Civil Law

İşçi, işini, kural olarak bizzat, işverenin emir ve talimatları doğrultusunda, özenle yapmak borcu altındadır. Buna karşılık olarak ise işveren, usulüne uygun bir şekilde ücret ödemek zorundadır. İşçinin, sözleşme uyarınca yapmakta olduğu işini yerine getirmekten kaçınması, işverene iş sözleşmesini derhal fesih hakkı verir (4857 Sayılı İş Kanunu m. 25/ II- h). Bununla birlikte Kanun bazı hallerde işçiye, iş sözleşmesi devam ederken, iş görmekten kaçınma hakkı tanımıştır. Bunlardan ilki 4857 Sayılı İş Kanununun 34. maddesinde hüküm altına alınan, mücbir bir neden dışında ücretin yirmi gün içinde ödenmemesi durumu; diğeri ise aynı Kanunun 83. maddesinde hüküm altına alınan, iş sağlığı ve güvenliği önlemlerinin alınmaması durumudur. Bu durumlarda işçinin iş görmekten kaçınma hakkının doğması bazı koşulların varlığına bağlanmıştır. Ayrıca, işçinin çalışmaktan kaçınma hakkını kullanmasının hüküm ve sonuçları her iki durumda da farklılık arz etmektedir. Aşağıda Kanunun 34. ve 83. maddeleri uyarınca işçinin sahip olduğu çalışmaktan kaçınma hakkı; koşulları, hüküm ve sonuçlarıyla ayrı paragraflarda ele alınacaktır.

Çalışma hayatında esnekliği daha da çok artırmak amacıyla mevzuatımızda son dönemde özellikle 4857 sayılı İş Kanunu ile bu Kanuna dayanılarak hazırlanan yönetmeliklerde pek çok değişiklik yapılmıştır. Bu değişiklikler ile yeni istihdam modelleri ve çalışma usulleri öngörülmüş, işin düzenlenmesi açısından bazı sektörlerde çalışma süreleri, denkleştirme dönemleri ve gece çalışmalarına ilişkin değişiklikler yapılmıştır.
Çalışmamızda bu değişiklikler genel olarak özetlendikten sonra turizm sektöründe denkleştirme sürelerinin uzatılmasını öngören değişiklik ile turizm, özel güvenlik ve sağlık hizmeti yürütülen işlerde gece çalışmalarında çalışma süresini uzatan değişiklik ayrıntısı ile ele alınmış, değişikliğin sebepleri ve sonuçları farklı hukuk sistemleri ve uluslararası hukuktaki düzenlemeler çerçevesinde karşılaştırmalı olarak ortaya konulmuştur. 
Anahtar Kelimeler: Esneklik, denkleştirme dönemi, gece çalışması, turizm işleri, sağlık işleri, özel güvenlik işleri

ÖZEL İSTİHDAM BÜROLARI ARACILIĞIYLA KURULAN GEÇİCİ İŞ İLİŞKİSİNDE FAZLA ÇALIŞMA VE FAZLA SÜRELERLE ÇALIŞMA

Anahtar Kelimeler: Özel İstihdam bürosu, geçici iş ilişkisi, fazla çalışma ve fazla sürelerle çalışma, meslek edinilmiş geçici iş ilişkisi.


4857 S.lı İş Kanunu m. 7, 06.05.2016 tarih ve 6715 S.lı Kanun ile değiştirilerek, hükümde daha önce var olan ve “meslek edinilmemiş” ya da “alelade” olarak nitelendirilen geçici iş ilişkisinin yanında özel istihdam büroları aracılığı ile kurulan “meslek edinilmiş geçici iş ilişkisi” ayrıntılı olarak düzenlenmiştir. Daha sonra bu hükme ve 4904 sayılı Türkiye İş Kurumu Kanununa dayanılarak “Özel İstihdam Büroları Yönetmeliği” çıkarılmıştır. Böylece özel istihdam büroları aracılığıyla kurulan geçici iş ilişkisi uzun tartışmalardan sonra mevzuatımızda yerini almıştır.
Söz konusu hükümler, oldukça ayrıntılı olmakla birlikte, açıklığa kavuşturulması gereken pek çok belirsizlikler de taşımaktadır. Meslek edinilmiş geçici iş ilişkisi uygulaması yaygınlaştıkça tartışmalar giderek artacaktır. Fazla çalışma ve fazla sürelerle çalışmalar da tartışma konularından biri olacaktır. Örneğin olağan sebeplerle yapılacak fazla çalışmalarda işçinin fazla çalışma için onayı büro tarafından mı alınmalıdır yoksa geçici işveren tarafından mı alınacaktır? İşçinin onayı alınmadan ya da onayı alınmakla birlikte mevzuatta öngörülen yasal çalışma sürelerinin üzerinde işçiye fazla çalışma yaptırılması durumunda ortaya çıkan ücret alacağından hangi işveren sorumlu olmalıdır? Belirli kısa süreler için kurulmasına izin verilen bu ilişkide işçinin fazla çalışmaları karşılığında serbest zaman talep etmek istemesi durumunda bu talebin kime yöneltileceği, talep üzerine serbest zamanın kim tarafından nasıl kullandırılacağı da açıklığa kavuşturulması gereken konular arasındadır. İşçinin onayı alınmadan yaptırılabilecek zorunlu ve olağan üstü fazla çalışmalar ayrı bir tartışma konusu olacaktır. Nitekim anılan düzenlemelerde işçi ile geçici işveren arasındaki ilişki düzenlenmemiş, işçinin parasal talepleri karşısında geçici işveren adeta by-pass edilmiştir. Geçici işverenin, geçici işçinin ücret alacaklarının bir kısmından sorumluluğuna kısaca değinilen hüküm dahi kendi içinde pek çok çelişki ve belirsizlikler taşımaktadır. İşçinin özel istihdam bürosu ile arasındaki iş sözleşmesi ile büronun geçici işveren ile imzaladığı geçici işçi sağlama sözleşmesinin söz konusu hususlarda farklı hükümler içermesi, sorunu daha da çetrefilli hale getirecektir. Bu durumda Borçlar Hukukunun sözleşmelerin nispîliği ilkesi karşısında işçi mağdur edilmeden hakkaniyete uygun bir çözüm üretilmesi gerekecektir.
Çalışmamızda özel istihdam büroları aracılığıyla kurulan geçici iş ilişkinde, yukarıda bir kısmını belirttiğimiz sorunlar, değişik olasılıklar çerçevesinde tespit edilmiş ve ilgili mevzuat ile İş Hukuku ve Borçlar Hukukunun temel ilkeleri çerçevesinde hakkaniyete uygun çözüm üretilmeye çalışılmıştır.

Life, physical integrity and health are values protected within the scope of personality right. For this reason, medical interventions applied on these values constitute a tort and/or crime unless there is a reason preventing illegality. In medical interventions, this reason often appears as the patient's consent. However, it is not possible to give consent for patients who permanently or temporarily lack the capacity of judgement. In this case, can medical intervention be applied with the consent of the patient's relative or legal representative? If so, what should the representative take into account when giving consent or what should be done if the legal representative refuses to give consent even though medical intervention is necessary and urgent? On the other hand, since consenting to medical intervention is a strictly personal right, it is argued that this right cannot be used through a representative. Despite this, in Turkish Law, there are provisions that still require the consent of the legal representative in medical interventions applied to underage or under guardianship patients, even though they have the capacity of judgement. These provisions cause problems in practice. And in German law, a paragraph ( §1358) added to the German Civil Code allowed spouses to represent each other in medical interventions, under certain conditions, for a certain

During the Ottoman Empire, there were many educational foundations in Turkey. However, with the establishment of the Turkish Republic, the foundation system and educational system were reformed and an attempt was made to unify both systems. For this reason, all educational institutions were connected to the Ministry of Education. And the legal arrangements relating to old and new foundations, which were subject to the Civil Code and Foundations Law, were recently unified by the new Foundations Law in 2008. In this period, and in order to increase the number of foundations and make them more effective especially in education, economic and financial privileges and tax exemptions were granted to foundations. Most importantly foundations were permitted to establish higher education institutions. This paper examines the educational activities of foundations and the legal arrangements regarding foundations and their effects on the educational system in Turkey. According to the Turkish history, the first foundations developed during the Seljuk period (1038-1293) were institutionalized and experienced their heyday during the Ottoman period . According to official sources, the first foundation, whose settlement deed still survives, was established in 1048 to support (*) Lecturer Private Laow -Turkish National Police Academy -Istanbul -Turkey.

2012 tarihli Turk Borclar Kanunu ile, borclar hukukunda esasli degisiklikler meydana gelmistir. Kefalet sozlesmesine iliskin gerceklestirilen degisiklikler bunlarin arasinda en kapsamli degisikliklerden birini teskil etmektedir. Sozlesmenin sekline iliskin getirilen degisiklikler dikkate alindiginda, kefalet sozlesmesinin tamamen yeni bir sekil sartina tabi tutuldugu soylenebilir. Kefalet sozlesmesinin sekline iliskin kural, Turk Borclar Kanunu’nun 583. maddesi ile ongorulmektedir. Turk Borclar Kanunu madde 583 duzenlemesi ile, kefaletin gecerlilik sekli daha kati kurallara tabi tutulmustur. Kefalet sozlesmesi yazili sekilde kurulur. Bunun yani sira kefaletin seklinin kapsamina, uc unsurun kefalet senedinde kefilin el yazisi ile beyan edilmesi gerektigi eklenmistir.  Kefilin sorumlu oldugu azami miktarin, kefalet tarihinin ve muteselsil kefalet olma iradesi bulunuyor ise bu iradenin kefalet sozlesmesinde kefilin el yazisi ile beyan edilmesi gerekir. Kanunkoyucu, kefilin korunmasi am...

Kadina karsi siddetle mucadelede Turk hukukunda onemli bir yere sahip olan 6284 sayili Kanun’da, siddet magdurlarinin korunmasi amaciyla bir kisim koruyucu ve onleyici tedbirler ongorulmustur. Tedbirin turune gore bu tedbirlere karar vermeye, hakim ve mulki amirler yetkili kilinmistir. Mulki amir tarafindan verilebilecek koruyucu tedbirler; uygun barinma yeri saglanmasi, gecici maddi yardim, rehberlik ve danismanlik hizmeti, gecici koruma altina alinma ve kres imkaninin saglanmasidir. Ne var ki tedbirlere iliskin hukuki duzenlemelerdeki sorunlar, ayrica uygulamada yasanan aksakliklar, bunlar ile amaclanan hedefin yerine getirilmesine engel olabilmektedir. Dolayisiyla, bu tedbirler ile amaclanan hedefin elde edilmesinde, tedbire karar vermeye yetkili mercilere ve tedbiri uygulayan yetkililere buyuk gorev duser. Amaclanan onleme ve korumanin gercek anlamda temin edilebilmesi icin, Kanun’un amac, kapsam ve icerigi ve ayrica Istanbul Sozlesmesi’nin ilgili hukumlerinin dikkate alinmasi g...

Öz Kadına karşı şiddetin engellenmesi ve önlenmesi amacıyla ele alınması gereken temel hukuki düzenlemelerin başında, 6284 sayılı Kanun ile Türkiye'nin de taraf olduğu İstanbul Sözleşmesi gelir. Kanun ile, şiddettin önlenmesi ve şiddetten korumaya yönelik bir kısım koruyucu ve önleyici tedbirler öngörülmüştür. Önleyici tedbirler doğrudan faile yönelik içerikte tedbirler olup bunlara karar vermeye yalnızca hakim yetkilidir. Öte yandan mağdura yönelik olan koruyucu tedbirler ise, öncelikle mağdurun şiddetten korunması ve şiddetten arınmış bir hayata kavuşması amacını taşır. Kanun'da öngörülen koruyucu tedbirler, tedbirin içeriğine bağlı olarak hakim veya mülki amir tarafından verilebilmektedir. Çalışmada, 6284 sayılı Kanun'un 4. maddesi ile hakim tarafından verilebileceği öngörülen koruyucu tedbirler konu alınmıştır. Bunlar; mağdurun işyerinin değiştirilmesi, kişinin evli olması halinde müşterek yerleşim yerinden ayrı yerleşim yeri belirlenmesi, aile konutu şerhi konulması, mağdurun kimlik ve ilgili diğer bilgi ve belgelerinin değiştirilmesidir. Kanun ile öngörülen tedbirlere karar verilmesi ve bunların uygulanması aşamasında yaşanan sorunlar, Kanun'un ve taraf olunan İstanbul Sözleşmesi'nin amaçladığı koruma ve önlemenin gerçekleştirilebilmesine engel olmaktadır. Bu sebeple çalışmada, Kanun'un amaç ve kapsamı ile tedbir kararları hakkında genel ilkeler aktarıldıktan sonra, madde 4 hükmü ile öngörülen hakim tarafından verilebilecek koruyucu tedbir türleri tek tek ele alınmıştır. Bu tedbirlere ilişkin düzenlemeler, İstanbul Sözleşmesi'nin ilgili hükümleri ışığında incelenerek uygulamada yaşanan sorunlara ve yasal düzenlemelerdeki aksaklıklara dair çözüm önerilerinde bulunulmuştur.