HAL (Le Centre pour la Communication Scientifique Directe), Jul 1, 2012
The analyses and conclusions presented in this document are the responsibility of the authors. Th... more The analyses and conclusions presented in this document are the responsibility of the authors. They do not necessarily reflect the position of AFD or its partner institutions. Focales The Focales series was launched in 2010 by AFD's Research Department for the purpose of reporting on the field experiences of AFD or its partners (experts, researchers, consultants, practitioners, etc.) in developing countries. The works in this series describe practical case studies (projects, experiments, partnerships, etc.) and put them into perspective. They may also present the authors' thinking on a sectoral or geographical issue, always on the basis of concrete results.
2005 yılında kabul edilen 5302 sayılı Đl Özel Đdaresi Kanunu il genel meclislerinin yapı ve işley... more 2005 yılında kabul edilen 5302 sayılı Đl Özel Đdaresi Kanunu il genel meclislerinin yapı ve işleyişinde çok önemli değişiklikler yaparak, bu yerel yönetim organının yerel siyasetteki konumunu yükseltecek bir düzenlemedir. Çalışmamız reformdan bu yana ge-çen beş yılın sonunda böylesi bir değişimin Mersin metropoliten alanında görülüp gö-rülmediğini araştırmaktadır. Büyükşehir belediyesi sınırlarında yaşayan 520 kişilik bir örnekleme dayanarak gerçekleştirilen çalışma Mersin Đl Genel Meclisi'nin kurumsal yapısının ve işleyişinin bilinmediğini ve üyelerinin tanınmadığını ortaya koymaktadır. Araştırmamız ayrıca bu kadar az ilgi gören bir siyasal kuruma yönelik seçmen davranı-şının da diğer tercihlerin ışığında şekillendiğini ortaya koymaktadır. Anahtar Sözcükler: Đl özel idaresi, il genel meclisi, yerel yönetimler, yerel seçimler, ye-rel siyaset. Abstract: The changes in the structure and the functioning of provincial councils that took effect by the new law on Turkish provincial governments rendered them potentially powerful in local politics. Our paper discusses whether such a change has actually tak-en place in the metropolitan area of Mersin five years after the legislation. The study based on a survey conducted among 520 voters residing in the metropolitan area of Mersin has found that neither the institutional structure and functioning, nor the members of the provincial council of Mersin is publicly known. The paper also maintains that the voter attitude towards such an unacquainted political body is shaped by political preferences for other political institutions.
Abstract The widespread reforms of Turkish public administration and the machinery of government ... more Abstract The widespread reforms of Turkish public administration and the machinery of government from 2000s onwards resulted in a gradual delegation of certain state’s functions to local and non-state actors, through a gradual rescaling of the policy-making systems and a remarkable hybridization of governance logics. The relevant literature focuses largely on the rising role and importance of involving non-state actors rather than state officials in policy-making processes. The paper explains how the scope and the method of public agents’ influence adapt to the current context of so-called neoliberalization of public administration in Turkey. The paper discusses in detail provincial governors with regard to their relatively ‘disguised’ power in social and economic policies through new hybrid mechanisms.
Depuis le coup d’État de 1980, le système municipal a connu de profondes transformations légitimé... more Depuis le coup d’État de 1980, le système municipal a connu de profondes transformations légitimées par un discours mettant l’accent sur la décentralisation et la démocratisation. Pourtant, cet article montre qu’au lieu d’une démocratisation consolidant la représentation et la participation des citoyens, les modalités du gouvernement local ont évolué vers une sorte de présidentialisme local. Ce dernier se pratique par la personne du maire fort ayant un contrôle non seulement sur les instances politiques locales, mais aussi sur les acteurs de la société civile. L’étude de cette reconfiguration locale permet également de constater les effets du nouveau système présidentiel à l’échelle nationale.
Joseph Szyliowicz 1950'li yılların ikinci yarısında saha çalışmasını yaptığında Erdemli üç köyün ... more Joseph Szyliowicz 1950'li yılların ikinci yarısında saha çalışmasını yaptığında Erdemli üç köyün birleşmesi ile yeni ilçe olmuş bir yerleşim birimiydi. Szyliowicz'in, modernleşme sürecinin başladığını gözlemlediği ve hızla ilerleyeceğini öngördüğü ilçeye 60 yıl sonra tekrar baktığımızda gerçekten de ekonomisi, sosyal hayatı ve yapılı çevresiyle gelişmiş bir şehir görüyoruz. Fakat biraz daha yakından bakınca, bu kentleşme sürecinin hala bazı kırsal öğeleri içkin olarak taşımaya devam ettiğini ve özellikle siyasal kültürün gelişiminde bu öğelerin etkisi olduğunu anlıyoruz. Bu yazı kapsamında Erdemli siyasal hayatı içindeki göçebelikle ilişkili öğeleri Pierre Bourdieu'nün habitus kavramının yardımı ile teşhis etmeye çalışacağız. Bunun için Erdemli'nin siyasal hayatını tek parti yıllarından itibaren inceleyerek, ilçe siyasetinde büyük ailelerin, bireysel ilişkilerin ve popülist siyasi anlayışın ne kadar etkili olduğunu göstermeyi deneyeceğiz.
Abstract: A general indifference if not a categorical opposition to the new participatory mechani... more Abstract: A general indifference if not a categorical opposition to the new participatory mechanisms is observed within the Turkish left. Considering them as disguised forms of neo-liberalism under a generic title of governance, the democratic potential of these new political spheres and practices has been wholly neglected. In this paper, we shall first present different forms of recent participatory innovations to argue that the spectrum of these mechanisms is too large to let a standard generalisation about their democratic impact. We shall then discuss the challenges that they face to draw a realistic portrait with the objective of avoiding a dangerous and ungrounded idealisation of these instruments. To conclude, we shall argue that their democratic potential is nevertheless too important to be wholly neglected for the Turkish left. Key Words: Participatory politics, representative politics, participatory mechanisms, the left, inclusiveness Katilimci Siyaset: Turk Solu Icin Sorunlar ve Yenilikci Cozumler Ozet: Yeni katilimci mekanizmalara yonelik olarak Turkiye solunun kategorik bir muhalefeti degilse bile bir ilgisizligi gozleniyor. Muglak bir yonetisim basligi altinda yeni liberalizmin kilik degistirmis halleri olarak algilanan bu yeni siyasal mecra ve uygulamalarin demokratik potansiyeli topyekun gormezden geliniyor. Bu makalede oncelikle bu katilimci yeniliklerin, demokratik potansiyelleri hakkinda kategorik bir genelleme yapmaya izin vermeyecek olcude genis bir yelpazeye yayildiklarini ortaya koyacagiz. Daha sonra, bunlara iliskin olarak tehlikeli ve temelsiz bir idealizasyona engel olmak amaciyla, bu araclarin karsi karsiya olduklari zorluklari ve zayifliklari tartisacagiz. Sonucta, bu yeni mekanizmalarin demokratik potansiyellerinin, Turk solu adina tumden gormezden gelinemeyecek kadar onemli oldugunu savunacagiz. Anahtar Kelimeler: Katilimci siyaset, temsili siyaset, katilim mekanizmalari, sol, icerme
Since 2004, the government of Turkey has undertaken a number of "decentralisation" refo... more Since 2004, the government of Turkey has undertaken a number of "decentralisation" reforms. A number of laws have been passed that give increased autonomy and resources to regional and local authorities and aim to reorganise the division of tasks and the relationships between these authorities and the central government. These reforms represent substantial change, since there had previously been practically no intermediate level between the central government and the citizens, and the decision-making centres in Ankara constituted serious bottlenecks that were regularly circumvented. The reform process raises a number of questions. What rationales led to the implementation of these reforms? Did the reforms result from the opening of negotiations on Turkey's accession to the European Union, in 2005, or were domestic political processes also a factor? What real changes did these reforms introduce? What impact have they had on adjustments in the levels of government and th...
The widespread reforms of Turkish public administration and the machinery of government from 2000... more The widespread reforms of Turkish public administration and the machinery of government from 2000s onwards resulted in a gradual delegation of certain state’s functions to local and non-state actors, through a gradual rescaling of the policy-making systems and a remarkable hybridization of governance logics. The relevant literature focuses largely on the rising role and importance of involving non-state actors rather than state officials in policy-making processes. The paper explains how the scope and the method of public agents’ influence adapt to the current context of so-called neoliberalization of public administration in Turkey. The paper discusses in detail provincial governors with regard to their relatively ‘disguised’ power in social and economic policies through new hybrid mechanisms.
The present study aims at identifying the local contextual factors that determine the eventual de... more The present study aims at identifying the local contextual factors that determine the eventual democratic impact of new participatory mechanisms. for this purpose, we undertook a comparative analysis of two turkish cities, Bursa and Mersin, where the impact of a common participatory initiative, the local agenda 21 process, has been very significantly dissimilar. Three main factors appeared to be determining in this difference observed between the eventual democratic impact of the similar participatory mechanisms. First of all, the personal characteristics and attitudes of the mayors seemed to affect the evolution and the outcomes of the participatory process. Secondly, the ability and the tendency of cooperation and collective mobilisation of the local civil society have significantly determined the functioning as well as the eventual impact of such participatory mechanisms. And finally, the presence of urban coalitions among the main actors of a city appeared as a very important fa...
The primary aim of the present paper was to identify the urban dimension of rural Turkey. The mai... more The primary aim of the present paper was to identify the urban dimension of rural Turkey. The main thesis is that urban factors, particularly in certain regions, have undeniable importance in recent rural developments. To that end, the great importance of urban possibilities in both the continuity of agricultural activities and the adaptation of the agricultural sector to new conditions is emphasized, supported by findings of a case study conducted in Erdemli. To identify the role of urban constituents in sustaining rural life, the transformation of the agricultural sector in Turkey since the 1980s is briefly described, followed by a discussion of the different courses this transformation has taken in rural settlements such as Erdemli. The primary hypothesis is that an agglomeration of the rural population in the coastal zone, caused by proliferation of agricultural activities based on labor-intensive work and family-run management, including citrus and early vegetable production in the coastal zone of 0-300-meter altitude in the 1940s, was urbanized as these settlements integrated with the Çukurova city-region. The secondary hypothesis is that nonagricultural urban possibilities have played an important role in the continuation of agricultural activities in Erdemli. Anahtar sözcükler: Erdemli; kır-kent ilişkileri; tarımsal üretimin dönüşümü.
Depuis le coup d’État de 1980, le système municipal a connu de profondes transformations légitimé... more Depuis le coup d’État de 1980, le système municipal a connu de profondes transformations légitimées par un discours mettant l’accent sur la décentralisation et la démocratisation. Pourtant, cet article montre qu’au lieu d’une démocratisation consolidant la représentation et la participation des citoyens, les modalités du gouvernement local ont évolué vers une sorte de présidentialisme local. Ce dernier se pratique par la personne du maire fort ayant un contrôle non seulement sur les instances politiques locales, mais aussi sur les acteurs de la société civile. L’étude de cette reconfiguration locale permet également de constater les effets du nouveau système présidentiel à l’échelle nationale.
Bu yazının konusu, çoğu zaman sorgulanmadan kabul edilen demokrasi-sivil toplum ilişkisinin göz ... more Bu yazının konusu, çoğu zaman sorgulanmadan kabul edilen demokrasi-sivil toplum ilişkisinin göz ardı edilen bazı yönleridir. Kökenleri Aristo'ya kadar indiği halde üzerinde mutabakata varılan bir tanıma sahip olamayan bu kavramın liberal düşünürlerin elinde nasıl demokratikleşmenin nicel bir unsuruna dönüştüğünü tartışacağım. Bu kavramsal dönüşüm sürecini özetledikten sonra, gelinen noktanın neden illa da demokrasi adına bir kazanç olmayabileceğini, Gramsci ve Hegel'den ilham alarak savunacağım. Son olarak bu iddiamı, yakın Türkiye tarihinine dair bazı gözlemlere referans vererek somut örneklerle desteklemeyi deneyeceğim. Tartışmaya geçmeden önce, sivil toplum kavramının demokratikleşme süreçleri açısından ne kadar gerekli olabileceğini teslim eden bir sosyal bilim öğrencisi olarak, yapmaya çalıştığımın sadece kavramın bazı araçsallaştırılma ve demokratik sorunları derinleştirme risklerine dikkat çekmek olduğunu, dolayısıyla sivil toplum kavramına gönderme yapan insiyatiflerin tümünü demokratikleşme çerçevesinden çıkarmak gibi bir niyetim olmadığını özellikle vurgulamak isterim.
Türk Dil Kurum Sözlüğü'ne gore kamu kelimesinin ilk iki anlamı: 1. Halk hizmeti gören devlet orga... more Türk Dil Kurum Sözlüğü'ne gore kamu kelimesinin ilk iki anlamı: 1. Halk hizmeti gören devlet organlarının tümü; 2. Bir ülkedeki halkın bütünü, halk, amme. Bu tanıma göre 29 Nisan 2017 tarihli 689 sayılı kanun hükmünde kararname ile ben ve birçok arkadaşım kamunun ilk anlamından ihraç edilmiş olduk. Halk hizmeti gören devlet organları ile bir ilişkimiz kalmadı ve müstakbel olası ilişkilerin de önü kapatıldı. Peki bu ayrılık, bizim " kamu " nun ikinci anlamından da ihraç edilmiş olduğumuz anlamına gelir mi? Atılmamıza gerekçe bile diyemeyeceğim iddiaları ciddiye alan kamu kesimi için bu geçerli olabilir. Havuz medyasında çıkan her saçmalığı sorgulamadan doğru kabul eden kişilerin gözünde barış, hukuk ve adalet talep ettiğimiz için hain, terörist damgası yemiş olma olasılığımızı inkar edemem. Peki bu tam ters yönde bir dönemeç de olamaz mı? Kendi adıma her ne kadar elimden geldiğince yaşadığım kentle, ülkemle ilişki kurmaya çalışmış olsam da, neticede zamanımın büyük çoğunluğu kente hem fiziki, hem de ruhen tepeden bakan bir kampüste ders vererek, odamda çalışmalar yaparak geçiriyordum. İstenmeden tesis olmuş bu ayrılık ihracımdan sonra büyük ölçüde ortadan kalkmış oldu. Kentin değişik kesimleri ile uzman olarak, sivil toplum üyesi olarak hatta girişimci olarak daha farklı ve daha yoğun ilişkiler tesis etmemin önünün açıldığını görüyorum. Bu sebeple kamudan ihraç edilmemin beni kamuya daha da yaklaştırdığına inanıyorum. Bu senaryo bireysel bir hikaye olmak zorunda da değil. İster akademisyen, ister sivil toplum aktivisti, ister siyasetçi olarak toplum anlamındaki kamu ile kurduğumuz ilişkinin devlet anlamındaki kamunun dolayımından geçirme alışkanlığını belki de tekrar düşünmemiz gerekiyor. Örgütlü muhalefeti topyekûn devleti muhatap alarak yürütmenin sıkıntılarını gözlüyoruz. Bu tek boyutlu, dar muhalefet anlayışının odağında kaçınılmaz olarak iktidarın yaptıkları ya da yapmadıkları yer alıyor. İktidara yönelik muhalefetin gündemi böylece onun mimarı olduğu çerçeve ile sınırlanıyor. Dahası buna odaklanmış bir muhalefet de tek sesli, tek eksenli bir örgüt ve söyleme mahkum kalıyor. Partililerden beklenen genel merkezin söylem ve duruşunu ilde, ilçede, beldede, kadın, gençlik kollarında tekrar ve temsil etmesinden ibaret olmak durumunda. Gündem iktidar güdümlü, muhalefet tek eksenli olunca siyasal kazanımlar da haliyle çok sınırlı kalıyor.
Tam da başkanlık sistemi tartışmalarının referandum vesilesiyle iyice yoğunlaştığı bir dönemde ka... more Tam da başkanlık sistemi tartışmalarının referandum vesilesiyle iyice yoğunlaştığı bir dönemde kaleme alınan bu yazıyla, oylamaya sunulan anayasa değişikliğinin getireceği rejim değişikliğini Türkiye'nin yerel siyaset ölçeğinde çoktandır tecrübe etmiş olduğu iddia ediyorum. Temel iddiam; başat yerel yönetim kuruluşu olan belediyelerin, merkezi yönetimin vesayet hatta güdümünde kentsel konulardan sorumlu bir hizmet makamı olmaktan, ekonomi ve siyasette yaşanan değişiklikler sonucu, çok önemli bir iktidar alanını temsil eder hale geldikleri ve bu sürecin de belediye başkanlarını yerel siyaset içinde hegemonik bir konuma taşıdığı olacak. Bu iddiayı temellendirmek için önce belediyelerin geçirdiği dönüşümü hızlıca ele alıp, sonrasında belediye başkanların sahip oldukları yeni iktidar alanının nasıl yerel siyasetin tümüne yayılarak bir yerel başkanlık rejimi tesis etmiş olduğunu tartışacağım.
Ulaş Bayraktar 1980'lerden sonraki yasal ve siyasi gelişmeler, yerel siyasetin ulusal siyasetin m... more Ulaş Bayraktar 1980'lerden sonraki yasal ve siyasi gelişmeler, yerel siyasetin ulusal siyasetin mutlak güdümünden görece bağımsızlaşmasını ve kendi özgün dinamikleri ile şekillenmesi sonucunu doğurmuştur (İncioğlu: 2002; Erder ve İncioğlu: 2004). Yerele aktarılan yetki ve kaynakların üzerinde söz sahibi olma arzusu da bu ölçekteki iktidar mücadelesini daha anlamlı kıldı. Yerel seçimler, her ne kadar yerel iktidar mücadelesini bütüncül bir şekilde temsil etmese de, bu mücadelenin temel boyutlarını ortaya koyma açısından çok büyük önem taşır. Fakat yerel seçimleri ve yerel siyaseti anlamaya soyunmuş bir tartışmanın, hangi adayın kazandığını ya da hangi partinin il ve ilçe düzeyinde nerelerde ne kadar oy aldığını aşan bir bakış açısıyla kurgulanması gerekir. Çünkü yerel seçim sonuçlarının sadece bu genel sorular bağlamında ele alınması, aslında ulusal siyasi aktörlerin, yerel seçimlerde ortaya koydukları başarımın anlaşılmasına hizmet ederek, yerelin kendi içsel siyasi dinamiklerini yansıtmakta yetersiz kalmaktadır. Sosyal bilimler yazınında, bu yetersizliğin bir sorun olarak görülmediğini ve hatta yerel seçimlerin ontolojik olarak sadece ulusal siyasete yönelik bir 'güven oylaması', 'kamuoyu yoklaması' olarak algılanabildiğini de vurgulamalıyız 2 . Yerel seçimleri, ulusal siyasetin ipoteğindeki bir yorumlama aracı olmanın ötesine taşımanın yolu, yerel seçim sonuçlarının daha mikro analizlere tabii tutulması ile mümkün olabilir. Oysa Türkiye'de yerel seçimleri çözümleme ve anlamaya çalışan sosyal bilimler yazını incelendiğinde böylesi çalışmaların azınlıkta olduğu, araştırmaların çoğunun yerel seçim sonuçlarını makro bir planda okumaya giriştikleri gözlenmektedir. Yerelnet.org.tr internet sitesinde 1942-1999 arası tüm yerel seçim sonuçları için gerçekleştirilen çözümlemeler, böylesi çalışmalara verilebilecek örneklerin başında gelmektedir. Bu çözümlemeler her bir yerel seçim için, seçime katılan başlıca partilerin izledikleri seçim stratejilerine, yürüttükleri kampanyalara, gösterdikleri adaylara ve sonuçta aldıkları oylara ilişkin önemli bilgiler sunmaktadır. Oya Çitçi tarafından yayına hazırlanan 1 Ulaş BAYRAKTAR (2011) "Yerelin Seçimi, çözümlemenin yereli: Mersin Örneği", Toplum ve Bilim, 121, s. 9-47. 2 Bu yaklaşıma dair bir tartışma için Kösecik, 2005: 254-257.
2005 yılında kabul edilen 5302 sayılı Đl Özel Đdaresi Kanunu il genel meclislerinin yapı ve işley... more 2005 yılında kabul edilen 5302 sayılı Đl Özel Đdaresi Kanunu il genel meclislerinin yapı ve işleyişinde çok önemli değişiklikler yaparak, bu yerel yönetim organının yerel siyasetteki konumunu yükseltecek bir düzenlemedir. Çalışmamız reformdan bu yana ge-çen beş yılın sonunda böylesi bir değişimin Mersin metropoliten alanında görülüp gö-rülmediğini araştırmaktadır. Büyükşehir belediyesi sınırlarında yaşayan 520 kişilik bir örnekleme dayanarak gerçekleştirilen çalışma Mersin Đl Genel Meclisi'nin kurumsal yapısının ve işleyişinin bilinmediğini ve üyelerinin tanınmadığını ortaya koymaktadır. Araştırmamız ayrıca bu kadar az ilgi gören bir siyasal kuruma yönelik seçmen davranı-şının da diğer tercihlerin ışığında şekillendiğini ortaya koymaktadır. Anahtar Sözcükler: Đl özel idaresi, il genel meclisi, yerel yönetimler, yerel seçimler, ye-rel siyaset. Abstract: The changes in the structure and the functioning of provincial councils that took effect by the new law on Turkish provincial governments rendered them potentially powerful in local politics. Our paper discusses whether such a change has actually tak-en place in the metropolitan area of Mersin five years after the legislation. The study based on a survey conducted among 520 voters residing in the metropolitan area of Mersin has found that neither the institutional structure and functioning, nor the members of the provincial council of Mersin is publicly known. The paper also maintains that the voter attitude towards such an unacquainted political body is shaped by political preferences for other political institutions.
1 Ulaş BAYRAKTAR Je vois bien ce système Que l'on connaît d'ailleurs depuis longtemps, de l'extér... more 1 Ulaş BAYRAKTAR Je vois bien ce système Que l'on connaît d'ailleurs depuis longtemps, de l'extérieur. Mais dont le mécanisme interne est ignoré. Quelques-uns -peu nombreux-sont placés tout en haut Et un grand nombre en bas ; Et ceux d'en haut leur crient : Montez, Pour que nous soyons tous en haut ! Mais à y regarder de plus près, on devine, Entre les gens d'en haut et ceux qui sont en bas, Quelque chose d'obscur qui semble être un chemin, En fait une planche, Et l'on voit bientôt nettement Qu'il s'agit d'une balançoire. Tout le système est un jeu de bascule Dont les deux bouts dépendent l'un de l'autre ; Et ceux-ci ne siègent en haut Que parce que ceux-là se tiennent tout en bas, Et seulement tant qu'ils y restent. Car s'ils quittaient leur place et venaient à monter, Les premiers aussitôt devraient vider leurs sièges. Dès lors il est fatal qu'ils veuillent Que pour l'éternité les autres Demeurent tout en bas sans pouvoir s'élever. Il faut aussi que ceux d'en bas soient plus nombreux, Ou la planche basculerait, puisque c'est une balançoire. B. Brecht, Théâtre Complet, Tome 2, Paris, L'Arche, 1997, p. 357.
HAL (Le Centre pour la Communication Scientifique Directe), Jul 1, 2012
The analyses and conclusions presented in this document are the responsibility of the authors. Th... more The analyses and conclusions presented in this document are the responsibility of the authors. They do not necessarily reflect the position of AFD or its partner institutions. Focales The Focales series was launched in 2010 by AFD's Research Department for the purpose of reporting on the field experiences of AFD or its partners (experts, researchers, consultants, practitioners, etc.) in developing countries. The works in this series describe practical case studies (projects, experiments, partnerships, etc.) and put them into perspective. They may also present the authors' thinking on a sectoral or geographical issue, always on the basis of concrete results.
2005 yılında kabul edilen 5302 sayılı Đl Özel Đdaresi Kanunu il genel meclislerinin yapı ve işley... more 2005 yılında kabul edilen 5302 sayılı Đl Özel Đdaresi Kanunu il genel meclislerinin yapı ve işleyişinde çok önemli değişiklikler yaparak, bu yerel yönetim organının yerel siyasetteki konumunu yükseltecek bir düzenlemedir. Çalışmamız reformdan bu yana ge-çen beş yılın sonunda böylesi bir değişimin Mersin metropoliten alanında görülüp gö-rülmediğini araştırmaktadır. Büyükşehir belediyesi sınırlarında yaşayan 520 kişilik bir örnekleme dayanarak gerçekleştirilen çalışma Mersin Đl Genel Meclisi'nin kurumsal yapısının ve işleyişinin bilinmediğini ve üyelerinin tanınmadığını ortaya koymaktadır. Araştırmamız ayrıca bu kadar az ilgi gören bir siyasal kuruma yönelik seçmen davranı-şının da diğer tercihlerin ışığında şekillendiğini ortaya koymaktadır. Anahtar Sözcükler: Đl özel idaresi, il genel meclisi, yerel yönetimler, yerel seçimler, ye-rel siyaset. Abstract: The changes in the structure and the functioning of provincial councils that took effect by the new law on Turkish provincial governments rendered them potentially powerful in local politics. Our paper discusses whether such a change has actually tak-en place in the metropolitan area of Mersin five years after the legislation. The study based on a survey conducted among 520 voters residing in the metropolitan area of Mersin has found that neither the institutional structure and functioning, nor the members of the provincial council of Mersin is publicly known. The paper also maintains that the voter attitude towards such an unacquainted political body is shaped by political preferences for other political institutions.
Abstract The widespread reforms of Turkish public administration and the machinery of government ... more Abstract The widespread reforms of Turkish public administration and the machinery of government from 2000s onwards resulted in a gradual delegation of certain state’s functions to local and non-state actors, through a gradual rescaling of the policy-making systems and a remarkable hybridization of governance logics. The relevant literature focuses largely on the rising role and importance of involving non-state actors rather than state officials in policy-making processes. The paper explains how the scope and the method of public agents’ influence adapt to the current context of so-called neoliberalization of public administration in Turkey. The paper discusses in detail provincial governors with regard to their relatively ‘disguised’ power in social and economic policies through new hybrid mechanisms.
Depuis le coup d’État de 1980, le système municipal a connu de profondes transformations légitimé... more Depuis le coup d’État de 1980, le système municipal a connu de profondes transformations légitimées par un discours mettant l’accent sur la décentralisation et la démocratisation. Pourtant, cet article montre qu’au lieu d’une démocratisation consolidant la représentation et la participation des citoyens, les modalités du gouvernement local ont évolué vers une sorte de présidentialisme local. Ce dernier se pratique par la personne du maire fort ayant un contrôle non seulement sur les instances politiques locales, mais aussi sur les acteurs de la société civile. L’étude de cette reconfiguration locale permet également de constater les effets du nouveau système présidentiel à l’échelle nationale.
Joseph Szyliowicz 1950'li yılların ikinci yarısında saha çalışmasını yaptığında Erdemli üç köyün ... more Joseph Szyliowicz 1950'li yılların ikinci yarısında saha çalışmasını yaptığında Erdemli üç köyün birleşmesi ile yeni ilçe olmuş bir yerleşim birimiydi. Szyliowicz'in, modernleşme sürecinin başladığını gözlemlediği ve hızla ilerleyeceğini öngördüğü ilçeye 60 yıl sonra tekrar baktığımızda gerçekten de ekonomisi, sosyal hayatı ve yapılı çevresiyle gelişmiş bir şehir görüyoruz. Fakat biraz daha yakından bakınca, bu kentleşme sürecinin hala bazı kırsal öğeleri içkin olarak taşımaya devam ettiğini ve özellikle siyasal kültürün gelişiminde bu öğelerin etkisi olduğunu anlıyoruz. Bu yazı kapsamında Erdemli siyasal hayatı içindeki göçebelikle ilişkili öğeleri Pierre Bourdieu'nün habitus kavramının yardımı ile teşhis etmeye çalışacağız. Bunun için Erdemli'nin siyasal hayatını tek parti yıllarından itibaren inceleyerek, ilçe siyasetinde büyük ailelerin, bireysel ilişkilerin ve popülist siyasi anlayışın ne kadar etkili olduğunu göstermeyi deneyeceğiz.
Abstract: A general indifference if not a categorical opposition to the new participatory mechani... more Abstract: A general indifference if not a categorical opposition to the new participatory mechanisms is observed within the Turkish left. Considering them as disguised forms of neo-liberalism under a generic title of governance, the democratic potential of these new political spheres and practices has been wholly neglected. In this paper, we shall first present different forms of recent participatory innovations to argue that the spectrum of these mechanisms is too large to let a standard generalisation about their democratic impact. We shall then discuss the challenges that they face to draw a realistic portrait with the objective of avoiding a dangerous and ungrounded idealisation of these instruments. To conclude, we shall argue that their democratic potential is nevertheless too important to be wholly neglected for the Turkish left. Key Words: Participatory politics, representative politics, participatory mechanisms, the left, inclusiveness Katilimci Siyaset: Turk Solu Icin Sorunlar ve Yenilikci Cozumler Ozet: Yeni katilimci mekanizmalara yonelik olarak Turkiye solunun kategorik bir muhalefeti degilse bile bir ilgisizligi gozleniyor. Muglak bir yonetisim basligi altinda yeni liberalizmin kilik degistirmis halleri olarak algilanan bu yeni siyasal mecra ve uygulamalarin demokratik potansiyeli topyekun gormezden geliniyor. Bu makalede oncelikle bu katilimci yeniliklerin, demokratik potansiyelleri hakkinda kategorik bir genelleme yapmaya izin vermeyecek olcude genis bir yelpazeye yayildiklarini ortaya koyacagiz. Daha sonra, bunlara iliskin olarak tehlikeli ve temelsiz bir idealizasyona engel olmak amaciyla, bu araclarin karsi karsiya olduklari zorluklari ve zayifliklari tartisacagiz. Sonucta, bu yeni mekanizmalarin demokratik potansiyellerinin, Turk solu adina tumden gormezden gelinemeyecek kadar onemli oldugunu savunacagiz. Anahtar Kelimeler: Katilimci siyaset, temsili siyaset, katilim mekanizmalari, sol, icerme
Since 2004, the government of Turkey has undertaken a number of "decentralisation" refo... more Since 2004, the government of Turkey has undertaken a number of "decentralisation" reforms. A number of laws have been passed that give increased autonomy and resources to regional and local authorities and aim to reorganise the division of tasks and the relationships between these authorities and the central government. These reforms represent substantial change, since there had previously been practically no intermediate level between the central government and the citizens, and the decision-making centres in Ankara constituted serious bottlenecks that were regularly circumvented. The reform process raises a number of questions. What rationales led to the implementation of these reforms? Did the reforms result from the opening of negotiations on Turkey's accession to the European Union, in 2005, or were domestic political processes also a factor? What real changes did these reforms introduce? What impact have they had on adjustments in the levels of government and th...
The widespread reforms of Turkish public administration and the machinery of government from 2000... more The widespread reforms of Turkish public administration and the machinery of government from 2000s onwards resulted in a gradual delegation of certain state’s functions to local and non-state actors, through a gradual rescaling of the policy-making systems and a remarkable hybridization of governance logics. The relevant literature focuses largely on the rising role and importance of involving non-state actors rather than state officials in policy-making processes. The paper explains how the scope and the method of public agents’ influence adapt to the current context of so-called neoliberalization of public administration in Turkey. The paper discusses in detail provincial governors with regard to their relatively ‘disguised’ power in social and economic policies through new hybrid mechanisms.
The present study aims at identifying the local contextual factors that determine the eventual de... more The present study aims at identifying the local contextual factors that determine the eventual democratic impact of new participatory mechanisms. for this purpose, we undertook a comparative analysis of two turkish cities, Bursa and Mersin, where the impact of a common participatory initiative, the local agenda 21 process, has been very significantly dissimilar. Three main factors appeared to be determining in this difference observed between the eventual democratic impact of the similar participatory mechanisms. First of all, the personal characteristics and attitudes of the mayors seemed to affect the evolution and the outcomes of the participatory process. Secondly, the ability and the tendency of cooperation and collective mobilisation of the local civil society have significantly determined the functioning as well as the eventual impact of such participatory mechanisms. And finally, the presence of urban coalitions among the main actors of a city appeared as a very important fa...
The primary aim of the present paper was to identify the urban dimension of rural Turkey. The mai... more The primary aim of the present paper was to identify the urban dimension of rural Turkey. The main thesis is that urban factors, particularly in certain regions, have undeniable importance in recent rural developments. To that end, the great importance of urban possibilities in both the continuity of agricultural activities and the adaptation of the agricultural sector to new conditions is emphasized, supported by findings of a case study conducted in Erdemli. To identify the role of urban constituents in sustaining rural life, the transformation of the agricultural sector in Turkey since the 1980s is briefly described, followed by a discussion of the different courses this transformation has taken in rural settlements such as Erdemli. The primary hypothesis is that an agglomeration of the rural population in the coastal zone, caused by proliferation of agricultural activities based on labor-intensive work and family-run management, including citrus and early vegetable production in the coastal zone of 0-300-meter altitude in the 1940s, was urbanized as these settlements integrated with the Çukurova city-region. The secondary hypothesis is that nonagricultural urban possibilities have played an important role in the continuation of agricultural activities in Erdemli. Anahtar sözcükler: Erdemli; kır-kent ilişkileri; tarımsal üretimin dönüşümü.
Depuis le coup d’État de 1980, le système municipal a connu de profondes transformations légitimé... more Depuis le coup d’État de 1980, le système municipal a connu de profondes transformations légitimées par un discours mettant l’accent sur la décentralisation et la démocratisation. Pourtant, cet article montre qu’au lieu d’une démocratisation consolidant la représentation et la participation des citoyens, les modalités du gouvernement local ont évolué vers une sorte de présidentialisme local. Ce dernier se pratique par la personne du maire fort ayant un contrôle non seulement sur les instances politiques locales, mais aussi sur les acteurs de la société civile. L’étude de cette reconfiguration locale permet également de constater les effets du nouveau système présidentiel à l’échelle nationale.
Bu yazının konusu, çoğu zaman sorgulanmadan kabul edilen demokrasi-sivil toplum ilişkisinin göz ... more Bu yazının konusu, çoğu zaman sorgulanmadan kabul edilen demokrasi-sivil toplum ilişkisinin göz ardı edilen bazı yönleridir. Kökenleri Aristo'ya kadar indiği halde üzerinde mutabakata varılan bir tanıma sahip olamayan bu kavramın liberal düşünürlerin elinde nasıl demokratikleşmenin nicel bir unsuruna dönüştüğünü tartışacağım. Bu kavramsal dönüşüm sürecini özetledikten sonra, gelinen noktanın neden illa da demokrasi adına bir kazanç olmayabileceğini, Gramsci ve Hegel'den ilham alarak savunacağım. Son olarak bu iddiamı, yakın Türkiye tarihinine dair bazı gözlemlere referans vererek somut örneklerle desteklemeyi deneyeceğim. Tartışmaya geçmeden önce, sivil toplum kavramının demokratikleşme süreçleri açısından ne kadar gerekli olabileceğini teslim eden bir sosyal bilim öğrencisi olarak, yapmaya çalıştığımın sadece kavramın bazı araçsallaştırılma ve demokratik sorunları derinleştirme risklerine dikkat çekmek olduğunu, dolayısıyla sivil toplum kavramına gönderme yapan insiyatiflerin tümünü demokratikleşme çerçevesinden çıkarmak gibi bir niyetim olmadığını özellikle vurgulamak isterim.
Türk Dil Kurum Sözlüğü'ne gore kamu kelimesinin ilk iki anlamı: 1. Halk hizmeti gören devlet orga... more Türk Dil Kurum Sözlüğü'ne gore kamu kelimesinin ilk iki anlamı: 1. Halk hizmeti gören devlet organlarının tümü; 2. Bir ülkedeki halkın bütünü, halk, amme. Bu tanıma göre 29 Nisan 2017 tarihli 689 sayılı kanun hükmünde kararname ile ben ve birçok arkadaşım kamunun ilk anlamından ihraç edilmiş olduk. Halk hizmeti gören devlet organları ile bir ilişkimiz kalmadı ve müstakbel olası ilişkilerin de önü kapatıldı. Peki bu ayrılık, bizim " kamu " nun ikinci anlamından da ihraç edilmiş olduğumuz anlamına gelir mi? Atılmamıza gerekçe bile diyemeyeceğim iddiaları ciddiye alan kamu kesimi için bu geçerli olabilir. Havuz medyasında çıkan her saçmalığı sorgulamadan doğru kabul eden kişilerin gözünde barış, hukuk ve adalet talep ettiğimiz için hain, terörist damgası yemiş olma olasılığımızı inkar edemem. Peki bu tam ters yönde bir dönemeç de olamaz mı? Kendi adıma her ne kadar elimden geldiğince yaşadığım kentle, ülkemle ilişki kurmaya çalışmış olsam da, neticede zamanımın büyük çoğunluğu kente hem fiziki, hem de ruhen tepeden bakan bir kampüste ders vererek, odamda çalışmalar yaparak geçiriyordum. İstenmeden tesis olmuş bu ayrılık ihracımdan sonra büyük ölçüde ortadan kalkmış oldu. Kentin değişik kesimleri ile uzman olarak, sivil toplum üyesi olarak hatta girişimci olarak daha farklı ve daha yoğun ilişkiler tesis etmemin önünün açıldığını görüyorum. Bu sebeple kamudan ihraç edilmemin beni kamuya daha da yaklaştırdığına inanıyorum. Bu senaryo bireysel bir hikaye olmak zorunda da değil. İster akademisyen, ister sivil toplum aktivisti, ister siyasetçi olarak toplum anlamındaki kamu ile kurduğumuz ilişkinin devlet anlamındaki kamunun dolayımından geçirme alışkanlığını belki de tekrar düşünmemiz gerekiyor. Örgütlü muhalefeti topyekûn devleti muhatap alarak yürütmenin sıkıntılarını gözlüyoruz. Bu tek boyutlu, dar muhalefet anlayışının odağında kaçınılmaz olarak iktidarın yaptıkları ya da yapmadıkları yer alıyor. İktidara yönelik muhalefetin gündemi böylece onun mimarı olduğu çerçeve ile sınırlanıyor. Dahası buna odaklanmış bir muhalefet de tek sesli, tek eksenli bir örgüt ve söyleme mahkum kalıyor. Partililerden beklenen genel merkezin söylem ve duruşunu ilde, ilçede, beldede, kadın, gençlik kollarında tekrar ve temsil etmesinden ibaret olmak durumunda. Gündem iktidar güdümlü, muhalefet tek eksenli olunca siyasal kazanımlar da haliyle çok sınırlı kalıyor.
Tam da başkanlık sistemi tartışmalarının referandum vesilesiyle iyice yoğunlaştığı bir dönemde ka... more Tam da başkanlık sistemi tartışmalarının referandum vesilesiyle iyice yoğunlaştığı bir dönemde kaleme alınan bu yazıyla, oylamaya sunulan anayasa değişikliğinin getireceği rejim değişikliğini Türkiye'nin yerel siyaset ölçeğinde çoktandır tecrübe etmiş olduğu iddia ediyorum. Temel iddiam; başat yerel yönetim kuruluşu olan belediyelerin, merkezi yönetimin vesayet hatta güdümünde kentsel konulardan sorumlu bir hizmet makamı olmaktan, ekonomi ve siyasette yaşanan değişiklikler sonucu, çok önemli bir iktidar alanını temsil eder hale geldikleri ve bu sürecin de belediye başkanlarını yerel siyaset içinde hegemonik bir konuma taşıdığı olacak. Bu iddiayı temellendirmek için önce belediyelerin geçirdiği dönüşümü hızlıca ele alıp, sonrasında belediye başkanların sahip oldukları yeni iktidar alanının nasıl yerel siyasetin tümüne yayılarak bir yerel başkanlık rejimi tesis etmiş olduğunu tartışacağım.
Ulaş Bayraktar 1980'lerden sonraki yasal ve siyasi gelişmeler, yerel siyasetin ulusal siyasetin m... more Ulaş Bayraktar 1980'lerden sonraki yasal ve siyasi gelişmeler, yerel siyasetin ulusal siyasetin mutlak güdümünden görece bağımsızlaşmasını ve kendi özgün dinamikleri ile şekillenmesi sonucunu doğurmuştur (İncioğlu: 2002; Erder ve İncioğlu: 2004). Yerele aktarılan yetki ve kaynakların üzerinde söz sahibi olma arzusu da bu ölçekteki iktidar mücadelesini daha anlamlı kıldı. Yerel seçimler, her ne kadar yerel iktidar mücadelesini bütüncül bir şekilde temsil etmese de, bu mücadelenin temel boyutlarını ortaya koyma açısından çok büyük önem taşır. Fakat yerel seçimleri ve yerel siyaseti anlamaya soyunmuş bir tartışmanın, hangi adayın kazandığını ya da hangi partinin il ve ilçe düzeyinde nerelerde ne kadar oy aldığını aşan bir bakış açısıyla kurgulanması gerekir. Çünkü yerel seçim sonuçlarının sadece bu genel sorular bağlamında ele alınması, aslında ulusal siyasi aktörlerin, yerel seçimlerde ortaya koydukları başarımın anlaşılmasına hizmet ederek, yerelin kendi içsel siyasi dinamiklerini yansıtmakta yetersiz kalmaktadır. Sosyal bilimler yazınında, bu yetersizliğin bir sorun olarak görülmediğini ve hatta yerel seçimlerin ontolojik olarak sadece ulusal siyasete yönelik bir 'güven oylaması', 'kamuoyu yoklaması' olarak algılanabildiğini de vurgulamalıyız 2 . Yerel seçimleri, ulusal siyasetin ipoteğindeki bir yorumlama aracı olmanın ötesine taşımanın yolu, yerel seçim sonuçlarının daha mikro analizlere tabii tutulması ile mümkün olabilir. Oysa Türkiye'de yerel seçimleri çözümleme ve anlamaya çalışan sosyal bilimler yazını incelendiğinde böylesi çalışmaların azınlıkta olduğu, araştırmaların çoğunun yerel seçim sonuçlarını makro bir planda okumaya giriştikleri gözlenmektedir. Yerelnet.org.tr internet sitesinde 1942-1999 arası tüm yerel seçim sonuçları için gerçekleştirilen çözümlemeler, böylesi çalışmalara verilebilecek örneklerin başında gelmektedir. Bu çözümlemeler her bir yerel seçim için, seçime katılan başlıca partilerin izledikleri seçim stratejilerine, yürüttükleri kampanyalara, gösterdikleri adaylara ve sonuçta aldıkları oylara ilişkin önemli bilgiler sunmaktadır. Oya Çitçi tarafından yayına hazırlanan 1 Ulaş BAYRAKTAR (2011) "Yerelin Seçimi, çözümlemenin yereli: Mersin Örneği", Toplum ve Bilim, 121, s. 9-47. 2 Bu yaklaşıma dair bir tartışma için Kösecik, 2005: 254-257.
2005 yılında kabul edilen 5302 sayılı Đl Özel Đdaresi Kanunu il genel meclislerinin yapı ve işley... more 2005 yılında kabul edilen 5302 sayılı Đl Özel Đdaresi Kanunu il genel meclislerinin yapı ve işleyişinde çok önemli değişiklikler yaparak, bu yerel yönetim organının yerel siyasetteki konumunu yükseltecek bir düzenlemedir. Çalışmamız reformdan bu yana ge-çen beş yılın sonunda böylesi bir değişimin Mersin metropoliten alanında görülüp gö-rülmediğini araştırmaktadır. Büyükşehir belediyesi sınırlarında yaşayan 520 kişilik bir örnekleme dayanarak gerçekleştirilen çalışma Mersin Đl Genel Meclisi'nin kurumsal yapısının ve işleyişinin bilinmediğini ve üyelerinin tanınmadığını ortaya koymaktadır. Araştırmamız ayrıca bu kadar az ilgi gören bir siyasal kuruma yönelik seçmen davranı-şının da diğer tercihlerin ışığında şekillendiğini ortaya koymaktadır. Anahtar Sözcükler: Đl özel idaresi, il genel meclisi, yerel yönetimler, yerel seçimler, ye-rel siyaset. Abstract: The changes in the structure and the functioning of provincial councils that took effect by the new law on Turkish provincial governments rendered them potentially powerful in local politics. Our paper discusses whether such a change has actually tak-en place in the metropolitan area of Mersin five years after the legislation. The study based on a survey conducted among 520 voters residing in the metropolitan area of Mersin has found that neither the institutional structure and functioning, nor the members of the provincial council of Mersin is publicly known. The paper also maintains that the voter attitude towards such an unacquainted political body is shaped by political preferences for other political institutions.
1 Ulaş BAYRAKTAR Je vois bien ce système Que l'on connaît d'ailleurs depuis longtemps, de l'extér... more 1 Ulaş BAYRAKTAR Je vois bien ce système Que l'on connaît d'ailleurs depuis longtemps, de l'extérieur. Mais dont le mécanisme interne est ignoré. Quelques-uns -peu nombreux-sont placés tout en haut Et un grand nombre en bas ; Et ceux d'en haut leur crient : Montez, Pour que nous soyons tous en haut ! Mais à y regarder de plus près, on devine, Entre les gens d'en haut et ceux qui sont en bas, Quelque chose d'obscur qui semble être un chemin, En fait une planche, Et l'on voit bientôt nettement Qu'il s'agit d'une balançoire. Tout le système est un jeu de bascule Dont les deux bouts dépendent l'un de l'autre ; Et ceux-ci ne siègent en haut Que parce que ceux-là se tiennent tout en bas, Et seulement tant qu'ils y restent. Car s'ils quittaient leur place et venaient à monter, Les premiers aussitôt devraient vider leurs sièges. Dès lors il est fatal qu'ils veuillent Que pour l'éternité les autres Demeurent tout en bas sans pouvoir s'élever. Il faut aussi que ceux d'en bas soient plus nombreux, Ou la planche basculerait, puisque c'est une balançoire. B. Brecht, Théâtre Complet, Tome 2, Paris, L'Arche, 1997, p. 357.
Turkish local governments have undergone a radical transformation since the 1980’s. Accompanied b... more Turkish local governments have undergone a radical transformation since the 1980’s. Accompanied by a rhetoric of decentralising and democratising reforms, related legal changes have been criticised in the light of either nationalist or democratic, participatory concerns. At the heart of such important waves of legal reforms, lay the municipalities as being the main service provider in urban settings. This chapter presents a general overview of the state of policy analysis in Turkish municipalities. It argues that municipalities governed by very strong executives, prioritise populist services delivered through subcontracts and controlled weakly by political and civil actors and arbitrarily by the central government. The classical public policy cycle approach will inform the discussion.
The idea of sustainable development has been transformed into a concrete program under 17 heading... more The idea of sustainable development has been transformed into a concrete program under 17 headings within the United Nations Global Goals. According to the Sustainable Development Goals Index (SDG) prepared within this framework, Turkey ranks 48th among 149 countries with a score of 66.1. In the fulfillment of sustainable development goals, participatory city governments play a major role and new opportunities have emerged. Citizen participation can be achieved through a range of methods and scopes, such as information, consultation, inclusion, cooperation, and empowerment, and Internet technologies open up considerable opportunities for these, although preexisting structural and cultural problems that precede these mechanisms endure. This report argues that the participatory practices inspired by the idea of the commons could make a significant contribution to making these participatory practices more functional.
Sürdürülebilir kalkınma yaklaşımı 2015 yılında Birleşmiş Milletler Küresel Hedefleri bağlamında 1... more Sürdürülebilir kalkınma yaklaşımı 2015 yılında Birleşmiş Milletler Küresel Hedefleri bağlamında 17 farklı başlık çerçevesinde somut bir programa dönüştürüldü. Bu çerçevede hazırlanan Sürdürülebilir Kalkınma Hedefi (SKH) endeksine göre Türkiye 149 ülke arasında 48. sırada yer almakta. Sürdürülebilir kalkınma hedefine hizmette katı- lımcı kent yönetimleri büyük önem taşıyor. Yeni imkanlar ortaya çıktı. Yurttaş katılımı bilgilendirme, danışma, dahil etme, birlikte hareket etme ve muktedir kılma gibi farklı yöntem ve kapsamlarla gerçekleşebilir ve tüm bu kategorilerde İnternet teknolojileri önemli olanaklar yaratsa da bu mekanizmaların önündeki yapısal ve kültürel sorunların sürmekte olduğu görülüyor. Raporda, müşterekler olgusundan ilham alan müşterekler siyasetinin katı- lımcı pratikleri daha işlevsel kılınmasına katkı sağlayabileceği iddiasını ortaya atıyoruz.
KADIN ARAŞTIRMACILARIN GÖZÜNDEN " KADINSIZ KENTLER " Ne yalan söyleyeyim, memleketin akademik tea... more KADIN ARAŞTIRMACILARIN GÖZÜNDEN " KADINSIZ KENTLER " Ne yalan söyleyeyim, memleketin akademik teamülleri ışığında kadın dostu kentlere dair bir çalışmanın şöyle yapılmasını beklerdim: Kadına yönelik şiddetin ve kadınların maruz kaldığı eşitsizliklerin durumu ve sebeplerine dair antolojik bir derlemeden ibaret bir kadın hakları ile toplumsal cinsiyete dair literatür taraması ile başlanır. Bu alıntılar ve referanslar manzumesini, bu soruna dair oluşturulmuş uluslararası metinler, antlaşmaların kronolojik bir dökümü izler. Türkiye'deki manzaraya odaklanan bir sonraki bölümde kalkınma planlarındaki kadın sorununa dair maddelerin özeti, hükümet programlarında dile getirilmiş hedefler ile ilgili yasaların ve kurumsal değişikliklerin listesini bulmamız kuvvetle muhtemeldir. Söz konusu olan kentler olduğuna göre kente dair bir temel bir bölümün kurgulanması, kent yönetimlerine özel bir ağırlık verilmesi kaçınılmaz. Önce gaz ve toz bulutları vardı diyen bir kentleşme tarihçesini Türkiye'deki yerel yönetimlerin gelişim serüveni izleyecektir. Son yasaların ışığında kadını ilgilendiren maddelerin teşhis ve tarifine dayanan bu bölüm sayesinde de belediyelerin bu konudaki sorumluluklarını idrak etmiş oluruz. İşte Türkiye'de gerçekleşen bir sosyal bilim tezi veya araştırmasında kuramsal kısım kabaca böyle tahayyül edilir: başka yazarların ilgili yazılarına bol bol referans, mümkün olduğunca gerilere giden tarihçe ve uzak yakın ilgili tüm yasal/ kurumsal düzenlemelerin aktarımı. Böyle bir çalışmanın ampirik bulgulara dayanan ikinci kısmının da yetkililerle ya da vatandaşlarla yapılan anket sonuçlarına dayanan tablolardan oluşmasını bekleyebilirsiniz. Söz konusu politikalardan faydalananların sayısı ve bunlar arasından oluşturulmuş bir örneklemin faydalanma biçim ve yoğunluklarıyla memnuniyetleri, eleştirilerinin sayısallaştırılması ile oluşturulmuş boy boy grafik ve tablolar da böylesi bir saha çalışmasının bulguları olarak bizi karşılar. Oysa Gülay Günlük-Şenesen, Yelda Yücel, Ayşegül Yakar Önal, Nuray Ergüneş ve Burcu Yakut Çakar'ın bir TÜBİTAK projesi olarak gerçekleştirdikleri araştırma projesi kadın dostları kentleri böylesine alışılmış, yüzeysel pencereden değil, çok sağlam bir analitik temel üzerinde ele almayı yeğlemiş. Bu analitik temelin ilk yansımasını, aslında çok kurum odaklı bir çalışmaya soyundukları halde konuya öncelikle kamu politikaları yazının sunduğu kavramsal araçlarla yaklaşabilme maharetlerinde görüyoruz. Hangi belediyenin kadına yönelik neler yaptığına dair sığ bir betimlemeden ibaret kalabilecek bir çalışma, böylece, kamu politikalarında eşitlik ve adalet boyutlarının beraber ele alındığı bir toplumsal dirlik perspektifinden kurgulanmış oluyor. Çalışma özelinde toplumsal dirlik yazarların " kamu politikası sürecinin eksik halkası " olarak gördükleri toplumsal cinsiyet bağlamında tanımlanarak modelin cinsiyet körlüğünü aşmasına da hizmet etmesi sağlanıyor(s. 5). Bu sayede çalışma " kentlerde yerel yönetimler tarafından sunulan hizmet ve politikaların toplumsal cinsiyet dirliğine ilişkin anlamlı bir farklılık yaratıp yaratamadığı " (s. 11) şeklindeki bir sorunsalla yola çıkıyor. " Toplumsal cinsiyet denetimi " olarak adlandırılan bu tartışmanın ana bileşeni de bütçe olduğu için araştırma bir toplumsal cinsiyete duyarlı bütçe yaklaşımı içerisinde gelişiyor (s.6). Harcama ve gelir yapılarını bir arada ele alarak, hem eğitim sağlık, ulaşım, spor, güvenlik ve bakım gibi kamu hizmetlerinin kişi başı maliyetlerinin ve kadın-erkek kullanıcı sayılarının hem de mülkiyet ve tüketim vergilerinin cinsiyete göre bileşiminin dökümü üzerinden toplumsal cinsiyete duyarlı bütçe analizi " hem hizmetlere erişim açısında hem de kaynak kullanımı açısından cinsiyetlerarası karşılaştırmanın somut temellerini " (s. 19) oluşturur. Fakat yazarlar dirlik analizini, safi mali temelli bir bütçe okumasına sıkıştırmamak ve buna beşeri çeşitlik kazandırarak feminist bir okumayı mümkün kılmak adına
Uploads
Papers by Ulas Bayraktar
Read more at: http://tesev.org.tr/tr/yayin/surdurulebilir-kentler-yerel-musterekler-siyaseti-icin-e-katilim/
Copyright © TESEV