Papers by Suleyman M. Kayagil
Sosyal bilimler araştırmaları dergisi, Jun 24, 2020
Öz-Tebâreke ifadesi, Ġslâmî literatürde lafza-i celâlle birlikte "Allah Tebâreke ve Teâlâ" ve "Te... more Öz-Tebâreke ifadesi, Ġslâmî literatürde lafza-i celâlle birlikte "Allah Tebâreke ve Teâlâ" ve "Tebârakellah" Ģeklinde sıkça kullanılan bir kelimedir. AraĢtırma sonucunda bu kelimeyi Ġslâmî literatüre kazandıran üç kaynak olduğu tespit edilmiĢtir. Bu kaynakların birincisi Ġslam öncesi Cahiliye folklorudur. Elde edilen bulgulara göre söz konusu kelime Ġslam öncesi dönemde de Ġslâmî dönemdeki manada kullanılmıĢtır. Bu kelimeyi literatüre kazandıran diğer iki kaynak ise Kur"ân-ı Kerîm ve hadis-i Ģeriflerdir. UlaĢılması istenen bir diğer sonuç "Tebâreke" ifadesinin Yüce Allah"a sıfat olma dıĢında normal bir kelime Ģeklinde kullanılıp kullanılmaması olmuĢtur. Bu hususta elde edilen bulgular, Ģâz örneklerin bulunduğu ancak esas kullanım Ģeklinin Yüce Yaratıcıya sıfat olarak kullanılması yönündedir. Tebâreke kelimesinin anlamı hususunda dört farklı, ama arka planda birbiriyle irtibatlı sayılabilecek manalar verilmiĢtir. Bunların Birincisi, "sonsuz bereket sahibi, bitmeyen hayır ve lütuf sahibi olan"; ikincisi, "sabit olup değiĢmeyen, ebedî ve ezelî olan"; üçüncüsü, "çok yüce, azamet sahibi olan"; dördüncüsü "münezzeh, temiz ve mukaddes olan" Ģeklindedir. Tebâreke ifadesinin Türkçe karĢılığını vermeye çalıĢanlar, "aĢkın", "cömert", "Ģanı yüce", "pek kutlu", "feyiz ve bereket sahibi" gibi kelimeleri tercih etmiĢlerse de kelimenin üstlendiği kutsiyet sebebiyle çoğu kere tercüme edilmeyip "tebâreke" Ģeklinde orijinal halinin kullanılması tercih edilmiĢtir.
Gaziosmanpaşa Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, Dec 1, 2013
Ğarîb (işlek olmayan) kelimelerin izahı Ğarîbu'l-Kur'ân türündeki dilbilimsel tefsirlerin alanı o... more Ğarîb (işlek olmayan) kelimelerin izahı Ğarîbu'l-Kur'ân türündeki dilbilimsel tefsirlerin alanı olmakla beraber Meâni'l-Kur'ân türü eserlerde de ğarîb kelimelerle ilgili bilgiler bulunmaktadır. Bu makalede, el-Ahfeş el-Evsat'ın Meâni'l-Kur'ân isimli dilbilimsel tefsirinde mananın tespiti için şiirle istişhadda bulunduğu ğarîb kelimeler ele alınmıştır. Aynı zamanda el-Ahfeş'in ğarîb kelimelerle ilgili görüşleri ilk dönem dilcilerinin görüşleriyle karşılaştırılmak suretiyle değerlendirilmiştir.
Nâziât Suresi Örnekleminde Nahvî Te’vîl
Tokat İlmiyat Dergisi
Bu çalışma, Nâziât suresi örnekleminde dil açısından tev’îl (nahvî te’vîl) gerektiren cümleleri k... more Bu çalışma, Nâziât suresi örnekleminde dil açısından tev’îl (nahvî te’vîl) gerektiren cümleleri konu edinmiştir. Cümle veya terkibin nahiv açısından kaide dışı olması sebebiyle değerlendirilerek yorumlanmasına nahvî te’vîl denir. Her dilde olduğu gibi Arap dilinde de cümle ögeleri birbiriyle belirli kurallar çerçevesinde ilişki içerisinde bulunmaktadır. Bu ilişkinin niteliği, onların anlama olan katkısını da belirler. Ancak; ögeler arasındaki irtibat her zaman dilbilgisi kuralları ile disipline edilemeyebilir. Kural dışı diye niteleyebileceğimiz böyle durumlarda, “te’vîl” mekanizması devreye girer. Nahvî te’vîl kaçınılmaz bir zorunluluk olunca, zamanla kendi içinde bazı disiplinleri ve standartları oluşturulmuştur. Bunlar, sözden düşürülen cümle unsurları ve bu unsurların yorumlanması ameliyesi (hazif-takdir); kurallarla disiplin altına alınmış doğal söz diziminin ihlal edilmesi ve bunun anlama yansımalarının tespiti (takdim-tehir); cümlenin bir ögesi nahiv açısından uyuşmazlık yaşa...
Arap dili ve Edebiyati tarihinde kendisine Ahfes lakabinin verildigi bircok nahiv âlimi bulunmakt... more Arap dili ve Edebiyati tarihinde kendisine Ahfes lakabinin verildigi bircok nahiv âlimi bulunmaktadir. Bunlardan ilk ucu “Buyuk Ahfes” (el-Ahfes el-Ekber), “Ortanca Ahfes”(el-Ahfes el-Evsat), ve “Kucuk Ahfes” (el-Ahfes elAsgar) diye meshur olmuslardir. Kendisine ilk defa Ahfes lakabi takilan Ebu’lHattab’in (Buyuk Ahfes) bu lakabi nicin aldigi bilinmemektedir. Ardindan gelen Sa’id b. Mes’ade (Ortanca Ahfes) Ahfeslerin en meshuru olmus ve muhtemelen daha sonraki nahiv bilginlerine bu lakabin verilmesine vesile olmustur. Arastirmadaki amacim, Ahfesler arasinda isim benzerligi sebebiyle bir karisiklik olup olmadigini tespit etmektir.
The present study focuses on the sentences that require ta'wīl (at-Ta'wīl an-Nahwī) in terms of l... more The present study focuses on the sentences that require ta'wīl (at-Ta'wīl an-Nahwī) in terms of language in the case of Surah an-Nāziʿāt. Interpreting a sentence or phrase that is out of principle in terms of nahw is called at-ta'wīl an-nahwī. As in every language, the elements of sentences in Arabic are in a relationship within the framework of certain rules. The nature of this relationship determines their contribution to meaning. However, grammatical rules may not always discipline the connection between the elements. In such cases, which can be characterized as irregularities, the mechanism of "ta'wīl" comes into play. When at-ta'wīl an-nahwī became inevitable, some disciplines and standards were established in time. These include the dropped elements of sentences and the Interpretation of these elements (khazif-taqdīr); the violation of the natural syntax disciplined by rules and the determination of its reflections on the meaning (taqdīm-takhīr); the practice of attributing a different meaning to an element of the sentence when it is incompatible in terms of nahw (load on the meaning); the use of a word to express the meaning of another word, thus giving it the power of two words; the use of a transitive verb in an intransitive sense and an intransitive verb in a transitive sense (tazmīn); and the identification of a word or expression that is unfit according to the rules of nahw, even if it does not constitute an excess in terms of meaning in the sentence (ziyāda). It can be said that the Qur'an was the main factor that paved the way for the development of ta'wīl. Likewise, it can be said that the Qur'anic text is the one that has received the largest share of ta'wīl. As with other surahs, there have been many interpretations and tafsīr works on Surah an-Nāziʿāt throughout Islamic history. This situation was considered during the study. The works written from the early period to the present day were carefully examined and the nahwī interpretations scattered in these works were identified. The findings were evaluated in terms of Arabic grammar and their justifications were put forward. In addition, the effect of these at-ta'wīl an-nahwī on the local Turkish translation of the ayah or the relevant verse was analyzed. When at-ta'wīl an-nahwī is examined in the context of Surah an-Nāziʿāt, the following conclusions emerge at-ta'wīl an-nahwī explains the reason for the taqdir of the dropped word, which is sometimes reflected in the commentaries, by applying the rules of language. The taqdir of the verb "uksimu" in the oath sentence is of this kind. In some cases, as in the case of tanwin al-ivaz, it determines the scope of the meaning indicated by a letter in a sentence. Sometimes it explains the types of sentences, as in the example of jumlah al-ta'liliyyah. Therefore, it determines which questions the sentence answers. In a sentence, the elements have a natural order determined by the rules of nahw. When this order is disrupted, at-ta'wīl an-nahwī comes into play and determines the placement of the elements. In the verse " َا َاه َه ُنت م َ ِك َب ر َى ِل إ / That knowledge rests with your Lord alone." (an-Nāziʿāt 79/44), this is the case with the precedence of the related word. Even though the taqdir of the indefinite expressions is based on nahw, it is possible to determine the sentence subjected to taqdir by considering the sentences' general flow. If identifying the dropped clause between sentences is likened to finding the missing pieces of a puzzle, sometimes at-ta'wīl an-nahwī acts as a tool to complete the composition. For example, after giving a positive response to the question " َ ِر َاف ْح إل ِي ف َ ُون ُود ْد َر َم ل َا ِن َئ إ َ ُون ُول َق ي ِ ة / But now they ask mockingly, "Will we really be restored to our former state?" (an-Nāziʿāt 79/10), the question "ً َة ِر َخ ن ًا َام ِظ ع َا ُن ك َإ ِذ َئ إ / even after we have been reduced to decayed bones?" (an-Nāziʿāt 79/11) was asked. Evaluating the flow of the sentence here, linguists have inferred that in the next verse "ٌ َة ِر َاس خ ٌ َة َر ك ًإ ِذ إ َ ْك ِل ت إ ُو َال ق / Adding, then such a return would be a total loss for us!" (an-Nāziʿāt 79/12), the disbelievers meant to say "this is a difficult possibility". It is not always expected that at-ta'wīl an-nahwī will contribute to the meaning. Sometimes it directly affects the meaning, and sometimes it does not. If the existing sentence structure requires ta'wīl, interpreting it through at-ta'wīl an-nahwī within the framework of grammatical criteria is also one of the tasks that at-ta'wīl an-nahwī fulfills.priate to characterize the events carried out by Sikh fundamentalists as political fundamentalism.
Tebâreke ifadesi Islâmi literaturde lafz-i celâlle birlikte ‘Allah Tebâreke’ ve ‘Teâlâ, ‘Tebârake... more Tebâreke ifadesi Islâmi literaturde lafz-i celâlle birlikte ‘Allah Tebâreke’ ve ‘Teâlâ, ‘Tebârakellah’ seklinde sikca kullanilan bir kelimedir. Arastirma sonucunda bu kelimeyi Islâmi literature kazandiran uc kaynak oldugu tespit edilmistir. Bu kaynaklarin birincisi Islam oncesi Cahiliye folklorudur. Elde edilen bulgulara gore soz konusu kelime Islam oncesi donemde de Islâmi donemdeki manada kullanilmistir. Bu kelimeyi literature kazandiran diger iki kaynak ise Kur’ân-i Kerim ve hadis-i seriflerdir. Ulasilmasi istenen bir diger sonuc ‘Tebâreke’ ifadesinin Yuce Allah’a sifat olma disinda normal bir kelime seklinde kullanilip kullanilmamasi olmustur. Bu hususta elde edilen bulgular, saz orneklerinin bulundugu ancak esas kullanim seklinin Yuce Yaraticiya sifat olarak kullanilmasi yonundedir. Tebâreke kelimesinin anlami hususunda dort farkli, ama arka planda birbiriyle irtibatli sayila bilecek manalar verilmistir. Bunlar: 1) Sonsuz bereket sahibi, bitmeyen hayir ve lutuf sahibi olan; 2) ...
Uploads
Papers by Suleyman M. Kayagil