Conference Presentations by Gülay Doğan
Sanat sektörü ile eğitim kanadının daha fazla iş birliği yapabilmesi için, zamansal ve meka... more Sanat sektörü ile eğitim kanadının daha fazla iş birliği yapabilmesi için, zamansal ve mekânsal sınırların olmadığı, her öğrencinin sanatsal yaratılarını ifade şansı bulduğu bir platform gerekmektedir. Çok yönlü bir iletişim ortamının varlığı da ancak yeni medya ortamında mevcuttur.
Anadolu Üniversitesi Uluslararası Sanat Eğitimi Sempozyumu Bildirisi
19. yüzyıl pasajlarının aylak gezeri flanör, Charles Baudelaire'e atıfla Walter Benjamin'in anali... more 19. yüzyıl pasajlarının aylak gezeri flanör, Charles Baudelaire'e atıfla Walter Benjamin'in analiz ettiği bir karakterdir. Bohem, yalnız, gizemli, pasajları evi gibi gören... Birçok sıfat kullanılabilir flanör için ancak bu kavram zaman içerisinde sınırlarının ötesinde bir düşünce biçimine karşılık gelmiştir. Öte yandan flanör olarak döneminde adlandırılanların ve daha sonrasında da 'bakmak' eyleminin erkeğe atfedilmesi nedeniyle, bu kavramdaki toplumsal cinsiyet bazı kuramcılar tarafından sorunlu görülmüştür. Daha sonra bu terime karşılık 'flanöz' terimi de kullanılmaya başlanmıştır. Bu çalışmada aylaklığın 'bakış' olan ilişkisi üzerinden flanörün cinsiyeti sorunsallaştırılacak ve 20. yüzyılın flanör olarak adlandırılabilecek kadın fotoğrafçıları üzerinden örneklendirilecektir.
Flaneur, the idle wanderer of 19th century passages is a character analyzed by Walter Benjamin referred to Charles Baudelaire. Bohemian, lonely, mysterious, one who lives in passages like home.... Many adjectives can be used for flaneur but this term turned to a way of thinking beyond its limits. On the other hand, those who were named as flaneurs at that time were men. It was because having a 'gaze' in that period was attributed to men as well. Therefore flaneur term was seen problematic according to some theorists. They prefered the term 'flaneuse'. It is aimed to problematise the gender of flanerie in that paper and also the relation with 'gaze' and 'photography'.
Thesis by Gülay Doğan
21. yüzyılda özellikle toplumsal ve siyasal hayatın örgütlenmesinde sosyal
medya başta olmak üzer... more 21. yüzyılda özellikle toplumsal ve siyasal hayatın örgütlenmesinde sosyal
medya başta olmak üzere alternatif yeni medya kanalları, mobil cihazlara sahip herkesin görüntü üretimi ve tüketimi pratiği, postmodernizmle başlayan toplumsal olanın ne olduğuna ilişkin sorgulamaları başka bir boyuta taşımıştır. Sanal ve gerçek ayrımlarının özellikle ekran merkezli teknolojik atılımlara bağlı olarak siliniyor oluşu imgenin toplumsal bağlamda işlevini değiştirirken, toplumsal belgesel fotoğrafı bu gelişmelere paralel olarak nasıl konumlandıracağımız, bu tezin konusunu oluşturmaktadır. Toplumsal sorunların çözümü için fotoğrafı aktivist bir çaba için kullanan belgesel fotoğrafın, konusunu nasıl gösterdiği ve hangi bağlama yerleştirdiği fotoğraf teorisinin tartışmalı alanlarından biridir. Bu nedenle yeni medyanın interaktif, şeffaf ve demokratik yapısı belgesel fotoğrafı kavramsal olarak özgürleştirmiştir. Dolayısıyla 21. yüzyıl iletişim ve bilgi teknolojileri daha adil, eşit ve özgür bir dünya için ‘diyalog’ yaratma biçimini görüntü üzerinden kurgulasa da tek başına fotoğrafın özerkliğinden bahsedemeyiz. Bunun için de bu tez, yeni medya kimliğiyle toplumsal belgesel fotoğrafı, kolektif ve katılımcı bir süreci aktivizm olarak kurgulayan ve belgesel fotoğrafı genel gerçek idealinden kurtararak, hikaye anlatıcısının bakış açısına eş değer, medyalar arası bir platformda, anlatı kurma biçimi olarak ele almıştır.
In the set-up of especially social and political life in 21st century, new
alternative media channels, social media being in the first place, image production and consumption practice of everyone that own mobile devices have transferred the questions that arose with postmodernism regarding what is social to a different dimension. While the fact that the differentiation between the virtual and the real is fading based on screen-based technological breakthrough changes the function of the image in the social context, the subject of this thesis focuses on how we could position the social documentary photography in parallel with these changes. One of
the debated fields of the photography theory is how the documentary photography, which uses photograph in an activist effort for the resolution of social issues, shows and contextualizes its subject. Therefore, the interactive, transparent and democratic nature of new media has conceptually liberalized photography. For this reason, even though the communication and information technologies of the 21st century build its
pattern of creating a “dialogue” based on the image, we cannot talk about the autonomy of photography alone. As a consequence, this thesis covers the social documentary photography as a narrative form on an inter-media platform which is equal to the narrator’s point of view that builds a collective and participative process as activism and saves the documentary photography from the common ideal of real.
Papers by Gülay Doğan
21. yüzyılda özellikle toplumsal ve siyasal hayatın örgütlenmesinde sosyal medya başta olmak üzer... more 21. yüzyılda özellikle toplumsal ve siyasal hayatın örgütlenmesinde sosyal medya başta olmak üzere alternatif yeni medya kanalları, mobil cihazlara sahip herkesin görüntü üretimi ve tüketimi pratiği, postmodernizmle başlayan toplumsal olanın ne olduğuna ilişkin sorgulamaları başka bir boyuta taşımıştır. Sanal ve gerçek ayrımlarının özellikle ekran merkezli teknolojik atılımlara bağlı olarak siliniyor oluşu imgenin toplumsal bağlamda işlevini değiştirirken, toplumsal belgesel fotoğrafı bu gelişmelere paralel olarak nasıl konumlandıracağımız, bu tezin konusunu oluşturmaktadır. Toplumsal sorunların çözümü için fotoğrafı aktivist bir çaba için kullanan belgesel fotoğrafın, konusunu nasıl gösterdiği ve hangi bağlama yerleştirdiği fotoğraf teorisinin tartışmalı alanlarından biridir. Bu nedenle yeni medyanın interaktif, şeffaf ve demokratik yapısı belgesel fotoğrafı kavramsal olarak özgürleştirmiştir. Dolayısıyla 21. yüzyıl iletişim ve bilgi teknolojileri daha adil, eşit ve özgür bir dünya...
Uploads
Conference Presentations by Gülay Doğan
Anadolu Üniversitesi Uluslararası Sanat Eğitimi Sempozyumu Bildirisi
Flaneur, the idle wanderer of 19th century passages is a character analyzed by Walter Benjamin referred to Charles Baudelaire. Bohemian, lonely, mysterious, one who lives in passages like home.... Many adjectives can be used for flaneur but this term turned to a way of thinking beyond its limits. On the other hand, those who were named as flaneurs at that time were men. It was because having a 'gaze' in that period was attributed to men as well. Therefore flaneur term was seen problematic according to some theorists. They prefered the term 'flaneuse'. It is aimed to problematise the gender of flanerie in that paper and also the relation with 'gaze' and 'photography'.
Thesis by Gülay Doğan
medya başta olmak üzere alternatif yeni medya kanalları, mobil cihazlara sahip herkesin görüntü üretimi ve tüketimi pratiği, postmodernizmle başlayan toplumsal olanın ne olduğuna ilişkin sorgulamaları başka bir boyuta taşımıştır. Sanal ve gerçek ayrımlarının özellikle ekran merkezli teknolojik atılımlara bağlı olarak siliniyor oluşu imgenin toplumsal bağlamda işlevini değiştirirken, toplumsal belgesel fotoğrafı bu gelişmelere paralel olarak nasıl konumlandıracağımız, bu tezin konusunu oluşturmaktadır. Toplumsal sorunların çözümü için fotoğrafı aktivist bir çaba için kullanan belgesel fotoğrafın, konusunu nasıl gösterdiği ve hangi bağlama yerleştirdiği fotoğraf teorisinin tartışmalı alanlarından biridir. Bu nedenle yeni medyanın interaktif, şeffaf ve demokratik yapısı belgesel fotoğrafı kavramsal olarak özgürleştirmiştir. Dolayısıyla 21. yüzyıl iletişim ve bilgi teknolojileri daha adil, eşit ve özgür bir dünya için ‘diyalog’ yaratma biçimini görüntü üzerinden kurgulasa da tek başına fotoğrafın özerkliğinden bahsedemeyiz. Bunun için de bu tez, yeni medya kimliğiyle toplumsal belgesel fotoğrafı, kolektif ve katılımcı bir süreci aktivizm olarak kurgulayan ve belgesel fotoğrafı genel gerçek idealinden kurtararak, hikaye anlatıcısının bakış açısına eş değer, medyalar arası bir platformda, anlatı kurma biçimi olarak ele almıştır.
In the set-up of especially social and political life in 21st century, new
alternative media channels, social media being in the first place, image production and consumption practice of everyone that own mobile devices have transferred the questions that arose with postmodernism regarding what is social to a different dimension. While the fact that the differentiation between the virtual and the real is fading based on screen-based technological breakthrough changes the function of the image in the social context, the subject of this thesis focuses on how we could position the social documentary photography in parallel with these changes. One of
the debated fields of the photography theory is how the documentary photography, which uses photograph in an activist effort for the resolution of social issues, shows and contextualizes its subject. Therefore, the interactive, transparent and democratic nature of new media has conceptually liberalized photography. For this reason, even though the communication and information technologies of the 21st century build its
pattern of creating a “dialogue” based on the image, we cannot talk about the autonomy of photography alone. As a consequence, this thesis covers the social documentary photography as a narrative form on an inter-media platform which is equal to the narrator’s point of view that builds a collective and participative process as activism and saves the documentary photography from the common ideal of real.
Papers by Gülay Doğan
Anadolu Üniversitesi Uluslararası Sanat Eğitimi Sempozyumu Bildirisi
Flaneur, the idle wanderer of 19th century passages is a character analyzed by Walter Benjamin referred to Charles Baudelaire. Bohemian, lonely, mysterious, one who lives in passages like home.... Many adjectives can be used for flaneur but this term turned to a way of thinking beyond its limits. On the other hand, those who were named as flaneurs at that time were men. It was because having a 'gaze' in that period was attributed to men as well. Therefore flaneur term was seen problematic according to some theorists. They prefered the term 'flaneuse'. It is aimed to problematise the gender of flanerie in that paper and also the relation with 'gaze' and 'photography'.
medya başta olmak üzere alternatif yeni medya kanalları, mobil cihazlara sahip herkesin görüntü üretimi ve tüketimi pratiği, postmodernizmle başlayan toplumsal olanın ne olduğuna ilişkin sorgulamaları başka bir boyuta taşımıştır. Sanal ve gerçek ayrımlarının özellikle ekran merkezli teknolojik atılımlara bağlı olarak siliniyor oluşu imgenin toplumsal bağlamda işlevini değiştirirken, toplumsal belgesel fotoğrafı bu gelişmelere paralel olarak nasıl konumlandıracağımız, bu tezin konusunu oluşturmaktadır. Toplumsal sorunların çözümü için fotoğrafı aktivist bir çaba için kullanan belgesel fotoğrafın, konusunu nasıl gösterdiği ve hangi bağlama yerleştirdiği fotoğraf teorisinin tartışmalı alanlarından biridir. Bu nedenle yeni medyanın interaktif, şeffaf ve demokratik yapısı belgesel fotoğrafı kavramsal olarak özgürleştirmiştir. Dolayısıyla 21. yüzyıl iletişim ve bilgi teknolojileri daha adil, eşit ve özgür bir dünya için ‘diyalog’ yaratma biçimini görüntü üzerinden kurgulasa da tek başına fotoğrafın özerkliğinden bahsedemeyiz. Bunun için de bu tez, yeni medya kimliğiyle toplumsal belgesel fotoğrafı, kolektif ve katılımcı bir süreci aktivizm olarak kurgulayan ve belgesel fotoğrafı genel gerçek idealinden kurtararak, hikaye anlatıcısının bakış açısına eş değer, medyalar arası bir platformda, anlatı kurma biçimi olarak ele almıştır.
In the set-up of especially social and political life in 21st century, new
alternative media channels, social media being in the first place, image production and consumption practice of everyone that own mobile devices have transferred the questions that arose with postmodernism regarding what is social to a different dimension. While the fact that the differentiation between the virtual and the real is fading based on screen-based technological breakthrough changes the function of the image in the social context, the subject of this thesis focuses on how we could position the social documentary photography in parallel with these changes. One of
the debated fields of the photography theory is how the documentary photography, which uses photograph in an activist effort for the resolution of social issues, shows and contextualizes its subject. Therefore, the interactive, transparent and democratic nature of new media has conceptually liberalized photography. For this reason, even though the communication and information technologies of the 21st century build its
pattern of creating a “dialogue” based on the image, we cannot talk about the autonomy of photography alone. As a consequence, this thesis covers the social documentary photography as a narrative form on an inter-media platform which is equal to the narrator’s point of view that builds a collective and participative process as activism and saves the documentary photography from the common ideal of real.