir konumda yer almaktadır. Koinonun territoriumu içinde önemli iki üyesi dışında epigrafik veriler ışığında lokalize edilen Londeis (Çiftlikköy), Leukoideis (Çırpı), Koloneis (Yeniköy) yerleşimleri de bulunmaktadır. Bu yerleşimler koinon çatısı altında tarımsal kimliğiyle var olan küçük köy ve çiftlik evi tarzında yerleşimlerden oluşmaktadır. Yerleşim izleri, Pisye-Pladasa'nın oluşturduğu bu yerel koinon birlikteliği içinde merkezi bir kent olgusundan uzak etrafı herhangi bir surla çevrili olmayan, doğal terasların düzeltilmesi ile oluşturulan alanlarda birleşik odalardan oluşan yapı gruplarının olduğu kırsal karakterli yerleşimleri işaret etmektedir. Bu komelerin koinon içinde ne kadar etkili oldukları tam olarak bilinmemekle birlikte, konumları ve yerel üretime sağladıkları katkı koinon için önemli bir dayanak olmalıdır. Gerek tespit edilen yüzey buluntuları gerekse epigrafik malzemelerin aktardığı bilgiler, en azında Hellenistik dönemden Geç Antik Çağa kadar koinon bütününde çiftlik evlerinin ve çevirmelerin de içinde olduğu bir yönetim şeması önerilebilir.
NAZİLLİ VE ÇEVRESİNİN ARKEOLOJİK ZENGİNLİKLERİ, 2021
Ufuk ÇÖRTÜK * ÖZ Güneybatı Anadolu antik çağlarda Karia olarak ifade edilmektedir. Karia'nın kuze... more Ufuk ÇÖRTÜK * ÖZ Güneybatı Anadolu antik çağlarda Karia olarak ifade edilmektedir. Karia'nın kuzeyde Lydia ve Phrygia ile sınırını teşkil eden Messogis Dağları ve Maeandros Nehri'nin güneyi kuzey Karia olarak bilinir. Kuzey Karia sınırını çizen Maeandros Nehri güneyden üç akarsu kolu tarafından beslenmektedir. Bu ana kollardan biri de Harpasos'tur. Harpasos Vadisi'ndeki Erken Tunç Çağı merkezleri Toygar Tepe-Hamidiye, Kavaklı Kahve höyükleri ile Alamut höyük ve Yakakök höyüktür. Hamidiye ve Kavaklı Kahve höyükleri Hacılar VI-IX tabakaları çağdaş seramik buluntusuna sahiptir. Hatta Hamidiye höyükte Geç Neolitik Dönem seramiğinin varlığından da söz edilmektedir. Harpasa kenti Protogeometrik ve Arkaik Dönem yerleşimi izleri taşımaktadır. Diğer bir Arkaik Dönem yerleşimi Xystis'tir. MÖ 6. Ve 5. Yüzyılda vadide Pers izleri görülmektedir. Bu izlerin temsilcisi ise MÖ 5. yüzyıl son çeyreğine tarihlenen Kıztaşı Kalesi'dir. Harpasos Vadisinde Hekatomnidler Dönemi imar faaliyetlerinin izleri de görülmektedir. Harapasa'daki beşgen kule, Beyerli kalesi ve Kavaklı kulesi Hekatomnid inşa programının ürünleridir. Artık Harpasos vadisi MÖ 2. Yüzyılda Rhodos yönetimindedir. MS 3. yüzyılda Harpasos Vadisi Roma'nın Karia-Phrygia Eyaleti'nin bir parçasıdır. Bizans ve Osmanlı Dönemi izleri de yine vadide görülmektedir.
Bu yayının tüm hakları saklıdır; tamamı ya da bir bölüm yazarının yazılı izni olmaksızın aynen ve... more Bu yayının tüm hakları saklıdır; tamamı ya da bir bölüm yazarının yazılı izni olmaksızın aynen veya işlenerek yeniden basılamaz fotokopi dahil elektronik veya mekanik herhangi bir yolla çoğaltılamaz, kaydedilemez, yayılamaz, herhangi bir ortamda yayınlanamaz, iletilemez veya diğer kullanımlara konu edilemez. Görsel malzeme ve metinlerden alıntı yapılabilmesi, ancak tanıtım amacıyla ve kuralına uygun olarak normal ölçüler kapsamında ve kaynak gösterilmesi sureti ile olanaklıdır.
Uploads
Papers by Ufuk Çörtük
subject of excavation since 1966, is a leading archaeological site. Monuments honoring the Roman magistrates, who
shaped the political history of the city, are among the significant findings of Caunus. Twenty-four Roman monuments
have been identified for today in the busiest areas of human traffic, in the Harbour Agora and the Sanctuary of Apollo
bordering the northern edge of the Agora. These include three exedrae, of which some parts are preserved, sixteen
are cylindrical and rectangular statue bases, one is an equestrian base with orthostats, three are rectangular blocks of
undetermined purpose and one is an architrave block of a monument. After Pergamon was bequeathed to Rome by
testament, the arrangement made at the beginning of the year 129 BC, which placed Caria under the administration
of the Roman provincia Asia, we begin to see the first honorary monuments dedicated to Roman magistrates in
Caunus. The process of Romanisation began at Caunus with the end of the 2nd century BC. It is demonstrated by
the monuments honoring the magistrates such as consul, praetor, proconsul, praetor designatus, praefectus classis
and quaestors, both the Romanisation process of Caunus and its status as part of the Roman provincia Asia. The
provincia Lycia, established by Emperor Claudius in AD 43, was merged by Vespasian (AD 69-79) with Pamphylia
to form a single province called Lycia et Pamphylia. This unification must have taken place in the early 70s AD,
shortly after Vespasian’s ascension to the throne. From the early 70s AD onwards, we see the honorary inscriptions
for legati, propraetores and procuratores of the provincia Lycia et Pamphylia in Caunus. These monuments stand as
the strongest evidence that Caunus was a city of the provincia Lycia et Pamphylia, formed in AD 70.
subject of excavation since 1966, is a leading archaeological site. Monuments honoring the Roman magistrates, who
shaped the political history of the city, are among the significant findings of Caunus. Twenty-four Roman monuments
have been identified for today in the busiest areas of human traffic, in the Harbour Agora and the Sanctuary of Apollo
bordering the northern edge of the Agora. These include three exedrae, of which some parts are preserved, sixteen
are cylindrical and rectangular statue bases, one is an equestrian base with orthostats, three are rectangular blocks of
undetermined purpose and one is an architrave block of a monument. After Pergamon was bequeathed to Rome by
testament, the arrangement made at the beginning of the year 129 BC, which placed Caria under the administration
of the Roman provincia Asia, we begin to see the first honorary monuments dedicated to Roman magistrates in
Caunus. The process of Romanisation began at Caunus with the end of the 2nd century BC. It is demonstrated by
the monuments honoring the magistrates such as consul, praetor, proconsul, praetor designatus, praefectus classis
and quaestors, both the Romanisation process of Caunus and its status as part of the Roman provincia Asia. The
provincia Lycia, established by Emperor Claudius in AD 43, was merged by Vespasian (AD 69-79) with Pamphylia
to form a single province called Lycia et Pamphylia. This unification must have taken place in the early 70s AD,
shortly after Vespasian’s ascension to the throne. From the early 70s AD onwards, we see the honorary inscriptions
for legati, propraetores and procuratores of the provincia Lycia et Pamphylia in Caunus. These monuments stand as
the strongest evidence that Caunus was a city of the provincia Lycia et Pamphylia, formed in AD 70.