Page 1. THE PLACE OF UMBERTO ECO'S WORKS IN THE TURKISH TRANSLATIONAL LITERARY SYSTEM: H... more Page 1. THE PLACE OF UMBERTO ECO'S WORKS IN THE TURKISH TRANSLATIONAL LITERARY SYSTEM: HOW THE OPEN WORK BECAME CLOSED IN ITS TURKISH TRANSLATIONS? Betül PARLAK* ... Page 2. Betül PARLAK 22 ...
Bu calisma ile dil degisiminin dogal bir surec olarak dilbilimsel ilkeler isigi altinda degerlend... more Bu calisma ile dil degisiminin dogal bir surec olarak dilbilimsel ilkeler isigi altinda degerlendirilmesi hedeflenmistir. Orneklerle zenginlestirilen yazi, dil degisiminin toplumsal uzlasima bagli yapisinin altini cizmeye calisir. Dilimizin yasadigi degisimlerin tarihsel kokenlerine kisaca deginen bu calismada, ayrica dil degisime yonelik temel elestirilerden soz edilir. Bu calismanin amaci dil degisiminin duzeltilmesi gereken bir sorun olarak gosterilmesi degildir. Amac, dil degisiminin kulturel ve tarihsel gelisimin bir sonucu oldugunu gostermektir. Yasadigimiz toplumsal baglamin bir parcasi olarak degisimlerin dogalligi ve vazgecilmezligi vurgulanir.
Translation teaching, which is supposed to bridge “the theory” and “the profession”, is often att... more Translation teaching, which is supposed to bridge “the theory” and “the profession”, is often attacked by practitioners for its passivity and inertia. This critical attitude is seen in Turkey too, within the scope of various arguments. Yet, those who criticise academia seem to forget that translator training as an institutionalised academic activity has the power to change certain “malpractices” in the translation marketplace. In this study, we focused on the problems of the Turkish translation market and the symbolic power of the Translation Studies Department at Istanbul University in struggle with them. We used examples from our contribution to several initiatives on institutionalism and professionalism in literary and technical fields of translation/interpreting. Our contribution is primarily based on a descriptive approach aiming to collect the empirical data on the subjects to bring the related parties together in order to be able to discuss the issues from all points of view....
Assist. Prof. Dr. Betiil Parlak: Translation Training in Turkey:Problems and Expectations. The de... more Assist. Prof. Dr. Betiil Parlak: Translation Training in Turkey:Problems and Expectations. The departure point of this proposal is a meeting which was held on 12-13th July at Istanbul University under the title of "Conditions of Education and the Possibilities of Development in the Departments of Translation and Interpretation in Turkey". This study comments on the training strategy, aims and contents of The Department of Translation and Interpretation which is about to establish at Mugla University, by informing about lecturers' opinions in terms of translation training, relation between theory and practise, and expectations of students and institutions.
Assist. Prof. Dr. Betiil Parlak: Post-colonial Literature and Translation. This article focuses ... more Assist. Prof. Dr. Betiil Parlak: Post-colonial Literature and Translation. This article focuses on postcolonial literature and its relationship with the act of translation in the texts of some African authors. The language used by the majority of postcolonial writers is the language of the colonialists. With their choice of language, these postcolonial writers want to represent their works in a global context. Yet some critics consider this choice as a struggle for fredoom since it deconstructs and recreates the enemy's language. Writing in a language that doesn't belong to one's own signifies that writing is a process of translation. The author translates his/her culture, emotions, thoughts from his/her own language into the Other's. Can this translation process be considered a struggle or assimilation? This is the focal point of the postcolonial writing and literature. It is important to analyze what postcolonial literature offers in its deep narrative structures ...
The aim of this study is to describe the place of Umberto Eco's works in Turkish translationa... more The aim of this study is to describe the place of Umberto Eco's works in Turkish translational literary system. The author has a wide spectrum of identities and works in his own country and Europe. This study tries to demonstrate to what extent these identities have known in our country and, which works are translated into Turkish. Are those works in Turkish representative for his “authorial intentions”? Who translated them? Which publishing houses are interested in translating his works? When those works are translated into Turkish? With which motivations are they translated? With these questions which seem to be adequate also for a translation history research, I aimed to present Umberto Eco's translational adventure in Turkey and in our language. I described the situation considering Eco's works as products which are supposed to transfer some new ideas, their translational adventure as process, the publisher's politics as editorial norms and their decisions as act...
R u m e l i D E D i l v e E d e b i y a t A r a ş t ı r m a l a r ı D e r g i s i, 2021
Bu araştırma, Tommaso Campanella'nın Civitas Solis/La Città del Sole yapıtının (1602/1623/1637) T... more Bu araştırma, Tommaso Campanella'nın Civitas Solis/La Città del Sole yapıtının (1602/1623/1637) Türkçe ve Rusça çevirilerine odaklanmaktadır. Çalışma kapsamında eserin, dört Türkçe ve iki Rusça çevirisi karşılaştırmalı olarak incelenmiştir. İncelenen Türkçe çeviriler Vedat Günyol & Haydar Kazgan (1965), Veysel Atayman (2003), Çiğdem Dürüşken (2008), Betül Parlak (2021) adlı çevirmenlere, Rusça çeviriler ise A.G. Genkel (1906) ve F.A. Petrovskiy (1934/1947) adlı çevirmenlere aittir. Karşılaştırmalı olarak incelenen Türkçe çeviriler ilki dışında tarihsel olarak birbirlerinden çok uzak bir dönemde üretilmemiş olmalarına rağmen çeviri kararlarında cinsiyetçi söylem öğesi sayılabilecek bazı farklılıklar nedeniyle araştırmacıların dikkatini çekmiştir. Bu tür çeviri kararlarının ve Türkçe çevirilerde kaynak metnin bazı bölümlerinin atlanmak suretiyle yapılan sansürlerin olası gerekçeleri üzerine varsayımlar ortaya atılmış ve söz konusu varsayımlar bu çalışmada sınanmıştır. Rusça çevirilerde ise yan metinlere de yansıyan okur yönlendirmeleriyle Campanella’nın ütopyası için farklı ideolojik çerçeveler oluşturulduğu gözlemlenmiştir. Türkçe ve Rusça çeviriler çevirinin doğrudanlığı ve matriks normları (Toury 1995) açısından da betimlenerek sansür ve cinsiyetçi söylem öğelerinin kaynağı tartışmaya açılmıştır.
Istanbul University Journal of Translation Studies, 2020
This study focused on the absence of translation plagiarism in the context of a retranslation hyp... more This study focused on the absence of translation plagiarism in the context of a retranslation hypothesis that has been discussed and considered with different aspects by many scholars, including pioneering ones such as Antoine Berman (1990), Antony Pym (1998), William Chesterman (2000), Kaisa Koskinen & Outi Paloposki (2010), and Şehnaz Tahir Gürçağlar (2008). It was strange to discover that when scholars consider retranslation as a factual reality that they do not discuss and evaluate translation plagiarism in the framework of this hypothesis. Retranslation was and is usually considered as a “necessity” for “filling a gap” and “complete an incompleteness”. From this point of view, it is a legitimate and acceptable translation activity that emerged with the aim of renewing an old translation. Nevertheless, it is scarcely discussed as translation plagiarism in this context. However, there are many other empirical studies showing that some texts which could easily be called “retranslation” in Turkish are “plagiarized translations” (Parlak: 2008, Gürses: 2008, Çelik: 2008, Evirgen: 2008) as well in other languages and cultures (Turell: 2004, Leighton: 1994). In light of these studies, this article aimed to question if the retranslation hypothesis renders “translation plagiarism” invisible, arguing that retranslation is a necessary activity to present a “new reading experience” of source text. My main question was if the retranslation hypothesis with its silence about translation plagiarism renders it difficult to discuss translation plagiarism in translation studies literature. As conclusion, I would argue how can the limits be drawn between translation plagiarism and retranslation phenomenon in terms of translation ethics.
This study is based on a descriptive research conducted on translations in Turkish of The Adventu... more This study is based on a descriptive research conducted on translations in Turkish of The Adventures of Pinocchio between the dates 1930-2010. The starting point for my research was the increase of translations and different versions of The Adventures of Pinocchio in Turkey from the 1930s to the first decade of the new millennium. The goal is to explain the reasons for the increase and to consider the possibility of translation plagiarism in the increasing number of Pinocchio editions. Beside I analyse the translation strategies used in the selected translations to show how the source texts can be manipulated according to the ideologies and expectations of target culture’s actors actively involved in the publishing process. The research has given me the chance to do a general analysis on both diachronic and synchronic levels of the status of translated children’s literature in Turkey from the point of view of translation plagiarism and ideological translation decisions.
Bu çalışmanın birincil amacı, çeviri etiği bağlamında karşımıza çıkan ve çok geniş bir yelpazeye ... more Bu çalışmanın birincil amacı, çeviri etiği bağlamında karşımıza çıkan ve çok geniş bir yelpazeye yayılan çeşitli sorunları, norm ve değer ilişkisi bağlamında ele alan Andrew Chesterman'ın görüşlerini çeviribilimin bu yönüyle ilgilenebilecek Türk okurlarına tanıtmaktır. İkincil amacı ise Türkiye'de yaşanan çeşitli çeviri etiği problemlerini Chesterman'ın yaklaşımından yola çıkarak değerlendirmek ve ülkemizde çeviri etiği konusunda bu mesleki alanı paylaşanlar arasında ortak bir tutum benimsenmesi gerekliliğine vurgu yapmaktır.
Son yıllarda Türkiye'de çeviri etiği bağlamında tartışılan en önemli konulardan biri çeviri intih... more Son yıllarda Türkiye'de çeviri etiği bağlamında tartışılan en önemli konulardan biri çeviri intihalleri ya da uygun bir ifade kabul ederseniz "çeviri korsanlığı"dır. Bir başkasının çevirisini küçük düzeltilerle bir tür "redaksiyon" sürecinden geçirerek, başka isimle piyasa sürmek bazı yayınevlerinin benimsediği bir iş görme biçimine dönüşmüştür. Türkiye'de klasik eser yayıncılığının neredeyse "bir gelenek" olarak daha önce yapılan çeviriler üzerinden gerçekleştirildiğini söylemek karşılaşılan örneklere bakıldığında abartılı olmayacaktır.
The aim of this study is to describe the place of Umberto Eco"s works in Turkish translational li... more The aim of this study is to describe the place of Umberto Eco"s works in Turkish translational literary system.
Page 1. THE PLACE OF UMBERTO ECO'S WORKS IN THE TURKISH TRANSLATIONAL LITERARY SYSTEM: H... more Page 1. THE PLACE OF UMBERTO ECO'S WORKS IN THE TURKISH TRANSLATIONAL LITERARY SYSTEM: HOW THE OPEN WORK BECAME CLOSED IN ITS TURKISH TRANSLATIONS? Betül PARLAK* ... Page 2. Betül PARLAK 22 ...
Bu calisma ile dil degisiminin dogal bir surec olarak dilbilimsel ilkeler isigi altinda degerlend... more Bu calisma ile dil degisiminin dogal bir surec olarak dilbilimsel ilkeler isigi altinda degerlendirilmesi hedeflenmistir. Orneklerle zenginlestirilen yazi, dil degisiminin toplumsal uzlasima bagli yapisinin altini cizmeye calisir. Dilimizin yasadigi degisimlerin tarihsel kokenlerine kisaca deginen bu calismada, ayrica dil degisime yonelik temel elestirilerden soz edilir. Bu calismanin amaci dil degisiminin duzeltilmesi gereken bir sorun olarak gosterilmesi degildir. Amac, dil degisiminin kulturel ve tarihsel gelisimin bir sonucu oldugunu gostermektir. Yasadigimiz toplumsal baglamin bir parcasi olarak degisimlerin dogalligi ve vazgecilmezligi vurgulanir.
Translation teaching, which is supposed to bridge “the theory” and “the profession”, is often att... more Translation teaching, which is supposed to bridge “the theory” and “the profession”, is often attacked by practitioners for its passivity and inertia. This critical attitude is seen in Turkey too, within the scope of various arguments. Yet, those who criticise academia seem to forget that translator training as an institutionalised academic activity has the power to change certain “malpractices” in the translation marketplace. In this study, we focused on the problems of the Turkish translation market and the symbolic power of the Translation Studies Department at Istanbul University in struggle with them. We used examples from our contribution to several initiatives on institutionalism and professionalism in literary and technical fields of translation/interpreting. Our contribution is primarily based on a descriptive approach aiming to collect the empirical data on the subjects to bring the related parties together in order to be able to discuss the issues from all points of view....
Assist. Prof. Dr. Betiil Parlak: Translation Training in Turkey:Problems and Expectations. The de... more Assist. Prof. Dr. Betiil Parlak: Translation Training in Turkey:Problems and Expectations. The departure point of this proposal is a meeting which was held on 12-13th July at Istanbul University under the title of "Conditions of Education and the Possibilities of Development in the Departments of Translation and Interpretation in Turkey". This study comments on the training strategy, aims and contents of The Department of Translation and Interpretation which is about to establish at Mugla University, by informing about lecturers' opinions in terms of translation training, relation between theory and practise, and expectations of students and institutions.
Assist. Prof. Dr. Betiil Parlak: Post-colonial Literature and Translation. This article focuses ... more Assist. Prof. Dr. Betiil Parlak: Post-colonial Literature and Translation. This article focuses on postcolonial literature and its relationship with the act of translation in the texts of some African authors. The language used by the majority of postcolonial writers is the language of the colonialists. With their choice of language, these postcolonial writers want to represent their works in a global context. Yet some critics consider this choice as a struggle for fredoom since it deconstructs and recreates the enemy's language. Writing in a language that doesn't belong to one's own signifies that writing is a process of translation. The author translates his/her culture, emotions, thoughts from his/her own language into the Other's. Can this translation process be considered a struggle or assimilation? This is the focal point of the postcolonial writing and literature. It is important to analyze what postcolonial literature offers in its deep narrative structures ...
The aim of this study is to describe the place of Umberto Eco's works in Turkish translationa... more The aim of this study is to describe the place of Umberto Eco's works in Turkish translational literary system. The author has a wide spectrum of identities and works in his own country and Europe. This study tries to demonstrate to what extent these identities have known in our country and, which works are translated into Turkish. Are those works in Turkish representative for his “authorial intentions”? Who translated them? Which publishing houses are interested in translating his works? When those works are translated into Turkish? With which motivations are they translated? With these questions which seem to be adequate also for a translation history research, I aimed to present Umberto Eco's translational adventure in Turkey and in our language. I described the situation considering Eco's works as products which are supposed to transfer some new ideas, their translational adventure as process, the publisher's politics as editorial norms and their decisions as act...
R u m e l i D E D i l v e E d e b i y a t A r a ş t ı r m a l a r ı D e r g i s i, 2021
Bu araştırma, Tommaso Campanella'nın Civitas Solis/La Città del Sole yapıtının (1602/1623/1637) T... more Bu araştırma, Tommaso Campanella'nın Civitas Solis/La Città del Sole yapıtının (1602/1623/1637) Türkçe ve Rusça çevirilerine odaklanmaktadır. Çalışma kapsamında eserin, dört Türkçe ve iki Rusça çevirisi karşılaştırmalı olarak incelenmiştir. İncelenen Türkçe çeviriler Vedat Günyol & Haydar Kazgan (1965), Veysel Atayman (2003), Çiğdem Dürüşken (2008), Betül Parlak (2021) adlı çevirmenlere, Rusça çeviriler ise A.G. Genkel (1906) ve F.A. Petrovskiy (1934/1947) adlı çevirmenlere aittir. Karşılaştırmalı olarak incelenen Türkçe çeviriler ilki dışında tarihsel olarak birbirlerinden çok uzak bir dönemde üretilmemiş olmalarına rağmen çeviri kararlarında cinsiyetçi söylem öğesi sayılabilecek bazı farklılıklar nedeniyle araştırmacıların dikkatini çekmiştir. Bu tür çeviri kararlarının ve Türkçe çevirilerde kaynak metnin bazı bölümlerinin atlanmak suretiyle yapılan sansürlerin olası gerekçeleri üzerine varsayımlar ortaya atılmış ve söz konusu varsayımlar bu çalışmada sınanmıştır. Rusça çevirilerde ise yan metinlere de yansıyan okur yönlendirmeleriyle Campanella’nın ütopyası için farklı ideolojik çerçeveler oluşturulduğu gözlemlenmiştir. Türkçe ve Rusça çeviriler çevirinin doğrudanlığı ve matriks normları (Toury 1995) açısından da betimlenerek sansür ve cinsiyetçi söylem öğelerinin kaynağı tartışmaya açılmıştır.
Istanbul University Journal of Translation Studies, 2020
This study focused on the absence of translation plagiarism in the context of a retranslation hyp... more This study focused on the absence of translation plagiarism in the context of a retranslation hypothesis that has been discussed and considered with different aspects by many scholars, including pioneering ones such as Antoine Berman (1990), Antony Pym (1998), William Chesterman (2000), Kaisa Koskinen & Outi Paloposki (2010), and Şehnaz Tahir Gürçağlar (2008). It was strange to discover that when scholars consider retranslation as a factual reality that they do not discuss and evaluate translation plagiarism in the framework of this hypothesis. Retranslation was and is usually considered as a “necessity” for “filling a gap” and “complete an incompleteness”. From this point of view, it is a legitimate and acceptable translation activity that emerged with the aim of renewing an old translation. Nevertheless, it is scarcely discussed as translation plagiarism in this context. However, there are many other empirical studies showing that some texts which could easily be called “retranslation” in Turkish are “plagiarized translations” (Parlak: 2008, Gürses: 2008, Çelik: 2008, Evirgen: 2008) as well in other languages and cultures (Turell: 2004, Leighton: 1994). In light of these studies, this article aimed to question if the retranslation hypothesis renders “translation plagiarism” invisible, arguing that retranslation is a necessary activity to present a “new reading experience” of source text. My main question was if the retranslation hypothesis with its silence about translation plagiarism renders it difficult to discuss translation plagiarism in translation studies literature. As conclusion, I would argue how can the limits be drawn between translation plagiarism and retranslation phenomenon in terms of translation ethics.
This study is based on a descriptive research conducted on translations in Turkish of The Adventu... more This study is based on a descriptive research conducted on translations in Turkish of The Adventures of Pinocchio between the dates 1930-2010. The starting point for my research was the increase of translations and different versions of The Adventures of Pinocchio in Turkey from the 1930s to the first decade of the new millennium. The goal is to explain the reasons for the increase and to consider the possibility of translation plagiarism in the increasing number of Pinocchio editions. Beside I analyse the translation strategies used in the selected translations to show how the source texts can be manipulated according to the ideologies and expectations of target culture’s actors actively involved in the publishing process. The research has given me the chance to do a general analysis on both diachronic and synchronic levels of the status of translated children’s literature in Turkey from the point of view of translation plagiarism and ideological translation decisions.
Bu çalışmanın birincil amacı, çeviri etiği bağlamında karşımıza çıkan ve çok geniş bir yelpazeye ... more Bu çalışmanın birincil amacı, çeviri etiği bağlamında karşımıza çıkan ve çok geniş bir yelpazeye yayılan çeşitli sorunları, norm ve değer ilişkisi bağlamında ele alan Andrew Chesterman'ın görüşlerini çeviribilimin bu yönüyle ilgilenebilecek Türk okurlarına tanıtmaktır. İkincil amacı ise Türkiye'de yaşanan çeşitli çeviri etiği problemlerini Chesterman'ın yaklaşımından yola çıkarak değerlendirmek ve ülkemizde çeviri etiği konusunda bu mesleki alanı paylaşanlar arasında ortak bir tutum benimsenmesi gerekliliğine vurgu yapmaktır.
Son yıllarda Türkiye'de çeviri etiği bağlamında tartışılan en önemli konulardan biri çeviri intih... more Son yıllarda Türkiye'de çeviri etiği bağlamında tartışılan en önemli konulardan biri çeviri intihalleri ya da uygun bir ifade kabul ederseniz "çeviri korsanlığı"dır. Bir başkasının çevirisini küçük düzeltilerle bir tür "redaksiyon" sürecinden geçirerek, başka isimle piyasa sürmek bazı yayınevlerinin benimsediği bir iş görme biçimine dönüşmüştür. Türkiye'de klasik eser yayıncılığının neredeyse "bir gelenek" olarak daha önce yapılan çeviriler üzerinden gerçekleştirildiğini söylemek karşılaşılan örneklere bakıldığında abartılı olmayacaktır.
The aim of this study is to describe the place of Umberto Eco"s works in Turkish translational li... more The aim of this study is to describe the place of Umberto Eco"s works in Turkish translational literary system.
Bu tez, Umberto Eco'nun ilk romanı olan Gülün Adı'nı, kuramcının okur merkezli edebiyat yaklaşımı... more Bu tez, Umberto Eco'nun ilk romanı olan Gülün Adı'nı, kuramcının okur merkezli edebiyat yaklaşımının uygulama alanı olarak kullandığını gösterilmeye çalışılmıştır. Romanın kurgusu, yazarın başka pek çok kavramla birlikte geliştirdiği okurun yorumlayıcı işbirliği kavramını gösterecek biçimde düzenlenmiş, örnek okur, örnek yazar ve ansiklopedik bilgi kavramları romanda karşılıklarını bulmuşlardır. Bu durum Lector in Fabula adlı kuramsal çalışmasının uygulamasını yaptığı ilk romanın Gülün Adı olduğunu söylememize izin vermektedir.
Secondo Umberto Eco la tradizione letteraria è uno dei poteri immateriali che ci circondano. Ques... more Secondo Umberto Eco la tradizione letteraria è uno dei poteri immateriali che ci circondano. Questa tradizione ci trasmette il complesso di testi che l'umanità ha prodotto gratia sui che si leggono per diversi motivi (per divertimento, svago, ampliamento delle conoscenze ecc.).
Uploads
Papers by Betül Parlak
çevirisi karşılaştırmalı olarak incelenmiştir. İncelenen Türkçe çeviriler Vedat Günyol & Haydar Kazgan (1965), Veysel Atayman (2003), Çiğdem Dürüşken (2008), Betül Parlak (2021) adlı çevirmenlere, Rusça çeviriler ise A.G. Genkel (1906) ve F.A. Petrovskiy (1934/1947) adlı çevirmenlere aittir. Karşılaştırmalı olarak incelenen Türkçe çeviriler ilki dışında tarihsel olarak birbirlerinden çok uzak bir dönemde üretilmemiş olmalarına rağmen çeviri kararlarında cinsiyetçi söylem öğesi sayılabilecek bazı farklılıklar nedeniyle araştırmacıların dikkatini çekmiştir. Bu tür çeviri kararlarının ve Türkçe çevirilerde kaynak metnin bazı bölümlerinin atlanmak suretiyle yapılan sansürlerin olası gerekçeleri üzerine varsayımlar ortaya atılmış ve söz konusu varsayımlar bu çalışmada sınanmıştır. Rusça çevirilerde ise yan metinlere de yansıyan okur yönlendirmeleriyle Campanella’nın ütopyası için farklı ideolojik çerçeveler
oluşturulduğu gözlemlenmiştir. Türkçe ve Rusça çeviriler çevirinin doğrudanlığı ve matriks normları (Toury 1995) açısından da betimlenerek sansür ve cinsiyetçi söylem öğelerinin kaynağı tartışmaya açılmıştır.
discuss and evaluate translation plagiarism in the framework of this hypothesis.
Retranslation was and is usually considered as a “necessity” for “filling a gap” and “complete an incompleteness”. From this point of view, it is a legitimate and acceptable translation activity that emerged with the aim of renewing an old translation. Nevertheless, it is scarcely discussed as translation plagiarism in this context. However, there are many other empirical studies showing that some texts which could easily be called “retranslation” in Turkish are “plagiarized translations” (Parlak: 2008, Gürses: 2008, Çelik: 2008, Evirgen: 2008) as well in other languages and cultures (Turell: 2004, Leighton: 1994). In light of these studies, this article aimed to question if the retranslation hypothesis renders
“translation plagiarism” invisible, arguing that retranslation is a necessary activity to present a “new reading experience” of source text. My main question was if the retranslation hypothesis with its silence about translation plagiarism renders it difficult to discuss translation plagiarism in translation studies literature. As conclusion, I would argue how can the limits be drawn between translation plagiarism and retranslation phenomenon in terms of translation ethics.
show how the source texts can be manipulated according to the ideologies and expectations of target culture’s actors actively involved in the publishing process. The research has given me the chance to do a general analysis on both diachronic and synchronic levels of the status of translated children’s literature in Turkey from the point of view of translation plagiarism and ideological translation decisions.
çevirisi karşılaştırmalı olarak incelenmiştir. İncelenen Türkçe çeviriler Vedat Günyol & Haydar Kazgan (1965), Veysel Atayman (2003), Çiğdem Dürüşken (2008), Betül Parlak (2021) adlı çevirmenlere, Rusça çeviriler ise A.G. Genkel (1906) ve F.A. Petrovskiy (1934/1947) adlı çevirmenlere aittir. Karşılaştırmalı olarak incelenen Türkçe çeviriler ilki dışında tarihsel olarak birbirlerinden çok uzak bir dönemde üretilmemiş olmalarına rağmen çeviri kararlarında cinsiyetçi söylem öğesi sayılabilecek bazı farklılıklar nedeniyle araştırmacıların dikkatini çekmiştir. Bu tür çeviri kararlarının ve Türkçe çevirilerde kaynak metnin bazı bölümlerinin atlanmak suretiyle yapılan sansürlerin olası gerekçeleri üzerine varsayımlar ortaya atılmış ve söz konusu varsayımlar bu çalışmada sınanmıştır. Rusça çevirilerde ise yan metinlere de yansıyan okur yönlendirmeleriyle Campanella’nın ütopyası için farklı ideolojik çerçeveler
oluşturulduğu gözlemlenmiştir. Türkçe ve Rusça çeviriler çevirinin doğrudanlığı ve matriks normları (Toury 1995) açısından da betimlenerek sansür ve cinsiyetçi söylem öğelerinin kaynağı tartışmaya açılmıştır.
discuss and evaluate translation plagiarism in the framework of this hypothesis.
Retranslation was and is usually considered as a “necessity” for “filling a gap” and “complete an incompleteness”. From this point of view, it is a legitimate and acceptable translation activity that emerged with the aim of renewing an old translation. Nevertheless, it is scarcely discussed as translation plagiarism in this context. However, there are many other empirical studies showing that some texts which could easily be called “retranslation” in Turkish are “plagiarized translations” (Parlak: 2008, Gürses: 2008, Çelik: 2008, Evirgen: 2008) as well in other languages and cultures (Turell: 2004, Leighton: 1994). In light of these studies, this article aimed to question if the retranslation hypothesis renders
“translation plagiarism” invisible, arguing that retranslation is a necessary activity to present a “new reading experience” of source text. My main question was if the retranslation hypothesis with its silence about translation plagiarism renders it difficult to discuss translation plagiarism in translation studies literature. As conclusion, I would argue how can the limits be drawn between translation plagiarism and retranslation phenomenon in terms of translation ethics.
show how the source texts can be manipulated according to the ideologies and expectations of target culture’s actors actively involved in the publishing process. The research has given me the chance to do a general analysis on both diachronic and synchronic levels of the status of translated children’s literature in Turkey from the point of view of translation plagiarism and ideological translation decisions.