Papers by Mustafa Erdogan
DergiPark (Istanbul University), Jun 1, 2006
Muhafazakârlık, farklı siyasî-ideolojik pozisyonların hepsinin zaman zaman gösterdikleri bir özel... more Muhafazakârlık, farklı siyasî-ideolojik pozisyonların hepsinin zaman zaman gösterdikleri bir özellik olmasının yanında, onun aynı zamanda bağımsız bir siyasî ideoloji olarak da incelenmesi mümkündür. Genellikle hızlı sosyal değişmeye direnme ve geleneksel normları destekleme eğiliminde olan bir siyasî felsefe olarak karakterize edilirse de, muhafazakârlığın tanımlanması ilk bakışta zannedildiği kadar kolay değildir. Bunun başlıca iki nedeni vardır: Birincisi, muhafazakârlığın gelenekle olan zorunlu bağıdır; ama her ülkenin geleneği farklıdır. Bu değişkenlik, genel bir tarz olarak değilse de, program içeriği bakımından standart bir muhafa-zakârlık tanımı yapmayı zorlaştırmaktadır. İkinci olarak, muhafazakârlık sistematik doktrin ve-ya ideolojilere karşı kuşkucudur, bu da onun kendisini tutarlı ve sistematik bir ideoloji olarak kurmasını engeleyici bir etki yapmaktadır.
Liberal Düşünce Dergisi, Jun 1, 2009
Siyaset teorisyeni Norman P. Barry 65 yaşındayken 21 Ekim 2008'de memleketi olan İngiltere'de vef... more Siyaset teorisyeni Norman P. Barry 65 yaşındayken 21 Ekim 2008'de memleketi olan İngiltere'de vefat etti. Acı kaybından sonra hakkında Daily Telegraph'ta çıkan bir anma yazısında Norman Barry "klasik liberal fikirlerin Friedrich von Hayek geleneğindeki güçlü/sadık bir savunucusu" olarak tanımlanmıştı. Ayrıca, "The Austrian Economists" başlıklı bloga 1 Kasım'da gönderilen bir notta kendisine "Hayek Araştırmalarının öncülerinden biri" olarak atıfta bulunuluyordu. Norman Barry hakkındaki bu değerlendirmeler şüphesiz doğru olmakla beraber, bu onun hikâyesinin tamamı değildir. Norman Barry bir Hayek uzmanı olmasının yanı sıra, daha genel olarak klâsik liberal-liberteryen sosyal ve siyasal teoriye katkılarıyla bilinen seçkin bir sosyal teorisyen idi. Aslında, onun klasik liberalizme katkısı bu doktrinin dengeli bir anlatımını sunmak ve onun ilkelerinin açıklamasını yapmaktan ibaret değildi, Barry eserleriyle aslında klasik liberalizmin yeni bir for-
Felsefe Dünyası, Jul 15, 2021
Liberal Düşünce Dergisi, Jun 1, 2009
DergiPark (Istanbul University), Apr 1, 2012
Liberal Düşünce Dergisi, Jun 1, 2009
Turkiye’nin câri rejiminde Islâmin ve ona bagli olarak sivil ve siyasal alandaki Islâmi olusumlar... more Turkiye’nin câri rejiminde Islâmin ve ona bagli olarak sivil ve siyasal alandaki Islâmi olusumlarin yeri oteden beri sorunlu olmustur. Islâmi siyaset geleneginin onemli olcude degisime ugramis guncel temsilcisi durumundaki Adalet ve Kalkinma Partisi’nin (AKP) on yildir iktidarda olmasi nedeniyle, bu sorunlarin niteligi bugun kismen de olsa degisiklige ugramistir. Bu meyanda, gunumuz Turkiyesi’nde dindar Muslumanlarin sistem icindeki konumlari soz konusu oldugunda, ozel olarak tartisilmasi gereken baslica iki sorun var. Bunlardan biri, suphesiz, Muslumanlarin Cumhuriyet Turkiyesi’ndeki geleneksel din ozgurlugu sorunudur. Turkiye’nin rejiminin geleneksel “lâikci” karakterinin Muslumanlarin din ozgurlugu uzerindeki kisitlayici ve hatta baskici etkileri oldugu oteden beri bilinmektedir. Bu baglamda kisaca denebilir ki, ana referans cerceveleri Islâm olan veya kendilerini esas olarak “Musluman” kimligiyle tanimlayan genis kitleler yakin zamanlara kadar lâikciligin olumsuz etkilerini yasa...
Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 1989
açık bir biçimde söz etmemekle beraber, Başbakanm durumunun "primııs inter pares"ten daha ilen ol... more açık bir biçimde söz etmemekle beraber, Başbakanm durumunun "primııs inter pares"ten daha ilen olduğunu belirtmektedir: British Government and the Politics, 4. cdition, C~.mbridgc, 1930, s. 222.
Critique: Critical Middle Eastern Studies, 1999
Recent Turkish politics have witnessed an outstanding and unexpected triumph of political Islam. ... more Recent Turkish politics have witnessed an outstanding and unexpected triumph of political Islam. Under the leadership of Necmettin Erbakan, a senior politician of the Islamist cause, the pro-Islamist Welfare Party (Refah Partisi) emerged from the national elections of December 1995 as the largest party in parliament. After a six month struggle, it came to power in June 1996 as the senior partner in a coalition government with Ciller's True Path Party (TPP) and with Erbakan as prime minister. Before that, in March 1994, Welfare Party (WP) won municipal elections in several large cities. These developments vexed the Turkey's secular establishment; at first they attempted to block Erbakan's efforts to form a government. That is why Erbakan's search for a coalition partner took six months. After forming government, the military, who views itself as the main guardian of the secular "Kemalist" state, tended to become involved in daily politics in order to protect the secularist state from so-called Islamicist infiltrations. In fact, on February 28, 1997, the military dominated National Security Council issued a decree that required curbs on Islamic minded political, social, cultural, and economic groups. In the end, the military's "supervision" of Erbakan's government resulted in its forced resignation in June 1997. Following this, the pressure on the Islamist groups increased, with the some secular leaders hoping for a "settling of accounts" with political Islam. It is interesting that the rise of Islam in recent Turkish politics, particularly in the case of Welfare Party, was considered a surprising event by both Turkish and foreign scholars. Just as an "Islamic revival" after the Democrat Party's coming to power in 1950 meant (among other things) adopting a relatively liberal policy towards Islam, so today "Islamic fundamentalism" is on the agenda not only of political circles, but also of academics. As the Turkish State elite began to think how to handle this "threat" to the secular Republic, it felt ready to find a "scientific" treatment for this "disease". Some felt a need to address the issue of reconciling Islam and democracy. Consequently, the literature on political Islam in general and the Welfare Party in particular, started to increase. Nevertheless, one thing remained unchanged: the advance of Islam in Turkey has been considered an accidental even pathological phenomenon. In this article I want to examine this approach that sees pro-Islamic tendencies as an abnormality and try to introduce a better way to understand this phenomenon.
Uploads
Papers by Mustafa Erdogan