
Meltem Uçar
Address: Turkey
less
Related Authors
Professor Graeme Brooker
Royal College of Art
Imma Forino
Politecnico di Milano
David Seamon
Kansas State University
Neil Silberman
University of Massachusetts Amherst
Lucien F Steil
University of Notre Dame
Salvador Muñoz-Viñas
Universitat Politècnica de València
Dimitris P. Drakoulis
Aristotle University of Thessaloniki
Stephen Rice
Seattle University
Antoine Picon
Harvard University
Deniz Ekinci
Istanbul University
InterestsView All (6)
Uploads
Papers by Meltem Uçar
REGISTERS
Ottoman Period traditional houses that survived until today mostly
date back to the end of the nineteenth century and the beginning of the
twentieth century. Research and evaluations on traditional houses mostly
depend on physical formation of houses dating back to the last period of
the Ottoman Empire. However, first-degree reliable sources such as şer’iyye
registers, endowments and documents directly and/or indirectly provide
information on houses. This information is important in that it provides
data on the houses that were built earlier than current ones and helps
understand the changes that occurred over time in relation with social
structure and rules.
This study aims to evaluate the traditional houses and residential areas
of Tarsus by analysing the housing definitions in Tarsus şer’iyye registers.
There are 140 şer’iyye registers of Tarsus. 10 şer’iyye registers that present
data from 89 years’ period dating from the beginning of the nineteenth
century to the beginning of the twentieth century were examined
within the scope of the study. In this context, first part includes general
information on traditional houses of Ottoman Period and main approaches
of the study. Based on the information obtained from Tarsus şer’iyye
registers; second part of the paper explains housing formation in the
sense of housing types, construction rules and property rights. Third part
presents the assessments on residential tissue. Finally, conclusion includes
evaluations on formation and changes of traditional houses in Tarsus.
TARSUS ŞER’İYYE SİCİLLERİNDE YER ALAN KONUT TANIMLARI
ÜZERİNDEN DEĞERLENDİRMELER
Osmanlı Dönemi’nden günümüze ulaşan geleneksel konut yapıları
çoğunlukla 19. yy sonu ve 20. yy başına tarihlenmektedir. Mevcut
geleneksel konut araştırmaları çoğunlukla Osmanlı’nın son dönemine
tarihlenen ve günümüze ulaşabilen tarihi konut yapılarının fiziksel
biçimlenmesinden elde edilen bilgilere ve bu bilgilere dayalı
değerlendirmelere dayalıdır. Bununla birlikte şer’iyye sicilleri, vakfiyeler,
defterler ve belgeler gibi birinci dereceden güvenilir kaynaklar bazen
doğrudan bazen de dolaylı olarak ait oldukları dönemlerin konut yapıları
hakkında bilgi vermektedir. Bu bilgiler, günümüze ulaşan geleneksel
konut yapılarından önce inşa edilmiş olan konutların fiziksel biçimlenmesi
hakkında bilgi vermesinin yanı sıra, yapıların oluşumu ve zaman içinde
geçirdiği değişimleri sosyal yapı ve kurallarla ilişkili olarak anlamamıza
yardımcı olmasıyla da önemlidir.
Bu çalışma, Tarsus şer’iyye sicillerinde yer alan konut tanımlarını
analiz ederek, Tarsus geleneksel konut yapılarını ve konut alanlarını
değerlendirmeyi amaçlamaktadır. Tarsus’a ait 140 adet şer’iyye sicili
bulunmaktadır. Çalışma kapsamında 19. yüzyıl başından 20. yüzyıl
başına kadar yaklaşık 89 yıllık bir süreçten kesitler sunan 10 adet şer’iyye
sicili incelenmiştir. Yazının birinci bölümde Osmanlı Dönemi geleneksel
konutları hakkında genel bilgiler ve çalışmanın temel yaklaşımları yer
almaktadır. Şer’iyye sicillerinden elde edilen bilgiler doğrultusunda;
ikinci bölümde konutların biçimlenmesi başlığı altında konut tipleri,
yapım kuralları ve mülkiyet hakları açıklanırken; üçüncü bölümde konut
dokusu ölçeğinde tespitler sunulmaktadır. Sonuç bölümünde, Tarsus
geleneksel konutlarının tarihi süreçteki biçimlenmesi ve değişimi üzerine
değerlendirmeler yapılmaktadır.
Bu yazının amacı, modern mimari tasarım yaklaşımlarını yansıtan ve döneminin sosyal ve ekonomik yapısının belgesi olan Kervansaray Mokamplarının sahip olduğu kültürel değerleri ortaya koymak ve günümüze büyük oranda özgün olarak ulaşabilmiş olan Kızkalesi Mokamp’ı koruma yaklaşımlarını tanımlamaktır. Mokampların kampçı kullanımı için tasarlanan ana servis yapılarını inceleyen bu yazı kapsamında, birinci bölümde Kervansaray AŞ ve Güngör Kabakçıoğlu hakkında genel bilgiler verilirken, ikinci bölümde 10 adet mokamp alanındaki ana servis yapılarının mimari biçimlenmeleri anlatılmaktadır. Üçüncü bölümde, Kızkalesi Mokamp’ı ana servis yapısı ve zaman içinde geçirdiği değişimler sunulmaktadır. Son bölümde, mokamp yapıları üzerine genel değerlendirmeler ve Kızkalesi Mokamp’ının korunması için öneriler yer almaktadır.
Anahtar sözcükler: Gaziantep su yolu; su kullanım hakkı; su kullanım kuralları; su yönetim sistemi.
There exist a historical water tunnel network speared all through the historical urban area of Gaziantep. An underground tunnel, referred to as the livas, brings water from outside of the city and serves many public spaces like mosques, khans, baths, madrasahs and fountains as well as the wells of the privately owned houses. Although the water carriage system isn't designed by an holistic approach and developed by additions throughout the history, the system works as a whole and concerns all users. By being a system that concerns all users and by being in concern of one of the fundamental needs of mankind; water, some rules are settled for the usage of the water. These rules includes information on the physical and historical background of the city. The aim of this study is to clarify the management model of historical water system through şer'iye registers and charter of wakfs. It is also targeted to contribute to the studies to clarify the characteristics of regional water management systems in Ottoman period and evaluate the development of historical water structure of Gaziantep through water usage rules and rights. In the first part of the paper, the general system and rules of water usage in Ottoman period is described. The second part presents the historical water system in Gaziantep, followed in the third part by presenting the subjects related to water system in şer'iye registers and charter of wakfs with evaluations for understanding the characteristics of water system. The last part evaluates the effects of Ottoman Period water usage rules on the formation and development of water system in Gaziantep and contributions to analyze the historical background of the city.
Keywords: Water tunnels in Gaziantep; water usage rights; water usage rules; management of water system. ÖZ ABSTRACT
REGISTERS
Ottoman Period traditional houses that survived until today mostly
date back to the end of the nineteenth century and the beginning of the
twentieth century. Research and evaluations on traditional houses mostly
depend on physical formation of houses dating back to the last period of
the Ottoman Empire. However, first-degree reliable sources such as şer’iyye
registers, endowments and documents directly and/or indirectly provide
information on houses. This information is important in that it provides
data on the houses that were built earlier than current ones and helps
understand the changes that occurred over time in relation with social
structure and rules.
This study aims to evaluate the traditional houses and residential areas
of Tarsus by analysing the housing definitions in Tarsus şer’iyye registers.
There are 140 şer’iyye registers of Tarsus. 10 şer’iyye registers that present
data from 89 years’ period dating from the beginning of the nineteenth
century to the beginning of the twentieth century were examined
within the scope of the study. In this context, first part includes general
information on traditional houses of Ottoman Period and main approaches
of the study. Based on the information obtained from Tarsus şer’iyye
registers; second part of the paper explains housing formation in the
sense of housing types, construction rules and property rights. Third part
presents the assessments on residential tissue. Finally, conclusion includes
evaluations on formation and changes of traditional houses in Tarsus.
TARSUS ŞER’İYYE SİCİLLERİNDE YER ALAN KONUT TANIMLARI
ÜZERİNDEN DEĞERLENDİRMELER
Osmanlı Dönemi’nden günümüze ulaşan geleneksel konut yapıları
çoğunlukla 19. yy sonu ve 20. yy başına tarihlenmektedir. Mevcut
geleneksel konut araştırmaları çoğunlukla Osmanlı’nın son dönemine
tarihlenen ve günümüze ulaşabilen tarihi konut yapılarının fiziksel
biçimlenmesinden elde edilen bilgilere ve bu bilgilere dayalı
değerlendirmelere dayalıdır. Bununla birlikte şer’iyye sicilleri, vakfiyeler,
defterler ve belgeler gibi birinci dereceden güvenilir kaynaklar bazen
doğrudan bazen de dolaylı olarak ait oldukları dönemlerin konut yapıları
hakkında bilgi vermektedir. Bu bilgiler, günümüze ulaşan geleneksel
konut yapılarından önce inşa edilmiş olan konutların fiziksel biçimlenmesi
hakkında bilgi vermesinin yanı sıra, yapıların oluşumu ve zaman içinde
geçirdiği değişimleri sosyal yapı ve kurallarla ilişkili olarak anlamamıza
yardımcı olmasıyla da önemlidir.
Bu çalışma, Tarsus şer’iyye sicillerinde yer alan konut tanımlarını
analiz ederek, Tarsus geleneksel konut yapılarını ve konut alanlarını
değerlendirmeyi amaçlamaktadır. Tarsus’a ait 140 adet şer’iyye sicili
bulunmaktadır. Çalışma kapsamında 19. yüzyıl başından 20. yüzyıl
başına kadar yaklaşık 89 yıllık bir süreçten kesitler sunan 10 adet şer’iyye
sicili incelenmiştir. Yazının birinci bölümde Osmanlı Dönemi geleneksel
konutları hakkında genel bilgiler ve çalışmanın temel yaklaşımları yer
almaktadır. Şer’iyye sicillerinden elde edilen bilgiler doğrultusunda;
ikinci bölümde konutların biçimlenmesi başlığı altında konut tipleri,
yapım kuralları ve mülkiyet hakları açıklanırken; üçüncü bölümde konut
dokusu ölçeğinde tespitler sunulmaktadır. Sonuç bölümünde, Tarsus
geleneksel konutlarının tarihi süreçteki biçimlenmesi ve değişimi üzerine
değerlendirmeler yapılmaktadır.
Bu yazının amacı, modern mimari tasarım yaklaşımlarını yansıtan ve döneminin sosyal ve ekonomik yapısının belgesi olan Kervansaray Mokamplarının sahip olduğu kültürel değerleri ortaya koymak ve günümüze büyük oranda özgün olarak ulaşabilmiş olan Kızkalesi Mokamp’ı koruma yaklaşımlarını tanımlamaktır. Mokampların kampçı kullanımı için tasarlanan ana servis yapılarını inceleyen bu yazı kapsamında, birinci bölümde Kervansaray AŞ ve Güngör Kabakçıoğlu hakkında genel bilgiler verilirken, ikinci bölümde 10 adet mokamp alanındaki ana servis yapılarının mimari biçimlenmeleri anlatılmaktadır. Üçüncü bölümde, Kızkalesi Mokamp’ı ana servis yapısı ve zaman içinde geçirdiği değişimler sunulmaktadır. Son bölümde, mokamp yapıları üzerine genel değerlendirmeler ve Kızkalesi Mokamp’ının korunması için öneriler yer almaktadır.
Anahtar sözcükler: Gaziantep su yolu; su kullanım hakkı; su kullanım kuralları; su yönetim sistemi.
There exist a historical water tunnel network speared all through the historical urban area of Gaziantep. An underground tunnel, referred to as the livas, brings water from outside of the city and serves many public spaces like mosques, khans, baths, madrasahs and fountains as well as the wells of the privately owned houses. Although the water carriage system isn't designed by an holistic approach and developed by additions throughout the history, the system works as a whole and concerns all users. By being a system that concerns all users and by being in concern of one of the fundamental needs of mankind; water, some rules are settled for the usage of the water. These rules includes information on the physical and historical background of the city. The aim of this study is to clarify the management model of historical water system through şer'iye registers and charter of wakfs. It is also targeted to contribute to the studies to clarify the characteristics of regional water management systems in Ottoman period and evaluate the development of historical water structure of Gaziantep through water usage rules and rights. In the first part of the paper, the general system and rules of water usage in Ottoman period is described. The second part presents the historical water system in Gaziantep, followed in the third part by presenting the subjects related to water system in şer'iye registers and charter of wakfs with evaluations for understanding the characteristics of water system. The last part evaluates the effects of Ottoman Period water usage rules on the formation and development of water system in Gaziantep and contributions to analyze the historical background of the city.
Keywords: Water tunnels in Gaziantep; water usage rights; water usage rules; management of water system. ÖZ ABSTRACT
İnanç turizmi son yıllarda alternatif bir turizm çeşidi olarak ön plana çıkmaktadır. Bireylerin, inançlarının geçmişini inceleme ve öğrenme, dinlerinin önemli merkezlerini ziyaret etme, inançları doğrultusunda belirli noktalara ziyaretler yaparak “hacı” olma beklentileri inanç turizminin kapsamını belirleyen etkenler olarak değerlendirilmektedir. Tarihsel anlamda Orta Doğu ve Avrupa arasında bir geçiş bölgesi niteliği sergileyen Kilikya Bölgesi, Hıristiyanlığa ilişkin önemli hac noktalarını barındırması, bu noktalar arasında hac güzergâhlarının olması açısından inanç turizmi için önemli bir potansiyele sahiptir. İnanç turizmini destekler biçimde, bu güzergâhlar üzerinde önemli kültürel miras alanları, doğal zenginlikler ve farklı turizm potansiyelleri de bulunmaktadır.
Çalışmanın amacı, Mersin İlindeki inanç turizmi potansiyelini değerlendirmek ve Avrupa Konseyinin 1987 yılında önerdiği “kültürel rotalar” kavramı kapsamında inanç turizminin, diğer turizm çeşitleri ile bütüncül bir şekilde nasıl geliştirilebileceğine dair öneriler geliştirmektir.