Güzelliği nedeniyle kaçırılan ve tanrılara saki yapılan Troyalı genç Ganymedes’in mitini ve mitin... more Güzelliği nedeniyle kaçırılan ve tanrılara saki yapılan Troyalı genç Ganymedes’in mitini ve mitin çeşitli gösterim biçimlerini incelediğimiz çalışmamızda, Antikçağ’dan Neoklasizm’e kadar Batı sanatında üretilen yapıtlar üzerinden Ganymedes betimleri ikonografik yöntemle çözümlenmiştir. İlk bölümde, Ganymedes miti ve mitin farklı kaynaklara göre değişkenlik gösteren kurgusu üzerinde durulmuş, bu kapsamda, Zeus ve Ganymedes miti ve ikonografisiyle ilgili belirleyici metinler olan Homeros, Vergilius, Ovidius ve Xenophon gibi Antik dönem yazarlarının eserleri karşılaştırmalı olarak incelenmiştir. Ayrıca, Ganymedes’in, Zeus veya kartal olmaksızın ve kaçırılış temasına gönderme yapmayan tekil gösterimleri bu kısımda konu edilmiştir. Ganymedes’in tek başına ve elinde bir aşk hediyesi taşırken gösterildiği Antik Yunan vazo resimlerinden örnekler ile kaçırılışının sonrasında gencin sakiliğinin vurgulandığı Parmigianino’nun Ganymedes’leri bu kapsamda ele alınmıştır. İkinci bölümde, Ganymedes ve Zeus ikonografisinde en yaygın betim tipini oluşturan kaçırılış sahneleri konu edilmiştir. Ganymedes’in kaçırılışı sahnelerinin çalışmanın kronolojik kapsamı içinde yer alan örnekleri, Antikçağ’dan Neoklasik döneme değin ikonografik açıdan incelenmiştir. Öte yandan kaçırılış sahneleri bağlamında ‘aykırı’ fakat belirleyici gösterim tipleri ortaya koyan Michelangelo, Rembrandt, Rubens ve Maes gibi sanatçıların özgün yapıtları da bu bölüm kapsamında ayrıntılarıyla değerlendirilmiştir. Çalışmanın üçüncü bölümünde ise, Ganymedes’in insan formundaki Zeus’a veya sakilik yaptığı ya da ikilinin diğer Olymposlularla birlikte gösterildiği sahneler konu edilmiştir.
Güzelliği nedeniyle kaçırılan ve tanrılara saki yapılan Troyalı genç Ganymedes’in mitini ve mitin... more Güzelliği nedeniyle kaçırılan ve tanrılara saki yapılan Troyalı genç Ganymedes’in mitini ve mitin çeşitli gösterim biçimlerini incelediğimiz çalışmamızda, Antikçağ’dan Neoklasizm’e kadar Batı sanatında üretilen yapıtlar üzerinden Ganymedes betimleri ikonografik yöntemle çözümlenmiştir. İlk bölümde, Ganymedes miti ve mitin farklı kaynaklara göre değişkenlik gösteren kurgusu üzerinde durulmuş, bu kapsamda, Zeus ve Ganymedes miti ve ikonografisiyle ilgili belirleyici metinler olan Homeros, Vergilius, Ovidius ve Xenophon gibi Antik dönem yazarlarının eserleri karşılaştırmalı olarak incelenmiştir. Ayrıca, Ganymedes’in, Zeus veya kartal olmaksızın ve kaçırılış temasına gönderme yapmayan tekil gösterimleri bu kısımda konu edilmiştir. Ganymedes’in tek başına ve elinde bir aşk hediyesi taşırken gösterildiği Antik Yunan vazo resimlerinden örnekler ile kaçırılışının sonrasında gencin sakiliğinin vurgulandığı Parmigianino’nun Ganymedes’leri bu kapsamda ele alınmıştır. İkinci bölümde, Ganymedes ve Zeus ikonografisinde en yaygın betim tipini oluşturan kaçırılış sahneleri konu edilmiştir. Ganymedes’in kaçırılışı sahnelerinin çalışmanın kronolojik kapsamı içinde yer alan örnekleri, Antikçağ’dan Neoklasik döneme değin ikonografik açıdan incelenmiştir. Öte yandan kaçırılış sahneleri bağlamında ‘aykırı’ fakat belirleyici gösterim tipleri ortaya koyan Michelangelo, Rembrandt, Rubens ve Maes gibi sanatçıların özgün yapıtları da bu bölüm kapsamında ayrıntılarıyla değerlendirilmiştir. Çalışmanın üçüncü bölümünde ise, Ganymedes’in insan formundaki Zeus’a veya sakilik yaptığı ya da ikilinin diğer Olymposlularla birlikte gösterildiği sahneler konu edilmiştir.
Uploads
Papers by Mina Kayar
İkinci bölümde, Ganymedes ve Zeus ikonografisinde en yaygın betim tipini oluşturan kaçırılış sahneleri konu edilmiştir. Ganymedes’in kaçırılışı sahnelerinin çalışmanın kronolojik kapsamı içinde yer alan örnekleri, Antikçağ’dan Neoklasik döneme değin ikonografik açıdan incelenmiştir. Öte yandan kaçırılış sahneleri bağlamında ‘aykırı’ fakat belirleyici gösterim tipleri ortaya koyan Michelangelo, Rembrandt, Rubens ve Maes gibi sanatçıların özgün yapıtları da bu bölüm kapsamında ayrıntılarıyla değerlendirilmiştir. Çalışmanın üçüncü bölümünde ise, Ganymedes’in insan formundaki Zeus’a veya sakilik yaptığı ya da ikilinin diğer Olymposlularla birlikte gösterildiği sahneler konu edilmiştir.
İkinci bölümde, Ganymedes ve Zeus ikonografisinde en yaygın betim tipini oluşturan kaçırılış sahneleri konu edilmiştir. Ganymedes’in kaçırılışı sahnelerinin çalışmanın kronolojik kapsamı içinde yer alan örnekleri, Antikçağ’dan Neoklasik döneme değin ikonografik açıdan incelenmiştir. Öte yandan kaçırılış sahneleri bağlamında ‘aykırı’ fakat belirleyici gösterim tipleri ortaya koyan Michelangelo, Rembrandt, Rubens ve Maes gibi sanatçıların özgün yapıtları da bu bölüm kapsamında ayrıntılarıyla değerlendirilmiştir. Çalışmanın üçüncü bölümünde ise, Ganymedes’in insan formundaki Zeus’a veya sakilik yaptığı ya da ikilinin diğer Olymposlularla birlikte gösterildiği sahneler konu edilmiştir.