Papers by Tarih İncelemeleri
After the end of the First World War, many negotiations between the Allies were held since Decemb... more After the end of the First World War, many negotiations between the Allies were held since December of 1918, in the course of sharing of the Middle East and establishing new states. In January 1919, during the Paris Peace Conference where the postwar new world order would discuss, the way of the establishment of the states in Syria and Iraq was put on the agenda. However, when it was taken account of the British declaration of establishing a Jewish settlement in Palestine in the Balfour Declaration in 1917, it was not possible to preserve the peace in Arab lands. The British and the French were faced with intense reactions in the process of implementing the decisions of the San Remo Conference which was held in April 1920 to shape the peace treaty with Ottoman State, in Syria, Palestine and Iraq. Besides, as a result of British-French negotiations which started in 1919 and concentrated during 1920, the withdrawal of British from Syria for the benefits of France disappointed Sheriff Hussein and his son Faisal, this caused new uncertainties for the region. Hence, the expulsion of Faisal from Syria after the Battle of Maysalun in July, 1920 began to disturb the British. Britain helped Faisal to become the king of Iraq and had a green light to his brother Abdullah to become king in Jordan in order to prevent them as an impediment in Cairo Conference in March 1921. Despite all the arrangements, the British and French mandate regimes faced with serious difficulties in the process of establishing full control in Arab lands while trying to keep their sovereignty.
The basin which was formed by the Kaikos River, today Bakırçay, constitutes not only a topographi... more The basin which was formed by the Kaikos River, today Bakırçay, constitutes not only a topographic but also an administrative, economic and socio-cultural unit since the antiquity. Pergamon was located in the center of the road system in the Kaikos Valley since the Hellenistic period with its emergence as a capital and metropolis in the western part of the basin. This article aims to reveal the road system of the Kaikos Basin from Antiquity to the Byzantine period discussing the available literary, epigraphic and archaeological evidence. The settlements on the roads, the ports which routes are connected to, fortresses controlling the roads, bridges that cross the rivers are referred as the most important elements in understanding the road system in the basin. How the routes were shaped according to the topography of the valley; which routes and accordingly which settlements were getting more important in some periods; how important is determining the routes in discussions about the localization of some settlements are the main issues to be discussed in this article.
Dâü'l-Kelb is a term used in the Ottoman world for rabies disease. Rabies is a viral disease, whi... more Dâü'l-Kelb is a term used in the Ottoman world for rabies disease. Rabies is a viral disease, which is infectious disease seen in both humans and animals. This disease is transmitted with animals especially rabies dogs, such as wolf, fox, jackal, cat that bite or injure related to bite people. The most effective fight against this disease began after Pasteur introduced rabies vaccine to the whole world in 1885. In the Ottoman state, the fight against this disease has been carried on with determination and sincere interest has been shown in the developments in Europe regarding the treatment of rabies. At the same time, research delegation have been sent to Europe and a number of publications have been published on the treatment of rabies, so that disease can be diagnosed more closely and an effective fight against it can be sustained and also hospitals were opened. The Ottoman state has shown great diligence in implementing preventive measures against rabies that threaten public health and safety. This study, aims to present some evaluations on the official interest of the state towards the rabies disease, the attitude of the society, the measures against the disease and the results obtained in the recent times of the Ottoman state.
Relations with Russia which is known in Ottoman diplomacy as Moskofstarted as a commerce relation... more Relations with Russia which is known in Ottoman diplomacy as Moskofstarted as a commerce relation on friendly terms by way of Crimean Khan during the reign of Mehmed the 2nd which over time transformed into a conflicting relation due to the struggle for dominance over Crimea. The age of Katerina the 2nd was a significant period for the Ottoman-Russian political relations. Because the Russian foreign policy during this time was focused on eliminating the Ottoman Empire and founding an Istanbul based Byzantine Empire. In this study, the causes for the 1787-1792 war between Ottoman-Russia and Austria, Treaty of Jassy that took place after the war and the contributions of European states during this treaty period have been taken into consideration. In the course of the agreement, especially Britain and Prussia's efforts to protect the territorial integrity of the Ottoman State as diplomatic attitudes and mediator states have been elaborated on the basis of correspondence. As a result of the efforts of the mediatory states, the Treaty of Jassy was signed between the Ottoman State and Russia on January 10, 1792, and thus the ongoing war with Russia was concluded. The main resources of the study are comprised of documents in the Presidential Ottoman Archives along with the records on this treaty found in the London Parliament Archive. The records in both archives were used for evaluating a cross-section of the historical relationship between Ottoman-Russia
Öz II. Mahmud devrinde yönetilenler için reaya yerine tebaa kavramı kullanılmaya başlanmıştır. Bö... more Öz II. Mahmud devrinde yönetilenler için reaya yerine tebaa kavramı kullanılmaya başlanmıştır. Böylece yönetilenler arasındaki müslüman-gayrimüslim ayrımını ortadan kaldırmak hedeflenmiştir. Bu değişim padişahın/devletin tüm yönetilenlere eşit mesafede olduğunun ilanı olarak okunabileceği gibi Osmanlı yöneten-yönetilen ilişkisinin modernleşmeyle birlikte değişmeye başladığının da göstergesi olarak da kabul edilebilir. Söz konusu döneme dair devletin ya da padişahın bakış açısından tebaanın sosyal, iktisadî, askerî konumu hakkında çok miktarda belgeye/metne ve bu belgelerden/metinlerden yola çıkılarak hazırlanmış pek çok araştırmaya sahibiz. Ancak tebaanın, devrin padişahını ve yaşadığı devri nasıl algıladığı hakkında fazlaca bilgimiz bulunmamaktadır. II. Mahmud, pek çok tarihçi tarafından reformcu, aydın, merkeziyetçi bir padişah olarak kabul edilmektedir. Hatta onun reformlarının Cumhuriyet reformlarına zemin teşkil ettiği kanısı, tarihçiler arasında yaygındır. Bu çalışmada günümüz tarihçileri tarafından yukarıdaki şekilde tanımlanan II. Mahmud devri ve reformları bu reformlardan olumlu ya da olumsuz etkilenen tebaanın gözünden değerlendirilecektir. Abstract Perception of Reforms by Mahmoud II by His Subjects During the reign of Mahmoud II, the word tebaa (subjects) began to be used instead of reaya for those being ruled. In this way, an attempt was made to eliminate the distinction between Muslims and non-Muslims among the subordinates. This change can be taken to mean a declaration that the sultan/state was at an equal distance to all the subordinates but it may also be regarded as an indication that the relationships between the ruler and his subordinates in the Ottoman state began to change. We possess numerous documents/texts belonging to the said period about the social, economic and military situation of the subjects from the standpoint of the state or the sultan and various researchers conducted on the basis of these documents/texts. However, we do not have much information about how the subjects perceived the sultan of the period and the period he *
Öz Eski Yakındoğu toplumlarında yer altı güçleri ile bağlantılı olarak dünyada gizli kalmış özler... more Öz Eski Yakındoğu toplumlarında yer altı güçleri ile bağlantılı olarak dünyada gizli kalmış özlerin ve minerallerin bilgisine sahip bir varlık şeklinde düşünülen yılan, aynı zamanda Prehistorik dönemlerden itibaren mevsimsel döngü ve yeniden dirim ile ilişkilendirilmiştir. Yılanın ilişki içerisinde olduğu tanrısal güçler merkezi yapıların doğuşu ile birlikte farklılıklar göstermeye başlamıştır. Zirai faaliyetler, sulama sistemleri, tahıl ambarları, bitkiler ve şifa ile ilişkili güçlerle bağlantılı olan yılan sembolü kimi zaman kompozit bir varlık olarak gerek arkeolojik belgelerde gerekse çivi yazılı metinlerde karşımıza çıkmaktadır. Yılanlı tanrıça sembolleri Neolitik döneme kadar gitmektedir. Muhtemelen ilkel toplumlar, doğadaki ölüm ve yeniden dirim ile ilgili güçlerin kontrolünün bir tanrıça tarafından yürütüldüğünü düşünmekteydi. Anadolu'da M.Ö. II. binde yer altı tanrıçalarına ilişkin bilgileri Hititçe çivi yazılı belgelerden öğrenmekteyiz. Buna göre, yer altı ile ilişkili tanrıçaların çoğu kader ve nehir kıyısının tanrıçaları olarak betimlenmişlerdir. Bu tanrıçaların, uzun hayat ve şifa verme yetileri bulunmaktadır. Harput Kabartması üzerinde görülen ve belden aşağısı yılan sarmalı şeklinde tasvir edilen yılanlı tanrıça, Eski Babil döneminde ortaya çıkan ve Mısır sanatı özellikleri taşıyan, Suriye orijinli bir yer altı tanrıçası olmalıdır. Ayrıca, Harput Kabartması üzerindeki yılanlı tanrıça savaşın kaderinin belirlenmesinde etkin bir role sahip görünmektedir. Abstract An Evaluation on the Cult of the Snake Goddess in the Ancient Near East Serpent, which was believed to possess the information on the minerals and hidden sources within the earth in relation to the underground forces in the Ancient Near East societies, was also associated with the seasonal cycle and resurrection since the Prehistoric Periods. Associated with the serpent, the divine forces displayed differences with the dawn of the central structures. The symbol of the serpent, associated with the agricultural activities, irrigation systems, granaries,
Öz Hititçe çivi yazılı metinlerde yaz mevsiminin var olup olmadığı belirsizdir. Ancak bazı tarihç... more Öz Hititçe çivi yazılı metinlerde yaz mevsiminin var olup olmadığı belirsizdir. Ancak bazı tarihçiler yazın gerçekleştirilen tarımsal faaliyetler için kullanılan BURU 14 kelimesinin aynı zamanda yaz mevsimi için de kullanıldığını iddia etmişlerdir. Bu makalenin amacı Hitit takviminde ayların sıralanışını açıklayarak söz konusu öneriyi desteklemek ve yaz mevsiminin başlangıç ve bitiş tarihlerine ilişkin tespitler yapmaktır. Ayrıca Anadolu'daki geleneksel halk takvimlerinde kullanılan terminoloji ile yaz mevsimine ilişkin Hititçe metinlerde kullanılan kelimeler arasındaki benzerliklere dikkat çekmektir. Zira Anadolu halk takvimlerinde hasat zamanı olarak adlandırılan dönem Hitit takviminde benzer bir isimle anılıyor ve yaz mevsiminin başlangıç ve bitiş tarihlerini gösteriyor olabilir. Anahtar Kelime: Hitit, çivi yazılı metinler, yaz mevsimi, BURU 14 , Anadolu, halk takvimi Abstract There is an uncertainty about the naming or presence of summer season in Hittite cuneiform texts. However, some scholars claimed that certain agricultural activities in summer written as BURU 14 in Hittite cuneiform texts indicate the summer period. The purpose of this article is to support this argument by explaining the sequence of the months in the Hittite calendar and to make determinations about the start and end dates of the summer season. It is also to draw attention to the similarities between the terminology used for the summer in traditional calendars in Anatolia and the words used for the summer period in the Hittite cuneiform texts. The period called harvest time in Anatolian traditional calendars may be referred to by a similar name in the Hittite calendar and it may indicate the beginning and end dates of the summer season.
Reign of Queen Tamar during which the Georgian Kingdom reached its widest borders, witnessed very... more Reign of Queen Tamar during which the Georgian Kingdom reached its widest borders, witnessed very important military and political developments both inside and outside. Queen Tamar who firstly had to deal with opponents and revolts, changed her course to the foreign policy after resolving these problems in a short time and achieved numerous military successes. The first of these victories is the Battle of Shamkhor. Georgians defeated a big Muslim coalition in the Battle of Shamkhor in 1195. But the greatest victory of this period is the Battle of Basian in 1202. This triumph was a great event not only for Georgia, but also for the all Christian world. Henceforth, Georgia became one of the strongest power in Southern Caucasus. Another significant event of Tamar’s reign is the foundation of the Empire of Trebizond on the Black Sea in 1204 with the aid of Georgian troops. Georgians then invaded Azerbaijan and seized many cities in this region. Thus, at the beginning of 13’th century, Georgia had a superior position along her southern frontiers and secured the safety of country’s southeast and southwest territories. The Georgian Kingdom reached zenith of its political and military power in that time. Because of this, today Tamar's reign is called as the Georgian Golden Age. In this study, firstly we will talk about these events that deeply affected to the historic process of the region. And then we will try to explain the process how the Georgian Kingdom became one of the most powerful states of the region and its reflections in this area.
Öz Günümüzde Eritre ve Etiyopya arasında kalan Danakil bölgesi, 19. yüzyılın ikinci yarısından it... more Öz Günümüzde Eritre ve Etiyopya arasında kalan Danakil bölgesi, 19. yüzyılın ikinci yarısından itibaren Osmanlı Devleti'nin Kızıldeniz çevresinde hâkimiyetini korumaya çalıştığı yerlerden biri olmuştur. Bölgede birçok kabile yaşamasına rağmen sahil kesiminde yaşayan kabilelerin ekseriyetle Müslüman olmaları ve Habeşlilerin Kızıldeniz'de bir limana sahip olmak istemeleri devrin Osmanlı makamlarını tedirgin ettiğinden, bu bölge üzerinde yoğun bir rekabet yaşanmıştır. Osmanlı Devleti, Musavva'daki kaymakamlarından ve zaman zaman Yemen'deki görevlilerinden aldığı destekle bölge üzerindeki hâkimiyetini muhafaza etmeye çalışmıştır. Bölgede gerek kabileler arasındaki rekabet ve çatışmalar gerek Fransa ve İngiltere gibi devletlerin müdahaleleri gerekse de din merkezli sürtüşmeler durumu daha da hassas bir hale getirmiştir. Araştırmayla büyük devletlerarasında devam eden rekabetle birlikte, Osmanlı Devleti'nin bölgede tutunma girişimleri ve bu kapsamda yürütülen çalışmalar incelemeye dâhil edilmiştir. Araştırma, günümüzde Türkiye'den çok uzakta olan bu bölgelerdeki mirasın biraz daha gün yüzüne çıkmasını ve görünür hale gelmesini amaçlamaktadır. Abstract The Danakil Region between Eritrea and Ethiopia in the Ottoman Authority in 19 th Century and Kaimakam Pertev Efendi At the present time, the Danakil Region, between Eritrea and Ethiopia, is one of the places that the Ottoman Empire has tried to preserve their authority around the Red Sea since the second half of 19th century. Although a lot of tribes had lived in this region, the Ottoman Empire had worried due to the tribe usually consist of Muslim in the coast and the Ethiopians' request. And this had led to fierce competition. The Ottoman Empire had tried to preserve their authority with the Governors in Musavva and the support of servants in Hijaz and Yemen. In this region, either the competition and the conflicts between te tribes, or the responses of governments such as France
Öz 1917 Bolşevik İhtilali'ni müteakip Kızıllarla Çarlık rejimi yanlıları arasında yaşanan iç sava... more Öz 1917 Bolşevik İhtilali'ni müteakip Kızıllarla Çarlık rejimi yanlıları arasında yaşanan iç savaş sırasında ve sonucunda savaşı kaybedip ülkeyi terk etmek zorunda kalan ve önemli bir kısmı İstanbul'a gelen Beyaz Rus mültecileri, ülkemizde birçok çalışmaya konu olmuştur. Bunların önemli bir kısmı onların İstanbul'daki yaşam mücadelesini ve buradaki yaşama etkileri ve katkılarını ele alırken, diğer bir kısmı da Beyaz Rus Ordusu'na dairdir. Benzer şekilde Türkiye'de Türk-Sovyet ilişkilerine dair birçok çalışma bulunmaktadır. Bu çalışmalardan bir kısmında Bolşevik karşıtı Beyaz Rus Ordusu veya Beyaz Rus mültecilerinin Millî Mücadele'ye yaklaşımına değinilmiştir. Ancak bunun için daha çok Osmanlıca ve Türkçe kaynaklar kullanılmıştır. Kuşkusuz hepsi son derece önemli olan bu çalışmalarda hemen hiç Rusça kaynak kullanılmamış, konuya Rus mültecilerin gözünden hemen hiç bakılmamıştır. Bu makale, Beyaz Ordu içerisinde Gelibolu'da veya daha sonra sivil olarak İstanbul'da yaşayan bazı Rus subayların ve komutanların günlüklerinden ve bazı Rusça arşiv belgeleri ve basılmış Rusça çalışmalardan istifade ederek, Millî Mücadeleye ve Beyaz Rus mültecilerin Ankara Hükümeti ve İtilaf Devletleriyle olan ilişkilerine Rusların veya özel olarak Beyaz Rusların penceresinden bakmayı amaçlamaktadır. Anahtar Kelimeler: Beyaz Ordu, Kurtuluş Savaşı, Millî Mücadele Dönemi, Rus İç Savaşı, Ankara Hükümeti. Abstract Turkish Independence War from White Russians' Perspective and Their Relations with Ankara Government In Turkey, there are many studies dealing with White Russian Refugees that came to İstanbul after they lost the Civil War to the Reds following the Bolshevik Revolution of 1917. While an important bulk of these studies examine their struggle for life and their impacts on and contributions to social and economic life in Istanbul, some others cover the White Russian Army. In a similar way, there have been many studies in Turkish, dealing with Turkish-Soviet relations.
Books by Tarih İncelemeleri
Uploads
Papers by Tarih İncelemeleri
Books by Tarih İncelemeleri