Papers by Magdalena Siwiec
Korespondencja ideałów. Więzi bratersko-siostrzane jako przestrzeń twórczej wspólnoty (przypadek Narcyzy Żmichowskiej), w: Dioskurowie. Zgoda, przyjaźń, braterstwo, red, W. Ryczek, O. Płaszczewska, Kraków 2024 , 2024
Brotherly-sisterly ties as a space of creative community.
The case of Narcyza Żmichowska
The art... more Brotherly-sisterly ties as a space of creative community.
The case of Narcyza Żmichowska
The article discusses brother-sister relationships in Romanticism. However, it is less about romantic love, as Marta Piwińska wrote about, but actual family relationships, creatively influencing literature (the example of the Wordsworth siblings). Of particular interest is the correspondence between Narcyza Żmichowska and her brother, which was reflected in the letters of sister and brother in the fictional world of The White Rose. We perceive here a creative community built both in life and literature. The foundation for this community, relying on mutual improvement is the brother-sister bond. Noteworthy in this context is in what way it becomes incorporated into the imaginary ideal of Romantic sympoiesis.
Wielogłos 3 2024 Early-View, 2024
Artykuł dotyczy bohaterów Słowackiego – Lambra i Kordiana, których sam autor ściśle ze sobą złącz... more Artykuł dotyczy bohaterów Słowackiego – Lambra i Kordiana, których sam autor ściśle ze sobą złączył za sprawą nawiązań intertekstualnych – jako bohaterów „nieudanych”.„Nieudanych” oznacza tu: celowo skonstruowanych jako bohaterowie zwichnięci, niezdolni
do czynu, podmioty słabe. Także dlatego, że są ludźmi swoich czasów urodzonymido wielkości, ale niemogącymi wykorzystać swego potencjału. Przywołany zostaje kontekst romantycznych dzieci wieku. Najważniejszym jednak kontekstem lektury obu bohaterów jest kontekst stadiów egzystencji SŅrena Kierkegaarda przedstawionych w Albo-albo i zasadnicza dla filozofa kwestia wyboru. Autorka stawia tezę, że Lambro
i Kordian reprezentują stadium estetyczne, które związane jest z poczuciem czczości, nudy, niespełnienia, bezużyteczności, braku celu, marzycielstwem, ucieczką w iluzję, przymierzaniem potencjalnych ról, ironią, zwłaszcza zaś – z melancholią i pozornymi wyborami. Analizując postawę bohaterów, Autorka dowodzi, że ich wybory są wybo
rami skazującymi jednostkę na pustkę egzystencjalną, na puste „ja” pozbawione treści.
The article presents Słowacki’s protagonists, Lambro and Kordian, whom the authorhimself connected with each other closely through intertextual associations as ‘failed’ heroes. ‘Failed’ here means: deliberately constructed as flawed heroes, incapable of action, weak subjects. Failed also because they are people of their time born to great ness but unable to use their potential. The context of the Romantic Child of the age is mentioned. However, the most important context of reading both characters is the context of Soren Kierkegaard’s stages of existence presented in Either/Or and the category of choice, which was fundamental for Kierkegaard. The author puts forward a thesis that Lambro and Kordian represent the aesthetic stage, which is associated with the sense of futility, boredom, lack of fulfilment, uselessness, lack of purpose, dreaming, escaping into illusion, trying on potential roles, irony, and especially with melancholy and illusory choices. Analysing the attitude of the protagonists, the author demonstrates that their choices condemn the individual to existential emptiness, to an empty ‘I’devoid of content, which is open to the vastness of possibilities.
Autour de Vallès, 2022
La légende de la princesse Wanda et ses réinterprétations au XIX e siècle.
WIEK XIX. ROCZNIK TOWARZYSTWA LITERACKIEGO IM. ADAMA MICKIEWICZA ROK X VI (LVIII) 2023, 2023
The following is a proposed reading of George Sand’s La Comtesse de Rudolstadt, focused on the ch... more The following is a proposed reading of George Sand’s La Comtesse de Rudolstadt, focused on the character named Wanda de Rudolstadt, mistress of a secret society of ‘The Invisibles’. Named after the legendary Polish princess, Wanda combines feminism, Polishness, and esoterism. The context is formed of two romance novels popular at the time in France, which rendered the reader familiar with the Wanda legend: Venda, reine de Pologne ou l’histoire galante et curieuse de ce qui s’est passé
de plus mémorable en ce temps-là, published anonymously in 1705, and Vanda ou la superstition by Helena Ponińska, 1834. The point is not to propose an insight into the influences; the focus is, instead, on the movement of contextualisation which reveals unobvious senses or meanings, basically boiling down to expiration of the legend narrative that leads to its fragmentation and reformulation. Consequently, highlighted is the modern problem of struggle for female subjectivity and empowerment in George Sand’s novel, one that only makes use of shreds of the narratives of yore.
Ruch Literacki 2022 nr 5, 2022
This article examines the position of Cervantes' Don Quixote in the intertextual network of Juliu... more This article examines the position of Cervantes' Don Quixote in the intertextual network of Juliusz Słowacki' digressive poems, closely bound up with Schlegel's conception of Romantic irony. The article analyzes in turn direct references to Don Quixote; the use by the Polish poet, often with an ironic twist, of Cervantes' narrative strategies; the influence of Cervantes on the creation of the world of the poems (not least their central characters) and on Słowacki's extensive use of parabasis in all its varieties –
from authorial commentaries and addresses to the reader, through characters who step out of their role to speak to the reader, to the foregrounding of the problems involved in the act of reading – to highlight and disrupt the illusion of fictional truth. The analysis shows that the Spanish classic was in many ways Słowacki's literary model and an aesthetic inspiration.
Romantyzm i zatrzymany czas, 2009
Pierwodruk w: Romantyzm i nowoczesność, red. M. Kuziak, Kraków 2009
Juliusz Słowacki wydaje się ... more Pierwodruk w: Romantyzm i nowoczesność, red. M. Kuziak, Kraków 2009
Juliusz Słowacki wydaje się najbardziej-poza Cyprianem Kamilem Norwidem, który wszak należy do młodszego nieco pokolenia-nowoczesnym z polskich romantyków. Poszukiwanie odpowiedzi na pytanie, dlaczego tak jest, może prowadzić w dwóch kierunkach. Po pierwsze, to twórczość Słowackiego, chciałoby się powiedzieć, jest nowoczesna: różnorodna, świadomie łamiąca utarte, obowiązujące jeszcze w wieku XIX normy poetyki, wyprzedzająca czasy, w których powstała, posługująca się chwytami "odkrytymi" i wyzyskanymi przez pisarzy na szerszą skalę znacznie później. Same teksty Słowackiego są nowoczesne (szczególnie te, których poeta nie opublikował): rozproszone, fragmentaryczne, wielowariantowe, o zatartych granicach, nadpisywane, zmieniane, pozostające w ciągłym ruchu, uniemożliwiające jednoznaczną edycję i lekturę 1. Po drugie, choć to zapewne wynika z charakteru spuścizny po romantyku, jego utwory dają się analizować i interpretować za pomocą nowych metod badawczych czy mód lekturowych, do których, pisząc o nowoczesności Słowackiego, nie sposób się nie odwołać. Ponadto, jeśli spojrzeć na to zagadnienie z perspektywy Jeana François Lyotarda czy Paula de Mana, "nowoczesność" to "teraźniejszość" rozumiana ahistorycznie. Według de Mana termin "nowoczesny" nie oznacza "współczesny", "ostatni":
Rocznik Komparatystyczny, 2021
Legenda o Wandzie i jej romantyczne reinterpretacje. Interferencje polsko-francuskie Oświecenie-w... more Legenda o Wandzie i jej romantyczne reinterpretacje. Interferencje polsko-francuskie Oświecenie-w imię rozumu-ośmieszyło dzieje bajeczne, w tym legendę o Wandzie, traktując je jak zmyślenie (wystarczy wspomnieć Historię Ignacego Krasickiego). Dramatyczna zmiana sytuacji politycznej Polski po rozbiorach przyniosła jednak także zmianę stosunku do tych dziejów. Wobec utraty państwowości, kiedy gwarantem tożsamości narodowej stała się kultura, zwłaszcza literatura, sięgnięto do najstarszych polskich legend i mitów fundacyjnych. Przywrócono również legendę o Wandzie, jako jedną z wielu zyskujących na popularności pod koniec XVIII i w XIX wieku kompensacyjnych opowieści o utraconej świetności, nadając jej nowy wymiar. Te początkowe ustalenia wydają się oczywiste w odniesieniu do literatury polskiej. Warto jednak-mając w pamięci, że najważniejsi polscy pisarze romantyczni to pisarze emigracyjni, mieszkający w Paryżu-zadać pytanie o miejsce polskich śladów w kulturze francuskiej. "Sprawa polska" odbiła się we Francji głośnym echem, sympatyzowali z nią Victor Hugo, Casimir Delavigne czy Gérard de Nerval (Beauvois; Jakuboszczak, Tollet). Zapewne właśnie z tej sytuacji politycznej i społecznej (znajomość z Polakami) wypływa także nie tylko afirmatywne, ale i krytyczne zainteresowanie krakowską legendą francuskich pisarzy tego okresu. Proponuję zatem komparatystyczne spojrzenie na romantyczne polskie i francuskie dziewiętnastowieczne reinterpretacje legendy, którą poddawano #0#
Teksty Drugie, 2020
Artykuł dotyczy Norwida i Baudelaire’a jako pisarzy przełomu nowoczesności, których cechuje świad... more Artykuł dotyczy Norwida i Baudelaire’a jako pisarzy przełomu nowoczesności, których cechuje świadomość uczestnictwa we współczesnych im procesach społecznych i kulturowych. Głównym punktem odniesienia są Reguły sztuki Pierre’a Bourdieu, piszącego o kształtowaniu się nowego pola literackiego, w czym mają udział obaj poeci. Analizie poddane są ich wypowiedzi traktujące o zależności sztuki od praw rynkowych i od pola władzy reprezentowanej przez różne instytucje. Zaprezentowana tu lektura eksponuje niejednoznaczny – choć w dużej mierze krytyczny – stosunek do procesów nowoczesności obu pisarzy, których za A. Compagnonem można nazwać antimoderenes.
Teksty Drugie, 1999
http://rcin.org.pl Z dala od miasta szukajmy napisów, Gdzie wielki cmentarz zalega na górze.
Magdalena Siwiec, Romantyzm i zatrzymany czas, 2009
The time suspended. Godzina myśli (An Hour of Thought)
in the mirror of Romantic immobilities
The... more The time suspended. Godzina myśli (An Hour of Thought)
in the mirror of Romantic immobilities
The paper presents an interpretation of Juliusz Słowacki’s early poem
Godzina myśli (An Hour of Th ought) compared to works of Byron, Wordsworth and Keats were the problem of passing and temptation of suspension of time is of great importance. Słowacki’s resolution is closed
to of nineteenth-century English texts likewise it is exceptional. The
negation of the present is destructive for the character of the story but
it is also creative – connected to imagination and poetry. Th e subject of
Godzina myśli attempts to rescue himself and his work paradoxically by
its destruction, finds the other temporal dimension by exploiting a tension between passing and duration.
Magdalena Siwiec, Romantyczne koncepcje poezji. Poeta i Muza - relacja wstanie kryzysu (Słowacki, Musset), 2012
Romantyczne koncepcje poezji. Poeta i Muza-relacja w stanie kryzysu Apogeum kryzysu:
Magdalena Siwiec, Romantyzm i zatrzymany czas, 2009
Album Orbis by Norwid and Voyage on Orient by Nerval
The article points to direct influence of Gé... more Album Orbis by Norwid and Voyage on Orient by Nerval
The article points to direct influence of Gérard de Nerval and his
Voyage on Orient upon Cyprian Kamil Norwid. Th e analyses of Album
Orbis – Norwid’s sketchbook is juxtaposed with the corresponding
chapters from Nerval’s oeuvre and proves that the same motives are
taken out by the Polish writer from their native context and reshaped.
Th e example of the strategy constitute Antique myth, particularly the
cult of the Great Goddess presented by Nerval from the perspective of
religious syncretism, by Norwid – as a prefi guration of Christianity.
Th e comparative reading exposes a French poet’s equality of all beliefs
and Norwid’s conviction than every moment in history gives the Word
the same chance for fulfilment.
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo
Artykuł dotyczy szczególnego położenia wspólnego Norwidowi i Baudelaire’owi urodzonym w tym samym... more Artykuł dotyczy szczególnego położenia wspólnego Norwidowi i Baudelaire’owi urodzonym w tym samym 1821 r., które Paul Valéry określił mianem „sytuacji”. Jej podstawą jest konieczność określenia się wobec wielkich poprzedników − romantycznych wieszczów, odróżnienia się, walki z wpływem. Pozycja obu poetów, która określa ich stosunek do romantyzmu oparty na kontynuacji i zerwaniu (co utrudnia ustanowienie cezury), ukazana jest w kontekście współcześnie rozumianych kategorii takich jak romantyzm, dziewiętnastowieczność, pokolenie, nowoczesność czy kryzys. Taka perspektywa pozwala dostrzec wspólnotę twórczości i recepcji pisarzy zasadniczo nieporównywalnych.
Norwid ,Baudelaire i reguły sztuki, 2020
Siwiec discusses Norwid and Baudelaire as writers on the cusp of modernity who are clearly aware ... more Siwiec discusses Norwid and Baudelaire as writers on the cusp of modernity who are clearly aware of their participation in contemporary social and cultural transformations.
Drawing on Pierre Bourdieu’s Art, a study of the formation of the new literary The Rules of field in which both poets took part, Siwiec examines the two poets’ statements on art’s dependency on the laws of the market and on the field of power represented by various institutions. She also exposes the ambivalent – although largely critical – relationship
to the transformations of modernity that marks both Norwid and Baudelaire, whom, borrowing Antoine Compagnon’s term, we may describe as “antimoderenes.
Studia Norwidiana, 2018
Jauss we wstępie do niemieckiego wydania poezji Norwida stwierdza, że "Vade-mecum i Kwiaty zła po... more Jauss we wstępie do niemieckiego wydania poezji Norwida stwierdza, że "Vade-mecum i Kwiaty zła powstały w układzie współrzędnych tego samego czasu" 1. Zbliżając do siebie obu poetów, podkreśla także różnice między nimi: "Rozpoznanie pokrewieństwa duchowego podzielanego przez Baudelaire'a i Norwida krytycznego stosunku wobec utopii i samoułudy ich czasów oraz wspólnych poglądów na zadania i granice przyszłej poezji doprowadzą wkrótce do punktu, w którym ich drogi w praktyce estetycznej się rozchodzą" 2. Sprostujmy-poglądy obu poetów na zadania sztuki nie są wspólne, choć łączy ich rozpoznanie aktualnej sytuacji literatury, i dodajmy, że różnice mają charakter nie tylko estetyczny, ale i aksjologiczny, komparatysta natrafia na nie na każdym kroku swojej lektury. Artykuł ten wpisuje się w nurt badań porównawczych, dotyczących twórczości Norwida, ostatnio coraz częściej postulowanych, choć ich potrzebę sygnalizowano już dawniej 3. Pisząc o Norwidzie i Baudelairze, nie sposób nie wspomnieć o otwartej przez Juliusza Gomulickiego tradycji po
… Literacki. Czasopismo kwartalne poświęcone historii i …, 2009
The article is an interpretation of Juliusz S³owackis Poet and Inspiration and attempts to prese... more The article is an interpretation of Juliusz S³owackis Poet and Inspiration and attempts to present the poets writing conception just after so-called mystic turn. The key problem of the suggested reading is the relation between the material and the spiritual. The relation in question, reflected as love between the poems two characters: the Poet and his beloved and at the same time his inspirator ceases to rely on a simple juxtaposition of opposing categories (body soul, past present, paganism christianity) but depends on their aporic combination. Reluctance to the matter does not exclude its valorisation it is viewed as a prison and at the same time as a language the spiritual world speaks, and as the Poets only available mode of expression. The exchangeable identification
of the lovers with their opposite poles allows to present a concept of S³owackis poetry as internally conflicted concept.
Artykuł dotyczy sporów pokolenia Norwida i Baudelaire’a z romantyzmem, które traktuję jako kontyn... more Artykuł dotyczy sporów pokolenia Norwida i Baudelaire’a z romantyzmem, które traktuję jako kontynuację polemik wewnątrzromantycznych. Jego celem jest prezentacja sposobów określenia się obu poetów wobec paradygmatu romantycznego ustanowionego przez "wielko-ludów": Mickiewicza i Hugo. Zaproponowana tu analiza komparatystyczna eksponuje nie tylko problemowy aspekt sporu, ale także dążenie do realizacji konkretnego, odmiennego od romantycznego modelu poezji. W przypadku Norwida i Baudelaire’a mamy wszak do czynienia ze znakomitymi poetami zakorzenionymi mocno w romantyzmie, z niego czerpiącymi, ale proponującymi - i to bardziej w praktyce niż w teorii - własną ścieżkę nowoczesnej poezji. Skupię się na wczesnych utworach pisarzy: Fanfarlo Baudelaire’a z jednej i wczesnych fantazjach i dramatach Norwida (Marzenie, Chwila myśli, Wieczór w Pustkach, Noc tysiączna druga...) z drugiej strony. Ambiwalentny stosunek obu pisarzy do romantyzmu - "twórcza zdrada", zakładająca ...
Teksty Drugie, 2001
Ja-mroczny, ja-wdowiec, mnie-nikt ulżyć nie może, Ja-książę Akwitanii o zniesionej wieży; Jedyna ... more Ja-mroczny, ja-wdowiec, mnie-nikt ulżyć nie może, Ja-książę Akwitanii o zniesionej wieży; Jedyna Gwiazda zgasła, w lutni gwiazdozbiorze Melancholia i Czarne Słońce moje leży. Zwróć mi grób Wirgiliusza, zwróć Italskie Morze, Ty, któryś mnie w grobowcu pocieszał najszczerzej I kwiat, przed którym serce posępne otworzę, I łozę, gdzie się wino z różami sprzymierzy. Amor czy Febus jestem?... Lusignan czy Biron? Od ust królowej ślad mam na czole czerwony-Nad kąpielą rusałki w grocie śniłem ciemnej... Zwycięsko dwakroć zszedłem Acheron podziemny, Modulując na przemian Orfeusza lirą Westchnienie ciche świętej i krzyk dziwożony. El Desdichado powszechnie uznawany jest za najwspanialszy sonet Chimer Gerarda de Nervala-najmniej francuskiego i zarazem najbardziej romantycznego z francuskich poetów romantycznych. Julia Hartwig w poświęconej Nervalowi monografii podkreślała fenomen oddziaływania twórczości tego poety, jak i legendy zbudowanej wokół jego życia i śmierci, przede wszystkim na pisarzy, i to zarówno we Francji, jak w Polsce 2. Stał się on wielkim inspiratorem, patronem przedstawicieli różnych artystycznych ruchów, zwłaszcza symbolistycznych i surrealistycznych, którzy też szczególnym uwielbieniem obdarzali El Desdichado. Baudelaire do grona bliskich mu poetów gniewnych i nieszczęśliwych zaliczył szczególnie go fascynującego Edgara Alana Poego, ale i Nervala, nazwanego "pisarzem zacnym, wielkiej inteligencji, który zawsze widział jasn o" 3. Paul Verlaine jawnie czynił się spadkobiercą postawy artystycznej romantyka w sonecie Caprice, gdzie poeta-człowiek wyjątkowy, którego zadaniem jest głoszenie prawdy, cierpiący i nieszczęśliwy-to ten, który umiera powieszony na ulicy 2/ J. Hartwig Gérard de Nerval, Warszawa 1972, Wstęp. Ta sama autorka w artykule Z okazji wydania "Podróży na Wschód" Nervala, "Twórczość" 1967 nr 7, pisze: "Kto wie jednak, czy prawdziwymi sprawcami podniesienia Nervala w hierarchii i zaliczenia go do zgoła odmiennych kategorii literackich nie stali się przede wszystkim poeci i pisarze, olśnieni blaskiem jego dzieła odczytywanego na nowo poprzez własną świadomość twórczą", s. 102.
Od podmiotu żeglującego do podmiotowości płynącej w lirykach Mickiewicza A rtykuł ten stanow i sp... more Od podmiotu żeglującego do podmiotowości płynącej w lirykach Mickiewicza A rtykuł ten stanow i spojrzenie na jeden aspekt p rzem ian dzieła M ickiewicza: kw estię p o dm iotu jego tekstów łirycznycłi. D łaczego icłi właśnie? Gdyż, jak pisze Czesław Zgorzełski: "L iryka stanow i najczułszy sejsm ograf p rzem ian , zarówno w w idzeniu świata, jak i w poszukiw aniacłi nowego w yrazu poetyckiego" '. P osta now iłam jednak zawęzić interesujące m nie zagadnienie z pełną św iadom ością ko niecznego uproszczenia, koniecznego jednak, by w krótkim szkicu ucłiwycić śład łin ii ewołucyjnej. O M ickiew iczow skim podm iocie m ożna z pew nością powiedzieć bardzo wiełe, ałe niew ątpłiw ie praw dą jest, że to podm iot w ciągłym rucłiu. Cłiciałabym więc przyjrzeć m u się przez pryzm at transform acji w tw órczości poety m o tyw u żegługi, który załicza się do zespołu motywów zw iązanycłi z wędrów ką, p rze m ieszczaniem się. Topos jest znany, m a bogatą tradycję w łite ra tu rz e i sztuce od najdaw niejszycłi czasów, gdzie w ystępuje zarówno w znaczeniu dosłownym, jak i-przede w szystkim-w funkcji sym bołicznej. Józef Bacłiórz pisze: "Sam otność w śród b u rzy na m orzu stała się niejako n atu ra łn ą m etaforą łosu człowieka w po ezji rom antyków "^. Liczne prace dowiodły, że żegługa nałeży do tycłi ełem entów
Uploads
Papers by Magdalena Siwiec
The case of Narcyza Żmichowska
The article discusses brother-sister relationships in Romanticism. However, it is less about romantic love, as Marta Piwińska wrote about, but actual family relationships, creatively influencing literature (the example of the Wordsworth siblings). Of particular interest is the correspondence between Narcyza Żmichowska and her brother, which was reflected in the letters of sister and brother in the fictional world of The White Rose. We perceive here a creative community built both in life and literature. The foundation for this community, relying on mutual improvement is the brother-sister bond. Noteworthy in this context is in what way it becomes incorporated into the imaginary ideal of Romantic sympoiesis.
do czynu, podmioty słabe. Także dlatego, że są ludźmi swoich czasów urodzonymido wielkości, ale niemogącymi wykorzystać swego potencjału. Przywołany zostaje kontekst romantycznych dzieci wieku. Najważniejszym jednak kontekstem lektury obu bohaterów jest kontekst stadiów egzystencji SŅrena Kierkegaarda przedstawionych w Albo-albo i zasadnicza dla filozofa kwestia wyboru. Autorka stawia tezę, że Lambro
i Kordian reprezentują stadium estetyczne, które związane jest z poczuciem czczości, nudy, niespełnienia, bezużyteczności, braku celu, marzycielstwem, ucieczką w iluzję, przymierzaniem potencjalnych ról, ironią, zwłaszcza zaś – z melancholią i pozornymi wyborami. Analizując postawę bohaterów, Autorka dowodzi, że ich wybory są wybo
rami skazującymi jednostkę na pustkę egzystencjalną, na puste „ja” pozbawione treści.
The article presents Słowacki’s protagonists, Lambro and Kordian, whom the authorhimself connected with each other closely through intertextual associations as ‘failed’ heroes. ‘Failed’ here means: deliberately constructed as flawed heroes, incapable of action, weak subjects. Failed also because they are people of their time born to great ness but unable to use their potential. The context of the Romantic Child of the age is mentioned. However, the most important context of reading both characters is the context of Soren Kierkegaard’s stages of existence presented in Either/Or and the category of choice, which was fundamental for Kierkegaard. The author puts forward a thesis that Lambro and Kordian represent the aesthetic stage, which is associated with the sense of futility, boredom, lack of fulfilment, uselessness, lack of purpose, dreaming, escaping into illusion, trying on potential roles, irony, and especially with melancholy and illusory choices. Analysing the attitude of the protagonists, the author demonstrates that their choices condemn the individual to existential emptiness, to an empty ‘I’devoid of content, which is open to the vastness of possibilities.
de plus mémorable en ce temps-là, published anonymously in 1705, and Vanda ou la superstition by Helena Ponińska, 1834. The point is not to propose an insight into the influences; the focus is, instead, on the movement of contextualisation which reveals unobvious senses or meanings, basically boiling down to expiration of the legend narrative that leads to its fragmentation and reformulation. Consequently, highlighted is the modern problem of struggle for female subjectivity and empowerment in George Sand’s novel, one that only makes use of shreds of the narratives of yore.
from authorial commentaries and addresses to the reader, through characters who step out of their role to speak to the reader, to the foregrounding of the problems involved in the act of reading – to highlight and disrupt the illusion of fictional truth. The analysis shows that the Spanish classic was in many ways Słowacki's literary model and an aesthetic inspiration.
Juliusz Słowacki wydaje się najbardziej-poza Cyprianem Kamilem Norwidem, który wszak należy do młodszego nieco pokolenia-nowoczesnym z polskich romantyków. Poszukiwanie odpowiedzi na pytanie, dlaczego tak jest, może prowadzić w dwóch kierunkach. Po pierwsze, to twórczość Słowackiego, chciałoby się powiedzieć, jest nowoczesna: różnorodna, świadomie łamiąca utarte, obowiązujące jeszcze w wieku XIX normy poetyki, wyprzedzająca czasy, w których powstała, posługująca się chwytami "odkrytymi" i wyzyskanymi przez pisarzy na szerszą skalę znacznie później. Same teksty Słowackiego są nowoczesne (szczególnie te, których poeta nie opublikował): rozproszone, fragmentaryczne, wielowariantowe, o zatartych granicach, nadpisywane, zmieniane, pozostające w ciągłym ruchu, uniemożliwiające jednoznaczną edycję i lekturę 1. Po drugie, choć to zapewne wynika z charakteru spuścizny po romantyku, jego utwory dają się analizować i interpretować za pomocą nowych metod badawczych czy mód lekturowych, do których, pisząc o nowoczesności Słowackiego, nie sposób się nie odwołać. Ponadto, jeśli spojrzeć na to zagadnienie z perspektywy Jeana François Lyotarda czy Paula de Mana, "nowoczesność" to "teraźniejszość" rozumiana ahistorycznie. Według de Mana termin "nowoczesny" nie oznacza "współczesny", "ostatni":
in the mirror of Romantic immobilities
The paper presents an interpretation of Juliusz Słowacki’s early poem
Godzina myśli (An Hour of Th ought) compared to works of Byron, Wordsworth and Keats were the problem of passing and temptation of suspension of time is of great importance. Słowacki’s resolution is closed
to of nineteenth-century English texts likewise it is exceptional. The
negation of the present is destructive for the character of the story but
it is also creative – connected to imagination and poetry. Th e subject of
Godzina myśli attempts to rescue himself and his work paradoxically by
its destruction, finds the other temporal dimension by exploiting a tension between passing and duration.
The article points to direct influence of Gérard de Nerval and his
Voyage on Orient upon Cyprian Kamil Norwid. Th e analyses of Album
Orbis – Norwid’s sketchbook is juxtaposed with the corresponding
chapters from Nerval’s oeuvre and proves that the same motives are
taken out by the Polish writer from their native context and reshaped.
Th e example of the strategy constitute Antique myth, particularly the
cult of the Great Goddess presented by Nerval from the perspective of
religious syncretism, by Norwid – as a prefi guration of Christianity.
Th e comparative reading exposes a French poet’s equality of all beliefs
and Norwid’s conviction than every moment in history gives the Word
the same chance for fulfilment.
Drawing on Pierre Bourdieu’s Art, a study of the formation of the new literary The Rules of field in which both poets took part, Siwiec examines the two poets’ statements on art’s dependency on the laws of the market and on the field of power represented by various institutions. She also exposes the ambivalent – although largely critical – relationship
to the transformations of modernity that marks both Norwid and Baudelaire, whom, borrowing Antoine Compagnon’s term, we may describe as “antimoderenes.
of the lovers with their opposite poles allows to present a concept of S³owackis poetry as internally conflicted concept.
The case of Narcyza Żmichowska
The article discusses brother-sister relationships in Romanticism. However, it is less about romantic love, as Marta Piwińska wrote about, but actual family relationships, creatively influencing literature (the example of the Wordsworth siblings). Of particular interest is the correspondence between Narcyza Żmichowska and her brother, which was reflected in the letters of sister and brother in the fictional world of The White Rose. We perceive here a creative community built both in life and literature. The foundation for this community, relying on mutual improvement is the brother-sister bond. Noteworthy in this context is in what way it becomes incorporated into the imaginary ideal of Romantic sympoiesis.
do czynu, podmioty słabe. Także dlatego, że są ludźmi swoich czasów urodzonymido wielkości, ale niemogącymi wykorzystać swego potencjału. Przywołany zostaje kontekst romantycznych dzieci wieku. Najważniejszym jednak kontekstem lektury obu bohaterów jest kontekst stadiów egzystencji SŅrena Kierkegaarda przedstawionych w Albo-albo i zasadnicza dla filozofa kwestia wyboru. Autorka stawia tezę, że Lambro
i Kordian reprezentują stadium estetyczne, które związane jest z poczuciem czczości, nudy, niespełnienia, bezużyteczności, braku celu, marzycielstwem, ucieczką w iluzję, przymierzaniem potencjalnych ról, ironią, zwłaszcza zaś – z melancholią i pozornymi wyborami. Analizując postawę bohaterów, Autorka dowodzi, że ich wybory są wybo
rami skazującymi jednostkę na pustkę egzystencjalną, na puste „ja” pozbawione treści.
The article presents Słowacki’s protagonists, Lambro and Kordian, whom the authorhimself connected with each other closely through intertextual associations as ‘failed’ heroes. ‘Failed’ here means: deliberately constructed as flawed heroes, incapable of action, weak subjects. Failed also because they are people of their time born to great ness but unable to use their potential. The context of the Romantic Child of the age is mentioned. However, the most important context of reading both characters is the context of Soren Kierkegaard’s stages of existence presented in Either/Or and the category of choice, which was fundamental for Kierkegaard. The author puts forward a thesis that Lambro and Kordian represent the aesthetic stage, which is associated with the sense of futility, boredom, lack of fulfilment, uselessness, lack of purpose, dreaming, escaping into illusion, trying on potential roles, irony, and especially with melancholy and illusory choices. Analysing the attitude of the protagonists, the author demonstrates that their choices condemn the individual to existential emptiness, to an empty ‘I’devoid of content, which is open to the vastness of possibilities.
de plus mémorable en ce temps-là, published anonymously in 1705, and Vanda ou la superstition by Helena Ponińska, 1834. The point is not to propose an insight into the influences; the focus is, instead, on the movement of contextualisation which reveals unobvious senses or meanings, basically boiling down to expiration of the legend narrative that leads to its fragmentation and reformulation. Consequently, highlighted is the modern problem of struggle for female subjectivity and empowerment in George Sand’s novel, one that only makes use of shreds of the narratives of yore.
from authorial commentaries and addresses to the reader, through characters who step out of their role to speak to the reader, to the foregrounding of the problems involved in the act of reading – to highlight and disrupt the illusion of fictional truth. The analysis shows that the Spanish classic was in many ways Słowacki's literary model and an aesthetic inspiration.
Juliusz Słowacki wydaje się najbardziej-poza Cyprianem Kamilem Norwidem, który wszak należy do młodszego nieco pokolenia-nowoczesnym z polskich romantyków. Poszukiwanie odpowiedzi na pytanie, dlaczego tak jest, może prowadzić w dwóch kierunkach. Po pierwsze, to twórczość Słowackiego, chciałoby się powiedzieć, jest nowoczesna: różnorodna, świadomie łamiąca utarte, obowiązujące jeszcze w wieku XIX normy poetyki, wyprzedzająca czasy, w których powstała, posługująca się chwytami "odkrytymi" i wyzyskanymi przez pisarzy na szerszą skalę znacznie później. Same teksty Słowackiego są nowoczesne (szczególnie te, których poeta nie opublikował): rozproszone, fragmentaryczne, wielowariantowe, o zatartych granicach, nadpisywane, zmieniane, pozostające w ciągłym ruchu, uniemożliwiające jednoznaczną edycję i lekturę 1. Po drugie, choć to zapewne wynika z charakteru spuścizny po romantyku, jego utwory dają się analizować i interpretować za pomocą nowych metod badawczych czy mód lekturowych, do których, pisząc o nowoczesności Słowackiego, nie sposób się nie odwołać. Ponadto, jeśli spojrzeć na to zagadnienie z perspektywy Jeana François Lyotarda czy Paula de Mana, "nowoczesność" to "teraźniejszość" rozumiana ahistorycznie. Według de Mana termin "nowoczesny" nie oznacza "współczesny", "ostatni":
in the mirror of Romantic immobilities
The paper presents an interpretation of Juliusz Słowacki’s early poem
Godzina myśli (An Hour of Th ought) compared to works of Byron, Wordsworth and Keats were the problem of passing and temptation of suspension of time is of great importance. Słowacki’s resolution is closed
to of nineteenth-century English texts likewise it is exceptional. The
negation of the present is destructive for the character of the story but
it is also creative – connected to imagination and poetry. Th e subject of
Godzina myśli attempts to rescue himself and his work paradoxically by
its destruction, finds the other temporal dimension by exploiting a tension between passing and duration.
The article points to direct influence of Gérard de Nerval and his
Voyage on Orient upon Cyprian Kamil Norwid. Th e analyses of Album
Orbis – Norwid’s sketchbook is juxtaposed with the corresponding
chapters from Nerval’s oeuvre and proves that the same motives are
taken out by the Polish writer from their native context and reshaped.
Th e example of the strategy constitute Antique myth, particularly the
cult of the Great Goddess presented by Nerval from the perspective of
religious syncretism, by Norwid – as a prefi guration of Christianity.
Th e comparative reading exposes a French poet’s equality of all beliefs
and Norwid’s conviction than every moment in history gives the Word
the same chance for fulfilment.
Drawing on Pierre Bourdieu’s Art, a study of the formation of the new literary The Rules of field in which both poets took part, Siwiec examines the two poets’ statements on art’s dependency on the laws of the market and on the field of power represented by various institutions. She also exposes the ambivalent – although largely critical – relationship
to the transformations of modernity that marks both Norwid and Baudelaire, whom, borrowing Antoine Compagnon’s term, we may describe as “antimoderenes.
of the lovers with their opposite poles allows to present a concept of S³owackis poetry as internally conflicted concept.