Z początkiem XIX wieku dla większości czytelników w krajach Europy kontynentalnej Byron był uosob... more Z początkiem XIX wieku dla większości czytelników w krajach Europy kontynentalnej Byron był uosobieniem ducha romantyzmu. Termin „romantyczny” nie był jednak używany w stosunku do poety w Wielkiej Brytanii. Na czołowego przedstawiciela romantyzmu wykreowali Byrona francuscy krytycy, szczególnie Amédée Pichot and Charles Nodier, w swoich wstępach do francuskich przekładów dzieł Byrona, przez które najczęściej europejscy czytelnicy zapoznawali się z twórczością poety. Dyskurs francuskich krytyków oparty był głównie na brytyjskich artykułach, które ukazały się w „The Edinburgh Review”. Francuscy ludzie pióra uznali subiektywizm i emocjonalizm poezji Byrona, podkreślany przez Francisa Jeffreya i Johna Wilsona w recenzjach na łamach tego czasopisma, jako wyraz literatury romantycznej i ogłosili go przedstawicielem nowego ruchu literackiego, ukazanego przez Germaine de Staël w jej głośnej książce O Niemczech.For most Continental readers in the early nineteenth century Byron embodied the s...
Anyone interested in the history of the exploration of the Tatras is bound to come across the nam... more Anyone interested in the history of the exploration of the Tatras is bound to come across the name of an English traveller Robert Townson (1762-1827), who spent summer 1793 there, studying natural history and taking barometrical measurements of several peaks. Townson is gener ally acknowledged as the author of one of the first scientific studies of the Tatras, and as such has raised interest among mountain lovers. As a min eralogist, Townson took advantage of the proximity of Galicia and visited the salt mines both in Wieliczka and Bochnia. He travelled through the Raczkowa (or Kamienista) and Kościeliska Valleys (Szaflarski 221) across the Tatras to Kościelisko, and then through Dunavitz (Czarny Dunajec), Raaba (Raba) and Michlinitz (Myślenice) to Wieliczka and Kraków. As his account is only a part of a book Travels in Hungary, with a Short Account of Vienna in the Year 1793, he has also been studied by Hungarian and Slovak historians and scientists. I am particularly interested in the way in which an Englishman perceived this part of Europe in the late eigh teenth century and in how he employed the contemporary discourse of travel writing in his narrative. Travel literature was one of the most popular genres of the time, "sec ond only to novels" (Batten 1). As Charles Batten points out, it followed brought to you by CORE View metadata, citation and similar papers at core.ac.uk
Kolejny, dziewiąty już tom "Prac Komisji Neofilologicznej PAU" nie różni się niczym szczególnym w... more Kolejny, dziewiąty już tom "Prac Komisji Neofilologicznej PAU" nie różni się niczym szczególnym w swej strukturze i organizacji treści od wcześniejszych tomów. Świadczy to chyba o tym, że prace Komisji podążają ukształtowanymi już ścieżkami, utrwalonymi i wypróbowanymi szlakami działań. Tu pojawia się pytanie, czy jest to przejaw pozytywny, lub może wkrada się zagrożenie stabilizacją, a z nią też wejście na ścieżkę pewnej rutyny? Na szczęście ta kwestia dotyczy tylko form zewnętrznych, oprawy czy ram organizacyjnych naszych poczynań, a nimi są przecież tradycyjnie-i od początków działalności krakowskiej Akademii Umiejętności-spotkania naukowe z referatami i dyskusją oraz ogłaszanie drukiem prac obrazujących tę działalność. Inaczej ma się rzecz, jeśli chodzi o treść naszych działań. Tu każde spotkanie, każdy wygłoszony referat i każdy tom "Prac" wnoszą-piszę to z przekonaniem i nadzieją na przyszłość-nowe jakości, odsłaniają coraz to nowe płaszczyzny badań, nowe treści, a wraz z nimi także nowe, od nich pochodzące i odnawiające się z upływem czasu i narastaniem doświadczeń, metody badawcze. Nietrudno to stwierdzić także w niniejszym tomie, który, podobnie jak tomy poprzednie, jest odzwierciedleniem działań Komisji Neofilologicznej PAU, w tym wypadku w roku akademickim 2008/2009. Odzwierciedleniem niepełnym, bowiem dwa przedstawione na posiedzeniach w tym okresie referaty (językoznawczy o przestrzeniach mentalnych i literaturoznawczo-traduktologiczny o przekładzie, adaptacji, manipulacji, czyli "co wolno, a czego nie wolno tłumaczowi baśni") nie zostały w tomie zamieszczone, jeden natomiast (o Umbercie Eco) zamieszczony jest w tomie w postaci krótkiego streszczenia. Ponadto znalazł się w tym tomie referat (o belgijskiej literaturze frankofońskiej w Polsce) inaugurujący kolejny już rok akademicki spotkań członków Komisji.
Every student of Polish literature knows that English and German poetry played a significant role... more Every student of Polish literature knows that English and German poetry played a significant role in the Polish Romantic breakthrough. Most of us studied the Byronie hero on the basis of Mickiewicz's translation of The Giaour at school, and view him as an antecedent of Mickiewicz's Konrad Wallenrod, the mysterious remorse-tom national avenger figure. But I strongly suspect that because we are so familiar with this subject, we tend to ignore the intricacies involved in the Polish reception of British literature at the turn of the eighteenth and nineteenth centuries. BOA-Mickiewicz's pronounced aim was to create Polish national literature, which he perceived as only beginning to develop in the poetry of Julian Ursyn Niemcewicz and Franciszek Karpiński: Ancestors develop the language; that is what the poet has to find; that is what influences him. One has to wait a long time before the language [parallel to that] in which Don Juan was written develops. 1
Romantic writers often asserted their individuality, but this assertion tended to take the form o... more Romantic writers often asserted their individuality, but this assertion tended to take the form of positioning themselves in relation to other authors and literary texts. Thus they implicitly acknowledged the rich network of broadly understood poetic dialogue as an important and potent source for their own creativity. When in 1816 John Keats wrote “Great spirits now on earth are sojourning,” he celebrated the originality of his contemporaries and the historical significance of his times, pointing to deep interest in “the hum of mighty works” in all the fields of human activity, to which “the nations” ought to listen. Keats’s sonnet suggests not only stimulating exchanges between poets, artists and social thinkers in the same language, but also the idea of transnational appreciation and dialogue. The volume takes up this idea and explores the dialogues of Romantic authors within the wide scope of European and American cultures. Essays by scholars from Germany, Britain, Bulgaria, Pola...
Byron twierdził, że Manfred nie był przeznaczony na scenę, ale jego poemat dramatyczny był sporad... more Byron twierdził, że Manfred nie był przeznaczony na scenę, ale jego poemat dramatyczny był sporadycznie wystawiany w dziewiętnastowiecznym teatrze. W 1848 roku Robert Schumann zaadaptował poemat do wykonania scenicznego, skomponował uwerturę i muzykę incydentalną. Manfreda w wersji Schumanna wystawiono w warszawskim Teatrze Wielkim z Józefem Kotarbińskim, znanym aktorem, kierownikiem teatru i krytykiem, w roli głównej. Po realizacji rozgorzała gorąca debata w prasie. Główny spór dotyczył tego, czy „dramat metafizyczny” Byrona nadaje się na scenę i czy jest istotny dla polskiej publiczności końca XIX wieku. Celem niniejszego artykułu jest zbadanie głównych kwestii podejmowanych w tej debacie poprzez analizę recenzji tej realizacji w prasie warszawskiej. Ponieważ recenzje są z natury subiektywne, ich badanie ujawnia znacznie więcej preferencji literackich i teatralnych ich autorów niż informacji o samym spektaklu i daje wgląd we wczesne etapy rozwoju tzw. Młodej Polski, z naciskiem na...
Z początkiem XIX wieku dla większości czytelników w krajach Europy kontynentalnej Byron był uosob... more Z początkiem XIX wieku dla większości czytelników w krajach Europy kontynentalnej Byron był uosobieniem ducha romantyzmu. Termin „romantyczny” nie był jednak używany w stosunku do poety w Wielkiej Brytanii. Na czołowego przedstawiciela romantyzmu wykreowali Byrona francuscy krytycy, szczególnie Amédée Pichot and Charles Nodier, w swoich wstępach do francuskich przekładów dzieł Byrona, przez które najczęściej europejscy czytelnicy zapoznawali się z twórczością poety. Dyskurs francuskich krytyków oparty był głównie na brytyjskich artykułach, które ukazały się w „The Edinburgh Review”. Francuscy ludzie pióra uznali subiektywizm i emocjonalizm poezji Byrona, podkreślany przez Francisa Jeffreya i Johna Wilsona w recenzjach na łamach tego czasopisma, jako wyraz literatury romantycznej i ogłosili go przedstawicielem nowego ruchu literackiego, ukazanego przez Germaine de Staël w jej głośnej książce O Niemczech.For most Continental readers in the early nineteenth century Byron embodied the s...
Anyone interested in the history of the exploration of the Tatras is bound to come across the nam... more Anyone interested in the history of the exploration of the Tatras is bound to come across the name of an English traveller Robert Townson (1762-1827), who spent summer 1793 there, studying natural history and taking barometrical measurements of several peaks. Townson is gener ally acknowledged as the author of one of the first scientific studies of the Tatras, and as such has raised interest among mountain lovers. As a min eralogist, Townson took advantage of the proximity of Galicia and visited the salt mines both in Wieliczka and Bochnia. He travelled through the Raczkowa (or Kamienista) and Kościeliska Valleys (Szaflarski 221) across the Tatras to Kościelisko, and then through Dunavitz (Czarny Dunajec), Raaba (Raba) and Michlinitz (Myślenice) to Wieliczka and Kraków. As his account is only a part of a book Travels in Hungary, with a Short Account of Vienna in the Year 1793, he has also been studied by Hungarian and Slovak historians and scientists. I am particularly interested in the way in which an Englishman perceived this part of Europe in the late eigh teenth century and in how he employed the contemporary discourse of travel writing in his narrative. Travel literature was one of the most popular genres of the time, "sec ond only to novels" (Batten 1). As Charles Batten points out, it followed brought to you by CORE View metadata, citation and similar papers at core.ac.uk
Kolejny, dziewiąty już tom "Prac Komisji Neofilologicznej PAU" nie różni się niczym szczególnym w... more Kolejny, dziewiąty już tom "Prac Komisji Neofilologicznej PAU" nie różni się niczym szczególnym w swej strukturze i organizacji treści od wcześniejszych tomów. Świadczy to chyba o tym, że prace Komisji podążają ukształtowanymi już ścieżkami, utrwalonymi i wypróbowanymi szlakami działań. Tu pojawia się pytanie, czy jest to przejaw pozytywny, lub może wkrada się zagrożenie stabilizacją, a z nią też wejście na ścieżkę pewnej rutyny? Na szczęście ta kwestia dotyczy tylko form zewnętrznych, oprawy czy ram organizacyjnych naszych poczynań, a nimi są przecież tradycyjnie-i od początków działalności krakowskiej Akademii Umiejętności-spotkania naukowe z referatami i dyskusją oraz ogłaszanie drukiem prac obrazujących tę działalność. Inaczej ma się rzecz, jeśli chodzi o treść naszych działań. Tu każde spotkanie, każdy wygłoszony referat i każdy tom "Prac" wnoszą-piszę to z przekonaniem i nadzieją na przyszłość-nowe jakości, odsłaniają coraz to nowe płaszczyzny badań, nowe treści, a wraz z nimi także nowe, od nich pochodzące i odnawiające się z upływem czasu i narastaniem doświadczeń, metody badawcze. Nietrudno to stwierdzić także w niniejszym tomie, który, podobnie jak tomy poprzednie, jest odzwierciedleniem działań Komisji Neofilologicznej PAU, w tym wypadku w roku akademickim 2008/2009. Odzwierciedleniem niepełnym, bowiem dwa przedstawione na posiedzeniach w tym okresie referaty (językoznawczy o przestrzeniach mentalnych i literaturoznawczo-traduktologiczny o przekładzie, adaptacji, manipulacji, czyli "co wolno, a czego nie wolno tłumaczowi baśni") nie zostały w tomie zamieszczone, jeden natomiast (o Umbercie Eco) zamieszczony jest w tomie w postaci krótkiego streszczenia. Ponadto znalazł się w tym tomie referat (o belgijskiej literaturze frankofońskiej w Polsce) inaugurujący kolejny już rok akademicki spotkań członków Komisji.
Every student of Polish literature knows that English and German poetry played a significant role... more Every student of Polish literature knows that English and German poetry played a significant role in the Polish Romantic breakthrough. Most of us studied the Byronie hero on the basis of Mickiewicz's translation of The Giaour at school, and view him as an antecedent of Mickiewicz's Konrad Wallenrod, the mysterious remorse-tom national avenger figure. But I strongly suspect that because we are so familiar with this subject, we tend to ignore the intricacies involved in the Polish reception of British literature at the turn of the eighteenth and nineteenth centuries. BOA-Mickiewicz's pronounced aim was to create Polish national literature, which he perceived as only beginning to develop in the poetry of Julian Ursyn Niemcewicz and Franciszek Karpiński: Ancestors develop the language; that is what the poet has to find; that is what influences him. One has to wait a long time before the language [parallel to that] in which Don Juan was written develops. 1
Romantic writers often asserted their individuality, but this assertion tended to take the form o... more Romantic writers often asserted their individuality, but this assertion tended to take the form of positioning themselves in relation to other authors and literary texts. Thus they implicitly acknowledged the rich network of broadly understood poetic dialogue as an important and potent source for their own creativity. When in 1816 John Keats wrote “Great spirits now on earth are sojourning,” he celebrated the originality of his contemporaries and the historical significance of his times, pointing to deep interest in “the hum of mighty works” in all the fields of human activity, to which “the nations” ought to listen. Keats’s sonnet suggests not only stimulating exchanges between poets, artists and social thinkers in the same language, but also the idea of transnational appreciation and dialogue. The volume takes up this idea and explores the dialogues of Romantic authors within the wide scope of European and American cultures. Essays by scholars from Germany, Britain, Bulgaria, Pola...
Byron twierdził, że Manfred nie był przeznaczony na scenę, ale jego poemat dramatyczny był sporad... more Byron twierdził, że Manfred nie był przeznaczony na scenę, ale jego poemat dramatyczny był sporadycznie wystawiany w dziewiętnastowiecznym teatrze. W 1848 roku Robert Schumann zaadaptował poemat do wykonania scenicznego, skomponował uwerturę i muzykę incydentalną. Manfreda w wersji Schumanna wystawiono w warszawskim Teatrze Wielkim z Józefem Kotarbińskim, znanym aktorem, kierownikiem teatru i krytykiem, w roli głównej. Po realizacji rozgorzała gorąca debata w prasie. Główny spór dotyczył tego, czy „dramat metafizyczny” Byrona nadaje się na scenę i czy jest istotny dla polskiej publiczności końca XIX wieku. Celem niniejszego artykułu jest zbadanie głównych kwestii podejmowanych w tej debacie poprzez analizę recenzji tej realizacji w prasie warszawskiej. Ponieważ recenzje są z natury subiektywne, ich badanie ujawnia znacznie więcej preferencji literackich i teatralnych ich autorów niż informacji o samym spektaklu i daje wgląd we wczesne etapy rozwoju tzw. Młodej Polski, z naciskiem na...
Uploads
Papers by Monika Coghen