Books by M. Ertan KARDEŞ
"CUMHURİYETÇİ DUYGUNUN, FİKRİN VE KURUMUN VARLIĞI VE YOKLUĞU
THE PRESENCE AND ABSENCE OF REPUBL... more "CUMHURİYETÇİ DUYGUNUN, FİKRİN VE KURUMUN VARLIĞI VE YOKLUĞU
THE PRESENCE AND ABSENCE OF REPUBLICAN
EMOTION, IDEA AND INSTITUTION" in
THE IDEA OF REPUBLIC AND PHILOSOPHY /
CUMHURİYET FİKRİ VE FELSEFE
EDITORS
M. Ertan Kardeş
Prof., Istanbul University Faculty of Letters, Department of Philosophy,
Istanbul, Turkey
Cengiz Çakmak
Prof., Istanbul University Faculty of Letters, Department of Philosophy, Istanbul, Turkey
Arda Telli
Research Assistant, Istanbul University Faculty of Letters, Department of Philosophy, Istanbul, Turkey
(2022) Şiddet ne ölçüde kavramsallaştırılabilir? Kavram ile gerçeklik arasındaki bir etkinlik ola... more (2022) Şiddet ne ölçüde kavramsallaştırılabilir? Kavram ile gerçeklik arasındaki bir etkinlik olarak felsefe, şiddeti hangi zeminlerde düşünülebilir kılar? Gündelik dilde “şiddet” denilince zihnimizde çok sayıda “şiddet sahnesi” ve “görüntüsü” canlanır ancak söz konusu, kavramla iş gören felsefede şiddeti tartışmak olunca, şiddetin dolayımsızlığı ve aniliği onu kavramayı güçleştirir. Ama gerçekten de şiddet bütünüyle dolayımsız mıdır? Elinizdeki eser yöntem olarak çok biçimli ve çok boyutlu bu konuyu onun kavranmasına yönelik çoklu bir strateji izleyerek ele alıyor. Bu yöntem öncelikli olarak politik felsefe tartışmaları açısından şiddet konularını ele almayı içeriyor. Filozof odaklı bir yaklaşım yerine, filozofların savunduğu konumları ve özellikle onların arasındaki tematik ve kavramsal farklılıkları öne çıkaran bir yaklaşım izliyor. Dolayısıyla kitapta bir filozofun şiddet bahislerini ilgilendiren tüm konulardan ziyade o konuların bir bakiyesi olarak şiddeti nasıl tartıştığı görülmeye çalışılıyor. Politik felsefe alanındaki çalışmalarıyla tanınan felsefeci M. Ertan Kardeş Şiddet ve Politika: Felsefede Temel Tartışmalar ve Konumlar’da filozofların şiddet kavrayışlarını ve farklı tezlerini bir deneme çerçevesinde ele alıyor, temel tartışmaların birbirlerine mesafesini ortaya koyan bir yaklaşım üretiyor.
(2020) Politik felsefe nedir? Politik felsefenin kapsamı nedir? Felsefe ya da politik felsefeyle ... more (2020) Politik felsefe nedir? Politik felsefenin kapsamı nedir? Felsefe ya da politik felsefeyle yaşadığımız dünyanın sorunları arasında nasıl bir ilişki vardır? Bu kitap yukarıdaki soruları ve çağımızı politik anlamda dert edinenler sayesinde ortaya çıktı.
Politikanın değersizleştirildiği, felsefenin politik sorumluluktan uzaklaşıp akademinin loş koridorlarına çekildiği günümüzde bu kitaba katkı sağlayanlar hem felsefenin temel sorunlarını hem de günümüz sorunlarını politik felsefe açısından eleştirel olarak ele aldılar. Politik felsefe nedir sorusu, felsefe nedir sorusundan ayrı düşünülemez.
Bu bakımdan bir etkinlik olan felsefeyi kavrama, üretme çabasından ayrı ve bağımsız bir politik felsefeden söz edilemez.
Bu kitap aynı zamanda politik eylemi ve koşullarını filozofla, felsefeyle ilişkisi çerçevesinde anlama çabasıdır. Politik eylem ne tözsel bir hakikatçilik çabasıyla anlaşılabilir ne de “her şey olur” ve “her şeye izin vardır” diyen rölativist bir zihniyete kurban edilebilir. Politik felsefe sadece politik şeyler üzerine bir soyutlama pratiği değildir; aksine politik şeylerin mantığının kurulmasına ya da bozulmasına ilişkin bir şantiyedir.
(2019) M. Ertan Kardeş
PİNHAN YAYINCILIK
Yönsüzleşmiş Savaşlar kitabı, günümüzün yıkıcı v... more (2019) M. Ertan Kardeş
PİNHAN YAYINCILIK
Yönsüzleşmiş Savaşlar kitabı, günümüzün yıkıcı ve hukuk kurmayan savaşlarını konu edinmektedir. Yaşadığımız çağ ne taş çağıdır ne bronz ne de demir…Yaşadığımız çağ plastik çağdır. Her şey hızlıca şekil değiştirebilir ve toprağa yabancıdır. Böyle bir çağda savaşlar da yönsüzleşmiştir. M. Ertan Kardeş, “politik felsefenin bir sınır meselesi olarak” günümüzün yönsüzleşmiş savaşlarını tartışmaya açarak kavramaya çalışmaktadır.
Çalışma, çağdaş politik felsefenin tanınma, kriz, çatışma gibi konularını savaş kavrayışından hareketle düşünmeye davet ediyor. “Felsefe ya da politik felsefe” açısından savaşları tarihselliği bağlamında tanımak ve savaşın kendisini şiddet olarak yeniden üretme biçimlerini düşünmek kaçınılmaz durmaktadır. Kitap çağın semptomlarını Hobbes, Rousseau, Clausewitz, Hegel, Schmitt ve Aron etrafındaki çapraz okumalarla deşmekte ve yönsüzleşmiş savaşların dünyasında tüm toplumsal tasarımlarımızın yeniden düşünülmesinin zorunlu olduğunun altını çizmektedir.
Résumé :
Ce texte traite le problème de la décision à partir des théories de Habermas, Castoriad... more Résumé :
Ce texte traite le problème de la décision à partir des théories de Habermas, Castoriadis et de Carl Schmitt. On se propose d’abord de critiquer Schmitt à l’aide des notions empruntées à Castoriadis et de confronter la notion d’autonomie chez Castoriadis à celle de la décision existentielle chez Carl Schmitt. Ensuite on essaie de formuler une critique possible de Castoriadis avec des termes schmittiens. On soutient que la décision juste ne serait possible qu’avec une critique d’un décisionnisme autoritaire et qu’avec une pratique de l’autonomie tout en envisageant les fragilités de l’indécision.
Mots-clés : Décision, autonomie, philosophie politique contemporaine, Carl Schmitt, Cornelius Castoriadis
https://www.editions-harmattan.fr/index.asp?navig=catalogue&obj=article&no=32993
Dar Kapıdaki Mesih, Walter Benjamin ve Politik Felsefesi
[The Messiah at the Narrow Gate: Walter... more Dar Kapıdaki Mesih, Walter Benjamin ve Politik Felsefesi
[The Messiah at the Narrow Gate: Walter Benjamin and his Political Philosophy]
İçindekiler
Önsöz: Filozof olarak Walter Benjamin'in Politikliğine Dair, M. Ertan KARDEŞ
W. Benjamin’in Mesihsiz Mesiyanizmi, Nami BAŞER
W. Benjamin'in Politik Felsefesine Dair Öğeler, M. Ertan KARDEŞ
Politik ve Entelektüel Bağlamı İçinde Walter Benjamin’in Şiddet Teorisi, Ateş USLU
Sınırda Olmak ya da Yaşamda Kalmanın Halleri, Kurtul GÜLENÇ
Kader İnsanı Suçla Yargılar: "Kader ve Karakter" üzerine değiniler, Cengiz ÇAKMAK
Walter Benjamin ve Politik Teoloji, Besim F. DELLALOĞLU
Bir Benjamin Okuması: Şiddet, Yasa ve Adalet, Tacettin ERTUĞRUL
Tanınmayan Kızkardeşler: Walter Benjamin’de Ezoterizm, Cana ERŞEN
En temelde biz günlük yaşamda olsun, öz pratiklerimiz açısından olsun yasa ve özgürlük ilişkisini... more En temelde biz günlük yaşamda olsun, öz pratiklerimiz açısından olsun yasa ve özgürlük ilişkisini nasıl ele alabiliriz? Önce, bunu sormak gerektiği kanısındayım.
Dolayısıyla diğer seçtiğimiz en kötü, en yanlış otorite figüründen ziyade esas kuruluşu nasıl gerçekleştireceğiz; bence en kritik sorulardan bir tanesi yasayla ilişkimizin ne olduğudur. Çünkü biz doğrudan yasanın ya da otorite tesisiyle ilgili en kötü figürleri seçtiğimizde iki şey yapmış oluyoruz: Ya yasasızlığı özgürlük olarak sunma riskine doğru giden bir teorik yolu açmış oluyoruz ya da yasayla kötü bir otorite figürünü özdeşleştirdiğimiz için dolayısıyla tüm otorite eleştirisi aynı zamanda yasa reddiyesi ile sonuçlanıyor. İki durumda da bizim önümüze düşen tabloda hiçbir zaman gerçekten yasa ve özgürlük sorusunu ciddi anlamda tartışmamak gibi bir risk karşımızda duruyor.
Politik Felsefe Açısından Carl Schmitt ve Düşüncesi
M. Ertan Kardeş Özgürlükçü bir politik real... more Politik Felsefe Açısından Carl Schmitt ve Düşüncesi
M. Ertan Kardeş Özgürlükçü bir politik realizm mümkün müdür sorusuna cevap arayan Ertan Kardeş, yaygın politika felsefelerini eleştirirken, Schmitt’in eserlerinin sunduğu imkânlardan yararlanıyor. Schmitt’in; Machiavelli’den Hegel’e, Marx’tan Sorel’e kadar, önemli düşünürlerle ortak ve karşıt yanlarını ele alıyor.
Papers by M. Ertan KARDEŞ
Kardeş, M. Ertan. "Carl Schmitt Romantik Miydi?." in Romantizm , 431-438. İstanbul: Pinhan, 2021
Felsefi Düşün, 2023
Abstract
International reception of Carl Schmitt is strengthened by the fact that he produces c... more Abstract
International reception of Carl Schmitt is strengthened by the fact that he produces concepts outside those of political science, philosophy and law that do not operate in different historical conjunctures. Taking the distinction between republic and democracy into consideration, it is possible to see that the German jurist has created yet another theoretical framework of his own. To see what Schmitt understand by the republic and to understand its position in relation to other discussions of republicanism, his works The Theory of the Constitution (Verfassungslehre, 1928), Roman Catholicism and Political Form (Römischer Katholizismus und politische Form, 1923) and Dictatorship (Die Diktatur, 1921) were consulted. Schmitt, first of all, refers to two opposite concepts of representation. Schmitt makes a distinction between the process he calls “representation”[1] and the practice called “representation”[2] in the modern world. According to him, the modern world suffers from a loss of representation. The true representation is the formation of publicity and a genuine universality. Political forms, as authentic mechanisms of representation, are the only mechanisms that can give existence to the identity of a people. For Schmitt, a republic is a political form that is not liberal but makes democracy possible through its very existence.
Keywords: Carl Schmitt, republic, democracy, representation, political form.
Öz
Carl Schmitt’in uluslararası alımlaması, onun farklı tarihsel konjonktürlerde kullanımı olmayan siyaset bilimi, felsefe ve hukuk terimlerinin dışında kavramlar üretmesiyle güçlenmektedir. Farklı disiplinlerde mevcut bulunan cumhuriyet ve demokrasi ayrıştırması Alman hukukçunun nazarında kendisine özgü başka bir teorik çerçeveyle ele alınmaktadır. Schmitt’in cumhuriyetten ne anladığını görmek ve diğer cumhuriyetçilik tartışmalarına olan konumunu kavramak için onun Anayasa Teorisi (Doktrini) (Verfassungslehre, 1928), Roma Katolikliği ve Politik Form (Biçim) (Römischer Katholizismus und politische Form, 1923) ve Diktatörlük (Die Diktatur, 1921) kitaplarına başvurulmuştur. Schmitt’in öncelikle iki zıt temsil kavramına başvurduğu görülmektedir. Schmitt kendisinin temsil”[1] olarak adlandırdığı süreçle modern dünyada temsil[2] olarak adlandırılan pratik arasında bir ayrıma gider. Ona göre modern dünya temsil kaybı yaşamaktadır. Gerçek temsil, kamusallık ve sahici bir evrensellik yaratımıdır. Politik biçimler, sahici temsil mekanizmaları olarak, bir halkın kimliğini var edebilecek yegâne mekanizmalardır. Schmitt’e göre cumhuriyet, liberal olmayan ancak demokrasiyi kendi mevcudiyeti sayesinde mümkün kılan bir politik biçimdir.
Anahtar Kelimeler: Carl Schmitt, cumhuriyet, demokrasi, temsil, politik biçim.
Felsefi Düşün, 2024
THE DECISIVE FORCE OF EQUALITY IN HISTORY:
THE DEMOCRATIC PHENOMENON AND POLITICAL FREEDOM IN TOC... more THE DECISIVE FORCE OF EQUALITY IN HISTORY:
THE DEMOCRATIC PHENOMENON AND POLITICAL FREEDOM IN TOCQUEVILLE’S THOUGHT
Abstract
This article takes a different approach to reading Alexis de Tocqueville within the Cold War canon. One of its reading strategies outside this canon is the attempt to think together Rousseauist problematics and the author of Democracy in America. In this context, we begin to think about the relationship between political freedom and equality in Tocqueville. The tense relationship between the phenomenon of equality and the institutions of political freedom offers both opportunities and threats. The atomization of society, which destroys any tendency towards collectivity, and the despotic tendencies of the majority make democracy dangerous for the maintenance of political freedom. Developing democracy in favor of political freedom is one of the fundamental tasks of a republic. For Tocqueville, the democratic phenomenon appears irresistibly in the course of history. The political forms and social values of the old society can no longer be preserved. The issue, however, is how political forms will meet political freedom in the new historical and social process. When Tocqueville’s questions are actualized in the neoliberal era, we can speak of a process in which the figure of the consumer completely absorbs the figure of citizen and human being. In a neoliberal process where political freedom and freedom in everyday life are no longer extended by the “civilizing” effect of commerce, actual politics is not exercised as a public activity. The political affinities between satisfied consumers-citizens and the new right-wing enraged masses reveal new social pathologies.
Keywords: Tocqueville, political philosophy, political freedom, equality, democratic phenomenon.
Blaise Pascal as Thinker of Power: Force, Imagination and Concupiscence
An analysis of Blaise P... more Blaise Pascal as Thinker of Power: Force, Imagination and Concupiscence
An analysis of Blaise Pascal’s conception of power is the goal of this essay. It attempts to read Pascal as a thinker on the “paradox of power” rather than as a philosopher of “politics” [la politique] or “the political [le politique]. Thus, rather than interpreting the “political sphere” with its particular elements, Pascal makes an effort to consider the particular paradoxes surrounding “power”. When placing this essay in the framework of the existing scholarship on Pascal, it takes the stance that puts him in the same family as political thinkers like Tocqueville, Clausewitz, and Machiavelli. It does not rule out the interpretation that regards Pascal as a continuation of Jansenism and St. Augustinianism. However this method is not followed in this essay because the author is the pioneer of an approach that addresses the autonomy of power with its paradoxes. Unlike Descartes, Pascal’s distinction between the order of the will, as the order of the heart, and the order of the flesh, as the order of worldly desires, stands out as a fundamental feature of his thought. Therefore, Cartesian reason does not function rationally on two levels, according to Blaise Pascal, who makes distinctions between various centers of power and various forms of rationality: First, the organization of power cannot be solely based on ideas. Secondly, the imagination not only challenges reason, but it also establishes the foundation upon which reason is built. By defining the boundaries of reason, Pascal not only discovers a modus operandi to make better use of reason, but also demonstrates but also demonstrated the issues raised by trying to apply reason in places where it has no purpose at all. In this particular situation, the field of effects generates reasons of its own and cannot be grasped through the lenses of reason. In any potential conflict between an interest and an idea, the interest always holds the upper hand. An organized power cannot acquire legitimacy if it does not first establish a legitimate connection. For this reason, each power generates its own ideas, feelings and beliefs. Only the sword bestows a true right, according to Pascal. Consequently, justice is the appearance of the force that uses the sword to claim its right. Pascal’s philosophy provides two crucial perspectives on power to consider: First, power offers its own reasoning; it is not irrational in the face of reason. Second, power can be viewed autonomously within the contexts of power, imagination, and concupiscence management thanks to this rationality. In this context, is it possible for there to exist a worldview that the monarch cannot completely dominate? Does a fragmented notion of power result from the autonomization of public opinion and the diversity of opinions? Is the quest for emancipation in vain as well? Is it possible to see equality and rightful resistance as rights? These inquiries actually aid in locating Pascal within the field of political philosophy. Some political philosophers throughout history have derived their philosophical theories on the notion that alienation may be overcome in order to achieve freedom. Jean-Jacques Rousseau is an example of this trend. A second trend is to concentrate more on administration and management. This category can include theorists like Montesquieu and Tocqueville. The relationships between power and dominance inside the autonomous domain of power itself are the subject of a third tendency. Pascal is a member of this third category. Regarding the distinctions between theories that consider how political law and existing systems of power operate within their own internal logic, Pascal neither suggests how normative functioning should be done nor suggests. Concepts of emancipation and collective liberation frequently provide a different safe haven from the realm of power. Thus, Pascal’s idea can both treat the illness of “politicization” (also known as “childishness”) away from power and satisfy the withdrawal and political hopelessness of the libertines of the 17th century. Pascal has previously declared that no one is waiting to be saved on the platform of power and that the picture of salvation is merely a weaker representation of helplessness or an increasingly strong representation of acquired strength.
Felsefi Düşün, 2022
M. Ertan Kardeş (2022). METAFOR OLARAK BEDEN, BAĞ VE DÜĞÜM. JEAN-JACQUES ROUSSEAU’NUN POLİTİK FEL... more M. Ertan Kardeş (2022). METAFOR OLARAK BEDEN, BAĞ VE DÜĞÜM. JEAN-JACQUES ROUSSEAU’NUN POLİTİK FELSEFESİ ÜZERİNE BİR DENEME
Abstract
This article deals with Jean-Jacques Rousseau’s “body” [corps], “bind”
[lien], and “bond” [nœud] metaphors and analyzes the role of these
metaphors in understanding his political philosophy. Rousseau’s concepts
of general will, sovereignty, government, law, and society are enriched and
enhanced in their meanings when the multiple uses of metaphors such as
“the will of the people as a body”, “body politic”, “subjects in a body”, “an
intermediary body”, “two bodies”, “body of the State”, “the artificial body
of the Government” , “body of the people”, “the body of man”, “death of
the body politic” “body of the nation” etc. are applied. On one hand, the
use of these metaphors shows how narrow and reductionist are attempts to define the philosopher’s approach as “organicist”, on the other hand, they should be regarded as starting points in terms of updating his notions of equality and liberty. Rousseau’s normative approach appears as a critique of a political reality rather than as a utopia. The metaphors of the body, bind, and bond indicate the strategy of “encircling the real" while developing a normative order.
Keywords: Jean-Jacques Rousseau, body, bind, bond, metaphor, political
philosophy
Arete Politik Felsefe Dergisi, 2022
Walter Benjamin’s Paris Arcades Project reveals philosophical and political concepts and dimensio... more Walter Benjamin’s Paris Arcades Project reveals philosophical and political concepts and dimensions relevant for studies of urban realities. Both the categories he uses, such as “experience”, “phantasmagoria”, “allegory”, “dream” or “awakening”, and the figures such as “flâneur”, “ragpicker” and “mass” manage to elucidate the dialectical materiality of the city. Benjamin’s materialism addresses not only the analysis of economic and sociological determinants but also the understanding of myths, dreams, and phantasmagoria as “producers” of metropolitan life. The paper, focusing on the city of Paris, attempts to scrutinize the overview of Walter Benjamin’s political thought in the period between 1935 and 1939. T. W. Adorno, in his Correspondences, makes an objection to Benjamin’s thought, suggesting the absence of
mediation in it. Although Benjamin did not develop the category of mediation consistent with the speculative philosophy that Adorno hoped to find in his works, he advises his own understanding of what political mediation entails. Consequently, the paper claims that Benjamin’s primary task is to demonstrate that the potentials of political and social disalienation lie not outside but within the existing order. Purely political means do not exist, thus politics is not a praxis of creation of the pure temporality of disalienation, but a rupture in uninterrupted temporality effected through its own materiality.
Cogito
M. Ertan Kardeş, "Politik Şiddete Karşı Durulabilir mi?", Cogito, Sayı 105-106, Yaz 2022, 314-322.
http://www.harmatheque.com/ebook/intelligence-artificielle---risque-ou-opportunite---74527, 2022
M. Ertan Kardeş (2022). L'utilisation des drones armées a l'heure des guerres désorientées in In... more M. Ertan Kardeş (2022). L'utilisation des drones armées a l'heure des guerres désorientées in Intelligence artificielle, risque ou opportunité, in Intelligence artificielle : risque ou opportunité ?, Sous la direction de Stéphane Kalla et Berna Oruc. Harmattan
Kardeş, M. Ertan (2022). "Özgürlüğün Uğrakları, Henri Lefebvre’in Metafelsefesi", in Kavramlar Ta... more Kardeş, M. Ertan (2022). "Özgürlüğün Uğrakları, Henri Lefebvre’in Metafelsefesi", in Kavramlar Tarihi, Özgürlük, ed. Armağan Öztürk, C.Cengiz Çevik, Ankara: Doğu Batı, 2022, ss. 542-583.
Giriş.
“Niçin Fransızlar Lefebvre’i unutturmayı istediler?” Remi Hess’in Henri Lefebvre hakkında sormuş olduğu bu soru, Henri Lefebvre’in felsefe tarihi içindeki konumlanışını ve alımlanışı hakkındaki kısmi sessizliği tespit eder konumdadır. “Çağdaş Fransız Felsefesi” etiketi altındaki sınıflandırmanın dışında tutulan Lefebvre’in etkisi, Fransız felsefesi içinde gerçekten de az mıydı? Bir diğer taraftan kitaplarının ve fikirlerinin yaygın dolaşımı göz önünde bulundurulduğunda, Lefebvre’in felsefe tarihi içindeki yerini nasıl konumlandırmak gerekmektedir?
Henri Lefebvre (1901-1991) uzun süreli yazın-düşün yaşamında, filozof ve sosyolog olarak farklı yapıtlarıyla, değişik zamanlarda birden fazla kez küresel üne kavuşmuştur. Marx ve Marksizm üzerine kitapları, Türkiye dâhil olmak üzere, dünyadaki temel referanslar arasına yerleşmiştir. Marksizm’le ünlenmesinden 15-20 yıl sonra ise kent ve mekân çalışmalarıyla, küresel çapta temel referans ve tartışma alanını kurmuştur. Ayrıca ise gündelik yaşam ve felsefe ilişkisinden hareketle geliştirdiği kavrayışlarla, yine bir küresel Henri Lefebvre fenomeni yaşanmıştır. Ancak tüm bu öne çıkan metinlerin birbirleriyle ilişkisi nedir? Başka bir deyişle, Henri Lefebvre’in temel kavramları ve felsefi yönelimleri nasıl bu yapıtları üretmeye yönelmiştir? Mevcut makale, Lefebvre’in otuzdan fazla yapıtına bütünlüklü bir bakış açısıyla bakmayı deneyecektir. Geçişler, süreklilikler ve sıçramalar arasındaki ilgi; yabancılaşma, özgürlük ve praksis gibi kavramlar üzerinden kurulacaktır. Bu bağlamda bir özgürlük düşünürü olarak Henri Lefebvre’in; Hegel, Marx ve Nietzsche’yi üçlü olarak konumlandırdığı perspektifin önemi üzerinde durulacaktır. Son olarak ise Lefebvre’in metafelsefesinin uğrakları özgürlük fikri odağında irdelenecektir.
KENTSEL-OLAN VE POLİTİK EYLEM: ALGILANAN, KAVRANAN VE YAŞANAN
e-mail: [email protected]... more KENTSEL-OLAN VE POLİTİK EYLEM: ALGILANAN, KAVRANAN VE YAŞANAN
e-mail: [email protected]
DOI: 10.26650/BS/AA23.2021.001-2.05
ÖZ
Bu makale Fransız düşünür Henri Lefebvre’in kent çalışmalarını politik felsefe açısından mesele edinmektedir. Lefebvre, kent ve kentsel-olan (l’urbain) üzerine araştırmalarını felsefenin temel ilgileri arasında konumlandırmaktadır. Bu bağlamda felsefe tarihi boyunca geliştirilen mekan ve beden kavrayışlarının bir eleştirisini sunarak “yaşananın” “kavranana” ve “algılanana” indirgenemeyeceği tezini savunmaktadır. O halde kenti ve kentteki mekan üretimini düşünmek felsefi bir eylem olarak belirmektedir. Lefebvre’in niyeti kent düşüncesinin dinamiğini politik imkanlar açısından kavramaya girişmektir; bu sebeple “kentin felsefesi”, “kent fenomenolojisi” ve “analitik bir kentsel planlama”
anlayışlarına karşı kentsel-olanın diyalektik bir bütünlük içerisinde anlaşılmasını amaçlamaktadır. Lefebvre’in esas sorusu niçin kenttekilerin, onun kullanıcılarının kent konusunda sessiz olduğudur. Eğer kent meselesi, kentleşme sorunları olarak sınırlanırsa kentin tüm üretim, tüketim alanlarının merkezinde olduğunu; dolayısıyla da toplumsal ve politik üretimin ikincil değil temel hattını oluşturduğunu arka plana atma riskini yaşarız. Kentsel toplum, kırsal ve kentsel zıtlığını aşarak, bütün deneyim alanlarının çoğulluğu içerisinde beliren çağdaş bir fenomendir. Lefebvre açısından Tüm
yerküre, mekanların “kolonileştirilmesinin” çeşitli düzeylerine sahne olmaktadır. Bu sebeple yerel direniş odaklarını küre-kent süreçlerinin homojenleştirme etkisine karşı politik imkan olarak düşünmek gerekmektedir. Dışarıda bırakılma, kenara hapsetme ve sessizleşme… Politikayı kapatan anlayışa karşı, kırılma noktaları mekan için mekanda mücadele ile açılacaktır.
Uploads
Books by M. Ertan KARDEŞ
THE PRESENCE AND ABSENCE OF REPUBLICAN
EMOTION, IDEA AND INSTITUTION" in
THE IDEA OF REPUBLIC AND PHILOSOPHY /
CUMHURİYET FİKRİ VE FELSEFE
EDITORS
M. Ertan Kardeş
Prof., Istanbul University Faculty of Letters, Department of Philosophy,
Istanbul, Turkey
Cengiz Çakmak
Prof., Istanbul University Faculty of Letters, Department of Philosophy, Istanbul, Turkey
Arda Telli
Research Assistant, Istanbul University Faculty of Letters, Department of Philosophy, Istanbul, Turkey
Cumhuriyet Her Şeyden Önce Okuldur!
Condorcet, Kamusal Öğretim ve Okul Kurumu
in
Cumhuriyet Fikri
100. Yıl Anısına
Derleyenler: Güçlü Ateşoğlu & Kurtul Gülenç
https://www.ayrintiyayingrubu.com/kitap/cumhuriyet-fikri/
https://www.vbky.com.tr/kitap/cagimiz-ve-thomas-hobbes
Politikanın değersizleştirildiği, felsefenin politik sorumluluktan uzaklaşıp akademinin loş koridorlarına çekildiği günümüzde bu kitaba katkı sağlayanlar hem felsefenin temel sorunlarını hem de günümüz sorunlarını politik felsefe açısından eleştirel olarak ele aldılar. Politik felsefe nedir sorusu, felsefe nedir sorusundan ayrı düşünülemez.
Bu bakımdan bir etkinlik olan felsefeyi kavrama, üretme çabasından ayrı ve bağımsız bir politik felsefeden söz edilemez.
Bu kitap aynı zamanda politik eylemi ve koşullarını filozofla, felsefeyle ilişkisi çerçevesinde anlama çabasıdır. Politik eylem ne tözsel bir hakikatçilik çabasıyla anlaşılabilir ne de “her şey olur” ve “her şeye izin vardır” diyen rölativist bir zihniyete kurban edilebilir. Politik felsefe sadece politik şeyler üzerine bir soyutlama pratiği değildir; aksine politik şeylerin mantığının kurulmasına ya da bozulmasına ilişkin bir şantiyedir.
PİNHAN YAYINCILIK
Yönsüzleşmiş Savaşlar kitabı, günümüzün yıkıcı ve hukuk kurmayan savaşlarını konu edinmektedir. Yaşadığımız çağ ne taş çağıdır ne bronz ne de demir…Yaşadığımız çağ plastik çağdır. Her şey hızlıca şekil değiştirebilir ve toprağa yabancıdır. Böyle bir çağda savaşlar da yönsüzleşmiştir. M. Ertan Kardeş, “politik felsefenin bir sınır meselesi olarak” günümüzün yönsüzleşmiş savaşlarını tartışmaya açarak kavramaya çalışmaktadır.
Çalışma, çağdaş politik felsefenin tanınma, kriz, çatışma gibi konularını savaş kavrayışından hareketle düşünmeye davet ediyor. “Felsefe ya da politik felsefe” açısından savaşları tarihselliği bağlamında tanımak ve savaşın kendisini şiddet olarak yeniden üretme biçimlerini düşünmek kaçınılmaz durmaktadır. Kitap çağın semptomlarını Hobbes, Rousseau, Clausewitz, Hegel, Schmitt ve Aron etrafındaki çapraz okumalarla deşmekte ve yönsüzleşmiş savaşların dünyasında tüm toplumsal tasarımlarımızın yeniden düşünülmesinin zorunlu olduğunun altını çizmektedir.
Ce texte traite le problème de la décision à partir des théories de Habermas, Castoriadis et de Carl Schmitt. On se propose d’abord de critiquer Schmitt à l’aide des notions empruntées à Castoriadis et de confronter la notion d’autonomie chez Castoriadis à celle de la décision existentielle chez Carl Schmitt. Ensuite on essaie de formuler une critique possible de Castoriadis avec des termes schmittiens. On soutient que la décision juste ne serait possible qu’avec une critique d’un décisionnisme autoritaire et qu’avec une pratique de l’autonomie tout en envisageant les fragilités de l’indécision.
Mots-clés : Décision, autonomie, philosophie politique contemporaine, Carl Schmitt, Cornelius Castoriadis
https://www.editions-harmattan.fr/index.asp?navig=catalogue&obj=article&no=32993
[The Messiah at the Narrow Gate: Walter Benjamin and his Political Philosophy]
İçindekiler
Önsöz: Filozof olarak Walter Benjamin'in Politikliğine Dair, M. Ertan KARDEŞ
W. Benjamin’in Mesihsiz Mesiyanizmi, Nami BAŞER
W. Benjamin'in Politik Felsefesine Dair Öğeler, M. Ertan KARDEŞ
Politik ve Entelektüel Bağlamı İçinde Walter Benjamin’in Şiddet Teorisi, Ateş USLU
Sınırda Olmak ya da Yaşamda Kalmanın Halleri, Kurtul GÜLENÇ
Kader İnsanı Suçla Yargılar: "Kader ve Karakter" üzerine değiniler, Cengiz ÇAKMAK
Walter Benjamin ve Politik Teoloji, Besim F. DELLALOĞLU
Bir Benjamin Okuması: Şiddet, Yasa ve Adalet, Tacettin ERTUĞRUL
Tanınmayan Kızkardeşler: Walter Benjamin’de Ezoterizm, Cana ERŞEN
Dolayısıyla diğer seçtiğimiz en kötü, en yanlış otorite figüründen ziyade esas kuruluşu nasıl gerçekleştireceğiz; bence en kritik sorulardan bir tanesi yasayla ilişkimizin ne olduğudur. Çünkü biz doğrudan yasanın ya da otorite tesisiyle ilgili en kötü figürleri seçtiğimizde iki şey yapmış oluyoruz: Ya yasasızlığı özgürlük olarak sunma riskine doğru giden bir teorik yolu açmış oluyoruz ya da yasayla kötü bir otorite figürünü özdeşleştirdiğimiz için dolayısıyla tüm otorite eleştirisi aynı zamanda yasa reddiyesi ile sonuçlanıyor. İki durumda da bizim önümüze düşen tabloda hiçbir zaman gerçekten yasa ve özgürlük sorusunu ciddi anlamda tartışmamak gibi bir risk karşımızda duruyor.
M. Ertan Kardeş Özgürlükçü bir politik realizm mümkün müdür sorusuna cevap arayan Ertan Kardeş, yaygın politika felsefelerini eleştirirken, Schmitt’in eserlerinin sunduğu imkânlardan yararlanıyor. Schmitt’in; Machiavelli’den Hegel’e, Marx’tan Sorel’e kadar, önemli düşünürlerle ortak ve karşıt yanlarını ele alıyor.
Papers by M. Ertan KARDEŞ
International reception of Carl Schmitt is strengthened by the fact that he produces concepts outside those of political science, philosophy and law that do not operate in different historical conjunctures. Taking the distinction between republic and democracy into consideration, it is possible to see that the German jurist has created yet another theoretical framework of his own. To see what Schmitt understand by the republic and to understand its position in relation to other discussions of republicanism, his works The Theory of the Constitution (Verfassungslehre, 1928), Roman Catholicism and Political Form (Römischer Katholizismus und politische Form, 1923) and Dictatorship (Die Diktatur, 1921) were consulted. Schmitt, first of all, refers to two opposite concepts of representation. Schmitt makes a distinction between the process he calls “representation”[1] and the practice called “representation”[2] in the modern world. According to him, the modern world suffers from a loss of representation. The true representation is the formation of publicity and a genuine universality. Political forms, as authentic mechanisms of representation, are the only mechanisms that can give existence to the identity of a people. For Schmitt, a republic is a political form that is not liberal but makes democracy possible through its very existence.
Keywords: Carl Schmitt, republic, democracy, representation, political form.
Öz
Carl Schmitt’in uluslararası alımlaması, onun farklı tarihsel konjonktürlerde kullanımı olmayan siyaset bilimi, felsefe ve hukuk terimlerinin dışında kavramlar üretmesiyle güçlenmektedir. Farklı disiplinlerde mevcut bulunan cumhuriyet ve demokrasi ayrıştırması Alman hukukçunun nazarında kendisine özgü başka bir teorik çerçeveyle ele alınmaktadır. Schmitt’in cumhuriyetten ne anladığını görmek ve diğer cumhuriyetçilik tartışmalarına olan konumunu kavramak için onun Anayasa Teorisi (Doktrini) (Verfassungslehre, 1928), Roma Katolikliği ve Politik Form (Biçim) (Römischer Katholizismus und politische Form, 1923) ve Diktatörlük (Die Diktatur, 1921) kitaplarına başvurulmuştur. Schmitt’in öncelikle iki zıt temsil kavramına başvurduğu görülmektedir. Schmitt kendisinin temsil”[1] olarak adlandırdığı süreçle modern dünyada temsil[2] olarak adlandırılan pratik arasında bir ayrıma gider. Ona göre modern dünya temsil kaybı yaşamaktadır. Gerçek temsil, kamusallık ve sahici bir evrensellik yaratımıdır. Politik biçimler, sahici temsil mekanizmaları olarak, bir halkın kimliğini var edebilecek yegâne mekanizmalardır. Schmitt’e göre cumhuriyet, liberal olmayan ancak demokrasiyi kendi mevcudiyeti sayesinde mümkün kılan bir politik biçimdir.
Anahtar Kelimeler: Carl Schmitt, cumhuriyet, demokrasi, temsil, politik biçim.
THE DEMOCRATIC PHENOMENON AND POLITICAL FREEDOM IN TOCQUEVILLE’S THOUGHT
Abstract
This article takes a different approach to reading Alexis de Tocqueville within the Cold War canon. One of its reading strategies outside this canon is the attempt to think together Rousseauist problematics and the author of Democracy in America. In this context, we begin to think about the relationship between political freedom and equality in Tocqueville. The tense relationship between the phenomenon of equality and the institutions of political freedom offers both opportunities and threats. The atomization of society, which destroys any tendency towards collectivity, and the despotic tendencies of the majority make democracy dangerous for the maintenance of political freedom. Developing democracy in favor of political freedom is one of the fundamental tasks of a republic. For Tocqueville, the democratic phenomenon appears irresistibly in the course of history. The political forms and social values of the old society can no longer be preserved. The issue, however, is how political forms will meet political freedom in the new historical and social process. When Tocqueville’s questions are actualized in the neoliberal era, we can speak of a process in which the figure of the consumer completely absorbs the figure of citizen and human being. In a neoliberal process where political freedom and freedom in everyday life are no longer extended by the “civilizing” effect of commerce, actual politics is not exercised as a public activity. The political affinities between satisfied consumers-citizens and the new right-wing enraged masses reveal new social pathologies.
Keywords: Tocqueville, political philosophy, political freedom, equality, democratic phenomenon.
An analysis of Blaise Pascal’s conception of power is the goal of this essay. It attempts to read Pascal as a thinker on the “paradox of power” rather than as a philosopher of “politics” [la politique] or “the political [le politique]. Thus, rather than interpreting the “political sphere” with its particular elements, Pascal makes an effort to consider the particular paradoxes surrounding “power”. When placing this essay in the framework of the existing scholarship on Pascal, it takes the stance that puts him in the same family as political thinkers like Tocqueville, Clausewitz, and Machiavelli. It does not rule out the interpretation that regards Pascal as a continuation of Jansenism and St. Augustinianism. However this method is not followed in this essay because the author is the pioneer of an approach that addresses the autonomy of power with its paradoxes. Unlike Descartes, Pascal’s distinction between the order of the will, as the order of the heart, and the order of the flesh, as the order of worldly desires, stands out as a fundamental feature of his thought. Therefore, Cartesian reason does not function rationally on two levels, according to Blaise Pascal, who makes distinctions between various centers of power and various forms of rationality: First, the organization of power cannot be solely based on ideas. Secondly, the imagination not only challenges reason, but it also establishes the foundation upon which reason is built. By defining the boundaries of reason, Pascal not only discovers a modus operandi to make better use of reason, but also demonstrates but also demonstrated the issues raised by trying to apply reason in places where it has no purpose at all. In this particular situation, the field of effects generates reasons of its own and cannot be grasped through the lenses of reason. In any potential conflict between an interest and an idea, the interest always holds the upper hand. An organized power cannot acquire legitimacy if it does not first establish a legitimate connection. For this reason, each power generates its own ideas, feelings and beliefs. Only the sword bestows a true right, according to Pascal. Consequently, justice is the appearance of the force that uses the sword to claim its right. Pascal’s philosophy provides two crucial perspectives on power to consider: First, power offers its own reasoning; it is not irrational in the face of reason. Second, power can be viewed autonomously within the contexts of power, imagination, and concupiscence management thanks to this rationality. In this context, is it possible for there to exist a worldview that the monarch cannot completely dominate? Does a fragmented notion of power result from the autonomization of public opinion and the diversity of opinions? Is the quest for emancipation in vain as well? Is it possible to see equality and rightful resistance as rights? These inquiries actually aid in locating Pascal within the field of political philosophy. Some political philosophers throughout history have derived their philosophical theories on the notion that alienation may be overcome in order to achieve freedom. Jean-Jacques Rousseau is an example of this trend. A second trend is to concentrate more on administration and management. This category can include theorists like Montesquieu and Tocqueville. The relationships between power and dominance inside the autonomous domain of power itself are the subject of a third tendency. Pascal is a member of this third category. Regarding the distinctions between theories that consider how political law and existing systems of power operate within their own internal logic, Pascal neither suggests how normative functioning should be done nor suggests. Concepts of emancipation and collective liberation frequently provide a different safe haven from the realm of power. Thus, Pascal’s idea can both treat the illness of “politicization” (also known as “childishness”) away from power and satisfy the withdrawal and political hopelessness of the libertines of the 17th century. Pascal has previously declared that no one is waiting to be saved on the platform of power and that the picture of salvation is merely a weaker representation of helplessness or an increasingly strong representation of acquired strength.
Abstract
This article deals with Jean-Jacques Rousseau’s “body” [corps], “bind”
[lien], and “bond” [nœud] metaphors and analyzes the role of these
metaphors in understanding his political philosophy. Rousseau’s concepts
of general will, sovereignty, government, law, and society are enriched and
enhanced in their meanings when the multiple uses of metaphors such as
“the will of the people as a body”, “body politic”, “subjects in a body”, “an
intermediary body”, “two bodies”, “body of the State”, “the artificial body
of the Government” , “body of the people”, “the body of man”, “death of
the body politic” “body of the nation” etc. are applied. On one hand, the
use of these metaphors shows how narrow and reductionist are attempts to define the philosopher’s approach as “organicist”, on the other hand, they should be regarded as starting points in terms of updating his notions of equality and liberty. Rousseau’s normative approach appears as a critique of a political reality rather than as a utopia. The metaphors of the body, bind, and bond indicate the strategy of “encircling the real" while developing a normative order.
Keywords: Jean-Jacques Rousseau, body, bind, bond, metaphor, political
philosophy
mediation in it. Although Benjamin did not develop the category of mediation consistent with the speculative philosophy that Adorno hoped to find in his works, he advises his own understanding of what political mediation entails. Consequently, the paper claims that Benjamin’s primary task is to demonstrate that the potentials of political and social disalienation lie not outside but within the existing order. Purely political means do not exist, thus politics is not a praxis of creation of the pure temporality of disalienation, but a rupture in uninterrupted temporality effected through its own materiality.
Giriş.
“Niçin Fransızlar Lefebvre’i unutturmayı istediler?” Remi Hess’in Henri Lefebvre hakkında sormuş olduğu bu soru, Henri Lefebvre’in felsefe tarihi içindeki konumlanışını ve alımlanışı hakkındaki kısmi sessizliği tespit eder konumdadır. “Çağdaş Fransız Felsefesi” etiketi altındaki sınıflandırmanın dışında tutulan Lefebvre’in etkisi, Fransız felsefesi içinde gerçekten de az mıydı? Bir diğer taraftan kitaplarının ve fikirlerinin yaygın dolaşımı göz önünde bulundurulduğunda, Lefebvre’in felsefe tarihi içindeki yerini nasıl konumlandırmak gerekmektedir?
Henri Lefebvre (1901-1991) uzun süreli yazın-düşün yaşamında, filozof ve sosyolog olarak farklı yapıtlarıyla, değişik zamanlarda birden fazla kez küresel üne kavuşmuştur. Marx ve Marksizm üzerine kitapları, Türkiye dâhil olmak üzere, dünyadaki temel referanslar arasına yerleşmiştir. Marksizm’le ünlenmesinden 15-20 yıl sonra ise kent ve mekân çalışmalarıyla, küresel çapta temel referans ve tartışma alanını kurmuştur. Ayrıca ise gündelik yaşam ve felsefe ilişkisinden hareketle geliştirdiği kavrayışlarla, yine bir küresel Henri Lefebvre fenomeni yaşanmıştır. Ancak tüm bu öne çıkan metinlerin birbirleriyle ilişkisi nedir? Başka bir deyişle, Henri Lefebvre’in temel kavramları ve felsefi yönelimleri nasıl bu yapıtları üretmeye yönelmiştir? Mevcut makale, Lefebvre’in otuzdan fazla yapıtına bütünlüklü bir bakış açısıyla bakmayı deneyecektir. Geçişler, süreklilikler ve sıçramalar arasındaki ilgi; yabancılaşma, özgürlük ve praksis gibi kavramlar üzerinden kurulacaktır. Bu bağlamda bir özgürlük düşünürü olarak Henri Lefebvre’in; Hegel, Marx ve Nietzsche’yi üçlü olarak konumlandırdığı perspektifin önemi üzerinde durulacaktır. Son olarak ise Lefebvre’in metafelsefesinin uğrakları özgürlük fikri odağında irdelenecektir.
e-mail: [email protected]
DOI: 10.26650/BS/AA23.2021.001-2.05
ÖZ
Bu makale Fransız düşünür Henri Lefebvre’in kent çalışmalarını politik felsefe açısından mesele edinmektedir. Lefebvre, kent ve kentsel-olan (l’urbain) üzerine araştırmalarını felsefenin temel ilgileri arasında konumlandırmaktadır. Bu bağlamda felsefe tarihi boyunca geliştirilen mekan ve beden kavrayışlarının bir eleştirisini sunarak “yaşananın” “kavranana” ve “algılanana” indirgenemeyeceği tezini savunmaktadır. O halde kenti ve kentteki mekan üretimini düşünmek felsefi bir eylem olarak belirmektedir. Lefebvre’in niyeti kent düşüncesinin dinamiğini politik imkanlar açısından kavramaya girişmektir; bu sebeple “kentin felsefesi”, “kent fenomenolojisi” ve “analitik bir kentsel planlama”
anlayışlarına karşı kentsel-olanın diyalektik bir bütünlük içerisinde anlaşılmasını amaçlamaktadır. Lefebvre’in esas sorusu niçin kenttekilerin, onun kullanıcılarının kent konusunda sessiz olduğudur. Eğer kent meselesi, kentleşme sorunları olarak sınırlanırsa kentin tüm üretim, tüketim alanlarının merkezinde olduğunu; dolayısıyla da toplumsal ve politik üretimin ikincil değil temel hattını oluşturduğunu arka plana atma riskini yaşarız. Kentsel toplum, kırsal ve kentsel zıtlığını aşarak, bütün deneyim alanlarının çoğulluğu içerisinde beliren çağdaş bir fenomendir. Lefebvre açısından Tüm
yerküre, mekanların “kolonileştirilmesinin” çeşitli düzeylerine sahne olmaktadır. Bu sebeple yerel direniş odaklarını küre-kent süreçlerinin homojenleştirme etkisine karşı politik imkan olarak düşünmek gerekmektedir. Dışarıda bırakılma, kenara hapsetme ve sessizleşme… Politikayı kapatan anlayışa karşı, kırılma noktaları mekan için mekanda mücadele ile açılacaktır.
THE PRESENCE AND ABSENCE OF REPUBLICAN
EMOTION, IDEA AND INSTITUTION" in
THE IDEA OF REPUBLIC AND PHILOSOPHY /
CUMHURİYET FİKRİ VE FELSEFE
EDITORS
M. Ertan Kardeş
Prof., Istanbul University Faculty of Letters, Department of Philosophy,
Istanbul, Turkey
Cengiz Çakmak
Prof., Istanbul University Faculty of Letters, Department of Philosophy, Istanbul, Turkey
Arda Telli
Research Assistant, Istanbul University Faculty of Letters, Department of Philosophy, Istanbul, Turkey
Cumhuriyet Her Şeyden Önce Okuldur!
Condorcet, Kamusal Öğretim ve Okul Kurumu
in
Cumhuriyet Fikri
100. Yıl Anısına
Derleyenler: Güçlü Ateşoğlu & Kurtul Gülenç
https://www.ayrintiyayingrubu.com/kitap/cumhuriyet-fikri/
https://www.vbky.com.tr/kitap/cagimiz-ve-thomas-hobbes
Politikanın değersizleştirildiği, felsefenin politik sorumluluktan uzaklaşıp akademinin loş koridorlarına çekildiği günümüzde bu kitaba katkı sağlayanlar hem felsefenin temel sorunlarını hem de günümüz sorunlarını politik felsefe açısından eleştirel olarak ele aldılar. Politik felsefe nedir sorusu, felsefe nedir sorusundan ayrı düşünülemez.
Bu bakımdan bir etkinlik olan felsefeyi kavrama, üretme çabasından ayrı ve bağımsız bir politik felsefeden söz edilemez.
Bu kitap aynı zamanda politik eylemi ve koşullarını filozofla, felsefeyle ilişkisi çerçevesinde anlama çabasıdır. Politik eylem ne tözsel bir hakikatçilik çabasıyla anlaşılabilir ne de “her şey olur” ve “her şeye izin vardır” diyen rölativist bir zihniyete kurban edilebilir. Politik felsefe sadece politik şeyler üzerine bir soyutlama pratiği değildir; aksine politik şeylerin mantığının kurulmasına ya da bozulmasına ilişkin bir şantiyedir.
PİNHAN YAYINCILIK
Yönsüzleşmiş Savaşlar kitabı, günümüzün yıkıcı ve hukuk kurmayan savaşlarını konu edinmektedir. Yaşadığımız çağ ne taş çağıdır ne bronz ne de demir…Yaşadığımız çağ plastik çağdır. Her şey hızlıca şekil değiştirebilir ve toprağa yabancıdır. Böyle bir çağda savaşlar da yönsüzleşmiştir. M. Ertan Kardeş, “politik felsefenin bir sınır meselesi olarak” günümüzün yönsüzleşmiş savaşlarını tartışmaya açarak kavramaya çalışmaktadır.
Çalışma, çağdaş politik felsefenin tanınma, kriz, çatışma gibi konularını savaş kavrayışından hareketle düşünmeye davet ediyor. “Felsefe ya da politik felsefe” açısından savaşları tarihselliği bağlamında tanımak ve savaşın kendisini şiddet olarak yeniden üretme biçimlerini düşünmek kaçınılmaz durmaktadır. Kitap çağın semptomlarını Hobbes, Rousseau, Clausewitz, Hegel, Schmitt ve Aron etrafındaki çapraz okumalarla deşmekte ve yönsüzleşmiş savaşların dünyasında tüm toplumsal tasarımlarımızın yeniden düşünülmesinin zorunlu olduğunun altını çizmektedir.
Ce texte traite le problème de la décision à partir des théories de Habermas, Castoriadis et de Carl Schmitt. On se propose d’abord de critiquer Schmitt à l’aide des notions empruntées à Castoriadis et de confronter la notion d’autonomie chez Castoriadis à celle de la décision existentielle chez Carl Schmitt. Ensuite on essaie de formuler une critique possible de Castoriadis avec des termes schmittiens. On soutient que la décision juste ne serait possible qu’avec une critique d’un décisionnisme autoritaire et qu’avec une pratique de l’autonomie tout en envisageant les fragilités de l’indécision.
Mots-clés : Décision, autonomie, philosophie politique contemporaine, Carl Schmitt, Cornelius Castoriadis
https://www.editions-harmattan.fr/index.asp?navig=catalogue&obj=article&no=32993
[The Messiah at the Narrow Gate: Walter Benjamin and his Political Philosophy]
İçindekiler
Önsöz: Filozof olarak Walter Benjamin'in Politikliğine Dair, M. Ertan KARDEŞ
W. Benjamin’in Mesihsiz Mesiyanizmi, Nami BAŞER
W. Benjamin'in Politik Felsefesine Dair Öğeler, M. Ertan KARDEŞ
Politik ve Entelektüel Bağlamı İçinde Walter Benjamin’in Şiddet Teorisi, Ateş USLU
Sınırda Olmak ya da Yaşamda Kalmanın Halleri, Kurtul GÜLENÇ
Kader İnsanı Suçla Yargılar: "Kader ve Karakter" üzerine değiniler, Cengiz ÇAKMAK
Walter Benjamin ve Politik Teoloji, Besim F. DELLALOĞLU
Bir Benjamin Okuması: Şiddet, Yasa ve Adalet, Tacettin ERTUĞRUL
Tanınmayan Kızkardeşler: Walter Benjamin’de Ezoterizm, Cana ERŞEN
Dolayısıyla diğer seçtiğimiz en kötü, en yanlış otorite figüründen ziyade esas kuruluşu nasıl gerçekleştireceğiz; bence en kritik sorulardan bir tanesi yasayla ilişkimizin ne olduğudur. Çünkü biz doğrudan yasanın ya da otorite tesisiyle ilgili en kötü figürleri seçtiğimizde iki şey yapmış oluyoruz: Ya yasasızlığı özgürlük olarak sunma riskine doğru giden bir teorik yolu açmış oluyoruz ya da yasayla kötü bir otorite figürünü özdeşleştirdiğimiz için dolayısıyla tüm otorite eleştirisi aynı zamanda yasa reddiyesi ile sonuçlanıyor. İki durumda da bizim önümüze düşen tabloda hiçbir zaman gerçekten yasa ve özgürlük sorusunu ciddi anlamda tartışmamak gibi bir risk karşımızda duruyor.
M. Ertan Kardeş Özgürlükçü bir politik realizm mümkün müdür sorusuna cevap arayan Ertan Kardeş, yaygın politika felsefelerini eleştirirken, Schmitt’in eserlerinin sunduğu imkânlardan yararlanıyor. Schmitt’in; Machiavelli’den Hegel’e, Marx’tan Sorel’e kadar, önemli düşünürlerle ortak ve karşıt yanlarını ele alıyor.
International reception of Carl Schmitt is strengthened by the fact that he produces concepts outside those of political science, philosophy and law that do not operate in different historical conjunctures. Taking the distinction between republic and democracy into consideration, it is possible to see that the German jurist has created yet another theoretical framework of his own. To see what Schmitt understand by the republic and to understand its position in relation to other discussions of republicanism, his works The Theory of the Constitution (Verfassungslehre, 1928), Roman Catholicism and Political Form (Römischer Katholizismus und politische Form, 1923) and Dictatorship (Die Diktatur, 1921) were consulted. Schmitt, first of all, refers to two opposite concepts of representation. Schmitt makes a distinction between the process he calls “representation”[1] and the practice called “representation”[2] in the modern world. According to him, the modern world suffers from a loss of representation. The true representation is the formation of publicity and a genuine universality. Political forms, as authentic mechanisms of representation, are the only mechanisms that can give existence to the identity of a people. For Schmitt, a republic is a political form that is not liberal but makes democracy possible through its very existence.
Keywords: Carl Schmitt, republic, democracy, representation, political form.
Öz
Carl Schmitt’in uluslararası alımlaması, onun farklı tarihsel konjonktürlerde kullanımı olmayan siyaset bilimi, felsefe ve hukuk terimlerinin dışında kavramlar üretmesiyle güçlenmektedir. Farklı disiplinlerde mevcut bulunan cumhuriyet ve demokrasi ayrıştırması Alman hukukçunun nazarında kendisine özgü başka bir teorik çerçeveyle ele alınmaktadır. Schmitt’in cumhuriyetten ne anladığını görmek ve diğer cumhuriyetçilik tartışmalarına olan konumunu kavramak için onun Anayasa Teorisi (Doktrini) (Verfassungslehre, 1928), Roma Katolikliği ve Politik Form (Biçim) (Römischer Katholizismus und politische Form, 1923) ve Diktatörlük (Die Diktatur, 1921) kitaplarına başvurulmuştur. Schmitt’in öncelikle iki zıt temsil kavramına başvurduğu görülmektedir. Schmitt kendisinin temsil”[1] olarak adlandırdığı süreçle modern dünyada temsil[2] olarak adlandırılan pratik arasında bir ayrıma gider. Ona göre modern dünya temsil kaybı yaşamaktadır. Gerçek temsil, kamusallık ve sahici bir evrensellik yaratımıdır. Politik biçimler, sahici temsil mekanizmaları olarak, bir halkın kimliğini var edebilecek yegâne mekanizmalardır. Schmitt’e göre cumhuriyet, liberal olmayan ancak demokrasiyi kendi mevcudiyeti sayesinde mümkün kılan bir politik biçimdir.
Anahtar Kelimeler: Carl Schmitt, cumhuriyet, demokrasi, temsil, politik biçim.
THE DEMOCRATIC PHENOMENON AND POLITICAL FREEDOM IN TOCQUEVILLE’S THOUGHT
Abstract
This article takes a different approach to reading Alexis de Tocqueville within the Cold War canon. One of its reading strategies outside this canon is the attempt to think together Rousseauist problematics and the author of Democracy in America. In this context, we begin to think about the relationship between political freedom and equality in Tocqueville. The tense relationship between the phenomenon of equality and the institutions of political freedom offers both opportunities and threats. The atomization of society, which destroys any tendency towards collectivity, and the despotic tendencies of the majority make democracy dangerous for the maintenance of political freedom. Developing democracy in favor of political freedom is one of the fundamental tasks of a republic. For Tocqueville, the democratic phenomenon appears irresistibly in the course of history. The political forms and social values of the old society can no longer be preserved. The issue, however, is how political forms will meet political freedom in the new historical and social process. When Tocqueville’s questions are actualized in the neoliberal era, we can speak of a process in which the figure of the consumer completely absorbs the figure of citizen and human being. In a neoliberal process where political freedom and freedom in everyday life are no longer extended by the “civilizing” effect of commerce, actual politics is not exercised as a public activity. The political affinities between satisfied consumers-citizens and the new right-wing enraged masses reveal new social pathologies.
Keywords: Tocqueville, political philosophy, political freedom, equality, democratic phenomenon.
An analysis of Blaise Pascal’s conception of power is the goal of this essay. It attempts to read Pascal as a thinker on the “paradox of power” rather than as a philosopher of “politics” [la politique] or “the political [le politique]. Thus, rather than interpreting the “political sphere” with its particular elements, Pascal makes an effort to consider the particular paradoxes surrounding “power”. When placing this essay in the framework of the existing scholarship on Pascal, it takes the stance that puts him in the same family as political thinkers like Tocqueville, Clausewitz, and Machiavelli. It does not rule out the interpretation that regards Pascal as a continuation of Jansenism and St. Augustinianism. However this method is not followed in this essay because the author is the pioneer of an approach that addresses the autonomy of power with its paradoxes. Unlike Descartes, Pascal’s distinction between the order of the will, as the order of the heart, and the order of the flesh, as the order of worldly desires, stands out as a fundamental feature of his thought. Therefore, Cartesian reason does not function rationally on two levels, according to Blaise Pascal, who makes distinctions between various centers of power and various forms of rationality: First, the organization of power cannot be solely based on ideas. Secondly, the imagination not only challenges reason, but it also establishes the foundation upon which reason is built. By defining the boundaries of reason, Pascal not only discovers a modus operandi to make better use of reason, but also demonstrates but also demonstrated the issues raised by trying to apply reason in places where it has no purpose at all. In this particular situation, the field of effects generates reasons of its own and cannot be grasped through the lenses of reason. In any potential conflict between an interest and an idea, the interest always holds the upper hand. An organized power cannot acquire legitimacy if it does not first establish a legitimate connection. For this reason, each power generates its own ideas, feelings and beliefs. Only the sword bestows a true right, according to Pascal. Consequently, justice is the appearance of the force that uses the sword to claim its right. Pascal’s philosophy provides two crucial perspectives on power to consider: First, power offers its own reasoning; it is not irrational in the face of reason. Second, power can be viewed autonomously within the contexts of power, imagination, and concupiscence management thanks to this rationality. In this context, is it possible for there to exist a worldview that the monarch cannot completely dominate? Does a fragmented notion of power result from the autonomization of public opinion and the diversity of opinions? Is the quest for emancipation in vain as well? Is it possible to see equality and rightful resistance as rights? These inquiries actually aid in locating Pascal within the field of political philosophy. Some political philosophers throughout history have derived their philosophical theories on the notion that alienation may be overcome in order to achieve freedom. Jean-Jacques Rousseau is an example of this trend. A second trend is to concentrate more on administration and management. This category can include theorists like Montesquieu and Tocqueville. The relationships between power and dominance inside the autonomous domain of power itself are the subject of a third tendency. Pascal is a member of this third category. Regarding the distinctions between theories that consider how political law and existing systems of power operate within their own internal logic, Pascal neither suggests how normative functioning should be done nor suggests. Concepts of emancipation and collective liberation frequently provide a different safe haven from the realm of power. Thus, Pascal’s idea can both treat the illness of “politicization” (also known as “childishness”) away from power and satisfy the withdrawal and political hopelessness of the libertines of the 17th century. Pascal has previously declared that no one is waiting to be saved on the platform of power and that the picture of salvation is merely a weaker representation of helplessness or an increasingly strong representation of acquired strength.
Abstract
This article deals with Jean-Jacques Rousseau’s “body” [corps], “bind”
[lien], and “bond” [nœud] metaphors and analyzes the role of these
metaphors in understanding his political philosophy. Rousseau’s concepts
of general will, sovereignty, government, law, and society are enriched and
enhanced in their meanings when the multiple uses of metaphors such as
“the will of the people as a body”, “body politic”, “subjects in a body”, “an
intermediary body”, “two bodies”, “body of the State”, “the artificial body
of the Government” , “body of the people”, “the body of man”, “death of
the body politic” “body of the nation” etc. are applied. On one hand, the
use of these metaphors shows how narrow and reductionist are attempts to define the philosopher’s approach as “organicist”, on the other hand, they should be regarded as starting points in terms of updating his notions of equality and liberty. Rousseau’s normative approach appears as a critique of a political reality rather than as a utopia. The metaphors of the body, bind, and bond indicate the strategy of “encircling the real" while developing a normative order.
Keywords: Jean-Jacques Rousseau, body, bind, bond, metaphor, political
philosophy
mediation in it. Although Benjamin did not develop the category of mediation consistent with the speculative philosophy that Adorno hoped to find in his works, he advises his own understanding of what political mediation entails. Consequently, the paper claims that Benjamin’s primary task is to demonstrate that the potentials of political and social disalienation lie not outside but within the existing order. Purely political means do not exist, thus politics is not a praxis of creation of the pure temporality of disalienation, but a rupture in uninterrupted temporality effected through its own materiality.
Giriş.
“Niçin Fransızlar Lefebvre’i unutturmayı istediler?” Remi Hess’in Henri Lefebvre hakkında sormuş olduğu bu soru, Henri Lefebvre’in felsefe tarihi içindeki konumlanışını ve alımlanışı hakkındaki kısmi sessizliği tespit eder konumdadır. “Çağdaş Fransız Felsefesi” etiketi altındaki sınıflandırmanın dışında tutulan Lefebvre’in etkisi, Fransız felsefesi içinde gerçekten de az mıydı? Bir diğer taraftan kitaplarının ve fikirlerinin yaygın dolaşımı göz önünde bulundurulduğunda, Lefebvre’in felsefe tarihi içindeki yerini nasıl konumlandırmak gerekmektedir?
Henri Lefebvre (1901-1991) uzun süreli yazın-düşün yaşamında, filozof ve sosyolog olarak farklı yapıtlarıyla, değişik zamanlarda birden fazla kez küresel üne kavuşmuştur. Marx ve Marksizm üzerine kitapları, Türkiye dâhil olmak üzere, dünyadaki temel referanslar arasına yerleşmiştir. Marksizm’le ünlenmesinden 15-20 yıl sonra ise kent ve mekân çalışmalarıyla, küresel çapta temel referans ve tartışma alanını kurmuştur. Ayrıca ise gündelik yaşam ve felsefe ilişkisinden hareketle geliştirdiği kavrayışlarla, yine bir küresel Henri Lefebvre fenomeni yaşanmıştır. Ancak tüm bu öne çıkan metinlerin birbirleriyle ilişkisi nedir? Başka bir deyişle, Henri Lefebvre’in temel kavramları ve felsefi yönelimleri nasıl bu yapıtları üretmeye yönelmiştir? Mevcut makale, Lefebvre’in otuzdan fazla yapıtına bütünlüklü bir bakış açısıyla bakmayı deneyecektir. Geçişler, süreklilikler ve sıçramalar arasındaki ilgi; yabancılaşma, özgürlük ve praksis gibi kavramlar üzerinden kurulacaktır. Bu bağlamda bir özgürlük düşünürü olarak Henri Lefebvre’in; Hegel, Marx ve Nietzsche’yi üçlü olarak konumlandırdığı perspektifin önemi üzerinde durulacaktır. Son olarak ise Lefebvre’in metafelsefesinin uğrakları özgürlük fikri odağında irdelenecektir.
e-mail: [email protected]
DOI: 10.26650/BS/AA23.2021.001-2.05
ÖZ
Bu makale Fransız düşünür Henri Lefebvre’in kent çalışmalarını politik felsefe açısından mesele edinmektedir. Lefebvre, kent ve kentsel-olan (l’urbain) üzerine araştırmalarını felsefenin temel ilgileri arasında konumlandırmaktadır. Bu bağlamda felsefe tarihi boyunca geliştirilen mekan ve beden kavrayışlarının bir eleştirisini sunarak “yaşananın” “kavranana” ve “algılanana” indirgenemeyeceği tezini savunmaktadır. O halde kenti ve kentteki mekan üretimini düşünmek felsefi bir eylem olarak belirmektedir. Lefebvre’in niyeti kent düşüncesinin dinamiğini politik imkanlar açısından kavramaya girişmektir; bu sebeple “kentin felsefesi”, “kent fenomenolojisi” ve “analitik bir kentsel planlama”
anlayışlarına karşı kentsel-olanın diyalektik bir bütünlük içerisinde anlaşılmasını amaçlamaktadır. Lefebvre’in esas sorusu niçin kenttekilerin, onun kullanıcılarının kent konusunda sessiz olduğudur. Eğer kent meselesi, kentleşme sorunları olarak sınırlanırsa kentin tüm üretim, tüketim alanlarının merkezinde olduğunu; dolayısıyla da toplumsal ve politik üretimin ikincil değil temel hattını oluşturduğunu arka plana atma riskini yaşarız. Kentsel toplum, kırsal ve kentsel zıtlığını aşarak, bütün deneyim alanlarının çoğulluğu içerisinde beliren çağdaş bir fenomendir. Lefebvre açısından Tüm
yerküre, mekanların “kolonileştirilmesinin” çeşitli düzeylerine sahne olmaktadır. Bu sebeple yerel direniş odaklarını küre-kent süreçlerinin homojenleştirme etkisine karşı politik imkan olarak düşünmek gerekmektedir. Dışarıda bırakılma, kenara hapsetme ve sessizleşme… Politikayı kapatan anlayışa karşı, kırılma noktaları mekan için mekanda mücadele ile açılacaktır.
ve Politik Eylem // Technique in Walter Benjamin's Thought: Possibilities, Criticism and Political Action
ABSTRACT
The purpose of this article is to indicate the dimensions of Walter Benjamin’s conception of "technique". It is argued that the only way to understand his problematic technique is by considering the concepts of experience and political action. The present article emphasizes the philosopher’s transitivity of technical understanding through a wide range of reflections including Benjamin’s thoughts on Scheerbarts to "second technique" (zweite Technik), from his idea of collective corpus (Leib) to his understanding of experience (Erfahrung), and from the canonic feature of architecture in modern time to revolutionary action. We focused on the common issues in the texts of Benjamin entitled "Experience and Poverty", "Capitalism as Religion" and "The Work of Art in the Age of Mechanical Reproducibility". At the same time, we stress why the technical question and technicality are central issues in order to understand other Benjamin texts. We use the thematic continuity and differentiation thesis as a method instead of disengagement in his writings. Our essential thesis in this article is that according to Benjamin, a true political organization is an action which puts an end to the domination of the first technique over the second technique. In other words, Benjamin's conception of
technique implies on the one hand a radical criticism of the existing order and on the other hand a political moment where all the phantasmagorias of the masses dissolve. In this context, the phantasmagorias, made visible through urban space, are at the same time possibilities for a revolutionary action in order to actualize the hidden forces of humanity.
Keywords: Walter Benjamin, technique, experience, political action, second technique
ve Nomosun Anlamı
"A friend in power is a friend lost"
Henry Adams, The Education of Henry Adams aktaran Carl Schmitt
"A foe in power is a foe doubled"
(Re-Education of) Carl Schmitt
The relationship between time and space is undoubtedly one of the most fundamental areas of philosophy. Debating space in different disciplines of
human sciences, especially in geography, is a common issue. This paper focuses on the common interests of philosophy and geography. In particular, we
emphasize the contexts of Henri Lefebvre’s Production de l’Espace (1974). On the one hand we will discuss the contradictory conceptions between Cartesian
tradition and Leibniz. On the other hand, we will emphasize that space cannot be reduced either in place or other epistemological qualities. Thus, according
to Lefebvre, an order of space requires above all the space of an order. In this context, to conceive the logic of the production of space, will enable us to
understand the politicity of space and its supports.
Keywords: Space, politics, political philosophy, Henri Lefebvre.
PHILOSOPHY in:
Armagan Öztürk, Murat Satici (Hrsg.)
Living Together, Seite 91 - 100
Discourses on Citizenship in Turkey
1. Auflage 2019, ISBN print: 978-3-8487-5850-0, ISBN online: 978-3-8452-9983-9, https://doi.org/10.5771/9783845299839-91
Reihe: Politics, Society and Culture in Turkey | Politik, Gesellschaft und Kultur in der Türkei, Bd. 4
nomos Verlag
The War in the Digital Era: The Example of the Drone
M. Ertan KARDEŞ
Yıl 1, Sayı 2, Sayfalar:96-107
Nowadays, wars are being transformed in form, style and structure. There is a transition from classical wars to states of violence. The normative levels of war leave its place to ambiguous and undefined situations. In this sense, new figures about war are multiplying. There has been a shift from wars made by symmetrical and belligerent forces to orgies of violence practiced by drones and virtual terrorists. Drone is only one of the new figures of new wars or states of violence. This article focuses on the figure of the drone with a phenomenological methodology without ignoring the other new figures of war. The claim on the use of the drone is that the drone develops a more “humane” way of killing. However, in this article, it is emphasized that the drone and the robotics in wars give rise to incorrigible and irreversible problems. By excluding his enemy from his humanity, the drone explains the sterilization of his political community in the name of humanity. In that case, the drone is referring to the processes of maintaining the crisis of the age.
Günümüzde savaşlar biçim, tarz ve yapısal anlamda dönüşmektedirler. Klasik savaşlardan, şiddet hallerine doğru bir geçiş gerçekleşmektedir. Savaşın normatif düzeyleri yerini, belirsiz ve tanımsız durumlara bırakmaktadır. Bu anlamda savaşa dair yeni figürler çoğalmaktadır. Muharip ve simetrik güçlerin yaptığı savaşlardan dronların, bilkuvve teröristlerin ve şirketlerin yaptığı şiddet sarmalına doğru bir geçiş gerçekleşmiştir. Dron, yeni savaşların ya da şiddet hallerinin yeni figürlerinden yalnızca bir tanesidir. Bu makalede diğer figürler yok sayılmadan fenomenolojik bir yöntemle dron incelenmiştir. Dronun iddiası daha “insani” bir öldürme biçimi geliştirmiş olmasıdır. Ancak makalede dron ve robotiğin, savaşlarda yol açtığı düzeltilemez ve geri çevrilemez sorunlar vurgulanmaktadır. Dron, düşmanını insanlıktan men ederek, bir politik topluluğun kendisini “insanlık” adına kısırlaştırma pratiğini anlatmaktadır. Dron her şeyden önce çağın krizinin kanıksanarak sürdürülmesi süreçlerine gönderme yapmaktadır.
https://etkilesimdergisi.com/uploads/files/dc92f93fb84110921e6b9faa1bf60215.pdf
ABSTRACT
This article aims to discuss the views of Niccolò Machiavelli (1469-
1527) on the war and art of war (techne) based on his three texts: The Prince [Il Principe, 1513], Discourses on the First Ten Books of Titus Livius [ Discorsi sopra la prima deca di Tito Livio, 1513-1520] and The Art of War [Dell'arte della guerra, 1521]. We will try to examine the relation between war, political and state. One of the foremost political thinker of modern philosophy, Machiavelli's tendencies on the concept of politics in the era of political transformation will also be highlighted by this relation. War is understood as a special form of antagonism in Machiavelli. War is conceived as a violent relationship between political associations. This means that any violent could not be thought as war. According to Machiavelli, war and peace is possibility of creation and deterioration of present or new political constellations. In this sense a political unity love peace but know how to make war.
Key Words : Machiavelli, Peace, War, State, Art of War
İSTANBUL ÜNİVERSİTESİ EDEBİYAT FAKÜLTESİ
ISTANBUL UNIVERSITY FACULTY OF LETTERS
FELSEFE ARKİVİ
Archives of Philosophy
Archives de Philosophie
Archiv für Philosophie
46. Sayı
46th Issue
2017/I
CARL SCHMITT DOSYASI
İstanbul
2017
İçindekiler | Table of Contents
Makaleler | Articles
Meydan Okuma Olarak Felsefe (2015/2016
Eğitim ve Öğretim Yılı Açılış Konuşması) ..........1
Philosophy as a Challenge
Schmitt’in Katekhon’u Üzerine Birkaç Not ........9
Quelques notes sur le concept de “katékhon” chez
Carl Schmitt
Carl Schmitt: Olağanüstü Halde Hukuk ..........21
Carl Schmitt: Law in the State of Exception
Hıristiyan Epimetheus: Bir Carl Schmitt
Biyografisi ........................................................41
Christian Epimetheus: A Carl Schmitt Biography
Schmitt’in Liberalliği........................................71
Liberalism of Schmitt
Yurtseverlik: Doğa İnsanından Toplumsal
İnsana Özgürlük ve Eşitlik................................89
Patriotism: Freedom and Equality from Natural Man
to Social Man
Herakleitos ve Lao Tzu’nun Düşüncelerinin
Logos ve Tao Kavramları Merkezinde
Karşılaştırılması..............................................103
Comparison of Herakleitos and Lao Tzu with reference
to the Concepts of Logos and Tao
Platon’da Müzikal Eğitimin Temel Ögelerine
Dair: Skhēma ve Ēthos ...................................127
On Basic Principles of Musical Education in Plato:
Skhēma and Ēthos
Deneyimin Yoksullaşması-Walter
Benjamin’de Estetik ve Politika.......................149
The Poverty of Experience: Aesthetics and Politics
in the Works of Walter Benjamin
Theodor W. Adorno, Metafizik, Kavram
ve Sorunlar(Kitap Eleştirisi)...........................163
T. Adorno, Metaphysics, Concepts and Issues:
The Contingency of Metaphysics
Yazar | Author
Cengiz Çakmak
M. Ertan Kardeş
Enes Güran
Funda Günsoy
Armağan Öztürk
Venance Makilo
İsmail Hakkı Kumbasar
İlter Coşkun
Emine Canlı
Nedim Yıldız
"Cumhuriyetçi Eşitliği Hatırlamak"
Date and Time
Tarih ve Saat
2024-11-06 18:00
2024-11-06 19:00
Map
Lokasyon
ANAMED Library
Atölye 1: Carl Schmitt ve Cumhuriyet
Atölye 2: Politik olan Kavramının Güncel Bağlamları
📆 28 Haziran 2024 Cuma
📌Taş Mektep, Tirilye
Çalıştay, çağdaş politik felsefenin en tartışmalı ama aynı ölçüde en etkili figürlerinden biri olan Alman hukukçu ve düşünür Carl Schmitt’in politik düşüncesi üzerine çalışan araştırmacıları bir araya getirmenin yanı sıra Schmitt’in düşüncelerini kamusal bir birlikte düşünme, konuşma ve öğrenme etkinliğine konu kılmayı amaçlıyor. Schmitt, politika-politik olan arasında yaptığı ayrım, politikanın doğasına, liberalizmin anlamına, normativizmin ve anayasacılığın sınırına yönelik görüşleri, devletin işlevi ve rolü hakkındaki düşünceleri ve yasallık ile meşruiyet arasına çektiği çizgi ile demokratik teorinin geleceği hakkındaki tartışmalara ışık tutan bir düşünür olma özelliğini koruyor. Çağdaş demokrasilerin küresel ölçekte içinde bulunduğu durum, Carl Schmitt düşüncesinin güncel bağlamlarını ulusal ve uluslararası sorunlar çerçevesinde üniversitelerin dar koridorlarının dışında kalan kamusal mecralarda birlikte tartışılır kılmanın önemini bir kez daha ortaya koyuyor.
GALATASARAY ÜNİVERSİTESİ
18-19 NİSAN 2024
“YENİ DÜNYANIN ÇATIŞMA HALLERİ”
18 Nisan 2024
10:00 -10:45: Açılış konuşması
Burak Samih Gülboy: “Günümüzde Stratejik Düşüncenin Toplumsal Bağlamları”
10:45 - 11:00: Ara
11:00 - 12:45
Oturum 1
Toplumsalın Siyasallaşması
Oturum Başkanı: Çağatay Topal
Konuşmacılar:
Barış Mücen: “Duyarlığın Toplumsal Oluşumu”
Erdoğan Yıldırım: “Siyasalın Dönüşü”
M. Barış Kuymulu: “Mekân Üretim Süreci Olarak Deprem Afeti ve Mekânsal Çatışma”
14:00 -16:15
Oturum 2
Toplumsalın Teknoloji-Merkezli Yeni Görünümü ve İkilikleri
Oturum Başkanı: Ali Ergur
Buse Akkaya:“Yeni Teknolojiler, Eski Tortular”
Cansu Saral: “Devlet ve Sivil Toplum İlişkisinin Kökenleri Üzerinden Teknolojik Özgürleşme ve Demokrasiyi Yeniden Düşünmek”
Uğur Zeynep Güven: “Dijital Dönüşüm, Meta-Beğeniler ve Yeni Toplumsallıklar: Bilgi Performatif Olabilir mi?”
Erinç Aslanboğa: “İnsan-Teknik İlişkisine ve Dijital Teknolojilere Simondon’cu Perspektiften Bakmak”
16:15 - 16:30: Ara
16:30 -17:00
Bağımsız oturum:
Bora Erdağı - Bartu Şanlı :“Nalbantoğlu’nun Adorno Okuması”
19 Nisan 2024
11:00 - 13:15
Oturum 3
Yeni Savaşların Mantığı
Oturum Başkanı: M. Ertan Kardeş
Konuşmacılar:
M. Ertan Kardeş: “Yönsüzleşmiş Savaşlar Tezine Güncel Bir Bakış:
Uzayın İstilası ve Yeni Kabile Savaşları”
Sibel Bekiroğlu: “Taştaki Gölgeler: Ölüm, Yıkım ve Savaş Üzerinden Kenti Düşünmek”
Arda Telli: “Egemenliğin Görünümleri: Leviathan ve Behemoth’u Birlikte Düşünmek”
Dağhan Yet: “Metis Versus Bia: Savaşta Asimetri”
14:30 - 16:00
Oturum 4
Savaş ve Temsilleri
Oturum Başkanı: Güçlü Ateşoğlu
Konuşmacılar:
İbrahim Günaydın: “Poetik Dilde Savaşın Temsiliyeti: Filistinli Şair Mahmud Derviş Örneği”
Selenay Tümer: “İnsan Realitesinin Olgusu: Savaş Durumu ve Barış Olanağı”
Bahtiyar Uygun: “Axel Honneth'te Savaş ve Mücadele”
16:00 -16:15: Ara
16:15 - 17:15: Değerlendirme oturumu
Mekan: Galatasaray Üniversitesi Aydın Doğan Oditoryumu
KATILIMCILAR
Buse Akkaya (Yüksek lisans öğrencisi), Orta Doğu Teknik Üniversitesi
Erinç Aslanboğa (Dr. Öğr. Üyesi), Galatasaray Üniversitesi
Güçlü Ateşoğlu (Dr. Öğr. Üyesi), Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi
Sibel Bekiroğlu (Arş.Gör.Dr.), İzmir Kâtip Çelebi Üniversitesi
Bora Erdağı (Doç. Dr.), Kocaeli Üniversitesi
Ali Ergur (Prof. Dr.), Galatasaray Üniversitesi,
Burak Samih Gülboy (Prof. Dr.), İstanbul Üniversitesi
İbrahim Günaydın (Dr. Öğr. Üyesi), Kastamonu Üniversitesi
Uğur Zeynep Güven (Prof. Dr.), İstanbul Medeniyet Üniversitesi
M. Ertan Kardeş (Prof. Dr.), İstanbul Üniversitesi
M. Barış Kuyumlu (Dr. Öğr. Üyesi), Orta Doğu Teknik Üniversitesi
Barış Mücen (Dr. Öğr. Üyesi), Orta Doğu Teknik Üniversitesi
Cansu Saral (Doktora öğrencisi), Orta Doğu Teknik Üniversitesi
Bartu Şanlı (Yüksek Lisans öğrencisi), Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi
Arda Telli (Ar. Gör.), İstanbul Üniversitesi
Çağatay Topal (Doç. Dr.), Orta Doğu Teknik Üniversitesi
Selenay Tümer (Yüksek lisans öğrencisi), Hacettepe Üniversitesi
Bahtiyar Uygun (Dr. Öğr. Üyesi), Munzur Üniversitesi
Dağhan Yet (Ar. Gör.), Milli Savunma Üniversitesi
Erdoğan Yıldırım (Doç. Dr.), Orta Doğu Teknik Üniversitesi
Düzenleme Kurulu
Ali ERGUR (Prof. Dr.), Galatasaray Üniversitesi Sosyoloji Bölümü.
M. Ertan KARDEŞ (Prof. Dr.), İstanbul Üniversitesi Felsefe Bölümü.
Moderatör: Prof. Dr. Serpil Çakır
Prof. Dr. Kurtul Gülenç
Prof. Dr. M. Ertan Kardeş
Dr. Zeynep Savaşçın
Dr. Özgür Emrah Gürel
23 Ekim 2023 11:00
Siyasal Bilgiler Fakültesi Siyaset Bilimi ve Uluslararası İlişkiler Bölümü.
İstanbul Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Vakur Versan Toplantı
Mekânın Politikasızlaştırılmasına karşı Kent Hakkı"
11 Ocak 2023
14:30-16:30
İstanbul Medeniyet Üniversitesi Felsefe Bölümü
Ziraat Kütüphanesi Konferans Salonu
https://felsefe.medeniyet.edu.tr/tr/etkinlikler/benjaminden-lefebvree-mekanin-politikasizlastirilmasinakarsi-kent-hakki
BENJAMIN AND ARENDT ON DISPLACEMENT© GettyImages
Sa, 26.11.2022
10:00 – 18:30
SALT Galata
Die Konferenz "Benjamin and Arendt on Displacement" zielt darauf ab, die steigenden Zahlen der derzeit verdrängten Menschen und deren Probleme, mit welchen sie in den Gastländern konfrontiert werden, zu diskutieren.
Wie heute verständlich ist, resultiert aus der Politik, welche für den Prozess der verdrängten Menschen verantwortlich ist und gewöhnlicher Weise von Zahlen und Statistiken definiert wird, weder eine faire Behandlung in der Öffentlichkeit, noch werden gewaltfreie Lösungen für die derzeitigen Situationen gefunden.
Durch das Zusammenkommen von Benjamin und Arendt wird dieses Thema aus Sicht beider Philosophen, die gegen gewalttätige Aktionen sind, und deren Erfahrungen von Verdrängung diskutiert.
Konferenzsprache: Der Vortrag von Sigrid Weigel wird auf Englisch, alle restlichen Vorträge werden auf Türkisch gehalten. Ohne Übersetzung.
///
Konferans
BENJAMİN VE ARENDT: YERSİZLİK ÜZERİNE
BENJAMIN AND ARENDT ON DISPLACEMENT© GettyImages
Cmt, 26.11.2022
10:00 - 18:30
SALT Galata
"Benjamin ve Arendt: Yersizlik Üzerine" başlıklı konferans, günümüzde giderek sayısı artan yersizleşmiş insanları ve göç ettikleri ülkelerde yaşadıkları tanınma sorununu araştırmayı amaçlıyor.
Bugün daha da açık hale geldiği gibi, genelde sayı ve istatistiklerle belirlenen yerinden edilmiş insanlara dair politikalar, ne kamusal alanda adil bir davranışı, ne de bu kişilere karşı şiddet dışı çözümleri destekler nitelikte.
Bu konferans da Benjamin ve Arendt’i biraraya getirerek, kendileri de yersizlik deneyimini bilen her iki düşünürün şiddet karşıtı görüşleri bakımından konuyu tartışacak.
“Toplumsal Bağ ve Politik Bölünme”
17 Kasım 2022 14:00-16:00
*
„Kritische Theorie: Verstehen den heutigen Gesellschaften“
Fakultät für Kultur - und Sozialwissenschaften der Türkisch-Deutschen Universität, Universität Bielefeld, DAAD
„Sociale Bildung und Politische Spaltung“
17 November 2022 14:00-16:00
1, 2, 3 Haziran 2022
Hasan Ünal Nalbantoğlu Sempozyumu IX: Zaman ve Bellek
1-2-3 Haziran, 2022
ODTÜ Kültür Kongre Merkezi, D Salonu
ODTÜ, Sosyoloji Bölümü
1.Haziran Çarşamba
13:00 Açılış Konuşması: Ayşe Saktanber
13:15-15:15 Oturum 1
Tarihsel Hafıza ve Toplumsal/Kültürel Bellek
Oturum Başkanı: Erdoğan Yıldırım
Oktay Özel, Osmanlının Tarihsel Hafıza Politika ve Pratikleri Üzerine
Özgür Taburoğlu, Hatırlama Biçimleri: Proust,Karasu
Levent Kavas, O zaman o zaman değil o zaman
Tansu Açık, Kültürel Bellek Üzerine Bir Araştırma Tasarısı
15:30-17:30 Oturum 2
Tarih, Zaman, Toplum ve Bellek
Oturum Başkanı: Recep Boztemur
Simge Zobu, “Tarihsel” Zaman ya da “Tarih ve Zaman”
Oğuzhan Doğar, İkinci Meşrutiyet Döneminde Alaturka/Alafranga Saat Tartışmaları ve Modernizasyon
N. Ege Keklik, ‘’Tacirin Zamanı’’ Nasıl Evrenselleşti?: Feodalizmden Kapitalizme Geçişte Gündelik Hayatın Yeniden Örgütlenmesi ve Zaman-Disiplini Kavramı
R. Aslıhan Aksoy Sheridan, 17. Yüzyıl Sonu Osmanlı Toplumsal Belleğini Yansıtan Bir Gelecek Tahayyülü: Bahrü’l-Mükâşefe
2.Haziran Perşembe
13:00-15:00 Oturum 3
Toplumsal Cinsiyet ve Bellek
Oturum Başkanı: Fatma Umut Beşpınar
Başak Şahin Acar, Otobiyografik Bellek Gelişiminde Kuşaklar Arası Benzerlik ve Farklılıklar: Aynı Ailenin Kadınlarının Hayattaki İlk Anıları
Zeynep Beşpınar, Kadınların Tanıklığında 68'i Hatırlamak
Fatma Umut Beşpınar, Toplumsal Cinsiyet, Şiddet ve Hatırlama
15:15-17:15 Oturum 4
Belleğe dair Sosyolojik Tahayyüller
Oturum Başkanı: Hayriye Erbaş
Serhat Toker, Ölüm ve Telef Olmak: Tarihdışının, Bilinçdışının ve İmkansızın Toplumsal Deneyim Perspektifinden Ufku
Gönül Ezgi Akgüloğlu, ‘Haddinden fazla’ beden olmak: Alzheimer, yaş almak ve modern öznelliğin kırılganlığı
Sibel Bekiroğlu, Helga Rittersberger-Tılıç, Çağıran Mekanlar, Enkazlaşan Bellek
Hayriye Erbaş, Ceyhun Atuf Kansu Şiiri Üzerinden Zamana Tanık Olmak
3. Haziran Cuma
10.00-12:00 Oturum 5
Öykü, Bellek, Tanıklık
Oturum Başkanı: Kurtul Gülenç
e. Murat Çelik, Belleğin Öyküleri: Doğru Öykü Hangisi?
Gülben Salman, Tanıklık Bir Bellek Becerisi Midir?
Serhat Celal Birdal, Bellek Neyi Kurtarır?: Türkiye Solunun Anılarla İmtihanı
Soner Soysal, Nietzsche'de Yaşam ve Bilmenin Olanağı Olarak Unutma
13:00-15:00 Oturum 6
Zamanın Felsefi İzlekleri
Oturum Başkanı: Ertuğrul R. Turan
Ertuğrul R. Turan, Thomas Pynchon'ın Zaman Anlayışı
Nebil Reyhani, Kant'a Göre "Her Şeyin Sonu" : 1794 Tarihli Makalenin Tarihsel Arka Planı ve Kantçı Felsefe İçindeki Yeri.
M. Ertan Kardeş, Politik olanın Güncelliği
15:15-17:15 Oturum 7
Nalbantoğlu'nun Tereke'si: Politik İktisadın Eleştirisi Üzerine Berkeley Dersleri
Oturum Başkanı: Güçlü Ateşoğlu
Korkut Boratav
Ahmet Alpay Dikmen
Ceyhun Gürkan
M. Ertan Kardeş, Politik Felsefe Bir Adaletsizlik Soruşturmasıdır,
Söyleşi
https://www.birgun.net/haber/politik-felsefe-adaletsizlik-durumlarina-dair-bir-sorgulamadir-334921
Politik felsefe, zorunluluğu düşünür ama zorunluluğu kader olarak görmek yerine özgürlüğün imkanlarını kavramaya yönelir. Dünyayı bütünüyle kapatılmış bir siber izleme alanı olarak görmek yerine, bu mevcut kapatılmada açıklık yaratılmaya girişilmelidir. Felsefe için iyi bir başlangıç, temel bir Sokratik jestin hatırlanmasıyla, Habermas'ın da belirttiği gibi "çok da bir şey bilmediğimizin" aynı zamanda "uzmanların da" çok şey bilmediğinin kabulüyle başlayacaktır.
https://www.perspektif.online/tr/toplum/tecrit-gunlerinde-felsefe-covid-19-deneyimi-soyutlanmis-dunyalar-ve-kapanma.html
Perspektif (online) 8. Haziran. 2020
9h30 : Accueil
9h45 : Ouverture : Serpil Tunç Utebay (Université Paris Diderot-Paris 7)
M. Ertan Kardes ( Université d’Istanbul)
10h-11h : Présidente: Julie Saada (Sciences Po Paris)
George Navet (Université Paris 8-Vincennes-Saint-Denis)
Du concept de guerre fractale
M.Ertan Kardes (Université d’Istanbul)
Les guerres désorientées en tant que problème limite de la philosophie politique
11h15-11h30 : Pause Café
11h30-12h30: Président : Patrick Cingolani (Université Paris-Diderot-Paris 7)
Marie Cuillerai (Université Paris-Diderot-Paris 7)
Au motif de la guerres, lectures éparses
Patrice Vermeren (Université Paris 8-Vincennes-Saint-Denis)
La Guerre contre l'Etat, Trois lectures du Contre Hobbes de Pierre Clastres
Martine Leibovici (Université Paris-Diderot-Paris 7)
Le Nomos plutôt que La Loi: Quels enjeux chez Carl Schmitt ?
12h45- 14h : Déjeuner
14h-15h: Présidente: Claudia Girola (Université Paris-Diderot-Paris 7)
Mustafa Poyraz (Université de Commerce d’Istanbul)
Les quartiers sensibles français et la guerre au Proche-Orient
Denis Merklen (IHEAL, Paris 3)
Conflit, contradiction et violence: Conflictualité sociale et politique en démocratie
15h15-15h30 : Pause Café
15h30-16h30 Présidente : Martine Leibovici (Université Paris-Diderot-Paris 7)
Anders Fjeld (Université Catholique de Louvain, Belgique)
L’incommensurable de la conflictualité: différend, écart ou mésentente
Serpil Tunc Utebay (Université Paris-Diderot-Paris 7)
La cosmopolitique des conflits chez Etienne Tassin
16h45-17h : Clôture
http://www.lcsp.univ-paris-diderot.fr/De-la-guerre-a-la-conflictualite-politique
[İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Savaş ve Toplum Kongresi]
XVI. OTURUM
16.00-17.40 (Kurul Odası)
Oturum Başkanı: Ahmet Emre ATEŞ
-Burak Samih GÜLBOY, Alman Düşüncesinde Savaşın Meşruiyeti: Clausewitz, Bernhardi, Ludendorff ve Schmitt Üzerine
-M. Ertan KARDEŞ, Savaşçı Figüründen Askere: Toplu Seferberlik Çağında Kahramanlık Anlatısının Parçalanması
-Salih AKKANAT, Walter Benjamin: Deneyimi Yeniden Kurmak ve Belleğin Siyaseti
-Can KARABÖCEK, Hegel’in Politik Felsefesinde Savaşın İşlevi
http://iu-sosyalbilimlerkongresi.ist/index.html
Cette communication critique la notion classique voire "conventionnelle" de guerre selon laquelle le domaine des États pourrait être régulé en termes du droit interétatique. Or nous partons au contraire de l’idée qu’au cours des temps "plastiques" (C. Schmitt), les nouvelles guerres ou les "états de violences" (F. Gros) ne représentent plus les sens habituels de la guerre au sein du droit international et de la politique internationale. Dès lors il ne s'agit pas d’une guerre "interétatique", d’une guerre de défi consistant en un rapport "éthique" ou bien d’une guerre bien définie selon les "normes juridiques ". À l’heure actuelle ces bornes du jargon de la souveraineté se trouvent dépassées: La monopolisation des guerres par l'État n'est plus d'actualité. Certes nous ne soutenons pas la thèse "d'une fin de l'État" pour autant nous souhaitons plutôt montrer la multiplicité des nouvelles figures et des nouveaux acteurs à côté et au sein de l'État comme la dronisation de l'armée et des conflits, les soldats-enfants, les pirates, les entreprises de guerre et la "révolution dans les affaires militaires " (RAM) etc. Alors dans quelles mesures et dans quel sens la philosophie politique pourrait-elle oser penser ces états violents ? Est-il possible de faire un usage légitime du concept "guerre" pour identifier ces violences? À la lumière de ces questions, nous proposons de penser les problèmes contemporains de la philosophie politique en tant que "symptômes" et "crises" de certaines philosophies politiques et des mondes politiques. Le point de départ d'une philosophie politique critique est tout d'abord ses paradoxes. Dans ce contexte, une mise en cause des conceptualisations des philosophies modernes rend visible la relation de la guerre et de la philosophie (politique): La prolifération des nouvelles guerres dans le globe entier ou la désorientation des guerres totales au sein de la "vie éthique" annonce la mort d'une grammaire moderne du politique. Une philosophie politique a pour tâche de briser les liens de légitimités de ce qui paraissent comme l'immédiatement donné. Au delà des philosophies "libérales", "identitaires" et "humanitaires", nous soutenons l'idée que réfléchir le phénomène de guerre et sa transformation est la tâche primordiale de la philosophie politique contemporaine. Penser le rapport antinomique entre le polemos et la stasis sur une Terre où Weltbürgerkrieg (la guerre civile mondiale) règne devient la condition déterminante d'une véritable politique contre la/les politique(s) effective(s).
Mots-clés : Philosophie politique, guerres désorientées, guerre civile mondiale, désorientation, Carl Schmitt.
Kıyım mantığı, öznelleşmiş düşmanlıklar ve insan avları
Doç. Dr. M. Ertan KARDEŞ
Özet
Bir kişinin ya da grubun tehlikeli/zararlı olduğu gerekçesiyle şiddetli, saldırgan ve adil-olmayan takip, eziyet ve yakalama süreçlerine tabi tutulmasına Batı dillerinde "persécution" adı verilmektedir. Tarihte, bu kitlesel zulmün hedefinde köleler, ten rengi farklı olanlar, Yahudiler, işçiler, çeşitli politik militanlar ve mülteciler olmuştur. "Persécution" kelimesinin sadece zulüm ya da yıldırma kelimesi ile tercüme edilmesinin eksik kalması sebebiyle, kitlesel zulmün yanında "kıyım" kelimesini ödünç almak mümkün görünmektedir. O halde bu makale şu soruyu sormayı denemektedir: Fiili dünyanın "kıyım mantığı" nasıl işlemektedir? Kendisini sıklıkla "politik" bir etiketle dışa vuran kıyım mantığı, aşırı-politikleştirilmiş bir kitlesellik ve öznelleşmiş nefret figürlerini bir arada üretmektedir. Linç pratiklerini, cadı kazanı ile adalet imgesinin özdeşleşmesini ve dolayımsız şiddet örüntülerinin aşırı-politik duruşunu, hakiki bir politikanın tam tersi hatta hakiki bir politik praksis imkanını kapatan bir karşı-politika olarak ortaya anlamak mümkündür. Buna göre kıyım mantığı "mutlaklaştırarak" benimsediği meseleleri, politik eylemin koşullarını kapatarak toplumsal alana sunmaktadır. Toplumdaki öznelleşmiş nefretlerin kitleselliği bir yandan, politikadaki "şeytanlaştırılmış kötü"nün imhasına yönelmekte – ve bu sayede ortak iyinin açığa çıkacağını düşünülmekte, diğer yandan ise kötünün mutlaklaştırıldığı, kitlesel zulmün mekanına dönüşen toplumsal ilişkiler hakiki bir özgürlük ve ortak iyi arayışını bütünüyle ortadan kaldırmaktadır. İlginç olan, modern ve çağdaş insan avı pratikleri bütün bağlamsal ve tarihsel farklılıklarına karşın benzer mantıkları yeniden üreterek aşırı-politik görünümlü bir karşı-politika üretmektedirler. Peki geleneksel kıyım mantığına göre çağdaş pratiklerde yeni olan nedir? Zulüm hangi biçimlerde yeni "nefret mantığı" üretmektedir? Mevcut makalenin yanıt aradığı bu sorular etrafında hakiki bir politik praksisin olumsal zorunluluğu fikrini savlamaktadır.
Anahtar Kelimeler: Kıyım, İnsan Avı, Cadı Kazanı, Linç, Aşırı-politikleşme, Öznelleştirilmiş Düşmanlıklar
İFK 8
10 Nisan 2018
EDEBİYAT VE FELSEFE
"Kapı" Metaforu Üzerine
Konuşmacılar
Prof. Dr. Cengiz Çakmak
Prof. Dr. Melih Başaran
Doç. Dr. M. Ertan Kardeş
Yard. Doç. Dr. Tacettin Ertuğrul
15:00 - 17:00
EDEBİYAT FAKÜLTESİ KURUL ODASI
Afiş Tasarım: Öğr. Gör. A. Serdar Demirci
Çağdaş Politik Felsefesi Atölyesi 3
Doç. Dr. M. Ertan KARDEŞ yönetiminde
"Çağdaş Politik Felsefe Okumaları 3" Sertifika Programı 17 Şubat 2018 - 7 Nisan 2018 tarihleri arasında her cumartesi saat 17:00'da İSEDER'de gerçekleştirilecektir.
Machiavelli, Hobbes, Spinoza, Rousseau,
Hegel, Schmitt, Bourdieu, Derrida
17 Şubat 2017 - 7 Nisan 2017
8 hafta
Kayıtlar Kontenjanla Sınırlıdır.
Doç. Dr. M. Ertan KARDEŞ yönetimde
Konuklar
Prof. Dr. Metin Sarfati
Doç. Dr. Mustafa Poyraz
Dr. Serpil Tunç
İstanbul Üniversitesi Felsefe Bölümü Öğretim Üyesi Doç. Dr. M. Ertan Kardeş koordinatörlüğünde Çağdaş Politik Felsefe Atölyesi 3'te, Machiavelli'den Derrida'ya, Spinoza'dan Bourdieu'ye uzun soluklu okumalar gerçekleştirilecektir.
Yer: ISEDER (İstanbul Edebiyat Derneği)
Adres: Kalender Mektebi Sk, Mollahüsrev Mahallesi, 34134 Fatih/İstanbul, Türkiye
Metro: Vezneciler (500 metre)
E-posta: [email protected]
Kayıt formu: https://docs.google.com/forms/d/e/1FAIpQLSeCPK3eGcSDskXjuA8ynIl2BH-vcL8FRHcRCsp4eF3lW_ah_A/viewform?c=0&w=1
Günümüz Dünyasında Carl Schmitt: Savaş ve Felsefe
2 Kasım 2017 15:00 - 16:45
Konuşmacılar:
Prof. Dr. Cengiz Çakmak
Prof. Dr. Burak Gülboy
Doç. Dr. M. Ertan Kardeş
İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi
KURUL ODASI
https://www.facebook.com/events/374041039718064/
Siyaset Bilimi Bölümü
Sosyal Bilimler Enstitüsü Doktora Programı
Çağdaş Politik Felsefe Dersi (SP 729)
Prof. Dr. M. Ertan KARDEŞ
Bahar’25 – İzlence
POLİTİK FELSEFE VE EDEBİYAT
Lisans ve lisansüstü düzeylerindeki politik felsefe derslerine yönelik okuma listesi
[READING LIST: POLITICAL PHILOSOPHY& LITERATURE]
Doç. Dr. M. Ertan Kardeş, İstanbul Üniversitesi, Edebiyat Fakültesi, Felsefe Bölümü
Politik Felsefe ( FLSF3334). Ders Metinleri. Lisans
GÜZ 2024
https://drive.google.com/file/d/11htj04_mosUCzDd5-vlxfYESSLcbUHBu/view
Mevcut okuma listesi, Felsefe, Siyaset Bilimi ve Sosyoloji bölümlerinde Lisans / Yüksek Lisans eğitimi alan ve politik felsefe alanında okumalar yapmak isteyen öğrencilere yönelik hazırlanmıştır. Listenin amacı, alanla ilgili temel metinlerin eğitimler süresince okunurluğunu artırmaktır. Bu çerçevede liste, politik felsefe alanında Türkçe okumaları önemsediği kadar en az bir yabancı dilde felsefe metni düzeyinde okuma yapma zorunluluğunun altını da çizmektedir.
İstanbul Üniversitesi, Edebiyat Fakültesi, Felsefe Bölümü
Çağdaş Felsefe Sorunları I
Ders Metinleri
2023 GÜZ
Doç. Dr. M. Ertan Kardeş, İstanbul Üniversitesi, Edebiyat Fakültesi, Felsefe Bölümü
https://drive.google.com/file/d/1BRcmBQjZuQzJ9lQ5au0OhklUEfnfnqKt/view
https://www.gazeteduvar.com.tr/dergi/arkeo-duvar-sayi-20-zalimin-son-barinagi-siddet-66e594fd8ecf319e0006268e
Herkesin bildiği ama kimsenin okumadığı Thomas Hobbes !
Politik Felsefe Nedir?
İstanbul Üniversitesi Felsefe Bölümü etkinliğidir
22 Ekim 2018 Pazartesi (Seminer Salonu D Blok I. Kat 03)
İstanbul Üniversitesi Felsefe Bölümü Öğretim Üyeleri ve konuşmacıların katılımlarıyla gerçekleştirilecek atölye çalışması
14:00-14:30 Etkinlik argümanterinin sunulması
14:30-17:00 Tartışma
23 Ekim 2018 Salı (Edebiyat Fakültesi Kurul Odası)
I. OTURUM (10:00 - 13:00)
Oturum Başkanı: Cengiz Çakmak
1. Cengiz Çevik. "Antik Yunan'da Felsefe ya da Politik Felsefe"
2. Funda Günsoy. " Teolojik-Politik Problem ve Politik(a) Felsefe(si)"
3. Armağan Öztürk. "Demokratik rasyonellik temelli politik felsefe"
4. Tacettin Ertuğrul. "Politik Felsefe ve Teknik"
YEMEK ARASI
II. OTURUM (14:00- 17:00)
5. M. Ertan Kardeş. "Politik Felsefe Nedir? Ayrımlar ve Farklar"
6. Ateş Uslu. "Politik Felsefe ve Diyalektik"
7. Kurtul Gülenç. "Politik Felsefe ve Normativite"
8. Cengiz Çakmak. "Politik Yargı olarak Politik Felsefe"
Afiş Tasarım: Atıf Serdar Demirci
M. Ertan KARDEŞ
4 Seminer Kaydı
Seminer 1. Carl Schmitt’in Üç Klasiği.
https://open.spotify.com/episode/73dvOKhfzxR75nM8dqW7dy
[https://www.youtube.com/watch?v=u-VvI6ZFI0c]
Seminer 2. Schmitt ve Machiavelli.
https://open.spotify.com/episode/1i030qqUmRA9Z9qsPqDyWf
[https://www.youtube.com/watch?v=sqd0RkIE5Qs]
Seminer 3. Schmitt ve Hobbes.
https://open.spotify.com/episode/4HKS8t3U2X4V4I5RuaU2U2
[https://www.youtube.com/watch?v=ZENsVQQDXs4]
Seminer 4. Schmitt ve Clausewitz.
https://open.spotify.com/episode/2g0vpA7xz2Bl5kveMgr0IP
[https://www.youtube.com/watch?v=w-wNITpjX9s]
[Video: https://www.youtube.com/watch?v=pvQGjavBsSI]
29 Mart 2023 Çarşamba 18:30
Çağdaş Felsefe Söyleşileri
Moderatör: Kurtul Gülenç
Konuşmacı: M. Ertan Kardeş
Kurtul Gülenç’in yürütücüsü olduğu Çağdaş Felsefe Söyleşileri’nin Mart ayı konuğu İstanbul Üniversitesi Felsefe Bölümü öğretim üyesi M. Ertan Kardeş.
Bu konuşmada çağdaş politik felsefe tartışmaları açısından “gündelik yaşam” bahsi ele alınacak; gündeliklik, gündelik olan ve gündelik yaşam kavramları arasında bir ayrım sunularak Henri Lefebvre’in deyimiyle felsefenin niçin “gerçekliği olmayan hakikat” ve de “hakikati olmayan gerçeklik” ötesinde bir etkinlik olduğu ortaya konulacaktır. Çağdaş Felsefe Söyleşileri’ne davetlisiniz.
Eylem Canaslan, Kurtul Gülenç ve M. Ertan
5 Ekim 2022
Atatürk Kitaplığı devlet, toplumsal sözleşme ve iktidar tartışmaları için en önemli referanslardan biri olan Thomas Hobbes'un tartışılacağı bir yuvarlak masa toplantısına ev sahipliği yapıyor. Politik Felsefe açısından "Leviathan'' bugün ne söylüyor sorusuna cevap arıyoruz.
https://open.spotify.com/episode/4VoBStL1PrP5pK5JRDWLpg?si=bBuL9AKDSTGb_0YCbYdORA&nd=1
M. Ertan Kardeş’i dinliyoruz.
10 Aralık 2022.
https://open.spotify.com/episode/5tAxE7VvKeK5IAwbQjaGZT
(09/03/2021)
https://open.spotify.com/episode/4l3ajWukxC4cHTVqfRim5B?si=-awj_Ui-RmyFiVve0tZsyA&utm_source=copy-link&nd=1
(09/03/2021)
http://www.klufelsefe.com/kelime/savas/
M. Ertan Kardeş (2023). 'Savaş' maddesi - KLU Felsefe Ansiklopedisi. Pinhan